Αν δεν έχετε προλάβει κανένα από τα πολλά φετινά αστρονομικά φαινόμενα του τρέχοντος έτους, ο Νοέμβριος είναι μια καλή ευκαιρία για να απολαύσετε μια θεαματική Σελήνη που θα πλησιάσει πολύ κοντά στη Γη. Τελευταία φορά που το φεγγάρι ήταν τόσο κοντά στη Γη ήταν τον Γενάρη του 1948.

Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, παραμονές της 14ης Νοεμβρίου, η Σελήνη θα εμφανιστεί μέχρι και 14 τοις εκατό μεγαλύτερη και το 30 τοις εκατό φωτεινότερη από το μέσο όρο μιας Πανσελήνου.

Η επόμενη φορά που η Σελήνη θα βρεθεί και πάλι τόσο κοντά στη Γη θα είναι την 25η Νοεμβρίου του 2034.

«Η πανσέληνος της 14ης Νοεμβρίου δεν είναι μόνο η πιο κοντινή και φωτεινή πανσέληνος του 2016, αλλά για την ώρα και η πιο κοντινή του 21ου αιώνα», λέει η NASA. «Η πανσέληνος δεν θα βρεθεί ποτέ ξανά τόσο κοντά στη Γη μέχρι την 25η Νοεμβρίου 2034», αναφέρουν οι επιστήμονες

Ανάλογα με το πού θα επιλέξετε να την δείτε, η αίσθηση θα είναι διαφορετική και το θέαμα περισσότερο ή λιγότερο εντυπωσιακό.   Αν δείτε τη Σελήνη όταν θα είναι ψηλά και δεν υπάρχουν κτίρια ή κάτι ογκώδες για σύγκριση στο οπτικό σας πεδίο, τότε ίσως με δυσκολία θα αντιληφθείτε το πόσο μεγαλύτερη είναι. Aν ωστόσο το σημείο παρατήρησης που θα επιλέξετε σας κάνει να τη βλέπετε κοντά στη γραμμή του ορίζοντα, τότε το θέαμα θα είναι μαγευτικό και θα καταλάβετε σίγουρα το πόσο μεγάλη είναι σε σχέση με άλλες φορές. Όπως και να έχει, το ιδανικότερο σημείο απαιτεί να είστε μακριά από έντονα φώτα και τον αστικό ιστό που θα μπλοκάρει τη φωτεινότητά του.

Πηγή:lifo.gr

Ένας εντυπωσιακός υδροστρόβιλος πέρασε ψηλά πάνω από το Κατάκολο και στην θαλάσσια περιοχή από το ακρωτήρι προς τη Σπιάντζα και αργότερα χάθηκε, το σούρουπο της Κυριακής.

Οι εικόνες ήταν μαγευτικές σε συνδυασμό με τα χρώματα που άφηνε πίσω του το ηλιοβασίλεμα.

Ευτυχώς για την περιοχή, ο υδροστρόβιλος παρέμεινε ψηλά και δεν κατέβηκε στην επιφάνεια της θάλασσας και ακόμα περισσότερο δεν πλησίασε στην ακτή.

Μετά απο περίπου 20 λεπτά παρουσίας έσβησε στο σύννεφο που απομακρυνόταν....

Δείτε το βίντεο από το ilialive:

newsbeast.gr

Μπορεί να βρισκόμαστε μέσα στο καταχείμωνο, όμως το πρωί της Κυριακής η Γη έφτασε στην ελάχιστη απόστασή της από τον Ηλιο.

Το φαινόμενο, που σημειώθηκε χθες στις 07.18 ώρα Ελλάδας, ονομάζεται περιήλιο και αναφέρεται στο σημείο στο οποίο ο πλανήτης μας και ο Ηλιος βρίσκονται στην κοντινότερη μεταξύ τους απόσταση.

Εκείνη τη στιγμή το κέντρο της Γης απείχε από το κέντρο του Ηλιου 147.100.176 χιλιόμετρα, δηλαδή περίπου 5 εκατομμύρια χιλιόμετρα λιγότερα σε σύγκριση με τον Ιούλιο, όταν η Γη θα φτάσει στο λεγόμενο «αφήλιο», το σημείο δηλαδή κατά το οποίο τα δύο σώματα θα βρίσκονται στη μεγαλύτερη μεταξύ τους απόσταση (152.103.776 χιλιόμετρα). Από τη στιγμή που η Γη θα περάσει από το περιήλιο, θα αρχίσει σιγά σιγά να απομακρύνεται για να φτάσει στο αφήλιο στις 4 Ιουλίου. Σημειώνεται ότι η απόστασή μας από τον Ηλιο δεν είναι σταθερή, καθώς ο πλανήτης μας δεν κινείται σε κυκλική, αλλά σε ελαφρώς ελλειπτική τροχιά, με την απόκλισή της από έναν τέλειο κύκλο να είναι μόλις 2% και να μη διακρίνεται με γυμνό μάτι.

Πολλοί ωστόσο αναρωτιούνται πώς γίνεται η μικρότερη απόσταση ανάμεσα στον Ηλιο και στη Γη να σημειώνεται μέσα στην καρδιά του χειμώνα... Και αυτό επειδή μια συνήθης παρανόηση είναι ότι οι εποχές του χρόνου στον πλανήτη μας καθορίζονται από την απόστασή του από τον Ηλιο. Στην πραγματικότητα, αυτό που προκαλεί την εναλλαγή των εποχών είναι η κλίση 23,5 μοιρών του άξονα της Γης, με αποτέλεσμα ο Βόρειος Πόλος του πλανήτη να «λούζεται» από το ηλιακό φως κατά τους έξι ζεστούς μήνες, όπου η μέρα έχει και τη μεγαλύτερη διάρκειά της -της άνοιξης και του καλοκαιριού- και να βυθίζεται στο κρύο κατά τους φθινοπωρινούς και τους χειμερινούς μήνες.

Πάντως θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα πλησιέστερα και μακρινότερα σημεία της Γης από τον Ηλιο, αν και δεν δημιουργούν τις εποχές, επηρεάζουν τη διάρκειά τους. Δηλαδή, όταν ο πλανήτης μας φτάνει στο κοντινότερο σημείο, τότε κινείται ταχύτερα σε τροχιά γύρω από τον Ηλιο, με ταχύτητα 30,3 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο (1 χλμ./ δευτερόλεπτο ταχύτερα σε σύγκριση με όταν περνά από το μακρινότερο σημείο τον Ιούλιο). Αρα ο χειμώνας του βόρειου ημισφαιρίου (και το καλοκαίρι του νότιου ημισφαιρίου, στο διάστημα Δεκέμβριος - Μάρτιος) είναι η μικρότερη εποχή του χρόνου.

Λιγότερο φως
Επίσης ένας μακρινός Ηλιος σημαίνει λιγότερο ηλιακό φως για τον πλανήτη μας. «Κατά μέσο όρο σε όλο τον πλανήτη η ηλιακή ακτινοβολία, που φτάνει στη Γη κατά το αφήλιο, είναι περίπου 7% λιγότερο έντονη σε σύγκριση με το περιήλιο», ανέφερε ο Ρόι Σπένσερ του Παγκόσμιου Κέντρου Υδρολογίας και Κλίματος (GHCC) της NASA. Η αποστολή Rosetta της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας μελετά τον κομήτη 67P/ Churyumov-Gerasimenko και ανέμενε ότι στο περιήλιο η δραστηριότητά του θα ήταν στο υψηλότερο σημείο. «Το περιήλιο είναι ένα σημαντικό ορόσημο για το ημερολόγιο κάθε κομήτη και πόσω μάλλον για την αποστολή του Rosetta, καθώς είναι η πρώτη φορά που ένα διαστημικό σκάφος ακολουθεί έναν κομήτη από κοντά, καθώς περνά από αυτήν τη φάση στο ηλιακό σύστημα», ανέφερε ο επιστήμονας της αποστολής Rosetta, Ματ Τέιλορ.

Το περιήλιο και το αφήλιο δεν σημειώνονται κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία αλλά ούτε και οι εποχές αφού ο άξονας της Γης ταλαντώνεται σαν σβούρα με περίοδο περίπου 26.000 ετών. Τι σημαίνει αυτό; Αν και η τροχιά της Γης γύρω από τον Ηλιο θα παραμείνει σχεδόν η ίδια, σε μερικές χιλιάδες χρόνια οι εποχές θα έχουν μετακινηθεί αρκετά στο ημερολόγιο.

ethnos.gr