Τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα για το φάρμακο baricitinib προέκυψαν από μεγάλη κλινική δοκιμή (φάσης 3), τυχαιοποιημένης, διπλά «τυφλής» και με χρήση εικονικού φαρμάκο (πλασέμπο), η οποία πραγματοποιήθηκε σε 178 ιατρικά κέντρα σε 24 χώρες και διήρκεσε 24 εβδομάδες.

Οι 527 ασθενείς που δοκίμασαν το νέο φάρμακο, σε μορφή χαπιού, έπασχαν από ρευματοειδή αρθρίτιδα επί 14 χρόνια κατά μέσο όρο.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή ανοσολογίας και ρευματολογίας Μαρκ Τζενοβέζε του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "The New England Journal of Medicine".

«Είναι το πρώτο φάρμακο που δείχνει ορατό κλινικό όφελος για ασθενείς στους οποίους έχει αποτύχει κάθε άλλο εμπορικό φάρμακο για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα», δήλωσε ο Τζενοβέζε.

Πρόκειται για μια φλεγμονώδης αυτοάνοση πάθηση, από την οποία πάσχει περίπου το 1,5% του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες χώρες. Εκδηλώνεται συνήθως στην ηλικία των 30 έως 60 ετών, προκαλώντας πόνο, ακαμψία, πρήξιμο και τελικά καταστροφή των αρθρώσεων, κυρίως στα άκρα. Περίπου τρεις στους τέσσερις ασθενείς είναι γυναίκες, για άγνωστους λόγους.

Αν και παλαιότερα η διάγνωση της νόσου ισοδυναμούσε με δυσοίωνη πρόγνωση, μετά τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 έχουν υπάρξει αρκετές πρόοδοι στη θεραπεία, με την ανάπτυξη νέων φαρμάκων. Όμως, έχει παρατηρηθεί ότι σε ολοένα περισσότερους ασθενείς τα φάρμακα έχουν μικρότερη αποτελεσματικότητα ή προκαλούν ανεπιθύμητες παρενέργειες. Υπολογίζεται ότι το 15% έως 20% των ασθενών δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία - και το ποσοστό τείνει να αυξηθεί διαχρονικά.

Το νέο φάρμακο εστιάζει ακριβώς σε αυτούς τους ασθενείς, με μέτρια έως σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα, η οποία έχει πλήξει τουλάχιστον έξι αρθρώσεις. Οι ασθενείς στην κλινική δοκιμή χωρίσθηκαν σε τρεις ομάδες: η μία έπαιρνε 4 μιλιγκράμ baricitinib μια φορά τη μέρα, η δεύτερη τη μισή δόση και η τρίτη ένα ψευδοφάρμακο.
Το 55% των ασθενών της πρώτης ομάδας υψηλής δοσολογίας εμφάνισαν μείωση τουλάχιστον 20% στον αριθμό των προσβεβλημένων αρθρώσεων, ποσοστό που ήταν 49% στην δεύτερη ομάδα της χαμηλότερης δοσολογίας και 26% στην περίπτωση του πλασέμπο. Επίσης, ανεξάρτητα από τη δόση, οι ασθενείς που είχαν πάρει το φάρμακο, εμφάνισαν μείωση των δεικτών φλεγμονής και βελτιωμένη λειτουργικότητα των αρθρώσεών τους.

Οι παρενέργειες αφορούσαν κυρίως συχνότερες ήπιες λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Σοβαρές θεωρήθηκαν οι παρενέργειες στο 4% (χαμηλή δόση) έως 10% (μεγάλη δόση) των ασθενών. Το 1% έως 4% αντίστοιχα εμφάνισαν έρπη ζωστήρα, ενώ καταγράφηκε και αύξηση της «καλής» και «κακής» χοληστερόλης.
Το φάρμακο παράγεται από τη φαρμακευτική Eli Lilly, η οποία έχει ήδη καταθέσει αίτηση έγκρισης για κυκλοφορία του στην αρμόδια εποπτική αρχή των ΗΠΑ, την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA).

ethnos.gr

Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανιών η οποία είχε επιδικάσει το ποσό των 190.000 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους, στους συγγενείς άτυχου 24χρονου νέου, μάγειρα στο επάγγελμα, ο οποίος μέσα σε 11 ημέρες απεβίωσε εξαιτίας πολυοργανικής ανεπάρκειας, οφειλόμενης στα σύνδρομα Lyell

και Stevens-Johnson, τα οποία προκλήθηκαν, μετά από αλλεργική παρενέργεια του φαρμάκου Septrin, η οποία δεν έγινε αντιληπτή από τους γιατρούς δημοσίων νοσοκομείων της Κρήτης.

Οι γιατροί της Ιεράπετρας και του Ηράκλειου Κρήτης τον Ιούλιο του 1999 διέγνωσαν κάθε λογής ασθένειες στον άτυχο 24χρόνο, εκτός του ότι είχε υποστεί τα σύνδρομα Lyell και Stevens-Johnson.

Οι γιατροί που τον εξέτασαν στις έξι επισκέψεις του στο νοσοκομείο διέγνωσαν τέσσερεις νόσους: 1) οξεία εμπύρετη γαστρεντερίτιδα, 2) πυώδη αμυγδαλίτιδα και γαστρεντερίτιδα, 3) ανεμοβλογιά, 4) ίωση και 5) μυκητίαση, αλλά κανείς δεν διέγνωσε την πραγματική κατάσταση της υγείας του. Πρέπει να αναφερθεί ότι ένας από τους γιατρούς καθησύχαζε τους συγγενείς του λέγοντας ότι «είναι μία ίωση η οποία θα κάνει τον κύκλο της και σε δύο ημέρες θα περάσει».

Η Δικαιοσύνη καταδίκασε τελεσίδικα δύο γιατρούς σε φυλάκιση μόλις δύο ετών, με τριετή αναστολή, για τον από αμέλεια θάνατο του 24χρονου.

Ειδικότερα, την 5η Ιουλίου 1999 ο 24χρονος πήγε στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου - κέντρου υγείας Ιεράπετρας με υψηλό πυρετό, εμετούς και διάρροια.

Ο γιατρός που τον εξέτασε διέγνωσε οξεία εμπύρετη γαστρεντερίτιδα και του υπέδειξε να κάνει εξετάσεις. Παράλληλα, χωρίς να τον υποβάλει σε αλλεργικό τεστ, του συνταγογράφησε το αντιβιοτικό Septrin και άλλα φάρμακα για τις διαρροϊκές κενώσεις.

Από τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον άτυχο νέο. Με το που επέστρεψε στο σπίτι του, αισθάνθηκε πόνους σε όλο του το σώμα και τα πέλματά του να «μυρμηγκιάζουν», ενώ στο σώμα του εμφανίστηκαν φουσκάλες και ο πυρετός έφτασε τους 40°C.

Στην συνέχεια πηγαινοερχόταν στο νοσοκομείο και οι γιατροί διέγνωσαν κάθε φορά άλλη νόσο. Μεταξύ των άλλων οι γιατροί διέγνωσαν «πυώδη αμυγδαλίτιδα και γαστρεντερίτιδα», «μυκητίαση» και «στομαχικές διαταραχές». Στην συνέχεια ιδιωτική γιατρός, διέγνωσε ανεμοβλογιά και του χορήγησε άλλο φάρμακο.

Κατόπιν όλων αυτών ο 24χρόνος επανήλθε στο νοσοκομείο, αυτήν όμως τη φορά το μετέφερε ο πατέρας του με αναπηρικό καροτσάκι, καθώς εκείνος δεν μπορούσε πλέον να περπατήσει.

Η κατάσταση της υγείας του είχε εν τω μεταξύ επιδεινωθεί. Υπήρχαν εξανθήματα στον σώμα του και στα άκρα, καθώς και στο κεφάλι, δερματικές βλάβες στα πόδια, τα οποία ήταν καλυμμένα με φαρμακευτικά σκευάσματα (που του είχε χορηγήσει ο δερματολόγος) και με χαρτοπετσέτες, είχε 40°C πυρετό και βλάβες στη βλεννογόνο του στόματος, ενώ ήδη είχε αρχίσει η ηπατική δυσλειτουργία.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στις δικαστικές αποφάσεις «παρόλα δε τα εμφανή στοιχεία της αλλεργικής αντίδρασης του φαρμάκου Septrin στον ασθενή (εξάνθημα βλατιδοφυσαλιδώδες με αιμορραγικό περιεχόμενο που εντοπιζόταν στον κορμό, άκρα, παλάμες και πέλματα του ασθενούς, ο οποίος επιπλέον παρουσίαζε εκτεταμένες διαβρώσεις βαλάνου, οίδημα ακροπροσθίας, επιπολής διαβρώσεις οσχέου, εκτεταμένες διαβρώσεις στόματος και χειλέων και έντονο ερύθημα επιπεφυκότος και βλεννοπυώδες έκκριμα, δεν κατόρθωσαν να διαγνώσουν την βαρειά κατάσταση του ασθενούς που ήταν αποτέλεσμα των ανεπιθύμητων παρενεργειών του φαρμάκου Septrin».

Μετά από πιέσεις των συγγενών του προς τους γιατρούς, ο άτυχος νέος μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Ηρακλείου και εισήχθη σε μονάδα εντατικής θεραπείας, ενώ «πλέον η κατάσταση της υγείας του ήταν πολύ δύσκολα αναστρέψιμη, αφού η ανεπιθύμητη ενέργεια του φαρμάκου του προκάλεσε το σύνδρομο Stevens-Johnson». Μετά από λίγες μέρες (12.7.1999) μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς» της Αθήνας, όπου και απεβίωσε μετά από τέσσερις μέρες.

Να επισημανθεί ότι το εγκεκριμένο από τον Ε.Ο.Φ. σκεύασμα septrin προκαλεί ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να οδηγήσουν και σε θάνατο (γενικευμένο εξάνθημα, κνησμό, κνίδωση, πολύμορφο ερύθημα, σύνδρομο Stevens Johnson, τοξική επιδερμική νεκρόλυση, σύνδρομο Lyell, ηπατική νέκρωση κ.λ.π.).

ΑΠΕ

Ερευνητές από τις ΗΠΑ και στο Ισραήλ δοκιμάζουν ένα οπιοειδές αναλγητικό κατά των τάσεων αυτοκτονίας, ελπίζοντας ότι θα αναπτύξουν το πρώτο χάπι που θα είναι άμεσα αποτελεσματικό.

Πρόκειται για τη βουπρενορφίνη, ένα ημισυνθετικό οπιοειδές, το οποίο χρησιμοποιείται επίσης, όπως η μεθαδόνη, για την απεξάρτηση από την ηρωίνη.
Η προκαταρκτική κλινική δοκιμή δείχνει ότι το φάρμακο μπορεί να μειώσει δραστικά τις αυτοκτονικές σκέψεις μετά από μία μόνο εβδομάδα χορήγησης. Αν αυτό επιβεβαιωθεί από μεγαλύτερες κλινικές δοκιμές, τότε ανοίγει ο δρόμος για το πρώτο αντι-αυτοκτονικό φάρμακο ταχείας δράσης.

Οι ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον και του Πανεπιστημίου της Χάιφα, με επικεφαλής τον Τζάακ Πάνκσεπ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ψυχιατρικής The American Journal of Psychiatry, σύμφωνα με το New Scientist, χορήγησαν επί ένα μήνα σε χαμηλή δοσολογία το φάρμακο σε 40 ανθρώπους με σοβαρές τάσεις αυτοκτονίας. Τα δύο τρία των συμμετεχόντων είχαν ήδη κάνει απόπειρα. Μια δεύτερη ομάδα ατόμων επίσης με αυτοκτονικές τάσεις έλαβε εικονικό φάρμακο (placebo).

Η ψυχική κατάσταση των ασθενών καταγραφόταν από ψυχιάτρους ανά εβδομάδα μέσω ειδικού ερωτηματολογίου. Στην αρχή της δοκιμής οι ασθενείς είχαν κατά μέσο όρο «σκορ αυτοκτονίας» 20 (θεωρούμενο αρκετά υψηλό για να νοσηλευθεί ο ασθενής στο νοσοκομείο για τη δική του ασφάλεια). Όσοι πήραν το φάρμακο σε μία εβδομάδα είχαν υποχωρήσει έξι μονάδες στην κλίμακα των αυτοκτονικών σκέψεων και σε ένα μήνα εμφάνιζαν μείωση δέκα μονάδων (δηλαδή στο μισό), επίπεδο ασφαλές για να μην χρειάζονται νοσηλεία. Όσοι πήραν το εικονικό φάρμακο εμφάνισαν μείωση δύο μονάδων.

Ένα φάρμακο γρήγορης δράσης θεωρείται απαραίτητο, σύμφωνα με τους γιατρούς, καθώς έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των ανθρώπων με τάση αυτοκτονίας. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ μέσα σε ένα έτος πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κάνουν απόπειρα αυτοκτονίας.

Οι υπάρχουσες θεραπείες, όπως τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα και οι ψυχοθεραπείες, δεν έχουν άμεση αποτελεσματικότητα, καθώς συχνά και τα δύο χρειάζονται πάνω από έξι εβδομάδες για να δράσουν. Η κεταμίνη, ένα φάρμακο που δρα πιο γρήγορα, επιφέρει παραισθήσεις ως παρενέργειες και η δράση της γρήγορα εξασθενεί.
bigstock Soldier During Therapy Of Depr 99178304

Οι ερευνητές στράφηκαν ως εναλλακτική λύση στα οπιοειδή. Ο Πάνκσεπ δήλωσε ότι αν η βουπρενορφίνη χορηγείτο σε υψηλότερη δόση, τα αποτελέσματα θα ήταν ακόμη πιο θετικά. Όμως η αύξηση της δόσης στα οπιοειδή είναι ένα επίμαχο θέμα, καθώς η υπερδοσολογία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στον θάνατο.

Από όλα τα οπιοειδή, η βουπρενορφίνη θεωρείται η πιο ασφαλής και γι' αυτό συνταγογραφείται ακόμη και σε ανθρώπους που έχουν εθιστεί σε άλλα οπιοειδή. Η ερευνητική ομάδα του Πάνκσεπ φρόντισε πάντως να χορηγήσει δόσεις 30 φορές μικρότερες από αυτές που θα οδηγούσαν σε εθισμό. Κανείς από τους συμμετέχοντες ασθενείς δεν ανέφερε συμπτώματα στέρησης μετά τη διακοπή της χορήγησης του φαρμάκου όταν ολοκληρώθηκε η δοκιμή.


onmed.gr

Η ανησυχία τον ιό «Ζίκα» ολοένα και αυξάνεται με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να εκπέμπει νέο S.O.S. αφού παρομοιάζει τη νόσο, η οποία μεταδίδεται με το τσίμπημα κουνουπιών, με τον ιό Έμπολα, ο οποίος προκάλεσε το θάνατο 11,000 ανθρώπων στη Δυτική Αφρική.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτήρισε τον ιό «Ζίκα» ως «Παγκόσμια και επείγουσα απειλή υγείας» και το γεγονός πως ακόμη δεν έχει βρεθεί το φάρμακο που θα τον καταπολεμήσει, χειροτερεύει την κατάσταση σύμφωνα με την Μάργκαρετ Τσαν.

Η Γενική Διευθύντρια του Οργανισμού, κάλεσε εκ νέου για παγκόσμια συνεργασία αφού σύμφωνα με τις τελευταίες ενδείξεις, ο ιός θα εξαπλωθεί σε περισσότερες από 23 χώρες ενώ οι υπεύθυνοι περιμένουν κοντά στα 4 εκατομμύρια κρούσματα, κυρίως σε νεογέννητα παιδιά.

Ήδη, σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής έχουν αρχίσει να ψεκάζουν σε πολλά σημεία όπου εντοπίζονται κουνούπια για να εμποδίσουν την εξάπλωση του ιού, όπως στα νεκροταφεία και τα σχολεία.

Το Περού έγινε η 23η χώρα στην οποία αναφέρθηκε κρούσμα του ιού «Ζίκα».

Ψεκασμοί έγιναν και σε πολλά σχολεία στην Ονδούρα.

Τεράστια πάντως αναμένεται να είναι και η οικονομική ζημιά προς τις χώρες της Λατινικής Αμερικής αφού ήδη έχουν ακυρωθεί εκατοντάδες ταξίδια απ' όλο τον κόσμο, υπό το φόβο έγκυων γυναικών για τον ιό.

Άμεση και ασφαλή επιστροφή στην ενεργό δράση μετά από μυϊκό τραυματισμό προσφέρει στους επαγγελματίες αθλητές η νεα θεραπεία με Βιοκίνη( ενισχυμένος ορός από το αίμα του αθλητή)!

Τα πρώτα αποτελέσματα από τη χρήση της νέας θεραπείας είναι εντυπωσιακά και παρουσιάστηκαν πρόσφατα στο 4ο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Αθλητιάτρων, το οποίο διοργανώθηκε στο CampNouυπό την αιγίδα της BarcelonaF.Cστην Ισπανία.

« Μέχρι χτες οι μυϊκοί τραυματισμοί- η πιο συχνή κάκωση των αθλητών-αντιμετωπιζόταν με αντιφλεγμονώδη και φυσιοθεραπευτική αγωγή. Η αποθεραπεία όμως απαιτούσε μεγάλο χρονικό διάστημα επιστροφής στη ενεργό δράση"αναφέρειο διαπρεπής ορθοπεδικός χειρουργός και αθλητίατρος Δρ Σταύρος Αλευρογιάννης, MD, MSc, PhD, και συνεχίζει

"Η θεραπεία με Βιοκίνη δημιουργεί νέα δεδομένα. Κι αυτό γιατί σύμφωνα με πρόσφατη συγκριτική μελέτη αποκατάστασης μυϊκής θλάσης β' βαθμού σε επαγγελματίες αθλητές, φαίνεται ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική χρονική διαφορά επανόδου στο 100% της αθλητικής δραστηριότητας των αθλητών που αντιμετωπίστηκαν με τη χρήση του αυτόλογου ενισχυμένου ορού(Βιοκίνη) ταυτόχρονα με πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης, σε σχέση με αυτούς που αντιμετωπίστηκαν μόνο με αντιφλεγμονώδη και φυσιοθεραπευτική αγωγή".

ΒΙΟΚΙΝΗ-ΑΥΤΟΛΟΓΟ ΣΚΕΥΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ
Η Βιοκίνη είναι ένα αυτόλογο σκεύασμα το οποίο παράγεται από το αίμα του ασθενούς, γνωστό στους επιστήμονες υγείας που ασχολούνται με βιολογικές θεραπείες στις αθλητικές κακώσεις. Το σκεύασμα είναι πλούσιο σε αντιφλεγμονώδεις κυτοκίνες, όπως είναι ο IL-1Ra (Interleukin-1 Receptor antagonist), ο οποίος μπλοκάρει τη δράση της ιντερλευκίνης. Μέσω του μηχανισμού αυτού επιβραδύνεται η περαιτέρω εξέλιξη της βλάβης και αντιμετωπίζεται παράλληλα ο πόνος και η φλεγμονή, ενώ κινητοποιείται η διαφοροποίηση των κυττάρων στο επίπεδο της βλάβης σε μυϊκά κύτταρα.

Επιπλέον, το σκεύασμα περιέχει άλλες κυτοκίνες και αυξητικούς παράγοντες οι οποίοι ενεργοποιούν τους μηχανισμούς αναγέννησης των ιστών, επικοινωνούν και κινητοποιούν "δορυφόρα κύτταρα" και παίζουν σημαντικό ρόλο στην γρηγορότερη αποκατάσταση του μυϊκού τραυματισμού. Η θεραπεία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί με πολλή μεγάλη επιτυχία στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας και του πόνου στη μέση (οσφυαλγία), με ποικίλα αίτια.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΝΕΑΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Η θεραπεία με Βιοκίνη , εκτός του ότι είναι ασφαλής καθώς είναι πλήρως αυτόλογο προϊόν, προσφέρει μια σειρά από πλεονεκτήματα όπως:
άμεση ανακούφιση από τον πόνο,
άμεσο αποτέλεσμα στον έλεγχο της φλεγμονής,
προάγει τη διαφοροποίηση των δορυφόρων κυττάρων σε μυϊκά κύτταρα, χωρίς εξειδικευμένο εργαστήριο για καλλιέργεια, όπως τα βλαστικά κύτταρα
μπορεί να επαναληφθεί άμεσα
έχει υψηλό προφίλ αντοχής
η εφαρμογή της είναι απλή και ανώδυνη
η μυϊκή αποκατάσταση δεν καταλείπει τη δημιουργία ουλώδους ιστού
δεν έχει επιπλοκές αφού η θεραπεία είναι ακυτταρική.

ΤΡΟΠΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Η Βιοκίνη παράγεται από το αίμα του αθλητή. Μετά τη λήψη 50mlγίνεται ειδική φυγοκέντρηση στο αίμα για 24 ώρες και το προϊόν μπορεί να καταψυχθεί στους -200 C, μετά την αρχική του χρήση.

Με άσηπτες συνθήκες το προϊόν τοποθετείται με ειδική σύριγγα στην περιοχή της θλάσης, ενώ το ειδικό πρωτόκολλο ολοκληρώνεται με τοπικές εφαρμογές ( 6 συνολικά-μία καθημερινά) και συνδυάζεται με πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης.

Η Βιοκίνη δεν θα πρέπει να συγχέεται με τους αυτόλογους αυξητικούς παράγοντες (PRP), αν και εμπεριέχει αρκετούς από αυτούς.

ΜΥΙΚΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ Η ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ ΚΑΚΩΣΗ
Οι μυϊκοί τραυματισμοί (θλάσεις) αντιπροσωπεύουν περίπου το 30% των αθλητικών κακώσεων. Πάνω από το 90% εξ αυτών προκαλούνται από άμεση πλήξη, ή χρόνια καταπόνηση μιας μυϊκής ομάδας. Στους επαγγελματίες αθλητές αυτού του είδους οι τραυματισμοί οδηγούν σε εκσεσημασμένο πόνο και μεγάλη αποχή από αθλητική δραστηριότητα. Είναι ιδιαίτερα συχνοί σε αθλήματα που απαιτούν επιταχύνσεις ή άλματα. Ειδικά στο ποδόσφαιρο οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν την πιο συχνή αθλητική κάκωση και αντιπροσωπεύουν το 20-37% των αιτιών αποχής από το άθλημα στους επαγγελματίες και το 18-23% στους ερασιτέχνες.

Η πιθανότητα τέτοιου τραυματισμού είναι 6 φορές μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια του αγώνα, σε σχέση με την προπόνηση.

Το 92% αφορά θλάσεις στα κάτω άκρα ( οπίσθιοι μηριαίοι 37%, προσαγωγοί 23%, τετρακέφαλοι 19%, γαστροκνήμιος 13%)
Το 60% των θλάσεων τετρακεφάλου αφορούσε το "κυρίαρχο" σκέλος
Τα 2/3 των θλάσεων είναι αποτέλεσμα άμεσης πλήξης. Τα σύνδρομα υπέρχρησης των μυών είναι πιο συχνά στην περιοχή του ισχίου και βουβώνα.

www.stavrosalevrogiannis.gr Τηλ 210 778 6868 & 694 499 8694

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot