‘’Παρέμβαση του Μάνου Κόνσολα για να συμπεριληφθούν και οι πολίτες της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου, στο πρόγραμμα για τη χρηματοδότηση αγοράς tablet, laptop και υπηρεσιών σύνδεσης στο διαδίκτυο’’
 
Πρόταση στον Υφυπουργό Ανάπτυξης, αρμόδιο για το ΕΣΠΑ, κ. Κωνσταντινόπουλο, κατέθεσε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας, με αφορμή το πρόγραμμα «Ψηφιακή Αλληλεγγύη», που εξαγγέλθηκε από τη Γενική Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.

Το πρόγραμμα προβλέπει την χρηματοδότηση πολιτών, δικαιούχων του κοινωνικού μερίσματος, για την αγορά υπηρεσιών σύνδεσης στο διαδίκτυο, tablet ή laptop. Η αγορά θα γίνεται με ειδικό κουπόνι.

Δυστυχώς, στην προκήρυξη του έργου δεν συμπεριλαμβάνεται η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου και το πρόγραμμα απευθύνεται σε 8 μόνο Περιφέρειες.
Ο κ. Κόνσολας, στην παρέμβασή του, ζητά από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης να εκδώσει Υπουργική Απόφαση ανακατανομής πόρων, προκειμένου να ενταχθεί στο πρόγραμμα και η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου.

Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου επισημαίνει ότι στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες υπάρχουν δικαιούχοι του κοινωνικού μερίσματος, που δεν πρέπει να αποκλειστούν από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα, ενώ τονίζει και την ανάγκη μείωσης του ψηφιακού χάσματος, αλλά και την ανάγκη πρόσβασης όλων στις Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών.

Σε δήλωσή του ο κ. Κόνσολας αναφέρει:

«Γνωρίζω ότι υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι για να ενταχθεί και η Περιφέρεια Ν.Αιγαίου στο πρόγραμμα. Για αυτό ζήτησα από τον Υφυπουργό την έκδοση υπουργικής απόφασης που θα αποδεσμεύει την κατανομή πόρων.

Κάποιοι ενδέχεται να έχουν ακόμα την ψευδή εικόνα ότι στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες κατοικούν πλούσιοι. Και όμως υπάρχουν και εδώ δικαιούχοι του κοινωνικού μερίσματος, άνθρωποι που έχουν ανάγκη και πρέπει να χρηματοδοτηθούν για να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο αλλά και για να προμηθευτούν tablet ή laptop.
Το πλήρες κείμενο της παρέμβασης του κ.Κόνσολα έχει ως εξής:
 
Αξιότιμο Κύριο Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, Υφυπουργό Ανάπτυξης
 
Κύριε Υπουργέ

Η μείωση του ψηφιακού χάσματος και η δυνατότητα πρόσβασης των πολιτών, που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, αποτελούν δεδομένους στόχους.

Το Πρόγραμμα ‘’ Ψηφιακή Αλληλεγγύη’’ , που προβλέπει την χρηματοδότηση πολιτών, δικαιούχων του κοινωνικού μερίσματος, προκειμένου να προμηθευτούν υπηρεσίες σύνδεσης στο διαδίκτυο, ταμπλέτα ή φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή, απευθύνεται σε 8 μόνο Περιφέρειες της Χώρας.

Στις Περιφέρειες που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα δεν συμπεριλαμβάνεται η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, μία περιφέρεια στην οποία υπάρχουν δικαιούχοι του κοινωνικού μερίσματος και κυρίως υπάρχει η αναγκαιότητα μείωσης του ψηφιακού χάσματος και της πρόσβασης των πολιτών στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών.

Ο προϋπολογισμός του έργου είναι μόλις 80 εκ. ευρώ και είναι δεδομένο ότι μπορεί να αυξηθεί αλλά κυρίως θα πρέπει να ενταχθούν και άλλες Περιφέρειες, όπως η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, στο πρόγραμμα.

Είναι συνεπώς επιβεβλημένη η έκδοση υπουργικής απόφασης από την πλευρά σας, που να δίνει τη δυνατότητα αποδέσμευσης πόρων προκειμένου να ενταχθεί και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στο πρόγραμμα.

Οφείλω επίσης να σας επισημάνω ότι έχει συντελεστεί ήδη μία δυσμενής διάκριση εις βάρος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου στην κατανομή των πόρων της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020, αφού Δωδεκάνησα και Κυκλάδες θεωρούνται ‘’πλούσιες’’ περιφέρειες με αποτέλεσμα να υπάρχει μικρότερη κατανομή πόρων. Φυσικά όλα αυτά προκύπτουν από στοιχεία του 2008 και δεν λαμβάνουν υπόψιν τον πολυνησιωτικό χαρακτήρα της Περιφέρειας αλλά και το γεγονός ότι το υπολογιζόμενο ΑΕΠ οφείλεται στα 4 μεγάλα νησιά του Ν.Αιγαίου.

Σε κάθε περίπτωση, στο Νότιο Αιγαίο, υπάρχουν δικαιούχοι του κοινωνικού μερίσματος που δικαιούνται να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα υπηρεσιών ψηφιακής αλληλεγγύης.
Να τύχουν χρηματοδότησης για υπηρεσίες πρόσβασης στο διαδίκτυο ή για την αγορά ταμπλέτας ή φορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Αναμένω την απάντηση και τις ενέργειες σας σε μία πρόταση δίκαιη και ρεαλιστική.
 
Με εκτίμηση
Μάνος Κόνσολας
Βουλευτής Δωδεκανήσου
Ημερομηνία λήξης το τέλος του 2015 θα έχει η ρύθμιση που προωθεί το υπουργείο Ανάπτυξης για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων.
 
Από το 2016 και με την προϋπόθεση βεβαίως ότι η οικονομία θα έχει εισέλθει σε τροχιά ανάπτυξης, τόσο η ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια, όσο και ο «νόμος Κατσέλη» για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά θα αντικατασταθούν από ένα αναμορφωμένο πτωχευτικό δίκαιο για τις επιχειρήσεις, αλλά πλέον και για τα φυσικά πρόσωπα.
 
Και αυτό διότι, όπως επισημαίνουν στην «Κ» κύκλοι του υπουργείου Ανάπτυξης, τόσο ο νόμος Κατσέλη όσο και η προωθούμενη ρύθμιση για τη διαχείριση του χρέους των επιχειρήσεων θεωρούνται εμβαλωματικές λύσεις που θεσπίστηκαν ακριβώς για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, όπως ήταν αυτές που προκάλεσε η οικονομική κρίση. Την ίδια ώρα το εάν θα δοθεί παράταση ή όχι στη ρύθμιση που προβλέπει αναστολή των πλειστηριασμών και πόσης διάρκειας θα είναι αυτή, θα εξαρτηθεί πιθανότατα από τις πολιτικές εξελίξεις και από την πορεία της συνολικής διαπραγμάτευσης με την τρόικα.
 
Ο νόμος 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, γνωστός και ως «νόμος Κατσέλη», θα έχει αναδρομικότητα ισχύος, ακόμη και μετά την κατάργησή του. Με άλλα λόγια, οι αιτήσεις που θα έχουν υποβληθεί στα Ειρηνοδικεία πριν από την κατάργησή του θα αντιμετωπισθούν με βάση τα όσα προβλέπει, προφανώς για λόγους συνταγματικής τάξης. Μέχρι την κατάργησή του, ωστόσο, δεν αποκλείεται να υπάρξουν νομοτεχνικές βελτιώσεις, προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα καταχρηστικότητας του νόμου. Ηδη, τα συναρμόδια υπουργεία Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση και εντοπίζουν τα αδύνατα σημεία του νόμου. Συνήθης πρακτική, ειδικά στην Αττική, όπως επισημαίνουν στην «Κ» αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου Ανάπτυξης, είναι η εσκεμμένη επιλογή για την κατάθεση αίτησης δικαστικής ρύθμισης των χρεών σε Ειρηνοδικεία επιβαρυμένα με όγκο υποθέσεων. Στόχος είναι η εκδίκαση της υπόθεσης όσο πιο αργά γίνεται και δη την επόμενη δεκαετία.
 
Επιπλέον, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκείνων που, αν και γνωρίζουν εξαρχής ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της πτωχευτικής διαδικασίας, καταθέτουν αίτηση προκειμένου να επωφεληθούν της δίμηνης αναστολής των διωκτικών μέτρων. Ο νόμος 3869/2010, όπως τροποποιήθηκε από τον 4161/2013, προβλέπει αναστολή των διωκτικών μέτρων από τη στιγμή της κατάθεσης της αίτησης για διάστημα δύο μηνών, χρόνος που παρέχεται για τη διερεύνηση προδικαστικού συμβιβασμού. Εντός του διμήνου θα πρέπει να επικυρωθεί η αίτηση και εντός εξαμήνου, εάν στο μεταξύ δεν έχει επέλθει συμβιβασμός, να συζητηθεί. Ωστόσο, η δίμηνη προθεσμία τηρείται από τα Ειρηνοδικεία της Αττικής μόλις στο 0,63% των περιπτώσεων (βλ. φύλλο 7/9/2014) και η εξάμηνη μόλις στο 1,95% των περιπτώσεων. Τα ποσοστά στην υπόλοιπη χώρα είναι 4,83% και 8% αντιστοίχως.
 
Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι τελικά η αναστολή της κατάσχεσης να παρατείνεται για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ακόμη και στις περιπτώσεις που ο δανειολήπτης δεν πληροί τις προϋποθέσεις για υπαγωγή στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου. Στις σκέψεις της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της παραπάνω δυσλειτουργίας περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων η δημιουργία ειδικών Ειρηνοδικείων, που θα ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό το αντικείμενο, ή ακόμη και η ενοποίηση Ειρηνοδικείων.
 
Η επικρατούσα άποψη στις πολιτικές ηγεσίες των συναρμόδιων υπουργείων είναι ότι ο «νόμος Κατσέλη», αν και συνέβαλε σημαντικά στην απορρόφηση των κοινωνικών κραδασμών που θα προκαλούσαν οι μαζικές κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, είχε εξαρχής πολλά δομικά προβλήματα και απέβη επιζήμιος για την αγορά ακινήτων.
Αντιθέτως η ύπαρξη πτωχευτικού δικαίου και για τα φυσικά πρόσωπα θεωρείται παρέμβαση μόνιμου χαρακτήρα η οποία αφενός θα οδηγήσει σε αποτελεσματικότερη διαχείριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τις τράπεζες και τους ιδιώτες και αφετέρου θα δίνει τη δυνατότητα «δεύτερης ευκαιρίας».
 
Στα «γκρίζα σημεία» του σχεδιασμού περιλαμβάνεται το θέμα των οφειλών των φυσικών προσώπων προς το Δημόσιο, εάν δηλαδή θα προβλέπεται η ένταξή τους στη ρύθμιση του χρέους. «Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι η ίδια για όλες τις οφειλές», υποστηρίζουν στο υπουργείο Ανάπτυξης, επισημαίνοντας ωστόσο ότι «τον τελευταίο λόγο σε αυτό το ζήτημα έχει το υπουργείο Οικονομικών».
 
kathimerini.gr
‘’Ερώτηση του Μάνου Κόνσολα, με 5 προτάσεις για την αναβάθμιση του Επιμελητηριακού Θεσμού και την οικονομική αυτοτέλεια των Επιμελητηρίων’’
 
Ερώτηση προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, κ. Δένδια, κατέθεσε σήμερα ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας, για την αναβάθμιση του επιμελητηριακού θεσμού, τη διασφάλιση της οικονομικής αυτοδυναμίας των επιμελητηρίων και τη βελτίωση των υπηρεσιών προς τις επιχειρήσεις.

Ο Μάνος Κόνσολας καταθέτει στο κείμενο της ερώτησής του και 5 προτάσεις που αναβαθμίζουν τη λειτουργία και το ρόλο των επιμελητηρίων, οι οποίες, όπως τονίζει, πρέπει να συμπεριληφθούν σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, που είναι ανάγκη να διαμορφωθεί άμεσα.

Σε δήλωσή του ο κ. Κόνσολας τονίζει:
«Τα Επιμελητήρια παρέχοντας ουσιαστικές υπηρεσίες και έχοντας νέες και διευρυμένες αρμοδιότητες, αναβαθμίζουν το κύρος και τη λειτουργία τους. Μειώνουν το οικονομικό και διοικητικό κόστος για τις επιχειρήσεις. Παρέχουν νέες, πρωτοποριακές υπηρεσίες και υποστήριξη στις επιχειρήσεις.

Όλα αυτά θα πρέπει να συνδεθούν με θεσμικές παρεμβάσεις αλλά και με ένα ανταποδοτικό τέλος, που θα διασφαλίσει την οικονομική τους αυτοδυναμία».
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης του κ. Κόνσολα, έχει ως εξής:
 
Ε Ρ Ω Τ Η Σ Η
Προς
Κύριο Υπουργό Ανάπτυξης
ΘΕΜΑ: ‘’Aναβάθμιση του επιμελητηριακού θεσμού, εκχώρηση νέων αρμοδιοτήτων και λειτουργιών για την οικονομική αυτοτέλεια των Επιμελητηρίων’’
 
Κύριε Υπουργέ,

Η κατάργηση της υποχρεωτικότητας εγγραφής, από 1.1.2015, στα επιμελητήρια με τη συνακόλουθη κατάργηση της ανταποδοτικής ετήσιας συνδρομής, δεν πρέπει να συνδεθεί με την υποβάθμιση και την αδρανοποίηση του επιμελητηριακού θεσμού.

Αντίθετα είναι ώριμες οι συνθήκες για τη διαμόρφωση ενός νέου θεσμικού πλαισίου, που θα αναβαθμίζει τον επιμελητηριακό θεσμό, θα τον ενισχύει με νέες αρμοδιότητες και λειτουργίες που θα εγγυώνται την αυτοτέλειά του και θα τον μετατρέπουν στο εγγύτερο θεσμό για τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες.

Σε αυτή την κατεύθυνση, θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε αυτό το νέο θεσμικό πλαίσιο, διατάξεις όπως:
-Επαναφορά της υποχρέωσης εγγραφής των επιχειρήσεων στα Επιμελητήρια στη βάση, όμως, ανταποδοτικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών.

-Εκχώρηση όλων των αρμοδιοτήτων και των υπηρεσιών του Γενικού Εμπορικού Μητρώου στα Επιμελητήρια, με τη θέσπιση αμοιβής προς τα Επιμελητήρια για την υποστήριξη και παροχή των συγκεκριμένων υπηρεσιών.

-Καθιέρωση του Θεσμού της Διαμεσολάβησης, ως εναλλακτικού τρόπου  επίλυσης επιχειρηματικών διαφορών, με πιστοποιημένους διαμεσολαβητές σε κάθε επιμελητήριο.

-Θεσμοθέτηση νέων ανταποδοτικών υπηρεσιών προς τα μέλη των επιμελητηρίων και τις επιχειρήσεις, όπως η ψηφιακή υπογραφή, η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων σε θέματα αδειοδότησης ή ένταξης σε χρηματοδοτικά προγράμματα.

-Υποχρεωτική ανάρτηση ισολογισμών στις ιστοσελίδες των κατά τόπους επιμελητηρίων με ανάλογο οικονομικό αντίτιμο.

Είναι δεδομένο ότι η θέσπιση ανταποδοτικών τελών, έναντι παρεχόμενων υπηρεσιών από τα επιμελητήρια, δεν διασφαλίζει μόνο την οικονομική αυτοτέλεια των επιμελητηρίων.

Μειώνει το διοικητικό και οικονομικό κόστος για τις επιχειρήσεις, αναβαθμίζει τον επιμελητηριακό θεσμό, μειώνει τη γραφειοκρατία και βελτιώνει τη διοικητική εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων.
Το θέμα της ανεξέλεγκτης λειτουργίας εταιρειών, όπως η ΑΕΠΙ και η GEA, που καθορίζουν μονομερώς τις τιμές και εισπράττουν μεγάλα ποσά από επιχειρήσεις και για πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα, αναδεικνύει με Ερώτησή του προς τους Υπουργούς Πολιτισμού και Ανάπτυξης, ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας.

Ο Βουλευτής θέτει καίρια ερωτήματα και προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού αλλά και προς το Υπουργείο Πολιτισμού για τη λειτουργία και τις πρακτικές αυτών των εταιρειών και ζητά την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου.
Επισημαίνει ότι δεν υπάρχει νομιμοποίηση σε ό, τι αφορά στον καθορισμό  και την απαίτηση καταβολής χρημάτων από τις συγκεκριμένες εταιρείες για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα.
Ο κ. Κόνσολας ζητά να υπάρξουν απαλλαγές και νέος τρόπος υπολογισμού με κριτήρια το τζίρο, τη γεωγραφική θέση κάθε επιχείρησης, την εποχικότητα και το εύρος της. Προτείνει, μάλιστα, να δημιουργηθεί ανεξάρτητη αρχή που θα αναλάβει την ευθύνη και την αρμοδιότητα για αυτό.

Σε δήλωσή του, ο Μάνος Κόνσολας τονίζει:
«Είναι ώρα να μπει μια τάξη σε αυτό το άναρχο τοπίο των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων.
Δεν μπορεί να απαιτούνται τεράστια, συγκριτικά, ποσά από ένα μικρό κατάστημα που παίζει ένα ραδιόφωνο ή μια τηλεόραση. Δεν μπορεί να υπάρχουν υπέρογκες και υπερβολικές απαιτήσεις από τους περιφερειακούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, πολλοί από τους οποίους έχουν είτε μικρή κερδοφορία είτε πολύ χαμηλό τζίρο.
Στους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, η ετήσια απαίτηση για συγγενικά δικαιώματα είναι 1.500 ευρώ.
Πολλοί μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες βρίσκονται σε αναβρασμό από απαιτήσεις που είναι και αυθαίρετες και παράλογες.
Είναι ώρα για ένα νέο και διαφανές θεσμικό πλαίσιο για τον υπολογισμό και την είσπραξη των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων».

Ε Ρ Ω Τ Η Σ Η
Προς
Κύριο Υπουργό Πολιτισμού
Κύριο Υπουργό Ανάπτυξης
ΘΕΜΑ: ‘’Aνάγκη δημιουργίας νέου και διαφανούς θεσμικού πλαισίου για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα’’
Κύριοι Υπουργοί,
Μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα και περιφερειακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί, με χαμηλό τζίρο, βρίσκονται σε απόγνωση από τις ανεξέλεγκτες χρεώσεις που απαιτούν εταιρείες όπως η ΑΕΠΙ και η GEA για πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα αντιστοίχως.
Ένα καφενείο σε ένα μικρό νησί ή σε μια ορεινή περιοχή, που τυγχάνει να έχει ραδιόφωνο ή τηλεόραση είναι υποχρεωμένο να καταβάλλει ποσά που τιμολογούν και καθορίζουν, αυθαίρετα, οι συγκεκριμένες εταιρείες με την επίκληση πνευματικών ή συγγενικών δικαιωμάτων.
Το ίδιο ισχύει και για τους περιφερειακούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, για τους οποίους έχουν καθοριστεί συγκεκριμένα ποσά με τον ίδιο αυθαίρετο τρόπο, αδιαφορώντας αν υπάρχουν έσοδα, κέρδη ή και ο ανάλογος τζίρος.
Παράλληλα, έχει αναπτυχθεί μια βιομηχανία μηνύσεων σε περίπτωση που οι επιχειρηματίες και επαγγελματίες δεν συμμορφώνονται με τις οικονομικές απαιτήσεις που εγείρουν οι εταιρείες.
Υπάρχει ένα επιεικώς ελλιπές και αδιαφανές πλαίσιο γύρω από τη λειτουργία των συγκεκριμένων εταιρειών που απαιτούν χρήματα από επιχειρήσεις, ραδιοφωνικούς σταθμούς και μικρά μαγαζιά σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
-Με ποιο δικαίωμα καθορίζουν οι ίδιες και μονομερώς την τιμολογιακή πολιτική για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα;
-Έχει διενεργηθεί έλεγχος σε αυτές τις εταιρείες για τον τρόπο είσπραξης και διάθεσης αυτών των ποσών που εισπράττουν εδώ και χρόνια και με δεδομένο ότι υπάρχουν διαμαρτυρίες και των ίδιων των δημιουργών;
-Με ποια δημοκρατική νομιμοποίηση μπορούν να διεκδικούν το ρόλο ελεγκτικού μηχανισμού και να κάνουν ελέγχους σε καταστήματα και επιχειρήσεις, τη στιγμή που ο Νόμος 2121/1993, άρθρο 65α παρ.4, το αποκλείει και δεν τους συμπεριλαμβάνει στους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Σε μία εποχή κρίσης και οικονομικής δυσπραγίας, είναι απαράδεκτο να οδηγούνται στα δικαστήρια και σε οικονομική εξόντωση επιχειρήσεις, μαγαζιά και περιφερειακοί ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί από τις ανεξέλεγκτες απαιτήσεις εταιρειών, που εισπράττουν και τιμολογούν οι ίδιες πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα.
Απαιτείται η πλήρης αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα, με κριτήρια τη διαφάνεια, τον ορθολογισμό και το δημόσιο έλεγχο.
Να υπάρξει μια θεσμική αλλαγή στην τιμολόγηση στον τρόπο υπολογισμού των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων. Να συνδεθούν με το τζίρο των επιχειρήσεων, τη γεωγραφική τους θέση, την εποχικότητα, το εύρος της επιχείρησης σε τετραγωνικά μέτρα αλλά και εργαζόμενους.
Κατόπιν των ανωτέρω
Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί
1. Αν στις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού είναι η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τον τρόπο υπολογισμού και την είσπραξη των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων.
2. Εάν το συγκεκριμένο αντικείμενο, ως αρμοδιότητα και στην εφαρμογή του, πρέπει να ανατεθεί σε Ενιαία και Ανεξάρτητη Κρατική Αρχή.
3. Εάν η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει ελέγξει τις εταιρείες που εισπράττουν και τιμολογούν μονομερώς τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα και αν θεωρεί ότι δεν αποτελούν μονοπωλιακό καθεστώς παραβιάζοντας τις αρχές του ανταγωνισμού.

Ο ερωτών Βουλευτής
Μάνος Κόνσολας
Βουλευτής Δωδεκανήσου
Γάλα ή πετρέλαιο θέρμανσης; Οι προ ημερών εξαγγελίες του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά στη ΔΕΘ, σκοντάφτουν. Που; Στην κοινωνική πραγματικότητα.

Ήταν τέλος Νοεμβρίου του 2005 όταν ανακοίνωση του υπουργείου Ανάπτυξης ενημερώνει το κοινό για τη μέση τιμή του πετρελαίου θέρμανσης. Σε όλη την Ελλάδα κυμάνθηκε στο 0,574 ευρώ ανά λίτρο. Ειδικά στην Αττική κόστιζε 0,569 το λίτρο.

Μια χρονιά πριν και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2004 η χειμερινή περίοδος ξεκίνησε με το πετρέλαιο θέρμανσης να κοστίζει 0,4690 ευρώ το λίτρο. Και δείτε το... έγκλημα. Το 2003 το λίτρο κόστιζε στον καταναλωτή 0,3220 το λίτρο. Και τότε υπήρχαν διαμαρτυρίες. Απλά δεν είχε εμφανιστεί η «κρίση».

Για φανταστείτε, όμως, ότι και με εκείνες τις τιμές, το πετρέλαιο θέρμανσης κάλυπτε το 47% των οικογενειακών δαπανών. Είναι εξωφρενικό.
Για να δούμε τι συνέβη τα χρόνια που ακολούθησαν.

Το 2013 για να έχει κάποιος θέρμανση στο σπίτι του έπρεπε να πληρώσει 1,30 ευρώ ανά λίτρο! 

Από το 2005 μέχρι σήμερα το πετρέλαιο αυξήθηκε 100% αν και οι μισθοί κατέβηκαν 30-40% σε σχέση με το 2005.

Φέτος, λένε, ότι θα το πληρώσουμε (αλήθεια πόσοι έχουν απομείνει να μπορούν να το πληρώσουν) με 1,15 ευρώ το λίτρο. Κι αυτό στ' αλήθεια θα πρέπει να θεωρηθεί επιτυχία της κυβέρνησης;

Όπως εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς στη ΔΕΘ, με τη μείωση κατά 30% του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, η τιμή θα κυμανθεί από 1,15 με 1,20 ευρώ το λίτρο.

Και αυτό θα πρέπει να το θεωρήσουμε επιτυχία; Το εκπληκτικό είναι ότι βρέθηκαν από κάτω επαγγελματίες κομματικοί κλακαδόροι που τον χειροκροτούσαν.

Το 2012 η μέση τιμή πώλησης του πετρελαίου θέρμανσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν 1,008 ευρώ το λίτρο. Την ίδια χρονιά στη χώρα μας η τιμή του ήταν 1,327 το λίτρο (στοιχεία υπουργείου Ανάπτυξης). Δηλαδή, εκείνη τη χρονιά -χρονιά κρίσης και Μνημονίου- η χώρα μας ήταν η πέμπτη ακριβότερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Να φανταστείτε, αγοράζαμε λίγο ακριβότερα από τους Σουηδούς! Απλά να θυμίσουμε ότι οι κοινωνικές παροχές στους Σουηδούς πως ουδεμία σχέση έχουν με ότι ζούμε και ζήσαμε από τις αρχές του Μνημονίου, αλλά και πριν.

Σε χρονιές που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με τη «δική σου σύμφωνη» γνώμη, κάνει κυριολεκτικά επέλαση στην κοινωνία του τόπου σου, ε δεν θα το περιέγραφες ως επιτυχία να ανακοινώνεις τη μείωση του πετρελαίου θέρμανσης κατά μερικά λεπτά του ευρώ.

Με μηδενικές κοινωνικές παροχές και κοινωνική πολιτική που μπάζει από παντού (αν και ο έτερος υποστηρικτής του Μνημονίου Ε. Βενιζέλος υπεραμύνθηκε αυτής στη ΔΕΘ, λέγοντας αν θυμόμαστε καλά ότι είναι κυρίαρχη στην εθνική ατζέντα) το ερώτημα είναι ένα και είναι πολύ απλό:

Που πας και με ποιους βαδίζεις; Είσαι με την κοινωνία ή όχι;

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ «ΜΑΡΤΥΡΙΟ» ΤΟΥ 2002

Είναι επιτυχία για μία χώρα η οποία εντάχθηκε στο ευρώ το Μάρτιο του 2002 να «επιστρέφει» την τιμή πετρελαίου θέρμανσης στο 1,15;

Θυμίζουμε ότι λίγους μήνες πριν από την ένταξη μας στο ευρώ και συγκεκριμένα τον Δεκέμβρη του 2001, η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης ήταν 67 ΔΡΑΧΜΕΣ το λίτρο. Μόλις μπήκαμε στο ευρώ η τιμή κυμάνθηκε από το 0,30 μέχρι και το 1,10! Δηλαδή περίπου 375 ΔΡΑΧΜΕΣ!!! Θυμίζουμε ότι κι αυτό είναι έργο της «Ισχυρής Ελλάδας» του Σημίτη που φρόντισε να βάλει τη χώρα στην ΟΝΕ χωρίς καμία δικλείδα προστασίας.

Γυρνώντας πίσω στο 2014 αναρωτιόμαστε τι εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς ότι είναι επιτυχία που γύρισε τη χώρα μας δώδεκα χρόνια πίσω και «κάθισε» την κοινωνική ευμάρεια στο 2002, τότε που όλα άρχισαν να ακριβαίνουν;

Έχει κάποια σχέση άραγε η εξαγγελία του Α. Σαμαρά περί τιμής πετρελαίου θέρμανσης με την εσωκομματική του ισορροπία περισσότερο και λιγότερο με τις κοινωνικές ανάγκες; Ιδού οι γρίφος. Εμείς απλά αναφέρουμε ότι τον περασμένο Ιούλιο, 33 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ζητούσαν ουσιαστική μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.

Δηλαδή, τι κάνει «νιάου νιάου» στα κεραμίδια.

Για να μην ξεχνάμε, πάντως, και την πορεία μας προς την άβυσσο της ακρίβειας, θυμίζουμε.

Τον πρώτο καιρό της ένταξης μας στο ευρώ, ένα γιαουρτάκι του... Θεού κόστιζε γύρω στα 0,66 ευρώ. Σήμερα πια το χρειαζόμαστε το δίευρο και κάτι ψιλά!

Το 2000 ο βασικός μισθός ήταν στις 170.000 δραχμές. Δεκατέσσερα χρόνια μετά ο βασικός μισθός είναι 510 ευρώ (στις καλύτερες των περιπτώσεων), δηλαδή κοντά στις 173.000! Την ίδια χρονική περίοδο τα περισσότερα είδη καθημερινής ανάγκης έχουν αυξηθεί έως και 500%!

Θυμίζουμε -για την ιστορία- πως η αύξηση του ΦΠΑ το 2012 στην Ισπανία δεν επηρέασε τα είδη πρώτης ανάγκης τα οποία παρέμειναν στο 4%. Και ποια ήταν αυτά; Τρόφιμα, φάρμακα και βιβλία! Στη χώρα μας το 2010 ένα τυπωμένο βιβλίο είχε ΦΠΑ 5,5% και ένα ηλεκτρονικό βιβλίο 23%!!!

Γιατί τα γράφουμε αυτό; Για την ιστορία. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Όταν όλα ακριβαίνουν γύρω σου, όταν ζεις με μηδενικές κοινωνικές παροχές και δεν πείθεσαι από τις πλασματικές παροχές του πλεονάσματος (ζωή όχι με το κομμάτι, αλλά με το επίδομα... δηλαδή), φαντάζεσαι τον χειμώνα με μία επιπλέον κουβέρτα ή μια φθηνιάρικη σόμπα ή στην χειρότερη περίπτωση ένα μαγκάλι της κακιάς ώρας σαν κι αυτό που έκλεψε τη ζωή συνανθρώπων μας τον περασμένο χειμώνα.

Το δεκάλεπτο ή το εικοσάλεπτο κέρδος που εξαγγέλθηκε στη ΔΕΘ, πάντως, ουδεμία σημασία του δίνεις.

Φαντάζεστε ο πρωθυπουργός να έβγαινε στη ΔΕΘ και να περιέγραφε σε μία σπαραλιασμένη κοινωνία που ενώ χαίρεται για τις ανακαλύψεις στην Αμφίπολη, τη χαρά του δε μπορεί να τη χαρεί διότι γνωρίζει εκ των προτέρων ότι έρχεται δύσκολος χειμώνας;

Και θα είναι δύσκολος ο χειμώνας γιατί αυτός ο «κακομοίρης» στον οποίον απευθύνεται ο 'Ελληνας πρωθυπουργός είναι σίγουρο ότι δε θα έχει θέρμανση, διότι η κυβέρνηση την θέρμανση τη θεωρεί... είδος πολυτελείας πια!

Και για να ξέρουμε τι λέμε, η μείωση που εξήγγειλε ο Α. Σαμαράς αντιστοιχεί σε 200 ευρώ κέρδος για ένα πεντάμηνο. Τόσο δεν έχουν κρύο όσοι ζουν σε περιοχές με ήπιο κλίμα; Αυτή η μείωση άραγε θα επηρεάσει όσους ζουν σε ορεινές ή ημιορεινές περιοχές ή επρόκειτο για μια μείωση που θα αποφέρει στα... πεδινά. Ε;

Πόσο μάλλον ένα βιβλίο μπας και ξεστραβωθούμε...

ΥΓ1: κι αν θέλετε το εξισώνουμε διαφορετικά κι ας μείνουμε κι... αδιάβαστοι. Ένα λίτρο πετρελαίου θέρμανσης κοστίζει περίπου όσο δύο κιλά φρέσκου αγελαδινού γάλακτος. Αυτό αρκεί;

ΥΓ2: αρκεί να θυμίσουμε -έτσι για την ιστορία- ότι η τιμή του νωπού παστεριωμένου γάλακτος, με στοιχεία της Ελληνικής Στατικής Υπηρεσίας- αυξήθηκε στο πέρας μιας χρονιάς κατά 4,46%; Λέει κάτι ότι αρχίσουμε πια να πίνουμε γάλα εβαπορέ;

Δηλαδή, το δίλημμα που έβαλε ο Α. Σαμαράς στη ΔΕΘ μήπως θα μπορούσε και να είναι ή γάλα ή θέρμανση;

Το φρέσκο γάλα καλής ποιότητας ξεκινά από 1,44 ευρώ και το ακόμη καλύτερο 2,10 ευρώ. Δηλαδή, τι μας προτείνεις; Να κόψουμε το καλό φρέσκο γάλα ή να ζεσταθούμε;

Είναι τραγικά αστείο...

newsbomb.gr

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot