Μια ημέρα μετά τη χθεσινοβραδινή συνέντευξη Τύπου - παρωδία της κυβέρνησης - στην οποία συμμετείχαν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας και οι αρχηγοί της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας - ο Πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών του Πυροσβεστικού Σώματος, Γιάννης Σταμούλης, μιλώντας στο ΘΕΜΑ 104.6 κάνει τον δικό του απολογισμό και δίνει απαντήσεις για τα όσα ειπώθηκαν χθες αλλά και για το πώς θα μπορούσε να αποφευχθεί η τραγωδία της Δευτέρας με τους δεκάδες νεκρούς από την πύρινη λαίλαπα στην Ανατολική Αττική.

Ζητώντας συγγνώμη προς τον ελληνικό λαό για ό,τι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε, ο Γιάννης Σταμούλης έκρουσε το κώδωνα του κινδύνου λέγοντας χαρακτηριστικά: «Είχε νομιμοποιηθεί αυτή η κακή πραγματικότητα στο Μάτι. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού αυτός ο κίνδυνος υπάρχει και σε πολλές άλλες περιοχές, αυτή είναι η αλήθεια. Τα συμφέροντα του καθενός που έχει χτίσει σε τέτοιες περιοχές τα έχουμε αναλογιστεί; Πρεπει να ξαναδούμε το μοντέλο Πολιτικής Προστασίας. Δεν θα το χάσουμε το παιχνίδι μόνο από μια νέα φωτιά, θα το χάσουμε από έναν σεισμό... από κάτι άλλο. Τέλος Ιούλη, και εκεί που σβήναμε φωτιές, κληθήκαμε να μαζεύουμε νερά από τις πλημμύρες. Θα κλαίμε πάλι πάνω σε σορούς, αν συνεχίσουμε έτσι και δεν αλλάξουμε τις δομές μας». Σε δραματικό τόνο, συγκεκριμένα υπογράμμισε: «Εάν μετά από τέτοιες καταστροφές δεν συγκλονιζόμαστε και δε συντονιζόμαστε για να αλλάξουμε τις δομές θα έχουμε και άλλες. Αυτό πρέπει να κρατήσουμε αυτή την ώρα».

«Έχω διαχειριστεί σε επικοινωνιακό επίπεδο και την κρίση του 2007 και έζησα και αυτή την τραγωδία στην Αττική. Ό,τι και να πούμε για αυτές τις καταστροφές είναι λίγο».

Σε ερώτηση αν έπρεπε να έχει γίνει εκκένωση στο Μάτι είπε: «Δεν μπορείς να αναλύσεις ένα τέτοιο επιχειρησιακό σχέδιο μέσα σε ένα λεπτό και να πεις τι έφταιξε. Δύσκολο μου φαίνεται τεχνικά να γινόταν εκκένωση ή να υπήρχε κάποια προειδοποίηση», κατέληξε.

protothema.gr

Διαβάστε την συγκλονιστική ανάρτηση του Νίκου Ρουκούδη για τα όσα έζησε στο Μάτι όλες αυτές τις ώρες:

Αυτήν την ωρα είμαι στο υπηρεσιακό λεωφορείο και επιστρέφω στην οικογένεια και το σπίτι μου. Θα δω ξανά την κόρη και την γυναίκα μου. Θα τους αγκαλιασω οπως ποτε ξανά… Θα κανω ένα μπάνιο και θα προσποιηθώ πως επιστρέφω σιγά σιγά στην ρουτίνα μου….

Δεν ειναι τιποτα ίδιο όμως…

Δεν το εξηγείς ούτε με λόγια ουτε με φωτογραφίες…

Άλλωστε πως να εξηγήσεις κάτι που, ούτε εσύ το εχεις χωνέψει???

Πόση λύπη κ τραγωδία να χωρέσει σε λιγα στρέμματα…?

Ποσες ψυχούλες χαμένες …Άδικα και γρήγορα…

Πόσες περιουσίες στάχτη…

-Ειστε όλοι καλά? ρωτούσα ανθρώπους που έβρισκα στο δρόμο να μαζεύουν οτι τους εχει απομείνει…

-Πως να είμαστε καλά αγόρι μου? η πιο συνηθισμένη απάντηση…
Πως να είναι οι άνθρωποι καλά ρε μαλακα, οταν έχασαν συγγενείς, φίλους, γείτονες, περιουσία κ ελπίδα???

-Τουλάχιστον είστε ζωντανοί…. προσπαθούσα να τους ηρεμήσω… Μάταια πολλες φορές…

Δεν ξερω πως να το περιγράψω ολο αυτό, δεν μπορω να το περιγραψω και δεν ξερω εαν χρειάζεται…

Να μην ξεχάσω….

Δεν γίνεται να μετρήσεις πόσοι άνθρωποι ήρθαν για βοήθεια. Πόσοι μας ρωτησαν αν θελουμε νερό και φαγητό… Αν χρειαζόμαστε το οτιδήποτε… Και ακόμα πηγαίνουν. Και θα συνεχίσουν. Υπέροχοι, απλοι άνθρωποι, χωρις όνομα, χωρις αντάλλαγμα δίνουν ελπιδα και βοήθεια, απλόχερα. Μια ομορφιά μέσα στη φρίκη και την μαυρίλα…Σεβασμός κ συγκίνηση…

Κανένας πυροσβέστης δν θεωρεί τον εαυτό του ήρωα. Δεν θέλει να γίνει ήρωας… Θέλει να βοηθήσει, να σωσει, δηλαδή να κάνει την δουλειά του σωστά και με το παραπάνω, και να επιστρέψει σπίτι του…Κι αν ειναι ήρωες οι πυροσβέστες, σουπερ-ήρωες είναι οι εθελοντές, οι πολίτες που έδωσαν το παρόν, τα σπίτια, τα ρούχα, τα χρήματα και τον χρόνο τους να βοηθήσουν… Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι διασώστες, οι αστυνομικοί…Υπέροχοι κ υπερανθρωποι συνεργάτες..

Την πρώτη μέρα, μετα το πρώτο σοκ κ την κούραση της διαδρομης, αφου ξεκινήσαμε να δουλεύουμε, καθησα να βγαλω μερικες φωτογραφίες…Δεν αφηνα μεχρι τοτε τον εαυτό μου να επηρεαστεί, ηθελα να κανω την δουλειά μου με καθαρό μυαλό.. Ανοίγοντας την, η κάμερα ηταν γυρισμένη και με αντικρυσα…Οχι μονο ειχα επηρεαστεί, ειχε αλλάξει το βλέμμα μου μια για πάντα…

Καλο παράδεισο ψυχουλες μου… Μακάρι η απώλεια σας να διδάξει και να αποτρέψει μελλοντικές καταστροφές…
Μακάρι………..

Σε επιστολή τους προς το Υπουργείο, την Πυροσβεστική Ηγεσία και τους Συνδικαλιστικούς Φορείς του Π.Σ., αναφέρουν πως είναι γραφικό το 2018 να ζητούν τα αυτονόητα. Δηλαδή: μέσα ατομικής προστασίας, ανανέωση του πυροσβεστικοί στόλου, καλή και άμεση συντήρηση του υπάρχοντος, θεσμοθέτηση κανόνων υγείας και ασφάλειας στις πυροσβεστικές επιχειρήσεις και βέβαια εμπέδωση της κουλτούρας τήρησης κανόνων ασφάλειας από το ίδιο το πυροσβεστικό προσωπικό.

Μάλιστα η επιστολή τους ξεκινά με τα ονόματα και τις ημερομηνίες των συναδέλφων τους που έπεσαν στο καθήκον.

Η επιστολή

«11 Γενάρη ο Αναστάσιος, 4 Φεβρουαρίου ο Παναγιώτης, 24 Απρίλη ο Πέτρος, 30 Απρίλη ο Σωτήρης, ο Στάθης, ο Νίκος,12 Μάη ο Γιάννης, 20 Μάη ο Γιάννης, 28 Μάη ο Νίκος,31 Μάη ο Αναστάσιος, 2 Ιούνη ο Αστέριος,20 Ιούνη ο Χρήστος, 24 Ιούνη ο Γιώργος και ο Γιάννης, 28 Ιούνη ο Γιάννης, ο Σπύρος, 9 Ιούλη ο Ηλίας,11 Ιούλη ο Ηρακλής, ο Νικήτας, 13 Ιούλη ο Αριστείδης, 15 Ιούλη ο Ανδρέας και ο Παύλος, 18 Ιούλη ο Σταύρος,21 Ιούλη ο Διονύσης, 22 Ιούλη ο Δημήτρης ο Θεμιστοκλής, ο Αλέξανδρος, ο Δημήτρης, 23 Ιούλη ο Ηλίας, 24 Ιούλη ο Σάββας, 28 Ιούλη ο Σταύρος, η Ιωάννα, 5 Αυγούστου ο Θανάσης, 9 Αυγούστου ο Φώτης, 13 Αυγούστου ο Φώτης,14 Αυγούστου ο Βαγγέλης, 16 Αυγούστου ο Παναγιώτης, ο Κώστας και ο Παναγιώτης, 20 Αυγούστου ο Κώστας, 22 Αυγούστου ο Κώστας,24 Αυγούστου ο Ανδρέας, ο Θανάσης, ο Γιάννης, ο Κώστας, 26 Αυγούστου ο Γιάννης, ο Δημήτρης, 31 Αυγούστου ο Νίκος, 5 Σεπτέμβρη ο Σπύρος, 11 Σεπτέμβρη ο Χρήστος, 12 Σεπτέμβρη ο Μάνθος, 20 Σεπτέμβρη ο Θανάσης, 2 Οκτώβρη ο Χρήστος, 27 Οκτώβρη ο Γιώργος, 12 Νοέμβρη ο Κώστας, 19 Νοέμβρη ο Νίκος.»
Καθένας από τους παραπάνω συναδέλφους, ξεκίνησαν από το σπίτι τους για την Υπηρεσία και δεν επέστρεψαν.
Καθένας από τους συναδέλφους πέρασε στην Αιωνιότητα κάνοντας απλά το καθήκον του σε ένα επάγγελμα που χρειάζεται να ακροβατείς στο νήμα που χωρίζει την ζωή και την απώλειά της.

Για μας την πυροσβεστική φαμίλια, δεν έχει νόημα το έτος θυσίας τους, είναι από το 1911 μέχρι και σήμερα.

Δεν έχει σημασία το επίθετο τους, γιατί για μας την πυροσβεστική οικογένεια, είναι ένας από εμάς, από την βάρδια μας, την υπηρεσίας μας. Η μέρα θυσίας τους κάθε χρόνο, για τον καθένα από εμάς της πυροσβεστικής οικογένειας, είναι μια σιωπηλή ανεπίσημη προσωπική τελετή μνήμης.

Σχεδόν 90 χρόνια από την ίδρυση του Πυροσβεστικού Σώματος, η προσφορά αίματος και υγείας από τους Πυροσβέστες είναι μεγάλη. Σαφώς και το πυροσβεστικό επάγγελμα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και ανθυγιεινό με πραγματικά πολλές φορές απρόβλεπτες συνθήκες.

Αυτό όμως το ίδιο το ιδιαίτερο εργασιακό περιβάλλον είναι που απαιτεί την ιδιαίτερη θωράκιση των Πυροσβεστών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να μειώνουν την έκθεση στον μεγάλο επαγγελματικό κίνδυνο και να διασφαλίζουν με τον καλύτερο τρόπο την υγεία των Πυροσβεστών. Προς αυτή την κατεύθυνση δυστυχώς το ενδιαφέρον της Πολιτείας είναι ελάχιστο.

Έχει καταντήσει γραφικό εν έτη 2018 να φωνάζουμε διαρκώς για τα αυτονόητα, ζητώντας:

ΜΕΣΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ, ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ, ΘΕΣΜΟΘΕΤΙΣΗ ΚΑΝΟΝΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΥΡΟΒΕΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΜΠΕΔΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΑΠΌ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΌ.

Προς αυτή την κατεύθυνση απευθύνουμε σήμερα Πρόταση – Πρόσκληση προς την Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου μας, την Πυροσβεστική Ηγεσία και τους Συνδικαλιστικούς Φορείς του Π.Σ. για την ανάληψη από κοινού μιας γενναίας πρωτοβουλίας, που να θέσει την ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ σε προτεραιότητα.

Σαφώς και το οποιοδήποτε κόστος για τα παραπάνω είναι εφικτό πλέον, μιας και η προγραμματισμένη εντός ολίγων ημερών έξοδος της χώρας από τα μνημόνια, επιβάλλει και στο Π.Σ. να μετέχει του εθνικού οικονομικού πλεονάσματος, στο οποία συμμετείχε με τις τεράστιες περικοπές που υπέστη τα τελευταία χρόνια.

Προτείνουμε με τη λήξη της αντιπυρικής περιόδου, ο κ. Αν. Υπουργός κ.Τόσκας να συγκροτήσει κοινή ομάδας εργασίας υπό την Προεδρία του, που να ετοιμάσει άμεσα μια δέσμη μέτρων και δράσεων που να οδηγήσουν σε ένα πρώτο εναρκτήριο στόχο το 2019 να είναι το Έτος υγείας και ασφάλειας του Πυροσβεστικού Σώματος.

Η συνειδητοποίηση του παραπάνω στόχου είναι η απόδοση της ελάχιστης τιμής στους συναδέλφους που προσέφεραν τη ζωή τους στο πυροσβεστικό καθήκον.

Η προμετωπίδα της πρωτοβουλίας μας είναι:
Ο ΥΓΙΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ

Πηγή: Επιστολή απόγνωσης των Πυροσβεστών προς την πολιτεία: «Ζητάμε τα αυτονόητα, δώστε μας μέσα προστασίας» | iefimerida.gr