Ο Κυριάκος Παπούλης γεννήθηκε στην Κω, κατάγεται από την Αντιμάχεια και προέρχεται από οικογένεια μουσικών.
Σε μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την παραδοσιακή μουσική με τη βοήθεια του θείου του και μυήθηκε στον χώρο. Η μητέρα του, παραδοσιακή ερμηνεύτρια, από τις καλές φωνές της Αντιμάχειας, σίγουρα τον επηρέασε όσον αφορά τα ακούσματα.
Αυτοδίδακτος μουσικός παίζει βιολί και μπουζούκι πολλά χρόνια τώρα και παράλληλα μπροστάρης σε πολλές εκδηλώσεις, που αφορούν την μουσική παράδοση του τόπου μας. Είναι αντ/ρος του πολιτιστικού συλλόγου της Αντιμάχειας "Η Πρόοδος".
Πρόκειται για έναν σεμνό και ταπεινό καλλιτέχνη και εξαιρετικό οικογενειάρχη. Η συνάντηση μαζί του, έγινε στο παραδοσιακό σπίτι στην Αντιμάχεια, από το οποίο θα δείτε και φωτογραφίες, δείτε τα όσα μας είπε στο βίντεο που ακολουθεί.

«αὐτὸ τὸ ὄνειρο εἶναι ἡ ζωή»

Φρήντριχ Χαίλντερλιν

Παλιοί και νέοι λυράρηδες, στιγμές της καθημερινότητας, η γιορτή, ο κύκλος του χρόνου, όπως τον σιγοντάρει η αχλαδόσχημη λύρα, που παίζεται από την Κρήτη ως τη Δράμα κι απ' τη Θεσσαλονίκη ως τα Δωδεκάνησα. Ο ρυθμός ζωής στο Αιγαίο και η μοίρα του καλλιτέχνη, του λαϊκού βάρδου, τραγουδισμένα στη λύρα, εικόνες συνταιριασμένες με στίχους από τις «Πατρίδες» του Κωστή Παλαμά και από το ποίημα «Άρτος και οίνος» του Φρήντριχ Χαίλντερλιν, δίνουν άλλη διάσταση στη λαϊκή μουσική παράδοση.

Οι «Ρυθμοί Αιγαίου» είναι το κύκνειο άσμα του Γιάννη Λάμπρου, ένα ντοκιμαντέρ-ταξίδι, που ολοκληρώθηκε από τους συνεργάτες του. Ακριβέστερα, είναι μια διήγηση του ταξιδιού, ένα φλας-μπακ στη μνήμη που συνεπαίρνει το θεατή, χωρίς περιττές εγκυκλοπαιδικές ή άλλες πληροφορίες.

Μέρος του υλικού της ταινίας προέρχεται από τη σειρά της ΕΤ3 «Λυράρηδες του Αιγαίου», που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Λάμπρου, σχεδιάζοντας παράλληλα την ολοκλήρωση αυτής της ταινίας.
aigaio
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
«Το ερώτημα για το φιλμάρισμα της παράδοσης. Να βρεθεί ένας τρόπος να αφουγκράζεται κανείς την παράδοση, που δεν παραδίδεται στο παρελθόν αλλά σκέφτεται το μέλλον […]

Εκσυγχρονισμός είναι να δημιουργώ και όχι να νοσταλγώ το παρελθόν μου. Ο διάλογος με τα πίσω είναι μεγάλος, περιπαθής και πολύπαθος.»

Γιάννης Λάμπρου

Καρπός ενός μεγάλου ταξιδιού στο Αιγαίο, στη μουσική και τον πολιτισμό του, είναι το ντοκιμαντέρ «Ρυθμοί Αιγαίου», που ετοίμαζε ο πρόωρα χαμένος σκηνοθέτης μας Γιάννης Λάμπρου. Με οδηγό τη λύρα, ο Λάμπρου έχει ετοιμάσει ένα κινηματογραφικό ταξίδι στην τέχνη αλλά και στην ίδια τη ζωή, με τον τρόπο που μόνον ο ίδιος ήξερε να χειρίζεται ποιητικά τις εικόνες της καθημερινότητας.

Η δουλειά αυτή, που άφησε ο Γιάννης Λάμπρου, σε ένα προχωρημένο μοντάζ που ο ίδιος επιμελήθηκε, είναι, εκτός των άλλων, και μια καταγραφή δεξιοτεχνών της λύρας, ένα σπάνιο ντοκουμέντο για τη μουσική του Αιγαίου. Η εταιρεία Αιγίς Φιλμ, έχοντας αυτή τη δουλειά ως παρακαταθήκη, επιχειρεί να ολοκληρώσει το έργο, με τους συνεργάτες-συντελεστές που ο ίδιος ο Λάμπρου είχε επιλέξει. Εμείς θεωρούμε υποχρέωσή μας να ολοκληρώσουμε αυτό το έργο, όχι μόνο προς τον πρόωρα χαμένο φίλο και συνεργάτη μας, αλλά και προς τους σπουδαίους καλλιτέχνες που συμμετέχουν σ’ αυτό.

Η ταινία ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ρυθμοί Αιγαίου» είναι ένα έργο, που ο δημιουργός του, ο Γιάννης Λάμπρου, ονειρεύτηκε, βίωσε και πραγματοποίησε. Εμείς, όλοι όσοι συμμετείχαμε στην παραγωγή αυτή, είχαμε την τύχη να συνταξιδέψουμε, ως σύντροφοί του, στον κόσμο του σινεμά-αλήθεια. Η περιπλάνησή μας διήρκεσε επτά χρόνια αλλά θα μας ακολουθεί για πάντα.

Το έργο «Ρυθμοί Αιγαίου» είναι από μόνο του μια μνήμη, καθώς έχει καταγράψει και διατηρεί γεγονότα, που συμβαίνουν και που συμβάλλουν στη σταθερότητα του πολιτισμού, μέσα από τον ιδιαίτερο τρόπο, τους. Κάθε αποτύπωση έχει τη δική της αξία. Σημαντικοί παράγοντες, στην προσπάθεια της κινηματογραφικής καταγραφής, αποτέλεσαν η φύση και ο χρόνος, όπως εκφράζεται μέσα από τις εποχές και τα κοινωνικά τυπικά, καθώς και το πεδίο της έρευνας σαφώς οριοθετημένο εντός του Αιγαιακού χώρου. Βασικός κανόνας για την καταγραφή των γεγονότων ήταν ο εντοπισμός της αυθεντικότητας και της αναλλοίωτης πολιτισμικής φυσιογνωμίας. Μια πρόκληση, που είχαμε κάθε φορά να αντιμετωπίσουμε, ήταν ότι, ενώ ο κινηματογραφικός καμβάς είχε κάθε φορά το θέμα επάνω του, αυτό διαρκώς μεταβαλλόταν εξ’ αιτίας του απρόοπτου, δίνοντας όμως μοναδικότητα στην κάθε σκηνή, που έχει καταγραφεί στο έργο.

Η τεκμηρίωση του θέματος του έργου ήταν απαιτητική, δεδομένης της λιτότητας και του μέτρου του Αιγαιακού πολιτισμού. Ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπίσουμε και να αποδώσουμε αυτό που εκτυλισσόταν την κάθε στιγμή, προαπαιτούσε να μην είμαστε παθητικοί καταγραφείς, αλλά μέρος αυτού που συνέβαινε. Οι ήρωες της ταινίας, για να μπορέσουν να απελευθερωθούν μπροστά στον αμείλικτο κινηματογραφικό φακό, έπρεπε πρώτα να νοιώσουν εμπιστοσύνη και στη συνέχεια να είναι ο εαυτός τους, κάτι που επιτεύχθηκε μέσα από την καθησυχαστική και ιδιαίτερη προσέγγιση του σκηνοθέτη.

Ο στόχος του ντοκιμαντέρ «Ρυθμοί Αιγαίου» δεν είναι η εξαντλητική τεκμηρίωση σε επιστημονική βάση του κυρίως θέματος, που είναι η αχλαδόσχημη λύρα, αλλά η σφαιρική παρουσίαση ενός πολιτισμού, του οποίου το συγκεκριμένο μουσικό όργανο είναι ο καταλύτης σε διάφορες εκφράσεις, της σχεδόν τελετουργικής καθημερινότητας των ανθρώπων του. Το παρόν έργο αποστρέφεται την «έθνικ» αισθητική και προάγει την αντιστροφή της αντίληψης αυτής, μέσα από τη σύνθεση των καταγεγραμμένων εκφράσεων του αιγαιακού πολιτισμού, στην καθημερινότητα της τοπικής κοινωνικής ζωής.

Η τεκμηριωτική αξία του έργου οφείλεται στην αδιάψευστη καταγραφική ικανότητα του κινηματογραφικού φακού και την αντικειμενικότητα του σινεμά-αλήθεια, που αγαπούσε και υπηρετούσε ο αείμνηστος σκηνοθέτης Γιάννης Λάμπρου. Το μεγίστης σημασίας τμήμα του ελληνικού πολιτισμού, που είναι η μουσική, δεν έχει τύχει την ανάλογη ως τώρα καταγραφή και προβολή με την ευρύτερη έννοια του όρου.

Η ταινία ντοκιμαντέρ «Ρυθμοί Αιγαίου», θέτει ως στόχο να αποτελέσει κιβωτό ενός μέρους της μουσικής κληρονομιάς του Αιγαίου. Μέσα από τις εικόνες, τα γεγονότα και τις δράσεις, που αυθόρμητα και αβίαστα είχαμε την ευκαιρία να βιώσουμε, να καταγράψουμε, να συνθέσουμε και να παρουσιάσουμε στο εν λόγω έργο, ευελπιστούμε ο θεατής να προβληματιστεί αλλά και να πυροδοτηθεί εντός του η επιθυμία να μελετήσει περαιτέρω, αυτό που του προσφέρεται ατόφιο, αφτιασίδωτο και αυθεντικό, μέσα από την έκφανση ενός αρχαίου πολιτισμού, που συνεχίζει την πορεία του.

Αιγίς φιλμ
aigaio1
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Στην ταινία εμφανίζονται και παίζουν οι λυράρηδες:
Ηλίας Αναστασιάδης, από τη Χάλκη
Γιάννης Βάρδας, από το Λασίθι
Αβραάμ Δεμίσης, από τη Δράμα
Μιχάλης Ζωγραφίδης, από την Έλυμπο Καρπάθου
Γιώργης Καλομοίρης (Γιωργαντός), από το Ηράκλειο Κρήτης
Γιάννης Κλαδάκης, από την Τήλο
Μανώλης Κωστέτσος, από την Έλυμπο Καρπάθου
Αντώνης Ξυλούρης (Ψαραντώνης), από τα Ανώγεια
Σάββας Περσελής, από την Κάσο
Στέλιος Πετράκης, από το Λασίθι
Δημήτρης Σγουρός, από το Λασίθι
Βασίλης Σκουλάς, από τα Ανώγεια
Γιάννης Στρίκος, από την Αγία Ελένη Σερρών

Αφήγηση: Δήμος Αβδελιώδης
Σενάριο - Σκηνοθεσία: Γιάννης Λάμπρου, Κωνσταντίνος Μπλάθρας
Φωτογραφία: Γιώργος Παπανικολάου
Μοντάζ: Αμαλία Πορλίγκη
Ήχος: Παναγιώτης Βούζας
Παραγωγή: Αιγίς Φιλμ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΜΠΡΟΥ
Ο Γιάννης Λάμπρου γεννήθηκε στις Κονίστρες της Εύβοιας το 1954. Μετά την ολοκλήρωση της βασικής του εκπαίδευσης, αποφοίτησε από την κινηματογραφική σχολή «Ευγενία Χατζίκου» και συνέχισε τις σπουδές του στην École des Hautes Études στο Παρίσι. Έκανε κυρίως ταινίες ντοκιμαντέρ και αναδείχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους ντοκιμαντερίστες της νέας γενιάς. Οι ταινίες του έχουν βραβευθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο Γιάννης Λάμπρου διετέλεσε Γενικός Γραμματέας και Αντιπρόεδρος της Ε.Ε.Σ (Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών) από το 2000 έως το 2005. Δίδαξε θεωρία του ντοκιμαντέρ στο New York College. Από τον Μάρτιο του 2008 ήταν Γενικός Γραμματέας του Ελληνικού Δικτύου Ντοκιμαντέρ. Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Απριλίου 2011. Από το 2012, το Βραβείο Ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας AIDFF φέρει τιμητικά το όνομά του.

Στην κατάμεστη αίθουσα του Ορφέα, το Λύκειο Ελληνίδων Κω, έδωσε την πρώτη μουσικοχορευτική εκδήλωσή του χθες 15/3, με το τμήμα ενηλίκων να αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις. 

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν η μεγάλη μας παραδοσιακή ερμηνεύτρια Άννα Καραμπεσίνη, ο έπαρχος Κω Γ. Χαλκιδιός, ο Αντιδήμαρχος τουρισμού Η. Σιφάκης, η Αντιπρόεδρος του ΔΟΠΑΒΣ Ε. Χατζηχριστοφή, η περιφερειακή σύμβουλος Φ. Νάκη, εκπρόσωποι των ενόπλων δυνάμεων και φυσικά πάρα πολύς κόσμος.

Στην αρχή της εκδήλωσης έγινε μια σύντομη εισήγηση από τον συγγραφέα- ιστορικό κ.Βασίλη Χατζηβασιλείου και ακολούθησαν παραδοσιακοί χοροί από τα νησιά μας (Δωδ/σα - Κυκλάδες) από το χορευτικό ενηλίκων. 

Η εκδήλωση έκλεισε με το τραγούδι της Άννας Καραμπεσίνης "Παρακαλώ σε θάλασσα", το οποίο τραγούδησαν οι κοπέλες του Λυκείου Ελληνίδων, κάνοντας την παραδοσιακή μας ερνημεύτρια να συγκινηθεί και να σιγοτραγουδήσει μαζί τους..!

Η παραδοσιακή ορχήστρα: Δαυίδ Νέσκες (βιολί), Κώστας Νικολάου (πνευστά), Νίκος Μάμμης (λαούτο) και Βασίλης Κατσαφάρος (κρουστά).

Το χορευτικό του Λυκείου αποτέλεσαν οι: Παναγιώτης Σταυράκης, Όλγα Καζάκη, Θωμάς Κοντέας, Μαρία Αγγελοπούλου, Νίκος Σουσαφίρης, Ελένη Τσιακίρη, Γιάννης Βαμβακάς, Ειρήνη Ψαριανού, Γιώργος Δέμος, Διονυσία Κουτσογιώργη, Σάκης Γερακιός, Μαρία Κάκιαλου, Νίκος Τσάμπαλας, Μικιώ Πατάκου

{youtube}TpRfBOAvrDo{/youtube}

Σε παραδοσιακό γλέντι και μυσταγωγία εξελίχθηκε η εκδήλωση αφιέρωμα στη ζωή και το έργο της Αννας Σαρρη Καραμπεσινη που διοργάνωσαν οι δράσεις ΦΑΙΝΑΡΕΤΗ

το βράδυ του Σαββάτου στο Πολιτιστικό Κέντρο στο Πυλι .Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή βίντεο από εκπομπές αφιερώματα στην αγαπημένη μας Αννα, ακολούθησαν τραγούδια από ντόπιους παραδοσιακούς οργανοπαίχτες και χοροί από το Λύκειο Ελληνίδων Κω ενώ συγκινητική ήταν η παρουσία του πατέρα Αθανάσιου Αθανασίου καθηγητή θεολογίας ο οποίος ταξίδεψε από τον Ορχομενό για να παραστεί στην εκδήλωση. Η αειθαλης Αννα χαιρέτησε τον κόσμο από σκηνής, τραγούδησε και ευχαρίστησε πολίτες και αρχές στην περιοχη μας , στην υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό που όλα αυτά τα χρόνια αγαπούν και τιμούν την ίδια και την αείμνηστη αδελφή της Έφη

ΔΗΡΑΣ

Όλοι γνωρίζουμε ότι την Πέμπτη είναι η λεγόμενη "Τσικνοπέμπτη" πόσοι από εμάς όμως γνωρίζουμε τι είναι και γιατί τέλος πάντων είναι η μέρα αφιερωμένη στο κρέας.

Τα περισσότερα "Ελληνικά" σπίτια καθημερινά 7 στα 10 έχουν για μεσημεριανό γεύμα κρέας, τι είναι αυτό που κάνει την Τσικνοπέμπτη τόσο ιδιαίτερη;

Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι σημαντικές άρα η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για κραιπάλες.

Εκτός αυτού η Τσικνοπέμπτη είναι η τελευταία μέρα για την αρχή της Σαρακοστής κοινώς 40 ημέρες πριν την μέρα του Πάσχα.

Αν θέλετε από τώρα να ετοιμάσετε το τραπέζι τις Τσικνοπέμπτης μπορείτε να πάρετε διάφορες ιδέες μέσα από τις συνταγές της kostoday πατώντας εδώ.

Κρέατα μπορείτε να προμηθευτείτε από τα κρεοπωλεία μας εδώ που είναι ολόφρεσκα και η εξυπηρέτηση τους προς τον πελάτη είναι άριστη.
(Αν είστε τυχεροί θα σας δώσουν και κάποιο ιδιαίτερο tip για το μαγείρεμα).

Αν δεν έχετε διάθεση για να μαγειρέψετε και θέλετε να το ρίξετε έξω με την οικογένεια αλλά και με τους φίλους μπορείτε διαλέξετε ανάμεσα σε εστιατόρια αλλά και ψητοπωλεία.

Η Ομάδα της Kostoday σας εύχεται καλή Τσικνοπέμπτη και καλή διασκέδαση!

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot