Η Άγκυρα απέστειλε επιστολή στον ΟΗΕ με την οποία ισχυρίζεται ότι η υφαλοκρηπίδα της συνορεύει με της Αιγύπτου
Σε ακόμα μία προκλητική κίνηση προχώρησε η Τουρκία στην οποία κιόλας προσπάθησε να εμπλέξει και τον ΟΗΕ. Αυτή τη φορά, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ, Feridun H. Sinirioglu, με επιστολή του στον Οργανισμό, αναφέρει ότι τα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας συνορεύουν απ’ ευθείας με αυτά της Αιγύπτου και πως η χώρα του έχει τις μεγαλύτερες σε έκταση ακτές στην Ανατολική Μεσόγειο και «νομικά και κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου που βρίσκονται δυτικά του μεσημβρινού 32 ° 16’18 «E»». Κατ’ αυτό τον τρόπο, εξαφανίστηκε το Καστελόριζο από τον χάρτη.

Όπως μετέδωσε ο Alpha στο κεντρικό του δελτίο ειδήσεων η Άγκυρα απέστειλε επιστολή στον ΓΓ του Οργανισμού σύμφωνα με την οποία «οι υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας και της Αιγύπτου συνορεύουν». Σύμφωνα με αυτό η Τουρκία εξαφανίζει από τον χάρτη το Καστελόριζο και ισχυρίζεται ότι δεν διαθέτει υφαλοκρηπίδα.

Κατά συνέπεια δεν ορίζει δικαίωμα οριοθέτησης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στην περιοχή.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ μεταξύ άλλων η επιστολή αναφέρει: «Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η εδραιωμένη θέση της Τουρκίας είναι ότι τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στις προαναφερθείσες θαλάσσιες περιοχές ακολουθούν τη διάμεση γραμμή μεταξύ των τουρκικών και αιγυπτιακών ακτών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο, καθώς και στη Μεσόγειο, μεταξύ όλων των σχετικών κρατών, λαμβανομένων υπόψη όλων των παραμέτρων και των ειδικών συνθηκών που επικρατούν».

Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ, οι τουρκικοί ισχυρισμοί δεν έχουν καμία νομική υπόσταση καθώς σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας όλα τα κατοικημένα νησιά άρα και το Καστελόριζο διαθέτουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Με βάση αυτό η ελληνική υφαλοκρηπίδα συνορεύει με την κυπριακή, κάτι που σημαίνει ότι η τουρκική δεν συνορεύει με την αιγυπτιακή.

Η τουρκική επιστολή δηλώνει ακόμη ότι τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στη συγκεκριμένη περιοχή «βάσει του διεθνούς δικαίου» ακολουθούν τη «μέση γραμμή μεταξύ της τουρκικής και αιγυπτιακής ακτογραμμής, μέχρι του σημείου που θα οριοθετηθεί ΔΥΤΙΚΑ του Μεσημβρινού 28ο 00’ 00”, βάσει του αποτελέσματος των μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο, καθώς και στη Μεσόγειο μεταξύ των ενδιαφερόμενων κρατών, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις επικρατούσες παραμέτρους και ειδικές συνθήκες».

Με την επιχειρηματολογία αυτή η τουρκική επιστολή υποστηρίζει ότι οι δραστηριότητες του ειρηνευτικού σκάφους Barbaros για τις οποίες έγινε αναφορά, «εμπίπτουν εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο όπου η Τουρκία ασκεί ipso facto και ab initio αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες που πηγάζουν από το Διεθνές Δίκαιο».

Στην τουρκική επιστολή αμφισβητείται και πάλι η οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναφέρεται ότι «καμιά Αρχή, είτε νομικά είτε πρακτικά είναι αρμόδια να εκπροσωπεί τόσο τους Τουρκοκύπριους όσο και τους Ελληνοκύπριους και συνολικά την Κύπρο» και παραπέμπει στην παράνομη «Συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας» που υπέγραψε η Τουρκία με το ψευδοκράτος το 2011.

Η Άγκυρα καλεί επίσης την Ελληνοκυπριακή Διοίκηση να εστιάσει πρωτίστως στην επίλυση των «μακροχρόνιων προβλημάτων με τον άμεσο γείτονά της, της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».

Υπογράφτηκε η ίδρυση του ISTO του νέου διεθνή οργανισμού αθλητισμού και τουρισμού

Με πρωτοβουλία της Υπουργού Τουρισμού Έλενας Κουντουρά, ιδρύεται με έδρα την Ελλάδα, νέος διεθνής οργανισμός του ΟΗΕ με όραμα και στόχο την ειρήνη και την ευημερία παγκοσμίως μέσα από τον τουρισμό και τον αθλητισμό. Ο νέος οργανισμός θα εδρεύει στην Αθήνα και θα ονομάζεται ISTO, International Sports & Tourism Organisation for Peace & Prosperity.

Η Ελλάδα είναι η χώρα όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το πνεύμα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, και η φιλοξενία, γι’αυτό η Έλενα Κουντουρά επιδίωξε ο ISTO να έχει την έδρα του στην χώρα μας. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Ελλάδα θα φιλοξενήσει ένα διεθνή οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών.

Η ίδρυση του ISTO θα συμβάλει καθοριστικά στην ισχυροποίηση το ρόλου της Ελλάδας διεθνώς στην χάραξη αναπτυξιακών πολιτικών για τον παγκόσμιο τουρισμό και αθλητισμό. Και αποτελεί συνέχεια ενεργειών της Υπουργού Τουρισμού για ενίσχυση της παρουσίας και εκπροσώπησης της χώρας στα διεθνή κέντρα αποφάσεων, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού, ο ΟΟΣΑ, το Παγκόσμιο Φόρουμ Τουρισμού, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Τουρισμού & Ταξιδίων κα.

Η μεγάλη επιτυχία ίδρυσης και φιλοξενίας του ISTO στην Ελλάδα, θεωρείται μία από τις τελευταίες σημαντικές παρακαταθήκες της Έλενας Κουντουρά στο Υπουργείο Τουρισμού, καθώς αναμένεται να αποχωρήσει για να διεκδικήσει την εκλογή της στην Ευρωβουλή, παρά τις φωνές από τον κλάδο που της έχουν ζητήσει να παραμείνει «μόνιμη Υπουργός Τουρισμού», μετά από όσα έκανε τα τελευταία τέσσερα χρόνια για τον ελληνικό τουρισμό.

Η Κοινή Δήλωση για την ίδρυση του Οργανισμού ISTO for P&P υπογράφηκε στη Βηρυτό από τους Υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδας, κ. Γιώργο Κατρούγκαλο, της Κύπρου κ. Νίκο Χριστοδουλίδη, και Λιβάνου κ. Gebran Bassil, και συνυπογράφηκε από την Υπουργό Τουρισμού της Ελλάδας κα Έλενα Κουντουρά, τον υφυπουργό Τουρισμού της Κύπρου κ. Σάββα Περδίο και τον Υπουργό Τουρισμού του Λιβάνου, κ. Avedis Guidanian.

Στο πλαίσιο της πρώτης επίσημης Τριμερούς Υπουργικής Συνάντησης Κύπρου, Ελλάδας και Λιβάνου, η κα Κουντουρά ενημέρωσε τους Υπουργούς Εξωτερικών και τους Ομολόγους της, για τις ιδρυτικές αρχές και τους στόχους του ISTΟ for P&P, όπως επίσης και για το έντονο ενδιαφέρον που ήδη έχει εξασφαλιστεί από μεγάλο αριθμό χωρών να συμμετάσχουν στον Οργανισμό.

Την ίδρυση του Οργανισμού ISTO for P&P στηρίζουν ενεργά η Πρέσβειρα και πρώην πρόεδρος του Ιδρύματος για την Βιώσιμη Ανάπτυξη και Εξάλειψη της Φτώχειας του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών, κα Young-shim Dho, καθώς και ο τέως Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών Δρ. Taleb Rifai.

Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, πέθανε. Σε ένα Tweet, η υπηρεσία μετανάστευσης των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει: «Σήμερα θρηνούμε την απώλεια ενός σπουδαίου άνδρα, ενός ηγέτη, ενός οραματιστή».

Ο Κόφι Ανάν ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός που ανέλαβε την κορυφαία διπλωματική θέση υπηρετώντας δύο θητείες από το 1997 έως το 2006. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Συρία όπου ηγήθηκε της προσπάθειας για την επίτευξη ειρήνης.

Ποιος ήταν ο Κόφι Ανάν

Ο Κόφι Ανάν ήταν ο έβδομος γενικός γραμματέας του Ο.Η.Ε. από το 1997 μέχρι το 2006. Γεννήθηκε στο Κουμάσι της Γκάνας και σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στην Γκάνα, τις ΗΠΑ και την Ελβετία. Το 1962άρχισε να εργάζεται στον Ο.Η.Ε. ως διοικητικός και οικονομικός υπάλληλος του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας στην Γενεύη. Κατόπιν ανέλαβε διάφορες διοικητικές θέσεις σε οργανισμούς και υπηρεσίες του ΟΗΕ, φθάνοντας έως τις θέσεις του βοηθού γενικού γραμματέα για θέματα διαχείρισης προσωπικού (1987-1990), του βοηθού γενικού γραμματέα για θέματα προγραμματισμού (1990-1992), του βοηθού γενικού γραμματέα και του δεύτερου γενικού γραμματέα για θέματα ειρηνευτικών αποστολών (1992-1996).

Την 1 Ιανουαρίου 1997, ο Κόφι Ανάν ανέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα του Ο.Η.Ε. σε αντικατάσταση του Αιγυπτίου Μπούτρος Μπούτρος-Γκάλι. Η θητεία του στη θέση αυτή ανανεώθηκε την 1 Ιανουαρίου 2002 και έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2006. Είναι ο δεύτερος Αφρικανός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ και ο πρώτος διοικητικός υπάλληλος του Οργανισμού που κατόρθωσε να φτάσει μέχρι την υψηλότερη διοικητική και πολιτική βαθμίδα των Ηνωμένων Εθνών.

Ο Κόφι Ανάν θεωρείται από τους πιο διακριτικούς και ευέλικτους διπλωμάτες. Ως γενικός γραμματέας του ΟΗΕ προσπάθησε «να φέρει τον Οργανισμό κοντά στον κόσμο». Στα επιτεύγματα της θητείας του συμπεριλαμβάνονται η απομάκρυνση των ινδονησιακών στρατευμάτων κατοχής από το Ανατολικό Τιμόρ (1999), η απομάκρυνση του Ισραηλινού Στρατού από τον Νότιο Λίβανο (2000), καθώς και διάφορες πρωτοβουλίες για την επίλυση πολλών προβλημάτων του πλανήτη (AIDS, φτώχεια, κ.ά.). Το 2001 του απονεμήθηκε από κοινού με τον ΟΗΕ το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης

Στις αποτυχίες του Κόφι Ανάν συμπεριλαμβάνονται η μη αποτελεσματική επίλυση του πολέμου της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και ο διαμελισμός της χώρας, η ασυντόνιστη συμμετοχή του ΟΗΕ για την ειρήνευση στο Κοσσυφοπέδιο, η επίθεση των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Ιράκ το 2003 χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., καθώς και η αδυναμία επιβολής μίας δίκαιης λύσης στα προβλήματα παράνομης κατοχής στην Παλαιστίνη και την Κύπρο. Κατά πολλούς παρατηρητές, ο Κόφι Ανάν δεν μπόρεσε να δείξει την απαραίτητη πυγμή και ανεξαρτησία αποφάσεων απέναντι στους Αμερικανούς, με αποτέλεσμα να έχει πληγεί ανεπανόρθωτα η παγκόσμια αξιοπιστία του Ο.Η.Ε.

Ο Κόφι Ανάν μιλάει απταίστως αγγλικά, γαλλικά και διάφορες αφρικανικές γλώσσες. Είναι παντρεμένος με την σουηδή δικηγόρο και καλλιτέχνιδα Νάνε Ανάν, με την οποία έχει αποκτήσει τρία παιδιά.

Το σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό

Το Σχέδιο Ανάν ήταν σχέδιο που προτάθηκε από τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Το σχέδιο εγκρίθηκε από την τουρκοκυπριακή κοινότητα, αλλά απορρίφθηκε από την Ελληνοκυπριακή σε δυο ξεχωριστά δημοψηφίσματα.

Το ιστορικό

Μετά το πραξικόποιημα και την τουρκικη εισβολή το 1974 στην Κύπρο, οι τούρκικες δυνάμεις ελέγχαν το 40% του εδάφους, ενώ υπήρξε και αντάλλαγή πληθυσμού το 1975. Από τότε, υπήρξαν διάφορες πρωτοβουλίες για επίλυση του Κυπριακού, σχεδόν όλες υπό την επίβλεψη του ΓΓ του ΟΗΕ, ωστόσο όλες αποτύγχαναν

Τον Δεκέμβριο 1999, ξεκίνησαν ξανά εκ του σύνεγγυς συνομιλίες για προετοιμασία του εδάφους για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις. Τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν ο Γλαύκος Κληρίδης, ηγέτης των Τουρκοκυπρίων ο Ραούφ Ντενκτας και Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ο Κόφι Αναν με ειδικό του Σύμβουλο για τον Κυπριακό τον Άλβαρο ντε Σότο. Ο Κόφι Ανάν υπέβαλε Σχέδιο για συνολική επίλυση του Κυπριακού. Η αρχική του μορφή (το αποκαλούμενο σήμερα σχέδιο Ανάν Ι) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 11 Νοεμβρίου 2002 και το δεύτερο αναθεωρημένο σχέδιο στις 10 Δεκεμβρίου 2002 (Αννάν ΙΙ). Στις 26 Φεβρουαρίου 2003 υποβλήθηκε Αναν ΙΙΙ. Ακολούθησε η εκλογή του Τάσου Παπαδόπουλου στις προεδρικές εκλογές του 2003. Τον Μάρτιο του 2004 παρουσιάστηκε η πέμπτη και τελική μορφή του σχεδίου. Παρότι ήθελε ο Κόφι Ανάν να παρουσιάσει ένα σχέδιο προερχόμενο μόνο από τις διαπραγματεύσεις των δυο κοινοτήτων, προ του συνεχιζόμενου αδιεξόδου, αναγκάστηκε να τελειώσει το κείμενο μόνος του.

Η συνέχιση ή όχι της Κυπριακής Δημοκρατίας

Όπως φάνηκε στις διαπραγματεύσεις, η κυριότερη διαφωνία ήταν η ουσία της συνολικής διευθέτης: Η δήμοκρατία της Κύπρου θα παρέμενε ως κρατική οντότητα ή θα υπήρχε ένα νέο κράτος στην θέση του, το οποίο θα αποτελείται απο δυο πολιτείες. Η ελληνοκυπριακή πλευρά ζητούσε την πρώτη εκδοχή και η τουρκοκυπριακή την δεύτερη.

Ο λόγος για την θέση των τουρκοκυπρίων ήταν η ανησυχία τους πως σε περίπτωση μελλοντικής επανάληψης της διακοινοτικής βίας (όπως για παράδειγμα στις ταραχές του 1963, η ελληνοκυπριακή πλευρά θα αντιμετωπιζόταν ως η μόνη νόμιμη εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας και αυτοί θα βρισκόντουσαν πάλι διεθνώς απομονωμένοι. Επιπλέον, όσο η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ενιαίο κράτος, τόσο η κοινότητα που έχει την πλειοψηφία θα μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις σε περιόδους αστάθειας. Έτσι η μόνη διέξοδος τους είναι να υπάρχει διεθνής αναγνώριση. Αντιδιαμετρική αντίθετη ήταν η θέση των Ελληνοκυρπίων που ήθελαν να διατηρήσουν τον νόμιμο τίτλο του κράτους, σε περιπτωση νέας πρωτοβουλίας των Τουρκοκυπρίων να αποσχιστούν. Το φόβο των ελληνοκυπρίων εξέφρασε υποδειγματικά ο Τάσος Παπαδόπουλος στο διάγγελμα του λίγο πριν το δημοψήφισμα:«…Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα…».

Ένας δεύτερος λόγος για την αντιπαράθεση σχετικά με την μοίρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι αρκετά ψηφίσματα του ΟΗΕ, από το 1963, τα οποία τονίζουν την ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου. Οι Ελληνοκύπριοι τα χρησιμοποίησαν αυτά τα ψηφίσματα για να αδυνατίσουν την συνθήκη εγγυήσεων, ενώ οι τουρκοκύπριοι τα βλέπουν πως εμποδίζουν το δικαίωμα της Τουρκίας να τους προστατεύει επεμβαίνοντας στην Κύπρο sine qua non. Η ύπαρξη μιας νέας κρατικής οντότητας, θα αχρηστεύσει τα ψηφίσματα.

Το σχέδιο Ανάν, χρησιμοποιόντας στο λεκτικό του «δημιουργική ασάφεια» προσπάθησε να ισορροπήσει τις δυο αντίθετες επιδιώξεις, δημιουργόντας την Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία, χωρίς να είναι ούτε συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε νέο κράτος.

Τα δημοψηφίσματα

Στην Κυπριακή Δημοκρατία, το σχέδιο βρήκε σθεναρή αντίσταση από τον τότε πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο. Το συγκυβερνών κόμμα του ΑΚΕΛ, μετά την αντίσταση του προέδρου στο σχέδιο, απέσυρε την υποστήριξη του στο τελικό κείμενο των προτάσεων. Ο ΔΗΣΥ, με ηγέτη τον Νίκο Αναστασιάδη, υποστήριξε το σχέδιο. Επίσης, εναντίον του σχεδίου τάχθηκε και το ΔΗΚΟ (το κόμμα του Προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου), η ΕΔΕΚ, οι Νέοι Ορίζοντες και το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών. Το μικρό κόμμα Ενωμένοι Δημοκράτες υποστήριξε το σχέδιο.

Ανάμεσα στους τουρκοκυπρίους υπήρχε γενικότερος ενθουσιασμός υπέρ του σχεδίου, καθώς ελπιζαν στον τερματισμό του διεθνούς αποκλεισμού τους, αν και ο ιστορικός ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς απέρριψε το πλάνο. Το σχέδιο το απέρριψαν και οι Γκρίζοι Λύκοι.

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή κράτησε ουδέτερη θέση, ωστόσο ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου υποστήριξε το σχέδιο, καθώς ο ίδιος ήταν υπουργός εξωτερικών κατά τις διαπραγματεύσεις του σχεδίου

Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Τουρκία, του Ταγιπ Ερντογάν, υποστήριξαν το σχέδιο.

Το σχέδιο υποβλήθηκε τον Μάρτιο του 2004 σε δύο ξεχωριστά δημοψηφίσματα, απορρίφθηκε από τους ελληνοκυπρίους, με ποσοστό 76% καθώς μόνο 24% το υπερψήφισε, ενώ εγκρίθηκε από την τουρκοκυπριακή κοινότητα σε ποσοστό 62%.

Οι λόγοι της απόρριψης του σχεδίου από τους ελληνοκύπριους ήταν ποικίλοι. Αρκετοί το έβλεπαν σαν προσπάθεια του ΟΗΕ να επιβάλει τα συμφέροντα ξένων δυνάμεων, ενώ η Κύπρος δεν θα ήταν ένα πληρες ανεξάρτητο κράτος. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, έδειξε πως οι ελληνοκύπριοι δεν ήταν έτοιμοι να μοιραστούν την εξουσία.

Το αποτέλεσμα έδειξε επίσης και την αδυναμία του ΟΗΕ προς την διευθέτηση διαφορών σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου. 

https://www.eleftherostypos.gr/