Το πλοίο έδεσε στο λιμάνι της Μύρινας και ξεκίνησε κανονικά η επιβίβαση - Λίγο αργότερα όμως διακόπηκε...

Έφθασε κανονικά στην ώρα του στο λιμάνι της Μύρινας το πλοίο "Express Πήγασος" από το Λαύριο με προορισμό την Καβάλα. Η επιβίβαση ξεκίνησε κανονικά, αλλά γύρω στις 07.30 το πρωί, ο νοτιοδυτικός άνεμος δυνάμωσε, με αποτέλεσμα το καράβι να λύσει τους κάβους και να αποπλεύσει από το λιμάνι αφήνοντας τα αυτοκίνητα με τους οδηγούς τους έξω. Το καράβι, αυτή τη στιγμή, είναι ένα μίλι μακρυά από το λιμάνι περιμένοντας να κοπάσει ο άνεμος για να επιστρέψει...

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες της Λημνιακής Φωνής η ΕΜΥ αναμένει μείωση της έντασης και το πλοίο θα κάνει προσπάθεια να επαναπροσεγγίσει το λιμάνι της Μύρινας το μεσημέρι, ώστε να επιβιβαστούν και οι εναπομείναντες επιβάτες και οχήματα, με προορισμό τη Καβάλα.

Πηγή: limniakifoni.gr

Eνα από τα μεγαλύτερα ιερά της χώρας, έκτασης 22 στρεμμάτων, με δύο φάσεις χρήσης, μία αρχαϊκή (7ος-6ος π.Χ. αι.) και μία ελληνιστική (3ος-2ος π.Χ. αι.) και πάνω από 2.500 ειδώλια, έρχεται στο φως στον αρχαιολογικό χώρο της Ηφαιστίας στη Λήμνο.

«Εγιναν δύο δοκιμαστικές τομές στην κάθετη στρωματογραφία και διαπιστώσαμε ότι η πρώτη φάση χρήσης του ιερού, η αρχαϊκή, ήταν σε βάθος 6 μέτρων από την επιφάνεια και η ελληνιστική σε βάθος 1 μέτρου», δήλωσε στο «Εθνος» ο υπεύθυνος της ανασκαφής, προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου, Παύλος Τριανταφυλλίδης

Οι ανασκαφές ξεκίνησαν και πάλι ύστερα από 30 χρόνια με στόχο να αναδείξουν τον μεγάλο αποθέτη με τα ειδώλια και το μεγάλο ιερό στο κέντρο της αρχαίας πόλης.

«Εγιναν δύο δοκιμαστικές τομές στην κάθετη στρωματογραφία και διαπιστώσαμε ότι η πρώτη φάση χρήσης του ιερού, η αρχαϊκή, ήταν σε βάθος 6 μέτρων από την επιφάνεια και η ελληνιστική σε βάθος 1 μέτρου. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις μας, αυτό έγινε για λόγους αντιπλημμυρικής προστασίας», δήλωσε στο «Εθνος» ο υπεύθυνος της ανασκαφής, προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου, Παύλος Τριανταφυλλίδης, προσθέτοντας ότι στις συνεχόμενες αίθουσες του ιερού βρέθηκαν εξαιρετικά έργα τέχνης, όπως μια ολόκληρη σειρά από πήλινα αγάλματα που παρίσταναν Σειρήνες και Σφίγγες.

Οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα σε ποιον θεό ήταν αφιερωμένο το ιερό της Ηφαιστίας, καθώς τα ειδώλια είναι συνδυασμός πολλών θεοτήτων. Δεν αποκλείουν να είναι στη Μεγάλη Θεά Λήμνο, η οποία ταυτίζεται με την Αρτεμη, ή στον Ηφαιστο, ή στον Απόλλωνα.

Ελληνιστικό ειδώλιο από την Ηφαιστία στη Λήμνο

Σύμφωνα με τον κ. Τριανταφυλλίδη, η Ηφαιστία, που είναι ένας πολύ σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος, δεν έχει αναδειχθεί όπως θα έπρεπε. Ηταν η πρωτεύουσα των Πελασγών και ανασκάφτηκε από την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή από το 1925 και μετά, ενώ ο αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει ένα τεράστιο πολυσύνθετο οικοδόμημα, με λαμπρά κτίρια, ανάκτορα, λουτρά και παλαιοχριστιανικές εκκλησίες.

Οι ανασκαφές είχαν «παγώσει» για 30 χρόνια και άρχισαν πάλι τον περασμένο μήνα με χρηματοδότηση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου σε συνεργασία με την αντίστοιχη Εφορεία της Κύπρου έχουν συντάξει μελέτη -εγκεκριμένη από το υπουργείο Πολιτισμού- με σκοπό να εντάξουν τον αρχαιολογικό χώρο της Ηφαιστίας στο πρόγραμμα διασυνοριακής συνεργασίας Interreg, μαζί με το Αρχαίον Ιδάλιον, στα νοτιοανατολικά της μεγαλονήσου.

Παράλληλα, με την ανάδειξη του μεγάλου ιερού, οι αρχαιολόγοι θα προχωρήσουν την ανασκαφή και στο αρχαίο θέατρο της Λήμνου -στον ίδιο αρχαιολογικό χώρο- δίπλα στο οποίο έχει εντοπιστεί ο αποθέτης του ιερού, που χρονολογείται στον 7ο-6ο π.Χ. αιώνα, καθώς και ένα μεγάλο δημόσιο κτίριο, το οποίο θα διερευνηθεί για πρώτη φορά ανασκαφικά.

Εχουν επίσης βρεθεί πολλές κατοικίες και μια μεγάλη νεκρόπολη με συνεχή χρήση δύο αιώνων, από τον 8ο ως τον 6ο π.Χ. αιώνα. Στις νεκροπόλεις έχουν βρεθεί κατά το παρελθόν όπλα, χρυσά κοσμήματα, πήλινα ειδώλια και αγγεία τοπικής τεχνοτροπίας. Πολλά από τα αντικείμενα μαρτυρούν εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Ηφαιστίας με τα νησιά του Αιγαίου και περιοχές της Μακεδονίας

Το αρχαίο θέατρο της Λήμνου θεωρείται ένα από τα αρχαιότερα του ελλαδικού χώρου, καθώς η κατασκευή του τοποθετείται στο τέλος του 5ου ή στις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα και συνδέεται άμεσα με την εγκατάσταση των Αθηναίων στο νησί.

Η ανέγερσή του περιλαμβάνει πέντε οικοδομικές φάσεις, στην αρχαιότερη από τις οποίες -στο τέλος της κλασικής εποχής- ανήκουν οι δέκα πρώτες σειρές εδωλίων από πωρόλιθο, η κυκλική ορχήστρα, η ορθογώνια σκηνή και το σύστημα αγωγών απορροής υδάτων. Στη διάρκεια της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής περιόδου το θέατρο δέχτηκε επεκτάσεις και μετασκευές, ενώ αργότερα χτίστηκαν μνημειακά οικοδομήματα δίπλα στους αναλημματικούς τοίχους της παρόδου.

Οπως μας είπε ο κ. Τριανταφυλλίδης, η κατάσταση διατήρησης του αρχαίου θεάτρου, το οποίο ανασκάφτηκε τη δεκαετία του 1990, είναι κακή. Ο χώρος είναι επισκέψιμος, οργανωμένος, αλλά έχει υποστεί φθορές και έχει κατατεθεί ολοκληρωμένη πρόταση της Εφορείας για τη συντήρηση και την ανάδειξή του.

ethnos.gr

Τα οινοποιεία, μέλη της Ένωσης Οινοποιών Αμπελουργών Νήσων Αιγαίου, από την Λήμνο , μέχρι τη Ρόδο , σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επιβολή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί ,θα παραμείνουν κλειστά τη Δευτέρα 25/1/2016

Τα οινοποιεία , έχουν βρεθεί σε τρομακτικό αδιέξοδο που ήδη παραλύει τη λειτουργία τους μετά την επιβολή ΕΦΚ στο κρασί. Η κατάσταση, ως έχει, είναι μη αντιμετωπίσιμη και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους καθώς ένα πιθανό κλείσιμο τους θα έχει μέγιστες συνέπειες στη τοπική οικονομία και όχι μόνο .

Η ελληνική οινοποιία είναι ένας κλάδος, ο οποίος δίνει με αξιώσεις, και παρά το δυσμενές περιβάλλον της κρίσης, τη μάχη της ανταγωνιστικότητας και της βελτίωσης του ελληνικού κρασιού στις ξένες αγορές. Η επιβολή του ΕΦΚ μεταβάλλει τα δεδομένα, οδηγώντας σε εσωστρέφεια και απειλώντας την επιβίωση πολλών οινοποιητικών μονάδων, συνακόλουθα και της αμπελουργίας. Γι αυτό και ο αγώνας για την κατάργηση της απόφασης που τον επέβαλε είναι μονόδρομος.»

Για την ΕΝΟΑΝΑ
Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου
Πρόεδρος ΔΣ
Χρίστος Φόνσος
Γενικός Γραμματέας

Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι δεν κρίθηκαν μόνο στην ξηρά, αλλά και στη θάλασσα, όπου το ελληνικό ναυτικό αντιμετώπισε τον στόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κατανικώντας τον και πρακτικά κλείνοντάς τον στα Στενά των Δαρδανελλίων- ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου.

Τον πόλεμο στη θάλασσα έκριναν δύο μεγάλες ναυμαχίες: της Έλλης (στις 16 Δεκεμβρίου 1912- 3 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με το ημερολόγιο που χρησιμοποιούσαν τότε), και της Λήμνου, η οποία ακολούθησε, λίγο καιρό μετά, στις 18 Ιανουαρίου 1913 (5 Ιανουαρίου, σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο). Σε αυτές, καθοριστικός ήταν ο ρόλος του θρυλικού θωρηκτού (αν και τυπικά χαρακτηρίζεται εύδρομο μάχης) «Γεώργιος Αβέρωφ», της ναυαρχίδας του ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη.

Η πορεία προς τη ναυμαχία και η αναμέτρηση

Κατά τα τέλη του Δεκεμβρίου, είχαν παρατηρηθεί συχνές εμφανίσεις τουρκικών πολεμικών μπροστά στα Δαρδανέλλια, υποδεικνύοντας ότι οι Οθωμανοί θα δοκίμαζαν ξανά να βγουν από τα στενά. Όταν εν τέλει ο οθωμανικός στόλος, υπό τον Ραμίζ Μπέη, το προσπάθησε, βρήκε εμπρός του τον ελληνικό στόλο για άλλη μια φορά.

Στην ιστοσελίδα του «Γεώργιος Αβέρωφ, η ναυμαχία παρατίθεται με λεπτομέρειες, με απόσπασμα από το βιβλίο των Πλοιάρχου Γεωργίου Π. Κρέμου Π.Ν. και Richard Arnold – Baker «ΑΒΕΡΩΦ, το πλοίο που άλλαξε την πορεία της ιστορίας, 1990».

Στον όρμο του Μούδρου όλα ήταν ήσυχα, όταν ξαφνικά ο ΑΒΕΡΩΦ έλαβε αστραπιαίο σήμα από τον ΛΕΟΝΤΑ, σε ανοικτή γλώσσα: «Ολόκληρος ο στόλος εξέρχεται». Η ώρα ήταν 08.25.Σε λίγο δεύτερο σήμα του ΛΕΟΝΤΟΣ έδινε την πορεία του εχθρικού στόλου. Ο Ναύαρχος Κουντουριώτης με ηρεμία διέταξε να λάβουν οι άνδρες το πρόγευμά τους και εν συνεχεία τα πλοία να απάρουν, ακολουθώντας τον ΑΒΕΡΩΦ. Συγχρόνως απέστελλε σήμα προς όλα τα πλοία: «Ο Ναύαρχος εύχεται την καλήν ημέραν προς τα γενναία επιτελεία και πληρώματα. Τα πάντα εξαρτώνται από την σημερινήν ημέραν».

Ο Τουρκικός Στόλος, του οποίου οι δέκτες για κάποιον άγνωστο λόγο δεν είχαν εντοπίσει τα σήματα του ΛΕΟΝΤΟΣ, πλησίαζε πλέον τη Λήμνο, περιμένοντας να αιφνιδιάσει τον Ελληνικό Στόλο, οπότε έκπληκτος ο Ταχήρ αντίκρισε τις σιλουέτες του ΑΒΕΡΩΦ και των θωρηκτών να ξεπροβάλλουν «εν σχηματισμώ» από την είσοδο του Μούδρου. Ο αιφνιδιασμός είχε απωλεσθεί. Ο ΑΒΕΡΩΦ με τα θωρηκτά ΣΠΕΤΣΑΙ, ΥΔΡΑ και ΨΑΡΑ ήσαν σε γραμμή παραγωγής, δεξιά της τα αντιτορπιλλικά ΑΕΤΟΣ και ΙΕΡΑΞ και αριστερά της τα αντιτορπιλλικά ΣΦΕΝΔΟΝΗ, ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ και ΝΙΚΗ. Οι τρεις αυτές στήλες έλαβαν Νοτιοανατολική πορεία. Ο Τουρκικός στόλος ευρίσκετο περί τα 10 μίλια ανατολικά της άκρας «Ειρήνης» της Λήμνου επί Δυτικής-Νοτιοδυτικής πορείας. Το BARBAROSSA προηγείτο των θωρηκτών TURGUT-REIS, MESSOUDIE και MEDJIDIEH σε γραμμή παραγωγής ενώ στο δεξιό ισχύο της γραμμής έπλεαν οκτώ αντιτορπιλλικά επίσης σε γραμμή παραγωγής. Οι δύο στόλοι πήραν συγκλίνουσες πορείες προς Νοτιοανατολικά και Νοτιοδυτικά αντιστοίχως, ενώ οι δύο Στόλαρχοι εμφορούμενοι από τις ίδιες σκέψεις δεν ήθελαν να αρχίσουν πυρ πριν η απόσταση ελαττωθεί τόσο, ώστε η επιτυχία να είναι εξασφαλισμένη.

Ώρα 11.35 η απόσταση των αντιπάλων είχε ελαττωθεί στα 8.200 μέτρα έτσι που διεκρίνοντο όλες οι λεπτομέρειες των πλοίων, μεταξύ των οποίων και η μυστηριώδης για τους Έλληνες κόκκινη και χρυσή σημαία τεραστίων διαστάσεων, στον πρωραίο ιστό της Τουρκικής ναυαρχίδος. Συγχρόνως οι πλευρές των Τουρκικών θωρηκτών έλαμψαν από τις πρώτες ομοβροντίες στις οποίες αμέσως απήντησαν τα Ελληνικά πλοία.

Ευθύς εξ αρχής οι Τουρκικές βολές ήσαν ή πολύ μακρές ή βραχείες εκατέρωθεν του Ελληνικού σχηματισμού. Το αντίθετο ακριβώς συνέβαινε με το Ελληνικό πυρ, το οποίο άρχισε αμέσως να βρίσκει τον στόχο του. Τις πρώτες επιτυχείς πτώσεις ακολούθησαν άλλες και εκείνες άλλες και δεν εβράδυνε να φανεί επί των εχθρικών πλοίων πυκνός καπνός και φλόγες. Στις 11.55 το MESSOUDIEH φάνηκε να εξέρχεται της γραμμής και να παίρνει αντίθετη πορεία. Βλήματα της ΥΔΡΑΣ και των ΨΑΡΩΝ είχαν ανατινάξει 3 πύργους πυροβόλων του σκοτώνοντας τις ομοχειρίες τους (68 ανδρών συνολικά). Μετά από λίγα λεπτά μια τεράστια κατακόρυφη λάμψη φάνηκε μεταξύ γέφυρας και πρώτης καπνοδόχου του HAIREDIN-BARBAROSSA και ο πρωραίος ιστός μαζί με την περίεργη κόκκινη σημαία έπεσε στη θάλασσα.

Ένα βλήμα του ΑΒΕΡΩΦ είχε ανατινάξει τον μεσαίο πύργο του θωρηκτού μαζί με την ομοχειρία του. Η Τουρκική ναυαρχίς άρχισε τότε να στρέφει επί τόπου προς Βορράν, και εν συνεχεία προς Βορειοανατολικά. Στις 12.10 ο Ναύαρχος Κουντουριώτης θέλοντας να ανακόψει την οπισθοχώρηση του εχθρού, επανέλαβε την τακτική της ναυμαχίας της Έλλης κινούμενος με τον ΑΒΕΡΩΦ ανεξαρτήτως και ολοταχώς προς τα Στενά. Ο Ταχήρ όμως αντελήφθη εγκαίρως τις προθέσεις του και διέταξε γενική πορεία των πλοίων του προς την κατεύθυνση των Δαρδανελλίων χωρίς απαιτήσεις συνοχής ή σχηματισμού. Έτσι ο ΑΒΕΡΩΦ βρέθηκε πρύμα τους σε μια λυσσώδη καταδίωξη ελισσόμενος πότε δεξιά και πότε αριστερά ώστε να μπορεί να βάλλει εναλλάξ με τα πυροβόλα και των δυο πλευρών του. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσεως ο Τουρκικός Στόλος υπέστη τα χειρότερα πλήγματα, από τον ΑΒΕΡΩΦ κυρίως, διότι τα άλλα τρία ελληνικά θωρηκτά με την μειωμένη τους ταχύτητα άρχισαν σιγά σιγά να μένουν πίσω μέχρι που εξήλθαν από το βεληνεκές των πυροβόλων τους. Μετά δυόμισυ ώρες, δηλαδή στις 02.30, τα Τουρκικά πλοία καλυμμένα από καπνούς και φλόγες, με το TURGUT-REIS επ' ουράς και με καταφανή κλίση δεξιά, εισήρχοντο στα Στενά και ο Ναύαρχος Κουντουριώτης διέταζε παύσατε πυρ. Η ναυμαχία της Λήμνου, την οποία η Τουρκία επλήρωσε πολύ ακριβά, είχε λήξει. Εκατοντάδες ήσαν οι νεκροί και τραυματίες από τα Τουρκικά επιτελεία και πληρώματα, σε τρόπο που η κυβέρνηση εκήρυξε εθνικό πένθος. Ανυπολόγιστες οι ζημιές των πλοίων με τον περισσότερο οπλισμό τους εκτός μάχης, με καμένους χώρους και πλημμυρισμένα μηχανοστάσια, λεβητοστάσια και πυριτιδαποθήκες. Τέτοια ήταν η κατάσταση, ώστε ο Αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, Αρχιστράτηγος Ναζίμ, εδήλωσε ευθαρσώς ενώπιον του κοινοβουλίου ότι: «Ο στόλος έπραξε ό,τι ήτο δυνατόν, δυστυχώς ουδέν δυνάμεθα πλέον να αναμένωμεν από αυτόν».

Η ναυμαχία της Λήμνου είχε λήξει, με το ελληνικό ναυτικό ξεκάθαρο νικητή για άλλη μια φορά. Τα τρία ελληνικά θωρηκτά είχαν μείνει ανέπαφα, ενώ το «Αβέρωφ» επλήγη μόνο από δύο βλήματα, προκαλώντας έναν τραυματία. Ο πόλεμος είχε τελειώσει για τον τουρκικό στόλο, αφήνοντας το Αιγαίο στον πλήρη έλεγχο του ελληνικού στόλου, με τον ναύαρχο Κουντουριώτη, μετά την απελευθέρωση των νησιών, να στρέφεται στο Θρακικό Πέλαγος, υποστηρίζοντας την προέλαση του ελληνικού στρατού προς ανατολάς.

http://www.huffingtonpost.gr/