Για δύο νομοσχέδια που συμπληρώνουν το ένα το άλλο, και στόχο την υποτίμηση των μισθών και εισοδημάτων, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τη δήμευση της ιδιωτικής περιουσίας, που σήμερα ολοκληρώνεται μίλησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.

Αναφερόμενος στην ιδιαιτερότητα της Ελλάδας να έχει υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης εν είδει φράγματος για την απελπισία των πολιτών, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι σπάει αυτό το φράγμα και ολοκληρώνεται έτσι ο κύκλος της εσωτερικής υποτίμησης με μία πρωτοφανή πρακτική δήμευσης της περιουσίας των πολιτών.

«Κάποτε η συντηρητική παράταξη απειλούσε τους πολίτες να μη στρέφονται προς την Αριστερά γιατί θα έρθουν οι κομουνιστές να τους πάρουν τα σπίτια και τις καταθέσεις. Σήμερα τις παίρνετε εσείς με τη διαφορά ότι έχετε έναν υπουργό Οικονομικών που στα μικρά του χρόνια είχε διαβάσει Λένιν. Μόνο που ο Λένιν μιλούσε για την αναδιανομή από τους μεγάλους στους μικρούς και εκείνος την αξιοποιεί αντίστροφα, από τους μικρούς στους μεγάλους», είπε ο κ.Τσίπρας, κάνοντας λόγο για «κερκόπορτα στους πλειστηριασμούς», που παρουσιάζεται μάλιστα ως ηρωική απόφαση της κυβέρνησης απέναντι στην τρόικα.

Αναφερόμενος στις δηλώσεις Στουρνάρα, είπε ότι αντί να αποσύρει τα επίμαχα άρθρα, ήρθε και ανακοίνωσε απλά ότι ο υπουργός Οικονομικών θα έχει τη δυνατότητα να κρατά χαμηλά τον φόρο. Έκανε λόγο για τόκους που οδηγούν τον κόσμο σε απόγνωση και αυτοκτονία και για τοκογλυφικές ποινές για ληξιπρόθεσμα χρέη. Ακόμα και ο πρωθυπουργός, είπε, «προτίμησε να δώσει την εικόνα μπάχαλου της κυβέρνησής του, να δείξει ότι ο ίδιος σέρνεται και άλλη νομοθετούν, να κρύβεται λέγοντας ότι δεν ήξερε»…

«Ανοίγει ο ασκός του Αιόλου. Όχι για να αλλάξουν μόνο χέρια οι περιουσίες, αλλά για να αλλάξει χέρια η οικονομία. Όχι μόνο στις τραγικές συνέπειες απώλειας μιας κατοικίας, αλλά και στη ραγδαία υποτίμηση της αξίας των ακινήτων, που θα έχει τρομερές συνέπειες και για τις τράπεζες που προστατεύετε», είπε, κάνοντας λόγο για «πρωτοφανή επιχείρηση αναδιανομής πλούτου».

Ο κ.Τσίπρας, μίλησε για «ζήτημα εθνικής σημασίας», αφού όπως προειδοποίησε «θα κινδυνεύσουν οι καταθέσεις, θα αλλάξουν χέρια οι τράπεζες», αναρωτηθείς γιατί η κυβέρνηση δεν έφερε προς ψήφιση την τροπολογία που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. «Νομοθετείτε την άρση προστασίας για χρέη σε τράπεζες και την άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας», είπε, κάνοντας λόγο για ταφόπλακα στην όποια αναπτυξιακή προοπτική. «Ετοιμάζετε ριφιφί στην ιδιωτική περιουσία, τα μέσα παραγωγής του φτωχού και μικρομεσαίου αγρότη», είπε, υποστηρίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φορολογήσει τα κέρδη και τον κατηγορούν, ενώ εκείνοι φορολογούν την παραγωγή. «Δεν θα βρούμε σε στάνες και αμπελοχώραφα τα λεφτά, αλλά στους κατέχοντες. Για αυτό θέλουμε περιουσιολόγιο», είπε. «Λέτε πως στόχος σας είναι να κρατήσετε την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά διώχνετε το ευρώ από την Ελλάδα», είπε, σημειώνοντας πως αυτό το κάνουν δύο μέρες μετά τη δημοσίευση του προσχεδίου έκθεσης για το έργο της τρόικας, που λέει πως το πρόγραμμα που η κυβέρνηση εφαρμόζει ως ευαγγέλιο, έχει αποτύχει και εκείνοι αντί να το κάνουν σημαία και πουν «δεν προχωράμε άλλο», ‘συνομωτούν’ με τον κ.Τόμσεν.

«Κάνουμε έκκληση στον καθένα να μην ανοίξει η κερκόπορτα των πλειστηριασμών. Να σταματήσει το εκρηκτικό κοκτέιλ της κλοπής», είπε, σημειώνοντας ότι είπε στον Ολι Ρεν ότι αν επιμείνουν να ανοίξουν την κερκόπορτα στην τρέλα , το ‘καλό κουράγιο’ θα τους το αντιστρέψει ο ελληνικός λαός. «Μη γίνετε συνένοχοι στο έγκλημα, αλλιώς το καλό κουράγιο θα σας χρειαστεί», είπε, απευθυνόμενος στους βουλευτές.

Ρεπορτάζ: Ζαφειριάδου Μαριτίνα
Πηγή: real.gr

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Αλλά πολλές φορές χίλιες λέξεις είναι δύσκολο να περιγράψουν μια εικόνα. Χτες μια ωραία εικόνα έκανε το γύρο του κόσμου: Ήταν η εικόνα ομάδας ανδρών των ΜΑΤ να βγάζουν τα κράνη τους, να κατεβάζουν τα κλομπ και να ενώνονται με διαδηλωτές στην Ιταλία.

Το σημερινό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στο site enikos.gr:

“Η είδηση έρχεται από το Κίεβο και κάνει από χτες το γύρο του κόσμου: «Οι διαδηλωτές έριξαν το άγαλμα του Λένιν»… Οι διαδηλωτές που έριξαν το άγαλμα του Λένιν είναι εκείνοι που διαμαρτύρονται υπέρ της συμφωνίας σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ, η οποία «πάγωσε». Δυο παρατηρήσεις:

Πρώτον, εκείνο που κάνει εντύπωση δεν είναι ότι το άγαλμα του Λένιν γκρεμίστηκε στην Ουκρανία. Είναι ότι το άγαλμα συνέχιζε να υπάρχει στο Κίεβο, παρά την λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση» και κυρίως παρ’ ότι διανύουμε την τρίτη δεκαετία των ανατροπών που σημειώθηκαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Ότι το άγαλμα του Λένιν παρέμενε στη θέση του δείχνει πως όσα συμβολίζει είναι πολύ ανθεκτικά στο χρόνο. Και στις συνειδήσεις αρκετών εκατομμυρίων από εκείνους που τα έζησαν. Και τούτο παρά την κατακλυσμιαία προπαγάνδα περί του «Τέλους της Ιστορίας»…

Δεύτερον, και για να μη χαθεί το ιστορικό και πολιτικό μέτρο, το άγαλμα του Λένιν δεν το έριξαν οι αντίπαλοι της ΕΣΣΔ στην σύγκρουσή τους με τους «φίλους» της ΕΣΣΔ και πολύ περισσότερο με τους «φίλους» του Λένιν. Το έριξαν οι φίλοι της ΕΕ στην σύγκρουσή τους με τους φίλους της σημερινής Ρωσίας. Δηλαδή της καπιταλιστικής Ρωσίας, της Ρωσίας του Πούτιν και των Ρώσων ολιγαρχών. Που, ειρήσθω εν παρόδω, σε μια χώρα όπου μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση το 60% του πληθυσμού της φλερτάρει με τη φτώχεια και με τον κοινωνικό αποκλεισμό, εκείνοι – οι ολιγάρχες – καταλαμβάνουν την πρώτη θέση  στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη…

Στην Ουκρανία, λοιπόν, έχουμε μερίδες της άρχουσας τάξης της χώρας που συγκρούονται μεταξύ τους. Η μια βλέπει τα συμφέροντά της να ταυτίζονται με την ΕΕ. Η άλλη βλέπει να συμφέροντά της να ταυτίζονται με την καπιταλιστική Ρωσία. Σε αυτή τη σύγκρουση λαϊκά στρώματα βγαίνουν στο δρόμο χωρίς δική τους σημαία. Αντιπαρατίθενται αιχμαλωτισμένα κάτω από ξένη σημαία: Ένα μέρος τους σηκώνει τη φιλορωσική σημαία, δηλαδή τη σημαία των Ρώσων ολιγαρχών και των Ουκρανών συνεταίρων τους (και όχι φυσικά τη σημαία του… Λένιν). Το άλλο μέρος του λαού σηκώνει τη φιλοευρωενωσιακή σημαία, δηλαδή τη σημαία της Μέρκελ και των δικών της Ουκρανών συνεταίρων. Είναι πολιτικά καταθλιπτικό ένας λαός να παγιδεύεται και να τυλίγεται γύρω από τις σημαίες των δυναστών του. Αλλά ούτε πολιτικά, ούτε ιστορικά πρόκειται για κάτι πρωτοφανές. Συμβαίνει κι αλλού και συμβαίνει κάτι χιλιάδες χρόνια τώρα (σσ: το γιατί συμβαίνει είναι μεγάλη συζήτηση)…

Όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία μας αφορούν; Κατ’ αρχάς, δεν υπάρχει τίποτα στο «παγκόσμιο χωριό» μας που να μη μας αφορά. Ταυτόχρονα,  δεδομένης της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ, οι ειδήσεις από την Ουκρανία πολλές φορές  φτάνουν σε μας με τη μορφή ενός κύματος «φιλοευρωενωσιακής» προπαγάνδας. Χωρίς να πέφτουμε θύματα της αντίστοιχης «φιλορωσικής» προπαγάνδας (μακριά από εμάς αυτά), σε ό,τι αφορά στην «φιλοευρωνωσιακή» προπαγάνδα που προσπαθεί να «δικαιωθεί» στην Ελλάδα μέσω… Ουκρανίας, για την προπαγάνδα εκείνη που πασχίζει (μέσω… Ουκρανίας!) να τροφοδοτήσει προεκλογικά διλήμματα του τύπου «ΕΕ ή χάος», έχουμε να σημειώσουμε ότι  ισχύει εκείνο ακριβώς που έλεγε ο παλιός Πρόεδρος των ΗΠΑ: «Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα πράγματα…».

Τα γεγονότα, λοιπόν, σε ό,τι αφορά στη λατρεμένη από τους θιασώτες της «Ευρώπης», συγκροτούν μια πραγματικότητα που δεν είναι άλλη από το «χάος» των δεκάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων ανέργων και των εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων φτωχών. Αυτό είναι το «χάος» που απλώνεται στην «ΕΕ των λαών» από τον Ατλαντικό και τη Μάγχη μέχρι τη Μεσόγειο και τις βόρειες θάλασσες. Η Ευρώπη του χάους, της καταστροφής, της χρεοκοπίας και της κοινωνικής φρίκης, το «χάος της Ευρώπης» τους έχει μνημόνια (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία), έχει μισομνημόνια (Ισπανία, Ιταλία), έχει «δάκρυα και αίμα» (Βρετανία), έχει απηνή λιτότητα (Γαλλία, Ολλανδία), έχει και ληστρικού τύπου καταστροφές χωρών, απροσχημάτιστα γκανγκστερική επιδρομή εναντίον λαών (Κύπρος)

Σε ό,τι αφορά ειδικά στην Ελλάδα (που δεν είναι Ουκρανία, τουτέστιν ο λαός της γνωρίζει τι σημαίνει ΕΕ), μέσα σε αυτή την «Ευρώπη» είναι που βιώνει

- το «χάος» από τις λιποθυμίες των πεινασμένων παιδιών στα σχολεία,
- το «χάος» από τα αλλεπάλληλα χαράτσια και την ανελέητη φοροαρπαγή,
- το «χάος» από τις ουρές των απόκληρων πίσω από τα καζάνια των συσσιτίων,
- το «χάος» των διαλυμένων συστημάτων Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας,
- το «χάος» με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας,
- το «χάος» των αμέτρητων αστέγων,
- το «χάος» των καθ’ εκάστη μνημονίων,
- το «χάος» των «λουκέτων», από μαγαζιά μέχρι καλοριφέρ λόγω έλλειψης πετρελαίου θέρμανσης,
- το «χάος» των εκατομμυρίων ανέργων, των «εκ περιτροπής απασχολήσιμων», των παιδιών που μεταναστεύουν κατά χιλιάδες,
- το «χάος» των μαγκαλιών,
- το «χάος» της διαλυμένης παραγωγικής βάσης της χώρας που φτάνει να εισάγει… σκόρδα από την Αργεντινή,
- το «χάος» του «καλό κουράγιο Έλληνες» των Ολι Ρεν,
- το «χάος» ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα να ζει στη φτώχεια…

Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, συμβαίνουν στην Ελλάδα που είναι κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα της τρόικας, που τα 2/3 της είναι η ΕΕ. Δεν συμβαίνουν σε κάποια άλλη Ελλάδα, κάποιας άλλης «Ένωσης». Δεν μας διαφεύγει ότι πολλοί θεωρούν «τραβηγμένο» ότι για να σταματήσουν όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα της ΕΕ, μάλλον δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να αντικαταστήσουμε στην Ελλάδα τα «αγάλματα» της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Μπαρόζο με αγάλματα του… Λένιν! Ας συμφωνήσουμε, όμως, σε τούτο: Να έρχονται οι θιασώτες του χάους της ΕΕ για να «δικαιώσουν» – μέσω… Ουκρανίας – τη φρίκη  που βιώνει η Ελλάδα, όντας μέλος της ΕΕ, πάει πολύ. Την κοινωνική φρίκη, δηλαδή, που στην Ελλάδα προκαλείται και λόγω της Ευρωπαϊκής Ένωσης και λόγω των φίλων της ΕΕ”.