Το Success story των συγκυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας-Πασοκ...σε αριθμούς.
Μείωσαν τους μίσθους,δήθεν για να γίνει η Ελλάδα πιο ανταγωνιστική και το μόνο που κατάφεραν ήταν να εξαθλιώσουν τους εργαζόμενους.
Τις μεγάλες απώλειες στις αποδοχές των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα την περίοδο της κρίσης επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
Οι απώλειες από το 2008 μέχρι σήμερα ξεπερνούν το 25% καθώς ο σχετικός δείκτης υποχώρησε από τις 107,9 μονάδες στις 80 μονάδες το 3ο τρίμηνο του 2013.
Ο Δείκτης Μισθών του Γ΄ τριμήνου 2013, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο Δείκτη του Γ΄ τριμήνου 2012, παρουσιάζει μείωση κατά 5,9% έναντι μείωσης 10,3% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.

Πηγή: koutipandoras.gr

Σοβαρό κίνδυνο κοινωνικών αναταραχών αντιμετωπίζουν 65 από τις 150 χώρες, σύμφωνα με ανάλυση των πολιτικών και θεσμικών αδυναμιών τους. Μεταξύ αυτών, 12 χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, 7 χώρες των Βαλκανίων και 8 πρώην κομμουνιστικές χώρες. Μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Αυξανόμενος εμφανίζεται ο κίνδυνος κοινωνικών αναταραχών παγκοσμίως, έπειτα και από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, με τη λιτότητα παρούσα στην ατζέντα πολλών κρατών και για το 2014.

Από τα κινήματα εναντίον της λιτότητας στις μεσοαστικές εξεγέρσεις, τόσο σε πλούσιες, όσο και φτωχές χώρες, οι αιτίες των κοινωνικών συγκρούσεων ποικίλουν: η οικονομική δυσπραγία (Ελλάδα, Ισπανία κ.α.), εξεγέρσεις ενάντια σε δικτατορικά καθεστώτα (κυρίως στη Μέση Ανατολή), φιλοδοξίες των μεσαίων στρωμάτων σε ραγδαία αναπτυσσόμενες οικονομίες (Τουρκία, Βραζιλία).

Όπως επισημαίνεται στο Economist, το μειωμένο εισόδημα και η υψηλή ανεργία δεν οδηγούν πάντα σε κοινωνικές αναταραχές. Μόνο στις περιπτώσεις, στις οποίες η οικονομική δυσπραγία συνοδεύεται και από άλλους παράγοντες αδυναμίας και ευπάθειας, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος κοινωνικής έκρηξης.

Τέτοιοι παράγοντες είναι η μεγάλη εισοδηματική ανισότητα, η πολιτική αστάθεια (αδύναμες κυβερνήσεις), η ελλειματική κοινωνική πρόνοια, οι εθνικές εντάσεις και το ιστορικό κοινωνικών συγκρούσεων.

Ιδιαίτερα σημαντικός και «εκρηκτικός» παράγοντας: η δημοκρατία σε κρίση, ή αλλιώς η έλλειψη εμπιστοσύνης σε κυβερνήσεις και θεσμούς.

Τι έχουμε να περιμένουμε το 2014;

Μπορεί η ύφεση να υποχωρεί σε αρκετές χώρες (σε πολλές άλλες, φυσικά, παραμένει), ωστόσο ιστορικά αποδεικνύεται πως οι κοινωνικές αναταραχές έπονται της οικονομικής καταστροφής.

Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του Economist Intelligence Unit (EIU) είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα:

To 43% των χωρών (65) αντιμετωπίζουν υψηλό ή πολύ υψηλό κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης, 54 χώρες μέτριο κίνδυνο, και οι υπόλοιπες 31 μικρό ή πολύ μικρό κίνδυνο.

Πριν από πέντε χρόνια, οι χώρες που αντιμετώπιζαν υψηλό κίνδυνο κοινωνικών αναταραχών έφταναν τις 46.

Πολύ υψηλό κίνδυνο αντιμετωπίζουν οι εξής χώρες:
Αργεντινή
Μπαχρέιν
Μπαγκλαντές
Βολιβία
Βοσνία
Αίγυπτος
Ελλάδα
Γουινέα
Ιράκ
Λίβανος
Λιβύη
Νιγηρία
Σουδάν
Σουαζιλάνδη
Συρία
Ουζμπεκιστάν
Βενεζουέλα
Υεμένη
Ζιμπάμπουε

Υψηλό κίνδυνο:

Αλβανία
Αλγερία
Λευκορωσία
Βραζιλία
Βουλγαρία
Μπουρκίνα Φάσο
Μπουρούντι
Καμπότζη
Καμερούν
Τσαντ
Κίνα
Κροατία
Κύπρος
Αιθιοπία
Γουατεμάλα
Γουιάνα
Αϊτή
Ονδούρα
Ιράν
Ιορδανία
Καζακστάν
Κιργιστάν
Λάος
ΠΓΔ της Μακεδονίας
Μαδαγασκάρη
Μεξικό
Μολδαβία
Μαρόκο
Μιανμάρ
Νικαράγουα
Πακιστάν
Παναμάς
Παπούα Νέα Γουινέα
Περού
Φιλιππίνες
Πορτογαλία
Ρουμανία
Νότια Αφρική
Ισπανία
Σρι Λάνκα
Τατζικιστάν
Τόγκο
Τυνησία
Τουρκμενιστάν
Τουρκία
Ουκρανία

Πηγή: thepressproject.gr

Ολοένα και χειρότερες γίνονται τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες διαβίωσης των ελληνικών νοικοκυριών, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Η Ελλάδα έρχεται 6η  ανάμεσα σε 30 ευρωπαϊκές χώρες σε ότι αφορά την στέρηση υλικών αγαθών. Οι περισσότεροι Έλληνες δηλώνουν πως αδυνατούν να καλύψουν έκτακτες ανάγκες αλλά αναγκαίες δαπάνες, ύψους ακόμα και 540 ευρώ.

Την ίδια στιγμή, εκδηλώνουν αδυναμία να πραγματοποιήσουν διακοπές για μια εβδομάδα το χρόνο, ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι κάθε δεύτερη ημέρα ενώ δυσκολεύονται να έχουν επαρκή θέρμανση στην κατοικία τους. Παράλληλα, δυσκολεύονται να αποπληρώσουν δάνεια ή αγορές με δόσεις καθώς και πάγιους λογαριασμούς.

Σημειώνεται πως αυτού του είδους τις δυσκολίες αντιμετωπίζουν όχι μόνο ο φτωχός πληθυσμός αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού.

Πηγή: enikos.gr

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Αλλά πολλές φορές χίλιες λέξεις είναι δύσκολο να περιγράψουν μια εικόνα. Χτες μια ωραία εικόνα έκανε το γύρο του κόσμου: Ήταν η εικόνα ομάδας ανδρών των ΜΑΤ να βγάζουν τα κράνη τους, να κατεβάζουν τα κλομπ και να ενώνονται με διαδηλωτές στην Ιταλία.

Το σημερινό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στο site enikos.gr:

Τι είναι χειρότερο; Να σου κόβουν το ρεύμα μέσα στο χειμώνα ή μετά να το παίζουν και «φιλάνθρωποι», πρόθυμοι να στο επανασυνδέσουν; Τη ΔΕΗ βάζουν να χαρατσώνει  και να κόβει το ηλεκτρικό, αλλά εκείνοι που θα ψάξουν σε ποιους η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα θα είναι οι Δήμοι! Ξεπαγιάζουν και πεθαίνουν άνθρωποι κι αυτοί σε ένα ρεσιτάλ «ευαισθησίας» απαντούν ότι για να επανασυνδεθεί το ρεύμα που σου έκοψαν (αφού πρώτα σε χρεοκόπησαν) θα πρέπει πρώτα να έχεις περιπέσει (και να είναι καταγεγραμμένο ότι έχεις περιπέσει) στα «κοινωνικά συσσίτια»! Στην Ελλάδα του 2013 προϋπόθεση για να έχεις ρεύμα είναι να μην έχεις να φας! Η ιστορία με τις διακοπές ρεύματος σε χιλιάδες οικογένειες που δεν μπορούν να πληρώσουν το ηλεκτρικό έχει πολλές διαστάσεις. Ας δούμε ορισμένες.

Αβυσσαλέο ψεύδος

Ο κ.Βενιζέλος, στις 23/6/2011, ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δήλωνε τα εξής: «Σε σχέση με τα ακίνητα, η εκτίμησή μας είναι ότι (…) δε χρειάζεται να γίνει άλλη παρέμβαση και κυρίως δε χρειάζεται να γίνει άλλη παρέμβαση μέσα στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Δεν είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ ο μοχλός για να εισπράττεις τέλη ή φόρους και ιδίως φόρους, διότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ένα κοινωνικό αγαθό θεμελιώδες και δεν μπορείς να συνδέεις την εκπλήρωση άλλων υποχρεώσεων, πέραν των δημοτικών εν πάση περιπτώσει των συνδεδεμένων απόλυτα με τον τόπο κατοικίας ή εγκατάστασης, με τους μηχανισμούς αυτούς οι οποίοι έχουν άλλο σκοπό και γιατί εν πάση περιπτώσει πρέπει να αναζητήσουμε κίνητρα για την οικοδομή και γιατί είναι ήδη πολύ επιβαρυμένο το ακίνητο».

Όμως, ο ίδιος άνθρωπος, ο Βενιζέλος, που τον Ιούνη έλεγε τα παραπάνω, ότι δηλαδή, πρώτον, δεν θα επιβληθεί χαράτσι, και δεύτερον, ότι δεν θα επιβληθεί χαράτσι με μοχλό τη ΔΕΗ, τρεις μόλις μήνες αργότερα, στις 11/09/2011, δήλωνε και διέπραττε τα ακριβώς αντίθετα! Ενώ τον Ιούνη έβγαζε παθιασμένους λόγους ενάντια στο χαράτσι και ενάντια στη χρησιμοποίηση του λογαριασμού της ΔΕΗ ως φοροεισπρακτικού μηχανισμού, το Σεπτέμβρη με το ίδιο πάθος υποστήριζε ότι η επιβολή χαρατσιού και η είσπραξή του μέσω της ΔΕΗ αποτελεί μέτρο «δίκαιο» και «κοινωνικά αποδεκτό»! Θαυμάστε:

«Πρέπει να βρούμε κάτι που να είναι δίκαιο, κάτι που να είναι κοινωνικά αποδεκτό, κάτι που να διαφοροποιεί τον πλούσιο από το μεσαίο και από το φτωχό, κάτι το οποίο να μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα, να αποδώσει γρήγορα, να μην εξαρτάται από το μηχανισμό της φορολογικής διοίκησης. Το μόνο μέτρο που έχει όλα αυτά τα προσόντα, που είναι μέτρο άμεσης καθολικής εφαρμογής, αλλά κλιμακωμένο δίκαια με κοινωνικά χαρακτηριστικά, είναι ένα ειδικό τέλος στην χτισμένη επιφάνεια, στην ακίνητη περιουσία, που θα εισπραχθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ…»!

1.000 διακοπές την ημέρα!

Ας δούμε τώρα ποιο είναι το κοινωνικό έδαφος πάνω στο οποίο εφαρμόζεται η πολιτική των «σωτήρων» που τώρα εμφανίζονται και… φιλάνθρωποι έτοιμοι να τρέξουν να επανασυνδέσουν το ρεύμα των ανθρώπων (που προηγουμένως τους το έκοψαν): Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της εταιρείας, μέσα στο 2010, η ΔΕΗ είχε εκδώσει  1.160.000 εντολές για διακοπή ρεύματος! Δηλαδή, πριν ακόμα έρθει το δεύτερο Μνημόνιο. Πριν έρθουν οι νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Πριν η ανεργία εκτιναχτεί στο 30%. Πριν ο ΦΠΑ πάει στο 23%. Πριν ακόμα από την «εργασιακή εφεδρεία». Πριν δηλαδή συντελεστεί το κοινωνικό ολοκαύτωμα του 2011, του 2012 και του 2013, ήδη από το 2010, πάνω από 1 εκατομμύριο λαϊκά νοικοκυριά και μικρομάγαζα είχαν φτάσει σε τέτοιο βαθμό εισοδηματικής καχεξίας που αδυνατούσαν να πληρώσουν εμπρόθεσμα το ρεύμα!

Κι όμως! Ενώ έτσι είχαν τα πράγματα, ενώ η τραγική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ο λαός είχε ως συνέπεια, ήδη από το 2010, πάνω από ένα εκατομμύριο οικογένειες (με δυο, τρία ή περισσότερα μέλη) να μην έχουν τα λεφτά για να πληρώσουν το ρεύμα στην ώρα του, αυτοί τι έκαναν; Πάνω στην πλάτη αυτού του χρεοκοπημένου λαού, ήρθαν οι «σωτήρες» και του πρόσθεσαν και το χαράτσι! Το οποίο το συνέδεσαν με το λογαριασμό του ρεύματος! Δηλαδή με ένα «θεμελιώδες κοινωνικό αγαθό» – καθ’ ομολογία του Βενιζέλου – που όμως ο λαός, ήδη από το 2010, μετρούσε ευρώ το ευρώ για να καταφέρει να το πληρώσει!

Ποια είναι η συνέπεια; Μα η αναμενόμενη. Πώς να εισπράξεις από αυτόν που του τα πήρες όλα; Πώς να είναι «συνεπής» αυτός που εσύ ο ίδιος τον οδήγησες με την πολιτική σου στην εξαθλίωση; Πώς να σε πληρώσει αυτός που ενώ τον έχεις καταληστέψει του επιβάλλεις από πάνω και χαράτσι! Τη συνέπεια την αποκαλύπτουν τα στοιχεία του ΔΕΔΔΗΕ («Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας»): Το 2010 είχαμε 241.000 οριστικές διακοπές ρεύματος, το 2011 αυξήθηκαν στις 300.000, το 2012 στις 325.000 και το πρώτο εξάμηνο του 2013 στις 173.000. Εν ολίγοις: Στην Ελλάδα των «φώτων του πολιτισμού», μετά το χαράτσι και μετά τις απανωτές αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος (μόνο το 2013 έφτασε στο 19%) η ΔΕΗ, κάθε μέρα που περνάει, κόβει το ρεύμα σε 1.000 οικογένειες και επιχειρήσεις!

«Σεβασμός στις δικαστικές αποφάσεις»!

Στη Δημοκρατίας τους, λένε, υπάρχουν κανόνες. Ενας από τους κανόνες, λένε, είναι ο σεβασμός των δικαστικών αποφάσεων. Και πράγματι. Δεν υπάρχει απεργία, κοινωνική διεκδίκηση, λαϊκή διαμαρτυρία που να μη βγήκε «παράνομη» ή «καταχρηστική» από τα δικαστήρια. Και που – στο όνομα του «σεβασμού των δικαστικών αποφάσεων» – να μην τη χτύπησαν αλύπητα! Με εισαγγελείς, με ΜΑΤ, με διατεταγμένη προπαγάνδα σπίλωσης.

Αλλά, οι κανόνες έχουν και… εξαιρέσεις. Ως εκ τούτου, παρότι τον Δεκέμβρη του 2012 δέησε και βγήκε μια δικαστική απόφαση που έλεγε ότι το χαράτσι και η είσπραξή του μέσω της ΔΕΗ είναι παράνομα πράγματα, εντούτοις οι ταγοί περί την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων αποφάσισαν, διέταξαν και μέσω του κ.Στουρνάρα ανακοίνωσαν: Η δικαστική απόφαση δεν ισχύει… Δεν εφαρμόζεται… Το χαράτσι θα συνεχίσει να επιβάλλεται και να εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ κι ας λένε τα δικαστήρια ό,τι θένε… Γιατί; Ένεκα, όπως απάντησε τότε ο κ.Στουρνάρας, «το υπέρτατον καθήκον», «η σωτηρία της χώρας», «η δημοσιονομική πειθαρχία», μπλα, μπλα, μπλα… Βέβαια, τον πραγματικό λόγο που δεν εφαρμόστηκε η δικαστική απόφαση είναι ότι στη Δημοκρατία τους ο «υπέρτατος» νόμος, στον οποίο υποτάσσονται τα πάντα, είναι ένας και μοναδικός: Ο νόμος του ταξικού κανιβαλισμού! Αυτός είναι ο νόμος. Αυτή είναι η αιτία. Αυτός είναι και ο λόγος. Και φυσικά αυτός ο λόγος, ο λόγος που κάνουν ό,τι γουστάρουν (οι… φιλάνθρωποι), δεν είναι ούτε νομικός, ούτε συνταγματικός. Είναι πολιτικός. Βαθύτατα πολιτικός. Και μόνο έτσι, πολιτικά, μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.

Υστερόγραφο: Μετά τις διαδοχικές αυξήσεις στο ρεύμα που μεσοσταθμικά την τελευταία τριετία αγγίζουν το 50%, η ΔΕΗ παρουσίασε για το 2012 καθαρά κέρδη 30,5 εκατ. ευρώ, από ζημιές 150 εκατ. ευρώ το 2011. Χαρακτηριστικό των επιδόσεων της ΔΕΗ, είναι ότι τα κέρδη προ φόρων και αποσβέσεων έφτασαν τα 990,9 εκατ. ευρώ το 2012 από 779,8 εκατ. ευρώ το 2011. Αυτή η εταιρεία είναι που με κυβερνητική εντολή κόβει το ρεύμα από τους φτωχούς ανθρώπους…