Καθώς πληθαίνουν οι ενδείξεις πως η αύξηση των φορολογικών συντελεστών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια οδηγεί σε μείωση των εσόδων του Δημοσίου,

ενώ παράλληλα βαθαίνει την ύφεση, πληθαίνουν και οι φωνές που θυμίζουν τα ευεργετικά για την οικονομία αποτελέσματα από τη μείωση των φόρων. Μαζί τους πληθαίνουν και τα παραδείγματα χωρών που μείωσαν τους συντελεστές φορολογίας προσωπικού εισοδήματος ή των επιχειρήσεων και πέτυχαν αύξηση των εσόδων τους και επιτάχυνση της ανάπτυξης.

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της «Καθημερινής της Κυριακής», η ιδιαίτερα έντονη αυτή συζήτηση για τα οφέλη της μείωσης των φορολογικών συντελεστών βρίσκεται επί δεκαετίες στην καρδιά επιστημονικών αλλά και ιδεολογικών αντιπαραθέσεων. Ομως οι περιπτώσεις χωρών που ευνοήθηκαν ευρέως από δραστικές μειώσεις των φορολογικών συντελεστών είναι σημαντικές για να αγνοηθούν. Η Ιρλανδία και η Κύπρος κατάφεραν να βγουν γρήγορα από την κρίση εξαιτίας των ιδιαίτερα ανταγωνιστικών φορολογικών συντελεστών τους, σημειώνουν οικονομολόγοι. Αλλες οικονομίες, όπως η βουλγαρική, απέφυγαν εξ ολοκλήρου την ύφεση βασιζόμενες σε δραστικές μειώσεις φορολογικών συντελεστών. Ακόμα όμως και η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, η αμερικανική, έχει να παρουσιάσει σημαντικές επιδόσεις μετά τις μειώσεις φόρων, με χαρακτηριστικότερη ίσως όλων την περίοδο Ρέιγκαν.

Αντιθέτως, στην Ελλάδα παρά τις αλλεπάλληλες αυξήσεις της φορολογίας τα έσοδα υποχωρούν ενώ η ύφεση βαθαίνει. Ενα τέτοιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η αποτυχία της αύξησης των φόρων στα καπνικά προϊόντα. Το ίδιο συνέβη και με την αύξηση της φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης πριν από δύο χρόνια. Τότε, κατ’ ομολογίαν του υπουργείου Οικονομικών, «τη σεζόν 2012-2013, που για πρώτη φορά εφαρμόστηκε ο αυξημένος φόρος στο πετρέλαιο, καταγράφηκε απώλεια εσόδων 300 εκατ. ευρώ και μείωση της κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης 71% σε σύγκριση με τη σεζόν 2011-12».

Τα χρόνια της κρίσης και συγκεκριμένα την περίοδο 2009-2014, τα φορολογικά βάρη διογκώθηκαν στην Ελλάδα περισσότερο από όλες τις χώρας του ΟΟΣΑ. Συγκεκριμένα, η φορολογία στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 5,1 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ σε σχέση με το 2009. Μάλιστα, σε σύγκριση με το 2013 η φορολογία αυξήθηκε 1,5 ποσοστιαία μονάδα, φθάνοντας το 35,9% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τα στοιχεία έκθεσης του ΟΟΣΑ.

Ατακτη υποχώρηση

Σε απόλυτα μεγέθη τα έσοδα μειώνονται αφού το ελληνικό ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί περισσότερο από 25% στην εξαετία της κρίσης. Είναι χαρακτηριστικό ίσως πως τα φορολογικά έσοδα του ελληνικού Δημοσίου έχουν υποχωρήσει από τα 81,4 δισ. ευρώ το 2008 στα 67,5 δισ. το 2013, ενώ το 2015 ο επίσημος στόχος ήταν λίγο πάνω από τα 48 δισ. ευρώ. Αν και η φορολογία από μόνη της δεν μπορεί ασφαλώς να ενοχοποιηθεί για την ύφεση, σίγουρα τη μεγεθύνει. Σε αυτό συμφωνούν σχεδόν όλοι οι οικονομολόγοι, ανεξαρτήτως σχολής και πολιτικής ταυτότητας. Οι θερμότεροι υποστηρικτές των μειώσεων φόρων υποστηρίζουν όμως, και με αποδείξεις, πως οι μειώσεις φόρων οδηγούν μακροπρόθεσμα σε αύξηση των εσόδων καθώς ενθαρρύνουν τις επενδύσεις και την καταναλωτική δαπάνη και αποθαρρύνουν τη φοροδιαφυγή μειώνοντας την ελκυστικότητα της «ανταμοιβής» της σε σχέση με το ρίσκο της.

Είναι όμως έτσι; Τα πρώτα παραδείγματα που έρχονται στη σκέψη είναι χώρες όπως η Κύπρος και η Ιρλανδία, που με χαμηλούς συντελεστές άντεξαν καλύτερα στα δύσκολα, αλλά και περιπτώσεις όπως το Χονγκ Κονγκ και η Σιγκαπούρη που αποτελούν διαχρονικά μαγνήτη για τις επιχειρήσεις. Ομως μαγνήτης για τις ελληνικές επιχειρήσεις έχει γίνει και η Βουλγαρία, η οποία το 2008 προχώρησε σε μεγάλη μείωση των φορολογικών συντελεστών της.

Και κάπως έτσι από το 2010 και μετά αποτελεί «προνομιακό» προορισμό για χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις, κυρίως μικρομεσαίες, από την ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας, που αναζήτησαν εκεί φορολογικό καταφύγιο.

«Μαθήματα» φορολόγησης εισοδημάτων και επιχειρήσεων

Στις αρχές του 2008, η Βουλγαρία εισήγαγε καθεστώς ενιαίας χαμηλής φορολόγησης ή flat tax 10% επί των εταιρικών κερδών και του προσωπικού εισοδήματος. Αυτό αντικατέστησε συντελεστή εταιρικών κερδών 15% εταιρικό φόρο το 2007 (και 40% το 1997) και τον υψηλότερο συντελεστή προσωπικού εισοδήματος του 25% (από 50% το 1996). Ο συντελεστής του ΦΠΑ παρέμεινε αμετάβλητος στο 20%. Ωστόσο, ο συντελεστής φόρου μισθωτών υπηρεσιών μειώθηκε από 43,6% το 2007 σε 31,7% το 2008.

Παρά τα μειώσεις αυτές το 2008, τα συνολικά φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 14,7% σε σύγκριση με το 2007. Τα φορολογικά έσοδα από τις επιχειρήσεις αυξήθηκαν 22%. Ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων 9% και ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών κατά 10%. Οι επιδόσεις αυτές ήρθαν σε συνέχεια ανάλογων επιτευγμάτων στη χώρα από το 1998 και μετά. Παρά τις μειώσεις των φορολογικών συντελεστών, τα έσοδα δεν μειώθηκαν. Και παρά τις περί του αντιθέτου αντιλήψεις, η ανάπτυξη στη χώρα παρέμεινε συγκριτικά στιβαρή ενώ το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα συνέχισε να αυξάνεται, αν και από πολύ χαμηλή βάση είναι η αλήθεια.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία εξαίρει συχνά πυκνά τις επιδόσεις της Βουλγαρίας, ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μεταξύ 2000 και 2008 διαμορφώθηκε στο 6,6%. Κατά τα έξι χρόνια μετά το 2008, οπότε και ξέσπασε η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση, η Βουλγαρία επιβράδυνε μεν, αλλά συνέχισε να αναπτύσσεται με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 1,3%, όταν η Ελλάδα βυθιζόταν στην κρίση. Η Βουλγαρία από την προηγούμενη δεκαετία είχε γυρίσει σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς ενώ η σχέση χρέους προς το ΑΕΠ της μειώθηκε από 70% το 2000 σε 27,6% του ΑΕΠ το 2014. Αν και το κατά κεφαλήν εισόδημα παραμένει μόλις στο 40% του μέσου ευρωπαϊκού, η τάση του είναι αυξητική, σημειώνει η Παγκόσμια Τράπεζα.

Πηγή γραφήματος : «Καθημερινή της Κυριακής»

Οι ΗΠΑ

Μαθήματα στο ζήτημα της φορολογίας εισοδημάτων και επιχειρήσεων έχει να δώσει και η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, η αμερικανική. Επί προεδρίας Ρόναλντ Ρέιγκαν εφαρμόστηκαν μειώσεις των υψηλότερων φορολογικών συντελεστών που οι υποστηρικτές τους ισχυρίζονται πως διπλασίασαν τα έσοδα του Δημοσίου μέσα σε μία δεκαετία. Από 500 εκατ. δολάρια το 1980 σε ένα τρισ. δολάρια το 1990. Αν και κατά την ίδια περίοδο έλλειμμα και χρέος στις ΗΠΑ υπερδιπλασιάστηκαν επίσης, αυτό αποδίδεται στην παράλληλη αύξηση των κρατικών δαπανών, ειδικά για την άμυνα. Διακεκριμένοι οικονομολόγοι όμως συνδέουν τις φορολογικές περικοπές της περιόδου Ρέιγκαν με την επιστροφή σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Είναι αυτή η χρονική υστέρηση που έχουν τα οφέλη από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών η οποία αποτελεί ίσως και τον σημαντικότερο λόγο που οι κυβερνήσεις διστάζουν να εφαρμόζουν τέτοιες πολιτικές, εκτιμούν οικονομολόγοι. Παρά ταύτα, από το 1979 έως το 2002 περισσότερες από 40 χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Βρετανίας, του Βελγίου, της Δανίας, της Φινλανδίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας, μείωσαν τους συντελεστές των υψηλότερων κλιμακίων φορολογίας προσωπικού εισοδήματος. Ο οικονομολόγος Alan Reynolds, ένας από τους θερμότερους υποστηρικτές της πολιτικής αυτής, εξηγεί αυτές τις αποφάσεις από τη θετική εμπειρία στις χώρες που εφαρμόστηκαν μειώσεις.

Καλύτερα ίσως από όλους έχει διατυπώσει τη θέση υπέρ της μείωσης των φόρων ο John Maynard Keynes, το 1933: «Ούτε το επιχείρημα ότι η φορολογία μπορεί να είναι τόσο υψηλή ώστε να νικήσει το αντικείμενό της πρέπει να φανεί παράξενο, όπως και ότι, εάν δοθεί επαρκής χρόνος για τη συλλογή των καρπών, η μείωση της φορολογίας θα έχει περισσότερες πιθανότητες να εξισορροπήσει τον προϋπολογισμό από ό,τι η αύξησή της. Το να πάρει κανείς την αντίθετη άποψη σήμερα είναι σαν κάποιος, όταν επιτέλους ο ισολογισμός του είναι ισορροπημένος, με μηδέν και στις δύο πλευρές, να εξακολουθεί να διατρανώνει ότι θα ήταν πράξη τζογαδόρου η μείωση των τιμών όταν ήδη είχε ζημίες».

Πηγή: «Καθημερινή της Κυριακής»

Έως και 2000 αστυνομικούς από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι θα βρίσκονται σε διαρκή ετοιμότητα για το ενδεχόμενο να τους χρειαστεί η FRONTEX, προβλέπει, σύμφωνα με το περιοδικό «Der Spiegel», το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την φύλαξη των εξωτερικών συνόρων, το οποίο αναμένεται να παρουσιάσει την Τρίτη ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.

Σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο, η FRONTEX θα μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να δράσει και χωρίς να προηγηθεί αίτημα κράτους-μέλους.
Πρόταση Γιούνκερ για δράση της FRONTEX ακόμα και παρά τη θέληση των κυβερνήσεων
«Τα κράτη-μέλη μελλοντικά, θα έχουν σε συνεχή ετοιμότητα έως και 2000 αστυνομικούς για ενδεχόμενες ανάγκες της FRONTEX (…) Οι αστυνομικοί θα πρέπει να είσαι θέση να μετακινηθούν γρήγορα στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ σε περιπτώσεις ανάγκης, όπως αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ακόμη και παρά τη θέληση του ενδιαφερόμενους κράτους-μέλους», σημειώνεται στο περιοδικό που θα κυκλοφορήσει αύριο. «Οι εποχές που πρέπει να ζητιανεύουμε για αστυνομικούς πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν. Το θέμα είναι να δημιουργήσουμε από την FRONTEX μια πραγματική υπηρεσία φύλαξης συνόρων», αναφέρει το Spiegel, μεταφέροντας δηλώσεις κύκλων της Κομισιόν.

Οι υπάλληλοι της FRONTEX θα μπορούν ακόμη να επιβλέπουν ότι θα επαναπροωθούνται οι μετανάστες των οποίων οι αιτήσεις ασύλου απορρίπτονται, αναφέρεται στο δημοσίευμα, και επισημαίνεται ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φαίνεται πως θα στηρίξει το σχέδιο της Επιτροπής.

«Όταν κράτη, όπως τώρα η Ελλάδα, αποτυγχάνουν στην φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, πρέπει η Ευρώπη να μπορεί να αναλαμβάνει το πρόσταγμα για συγκεκριμένα τμήματα των συνόρων», δηλώνει σχετικά ο γερμανός Χριστιανοκοινωνιστής (CSU) επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέρνερ.

ethnos.gr

«Να ψάξουν σε όσο βάθος θέλουν τη ζωή μου» δηλώνει ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Πανούσης, μετά και τη μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου που κατέθεσαν ο υπουργός Δικαιοσύνης Νικ. Παρασκευόπουλος και ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Ν. Τόσκας για τα έγγραφα και τους διαλόγους που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας στο πλαίσιο των καταγγελιών.

Αναλυτικά η δήλωση του κ. Πανούση:
«Αυτά δεν συμβαίνουν και δεν γίνονται ανεκτά στις πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες και δημοκρατίες. Να εισηγείται η Κυβέρνηση να απευθυνθώ στον Εισαγγελέα, να πηγαίνεις στον Εισαγγελέα και να καταθέτεις έγγραφα (και όχι απόψεις) και να σε κατηγορούν «γιατί πήγες τώρα» και μετά να σε μηνύουν γιατί άσκησες συνταγματικό δικαίωμα.

Δεν απομένει σ’αυτή τη νέα ολοκληρωτικού τύπου αντίληψη και πρακτική να με συλλάβουν γιατί είμαι αντικαθεστωτικός (τί μου θυμίζει; τί μου θυμίζει;), φαντάζομαι με τις ευλογίες των Υπουργών Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης που κόπτονται για τα δικαιώματα (μόνον των δικών τους;).

Αντί να προβληματίζονται με τα συνεχή διαγγέλματα μίσους των Πυρήνων της Φωτιάς (τρία σε λίγες μέρες) που στρέφονται μόνον εναντίον μου και όχι κατά των ασκούντων σήμερα την κατασταλτική κυβερνητική πολιτική, ασχολούνται με την προσωπικότητά μου.

Να ψάξουν σε όσο βάθος θέλουν τη ζωή μου. Όσο για τη ζωή ορισμένων από αυτούς ξέρω πολύ καλά τα σκοτεινά σημεία της διαδρομής τους (και όχι μόνον ιδεολογικά).
Είχα προειδοποιήσει τον Πρωθυπουργό. Ή θ’απαλλαγεί από τον στενό κύκλο των «Αριστερών του τίποτα....» ή θα χαθεί μαζί τους.
Μέχρι να πάρει την τελική του απόφαση ας ελέγξει τουλάχιστον τον τρόπο που κάθε μέρα διολισθαίνουν ορισμένοι κύκλοι σε εξω-θεσμικές υπόγειες δράσεις.

ΥΓ1. Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ τις «τρακατρούκες» των -κατά Λένιν- “χρήσιμων ηλιθίων”
ΥΓ2. Δεν αισθάνομαι μόνος σ’αυτόν τον αγώνα όπου φαίνεται να’χω απέναντι μου το Κράτος (και το Παρακράτος;)».
Απάντηση
Tην απορία τους εκφράζουν κυβερνητικές πηγές, σχετικά με τις αντιδράσεις του κ. Πανούση για την σημερινή μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν οι κύριοι Παρασκευόπουλος και Τόσκας.

«Είναι απορίας άξιο πώς ένας καθηγητής της Εγκληματολογίας δε μπορεί να κατανοήσει ότι δεν υπήρξε καμία μήνυση εναντίον του, κατά την επίσκεψη των υπουργών Δικαιοσύνης, και Προστασίας του Πολίτη στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, αλλά μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, προκειμένου να διερευνηθεί η οποιαδήποτε παράνομη χρήση απόρρητων εγγράφων», επισημαίνουν κυβερνητικές πηγές και προσθέτουν: «Αποκλειστικό μέλημα της κυβέρνησης είναι η διασφάλιση της νομιμότητας και ειδικότερα όταν πρόκειται περί θεσμών κρίσιμων για την εθνική ασφάλεια».