Η Αννα-Αποστολία, ένα κοριτσάκι μόλις τεσσάρων μηνών ήρθε αντιμέτωπη με τη λευχαιμία. Σήμερα έχοντας κάνει δύο μεταμοσχεύσεις, είναι η μικρότερη πρέσβειρα της διάδοσης του μηνύματος ζωής που είναι η δωρεά μυελού των οστών.
Την περιπέτεια της μικρής Αννας – Αποστολίας μάς την περιγράφει η θεία της στο pelop.gr, η δημοσιογράφος του Juniorsclub.gr και πρόεδρος του Safety Project, Ελένη Βασιλοπούλου.
– Ποια τα συναισθήματα όταν σας ανακοινώθηκε η διάγνωση;
Κεραυνός εν αιθρία! Διανύαμε μια ευτυχισμένη περίοδο, με τον ερχομό του μωρού της αδελφής μου, και ξαφνικά, μόλις 4 μηνών μωράκι, μας ανακοινώνουν τη διάγνωση, «Βρεφική Λευχαιμία». Χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας…
Προσωπικά, είχα επισκεφθεί αρκετές φορές, την Ογκολογική Μονάδα Παίδων ΕΛΠΙΔΑ, για να κάνω συνεντεύξεις με γονείς και παιδιά για το juniorsclub.gr. Μάλιστα με την άλλη Ομάδα που διαθέτω, την Juniorsevents είχαμε κληθεί να πραγματοποιήσουμε ευχές παιδιών για το Make a wish. Σε μία από αυτές τις ευχές, για ένα κοριτσάκι, τη μικρή Αναστασία, είχε έρθει και η αδελφή μου.
Δεν μου ήταν άγνωστος ο καρκίνος στα παιδιά και τα έντονα συναισθήματα που προκύπτουν από την επαφή με τα παιδιά και τους γονείς τους.
Ωστόσο, δε σου κρύβω, ό,τι εκεί λύγισα… Αμέσως όμως, η δύναμη της αγάπης, η σχέση που έχουμε ως οικογένεια, η αδυναμία μου στα παιδιά, πόσο μάλλον τα δικά μου, η πίστη στον Χριστό και η θετική σκέψη, με οδήγησαν στο να σκέφτομαι μόνο αισιόδοξα, να προκαλώ και να παρακαλώ για το καλό της μικρής μας Αννας – Αποστολίας και όλων των παιδιών.
Εμείς, λειτουργήσαμε ενωτικά ως οικογένεια. Ολοι μαζί, ενωμένοι, για να διαχειριστούμε την κατάσταση και να κάνουμε τα πάντα για το μωρό μας. Τα πάντα… τελικά, αυτό το για πάντα, είναι που σε κάνει να νιώθεις ανήμπορος… Μπορείς όμως, να είσαι ένας καλός συνοδοιπόρος στο παιδί που έχει καρκίνο. Να το βοηθάς με θετική ενέργεια, να χαμογελάς καθημερινά, να κάνεις τη χημειοθεραπεία να φαίνεται μια απλή διαδικασία. Μέσα στο ογκολογικό νοσοκομείο παίδων, καταλαβαίνεις, ότι κάθε μέρα, είναι μια ημέρα νίκης, μια ημέρα γιορτής για τη ζωή.
– Ποιες ήταν οι πιο δυνατές στιγμές στην πορεία αυτής της περιπέτειας;
Για εμένα, μια συγκλονιστική στιγμή που θα μείνει ανεξίτηλη μέσα μου, είναι η ημέρα Ο (και τις δυο φορές). Είναι η ημέρα που το μωράκι μας, η μικρή μας Αννα-Αποστολία πήρε το μόσχευμα μυελού των οστών, από ξένη συμβατή δότρια, η οποία είναι Ελληνίδα.
Στη δική μας περίπτωση, επειδή μετά την πρώτη μεταμόσχευση μυελού των οστών, επανεμφάνισε λευχαιμία, μπήκαμε σε νέο κύκλο θεραπειών και αφού μηδενίσαμε, 21 Φεβρουαρίου 2022, κάναμε τη δεύτερη μεταμόσχευση μυελού των οστών, από δεύτερο ξένο συμβατό δότη ο οποίος είναι από το Ισραήλ. Το παιδί ξαναγεννήθηκε!!!
Δυνατή στιγμή και χαρά, οι πρόσφατες εξετάσεις του μωρού, όπου βγήκαν καθαρές και αυτό σημαίνει ότι σκοτώσαμε τον καρκίνο. Εξαλείψαμε το γονίδιο.
Υπήρξαν κι άλλες φορές, εκείνες που θέλω να κρατήσω στο πίσω μέρος των αναμνήσεων μου, ιδίως οι περίοδοι της Εντατικής όπου μας προετοίμαζαν για τα χειρότερα. Εμείς και τότε, λειτουργήσαμε για ακόμη μια φορά ενωτικά και πηγαίναμε έξω από την Εντατική Θεραπεία, τραγουδούσαμε και προσευχόμασταν. Στέλναμε την αγάπη μας, τη δύναμη και τη θετική ενέργεια στο μωρό. Είναι Αννα -Αποστολία είναι το θαύμα Του.
– Είχατε συνοδοιπόρους σε αυτή τη δύσκολη διαδρομή σας;
Πρώτα η οικογένεια, οι δικοί μας άνθρωποι, οι φίλοι μας! Επειτα, οι ιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι σύλλογοι όπως η Φλόγα, η Πίστη κ.ά.
Στη δική μας περίπτωση επειδή είχαμε μωρό, το διαχειριστήκαμε μόνοι μας, εννοώ το μωρό λάμβανε μόνο τα δικά μας συναισθήματα, την αγάπη μας και φροντίδα μας!
Εγώ ήμουν εκεί, για το μωρό, για την αδελφή μου, το γαμπρό μου, τη μικρή Μαριλένα όπου έστελνε τη δική της αγάπη στην αδελφή της.
Πώς νικήσαμε τον καρκίνο: Η διπλή νίκη δύο Αχαιών με τη νόσο – Μιλούν στην «Π»
– Πώς ήταν η περίοδος που αναμένατε να βρεθεί συμβατός δότης;
Εξ αρχής είχε τεθεί η Μεταμόσχευση Μυελού των Οστών, ως απαραίτητη θεραπεία, για να γίνει καλά το μωρό. Επειδή, έφερε το γονίδιο, σε μια βρεφική λευχαιμία, μια σπάνια νόσο, όπου εμφανίζεται σπάνια. Εμείς, στην οικογένεια μου, έχουμε Εθελοντές Δότες Μυελού των Οστών. Κι εγώ είμαι. Αλλά κανείς μας δεν ήταν συμβατός, πόσο μάλλον η αδελφή της όπου συνηθίζεται τα αδέλφια να είναι συμβατά.
Στην αρχή, είχαμε αγωνία. Ομως αμέσως ενεργοποιήθηκε ο παγκόσμιος οργανισμός τράπεζας, εθελοντών δοτών μυελού των οστών και μας ενημέρωσαν ότι ήμασταν τυχεροί.
Και ήμασταν όντως τυχεροί! Μια Ελσα έσωσε την Αννα πρώτη φορά, όπου μπορεί να επανεμφάνισε, τη βοήθησε όμως να αντέξει νέο κύκλο χημειοθεραπειών και μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία εφαρμόστηκαν πρώτη φορά σε μωρό, στην Αννα μας. Τη δεύτερη φορά, το μόσχευμα μας ήρθε από τους Αγιους Τόπους.
Η μικρή μας πρέσβειρα Αννα-Αποστολία, είχε ως μόνη επιλογή για να ζήσει, τη Μεταμόσχευση Μυελού των Οστών. Το μωράκι μας, είναι σήμερα καλά, επειδή κάποιοι άνθρωποι έκαναν την εγγραφή τους δίνοντας λίγο σάλιο με μια μπατονέτα κι όταν κλήθηκαν να δώσουν μόσχευμα, έδωσαν αίμα! Με τη διαδικασία της αιμοληψίας, διαχωρίζουν και παίρνουν τα αιμοποιητικά κύτταρα για να γίνει μετά η μετάγγιση στο μωρό ή σε όποιον χρειάζεται μόσχευμα.
Η Αννα-Αποστολία καλεί όλη την Πάτρα
Πώς νικήσαμε τον καρκίνο: Η διπλή νίκη δύο Αχαιών με τη νόσο – Μιλούν στην «Π»
– Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε σε όσους δεν έχουν γίνει ακόμα εθελοντές;
Είναι σκοπός μας, να ενημερωθούν περισσότεροι μέσω της δικής μας περιπέτειας, να καταλάβουν ότι είναι ανέξοδη, ανώδυνη διαδικασία κι αν τύχει να είναι συμβατοί δότες μυελού των οστών, τότε, θα είναι οι ήρωες κάποιων παιδιών, θα δώσουν ζωή σ’ ένα συνάνθρωπο μας. Είναι μεγάλη μου χαρά, όπου προσωπικά ο αντιπεριφερειάρχης Χαράλαμπος Μπονάνος και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, αγκάλιασαν αμέσως τον σκοπό του Οργανισμού μας, Safety Project.
Ευχαριστώ επίσης, το Πανεπιστήμιο Πατρών και όσους συνέβαλαν για να δημιουργηθεί το Διήμερο Φεστιβάλ «Γίνε Δότης Μυελού των Οστών».
Γι αυτό, Ελάτε, Ενημερωθείτε, η μικρή μας πρέσβειρα Αννα – Αποστολία, προσκαλεί όλη την Πάτρα, ιδίως τους νέους και τους φοιτητές μας, σε ένα Διήμερο Φεστιβάλ Εκδηλώσεων με θέμα: Γίνε Δότης Μυελού των Οστών!
Σάββατο 18 Ιουνίου και Κυριακή 19 Ιουνίου για να ολοκληρωθεί η ενημέρωση και οι εγγραφές, σε μια ανοιχτή συναυλία για το κοινό, με το αγαπημένο σας συγκρότημα των 15-50.
Μιχ. Μπενέτος: «Στην αρχή ήταν ένα σοκ»
Πώς νικήσαμε τον καρκίνο: Η διπλή νίκη δύο Αχαιών με τη νόσο – Μιλούν στην «Π»
Συγκλονίζει, συγκινεί, αλλά και εμπνέει τους συνανθρώπους του να συνεχίσουν να παλεύουν και να βγουν νικητές. Ο Μιχάλης Μπενέτος αποτελεί παράδειγμα. Με δύναμη ψυχής δεν το έβαλε κάτω όταν πριν από έναν χρόνο περίπου διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας στα 41 του. Παρότι έχει αγωνιστεί σε πολλές ομάδες στο παρελθόν, αφήνοντας κυρίως το στίγμα του στον Αρη Πατρών, είχε την επιθυμία να συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο και αποφάσισε να αγωνιστεί σε μια ομάδα Β’ Κατηγορίας, την Περιβόλα, προκειμένου να γυμνάζεται και να διατηρείται σε καλή κατάσταση.
Η ΜΟΙΡΑ ΕΙΧΕ ΑΛΛΑ ΣΧΕΔΙΑ
Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια. Τον περασμένο Αύγουστο αισθάνθηκε να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια του, όμως δεν το έβαλε κάτω. «Ολα ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2021 όταν μετά από εξετάσεις που υποβλήθηκα, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει πρόβλημα. Στην αρχή ήταν ένα σοκ για μένα. Επρεπε να υποβληθώ σε επέμβαση, η οποία κράτησε 11 ώρες. Το καλό ήταν ότι δεν χρειάστηκα ούτε μισή φιάλη αίμα, ούτε είχα παρενέργειες. Η βιοψία δεν ήταν καλή, αλλά ήταν κάτι που περίμενα. Συνέχισα με 12 θεραπείες τις οποίες ολοκλήρωσα στις 17 Μαΐου», λέει ο Μπενέτος, ο οποίος υποβλήθηκε σε αξονική, η οποία έδειξε ότι ο καρκίνος δεν είχε προχωρήσει πουθενά αλλού.
«Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ…»
«Για να πω την αλήθεια, περίμενα ότι η βιοψία δεν θα είναι καλή. Πλέον, οι γιατροί σου λένε ευθέως την αλήθεια και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Ναι, ήταν ένα σοκ για μένα και την οικογένειά μου, όμως ήμουν ψύχραιμος, ήμουν δυνατός και αποφασισμένος ότι θα τα καταφέρω. Ο,τι και να είναι, έχω μάθει να το βλέπω θετικά και να το αντιμετωπίζω. Θέλω να σημειώσω ότι είχα και έχω πολύ καλή ψυχολογία. Η ψυχολογία είναι το 80% και πρέπει να το γνωρίζουν όσοι αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα υγείας».
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Σημαντικό ρόλο έπαιξε η οικογένειά του Μιχάλη, η γυναίκα του Μαρία, η μόλις 2 ετών κορούλα του Μαριέττα, οι δικοί του άνθρωποι που τον στήριξαν και στάθηκαν δίπλα του από την πρώτη στιγμή. «Φυσικά, η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο. Ολοι ήταν εκεί. Με στήριξαν και με στηρίζουν και τους ευχαριστώ γι’ αυτό». Ο Μπενέτος, όχι μόνο κατάφερε να σταθεί ξανά όρθιος και να τα βάλει στα ίσια με το «θεριό», αλλά επέστρεψε στα γήπεδα και αγωνίστηκε!
ΞΑΝΑΜΠΗΚΕ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ!
Με την άδεια του γιατρού του, ξεκίνησε προπονήσεις πριν από 1,5 μήνα και έπαιξε σε έξι παιχνίδια με την Περιβόλα, η οποία πανηγύρισε την παραμονή της την τελευταία αγωνιστική. Και ετοιμάζεται να παίξει και τη νέα περίοδο! Κλείνοντας, ζητήσαμε από τον Μιχάλη να στείλει ένα μήνυμα στους ανθρώπους που δοκιμάζονται από το καρκίνο, προκειμένου να τους εμπνεύσει και να τους δείξει τον δρόμο.
«Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ»
«Πάνω απ’ όλα να είναι ψύχραιμοι και δυνατοί. Να μην το βάζουν κάτω. Δυσκολίες θα υπάρχουν πάντα και είμαστε εδώ για να παλεύουμε και τις ξεπερνάμε. Πρέπει να έχουμε καλή ψυχολογία και να μην τα παρατάμε ποτέ. Ο,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό». Εκτός από τον Αρη Πατρών, ο Μιχάλης Μπενέτος, έχει αγωνιστεί ακόμα σε Αχαϊκή, Πανμοβριακό, Δάφνη, Λέοντα Αλισσού, Απόλλωνα Συνοικισμού, στον Φοίνικα, Προοδευτική Μανωλάδας, Τέλο Αγρα, Κεραυνό Αγίου Βασιλείου και σε άλλες ομάδες.
RSS