Το κράτος του «δεν πληρώνω»: Πάνω από 8 δισ. τα χρέη του σε ιδιώτες
Οκτώβριος 29, 2016Νέες διαβουλεύσεις με τους «θεσμούς» αναμένεται να προκαλέσει η αποτύπωση επιπλέον 2,2 δις. ευρώ στο «καλάθι» των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου.
Συσσωρευμένες υποχρεώσεις από συντάξεις που δεν έχουν ακόμη υπολογιστεί αλλά και πρόσθετες οφειλές από επιστροφές φόρων που δεν έχουν ακόμη εκκαθαριστεί, ήρθαν να προστεθούν στις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του δημοσίου ανεβάζοντας τον συνολικό λογαριασμό στα 8 δις. ευρώ. Πίσω από το ξαφνικό «φούσκωμα» που φέρεται να έγινε κατόπιν πιέσεων των θεσμών και ειδικά του νομισματικού ταμείου, κρύβεται έντονο παρασκήνιο διαβουλεύσεων του οικονομικού επιτελείου με τους θεσμούς.
Το ζητούμενο είναι να διατεθούν πρόσθετοι πόροι από την δανειακή σύμβαση των 83 δις. ευρώ για να «καθαρίσει» το δημόσιο με τις υποχρεώσεις του, εκκαθαρισμένες και μη. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, συνεπάγεται και αύξηση της ρευστότητας στην αγορά καθώς θα επιταχυνθεί η επιστροφή οφειλών της εφορίας προς τους ιδιώτες.
Με βάση το αναθεωρημένο μνημόνιο, το δημόσιο θα πρέπει να έχει εξοφλήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του μέχρι το τέλος του α’ εξαμήνου του 2017. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί μετά την ενσωμάτωση στο «καλάθι» των υποχρεώσεων επιπλέον 2,2 δις. ευρώ συγκριτικά με τα όσα χρέη εμφανίζονται στα στοιχεία της Γενικής Κυβέρνησης. Εκτός και αν συναποφασιστεί με τους θεσμούς να διατεθούν επιπλέον κονδύλια της δανειακής σύμβασης.
Άλλωστε, δεδομένου ότι οι τράπεζες δεν θα απορροφήσουν το σύνολο των 25 δις. ευρώ που εξαρχής προορίζονταν για την ανακεφαλαιοποίησή τους, υπάρχουν «αδιάθετα» αυτή τη στιγμή από τα εγκεκριμένο ύψος του δανείου ύψους 83 δις. ευρώ.
Το επόμενο διάστημα, θα φανεί –ενδεχομένως μέχρι το τέλος της β’ αξιολόγησης- αν θα τροποποιηθεί το ύψος των κεφαλαίων που προορίζονται για την αποπληρωμή των οφειλών. Μόνο με την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης, θα πρέπει κανονικά να εκταμιευτούν 1,8 δις. ευρώ για τα χρέη, πέραν των 1,7 δις. ευρώ που εγκρίθηκαν την Τρίτη στη συνεδρίαση του ESM.
Όπως προέκυψε από το κείμενο των θεσμών, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές εκτιμώνται πλέον στα 8,045 δις. ευρώ. Το ποσό αυτό, το οποίο αποτυπώνει την κατάσταση στο τέλος Σεπτεμβρίου, είναι κατά τουλάχιστον 2 δις. ευρώ μεγαλύτερο σε σχέση με τις λήξιπρόθεσμες οφειλές που εμφανίζει το υπουργείο Οικονομικών μέσα από τα στοιχεία της Γενικής Κυβέρνησης.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία του Αυγούστου για τα οποία είναι εφικτή και η άμεση σύγκριση:
1. Με βάση τα στοιχεία της Γενικής Κυβέρνησης, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου έφταναν στο τέλος Αυγούστου στα 4,921 δις. ευρώ ή στα 6,262 δις. ευρώ αν προστεθούν και οι επιστροφές φόρου σε εκκρεμότητα.
2. Με βάση τα στοιχεία των θεσμών για τον Αύγουστο, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές συμπεριλαμβανομένων των επιστροφών φόρων, έφταναν στα 8,439 δις. ευρώ τον Αύγουστο.
Για πρώτη φορά σε επίσημο έγγραφο των θεσμών, συμπεριλαμβάνονται στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου και οι οφειλές που προκύπτουν από συντάξεις οι οποίες δεν έχουν ακόμη απονεμηθεί ή υπολογιστεί. Πρόκειται για το γνωστό πρόβλημα με τις εκκρεμείς συνταξιοδοτήσεις ακόμη και για χρονικό διάστημα άνω των 2 ετών σε ορισμένα ταμεία. Για να προκύψει το ποσό των 8,045 δις. ευρώ, οι θεσμοί προσθέτουν τα ακόλουθα ποσά:
1. Τις ληξιπρόθεσμες οφειλές φορέων της γενικής κυβέρνησης οι οποίες στο τέλος Σεπτεμβρίου ανέρχονταν στα 3,615 δις. ευρώ (από 3,907 δις. ευρώ τον Αύγουστο και 5,039 δις. ευρώ τον Ιούνιο).
2. Τις επιστροφές φόρου που δεν έχουν ακόμη καταβληθεί στους δικαιούχους και οι οποίες αυξήθηκαν τον Σεπτέμβριο έναντι του Αυγούστου, από τα 1,341 δις. ευρώ, στα 1,439 δις. ευρώ.
3. Τις επιστροφές φόρου οι οποίες βρίσκονται υπό επεξεργασία. Αυτό το κονδύλι, το εκτιμούν στα 1,4521 δις. ευρώ έναντι 1,439 δις. ευρώ που ήταν τον Ιούνιο αλλά και στο τέλος Αυγούστου.
4. Τις συντάξεις στους νέους συνταξιούχους που δεν έχουν ακόμη καταβληθεί και οι οποίες υπολογίζονται στα 1,412 δις. ευρώ.
thetoc.gr
Πότε διαγράφονται απαιτήσεις του Δημοσίου από ιδιώτες (εγκύκλιος)
Οκτώβριος 23, 2016Εγκύκλιο με την οποία επιχειρείται η συγκεντρωτική καταγραφή και συστηματική παρουσίαση των διατάξεων που διέπουν την παραγραφή απαιτήσεων του Δημοσίου, εστιάζοντας κυρίως στις διατάξεις που θεσπίζουν λόγους αναστολής και διακοπής της παραγραφής των ανωτέρω απαιτήσεων, εξέδωσε ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Γιώργος Πιτσιλής.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο απαιτείται να περάσουν από 3 έως και 20 έτη για να παραγραφεί μια απαίτηση του Δημοσίου από φορολογούμενο σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις περί δημοσίου λογιστικού και περί Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών.
Ακόμη, δε, και μετά την παραγραφή τους οι απαιτήσεις του Δημοσίου μπορούν να ληφθούν υπόψη μέχρι και για τρία ακόμη χρόνια για συμψηφισμούς τους με απαιτήσεις των φορολογουμένων έναντι του Δημοσίου.
Από την εγκύκλιο προκύπτειότι η παραγραφή διακόπτεται σε κάθε περίπτωση που το Δημόσιο κοινοποιεί ειδοποιητήριο προς το φορολογούμενο για την τακτοποίηση των οφειλών του ή προχωρεί στη λήψη μέτρων αναγκαστικής είσπραξης.
Ακόμη, αναστολή της παραγραφής επέρχεται σε περίπτωση υπαγωγής οφειλέτη σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής του χρέους του καθώς και σε περίπτωση υποβολής αίτησης για την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος οφειλέτη με ληξιπρόθεσμα χρέη άνω των 100.000 ευρώ.
Αναλυτικά, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην εγκύκλιο:
Παραγραφή απαίτησης είναι το χρονικό διάστημα μετά τη συμπλήρωση του οποίου ο δανειστής δεν δύναται να επιδιώξει την είσπραξη αυτής και ο οφειλέτης έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή. Ο,τι καταβλήθηκε όμως χωρίς γνώση της παραγραφής δεν αναζητείται.
Εάν παρέλθει άπρακτος ο χρόνος παραγραφής, παραλύει το εναγώγιμο της αξίωσης, παραμένει όμως φυσική ή ατελής ενοχή.
Αναστολή παραγραφής είναι ο μη υπολογισμός στον χρόνο της παραγραφής ορισμένου χρονικού διαστήματος κατά το οποίο διαρκεί ο λόγος της αναστολής. Η παραγραφή συνεχίζεται μετά την παύση της αναστολής.
Διακοπή παραγραφής είναι η ματαίωση του χρόνου της παραγραφής που διανύθηκε πριν λάβει χώρα ο λόγος της διακοπής. Από την περάτωση της διακοπής αρχίζει νέος χρόνος παραγραφής.
Χρόνος έναρξης της παραγραφής
α) Ο χρόνος παραγραφής των χρεών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων των Ν. 321/1969, Ν.2362/1995 και Ν. 4270/2014 αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους, εντός του οποίου βεβαιώθηκαν εν στενή εννοία και κατέστησαν ληξιπρόθεσμα.
β) Ο χρόνος παραγραφής των φόρων και λοιπών εσόδων του Δημοσίου που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Ν. 4174/2013, των οποίων ο εκτελεστός τίτλος αποκτήθηκε από 1-1-2014, αρχίζει από τη λήξη του έτους, εντός του οποίου αποκτήθηκε ο νόμιμος τίτλος εκτέλεσης.
Προθεσμία παραγραφής
Ο χρόνος παραγραφής των απαιτήσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Ν.Δ.321/1969, ήτοι των απαιτήσεων που γεννήθηκαν μέχρι και 31-12-1995, ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 87 αυτού, ως εξής:
1.Σε πενταετή παραγραφή υπόκεινται: i. Κάθε χρέος προς το Δημόσιο, εφ’ όσον δεν ορίζεται διαφορετικά από το ανωτέρω Ν.Δ., που αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου βεβαιώθηκε στο Δημόσιο Ταμείο με τη στενή έννοια. Εάν η βεβαίωση έγινε πριν το χρέος καταστεί ληξιπρόθεσμο, μερικά ή ολικά, η παραγραφή αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους κατά το οποίο το χρέος κατέστη ληξιπρόθεσμο και για το ποσό αυτό. ii. Χρέη προς το Δημόσιο προερχόμενα από απαιτήσεις που περιήλθαν σ’ αυτό από οποιονδήποτε λόγο, οι οποίες δεν έχουν παραγραφεί στο πρόσωπο του δικαιοπαρόχου μέχρι τη μεταβίβασή των στο Δημόσιο. iii. Χρέη από πρόστιμα, χρηματικές ποινές και συναφή δικαστικά έξοδα και τέλη.
2. Σε δεκαετή παραγραφή υπόκεινται: i. Χρέη προς το Δημόσιο από παρακρατηθέντες ή για λογαριασμό του Δημοσίου εισπραχθέντες φόρους, τέλη και δικαιώματα. ii. Χρέη προς το Δημόσιο από εισαγωγικούς δασμούς και τέλη εν γένει εισπραττόμενα στα Τελωνεία, η οποία αρχίζει από την λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου γεννήθηκε η προς είσπραξη αυτών απαίτηση του Δημοσίου. Ως χρόνος γένεσης της αξίωσης προς είσπραξη εισαγωγικών δασμών και λοιπών τελών εμπορευμάτων υπό αποταμίευση, λογίζεται για την παραγραφή, η επομένη της λήξης της σύμφωνα με τους τελωνειακούς νόμους οριζόμενης προθεσμίας αποταμίευσης, σε περίπτωση δε διενέργειας ως προς αυτήν ελέγχου των αποθηκών, η ημέρα της σύνταξης έκθεσης περί διαπίστωσης ελλείμματος.
3. Σε εικοσαετή παραγραφή υπόκεινται: Χρέη προς το Δημόσιο που προέρχονται από: i. τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, πλην χρεών από πρόστιμα, χρηματικές ποινές και συναφή δικαστικά έξοδα και τέλη, ii. άπιστη διαχείριση, iii. συμβάσεις και διατάξεις τελευταίας βουλήσεως, περιλαμβανόμενων και των περιοδικών παροχών και iv. καταλογισμούς που επιβλήθηκαν από οποιαδήποτε κατά νόμο αρμόδια Αρχή.
Προθεσμία παραγραφής απαιτήσεων που γεννήθηκαν από 1-1-1996 (Ν. 2362/1995 και Ν. 4270/2014).
1. Σε τριετή παραγραφή υπόκεινται: Οι απαιτήσεις του Δημοσίου από δασμούς, φόρους, τέλη και λοιπά δικαιώματα που εισπράττονται από τα Τελωνεία, εφ’ όσον δεν έχουν βεβαιωθεί ταμειακά ή βεβαιώθηκαν ελλιπώς, η οποία αρχίζει από την ημερομηνία κατά την οποία κατέστη απαιτητή η οφειλή.
2. Σε πενταετή παραγραφή υπόκειται: Χρηματική απαίτηση του Δημοσίου μαζί με τα πρόστιμα, τους τόκους και τις προσαυξήσεις που έχουν βεβαιωθεί, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά στον ίδιο νόμο ή σε άλλη ειδική διάταξη που ρυθμίζει προθεσμία παραγραφής απαιτήσεων του Δημοσίου. Η προθεσμία παραγραφής αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου βεβαιώθηκε με την στενή έννοια η απαίτηση και κατέστη αυτή ληξιπρόθεσμη.
3. Σε δεκαετή παραγραφή υπόκεινται: i. Απαιτήσεις του Δημοσίου από δασμούς, φόρους, τέλη και λοιπά δικαιώματα που βεβαιώθηκαν στα τελωνεία, η οποία αρχίζει από τη λήξη του οικονομικού έτους εντός του οποίου βεβαιώθηκαν κατά τις ειδικότερες διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας.
Ως χρόνος γένεσης αξίωσης για είσπραξη δασμών ,φόρων, τελών και λοιπών δικαιωμάτων επί εμπορευμάτων που βρίσκονται υπό τελωνειακή παρακολούθηση την οποία επιβάλλει η προσωρινή εναπόθεση των εμπορευμάτων αυτών ή η υπαγωγή τους σε τελωνειακό καθεστώς, το οποίο συνεπάγεται τελωνειακή παρακολούθηση, θεωρείται για την παραγραφή το χρονικό σημείο κατά το οποίο πραγματοποιείται η διαφυγή του εμπορεύματος από την τελωνειακή παρακολούθηση και όπου αυτό δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί, το χρονικό σημείο διαπίστωσης της διαφυγής. ii. Απαιτήσεις του Δημοσίου ως εγγυητή που υποκαταστάθηκε πλήρως στα δικαιώματα του δανειστή ή πιστωτή κατά του οφειλέτη, κατά του εγγυητή και κατά των λοιπών συνυπόχρεων, οι οποίες βεβαιώνονται με τη στενή έννοια από 1/1/1996 στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες.
Η προθεσμία παραγραφής αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο μετά την εν στενή εννοία βεβαίωσή τους κατέστησαν ληξιπρόθεσμες.
imerisia.gr
Στο... περίμενε οι ιδιώτες που αναμένουν λεφτά από το δημόσιο
Αύγουστος 17, 2016Οι κρατικές δαπάνες υπερέβησαν κατά μόλις... 70 εκατ. ευρώ σε σχέση με τον μηνιαίο στόχο Ιουλίου
«Άφαντα» παραμένουν τα σχεδόν 1,3 δισ. ευρώ που δόθηκαν από τους δανειστές τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, ως δόση από το νέο δάνειο, προκειμένου να αποπληρώσει το δημόσιο έως και 3,5 δισ. από τα χρέη του προς τους ιδιώτες, μέσα στο 2016.
Στα προσωρινά στοιχεία Ιουλίου για την πορεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, τα οποία δημοσιοποίησε το υπουργείο Οικονομικών, δεν φαίνεται να υπήρξαν οι αντίστοιχες πληρωμές παλαιών χρεών, καθώς οι κρατικές δαπάνες υπερέβησαν κατά μόλις... 70 εκατ. ευρώ σε σχέση με τον μηνιαίο στόχο Ιουλίου.
Μία πρώτη -και ίσως πρόχειρη- εξήγηση που δίνουν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι πως «δεν εμφανίζονται στις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού γιατί αυτές οι πληρωμές αφορούν χρέη που εξοφλούνται από το δάνειο και δεν έχουν δημοσιονομικό αντίκτυπο» -κοινώς «φορτώθηκαν» κατευθείαν στο χρέος και δεν τα μετράνε στον υπολογισμό του πρωτογενούς ελλείμματος.
Και έτσι αν είναι όμως, οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού τον Ιούλιο ανήλθαν σε 4,430 δισ. ευρώ, έναντι στόχου 4,360 δισ. ευρώ, γεγονός που καταδεικνύει πως οριακά μόνον μπορεί να φάνηκαν αρκετές για να καλύψουν τρέχουσες υποχρεώσεις Ιουλίου (ή και ένα μέρος οφειλών του Ιουνίου) -και αυτό επειδή προϋπόθεση για να έρχονται οι δόσεις των δανείων δεν είναι μόνον να αποπληρώνονται τα παλαιά χρέη του δημοσίου αλλά και να μη δημιουργούνται ξανά άλλα νέα χρέη προς τους ιδιώτες.
Συγκεκριμένα:
1. με βάση τη συμφωνία που έχει γίνει, τα 3,5 δισ. ευρώ για το 2016 θα πρέπει να δοθούν στους ιδιώτες ως εξής:
·500 εκατ. ευρώ δόθηκαν τον Ιούνιο,
·800 εκατ. ευρώ τον Ιούλιο,
·500 εκατ. ευρώ τον Αύγουστο,
·800 εκατ. ευρώ τον Σεπτέμβριο,
·800 εκατ. ευρώ τον Οκτώβριο.
2. Οι κρατικές δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού στο 6μηνο ήταν 3,350 δισ. λιγότερες από όσο είχαν προϋπολογιστεί.
3. Μετά από ένα «σερί» συγκράτησης των πληρωμών, τον μήνα Μάιο οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού ήταν 290 μικρότερες από όσο προβλεπόταν, τον Ιούνιο ήταν 100 εκατ. ευρώ λιγότερες, αλλά τον Ιούλιο για πρώτη φορά δόθηκαν όσα χρήματα προβλέπονταν και 70 εκατ. ευρώ επιπλέον.
Από το υπουργείο Οικονομικών επιρρίπτουν πάντως ευθύνη για τυχόν καθυστερήσεις αποπληρωμών στους φορείς του δημοσίου, καθώς -όπως υποστηρίζουν- τα σχετικά κονδύλια έχουν ήδη πιστωθεί στους φορείς και είναι δική τους υπόθεση να επιταχύνουν τις πληρωμές των υποχρεώσεών τους.
Από την άλλη, οι γραπτές οδηγίες που έχουν λάβει οι φορείς από το υπουργείο Οικονομικών, προβλέπουν ότι δεν μπορούν να πληρωθούν νέα χρέη με τις δόσεις των δανείων, πριν πληρωθούν τα παλαιότερα. Αυτό σημαίνει πιθανότατα ότι οι φορείς ακόμα «παλεύουν» να πληρώσουν χρέη που άφησε απλήρωτα το κράτος από το 2014-2015, κάτι που σημαίνει ίσως πως η εκκαθάριση και πληρωμή των υποχρεώσεων αυτών να έχει μπλέξει στα «γρανάζια» της γραφειοκρατίας (πχ επιχειρήσεις να έχουν κλείσει ή να χρωστούν και αυτές πλέον στο δημόσιο, να απαιτούνται ειδικοί συμψηφισμοί, να αφορούν μικροποσά του παρελθόντος που προηγούνται έναντι άλλων μεγάλων απλήρωτων οφειλών του 2015-2016 κλπ).
newmoney.gr
Πάνω από 7 δισ. € χρέη προς ιδιώτες
Ιούλιος 08, 2016Στα 5,77 δισ. ευρώ ανήλθαν οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς ιδιώτες τον Μάιο και αν σε αυτά τα ποσά προστεθούν και οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων, που ήταν 1,259 δισ. ευρώ, τα συνολικά «φέσια» του Δημοσίου ξεπερνούν τα 7 δισ. ευρώ.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους:
• Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους ιδιώτες έφτασαν τον Μάιο στα 5,770 δισ. ευρώ, από 5,520 δισ. ευρώ τον Απρίλιο. Παράλληλα οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων διαμορφώθηκαν τον ίδιο μήνα σε 1,259 δισ. ευρώ έναντι 1,182 δισ. ευρώ τον Απρίλιο.
• Το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών αφορούν στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης. Τα χρέη στον τομέα αυτό ανήλθαν σε 3,067 δισ. ευρώ στο τέλος Μαΐου, έναντι 2,875 δισ. ευρώ τον Απρίλιο. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των νοσοκομείων διαμορφώθηκαν σε 1,146 δισ. ευρώ έναντι 1,121 δισ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα.
Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης προβλέπει τη σταδιακή αποπληρωμή σημαντικού όγκου των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, φέτος, της τάξης των 3,5 δισ. ευρώ.
Σε εγκύκλιο που είχε αποστείλει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης προς όλους τους φορείς της γενικής κυβέρνησης ορίζονταν οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι οι φορείς προκειμένου να λάβουν τα κονδύλια.
Υποχρεώσεις
Οι φορείς υποχρεούνται να ενημερώσουν το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους προς τους ιδιώτες, όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί κατά ανώτατο όριο στο τέλος Απριλίου 2016.
Προτεραιότητα θα έχουν παλαιότερες οφειλές, ενώ θα εξαιρούνται υποχρεώσεις που προκύπτουν από δικαστικές αποφάσεις ή υποχρεώσεις που η καθυστέρηση εξόφλησής τους επιβαρύνει το Δημόσιο με πρόστιμα.
Το πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα υποχρεούνται οι φορείς να ενημερώνουν το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για την πορεία εξόφλησης των οφειλών τον προηγούμενο μήνα.
Η χρήση των αιγιαλών και των παραλιών από τους δήμους και ιδιώτες υπόκειται σε συγκεκριμένες προϋποθέσεις, τις οποίες οφείλουν να τηρούν.
Οι βασικότερες από αυτές είναι:
1. Πώς παραχωρείται η χρήση αιγιαλού και παραλίας;
Αιγιαλοί και παραλίες είναι, βάσει του Συντάγματος, δημόσιοι (εκτός συναλλαγής) και κοινόχρηστοι. Κάθε χρόνο, το υπουργείο Οικονομικών εκδίδει μια απόφαση με την οποία παραχωρεί το δικαίωμα απλής χρήσης τους στους δήμους, που με τη σειρά τους μπορεί να το παραχωρήσουν σε ιδιώτες ή δημοτικές επιχειρήσεις. Η παραχώρηση της εκμετάλλευσης χώρου μπροστά από μια τουριστική επιχείρηση (λ.χ. ένα ξενοδοχείο) μπορεί να γίνεται απευθείας, ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις μέσω δημοπρασίας από τον δήμο.
2. Υπάρχουν ιδιωτικές παραλίες στη χώρα μας;
Οχι. Ακόμα κι αν μια επιχείρηση (λ.χ. ένα ξενοδοχείο) βρίσκεται ακριβώς μπροστά από μια παραλία, οφείλει υποχρεωτικά να διατηρεί ελεύθερη την πρόσβαση των λουομένων (αν η μόνη δίοδος είναι μέσω των εγκαταστάσεών του).
3. Υπό ποιους όρους επιτρέπεται να τοποθετούνται ομπρέλες και ξαπλώστρες;
Η μέγιστη παραχωρούμενη επιφάνεια δεν μπορεί να ξεπερνά το 50% μιας παραλίας. Και η μέγιστη κάλυψη της χρήσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το μισό της έκτασης που παραχωρήθηκε: πρέπει να υπάρχουν οριζόντιοι και κάθετοι διάδρομοι μήκους ενός μέτρου. Επιπλέον, οι ξαπλώστρες δεν επιτρέπεται… να είναι «η μία επάνω στην άλλη»: ένα τυπικό σετ (ξαπλώστρα – ομπρέλα – τραπεζάκι) πρέπει κατ’ ελάχιστον να έχει χώρο 5 τετραγωνικών μέτρων.
4. Μπορούν οι ξαπλώστρες να φθάνουν στο κύμα;
Οχι. Υποχρεωτικά πρέπει να διατηρείται απόσταση 5 μέτρων από την τελευταία σειρά από ξαπλώστρες μέχρι τη θάλασσα.
5. Σε μια μεγάλη παραλία μπορούν να υπάρχουν πολλές παραχωρήσεις σε «ομπρελάδες»;
Ναι. Αλλά πρέπει να καταλαμβάνουν έως 500 τ.μ. έκαστος και να διατηρούν ανάμεσά τους ελεύθερη ζώνη 100 μέτρων (και συνολικά να καταλάβουν έως το 50% μιας παραλίας). Η υποχρέωση ελεύθερης ζώνης δεν ισχύει για τις περιπτώσεις χρήσης της παραλίας από τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε επαφή με αυτήν.
6. Τα εστιατόρια «επάνω στο κύμα» είναι παράνομα;
Ναι. Ο νόμος απαγορεύει ρητά την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων από επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος.
7. Τι ισχύει για τις καντίνες;
Μπορούν να καταλάβουν μέχρι 15 τ.μ. Πρέπει να λειτουργούν με άδεια και να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Δεν επιτρέπεται να έχουν ηχεία και πρέπει να απέχουν 100 μέτρα από τις παραθαλάσσιες επιχειρήσεις (λ.χ. κέντρα αναψυχής, ξενοδοχεία).
8. Επιτρέπονται περιφράξεις επάνω στην άμμο
Κατηγορηματικά όχι. Η παραχώρηση απλής χρήσης δεν ακυρώνει την κοινοχρησία του αγαθού. Επίσης απαγορεύεται οποιαδήποτε κατασκευή που συνδέεται μόνιμα με το έδαφος, όπως οι πακτώσεις με τσιμέντο.
9. Τι ισχύει για τη μουσική;
Απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στον δημόσιο χώρο. Στις περιπτώσεις παραθαλάσσιων επιχειρήσεων, η παραγόμενη στάθμη θορύβου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 50 ντεσιμπέλ.
10. Τι ισχύει για τον φωτισμό;
Πρέπει να είναι χαμηλός και περιορισμένος, στο απολύτως αναγκαίο για λόγους ασφαλείας και καθοδήγησης.
11. Αυτά ισχύουν για όλες τις παραλίες;
Ναι, εκτός από τις παραλίες των προστατευόμενων περιοχών (Natura), όπου υπάρχουν πιο συγκεκριμένοι περιορισμοί, όπως η απαγόρευση ισοπέδωσης των αμμοθινών και ο υποχρεωτικός καθημερινός καθαρισμός τους.
12. Ποιοι είναι υπεύθυνοι για τι
Πού μπορεί να απευθυνθεί ένας πολίτης για να καταγγείλει παρανομίες στη χρήση μιας παραλίας; Τυπικά υπεύθυνοι είναι ο δήμος αλλά και το αρμόδιο Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας (οι παλαιές Κτηματικές Υπηρεσίες). Αυτοψίες πρέπει να πραγματοποιούν και οι δύο για την τήρηση των όσων έχουν συμφωνηθεί, επομένως ο πολίτης μπορεί να απευθυνθεί σε οποιονδήποτε από τους δύο.
Στην πραγματικότητα βέβαια, επειδή οι μισθώσεις παραλιών γίνονται κατά κανόνα σε τοπικούς επιχειρηματίες, είναι ίσως σοφότερο να απευθυνθεί κάποιος απευθείας στο Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας, κάνοντας έγγραφη καταγγελία.
Επίσης σε κάποιες περιπτώσεις (λ.χ. ηχορρύπανση) ενδέχεται να εμπλέκεται και η αστυνομία. Ειδικά για τις επιχειρήσεις που ενοικιάζουν μέσα θαλάσσιας αναψυχής, αποκλειστικά υπεύθυνο είναι το Λιμενικό Σώμα, το οποίο ορίζει και τους ειδικούς όρους λειτουργίας τους.
Aftodioikisi.gr
RSS