Την αποκαλούν «φυτό της αθανασίας» και τη θεωρούν ελιξίριο μακροζωίας, αν και η ονομασία της, που πιθανότατα προέρχεται από την αραβική λέξη alloeh, σημαίνει «πικρή και γυαλιστερή ουσία».

Η Αλόη είναι από τα φυτά που χρησιμοποιήθηκαν και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς, όχι μόνο από διαφορετικούς πολιτισμούς, αλλά και σε διαφορετικές εποχές.

Τελικά, πόσο «θαυματουργό» είναι το φυτό αυτό που στις μέρες μας κοσμεί τα μπαλκόνια και τις αυλές πολλών σπιτιών;

Μια ιστορία 5.000 χρόνων

Η χρήση της αλόης ξεκινά περίπου το 2200 π.X. με τα οφέλη της να είναι γνωστά στην Περσία, στην Αίγυπτο, στην αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη, στην Ινδία και στην Αφρική. Σύμφωνα με μύθους, υπήρξε το μυστικό ομορφιάς της Κλεοπάτρας και της Νεφερτίτης, ενώ ο Νικόδημος τη χρησιμοποίησε για την περιποίηση του λειψάνου του Χριστού. Στο δυτικό κόσμο και στην Αμερική, η διάδοσή της οφείλεται κατά μέγα μέρος στους ισπανούς Ιησουΐτες που τη φύτευαν στις αποικίες. Ωστόσο, μόλις το 1930 άρχισαν να μελετώνται επιστημονικά, κυρίως από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, οι ιδιότητες του φυτού και η δυνατότητα χρήσης του στη δυτική ιατρική. Σήμερα, διεξάγονται όλο και περισσότερες έρευνες για τη θεραπευτική της δράση και σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι θεαματικά.

Το φυτό

Η αλόη μπορεί να μοιάζει αρκετά με κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρίνων και συγγενεύει με το κρεμμύδι, το σκόρδο και το σπαράγγι. Είναι φυτό ποώδες, με χοντρά, χυμώδη φύλλα και από το κέντρο της βγαίνουν λουλούδια συνήθως κιτρινοκόκκινα. Φυτρώνει στην Κούβα, στο Μεξικό, στη Βραζιλία, στην Αφρική και στα Κανάρια νησιά. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτική και αποτελείται κατά 96% από νερό. Αν και υπάρχουν περισσότερα από 300 είδη αλόης, μόνο δύο χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς, η Aloe Vera και πιο σπάνια η Aloe Ferox Miller.

Ένας θησαυρός πολύτιμων ιδιοτήτων

Το ζελέ της Aloe Vera περιέχει πάνω από 75 γνωστά συστατικά, η συνέργεια των οποίων οδηγεί στην ενίσχυση της δράσης τους. Η Aloe Vera είναι πηγή βιταμινών, με κυριότερες τις Β, C, Ε και β-καροτίνη (πρόδρομο της βιταμίνης Α). Περιέχει μέταλλα και ιχνοστοιχεία, κυρίως μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο, ασβέστιο, σίδηρο και σελήνιο, αλλά και αμινοξέα, που είναι οι «οικοδομικοί λίθοι» των πρωτεϊνών. Επίσης, είναι πλούσια σε σακχαρίτες, ένζυμα που βοηθούν στη διάσπαση της τροφής, στερόλες, ανθρακινόνες (παυσίπονες ουσίες) και σαλικυλικό οξύ. Χάρη στα συστατικά της και τη συνέργειά τους, η αλόη διεισδύει βαθιά στο δέρμα, το καθαρίζει και αποτελεί φυσικό αναισθητικό. Ενισχύει την ανάπτυξη νέων κυττάρων, βελτιώνει τη λειτουργία των ιστών και επουλώνει τα τραύματα. Έχει αντιβιοτική, αντιμυκητιακή και αντιφλεγμονώδη δράση, τονώνει το ανοσοποιητικό, ηρεμεί το νευρικό σύστημα, καθαρίζει τα έντερα και αποτοξινώνει τον οργανισμό.

Σε ποιες περιπτώσεις βοηθά

Τις περισσότερες φορές η αλόη χρησιμοποιείται ως καταπραϋντικό σε διάφορους ερεθισμούς του δέρματος, όπως εγκαύματα, κάλους, ουλές, έρπη. Η αλόη απορροφάται γρηγορότερα από το νερό και έτσι το δέρμα επουλώνεται γρήγορα. Επιπλέον, η αλόη κρατά το δέρμα απαλό και χρησιμοποιείται για την περιποίηση του σώματος και των μαλλιών, καθώς ενυδατώνει, αυξάνει την παραγωγή κολλαγόνου και ενισχύει τη φυσική τους άμυνα.

Θεωρείται αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση της ακμής, επιβραδύνει τη γήρανση του δέρματος και καταπολεμά τη φαγούρα, τις δερματικές αλλεργίες, τα τσιμπήματα των εντόμων, τα εκζέματα και τις μυκητιάσεις, ενώ μπορεί να περιορίσει ακόμα και την ψωρίαση. Όμως, η δράση της δεν είναι μόνο εξωτερική, αλλά και εσωτερική. Φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, να περιορίζει τους μυϊκούς και σκελετικούς πόνους, τους κολικούς και τις κρίσεις άσθματος. Επίσης, τονώνει την πεπτική λειτουργία και καταπολεμά διαταραχές, όπως η δυσκοιλιότητα και η δυσπεψία, ενώ ενισχύει και το ανοσοποιητικό, γι’ αυτό και έχει χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς με AIDS και καρκίνο.

Τι θα βρείτε στην αγορά

Στην αγορά υπάρχουν πολλά προϊόντα που περιέχουν αλόη, κυρίως για την περιποίηση του σώματος, του προσώπου και των μαλλιών. Στα καταστήματα με προϊόντα υγιεινής διατροφής θα βρείτε χυμό αλόης, ενώ στα φαρμακεία θα βρείτε κάψουλες, εκχύλισμα σε ταμπλέτες, λάδι για εξωτερική ή εσωτερική χρήση και σκόνη αλόης. Την τελευταία καλό είναι να την αποφεύγετε, καθώς είναι πιο δύσκολο να υπολογίσετε τις δόσεις.

Ποια να επιλέξετε

Σκόπιμο είναι να χρησιμοποιείτε τα τυποποιημένα προϊόντα αλόης. Καλύτερη επιλογή θεωρούνται τα παρασκευάσματα από Αloe Vera που προέρχονται από ολόκληρο το φύλλο αλόης και όχι μόνο από το εσωτερικό του, καθώς και όσα έχουν παρασκευαστεί από αλόη που έχει υποστεί ψυχρή και όχι θερμή επεξεργασία, γιατί με την τελευταία καταστρέφεται μέρος από τους σακχαρίτες. Καλό είναι, επίσης, τα προϊόντα που επιλέγετε να έχουν τη σφραγίδα έγκρισης του Διεθνούς Επιστημονικού Συμβουλίου της Αλόης (I.A.S.C.) και φυσικά μην ξεχνάτε να ελέγχετε τις ετικέτες τους, για να βλέπετε αν η αλόη βρίσκεται ανάμεσα στα πρώτα συστατικά. Τέλος, προτιμήστε να την προμηθεύεστε από φαρμακεία και καταστήματα βιολογικών προϊόντων.

Πόσο ασφαλής είναι;

Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ασφαλές φυτό, αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά. Πρέπει να ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες του φαρμακοποιού ή του βοτανοθεραπευτή, γιατί η παρατεταμένη ή υπερβολική χρήση του μπορεί να έχει παρενέργειες ή να προκαλέσει κάποια αλληλεπίδραση με άλλα βότανα και φάρμακα. Αν έχετε κάποιο πρόβλημα υγείας, πρέπει να παρακολουθείστε από το γιατρό σας, ιδιαίτερα αν παίρνετε αλόη από το στόμα.


Τι να προσέχετε

● Όταν η αλόη χρησιμοποιείται για επάλειψη στο δέρμα, θεωρείται ασφαλής, αρκεί ο χυμός να μην μπαίνει κατευθείαν πάνω σε εκτεταμένη ανοιχτή πληγή. Το ενδεχόμενο να προκαλέσει κάποια αλλεργική αντίδραση είναι σπάνιο. Από την άλλη, η κατανάλωση αλόης από το στόμα θέλει προσοχή, γιατί μπορεί να προκαλέσει κράμπες και διάρροια.
● Oι γυναίκες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, αλλά και όσοι έχουν προβλήματα, όπως πόνους στην κοιλιά, ιστορικό ειλεών ή αλλεργία στο σκόρδο, στο κρεμμύδι και σε άλλα φυτά της οικογένειας αυτής, πρέπει να αποφεύγουν τη λήψη της.
● Η αλόη μπορεί να αλληλεπιδράσει με την υδροκορτιζόνη, τα διουρητικά, τα αντιπηκτικά και με τα φάρμακα για το διαβήτη. Έτσι, μπορεί, για παράδειγμα, να βελτιώσει τη λειτουργία του παγκρέατος, με αποτέλεσμα να χρειαστεί προσαρμογή της δόσης ινσουλίνης. Λόγω της καθαρτικής της δράσης, μπορεί ακόμα να ρίξει τα επίπεδα του καλίου στο αίμα και να προκαλέσει αρρυθμίες.
● Για εσωτερική χρήση, προτιμάτε πάντα τυποποιημένα προϊόντα αλόης.

Καλλιεργήστε τη στο σπίτι

Η αλόη είναι φυτό με λίγες απαιτήσεις που μπορείτε εύκολα να καλλιεργήσετε στο σπίτι. Φροντίστε, ωστόσο, αν η θερμοκρασία έξω είναι κάτω από 13 βαθμούς, να την έχετε σε κλειστό χώρο. Καλό είναι να γνωρίζετε την ηλικία του φυτού που θα αγοράσετε, επειδή στον 3-4ο χρόνο η θεραπευτική του δράση είναι η μέγιστη. Η αλόη μεγαλώνει αργά και χρειάζεται φως, αέρα και λίγο νερό. Όταν τη φυτεύετε, βάλτε στον πάτο της γλάστρας βότσαλα, που διευκολύνουν το στράγγισμα, ώστε να μη σαπίζουν οι ρίζες. Μην την ποτίζετε υπερβολικά, αλλά μόνο όταν το χώμα της έχει στεγνώσει. Αν, αντίθετα, τα φύλλα της είναι λεπτά και σπάζουν στη μέση, σημαίνει ότι δεν την ποτίζετε αρκετά. Επειδή η αλόη είναι ευαίσθητη στο χλώριο, μπορεί να εμφανίσει καφέ στίγματα· γι’ αυτό, όποτε μπορείτε, ποτίζετέ τη με λίγο εμφιαλωμένο νερό. Τέλος, όταν οι νέοι βλαστοί της ψηλώσουν μερικά εκατοστά, κόψτε τους και φυτέψτε τους αλλού, για να μην αφαιρούν συστατικά από το ώριμο φυτό.

Θεραπείες για το σπίτι

Αν καείτε: Αν ακουμπήσατε στο μάτι της κουζίνας ή στο αναμμένο σίδερο, βάλτε κρέμα από χυμό ή τζελ αλόης στην καμένη περιοχή και επαναλάβετε μέχρι το κάψιμο να φύγει. Στην ανάγκη, κόψτε ένα φύλλο από τη γλάστρα, πλύντε το, ανοίξτε το στη μέση και βάλτε το πάνω στο ελαφρύ έγκαυμα.

Αν σας πέφτουν τα μαλλιά: Απλώστε στο κεφάλι αλόη 2-3 φορές την ημέρα, αφήστε τη για λίγα λεπτά και ξεβγάλτε. Ακολουθήστε τη θεραπεία για διάστημα τουλάχιστον 3 μηνών. Έτσι, θα βοηθήσετε όχι μόνο τα μαλλιά σας, αλλά και το δέρμα του κεφαλιού.

Αν πονάνε οι αρθρώσεις σας: Κάντε επαλείψεις στις προβληματικές περιοχές και συνδυάστε τις με εσωτερική λήψη. Για διάστημα 2 μηνών, πίνετε 2-3 φορές την ημέρα 1-2 κουταλάκια χυμό αλόης με χυμό φρούτων και 1 ποτήρι νερό και, μόλις τα συμπτώματα υποχωρήσουν, μειώστε τη δόση στο 1 κουταλάκι πρωί και απόγευμα.

Για μύκητες στα πόδια: Απλώστε το τζελ αλόης πάνω στην περιοχή και τυλίξτε τη με επίδεσμο. Επαναλάβετε μέχρι η μόλυνση να φύγει.

Για μελανιές: Απλώστε την αλόη κατευθείαν πάνω στο χτύπημα 3-4 φορές την ημέρα ή κόψτε ένα φύλλο και δέστε το πάνω στο χτυπημένο σημείο. O πόνος και το πρήξιμο θα μειωθούν αισθητά.

Για μικρά κοψίματα και εκδορές: Πρώτα καθαρίστε την πληγή και έπειτα απλώστε αλόη ή μουσκέψτε έναν επίδεσμο με χυμό αλόης και δέστε τον στη περιοχή. Επαναλάβετε μέχρι το κόψιμο ή η εκδορά να κλείσει. Η αναπλαστική δράση της αλόης θα βοηθήσει να επουλωθεί γρήγορα η μικρή πληγή.

Για εκζέματα: Μπορείτε και εδώ να τη χρησιμοποιείτε εξωτερικά σαν αλοιφή, αλλά και να πίνετε 1-2 κουταλάκια καθημερινά μέχρι το έκζεμα να παρουσιάσει βελτίωση.

Για να φτιάξετε καλλυντικά: Αν σας ενδιαφέρει να χρησιμοποιήσετε αλόη για καλλυντική χρήση, μη ζητάτε από τα φαρμακεία απλώς «αλόη», αλλά συγκεκριμένα λευκό χυμό αλόης, που δεν βάφει την επιδερμίδα.

Προσοχή στην ετικέτα!

Όταν αγοράζετε προϊόντα αλόης, διαβάζετε προσεκτικά τις οδηγίες χρήσης και τη δοσολογία, καθώς διαφέρουν από προϊόν σε προϊόν και φυσικά ζητήστε τη γνώμη ενός ειδικού.

pronews.gr

Μια γυναίκα 62 ετών, η Μαρία Ροζάρια, έγινε μητέρα χάρη σε ορμονική θεραπεία, χωρίς εξωσωματική γονιμοποίηση. Ο τοκετός πραγματοποιήθηκε στην Καζέρτα της Κάτω Ιταλίας και οι γιατροί είναι απόλυτα ικανοποιημένοι.

Το νεογέννητο, ένα αγοράκι το οποίο ζυγίζει 3,5 κιλά, λέγεται Ελίας και βρίσκεται, για προληπτικούς και μόνο λόγους, στην μονάδα εντατικής θεραπείας της κλινικής Πινέτα Γκράντε, στην τοποθεσία Καστέλ Βολτούρνο, έξω από την Καζέρτα.

Ο ιταλικός Τύπος αναφέρει ότι δεν έχουν γίνει γνωστές έως τώρα άλλες περιπτώσεις γυναικών που να κατάφεραν να τεκνοποιήσουν σ' αυτή την ηλικία χωρίς προσφυγή στην βοήθεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Τις επόμενες ώρες θα αποφασιστεί αν η Μαρία Ροζάρια -η οποία γέννησε τον Ελίας με καισαρική επέμβαση έπειτα από οκτώμιση μήνες κύησης- θα μπορέσει να θηλάσει.

Όπως μεταδίδει η τηλεόραση της Rai, η 62χρονη μητέρα είπε στα ανίψια της πως, όταν εκείνη δεν θα υπάρχει πια (ευχόμενη βέβαια αυτό να συμβεί όσο πιο αργά γίνεται), θα πρέπει να φροντίσουν με αγάπη και στοργή το παιδί της.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Ορισμένες χημειοθεραπείες φαίνεται να δρουν αποτελεσματικότερα όταν συνδυάζονται με το οπιοειδές μεθαδόνη. Ακόμη δεν έχει γίνει κλινική μελέτη, ωστόσο τα αποτελέσματα μεμονωμένων θεραπειών είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.

Πριν από οκτώ χρόνια ήδη η μοριακή βιολόγος Κλάουντια Φρίζεν από το Πανεπιστήμιο του Ουλμ της Γερμανίας διαπίστωσε πρώτες ενδείξεις της δράσης της μεθαδόνης κατά των καρκινικών κυττάρων σε περιπτώσεις λευχαιμίας αλλά και ορισμένων όγκων. Τα λευχαιμικά κύτταρα καταστρέφονταν με την προσθήκη μεθαδόνης κατά τη χημειοθεραπεία.

Τώρα η επιστήμονας μιλάει για τις πρώτες επιτυχημένες θεραπείες σε ασθενείς με καρκίνο. Η γιατρός εφάρμοσε τη θεραπεία σε 80 ασθενείς με όγκους σε πολύ προχωρημένο στάδιο, συνδυάζοντας την ουσία τεμοζολομίδη, που χρησιμοποιείται στις χημειοθεραπείες, με το οπιοειδές μεθαδόνη. Οι περισσότεροι ασθενείς είχαν προσδόκιμο ζωής μέχρι τα μέσα του 2015. Οι άνθρωποι όμως έζησαν πολύ περισσότερο μετά τη θεραπεία και πολλοί από αυτούς ζουν ακόμη, όπως μια ασθενής με όγκο στον εγκέφαλο.

Πώς δρα η μεθαδόνη


Η μεθαδόνη χρησιμοποιείται συνήθως στη θεραπεία εξαρτημένων ατόμων από ηρωίνη. Σε συνδυασμό με τη χημειοθεραπεία, η μεθαδόνη ενεργοποιεί τους υποδοχείς οπιοειδών που βρίσκονται στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων. «Αυτό οδηγεί σε μια γενικότερη, καλύτερη αποδοχή του κλασικού φαρμάκου από το καρκινικό κύτταρο», εξηγεί η κ. Φρίζεν και προσθέτει: «Διαπιστώσαμε ότι το κύτταρο εκβάλλει λιγότερο από το φάρμακο και έτσι αυτό μπορεί να δράσει περισσότερο και σε μεγαλύτερη δοσολογία εντός του καρκινικού κυττάρου».

Επιπλέον η χημειοθεραπεία αυξάνει τον αριθμό των υποδοχέων οπιοειδών. Έτσι μπορεί να συσσωρευτεί περισσότερη μεθαδόνη στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων. Παράλληλα τα υγιή κύτταρα δεν πλήττονται γιατί διαθέτουν ελάχιστους υποδοχείς στη επιφάνειά τους.

Αργεί η διάθεση του φαρμάκου στην αγορά

Η Κλάουντια Φρίζε κατάφερε να πραγματοποιήσει την έρευνά της χάρη στη στήριξη της οργάνωσης Γερμανική Βοήθεια για τον Καρκίνο. Ωστόσο η θεραπεία των 80 ασθενών δεν βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της ολοκληρωμένης κλινικής μελέτης. Και έτσι δεν υπάρχει ακόμη η τυπική επιστημονική απόδειξη για τη θετική επίδραση της μεθαδόνης στη χημειοθεραπεία, που χρειάζεται για την άδεια διάθεσης φαρμάκου στην αγορά.

Η επιστήμονας ωστόσο τονίζει ότι τα συμπεράσματα της έρευνάς της δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλα είδη καρκίνου όπως είναι ο καρκίνος του παγκρέατος, του μαστού, των ωοθηκών και του προστάτη.

Πηγή: Deutsche Welle

Ένα πειραματικό φάρμακο, που δοκιμάσθηκε με επιτυχία σε ζώα και ανθρώπινα κύτταρα, μπορεί για πρώτη φορά να θεραπεύσει τρεις διαφορετικές θανατηφόρες παρασιτικές νόσους: τη λεϊσμανίαση (που μεταδίδεται από σκνίπες), την αφρικανική τρυπανοσωμίαση (ή ασθένεια του ύπνου, που μεταδίδεται από την μύγα τσε-τσε) και την αμερικανική τρυπανοσωμίαση (ή νόσο Τσάγκας, που μεταδίδεται επίσης από έντομο).

Οι εν λόγω ασθένειες από κοινού πλήττουν περίπου 20 εκατομμύρια ανθρώπους, ιδίως στις τροπικές και πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη. Επειδή οι νόσοι αυτές δεν θεωρούνται πρόβλημα των ανεπτυγμένων χωρών, έχουν παραμεληθεί από την επιστημονική κοινότητα και δεν επενδύονται σημαντικά κεφάλαια για νέα φάρμακα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Φράντισεκ Σούπεκ του Ινστιτούτου Γονιδιωματικής του Ιδρύματος Ερευνών Novartis, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", βρήκαν ότι η δραστική ουσία GNF6702 μπορεί να σκοτώσει τα παράσιτα και των τριών αυτών ασθενειών, οι οποίες οδηγούν στον θάνατο πάνω από 50.000 ανθρώπους κάθε χρόνο. Η ουσία δεν έχει παρενέργειες στα πειραματόζωα (ποντίκια), ενώ δεν βλάπτει τα υγιή ανθρώπινα κύτταρα, όπως έδειξαν τα εργαστηριακά πειράματα.

Αυτό δημιουργεί αισιοδοξία ότι το νέο φάρμακο θα έχει λιγότερες παρενέργειες στους ανθρώπους σε σχέση με τα υπάρχοντα φάρμακα, τα οποία είναι ακριβά και όχι πάντα αποτελεσματικά. Αν και οι τρεις νόσοι έχουν διαφορετικά συμπτώματα, προκαλούνται από την ίδια οικογένεια παρασίτων, που έχουν παρόμοια βιολογία και γενετικό «προφίλ». Οι ερευνητές δοκίμασαν πάνω από τρία εκατομμύρια χημικές ουσίες και βρήκαν τελικά μία που φαίνεται να «δουλεύει» και στις τρεις ασθένειες, στοχεύοντας σε ένα ένζυμο που είναι κοινό και στα τρία παράσιτα. Το νέο ελπιδοφόρο φάρμακο πρέπει πρώτα να περάσει από κλινικές δοκιμές ασφαλείας σε λίγους ανθρώπους, προτού δοκιμασθεί σε περισσότερους ασθενείς. Προς το παρόν, δεν είναι δεδομένο ότι, όταν φθάσει η στιγμή της κυκλοφορίας στο εμπόριο, θα υπάρξει ένα ενιαίο φάρμακο ή τρεις παραλλαγές του για τις τρεις νόσους.

www.dikaiologitika.gr

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, σήμερα υπάρχουν πιο βάσιμες θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση των εγκεφαλικών επεισοδίων από ό,τι πριν.

Προσοχή, κατά τη γνώμη τους, πρέπει να δοθεί στην αναδιοργάνωση των καινοτομιών που χρησιμοποιούνται από παλιά σε συνδυασμό με τις νεότερες.

Ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό έδωσαν οι επιστήμονες στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Νευρολογίας, που έγινε πριν λίγο καιρό στην Κοπεγχάγη, όπου και ανάλυσαν πώς ακριβώς θα πρέπει να γίνει αυτή η αναδιοργάνωση με επιτυχία και ποιες κατευθυντήριες γραμμές πρέπει να δοθούν στους ειδικούς για τη χρήση των διαδικασιών από τη θρομβεκτομή μέχρι τις δομές καθώς και την επέκταση των μονάδων φροντίδας ασθενών με εγκεφαλικό.

Μάλιστα, όπως επεσήμαναν, πολλές φορές, αυτές οι μικρές οργανωτικές αλλαγές είναι που κάνουν τη μεγάλη διαφορά για τον ασθενή.

Όπως ανέφερε ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Νευρολογίας και καθηγητής στην Πανεπιστημιακή Κλινική στο Graz της Αυστρίας Dr. Franz Fazekas, «ο μόνος τρόπος για να κάνουν οι ειδικοί πλήρη χρήση των δυνατοτήτων των νέων αυτών επιλογών είναι να προσαρμόσουν σε όλες τις δομές τις διαδικασίες της φροντίδας ασθενών με εγκεφαλικό.

Η αναδιοργάνωση πρέπει να καλύπτει ολόκληρη την αλυσίδα της φροντίδας, από τη μεταφορά με το ασθενοφόρο έως την επακριβώς καθορισμένη χρήση της θρομβεκτομής».

Θρομβεκτομή: Νέες κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή και την οργάνωση της φροντίδας

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης στην οποία έλαβαν μέρος 9.500 ασθενείς με εγκεφαλικό, και παρουσιάστηκαν στο συνέδριο, διαπιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό η αποτελεσματικότητα της θρομβεκτομής, δηλαδή της μηχανικής απομάκρυνσης των θρόμβων αίματος, μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.

Αυτή η διαδικασία οδηγεί σε καλά αποτελέσματα, ιδιαίτερα σε ασθενείς με μεγάλους θρόμβους αίματος και μεγάλη απόφραξη εγκεφαλικής αρτηρίας.

Περισσότερο από το 60% των ασθενών επιβιώνουν από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, χάρη σε αυτή τη διαδικασία χωρίς ή με μικρές μόνο απομειώσεις.

Στις συστάσεις προς τους γιατρούς προτείνονται τις συνθήκες υπό τις οποίες θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος και για ποιους τύπους ασθενών, ενώ ορίζεται το ιδανικό περιθώριο του χρόνου και διευκρινίζεται πότε πρέπει να συνδυαστούν ενδοφλέβια θρομβόλυση και μηχανική θρομβεκτομή.

Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη, όπως είπε ο καθηγητής, οι διαδικασίες για τις διεθνείς συστάσεις φροντίδας των ασθενών με εγκεφαλικό επεισόδιο οι οποίες γίνονται με τη συνεργασία των: European Academy of Neurology (EAN), the European Association of Neurosurgical Societies (EANS), the European Society of Emergency Medicine (EuSEM), the European Society of Minimally Invasive Neurological Therapy (ESMINT), the European Society of Neuroradiology (ESNR) and the European Stroke Organisation (ESO).

«Ελπίζουμε οι διαχειριστές της υγειονομικής περίθαλψης σε ολόκληρη την Ευρώπη να χαιρετίσουν τις κατευθυντήριες αυτές γραμμές, να τις αποδεχθούν και να τις εφαρμόσουν σε εξειδικευμένα κέντρα ώστε να αποτραπούν σοβαρές βλάβες μετά από εγκεφαλικά επεισόδια και να σωθούν πολλές ζωές» σημείωσε ο καθηγητής και συμπλήρωσε: «Μην ξεχνάμε ότι κάθε χρόνο αναφέρονται 600.000 εγκεφαλικά επεισόδια σε όλη την Ευρώπη και δυστυχώς ο αριθμός αυτός δείχνει να είναι σε άνοδο».

Τα εξειδικευμένα κέντρα παρακολούθησης και επαναφοράς των ασθενών μειώνουν κατά πολύ τον κίνδυνο της θνησιμότητας μετά από εγκεφαλικά επεισόδια, επισημαίνει ο καθηγητής.

Ποια διαγνωστική διαδικασία αποφέρει το μεγαλύτερο όφελος;

Δύο μελέτες που έγιναν από Δανούς επιστήμονες σε 444 ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο δείχνουν ότι η εξέταση MRI παρέχει ουσιαστική βοήθεια στους θεράποντες ιατρούς, βοηθώντας τους να λάβουν τη σωστή απόφαση σχετικά με τη θεραπεία.

Η εξέταση αυτή για να καθορίσει ένα εγκεφαλικό επεισόδιο διαρκεί κατά μέσο όρο 7,5 λεπτά περισσότερο από ό,τι μια αξονική τομογραφία, ωστόσο, σχολιάζοντας τα ευρήματα της μελέτης, ο καθηγητής Fazekas είπε ότι η υπέρτατη αρχή είναι να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος μεταξύ της άφιξης του ασθενούς στο νοσοκομείο και της έναρξη της θρομβόλυσης.

Σε αυτό συμφωνεί και μια ιταλική μελέτη, που έδειξε τη σημαντικότητα της ελαχιστοποίησης του χρόνου αντιμετώπισης του περιστατικού μέσω της αναδιοργάνωσης αυτής και της άμεσης χρήσης της θρομβόλυσης.

ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot