Παράλληλα, το πρωί οι συνταξιούχοι αποφάσισαν να τις κάψουν ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
"Να έρθει ο κ. Κατρούγκαλος να ζήσει με αυτά που μας δίνει και τις επιστολές του τις επιστρέφουμε πίσω γιατί είναι κουρελόχαρτα", τόνισε χαρακτηριστικά ένας συνταξιούχος διαδηλωτής.

Στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας τους οι συνταξιούχοι τόνισαν πως έχουν υποστεί "μεγάλες περικοπές" στις επικουρικές, που διαμορφώνουν σημαντικά προς τα κάτω το συνολικό ποσό της σύνταξης τους, ενώ για το λόγο αυτό ζήτησαν επαναφορά των συντάξεων στα επίπεδα προ της κρίσης και δωρεάν δημόσια υγεία και περίθαλψη.

Να σημειωθεί πως ο υπουργός Εργασίας εξηγούσε στις επιστολές αυτές, το πώς διαμορφώνεται το ύψος των συντάξεων μετά τον επαναϋπολογισμό των επικουρικών, διαβεβαίωνε ότι δε θα γίνει άλλη μείωση, καθώς και ότι το ύψος των συντάξεων θα αυξάνεται ανάλογα με την πορεία της οικονομίας.

Πηγή: ThousandNews

Συγκλονίζει η επιστολή μιας 50χρονης άνεργης εκπαιδευτικού προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

«Το κράτος συνωμότησε εις βάρος μου με σκοπό την οικονομική, ηθική και φυσική εξόντωσή μου», γράφει μεταξύ άλλων στην συγκλονιστική αυτή η επιστολή η Νεκταρία Τζανή από τον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης.

Άνεργη εδώ και πέντε χρόνια, διαζευγμένη και μητέρα δύο παιδιών, η κ. Τζανή αποφάσισε όπως αναφέρει η ίδια αντί να βάλει τέλος στη ζωή της, να πιάσει ένα στυλό «και να εκτονώσω την οργή μου και το θυμό μου όχι στον εαυτό μου αλλά σ’ αυτόν που θεωρώ υπαίτιο της όλης κατάστασης και αυτός είστε εσείς κ. Τσίπρα».

Αφορμή για αυτό της το ξέσπασμα, ήταν ένα email που έλαβε από το υπουργείο Οικονομικών.

«Προς κ. Αλέξη Τσίπρα                                               Άγιος Νικόλαος 12/10/2016

Πρωθυπουργό της Ελλάδα

Κοινοποίηση: Μ.Μ.Ε.

Αξιότιμε κ. Τσίπρα                       

Με υπόκρουση, από το βάθος του δωματίου, το ραδιόφωνο που εξαγγέλλει ότι άρχισαν οι πλειστηριασμοί ακόμα και πρώτης κατοικίας, πράγμα που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο την απόγνωσή μου άρχισα να γράφω αυτή την επιστολή.

Πήρα την απόφαση να απευθυνθώ σε σας προσωπικά με την ελπίδα όχι ότι μπορεί να διαβαστεί ή να της δοθεί η απαραίτητη προσοχή ( το πιθανότερο είναι ότι θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων) αλλά γιατί διακατέχομαι από συναισθήματα οργής και θλίψης οδύνης απογοήτευσης, φόβου, αγωνίας με δυο λόγια με πνίγει το δίκιο μου. Μια αδικία διενεργήθηκε εις βάρος μου “ελαφρά τη καρδία” εκ μέρους του κράτους.

Είμαι από 5/ετιας άνεργη μάνα, διαζευγμένη, απόφοιτος ΑΕΙ, 50 χρόνων με 2 ανήλικα παιδιά. Έχω να λάβω μισθό στα χέρια μου 5 χρόνια, δεν έχω κανένα άλλο εισόδημα. Υπήρξα ιδεαλίστρια και προχώρησα με την πεποίθηση ότι με την αξία μου θα τα καταφέρω. Και ενώ έβλεπα να διορίζονται σε υψηλές θέσεις μέχρι και απόφοιτοι δημοτικού εγώ πιστή στις ιδέες μου καταβαραθρώθηκα. Πίσω στο θέμα μας όμως.  Έλαβα λοιπόν ένα e-mail από το Υπουργείο Οικονομικών με το οποίο μου χορηγούνται και μου υφαρπάζονται την ίδια στιγμή 733,68 Ευρώ ποσό που αντιστοιχεί σε επιστροφή δαπάνης για τα έξοδα κηδείας του πάτερα μου. Η παρακράτηση έγινε για να καλύψει φορολογικές οφειλές ΕΝΦΙΑ, που μαντέψτε γιατί δεν πλήρωσα.

Εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή βίωσα ένα απάνθρωπο βιασμό της προσωπικότητας μου και της ύπαρξής μου γενικότερα. κάποιος άλλος αυθαίρετα πήρε απόφαση για μένα ερήμην μου και απλά μου την ανακοίνωσε. Το κράτος δηλαδή συνωμότησε εις βάρος μου με σκοπό την οικονομική ηθική και φυσική εξόντωσή μου. Και δυστυχώς δεν είμαι τόσο γενναία ώστε να πω “είμαι περήφανη ως Ελληνίδα που βοήθησα με τη μικρή μου συνεισφορά να μειωθεί το χρέος της χώρας μου” όταν υπάρχει ζήτημα επιβίωσης.

Το e-mail αυτό αποτέλεσε την τελική σταγόνα σε μια πληθώρα  με αρνητικά συναισθήματα που με κατακλύζουν, έτσι αντί να γίνω και ‘γω ένα όνομα στην μακροσκελή λίστα των χιλιάδων ανθρώπων που υποκύπτουν και θέτουν τέρμα στην ζωή τους, είπα να πιάσω ένα στυλό και να εκτονώσω την οργή μου και το θυμό μου όχι στον εαυτό μου αλλά σ’ αυτόν που θεωρώ υπαίτιο της όλης κατάστασης και αυτός είστε εσείς κ. Τσίπρα.Για να είμαι δίκαιη δεν φταίτε μόνο εσείς, άλλοι μας οδήγησαν εδώ και σεις απλά ολοκληρώνετε το θεάρεστο και καθ' όλα αποτυχημένο έργο προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.

Είχα την ατυχία να χάσω και τους δύο γονείς μου μέσα σε 2 χρόνια, οι οποίοι κατά βάση μας συντηρούσαν. Τώρα αν τυχόν σας γεννηθεί η απορία “μα γιατί δεν βρήκατε μια δουλειά όλα αυτά τα χρόνια” ας μου επιτρέψετε να μειδιάσω και να σας υπενθυμίσω ότι ζούμε στην Ελλάδα όπου η ανεργία θεριεύει (που την είδατε την μείωση 4 μονάδες δεν ξέρω) και άτομα 50 χρόνων όπως είμαι εγώ έχουν τελειώσει finish finito, δεν υφίστανται στο εργασιακό τοπίο. Εκτός αν ανοίξουν κάποια δική τους δουλειά που και μόνο στην σκέψη να ξεκινήσει κάποιος επιχείρηση έχει αρχίσει η φορολόγηση Τι να λέμε τώρα, κανένα μέλλον καμιά ελπίδα.

Και παρ' όλο που τα πάντα καταρρέουν από την υπερφορολόγηση και τα χρέη η καλή σας κυβέρνηση αντί να στραφεί προς την σωστή κατεύθυνση για να βρεί χρήμα (βλέπε υψηλά εισοδήματα) έχει βαλθεί να ξεκοκαλίσει να διαλύσει και τελικά να αφανίσει τις πιο ευαίσθητες και ευπαθείς τάξεις. Τα ισοπεδώνει όλα και με τοποθετεί στο ίδιο επίπεδο με τον μεγαλοεπιχειρηματία Θεωρεί ότι έχω άρα δε θα με βλάψει και έτσι μου παίρνει. Δεν λέω “τιμή μου” να με κατατάσσει τόσο ψηλά αλλά ξέρετε δεν ανήκω εκεί και η πτώση από τόσο ψηλά πονάει και καμιά φορά σκοτώνει.

 κ. Τσίπρα

Η κυβέρνησή σας προσομοιάζει απόλυτα στην έννοια του ανάλγητου κράτους που υπάρχει για να μας ταλαιπωρεί και να μας καταδυναστεύει.  Διαβάστε λοιπόν παρακάτω τη λογική του παραλόγου στην οποία με υποβάλλετε.

Είμαι άνεργη αλλά πρέπει να πληρώνω ΕΝΦΙΑ

Είμαι άνεργη αλλά πρέπει να πληρώσω και τον ΕΝΦΙΑ των θανόντων γονιών μου

Δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς γιατί πρέπει να εξοφλήσω των ΕΝΦΙΑ

Δεν μπορώ να πουλήσω το αυτοκίνητο του πατέρα μου γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς λόγω ΕΝΦΙΑ

Δεν μπορώ να καταθέσω πινακίδες γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς,  έτσι είμαι αναγκασμένη να πληρώνω τα τέλη κυκλοφορίας ασφάλεια ΚΤΕΟ κλπ.

Δεν μπορώ να πουλήσω για να εξασφαλίσω κάποια χρήματα γιατί δεν μπορώ να κάνω αποδοχή κληρονομιάς λόγω ΕΝΦΙΑ

Νομίζω όμως ότι σας έγραψα αρκετά για να κατανοήσετε την κατάστασή μας αλλά και το  θράσος με το οποίο η κυβέρνηση σας μου ζητά εισφορά από τα ανύπαρκτα εισοδήματά μου ενώ σίγουρα κάποια στιγμή θα πληρώσω πολύ πολύ ακριβά αυτή την αδυναμία καταβολής του επαίσχυντου φόρου που λέγεται ΕΝΦΙΑ.

Με εξαπατήσαμε κ. Τσίπρα με κοροϊδέψαμε εμένα και μερικά εκατομμύρια Έλληνες. Πέσαμε στην παγίδα σας που επιμελώς είχατε καλύψει και τώρα μας έχετε αφήσει στο έλεος των δανειστών. Μιλούσατε για επαναστατικές αλλαγές και η μόνη επανάσταση που είδα ήταν αυτή της γραβάτας.

Σταματήστε την καταστροφή της Ελλάδας. Σταθείτε στο πλάι των Ελλήνων και δώστε μας νόημα για να συνεχίσουμε να μένουμε εδώ και ν’ αγωνιζόμαστε Δώστε μας τη χαμένη αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.  Αφήστε τους αριθμούς, τα ποσοστά και τις βεβαιώσεις ότι πάμε καλά. Δεν πείθετε πια. Νομίζετε ότι η θετική πρόβλεψη για ανάπτυξη που ανά τακτά χρονικά διαστήματα μας υπενθυμίζετε ότι θα επιτευχθεί, θα γεμίσει κανένα πιάτο ή θα πληρώσει κάποια ΔΕΗ?

Πιστεύω ότι δεν είμαι η μόνη που ξεχειλίζει από οργή και απόγνωση. Κι αν κάθε Έλληνας με πρόβλημα σας έστελνε και μια επιστολή για να εκφράσει τα παράπονά του, το Μαξίμου θα κατακλυζόταν από εκατομμύρια γράμματα.

Δεν προσδοκώ τίποτα από την επιστολή αυτή, ούτε καν απάντηση. Είμαι σίγουρη επίσης ότι θα συνεχίσουμε να γλείφουμε και να γρατζουνάμε ανήμποροι τον πάτο του καζανιού που βράζουμε γιατί όπως λέει και ο μέγιστος Χατζηδάκης :

“Καληνύχτα Κεμάλ αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ”............

Μετά τιμής

Νεκταρία Τζανή

Εκπαιδευτικός εν ανεργία»

Η οικογένεια του προσφάτως εκλιπόντος Δημήτρη Συνεσίου θέλουμε να εκφράσουμε τις βαθιές και ειλικρινείς ευχαριστίες μας σε όλους όσοι, φίλοι και συμπατριώτες, μας συμπαραστάθηκαν στο βαρύ πένθος μας.

Η απουσία του Δημήτρη δεν είναι αισθητή μόνο σε εμάς που αποτελούσε το στήριγμα της ζωής μας αλλά και σε πολλούς από τους συμπατριώτες μας που βρίσκονταν καθημερινά μαζί στις χαρές και στις λύπες της μικρής μας κοινωνίας.

Στους γάμους και στις γιορτές, στο γήπεδο, στον πολιτιστικό σύλλογο, στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας που υπηρέτησε πιστά περισσότερα από 26 χρόνια μεταδίδοντας την τέχνη της ψαλτικής.

Η αναγνώριση από όλους τους συμπατριώτες μας των όσων πρόσφερε ο Δημήτρης μας γεμίζει χαρά, γνωρίζοντας ότι θα κρατήσει ζωντανή τη μνήμη του.

Μοναδική πικρία της οικογένειας αλλά και των φίλων ενοριτών μας η μη αναγνώριση της πολυετούς προσφοράς του στην εκκλησία μας από την Ιερά Μητρόπολη Κώου και Νισύρου.

Η σύζυγος, τα παιδιά και οι εγγονές του Δημήτρη Συνεσίου του Γαβριήλ.

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων κ. Β.Λεβέντης απέστειλε σήμερα επιστολή προς το Δήμαρχο Κω κ. Κυρίτση, στην οποία του εκφράζει την απόλυτη στήριξη του στις προσπάθειες του Δήμου και της τοπικής κοινωνίας για το μεταναστευτικό.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής του κ. Λεβέντη:
Κύριε δήμαρχε,
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την υπ' αρ. πρωτ. 01/08/2016 διαφωτιστική επιστολή σας.
Γνωρίζετε ήδη από την πρώτη μας συνάντηση το περασμένο φθινόπωρο πόσο η Ένωση Κεντρώων και ο ίδιος προσωπικά ενδιαφερόμαστε για το νησί της Κω. Για την Κω είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάθε θυσία.
Θυμάστε πως ο ίδιος προσωπικά έφερα στο θέμα στη Βουλή σε επίπεδο πρωθυπουργού με την επίκαιρη ερώτησή μου προς αυτόν της /7-12-2015. Η επίκαιρη ερώτηση συζητήθηκε στη Βουλή στις 14 Δεκεμβρίου 2015 όπου ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων και του ίδιου του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης υπερασπίστηκα με σθένος τα δικαιώματα του νησιού της Κω και τις υποχρεώσεις του κράτους απέναντί του.
Τα γράφω όλα τα παραπάνω μόνο και μόνο για να τονίσω ότι η αγάπη μου για την Κω είναι απεριόριστη. Το νησί σας βρίσκεται μέσα στην ψυχή μου.
Ήδη έχω ασκήσει πίεση ο ίδιος προσωπικά πίεση στον πρωθυπουργό για την εξαγγελία μέτρων για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου που πλήττονται από το μεταναστευτικό-προσφυγικό και θα συνεχίσω να ασκώ δυνατή πίεση επ' αυτού.

Επέστησα ιδιαίτερα την προσοχή στον πρωθυπουργό ότι η κυβέρνηση πρέπει να κινητοποιηθεί ώστε να μην έχουμε τα φαινόμενα των περασμένων μηνών μέχρι τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκία το Μάρτη του 2016.

Βέβαια είναι απαραίτητο η ελληνική κυβέρνηση να δραστηριοποιηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο (ιδίως εν όψει του επόμενου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το Σεπτέμβρη του 2016) ώστε η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας να εξακολουθήσει να μην ναυαγήσει και να εφαρμοστεί.

Εκτός από την εξαγγελία μέτρων ανακούφισης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου από τις αρνητικές συνέπειες μεταναστευτικού προσφυγικού, ζήτησα από τον Πρόεδρο της κυβέρνησης και θα εξακολουθώ να πιέζω:
-θωράκιση των θαλασσίων συνόρων μας μέσω Frontex και ΝΑΤΟ (αύξηση των περιπολιών, ενεργοποίηση του ΝΑΤΟ)

-η ΕΕ να μας δώσει αυτά που έχει υποσχεθεί (δηλαδή εξειδικευμένο προσωπικό) και να προχωρήσουν οι μετεγκαταστάσεις/επανεγκαταστάσεις/επαναπροωθήσεις στην Τουρκία
-στο εσωτερικό: να επιταχυνθεί η απελπιστικά αργή διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων ασύλου και να διασφαλιστεί η τάξη και η ασφάλεια.
-το Υπουργείο τουρισμού και τα αρμόδια υπουργεία να κάνουν στοχευμένη διεθνή καμπάνια προβολής των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου που έχουν πληγεί από το προσφυγικό μεταναστευτικό ώστε οι τυχόν απώλειες για τον τουρισμό φέτος αλλά και στο μέλλον να είναι όσο το δυνατόν μικρότερες, αντίθετα μάλιστα να αναστραφούν.

Ειδικά για την Κω η θέση μου είναι ξεκάθαρη, δεν έχει αλλάξει από τότε που συναντηθήκαμε: στην Κω οι πρόσφυγες/μετανάστες πρέπει να μένουν τις λιγότερες δυνατές μέρες ώστε να ολοκληρώνεται η καταγραφή τους και τα πρώτα βασικά, μετά δε να προωθούνται για την υπόλοιπη διαδικασία στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Κύριε δήμαρχε, σάς διαβεβαιώνω ότι με όλες μου τις δυνάμεις θα παλέψω για το όμορφο και αγαπημένο νησί της Κω και για να παραμείνει ένας από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς της πατρίδας μας.
Παρακαλώ να μεταφέρετε στο δημοτικό συμβούλιο και σε όλους τους κατοίκους της Κω την αγάπη μου.

Στη διάθεσή σας πάντα.
Με εκτίμηση,
Βασίλης Λεβέντης
Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων

Γραφείο Τύπου Δήμου Κω

φωτό αρχείου

Την επιστολή ενός ανθρώπου που στις 30 Ιουνίου εγκατέλειψε την Ελλάδα για να ζήσει στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στον Καναδά δημοσιεύει μαζί με το εβδομαδιαίο δελτίο για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών.

Όπως εξηγεί στόχος του ήταν να αναζητήσει μία καλύτερη ζωή για τον ίδιο και την οικογένειά του. Ο συντάκτης της επιστολής, σύμφωνα με τον ΣΕΒ, έχει σπουδές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο και MSc σε Marketing Communications και είναι πολύ καλός μουσικός με πτυχίο πιάνου, θεωρητικών και σύνθεσης. Έκανε αίτηση και πήρε πράσινη κάρτα στον Καναδά ως μουσικός. Η σύζυγός του έχει επίσης πτυχίο και μεταπτυχιακό και είναι δημόσιος υπάλληλος. Το ζευγάρι είναι γονείς δύο ανήλικων παιδιών κάτω των 6 ετών.

Διαβάστε την επιστολή:

«Χαίρετε! Είναι αρκετοί αυτοί που με ρωτούν γιατί επέλεξα να φύγω από την Ελλάδα, είτε αυτοί βρίσκονται στην Ελλάδα είτε στον Καναδά.
Η συζήτηση αυτή ξεκίνησε αρκετό καιρό πριν κάνω το βήμα και δεν ξεκίνησε από εμένα αλλά από αρκετούς γνωστούς και φίλους οι οποίοι έφυγαν πρώτοι...
Ουσιαστικά, αν και οι σκέψεις που με οδήγησαν σε αυτό είναι δεκάδες, αν τις οργανώσεις, καταλήγουν σε έναν και μόνο λόγο ο οποίος δεν είναι άλλος από την Οικονομική Προοπτική...
Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας έκαναν εξαιρετικά αμφίβολη την ευτυχία μου και κυρίως αυτή της οικογένειάς μου.

Μαζί με τη σύζυγό μου εργαζόμαστε ανελλιπώς από τις αρχές του 2000. Προσωπικά, μέχρι τις 17 Ιουνίου 2016, τελευταία μου ημέρα στην εταιρεία από την οποία έφυγα, δεν είχα ούτε μία ημέρα ανεργίας από το Μάιο του 2003. Με μόνη εξαίρεση το σπίτι που αποφασίσαμε να χτίσουμε το 2007-2012 και για το οποίο επιβαρυνθήκαμε από ένα στεγαστικό δάνειο το οποίο για το 2010-2015 ήταν εξαιρετικά βαρύ, τα έξοδά μας, πέραν των απαραίτητων, ήταν ελάχιστα.

Δεν βγαίναμε έξω. Δεν ψωνίζαμε ρούχα, παπούτσια, καλλυντικά, κοσμήματα. Είχαμε ελαχιστοποιήσει τη χρήση του αυτοκινήτου. Προσωπικά μετακινούμουν κυρίως με τα Μ.Μ.Μ. και το αυτοκίνητο το χρησιμοποιούσα μόνο για να έχω πρόσβαση σε αυτά. Επίσης, μετά την επιμήκυνση του στεγαστικού δανείου που κάναμε, το σπίτι μάς στοίχιζε πολύ λιγότερο το μήνα από οποιοδήποτε ενοίκιο το οποίο σήμαινε ότι σε βάθος χρόνου αποτελούσε την απόλυτα φθηνότερη λύση στο θέμα κατοικίας.

Τα μόνα μας έξοδα ήταν κάποια λίγα εξαρτήματα υπολογιστή και μια τηλεόραση για να έχουμε έναν τρόπο ψυχαγωγίας στο σαλόνι μας αφού δεν βγαίναμε έξω. Υπολογίζω ότι στην πενταετία 2010-2015 το σύνολο του ποσού αυτού ήταν περίπου 2500€. Πέραν αυτού τα μόνα μας έξοδα ήταν Super Market, βενζίνες, τηλέφωνο (minimum - δεν είχαμε συμβόλαιο κινητού) και Δ.Ε.Η.
Γενικά, όλες μας οι αποφάσεις ήταν οι απόλυτα οικονομικότερες...
Ακόμα κι αυτές που δεν ήταν, είχαν γίνει με την προοπτική ότι μακροπρόθεσμα θα μας
εξοικονομούσαν χρήματα όπως και έγινε.

Επίσης, να σημειώσω ότι κάποιες αγορές που είχα κάνει σε μουσικά όργανα πριν το 2007, μας απέφεραν χρήματα αφού κατάφερα και τα πούλησα περισσότερο απ' όσο τα είχα αγοράσει... Με τα χρήματα αυτά περάσαμε τον εξαιρετικά δύσκολο χειμώνα του 2012 (με το πετρέλαιο στα ύψη και το επίδομα θέρμανσης μόνο για τα πολύ χαμηλά εισοδήματα).
Πέραν του στεγαστικού, δεν είχαμε κανένα απολύτως χρέος σε πιστωτικές κάρτες ή καταναλωτικά δάνεια ή ό,τι άλλο.

Παρ' όλ' αυτά, παρά τα χρόνια σπουδών, παρά το γεγονός ότι και οι δύο δεν ήμασταν ποτέ άνεργοι για 15 χρόνια, παρά τις καλές θέσεις εργασίας που είχαμε και παρά τα εξαιρετικά λίγα έξοδα που κάναμε, οι οικονομίες μας, στο σύνολό τους, ήταν κάτω από 300€.
Είναι εύκολο για κάποιον να πει: "Δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί. Κάτι κάνουν λάθος..." Το ίδιο ακριβώς λέγαμε κι εμείς στους εαυτούς μας για πάρα πολλά χρόνια. Όμως, μετά από μια απλή ανάλυση εσόδων-εξόδων σε ένα excel, η διαφορά του οικογενειακού μας εισοδήματος
από τα έξοδά μας ήταν της τάξεως των 300€ το μήνα, τα οποία εξανεμίζονταν στο πρώτο μη τακτικό έξοδο όπως ο ΕΝ.Φ.Ι.Α., το Πετρέλαιο Θέρμανσης, το Ασφαλιστήριο του Σπιτιού, τα Τέλη Κυκλοφορίας, το Ασφαλιστήριο Αυτοκινήτου, τα Έξοδα Συντήρησης Αυτοκινήτου. Φαντάζομαι ότι παρατηρήσατε ότι τα ποσά που αναφέρω είναι μικρά όμως όταν και το οικογενειακό σου εισόδημα είναι μικρό και τα μικρότερα μη τακτικά έξοδα δημιουργούν
πρόβλημα...

Παρατηρώντας λοιπόν το οικονομικό μας παρελθόν και κάνοντας μια αντίστοιχη προέκτασή του/πρόβλεψη στο μεσοπρόθεσμο μέλλον, καταλαβαίναμε ότι τώρα που υποτίθεται ότι περνάμε τις πιο παραγωγικές μας ηλικίες και υποτίθεται ότι είναι ώρα να κάνουμε κάποιες οικονομίες, δεν υπήρχε καμία απολύτως πιθανότητα να εξοικονομούσαμε ένα σοβαρό ποσό μέχρι να συνταξιοδοτηθούμε, ενώ δεν θα μπορούσαμε να προσφέρουμε και καμία σοβαρή
οικονομική ενίσχυση για τις σπουδές των παιδιών μας. Πόσο μάλλον να μπορέσουμε να παρέχουμε στα παιδιά μας μια οικονομική βοήθεια για το ξεκίνημά τους όπως μας παρείχαν οι δικοί μας γονείς.

Άρα λοιπόν, όπως έγραψα και στο ξεκίνημα, το σκεπτικό ήταν απλό, και μοιάζει με την απόφαση που θα έπαιρνε μία μικρού μεγέθους επιχείρηση: αν θεωρούσαμε ότι τα πράγματα θα συνέχιζαν να πηγαίνουν όπως πήγαιναν μέχρι τώρα, έστω και με μικρή βελτίωση
που μάλλον ήταν και είναι απίθανη, το οικονομικό μας μέλλον, και κατά συνέπεια και τα υπόλοιπα, ήταν εξαιρετικά δυσοίωνο.

Κι όλ' αυτά χωρίς να υπολογίσουμε απρόβλεπτα άσχημα οικονομικά γεγονότα (βλ. Καλοκαίρι 2015 ή π.χ. πιθανή κατάρρευση του συνταξιοδοτικού) ή το ενδεχόμενο κάποιου σοβαρού προβλήματος υγείας...

Τέλος να σημειώσω ότι η δική μας κατάσταση ήταν προφανώς πολύ ευτυχέστερη από αυτή άλλων νοικοκυριών με οικογένειες όπου είτε ο ένας είτε και οι δύο είναι μακροχρόνια άνεργοι... Ο καθένας μας μπορεί να κάνει τους ανάλογους συνειρμούς για τη δική τους
οικονομική κατάσταση.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση, απορία ή αντίρρηση ευχαρίστως να
συζητήσουμε...
Φιλικά».