Ανήκετε σε αυτούς που δεν κάνουν νυχτερινές εξόδους πολύ συχνά, αλλά τη μία φορά που θα βγείτε, πίνετε πολύ;

Μία νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι η συνήθεια αυτή κρύβει πολύ σοβαρούς κινδύνους για την υγεία μας, ιδίως αν τα ποτά που καταναλώνονται, χαρακτηρίζονται ως δυνατά όπως βότκα, ουίσκι και τζιν.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από διεθνή ομάδα επιστημόνων από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ολλανδία και την Αυστραλία, με επικεφαλής ερευνητές από τη Σχολή Δημοσίας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Όπως δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Epidemiology», η συνήθεια αυτή αυξάνει κατά περισσότερο από 70% τον κίνδυνο για έμφραγμα, μέσα σε μία ώρα από τη στιγμή που ξεκινά η κατανάλωση αλκοόλ.
Μάλιστα, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος μέσα στην πρώτη ώρα από την έναρξη της υπερκατανάλωσης αλκοόλ, καθώς και για όσους κανονικά πίνουν ελάχιστο ή καθόλου αλκοόλ.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ο κίνδυνος αρχίζει να μειώνονται στις 3 ώρες από την έναρξη της αυξημένης κατανάλωσης αλκοόλ, ενώ 24 ώρες αργότερα δεν υπήρχε πλέον αυξημένος κίνδυνος για έμφραγμα.
Τέλος, προέκυψε ότι η καθημερινή κατανάλωση μικρής ποσότητας αλκοόλ, ιδίως μπύρας ή κρασιού, δρα προστατευτικά εναντίον των μοιραίων καρδιαγγειακών συμβάντων.

onmed.gr

Η πιθανότητα να τσιμπηθεί κάποιος από κουνούπια, είναι και θέμα γονιδίων, άρα είναι κληρονομική, δείχνει για πρώτη φορά μια νέα βρετανο-αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Σύμφωνα με τον Ελεύθερο τύπο οι επιστήμονες γνώριζαν ήδη ότι τα κουνούπια, ιδίως τα θηλυκά, δείχνουν προτίμηση σε ορισμένους ανθρώπους (δυστυχώς γι' αυτούς...), αλλά τώρα αποκαλύπτεται ότι η αυτή η προτίμηση έχει και γενετική βάση. Τα εν λόγω γονίδια είναι αυτά που ρυθμίζουν την οσμή του ανθρώπινου σώματος.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ειδικό στην ιατρική εντομολογία δρα Τζέιμς Λόγκαν της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "PLoS One", για πρώτη φορά μελέτησαν τις προτιμήσεις των κουνουπιών σε διδύμους, πανομοιότυπους και μη, που χωρίστηκαν σε 37 ζευγάρια και κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν σμήνη κουνουπιών στο εργαστήριο.

Όπως διαπιστώθηκε, οι πανομοιότυποι δίδυμοι, οι οποίοι έχουν ακριβώς ίδια γονίδια, είναι πιθανότερο να προσελκύουν εξίσου τα κουνούπια, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με τους μη πανομοιότυπους διδύμους, που έχουν λιγότερα κοινά γονίδια. Αυτό προδίδει ότι κοινοί γενετικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στο πόσο «τραβηκτικός» είναι κάποιος στα μάτια (ή μάλλον στην μύτη) των κουνουπιών.

Ο βαθμός κληρονομικότητας, όσον αφορά εκείνα τα γονίδια που ρυθμίζουν το πόσο ελκυστικοί γίνονται οι άνθρωποι στα κουνούπια, υπολογίζεται ότι είναι ανάλογος με την κληρονομικότητα των γονιδίων που σχετίζονται με το ύψος και την εξυπνάδα (τον δείκτη IQ).

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι πρόκειται για μια πιλοτική μελέτη, τα ευρήματα της οποίας πρέπει να επιβεβαιωθούν από μια μεγαλύτερη έρευνα, η οποία και θα εντοπίσει ποιά συγκεκριμένα γονίδια είναι αυτά που είναι «ένοχα» στο να έλκουν περισσότερο τα κουνούπια.

Βέβαια, το μεγάλο ζητούμενο παραμένει κατά πόσο θα γλιτώσουμε από τα κουνούπια, τώρα που πλησιάζει και το καλοκαίρι. Ο Λόγκαν δήλωσε αισιόδοξος ότι κάποια μέρα θα είναι δυνατό ένας άνθρωπος να παίρνει ένα χάπι, το οποίο θα ενισχύει τις γονιδιακές-φυσικές άμυνες κατά των κουνουπιών -ουσιαστικά θα αλλάζει την μυρωδιά του σώματός του- καθιστώντας έτσι περιττά τα εντομοαπωθητικά.

Οι άνθρωποι που σήμερα μένουν σχετικά ήσυχοι από κουνούπια, το οφείλουν στο ότι η μυρωδιά του σώματός τους δεν τα τραβάει. Αν κάτι ανάλογο μπορεί να γίνει με φαρμακευτικό-γενετικό τρόπο, θα πρόκειται για πραγματική επανάσταση (αρκεί να μην μυρίζει κανείς ενοχλητικά και στους άλλους ανθρώπους...).

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει, μεταξύ άλλων, ότι τα κουνούπια δείχνουν αυξημένη προτίμηση στις εγκύους και στους παχουλούς ανθρώπους. Σύμφωνα με ορισμένες μη επιστημονικά επιβεβαιωμένους ισχυρισμούς, όσοι τρώνε πολύ σκόρδο ή πίνουν πολλή μπίρα, διώχνουν τα κουνούπια. Δεν είναι σίγουρο πάντως ότι είναι καλή ιδέα να το δοκιμάσει κανείς, αν είναι να μεθύσει ή να μην αντέχει να τον πλησιάσει άλλος άνθρωπος!

Ισραηλινοί και Αυστραλοί επιστήμονες πέτυχαν να αναγεννήσουν κύτταρα του μυοκαρδίου, δηλαδή του καρδιακού μυός, σε πειραματόζωα, πράγμα που, αν καταστεί εφικτό και στους ανθρώπους κάποια στιγμή, τότε θα υπάρξει θεαματική βελτίωση ή και πλήρης αποκατάσταση στις περιπτώσεις ανθρώπων που παθαίνουν έμφραγμα.

Οι ερευνητές του Επιστημονικού Ινστιτούτου Βάιζμαν του Ισραήλ και του Ινστιτούτου Βίκτορ Τσανγκ του Σίδνεϊ, με επικεφαλής τη μοριακή βιολόγο Γκαμπριέλε Ντ' Ούβα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας «Nature Cell Biology», σύμφωνα με τη βρετανική «Guardian», πειραματίστηκαν με ποντίκια.

Οι επιστήμονες βρήκαν έναν τρόπο να «ωθούν» τα καρδιακά κύτταρα να αναγεννώνται, πράγμα που καθιστά αναστρέψιμη την όποια βλάβη έπειτα από ισχαιμία. Ενώ άλλα κύτταρα (αίματος, τριχών, δέρματος κ.ά.) ανανεώνονται συνεχώς στη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα καρδιακά κύτταρα.

Στη φύση υπάρχουν ζώα, όπως η σαλαμάνδρα και το ψάρι-ζέβρα, που μπορούν να αναγεννήσουν ακόμη και τα κύτταρα της καρδιάς τους. Εδώ και χρόνια, επιστημονικές ομάδες από όλο τον κόσμο προσπαθούν να βρουν έναν ανάλογο βιολογικό μηχανισμό αναγέννησης των καρδιομυοκυττάρων και στους ανθρώπους.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα βιολογικό ορμονικό «μονοπάτι» μέσω του οποίου πέτυχαν -με τη βοήθεια της επέμβασης στα κατάλληλα γονίδια- να «πυροδοτήσουν» τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων του μυοκαρδίου τόσο σε νεαρά όσο και σε ενήλικα τρωκτικά. Τα πειράματα έδειξαν ότι, έπειτα από την πρόκληση εμφράγματος σε ένα ποντίκι, αυτό ήταν δυνατό να ανακτήσει σχεδόν όλα τα χαμένα κύτταρα του μυϊκού ιστού της καρδιάς του και έτσι να επανέλθει στην υγιή κατάσταση πριν από το έμφραγμα.

Οι επιστήμονες δήλωσαν, πάντως, ότι θα χρειαστεί μια πενταετία περίπου, έως ότου βεβαιωθούν κατά πόσο κάτι παρόμοιο είναι εφικτό και για τους ανθρώπους ύστερα από ένα ισχαιμικό επεισόδιο (έμφραγμα). «Το όνειρο είναι ότι μια μέρα θα είμαστε σε θέση να αναγεννούμε τον κατεστραμμένο ιστό της καρδιάς, όπως μια σαλαμάνδρα μπορεί να αναγεννήσει ένα νέο άκρο» δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Ρίτσαρντ Χάρβεϊ.

zougla.gr

Νέα δεδομένα στον επιστημονικό τομέα της Βιολογίας, αναφορικά με την μοριακή ανάλυση του εντεροπαθογόνου βακτηρίου E.coli, προέκυψαν μετά την παρουσίαση της διδακτορικής διατριβής της φοιτήτριας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης, Αθηνάς Πορτάλιου.

Η νεαρή Ρεθεμνιώτισσα, η οποία φέρει πλέον τον τίτλο του διδάκτορ στην Βιολογία, στον τομέα της Πρωτεϊνικής βιοτεχνολογίας, παρουσίασε τη διατριβή της με τίτλο: «Μοριακή ανάλυση του συστήματος έκκρισης τύπου ΙΙΙ στον εντεροπαθογόνο E.coli» και κατάφερε ν’ αποσπάσει τα εύσημα των καθηγητών της και επιστημόνων του τομέα, καθώς μέσω της ανακάλυψης στην οποία προέβη, δημιουργούνται νέες προοπτικές σε ότι αφορά τη μελέτη και αποκρυπτογράφηση του τρόπου λειτουργίας του βακτηρίου.

Ειδικότερα, η Α. Πορτάλιου, η οποία πραγματοποιεί την επιστημονική έρευνά της στο Πανεπιστήμιο της Λουβένης, στο Βέλγιο, εξηγεί τα παρακάτω:
«Το εντεροπαθογόνο E.coli είναι ένα βακτήριο που προκαλεί διάρροια. Μολύνει κυρίως παιδιά ηλικίας μέχρι δυο ετών και είναι υπεύθυνο για εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως κάθε χρόνο. Για να μπορέσει το βακτήριο να μολύνει τ’ ανθρώπινα κύτταρα πρέπει να μεταφέρει τις πρωτεΐνες του ή τοξίνες μέσα σε αυτά. Για τον λόγο αυτό έχει αναπτύξει ένα εξειδικευμένο σύστημα μεταφοράς ουσιών, το οποίο μοιάζει με μία μικροσκοπική σύριγγα. Η σύριγγα αυτή, ή αλλιώς «το σύστημα έκκρισης τύπου ΙΙΙ» είναι ένα ευρεία διαδεδομένο σύστημα μεταφοράς πρωτεϊνών, που χρησιμοποιείται από πολλά παθογόνα βακτήρια, όπως διάφορα είδη σαλμονέλας (Salmonella sp.), γερσίνιας (Yersinia sp.) ή χλαμύδια (Chlamydia sp.) που προκαλούν τύφο, πανούκλα, γαστρεντερικές διαταραχές και άλλα».

Στο εργαστήριο του καθηγητή Αναστάσιου Οικονόμου ασχολούνται με το σύστημα αυτό και προσπαθούν να κατανοήσουν τη διαδικασία με την οποία γίνεται η μεταφορά των τοξινών του βακτηρίου στο ανθρώπινο κύτταρο.
Η δουλειά αυτή ξεκίνησε πριν από περίπου μία δεκαετία στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ηράκλειο.

Ωστόσο, λόγω της οικονομικής κρίσης και της μείωσης των κρατικών πόρων, για την ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας, το εργαστήριο μεταφέρθηκε και στεγάστηκε στο Ερευνητικό Ινστιτούτο REGA του καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβένης, στο Βέλγιο.
Η Αθηνά Πορτάλιου δουλεύει πάνω σε αυτό το σύστημα μεταφοράς πρωτεϊνών στο εργαστήριο του κ. Οικονόμου και προσπαθεί ν’ αναλύσει και ν’ αποσαφηνίσει τον τρόπο με τον οποίο οι τοξίνες του βακτηρίου αλληλεπιδρούν με άλλες πρωτεΐνες, ώστε να οδηγηθούν στη σύριγγα αυτή και να μεταφερθούν στο ανθρώπινο κύτταρο.

Πρόσφατα, κατάφερε ν’ απομονώσει τη σύριγγα αυτή από το βακτήριο, να τη βάλει μέσα σ’ ένα σωλήνα και να αποδείξει ότι είναι μερικώς λειτουργική, κάτι τ’ οποίο αποτελεί «επανάσταση» στον επιστημονικό τομέα. Επιπλέον, θεωρούνταν αδύνατο από την επιστημονική κοινότητα, διότι αυτό το σύστημα μεταφοράς αποτελείται από πάρα πολλές και διαφορετικές πρωτεΐνες και θεωρείται από τα πιο πολύπλοκα συστήματα που είναι γνωστά παγκοσμίως.
Η ανακάλυψη αυτή θεωρείται ότι ανοίγει καινούρια μονοπάτια στη μελέτη και αποκρυπτογράφηση του τρόπου λειτουργίας του συστήματος και στην ενδελεχή κατανόηση της διαδικασίας, που ακολουθείται για τη μεταφορά πρωτεϊνών μέσω αυτού.

Όπως εξηγεί, η Α. Πορτάλιου η μελέτη αυτή μπορεί να οδηγήσει μελλοντικά στη χρήση του συστήματος αυτού για θεραπευτικούς και όχι μόνο σκοπούς.
«Επιπλέον, με κατάλληλους χειρισμούς και τροποποιήσεις στο σύστημα αυτό, μπορεί να οδηγηθούμε στη μεταφορά μέσω αυτού φαρμάκων κατευθείαν στα ανθρώπινα κύτταρα, τα οποία θα θεραπεύονται άμεσα. Φανταστείτε για παράδειγμα μια μικρο-σύριγγα, που μεταφέρει αντι-καρκινικές ουσίες κατευθείαν στα καρκινικά κύτταρα, χωρίς να επηρεάζει τα υγιή», επισημαίνει η ίδια.

ΠΗΓΗ
http://www.rethnea.gr/article.aspx?id=23396

«Ντόλι το πρόβατο, 1996 - 2003. Το πρώτο θηλαστικό που κλωνοποιήθηκε από ενήλικο κύτταρο». Αυτό θα γράφει η αναμνηστική μπλε πλάκα με την οποία θα τιμηθεί ένα ζώο που αναμφίβολα πέρασε στην ιστορία και αποτελεί το πιο διάσημο πρόβατο του κόσμου.

Οι επιστήμονες, σύμφωνα με τη βρετανική Guardian, θα κάνουν τη σχετική τελετή αύριο στο Ινστιτούτο Ρόσλιν του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, όπου γεννήθηκε και έζησε η Ντόλι, η οποία θεωρείται μια «αφανής ηρωίδα» της σύγχρονης βιολογίας.

Η απόδοση τιμής στη Ντόλι είναι μια πρωτοβουλία της βρετανικής Εταιρείας Βιολογίας και στόχος είναι, πέρα από το πρόβατο, να τιμηθεί η επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής τον σερ Ίαν Γουίλμουτ, που πέτυχε την κλωνοποίηση - ορόσημο.

Η Ντόλι, που γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1996, πέθανε σε ηλικία εξήμισι ετών από ασθένεια των πνευμόνων. Η γέννησή της είχε κρατηθεί μυστική, έως ότου γίνει η επίσημη επιστημονική ανακοίνωση τον Φεβρουάριο του 2007. Όταν «βαφτίστηκε», πήρε το όνομα της «κάντρι» τραγουδίστριας Ντόλι Πάρτον.

Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που θα τιμηθεί ένα ζώο, καθώς ο «Νίπερ», ένας ασπρόμαυρος σκύλος, έχει ήδη αποκτήσει τη σχετική πλακέτα στο Πικαντίλι του κεντρικού Λονδίνου.

ethnos.gr

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot