Πλήθος κόσμου σπεύδει στο ναΰδριο του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη Ρόδο για να δει από κοντά την εικόνα του, που σύμφωνα με μαρτυρίες πιστών δάκρυσε.

Όταν άνοιξε η εκκλησία στις 8:00 το πρωί διαπιστώθηκε ότι στην κεντρική εικόνα και από το μάτι του Αρχαγγέλου ΜΙχαήλ κυλούσε ένα δάκρυ που έφθανε μέχρι τη μέση της μεγάλης εικόνας!

Σύμφωνα με τη Ροδιακή, ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Πόκκιας βρέθηκε την εκκλησία για να δει από κοντά το θαύμα που του περιέγραψαν και έμεινε και ο ίδιος εκστασιασμένος.

Το γεγονός διαδόθηκε άμεσα σε ολόκληρη την πόλη κι έτσι δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισκέπτονται το ναΰδριο για να δουν την εινόνα, να προσκυνήσουν και να προσευχηθούν μπροστά της.

Δείτε τις μαρτυρίες των κατοίκων της Ρόδου:

Δάκρυ - Ρόδος - εικόνα - Αρχάγγελος Μιχαήλ

Δάκρυ - Ρόδος - εικόνα - Αρχάγγελος Μιχαήλ

Δάκρυ - Ρόδος - εικόνα - Αρχάγγελος Μιχαήλ

Αὐτὲς οἱ τέσσερις λέξεις ποὺ παραδίδονται ἀπὸ τὸν εὐαγγ. Λουκᾶ στὸ πρῶτο κεφάλαιο τῶν Πράξεων εἶναι τὰ τελευταῖα λόγια ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς στὸν ὅμιλο τῶν μαθητῶν του πρὶν ἀπὸ τὴν Ἀνάληψη καὶ ἀποτελοῦν τμῆμα τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος ποὺ διαβάζεται κατὰ τὴν ἑορτὴ αὐτή.

Ὁλόκληρη ἡ φράση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἑξῆς: «οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθεντο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ, ἀλλὰ λήμψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ ἐσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἰερουσαλὴμ καὶ πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».

Διαβάζοντάς την ἐντοπίζουμε πολλὰ ἐνδιαφέροντα στοιχεῖα ποὺ σχετίζονται, μάλιστα, μὲ τὴν ἐπὶ θύραις Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ὁ Χριστὸς ὑπόσχεται στοὺς μαθητές Του ἐνίσχυση ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο θὰ κατέλθει στὸν κόσμο μας γιὰ νὰ φωτίσει καὶ νὰ στηρίξει τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα μὲ τὴν παρουσία τους στὸν κόσμο καὶ τὴ ζωή τους θὰ εἶχαν (καὶ ἔχουν ἀκόμη) νὰ ἀντιμετωπίσουν πολλὰ καὶ βασανιστικὰ προβλήματα.

ΑΝΑΛΗΨΗ ΚΡΗΤΗ 15οςΔυστυχῶς, πολλὲς φορὲς μοιάζουμε νὰ λησμονοῦμε αὐτὴ τὴν εὐεργετικὴ παρουσία καὶ δράση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ στὴ ζωή μας καὶ ἠθελημένα ἢ ἀθέλητα τὸ παραμερίζουμε ἂν καὶ ἡ παρουσία του εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντική. Μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ πρίσμα πρέπει νὰ προσεγγίσουμε τὴν Σύνοδο εὐελπιστώντας ὅτι θὰ κυριαρχήσει ἡ διαλεκτικὴ τῆς Ἀγάπης μὲ ἐμπιστοσύνη στὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νὰ ὑπερβαίνει τὰ προβλήματα καὶ νὰ θεραπεύει τὶς ἀνθρώπινες ἀτέλειες καὶ ἀδυναμίες.

Ἀντ᾿ αὐτοῦ, λίγες μέρες πρὶν ἀπὸ τὴν ἄριστη εὐκαιρία γιὰ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι συζήτηση, μὲ φίλους καὶ ἀδελφούς, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχει προκαλέσει συγκίνηση σὲ ὅλους, κάποιοι «τραβοῦν τὸ σχοινὶ» πρὸς τὴν κατεύθυνση ποὺ νομίζουν ὅτι τοὺς συμφέρει ὥστε νὰ ἀποκομίσουν αὐτὸ ποὺ μικρονοϊκὰ ἐπιμένουν νὰ θεωροῦν ὀφελός τους.

Ἕνα ἄλλο πολὺ ἐνδιαφέρον σημεῖο τοῦ κειμένου εἶναι ἡ διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου ὅτι μετὰ τὴ λήψη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας θὰ γίνουν μάρτυρες τοῦ Κυρίου. Πράγματι, ὅταν ἀνοίγουμε τὸ στόμα μας ἢ ἐπιλέγουμε τὴ μία ἢ τὴν ἄλλη στάση δίνουμε στοὺς γύρω μας μία μαρτυρία. Μία μαρτυρία ποὺ δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἐξυπνάδα ἢ τὶς δυνατότητές μας, ἀλλὰ μὲ τὸ ὅτι εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ μὲ αὐτὴ τὴν ἰδιότητα μαρτυροῦμε Χριστό. Μαρτυρία Χριστοῦ δὲν ἔδωσαν μόνο οἱ μάρτυρες καὶ οἱ Ἅγιοι, ἐν γένει, ἀλλὰ δίνουμε καὶ ἐμεῖς σὲ κάθε στιγμή, σὲ κάθε βῆμα τῆς ζωῆς μας.

Ἀντιλαμβανόμαστε ἄραγε πόσο θλιβερὴ γίνεται ἡ ὕπαρξή μας ὅταν ἡ μαρτυρία αὐτὴ ἀλλοιώνεται καὶ ἐπηρεάζεται ἀπὸ ἰδιοτελεῖς σοβαροφανεῖς ἐπιδιώξεις ὅπως φαίνεται νὰ πράττουν οἱ ἱεραρχίες κάποιων Ἐκκλησιῶν;

Ποιά θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἀρτιώτερη καὶ εὐγενέστερη μαρτυρία Χριστοῦ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κοινὴ προσευχὴ στὴν Κρήτη τὴν Ἁγία ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, τὴν τέλεση τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας καὶ τὴν ἐν ἀγάπῃ καὶ ἀληθείᾳ συμμετοχὴ στὶς διαδικασίες τῆς Συνόδου, ἡ ὁποία ἔχει προετοιμαστεῖ ἐντατικά, προσεκτικὰ καὶ μεθοδικά;

Τί τὸ κακὸ θὰ μποροῦσε νὰ προέλθει ἀπὸ τὴ συζήτηση ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν;

Ἀκόμη καὶ τὰ προβλήματα δικαιοδοσιῶν, ποὺ ἀναμφίβολα εἶναι σημαντικά, δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ γίνουν πιὸ ἤπια, πιὸ ἀπαλά, λιγότερο ἐνοχλητικά, μὲ τὴ συζήτηση, μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ ἐξαλειφθοῦν πλήρως κάποτε;

Τὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, ὅπως ἀποδεδειγμένα ἔχει πράξει μὲ ἐπιτυχία καὶ κατὰ τὸ παρελθὸν θὰ διακονοῦσε τὶς ἀδελφές Ἐκκλησίες καὶ σὲ αὐτὸ τὸ πεδίο.

Τὸ τρίτο σημεῖο ποὺ τραβᾶ τὴν προσοχή μας στὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Κυρίου, πρὶν τὴν Ἀνάληψή Του, εἶναι ἡ κατακλείδα.

Ἡ μαρτυρία θὰ ξεκινήσει ἀπὸ τὴν Ἰερουσαλήμ, ἀλλὰ δὲν θὰ περιοριστεῖ οὔτε σὲ αὐτὴ οὔτε στὴν Ἰουδαία οὔτε στὴ Σαμάρεια. Θὰ ξεπεράσει τὴ κάθε γνωστὸ ὅριο καὶ θὰ φθάσει «. . . ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».

Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Κυρίου πρέπει νὰ ἀκούστηκε κάπως, ἐπιτρέψτε μου, τρομακτικὸς στὰ αὐτιὰ τῶν μαθητῶν. Ἡ ἀντίληψη ποὺ ἐπικρατοῦσε ἀκόμη ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἦταν ὅτι πέρα ἀπὸ τὰ γνωστὰ ὅρια Μεσόγειος, Βόρεια Γερμανία-Βρετανία, Ἰνδία ὑπῆρχαν φοβερές συνθῆκες, τέρατα καὶ καταστάσεις ποὺ θὰ ἀπειλοῦσαν τὴ ζωή ὅσων προσπαθοῦσαν νὰ τὰ ὑπερβοῦν. Παρὰ ταῦτα, ὁ Χριστὸς μὲ τὴ φράση αὐτὴ θέτει τὶς βάσεις γι᾿ αὐτὸ ποὺ θὰ συμβεῖ στοὺς κατοπινοὺς αἰῶνες ὅταν ἡ χριστιανικὴ ἱεραποστολὴ θὰ ἄνοιγε δρόμους βαδίζοντας σὲ ἄγνωστους τόπους, σὲ «ἀχαρτογράφητες» χῶρες καὶ οἱ μαθητὲς ἀκολουθοῦν δυναμικὰ κάνοντας πράξη τὸ λόγο Του. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἀναφέρεται μόνο στὶς περιοχὲς ποὺ κατοικοῦνταν ἢ ποὺ νόμιζαν τότε ὅτι κατοικοῦνταν, ἀλλὰ ὡς ὅριο θέτει τὴν ἴδια τὴ γῆ, ὁλόκληρο τὸν πλανήτη μας.

Καὶ ἐδῶ πρέπει νὰ ἐντοπίσουμε τὴν κύρια συνεισφορὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὸν κόσμο μας: εἶναι αὐτὸ ποὺ προϊόντος τοῦ χρόνου καὶ δεδομένων τῶν πολιτικῶν καὶ τῶν λοιπῶν συνθηκῶνἀνέλαβε νὰ κάνει πράξη τὴν προτροπὴ τοῦ Κυρίου καὶ νὰ μεταφέρει τὸ μήνυμα τῆς σωτηρίας « . . . ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Εἶναι δὲ ἐντυπωσιακὸ ὅτι αὐτὴ τὴν πρωτοκαθεδρία ἀποδέχθηκαν καὶ ἀποδέχονται δίχως καμία τάση ἀμφισβήτησης τὰ Πατριαρχεῖα Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας καὶ Ἱεροσολύμων – μὰ καὶ ὅσες Ἔκκλησίες ἀνακηρύχθηκαν στὴ νεώτερη ἐποχή, τὰ ὁποῖα ἄσκησαν καὶ ἀσκοῦν τὴν πολύπευρη προσφορά τους σὲ συγκεκριμένα, ἀμοιβαῖα σεβαστὰ -παρὰ κάποιες πρόσκαιρες ἀντιπαραθέσεις- τοπικὰ ὅρια.

Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἀντιθέτως -ὅπως πανορθοδόξως εἶναι ἀποδεκτὸ- δὲν ἔχει οὔτε τοπικὰ οὔτε ἐθνικὰ ὅρια. Τὸ πεδίο δράσης του καὶ τὸ ὅριο τῆς εὐθύνης του εἶναι τὸ «ἔσχατον τῆς γῆς». Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ μὲ συνείδηση τῶν ὑποχρεώσεων του καὶ μὲ γενναιόφρονα ἀποδοχὴ τῆς εὐθύνης, ποὺ ἀπὸ αἰῶνες φέρει, ποιμαίνει τὴν Οἰκουμένη μὲ μαρτυρικὴ διαθεση καὶ φιλάδελφο πνεῦμα ἱδρύοντας συνεχῶς νέες Μητροπόλεις καὶ στελεχώνοντάς τες μὲ ἱκανοὺς ἱεράρχες καὶ κληρικούς, οἱ ὁποῖοι, παρὰ τὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζουν, κατηχοῦν, διδάσκουν, διαλέγονται, ἁγιάζουν καὶ ἐν τέλει σώζουν νέους καὶ παλαιοὺς πιστοὺς καὶ κάνουν πράξη τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς μαθητὲς καὶ πρὸς ὅλους μας.

Μέσα ἀπὸ τὴ μελέτη τῆς περικοπῆς τῶν Πράξεων καὶ τῆς ἐντολῆς τοῦ Κυρίου γιὰ κήρυξη τοῦ εὐαγγελίου στὰ πέρατα τῆς γῆς σβήνουν μπροστὰ ἀπὸ τὰ μάτια μας καὶ ξεθωριάζουν σιγὰ σιγὰ οἱ μικρόψυχες καὶ ὑστερόβουλες, ἐκ τῶν ὑστέρων, αἰτιάσεις, ἐνστάσεις καὶ ἀντιδράσεις, ὅσων συγχέουν τὸ « . . . ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» μὲ τὰ στενὰ ὅρια τοῦ οἴκου, τῆς σκέψης καὶ τῆς καρδιᾶς τους.

Ἂς εὐχηθοῦμε, λοιπόν, ὁ σαρωτικὸς λόγος τοῦ Κυρίου, ποὺ διαλύει τὰ ὅρια καὶ σπάζει τὰ δεσμά, νὰ μᾶς πείσει νὰ θέσουμε τέλος στὴ λογικὴ τῶν διαιρέσεων καὶ ὁμαδοποιήσεων, νὰ ἐπικρατήσει ἡ πάγια πρακτικὴ καὶ ἡ ἀπὸ αἰῶνες ἐκπεφρασμένη ἐπιθυμία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νὰ φέρει τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ «. . . ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» καὶ ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος νὰ διακηρύξει τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀληθεία τῆς Ἐκκλησίας στὰ περάτα τῆς οἰκουμένης.

Θεοπατερική εορτή, που αναφέρεται στην ανάβαση του Χριστού στους ουρανούς και θεωρείται στην εκκλησιαστική παράδοση ως η ολοκλήρωση της αποστολής του Χριστού επί της Γης. Εορτάζεται από την Εκκλησία την 40η ημέρα από την Ανάσταση του Κυρίου (9 Ιουνίου το 2016).

Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσες φέρουν το όνομα Ανάληψη. Το εκκλησιαστικό γεγονός της Αναλήψεως περιγράφεται από τους ευαγγελιστές Μάρκο (ιστ΄ 19), Λουκά ( κδ΄, 51) και Ιωάννη (στ΄, 62 και κ΄, 17), στις Πράξεις των Αποστόλων (α΄ 2, 9), στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου (Προς Εφεσίους δ΄ 8-10, Προς Εβραίους δ΄14 και ζ΄ 26. Α’ Προς Τιμόθεον γ΄ 16) και στην Α’ Καθολική Επιστολή του Αποστόλου Πέτρου (γ΄ 22). Μόνο ο ευαγγελιστής Ματθαίος παραλείπει κάθε μνεία για το γεγονός αυτό. Σύμφωνα με τις ως άνω περιγραφές της Καινής Διαθήκης, η Ανάληψη έγινε στο Όρος των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ μπροστά στους μαθητές του Χριστού, οι οποίοι παρακολούθησαν με δέος την απομάκρυνση του Διδασκάλου. Η πατερική παράδοση τονίζει ιδιαίτερα τον υπερφυσικό χαρακτήρα της Αναλήψεως του Κυρίου, το όποιο περιλήφθηκε στη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας με τη χαρακτηριστική αναφορά στο Σύμβολο της Πίστεως («και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης…»).

Τόσο στις Πράξεις των Αποστόλων, όσο και στο Σύμβολο της Πίστεως («Πιστεύω») διακηρύσσεται η σχέση της Αναλήψεως με τη Δευτέρα Παρουσία. Η Ανάληψη του Χριστού συνεορταζόταν με την Πεντηκοστή, κατά τους πρώτους αιώνες. Από τον 4ο αιώνα, όμως, άρχισε η προοδευτική διάκριση και ο αυτοτελής εορτασμός της. Απολυτίκιο Ανελήφθης εν δόξη, Χριστέ ο Θεός ημών, χαροποιήσας τους μαθητάς, τη επαγγελία του Αγίου Πνεύματος· βεβαιωθέντων αυτών δια της ευλογίας, ότι συ ει ο Υιός του Θεού, ο λυτρωτής του κόσμου.

Λαογραφία

Η γιορτή της Αναλήψεως εκτός από την επίσημη ονομασία της έχει και πολλές λαϊκές ονομασίες όπως: Αναληψού, στη Σαντορίνη. Αναληψιός, στη Θράκη. Τ’ Αγιού Αναληψιού, στην Ίμβρο. Συναληψιού, στη Ρόδο. Τα Σαράντα της Πασκαλιάς, στην Κομοτηνή. Γαλατοπέφτη, στη Μύκονο, στη Σίφνο, στη Σκύρο κ.α, διότι την ημέρα αυτή οι τσοπάνηδες συνηθίζουν να μοιράζουν γάλα δωρεάν στα χωριά τους «για το καλό του κοπαδιού».

Η ονομασία της γιορτής χρησιμοποιείται και μεταφορικά σε λέξεις και φράσεις που δηλώνουν την εξαφάνιση και την κλεψιά: «αναλήφθηκε το αρνί», «έγινε της Αναλήψεως». Λέγεται και για άνθρωπο που αναχώρησε απροειδοποίητα και ξαφνικά. Είναι γνωστή η παλαιότερη συνήθεια να πηγαίνουν της Αναλήψεως στη θάλασσα για το πρώτο μπάνιο. Μάλιστα, σε όρισμένα μέρη γέμιζαν με θαλασσινό νερό τα «σαράντα κύματα», ένα μπουκάλι που το φύλαγαν για φάρμακο σε πρηξίματα, δαγκώματα και διάφορους πόνους.

ΠΗΓΗ: www.sansimera.gr

Ως εκπρόσωπο μιας ανύπαρκτης εκκλησίας ονομάζει τον "μητροπολίτη Ιλαρίωνα" με ανακοίνωσή της η αρχιεπισκοπή Κρήτης.

Μετά τις αποκαλύψεις του Candianews, η αρχιεπισκοπή ανέφερε ότι "ο συγκεκριμένος ρασοφόρος πραγματοποιεί συνάξεις σε ξενοδοχεία, αίθουσες και ιδιωτικούς χώρους, προσκαλεί ανθρώπους που έχουν προβλήματα υγείας για να τους «σταυρώσει» και δήθεν να τους θεραπεύσει", ενώ "δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία Κρήτης, ούτε με κάποια από τις Κανονικές Ορθόδοξες Εκκλησίες σε όλο τον κόσμο, ούτε υπάρχει Ελληνορωσική Μητρόπολη Ευρώπης ή Ελληνορωσική Μητροπολιτική Σύνοδος".

Διαβάστε την ανακοίνωση.

«Τις τελευταίες ημέρες έχει εμφανισθεί στο Ηράκλειο, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ανατολικής κυρίως Κρήτης, κάποιος ρασοφόρος, ο οποίος ονομάζεται «Μητροπολίτης Κρήτης Ιλαρίων ο Α', Υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Ευρώπης και Πρόεδρος της Ελληνορωσικής Μητροπολιτικής Συνόδου Ευρώπης».

Ως έδρα του παρουσιάζει κάποιο Ησυχαστήριο «Παναγία Θεραπεύτρια» στη Νέα Μάκρη Αττικής.

Ο συγκεκριμένος ρασοφόρος πραγματοποιεί συνάξεις σε ξενοδοχεία, αίθουσες και ιδιωτικούς χώρους, προσκαλεί ανθρώπους που έχουν προβλήματα υγείας για να τους «σταυρώσει» και δήθεν να τους θεραπεύσει.

Πληροφορούμε τον ευσεβή λαό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας, ότι ο συγκεκριμένος ρασοφόρος είναι άγνωστος για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία Κρήτης, ούτε με κάποια από τις Κανονικές Ορθόδοξες Εκκλησίες σε όλο τον κόσμο, ούτε υπάρχει Ελληνορωσική Μητρόπολη Ευρώπης ή Ελληνορωσική Μητροπολιτική Σύνοδος.

Για τους παραπάνω λόγους, ζητούμε την προσοχή των ευσεβών χριστιανών εις το συγκεκριμένο θέμα, να βρίσκονται σε εγρήγορση, να εμπιστεύονται μόνο  την Τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία μας και τις ευρισκόμενες σε κοινωνία με τις Κανονικές Ορθόδοξες Εκκλησίες». 

Δείτε τις φωτογραφίες

Πηγή candianews.gr

Την κατάργηση των παρελάσεων των μαθητών, του υποχρεωτικού εκκλησιασμού και της υποχρεωτικής προσευχής, προτείνει η Επιτροπή Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου.

Και δεν είναι οι μόνες ρηξικέλευθες προτάσεις της, που προκαλούν αντιδράσεις, τόσο από την Εκκλησία, όσο και από την εκπαιδευτική κοινότητα.

Για παράδειγμα, στο Λύκειο τα μόνα υποχρεωτικά μαθήματα για όλους τους μαθητές προτείνεται να είναι τα Αγγλικά, η Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία.

Οι ανατροπές διατρέχουν και τις τρεις εκπαιδευτικές βαθμίδες και εύλογα το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Για σήμερα, έχει προγραμματισθεί σύσκεψη στο υπουργείο Παιδείας, υπό τον υπουργό Νίκο Φίλη, στην οποία θα πάρουν μέρος οι επικεφαλής των οργάνων του εθνικού διαλόγου και θα γίνει μία πρώτη μελέτη των προτάσεων της έκθεσης (110 σελίδες) της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων και της έκθεσης που δημοσιοποιήθηκε χθες.

Πάντως, οι προτάσεις δεν είναι δεσμευτικές για το υπουργείο Παιδείας, ωστόσο, ήδη κάποιες προκαλούν την αντίδραση της Εκκλησίας και άλλες (καθιέρωση διετούς Λυκείου), κρίνονται ανεφάρμοστες.

Ειδικότερα, οι βασικές προτάσεις της Επιτροπής για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι οι εξής:

• Κατάργηση των παρελάσεων των μαθητών, του υποχρεωτικού. εκκλησιασμού και της υποχρεωτικής προσευχής.

• Αμεσος περιορισμός της ύλης κατά τουλάχιστον 20%-30%.

• Κατάργηση των επαναληπτικών εξετάσεων στο Γυμνάσιο.

• Αντικατάστασή τους με εργασίες (και εξετάσεις κατά τη διάρκεια του έτους).

• Θεσμοθέτηση των ομαδικών εργασιών ως τρόπου εξέτασης.

• Ενοποίηση των κατευθύνσεων των μαθημάτων και αντίστοιχη ενοποίηση των ειδικοτήτων που διδάσκουν τα μαθήματα.

Για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση επιπλέον προτείνεται:

• Αναδιοργάνωση σε 4 χρόνια Γυμνάσιο και 2 χρόνια Λύκειο και αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών. Η πρόταση προσιδιάζει με τη δομή του International Baccalaureate (IB) και όπως επισημαίνεται στο κείμενο, απαιτεί τη διοικητική ανασυγκρότηση των σχολικών μονάδων.

• Η Δ΄ Γυμνασίου θα αποτελεί οργανικό μέρος του καινούργιου τετρατάξιου γυμνασίου, αλλά παράλληλα θα είναι και το σημείο όπου θα οριστικοποιείται η απόφαση των μαθητών και των μαθητριών για τη συνέχεια της ακαδημαϊκής τους πορείας.

• Οι μαθητές θα μπορούν να καταρτίσουν το ατομικό τους πρόγραμμα το οποίο θα παρακολουθούν κατά τη διετία του Λυκείου.

• Η διαδικασία στην Α΄ και Β΄ Λυκείου θα είναι ενιαία. Δεν θα υπάρχουν εξετάσεις στην Α΄ Λυκείου, ούτε απορρίψεις ούτε μετεξεταστέοι. Η επίδοση κρίνεται στις τελικές εξετάσεις και το Εθνικό Απολυτήριο Λυκείου.

• Το Εθνικό Απολυτήριο θα χορηγείται ύστερα από γραπτές εξετάσεις στο τέλος της Β΄ Λυκείου. Στον βαθμό του απολυτηρίου θα έχει ιδιαίτερο βάρος η επίδοση σε εκτεταμένο δοκίμιο, το οποίο θα γράφουν οι μαθητές. Επίσης, συμμετοχή έχει η αξιολόγηση εργασιών κατά τη διάρκεια της Γ΄ Λυκείου.

• Τα Αγγλικά και η Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία θα είναι τα κοινά υποχρεωτικά μαθήματα για όλους τους μαθητές στο Λύκειο. Η Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία θα περιλαμβάνει σύγχρονη λογοτεχνία (ελληνική και παγκόσμια), ποίηση, θέατρο, δοκίμιο και παραγωγή γραπτού λόγου.

• Η διδασκαλία των Αγγλικών δεν θα έχει σχέση με τη φροντιστηριακή διδασκαλία των Αγγλικών ως ξένη γλώσσα, αλλά θα εστιάζεται στην πολιτιστική διάσταση της γλώσσας: λογοτεχνία, δοκίμιο, θέατρο, εφημερίδες και περιοδικά.

• Κατάργηση των βαθμών και αντικατάστασή τους από περιγραφές του προφίλ του μαθητή.

Ως προς την οργάνωση των σχολικών μονάδων προτείνονται εξασφάλιση ισχυρής ηγεσίας στα σχολεία, μεγαλύτερα Γυμνάσια προς την κατεύθυνση της δημιουργίας τετρατάξιων Γυμνασίων (κατά 25% μεγαλύτερα) και τη δημιουργία λιγότερων αλλά πολυπληθέστερων Λυκείων, μερικά από τα οποία θα προέλθουν από συγχωνεύσεις, όπου θα καταστεί δυνατόν να δημιουργηθούν τάξεις με επιλογές μαθημάτων.

Πηγή εφημερίδα "Η Καθημερινή"

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot