Σκληραίνει τη στάση της η Ισπανία απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση.

Μετά τις αντιδράσεις Ραχόι, χθες, κατά τη Σύνοδο Κορυφής, σήμερα έρχονται δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας της χώρας, Λουίς δε Γκίνδος, που ζητά από την Ελλάδα να αποπληρώσει τα δάνεια που πήρε από την Ισπανία.

Δεν τίθεται θέμα διαγραφής της οφειλής αυτής, που φτάνει τα 26 δισ. ευρώ, διαμηνύει ο Γκίνδος.

Η Μαδρίτη είχε εκταμιεύσει το ποσό αυτό μέσω διμερών δανείων και στο πλαίσιο του πακέτου στήριξης το οποίο χορηγήθηκε μετά το 2010 στην Αθήνα από τους ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, υπενθύμισε ο Λουίς δε Γκίνδος κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του υπουργικού συμβουλίου.

Η νέα ελληνική κυβέρνηση ζητεί την κατάργηση της τρόικας και θέτει επίσης ζήτημα ελάφρυνσης του ελληνικού κρατικού χρέους.

Ο Ισπανός υπουργός, ωστόσο, τόνισε ότι αυτά τα 26 δισεκατομμύρια “αντιπροσωπεύουν κατά προσέγγιση το ποσό που δαπανούμε σε έναν χρόνο για τα επιδόματα ανεργίας στη χώρα (μας), όπου το ποσοστό της ανεργίας ανέρχεται στο 23%”. Επιπλέον, η Ισπανία είχε αναγκαστεί να δανειστεί με επιτόκια υψηλότερα από αυτά που προσφέρει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η Μαδρίτη, πρόσθεσε ο ίδιος.

“Υπάρχει μια κόκκινη γραμμή”, επέμεινε ο Λουίς δε Γκίνδος. “Η Ισπανία λογικά θα ήθελε (...) το δάνειο αυτό να αποπληρωθεί”, πρόσθεσε.

Αντίθετα με ό,τι συνέβαινε στην περίπτωση άλλων ευρωπαϊκών χωρών, “η έκθεση των επιχειρήσεων και των τραπεζών της Ισπανίας στην Ελλάδα τότε ήταν σχεδόν ανύπαρκτη”, συνέχισε ο Λουίς δε Γκίνδος, ο οποίος έκρινε ότι “αυτά τα 26 δισεκ. ευρώ αποτελούν την απόδειξη της πλήρους αλληλεγγύης” της Ισπανίας προς την Ελλάδα.

Οι συντηρητικές κυβερνήσεις στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, που θεωρούν ότι έχουν πλέον ξεπεράσει τη σοβαρή κρίση που αντιμετώπισαν το 2014 αφού εφάρμοσαν τις πολιτικές σκληρής λιτότητας που τους ζητήθηκαν σε αντάλλαγμα για τα προγράμματα στήριξης τους, αντιμετωπίζουν μάλλον με κακό μάτι τα αιτήματα της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Η Ισπανία είχε αναγκαστεί να δανειστεί πάνω από €40 δισεκ. για να υποστηρίξει τον τραπεζικό της τομέα, τα οποία πρέπει τώρα να αποπληρώσει.

Πηγή: ΑΠΕ

«Διακοπές»... μακράς διαρκείας φαίνεται πως  θα κάνει η Τρόικα, οι τελευταίοι ελεγκτές της οποίας έφυγαν από την Αθήνα τον Δεκέμβριο και δεν φαίνεται πως θα επιστρέψουν πριν τα μέσα Μαρτίου το νωρίτερο, εφόσον σχηματιστεί κυβέρνηση στη χώρα μας μέχρι τον Φεβρουάριο.
 
Ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης αποκάλυψε χθες και επισήμως ότι είναι πιθανή μία «μίνι» παράταση της τελευταίας αξιολόγησης του ελληνικού ποργράμματος, επειδή ο χρόνος που μεσολαβεί από τον σχηματισμό κυβέρνησης μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου είναι περιορισμένος. Η παράταση αυτή θα απαιτηθεί από τους ευρωπαίους δανειστές αλλά πρέπει να ολοκληρωθεί εντός ενός σύντομου («αποδεκτού» όπως ανέφερε ο κύριος Χαρδούβελης) χρόνου.
 
Τα λεγόμενά του δείχνουν ότι πρόκειται για άλλη μία «τεχνική παράταση» ολίγων εβδομάδων. Η προοπτική αυτή είχε διαφανεί ήδη και από την διατύπωση που επελέγη στην ανακοίνωση της δίμηνης παράτασης, καθώς από αυτήν προκύπτει ότι τυχόν περαιτέρω επέκτασή της δεν απαιτείται να εγκριθεί ξανά από εθνικά κοινοβούλια.
 
Σύμφωνα με πληροφορίες του protothema.gr πάντως, οι δανειστές δεν πιέζονται να κλείσει άμεσα η ελληνική αξιολόγηση, δεδομένου ότι η άκρως «ευαίσθητη» στα θέματα δημοσίου χρέους Φιλανδία θα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο μέχρι τις 19 Απριλίου. Οι Φιλανδοί είχαν τηρήσει ίσως την πιο σκληρή στάση έναντι του πρώτου προγράμματος στήριξης ζητώντας «εγγυήσεις» (collateral) από την Ελλάδα (καθώς και οι ίδιοι είχαν στο παρελθόν είχαν αναγκαστεί σε ανάλογες απαιτήσεις) ενώ ένας «δικός» τους άνθρωπος, ο Όλι Ρεν, ήταν εκείνος που χειρίστηκε ως αρμόδιος Επίτροπος την κρίση χρέους της χώρας μας.
 
Έτσι, για να μην διαταραχθεί στην κορύφωσή της η προεκλογική περίοδος στη Φιλανδία,  οι δανειστές φαίνεται να μην θέλουν να ανοίξει «μέτωπο» της Αθήνας με την Τρόικα, ενόσω τουλάχιστον μπορεί ακόμα να ψάχνουμε για κυβέρνηση στη χώρα μας. Αλλά και αν ακόμα σχηματιστεί κυβέρνηση, δεν αποκλείεται επανάληψη του ίδιου σκηνικού όπως το 2014, που όλο το β΄εξάμηνο η Τρόικα κωλυσιεργούσε και συνεχώς ανέβαλε την άφιξή της στην Αθήνα.
 
Δεδομένη πρέπει να θεωρείται και η διαπραγματευτική θέση της Τρόικα πως, όσο η Ελλάδα ομφαλοσκοπεί με διεργασίες για σχηματισμό κυβέρνησης ή για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος της χώρας μας καθώς θα εξαντλούνται τα ταμειακά διαθέσιμα για να μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις. Όλοι πάντως, εντός και εκτός Ελλάδος, επαγρυπνούν ήδη προς αποφυγή ενός «πιστωτικού γεγονότος», δηλαδή μη πληρωμής κάποιων εκ των δόσεων των δανείων προς το εξωτερικό. Ως προς αυτό τουλάχιστον, δεν διαφαίνεται πως θα είναι ο Μάρτιος ο πιο κρίσιμος μήνας, καθώς το ποσό για τοκοχρεωλύσια δεν ξεπερνά τα 1,8 δισ. ευρώ και, άρα, θεωρείται κατ’αρχήν διαχειρίσιμο, ακόμα και αν απαιτηθεί κάποια μικρή «αβαρία» λίγων ημερών για πληρωμές αναγκών, εκτός ή εντός Ελλάδος.
 
Το μείζον φυσικά είναι τι θα συμβεί μετά τον Μάρτιο. Για να έρθουν τα επόμενα χρήματα στη χώρα μας, θα πρέπει να κάνει την εμφάνισή της η Τρόικα έως την 25η Μαρτίου το αργότερο, για να καταγράψει την κατάσταση και να κλείσει ο φάκελος της αξιολόγησης.
 
Από τη στάση της νέας κυβέρνησης θα εξαρτηθεί πότε και πόσα θα εισπράξει τελικώς η Ελλάδα από τα 7,2 δισ. των δανείων, αν θα ανοίξει η νέα πιστωτική γραμμή ECCL και αν θα πάνε  εκεί τα περίπου 10 από τα 11,4 δισ. που έχουν περισσέψει ΤΧΣ, ή αν θα επιστραφούν όλα για να μειώσουν το δημόσιο χρέος (αφήνοντας όμως χωρίς «ασπίδα προστασίας» το ελληνικό τραπεζικό σύστημα).