Σήμερα είναι πολύ συχνή η περίπτωση ασθενών στους οποίους σε τυχαίο έλεγχο θυρεοειδούς ή μετά από υποψία του ιατρού και έλεγχο θυρεοειδούς, έγινε η διάγνωση ενός ή περισσότερων όζων στον θυρεοειδή αδένα, συνήθως με υπερηχογράφημα.

Τί είναι αυτό που ονομάζουμε όζος θυρεοειδούς;

Οι όζοι του θυρεοειδούς αδένα είναι δυνατό να αντιπροσωπεύουν διάφορες καλοήθεις οντότητες,
αλλά και κακοήθεις: κυστικούς σχηματισμούς, αδενώματα, καρκινώματα και άλλα. Στην πλειονότητα τους οι όζοι του θυρεοειδούς είναι καλοήθεις, αλλά δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι σε αρκετές περιπτώσεις, συνυπάρχουν στον ίδιο ασθενή ή και ακόμη και στον ίδιο όζο του ασθενούς η καλοήθεια με την κακοήθεια, π.χ. ένας ασθενής να έχει καλοήθεις και κακοήθεις όζους ταυτόχρονα ή σε έναν ασθενή να υπάρχει μια “καλοήθης” κύστη η οποία σε ένα σημείο της έχει καρκίνο.

Οι όζοι είναι δυνατό να ψηλαφούνται, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται αντιληπτοί μόνο με το υπερηχογράφημα. Οι όζοι είναι δυνατό να είναι λειτουργικοί, δηλαδή να εκκρίνουν θυρεοειδικές ορμόνες. Όταν κάποιος όζος εκκρίνει ορμόνες είναι πιο σπάνιο να είναι καρκίνος.

Οι όζοι θυρεοειδούς είναι τέσσερις φορές πιο συχνοί στις γυναίκες και η συχνότητα αυξάνει με την ηλικία, με την έκθεση σε ραδιενεργό ακτινοβολία και με την μειωμένη πρόσληψη ιωδίου. Είναι σαφές ότι οι ασθενείς με κακοήθεια θα πρέπει να χειρουργούνται, όπως επίσης και ασθενείς με αμφιβολία για κακοήθεια η οποία δεν μπορεί να διευκρινισθεί.

Τα μέσα τα οποία χρησιμοποιούμε για την διάγνωση και έλεγχο του θυρεοειδούς αδένα και των παθήσεων του είναι:

1. εξετάσεις αίματος(ορμόνες θυρεοειδούς, TSH, θυρεοσφαιρίνη, καλσιτονίνη, αντισώματα, κτλ)

2. Υπερηχογράφημα θυρεοειδούς

3. Σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς

4. Βιοψία με λεπτή βελόνη (FNAB-Fine Needle Aspiration Biopsy)

5. Αξονική τομογραφία

6. Μαγνητική τομογραφία

Εξετάσεις αίματος:

Με τις εξετάσεις αίματος, ελέγχουμε την λειτουργία του θυρεοειδή αδένα ως σύνολο και ελέγχουμε για παθήσεις όπου έχουμε αυξημένο αριθμό αντισωμάτων όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto για παράδειγμα. Επίσης σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών ελέγχουμε και για ορμόνες οι αυξημένες τιμές των οποίων θέτουν υποψία για καρκίνωμα.

Υπερηχογράφημα θυρεοειδούς

Με το υπερηχογράφημα γίνεται απεικονιστικός έλεγχος του θυρεοειδούς. Ελέγχεται δηλαδή η δομή του. Εδώ αναγνωρίζονται οι όζοι καθώς και αλλοιώσεις στην αρχιτεκτονική του από άλλες ενδεχόμενες παθήσεις. Η μορφή ενός όζου στο υπερηχογράφημα μας δίνει στοιχεία σχετικά με την καλοήθεια ή κακοήθεια αυτού.

Σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς

Με το σπινθηρογράφημα διευκρινίζουμε την λειτουργικότητα του θυρεοειδή σε κάθε τμήμα του και την λειτουργικότητα των όζων εάν υπάρχουν. Εξ αιτίας της χαμηλής διαγνωστικής του αξίας σχετικά με την κακοήθεια ή όχι ενός όζου, η συγκεκριμένη εξέταση χρησιμοποιείται σε πολύ περιορισμένο αριθμό περιπτώσεων σήμερα.

Βιοψία με λεπτή βελόνη (FNAB-Fine Needle Aspiration Biopsy)

Με την FNA λαμβάνουμε υλικό με λεπτή βελόνα από τον θυρεοειδή ή τους όζους και το υλικό αυτό ελέγχεται στο μικροσκόπιο για να διευκρινιστεί εάν υπάρχει ή όχι κακοήθεια.

Τέσσερα είναι τα πιθανά αποτελέσματα από την FNA:

1. Θετικό για κακοήθεια-καρκίνο

2. Καλόηθες δείγμα

3. Δείγμα μη επαρκές για διάγνωση

4. Δείγμα ύποπτο για καρκίνο

Στην περίπτωση όπου υπάρχει θετικό αποτέλεσμα για κακοήθεια, δρομολογείται η περαιτέρω χειρουργική θεραπεία του ασθενούς. Στην περίπτωση που το δείγμα είναι καλόηθες τότε ο ασθενής υποβάλλεται ξανά σε FNA σε έξι μήνες και εάν και τότε δεν υπάρχει καμία διαφορά, τότε ελέγχεται ο ασθενής μια φορά τον χρόνο.

Εάν υπάρξει κάποια ανησυχητική για κακοήθεια αλλαγή, τότε δρομολογείται η περαιτέρω χειρουργική θεραπεία του ασθενούς. Στην περίπτωση που το δείγμα είναι μη επαρκές για διάγνωση, κάτι το οποίο θα φανεί μετά την κυτταρολογική του εξέταση και ανάλυση, θα πρέπει να επαναληφθεί η εξέταση μέχρις ότου υπάρξει ικανοποιητικό δείγμα. Εάν παρά τις επαναληπτικές λήψεις δειγμάτων δεν γίνει εφικτή η λήψη ικανοποιητικού δείγματος, θα πρέπει να δρομολογηθεί χειρουργική αντιμετώπιση.

Στην περίπτωση που το δείγμα είναι ύποπτο για καρκίνο, αυτό σημαίνει ότι το δείγμα είναι επαρκές και η εξέταση έγινε σωστά, αλλά δεν είναι δυνατό να διευκρινιστεί από αυτή την εξέταση εάν υπάρχει κακοήθεια ή όχι, λόγω της φύσης της νόσου και τους περιορισμούς της εξέτασης. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί χειρουργικά ο ασθενής.

Σε περίπτωση πολλαπλών όζων είναι σαφές ότι δεν είναι δυνατό να ελεγχθούν όλοι για κακοήθεια, αλλά μόνο οι πιο ύποπτοι. Σε τέτοιες περιπτώσεις υπό συνθήκες είναι ασφαλέστερο να χειρουργείται ο ασθενής ώστε αποκλειστεί το ενδεχόμενο αδιάγνωστου καρκίνου. Χειρουργική θεραπεία επίσης συνίσταται και σε ασθενείς οι οποίοι έχουν μεν καλοήθη νόσο, αλλά δεν μπορούν να ακολουθήσουν το πρόγραμμα της προβλεπόμενης παρακολούθησης με εξετάσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Τελικά σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να χειρουργηθώ εάν έχω όζους στον θυρεοειδή;

1. Όταν έχει προκύψει ότι πρόκειται για καρκίνο

2. Όταν δεν μπορεί να αποκλειστεί ο καρκίνος.

3. Όταν δεν είναι δυνατό να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα μετά από επανειλημμένες βιοψίες FNA

4. Όταν οι όζοι είναι πολλαπλοί και δεν είναι δυνατό να ελεγχθούν όλοι για αποκλεισμό κακοήθειας και ο ασθενής δεν μπορεί να ακολουθήσει τακτικό πρόγραμμα παρακολούθησης ακόμη και εάν το αποτέλεσμα της βιοψίας FNA μιλάει για καλοήθεια ενός όζου ο οποίος και εξετάστηκε.

5. Όταν οι όζοι δημιουργούν λειτουργικό πρόβλημα με τις ορμόνες που παράγουν

6. Όταν οι όζοι δημιουργούν προβλήματα λόγω πίεσης που ασκούν σε γύρω ιστούς, π.χ τραχεία προκαλώντας δύσπνοια.

7. Γενικά όταν ο ασθενής δεν είναι δυνατό να παρακολουθηθεί συχνά με εξετάσεις και να επισκέπτεται τον ιατρό στα προβλεπόμενα διαστήματα.


Ανδρέας Μπακογιάννης
Χειρουργός
www.absurgery.gr
ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ || ΟΖΟΙ

Το χιούμορ χαρίζει χρόνια, είναι υγεία, σέξι όποιος το διαθέτει, το γέλιο είναι μεταδοτικό και τα λοιπά. Τι γίνεται όμως όταν οι ειδικοί, κόβουν τη «φόρα» όταν λένε ότι προκαλεί πρόωρη άνοια;

Τα αποτελέσματα της έρευνας που διενήργησαν οι ειδικοί του Πανεπιστημίου University College London, και δημοσιεύθηκε στο Journal of Alzheimer’s Disease, δεν έχει καμία χιουμοριστική διάσταση.

Η Δρ. Camilla Clark και η ομάδα της που εκπόνησε την έρευνα, μελέτησαν μια ομάδα 48 ασθενών με μετωπιαία άνοια (μια από τις σπανιότερες μορφές άνοιας) και μέσα από ερωτηματολόγια που συμπληρώθηκαν από φίλους και συγγενείς των ασθενών διαπιστώθηκε ότι αρκετοί εξ αυτών είχαν παρατηρήσει αλλαγές στην αίσθηση του χιούμορ. Οι ερευνητές, αποκάλυψαν ότι οι ασθενείς πριν την επίσημη διάγνωση της ασθένειας, προτιμούσαν σειρές με «μαύρο» και «χοντροκομμένο» χιούμορ, όπως του Mr Bean και των Monty Python.

«Παρατηρήθηκαν σημαντικές αλλαγές –μια αίσθηση του χιούμορ εντελώς απρεπής και πολύ παραπάνω από κακόγουστη. Για παράδειγμα, ένας άντρας άρχισε να γελά όταν η γυναίκα του τραυματίστηκε πολύ σοβαρά», ανέφερε η Δρ. Clark. Από τη μεριά του, ο Δρ. Simon Ridley, από τον οργανισμό Alzheimer’s Research UK, τόνισε:

«Η απώλεια μνήμης είναι συνήθως το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη 'άνοια', ωστόσο η νέα μελέτη υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι να αξιολογούμε το ευρύ φάσμα συμπτωμάτων που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή και τις σχέσεις των ασθενών με τον περίγυρό τους». Όπως αναφέρει ο independent,  η μετωπιαία άνοια πλήττει την περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά, με τον ασθενή να χάνει την αυτοσυγκράτησή του.

Λόγω κακής οργάνωσης του συστήματος υγείας - Σύμφωνα με απόφαση που υπογράφει σήμερα ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Ξανθός, καταβάλλεται το ποσό των 972.000 ελβετικών φράγκων (πάνω από 900.000 ευρώ) στην Ελβετία, για αποστολή 5.400 ασκών αίματος

Με εισαγωγές μονάδων (ασκών) αίματος προσπαθεί το υπουργείο Υγείας να καλύψει τις ανάγκες των πολυμεταγγιζόμενων ασθενών καθώς και όλων όσοι χρειάζονται αίμα στο πλαίσιο της νοσηλείας τους.

Σύμφωνα με απόφαση που υπογράφει σήμερα ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Ξανθός, καταβάλλεται το ποσό των 972.000 ελβετικών φράγκων (πάνω από 900.000 ευρώ) στην Ελβετία, από όπου γίνεται η εισαγωγή, για αποστολή 5.400 ασκών αίματος. Άλλα 9.794,40 ελβετικά φράγκα (περίπου 9.000 ευρώ) δίνονται για την κάλυψη των μεταφορικών εξόδων της αεροπορικής εταιρείας από την Ελβετία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών (ΠΟΣΕΑ), η εθνική «δεξαμενή» αίματος χρειάζεται για να έχει επάρκεια και να μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού περίπου 650.000 μονάδες ετησίως. Λιγότερο, όμως, από το 50% των ασκών αίματος προέρχεται από τους εθελοντές αιμοδότες.

Περίπου οι μισές (300.000 μονάδες) προέρχονται από τους λεγόμενους δότες αναπλήρωσης, δηλαδή συγγενείς ασθενών ενώ περίπου 25.000 μονάδες εισάγονται από την Ελβετία με μεγάλο κόστος. Άλλες τόσες ωστόσο εκτιμάται ότι καταστρέφονται εξ αιτίας της κακής οργάνωσης του συστήματος αιμοδοσίας.

Έκκληση από τον Σύλλογο πασχόντων από μεσογειακή αναιμία

Πρόσφατα ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία (ΠΑΣΠΑΜΑ) απηύθυνε έκκληση προς όλους τους Έλληνες πολίτες να στηρίξουν την εθελοντική αιμοδοσία και να βοηθήσουν το σύστημα δίνοντας αίμα, επισημαίνοντας την κρισιμότητα της κατάστασης.

«Θύματα» των ελλείψεων σε αίμα είναι πρωτίστως οι πολυμεταγγιζόμενοι ασθενείς με μεσογειακή αναιμία αλλά και όλοι όσοι νοσηλεύονται και χρειάζονται αίμα, πχ τραυματίες, χειρουργικά περιστατικά κα.

protothema.gr

Ένα φάρμακο εγκεκριμένο για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας, βελτίωσε σημαντικά την κατάσταση μικρής ομάδας πασχόντων από τελικού σταδίου νόσο του Πάρκινσον.

Το φάρμακο λέγεται νιλοτινίμπη (nilotinib) και οι 10 από τους 11 ασθενείς που το πήραν παρουσίασαν βελτίωση σε πολλές λειτουργίες τους, από την ικανότητα ομιλίας και τη σκέψη έως την κινητικότητα.

Επιπλέον, οδήγησε σε σημαντικές αλλαγές των επιπέδων ορισμένων τοξικών πρωτεϊνών στον εγκέφαλό τους, η παρουσία των οποίων σημαίνει επιδείνωση της νόσου.

Οι βελτιώσεις των ασθενών ήταν τόσο έντονες, ώστε αρκετοί δήλωσαν πως νιώθουν σαν να αναστήθηκαν.

Αν και τα αποτελέσματα αυτά μοιάζουν πάρα πολύ ελπιδοφόρα, η ερμηνεία τους πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή, έσπευσαν να επισημάνουν οι ερευνητές.

Όπως εξήγησαν, η μελέτη τους είναι πάρα πολύ μικρή και δεν συγκρίθηκαν οι ασθενείς με άλλους που θα έπαιρναν ένα εικονικό φάρμακο, ώστε να βεβαιωθεί λ.χ. πως οι όποιες βελτιώσεις δεν οφείλονται στην αυθυποβολή (placebo effect).

Επιπλέον, το φάρμακο ως φαίνεται δρα μόνο για όσο καιρό το παίρνουν οι ασθενείς και οι γιατροί δεν γνωρίζουν ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες εκβάσεις των ασθενών από τυχόν παρατεταμένη θεραπεία.

Το μόνο που μπορεί θετικά να λεχθεί είναι ότι οι συγκεκριμένοι ασθενείς, οι οποίοι έλαβαν συγκεκριμένες δόσεις του φαρμάκου για ορισμένο χρονικό διάστημα, παρουσίασαν βελτίωση της κατάστασής τους. Το αν το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε άλλους ασθενείς, παραμένει ακόμα άγνωστο.

Η μελέτη

Η νέα μελέτη παρουσιάσθηκε στο ετήσιο συνέδριο της αμερικανικής Εταιρείας Νευροεπιστήμης (Neuroscience 2015), που διεξήχθη στο Σικάγο.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Πανεπιστημίου της Τζώρτζταουν, στην Ουάσινγκτον, ο δρ Τσαρμπέλ Μούζα, επίκουρος καθηγητής Νευρολογίας και διευθυντής του Εργαστηρίου Ανοιών & Παρκινσονισμού, είχε διεξάγει προ ετών έρευνες σε πειραματόζωα που είχαν δείξει ότι η νιλοτινίμπη μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπιση νευρολογικών νόσων όπως το Πάρκινσον.

Στην παρούσα μελέτη, η οποία είναι ουσιαστικά η πιλοτική δοκιμή σε ανθρώπους των προκλινικών ευρημάτων, συνεργάσθηκε με τον δρα Φερνάντο Πέιγκαν, αναπληρωτή καθηγητή Νευρολογίας και διευθυντή του Προγράμματος Κινητικών Διαταραχών στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Τζώρτζταουν.

Οι δύο επιστήμονες χορήγησαν τη νιλοτινίμπη σε 12 ασθενείς, οι 11 εκ των οποίων ολοκλήρωσαν τη μελέτη (διήρκησε έξι μήνες), έχοντας ως στόχο να εξετάσουν εάν το φάρμακο θα ήταν ασφαλές.

Οι δόσεις του φαρμάκου που χορηγήθηκαν είναι πολύ χαμηλότερες από εκείνες που δίνονται σε ασθενείς με λευχαιμία, είπαν οι δύο γιατροί στο συνέδριο.

Τα αποτελέσματα

Η νιλοτινίμπη απεδείχθη ασφαλής, ενώ επέφερε σε 10 από τους ασθενείς σημαντικές βελτιώσεις των συμπτωμάτων τους, τόσο των κινητικών (π.χ. ικανότητα βάδισης, ομιλίας) όσο και των μη κινητικών (π.χ. κένωση των εντέρων).

Υπήρξε μάλιστα ένας ασθενής ο οποίος ήταν καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα και ανέκτησε την ικανότητα της βάδισης, και τρεις οι οποίοι δεν μιλούσαν και μπόρεσαν να ξανακάνουν συζητήσεις με την οικογένειά τους.

«Οι μεγαλύτερες βελτιώσεις παρατηρήθηκαν στους ασθενείς που μόλις έμπαιναν στο τελικό στάδιο της νόσου, καθώς και σε όσους είχαν άνοια με σωμάτια λέβι (Lewy) η οποία συχνά περιγράφεται ως συνδυασμός των νόσων Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ», διευκρίνισε ο δρ Πέιγκαν.

Ειδικές εξετάσεις έδειξαν ακόμα ότι σε πολλούς ασθενείς αυξήθηκε η παραγωγή της ουσίας ντοπαμίνη στον εγκέφαλο.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μειώσουν ή να διακόψουν εντελώς τα φάρμακα που έπαιρναν για το Πάρκινσον, δεδομένου ότι το χαρακτηριστικό γνώρισμά του είναι η απουσία ντοπαμίνης.

Βελτιώσεις παρατηρήθηκαν και σε ορισμένους βιολογικούς δείκτες της ασθένειας, που ανιχνεύονται με εξέταση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (είναι το υγρό που περιέχεται στην σπονδυλική στήλη και τον εγκέφαλο).

Οι βιοδείκτες αυτοί είναι οι πρωτεΐνες άλφα-συνουκλεϊνη, αμυλοειδής βήτα-40/42 και ντοπαμίνη τα επίπεδα των οποίων μειώνονται όσο εξελίσσεται το Πάρκινσον, καθώς και οι πρωτεΐνες Tau και p-Tau τα επίπεδα των οποίων αυξάνονται όταν οι ασθενείς αρχίζουν να έχουν και άνοια.

Οι βελτιώσεις σε αυτούς τους βιοδείκτες «υποδηλώνουν αποβολή τοξικών πρωτεϊνών από τον εγκέφαλο και επομένως βελτίωση της εγκεφαλικής λειτουργίας», εξήγησε ο δρ Πέιγκαν.

Τα επόμενα βήματα

Και συνέχισε: «Αυτή η μελέτη αντιπροσωπεύει την πρώτη στα χρονικά ένδειξη ότι μία θεραπεία ίσως μπορεί να αντιστρέφει τη νοητική και κινητική φθορά στους ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον και άνοια με σωμάτια λέβι, αναλόγως βεβαίως και με το στάδιο των νοσημάτων αυτών.

»Έχει όμως ζωτική σημασία να διεξάγουμε μεγαλύτερες και πιο καλά σχεδιασμένες μελέτες, πριν αποφανθούμε για τον αληθινό αντίκτυπο του φαρμάκου».

Σημειώνεται πως όταν οι ασθενείς σταμάτησαν τη λήψη νιλοτινίμπης, η νοητική και κινητική ικανότητά τους παρουσίασε εκ νέου φθίνουσα πορεία, παρότι ξανάρχισαν να παίρνουν τα αντιπαρκινσονικά φάρμακά τους.

Επειδή, όμως, υπάρχει και παρατεινόμενη φάση της μελέτης, τώρα λαμβάνουν πάλι νιλοτινίμπη και οι ερευνητές συνεχίζουν την παρακολούθησή τους.

Επιπλέον, προγραμματίζουν από το νέο έτος νέες, μεγαλύτερες μελέτες στις οποίες θα συμπεριλάβουν πάσχοντες και από άλλες παρεμφερείς νόσους, συμπεριλαμβανομένης της νόσου Αλτσχάιμερ.

Πηγή: tanea.gr