Το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού προέρχεται από το εβραϊκό Πάσχα και σχετίζεται με την έξοδο τους από την Αίγυπτο.
Το σούβλισμα του οβελία είναι ίσως το χαρακτηριστικό πασχαλινό έθιμο για εμάς τους Έλληνες. Το »ηρωικό γύρισμα»στη σούβλα αποτελούσε αρχικά κατεξοχήν έθιμο της Ρούμελης και της Πελοποννήσου.

Το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού προέρχεται από το εβραϊκό Πάσχα και σχετίζεται με την έξοδο τους από την Αίγυπτο.

Εκείνο το βράδυ, της εξόδου, κάθε οικογένεια πρόσφερε ως θυσία στο Θεό ένα αρνί για τη σωτηρία όλου του λαού. Το έφαγαν, χωρίς να σπάσουν τα κόκαλά του, μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα. Με το αίμα του έβαψαν πόρτες τους.

Την έξοδό τους από την Αίγυπτο οι Ισραηλίτες τη γιορτάζουν κάθε χρόνο στις 14 του μήνα Νισάν (μεταξύ Μαρτίου και Απριλίου) και την ονομάζουν Πάσχα πού σημαίνει πέρασμα, διάβαση, γιατί με τη διέλευση της Ερυθράς Θάλασσας πέρασαν από τη σκλαβιά της Αιγύπτου στην ελευθερία. Η γιορτή του Πάσχα (στα εβραϊκά Πεσάχ) είναι η μεγαλύτερη γιορτή των Εβραίων και διαρκεί μαζί με την Εβδομάδα των Αζύμων οκτώ μέρες σύμφωνα με το dogma.gr.

Επίσης ο αμνός συμβολίζει τον Χριστό, διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει τον Ιησού με τον αμνό θεού που θα πάρει στις πλάτες του τις αμαρτίες του κόσμου.

Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας την Κυριακή του Πάσχα ψήνουν το αρνί στη σούβλα, μαζί με το κοκορέτσι.

Το απόγευμα στην Εκκλησία γίνεται ο Εσπερινός της Αγάπης. Οι Χριστιανοί ανταλλάσσουν αδελφικό ασπασμό διαβάζοντας το Ευαγγέλιο σε διάφορες σε διάφορες γλώσσες. Από την Κυριακή του Πάσχα και για 40 ημέρες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί χαιρετούν ο ένας τον άλλον λέγοντας «Χριστός Ανέστη» και απαντώντας «Αληθώς Ανέστη».

Την Κυριακή του Πάσχα εκτός απ’ τα αυγά σε μερικά μέρη καθαγιάζεται και ο Αμνός του Πάσχα και διανέμεται στους εκκλησιαζόμενους από τον παπά. Αυτοί φέρνουν τη μερίδα τους στο σπίτι τους και όλα τα μέλη της οικογένειάς τους παίρνουν από το αγιασθέν κρέας. Αυτό είναι «το καταβόλι» των Κερκυραίων.

Το Πάσχα θεωρείται η σπουδαιότερη γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού έτους και εκτός από το ψήσιμο του οβελία και το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών τα πιο πρωτότυπα έθιμα αναβιώνουν σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας.

Η κούνια της Κύθνου

Το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα, στήνεται η «κούνια», ένα έθιμο που μια εκδοχή θέλει να κρατά από την αρχαία Αθήνα. Πάνω της κάθονται τα μικρά αγόρια και κορίτσια των χωριών του νησιού, και κάθε αγόρι που κουνά το εκάστοτε κορίτσι, του υπόσχεται… γάμο.

Πάτμος- Η «Δεύτερη Ανάσταση»

Την Κυριακή του Πάσχα στις 3 το απόγευμα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η 2η Ανάσταση κατά την οποία το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες (ιταλικά, τα γαλλικά, τα ρώσικα, τα αγγλικά, τα γερμανικά, τα σέρβικα και τα αρχαία ομηρικά ελληνικά) και από τον ηγούμενο μοιράζονται κόκκινα αυγά στους πιστούς.

Καλαμάτα – Σαϊτοπόλεμος

Οι ρίζες του εθίμου βρίσκονται στους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821.

Ο θρύλος θέλει τους Μεσσήνιους να χρησιμοποίησαν σαΐτες γεμάτες με εκρηκτικά για την αναχαίτιση του ιππικού των Τούρκων, τρομάζοντας τα άλογα και αποδεικνύοντας ότι η νίκη σε μια μάχη δεν έρχεται από την αριθμητική υπεροχή.

Αρκετοί από τους συμμετέχοντες φορούν παραδοσιακές φορεσιές, κρατώντας στα χέρια τους τις χειροποίητες σαΐτες, οι οποίες φτιάχνονται από χάρτινα ρολά γεμισμένα με μπαρούτι.

Τα «μπουλούκια» -όπως ονομάζονται οι ομάδες των σαϊτολόγων- αναβιώνουν το έθιμο αυτό κάθε χρόνο, ως υπενθύμιση του ηρωισμού Ελλήνων επί της Τουρκοκρατίας.

Άμφισσα – Τα «Δάκρυα της Παναγιάς»

Στην Άμφισσα, λαμβάνει χώρα ένα ενδιαφέρον πασχαλινό έθιμο της Ρούμελης. Ονομάζεται «Δάκρυα της Παναγιάς». Το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής σύμπασα η Άμφισσα κάθεται σε καφενεία, μεζεδοπωλεία κι εστιατόρια για να καταναλώσει σαρακοστιανά χωρίς λάδι και μεγάλες ποσότητες τσίπουρου και ούζου, που είναι τα εν λόγω δάκρυα!

Στην Αρκίτσα, την δεύτερη ημέρα του Πάσχα συναντάμε το έθιμο της Ρωμάνας. Γυναίκες με τοπικές ενδυμασίες τραγουδώντας το τραγούδι της Ρωμάνας, συγκεντρώνουν χρήματα και υλικά για να φτιάξουν παραδοσιακές πίτες. Το ίδιο απόγευμα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής προσφέρουν τις πίτες που ετοίμασαν.

Σχοινούσα – «Μπίλιοι»

Την ημέρα του Πάσχα όλοι οι κάτοικοι συγκεντρώνονται στην κεντρική πλατεία και παίζουν «μπίλιους», παραδοσιακό παιχνίδι παρόμοιο του «μπόουλινγκ».

Κερκίνη – Αυγομαχίες

Την Κυριακή του Πάσχα αναβιώνει στην Καστανούσα Κερκίνης του διευρυμένου δήμου Ηράκλειας, το ποντιακό πασχαλινό έθιμο «αυγομαχίες». Το έθιμο έχει τις ρίζες του στον Πόντο και συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου και τη σύγκρουση του καλού με το κακό. Βασικός κανόνας του εθίμου είναι η χρησιμοποίηση μόνο αυγών κότας

Πάσχα στο Άγιον Όρος

Το Πάσχα στο Άγιο Όρος δεν έχει βεγγαλικά, ψητό στη σούβλα και χορούς. Είναι ένα Πάσχα βαθιά μυστηριακό. Εδώ η Ανάσταση είναι ο θεμέλιος λίθος της μοναστηριακής ζωής.

Μετά την Ακολουθία της Αναστάσεως μοναχοί και προσκυνητές μετακινούνται την τράπεζα της μονής για το πρώτο μη νηστίσιμο γεύμα μετά από νηστεία 40 ημερών.

Ψάρι χόρτα κρασί και κόκκινα αυγά βρίσκονται ήδη στα τραπέζια. Αμέσως μετά το πασχαλινό γεύμα οι μοναχοί και οι προσκυνητές επιστρέφουν στον ναό.

Στο τέλος της πρωινής Λειτουργίας παίρνουν από τα χέρια του ηγούμενου ευλογία, ένα γλυκό και ένα κόκκινο αυγό.

Αγώνας δρόμου στην Αράχωβα

Διπλή γιορτή για την Αράχωβα, καθώς η γιορτή του Αγίου Γεωργίου που πέφτει παραδοσιακά κοντά στο Πάσχα γιορτάζεται με την ίδια φροντίδα και ζέση που επιδεικνύουν οι ντόπιοι για την Ανάσταση. Έτσι, ανήμερα του Πάσχα, ξεκινά η περιφορά της εικόνας του Αγίου Γεωργίου, οι γηραιότεροι κάτοικοι ξεκινούν από την Εκκλησία και πραγματοποιούν τον «αγώνα της ανηφόρας», ενώ χορευτικά συγκροτήματα έχουν ήδη πιάσει δουλειά. Παράλληλα, έχουν ετοιμαστεί οι «λάκκοι» σε κάθε γειτονιά, όπου ανάβουν οι φωτιές που θα υποδεχθούν δεκάδες αρνιά – τόσα, ώστε λέγεται πως αν κάποιος δει από μακριά την Αράχωβα, νομίζει πως το χωριό έχει πάρει φωτιά.

Ήπειρος -Ο «νεκρός» Ζαφείρης

Την Κυριακή του Πάσχα και καθόλη τη διάρκεια της Άνοιξης στην Ήπειρο αλλά και σε κάποια μέρη της Μακεδονίας αναβιώνει το έθιμο του Ζαφείρη. Το όνομα δεν είναι σταθερό και μπορεί και να συναντηθεί ως Μαγιόπουλο ή ακόμα  και Φουσκοδέντρι. Το έθιμο αυτό είναι ουσιαστικά ένα παιδικό παιχνίδι και την αναβίωση του. Το παιδί που έχει το ρόλο του Ζαφείρη παριστάνει το νεκρό, ενώ τα υπόλοιπα μαζεύουν λουλούδια και φύλλα. Τον στολίζουν και παράλληλα τον μοιρολογούν κρατώντας στα χέρια τους καλάμια αντί για λαμπάδες. Στο τέλος του μοιρολογιού, όλα τα παιδιά μαζί φωνάζουν «Σήκου Ζαφείρη, Σήκου!» και ο «νεκρός» ανασταίνεται από το στολισμένο με λουλούδια κρεβάτι του και τα κυνηγά φωνάζοντας και γελώντας. Αλίμονο στον άτυχο που θα πιάσει ο αναστημένος Ζαφείρης, γιατί θα είναι ο «νεκρός» της επόμενης χρονιάς ή του επόμενου γύρου.

Σάμος- Το έθιμο των τουφεκιών

Στο Μαραθόκαμπο της Σάμου, την Κυριακή του Πάσχα, εδώ και περίπου 100 χρόνια διατηρείται το έθιμο των τουφεκιών, ένα έθιμο με καταβολές στην Επανάσταση του 1821. Στις ημέρες μας, οι κάτοικοι προσπαθούν κάθε χρονιά να προσφέρουν και εντυπωσιακότερο θέαμα, προσελκύοντας επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο.Για το έθιμο αυτό ο κόσμος προετοιμάζεται μήνες πριν. Συγκεντρώνουν τα υλικά τους και σιγά σιγά κατασκευάζουν απίστευτο αριθμό εκτοξευτήρων-τουφεκιών.

Κάθε ενορία έχει στην συλλογή της 1.600-2.000 εκτοξευτήρες. Τα τοποθετούν στο χώμα με προσανατολισμό τα απέναντι βουνά -για λόγους ασφαλείας- και έτσι η κάθε ενορία παρουσιάζει το δικό της θέαμα. Την Κυριακή του Πάσχα, μετά τη μεσημεριανή περιφορά των Αναστάσεων, όλες οι ενορίες συναντιούνται σε προκαθορισμένο σημείο και η κάθε μια στην σειρά της ξεκινά τις… τουφεκιές.

Στόχος είναι να παρουσιάσουν το πλέον πολύβουο και καπνογόνο θέαμα διότι με αυτόν τον τρόπο ανακηρύσσεται και ο νικητής.Όταν τελειώσει η διαδικασία όλοι μαζί γιορτάζουν με αυγά, κουλούρια και παραδοσιακό σαμιώτικο κρασί.

aftodioikisi.gr

Αποφασισμένοι να μην πουλήσουν αμνοερίφια σε τιμή κάτω των 6 ευρώ/κιλό την περίοδο του Πάσχα, τη στιγμή που το κόστος εκτροφής, όπως υποστηρίζουν, υπερβαίνει τα 7 ευρώ, εμφανίζονται μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι Έλληνες κτηνοτρόφοι.

Ταυτόχρονα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επάρκεια στην αγορά, λόγω της «μειωμένης, κατά 30%, παραγωγής εμπορεύματος που καταγράφεται φέτος».

«Θα το καταστήσουμε σαφές σήμερα στο παζάρι του Λαγκαδά, ότι αμνοερίφιο κάτω των 6 ευρώ/κιλό δεν πουλάμε» σημείωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, Δημήτρης Καμπούρης και πρόσθεσε: «Οι έμποροι θέλουν να αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές των 4,5-5 ευρώ/κιλό». Σημειώνεται ότι την Πέμπτη, 21 Απριλίου, θα γίνει το παζάρι στη Δράμα και δύο ημέρες μετά το τελευταίο, στο Κιλκίς.

Ο κ. Καμπούρης καταγγέλλει ότι «η ελληνική αγορά γέμισε ρουμάνικα αμνοερίφια που βαφτίστηκαν ελληνικά και πωλούνται σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές» και καλεί κρεοπώλες και εμπόρους να προχωρήσουν σε συμπίεση του ποσοστού κέρδους τους, προς όφελος του καταναλωτή. Συστήνει δε στους κτηνοτρόφους να βρουν άλλους τρόπους διάθεσης των προϊόντων τους, εφόσον δεν πάρουν την τιμή που θα τους επιτρέψει να καλύψουν τουλάχιστον το 80% του κόστους εκτροφής. Ο ίδιος προειδοποιεί τους καταναλωτές ότι δεν αποκλείεται να υπάρξει έλλειψη στην ελληνική αγορά, δεδομένων τόσο ότι προηγήθηκε το Πάσχα των καθολικών, όσο και ότι έγιναν πολλές πρόωρες εξαγωγές σε Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Καμπούρης κατηγορεί για «ανυπαρξία» την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σημειώνοντας: «Τους αναζητούμε στα τηλέφωνα να τους ενημερώσουμε για την κατάσταση στην αγορά ενόψει των εορτών του Πάσχα και δεν μπορούμε να τους βρούμε. Είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη να ξεκινήσουν οι έλεγχοι στην αγορά ενόψει των εορτών».

«Αν ο παραγωγός χάσει και τη φετινή χρονιά, εκτιμώ ότι το 2017 δεν θα κυκλοφορούν ελληνικά αμνοερίφια» τονίζει ο πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Καστοριάς των δημητριακών και κτηνοτροφικών προϊόντων του νομού, Δημήτρης Μόσχος και συμπληρώνει: «Οι κτηνοτρόφοι "μουλάρωσαν" και φέτος δεν προτίθενται σε καμία περίπτωση να πουλήσουν σε τιμή κάτω των 6 ευρώ/κιλό».

Μεταξύ άλλων διατυπώνει την εκτίμηση ότι δεν θα υπάρχει επάρκεια αμνοεριφίων στην ελληνική αγορά ενόψει των εορτών του Πάσχα. «Με την τιμή να διαμορφώνεται στα 3-4 ευρώ/κιλό, οι κτηνοτρόφοι απομάκρυναν τα ζώα τους σε πολύ μικρή ηλικία. Για να ασχοληθεί ο κτηνοτρόφος και να μεγαλώσει ένα αρνί, ώστε να το πουλήσει το Πάσχα στα 9 με 9,5 κιλά, θα πρέπει να πάρει τιμή άνω των 6 ευρώ/κιλό, αφού κάτω των 5 ευρώ/κιλό θα βρεθεί ζημιωμένος και θα χάσει και τα λεφτά που έβαλε» διευκρινίζει.