×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 575

«Μη μας ξεχνάτε είμαστε άνθρωποι»
(Δικαστική Φυλακή Κω).

Είναι κοινό μυστικό ότι οι συνθήκες κράτησης στα σωφρονιστικά καταστήματα και τα κρατητήρια της χώρας μας, απέχουν πολύ από το να είναι ευθυγραμμισμένες με τους διεθνείς αλλά και τους εσωτερικούς κανόνες. Τα δικαιώματα των κρατουμένων παραβιάζονται συστηματικά και οι άθλιες συνθήκες κράτησης είναι, δυστυχώς, μια ζοφερή πραγματικότητα.

Στα πλαίσια αυτής της πραγματικότητας και επειδή αυτό το ζήτημα μας αφορά όλους ως κοινωνία, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τη δικαστική φυλακή της Κω, τη φυλακή της γειτονιάς μας. Έτσι λοιπόν στις 20 Μαρτίου 2014 βρεθήκαμε μια αντιπροσωπία του τμήματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ Δωδεκανήσου με τον βουλευτή Δωδεκανήσου Δημήτρη Γάκη, στη δικαστική φυλακή Κω, στο μοναδικό «σωφρονιστικό κατάστημα» στο νότιο Αιγαίο.

Πρόκειται για μικρή παλιά φυλακή, αρχικής χωρητικότητας 45 ατόμων. Στη συνέχεια τα μονά κρεβάτια έγιναν διώροφα και έγινε 90 ατόμων. Σήμερα υπάρχουν 155 κρατούμενοι, από τους οποίους οι 57 είναι προφυλακισμένοι και οι υπόλοιποι ήδη καταδικασμένοι. Έλληνες και αλλοδαποί, «διακινητές» μεταναστών και χρήστες ναρκωτικών, μικροκλέφτες και μικροαπατεώνες, βαρυποινίτες και άλλοι με μικρές ποινές, όλοι μαζί ο ένας πάνω στον άλλον. Στο μικρό εσωτερικό προαύλιο χώρο βρίσκονται στοιβαγμένα βρώμικα στρώματα. Είναι τα κρεβάτια όσων «περισσεύουν». Στο πάτωμα, λοιπόν, πάνω σ΄ αυτά τα βρώμικα στρώματα, που μπαίνουν το βράδυ στους θαλάμους, κοιμούνται στριμωγμένοι για μέρες, μήνες, χρόνια οι «καταραμένοι». Ένα μπάνιο και δύο τουαλέτες για 158 άτομα. Σε θάλαμο 15 ατόμων στοιβάζονται 45, σε κελί 4 ατόμων στοιβάζονται 10 και μέσα στην αποπνικτική, ανθυγιεινή αυτή ατμόσφαιρα και στην απάνθρωπη και εξευτελιστική εικόνα αργοπεθαίνει ο πολιτισμός μας. Νοσηλευτικό προσωπικό ανύπαρκτο. Κοινωνική υπηρεσία ανύπαρκτη, πλην μιας κοινωνιολόγου, που απασχολείται προσωρινά με πρόγραμμα 5μηνης σύμβασης, η οποία λήγει τον Ιούνιο. Ένας γιατρός επισκέπτεται μόνο μια φορά την εβδομάδα τη φυλακή, αμοιβόμενος με 200 € το μήνα. Προϋπολογισμός μειωμένος και φιλότιμες προσπάθειες του Διευθυντή κ. Καραθάνου να καλύψει τις ελλείψεις με την αλληλεγγύη της κοινωνίας, με την οποία είναι σε ανοικτή γραμμή, έχοντας ευτυχώς διατηρήσει την ανθρωπιά του μέσα σ΄ αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες.

Σωφρονιστικοί υπάλληλοι λίγοι, που εκτελούν και καθήκοντα ψυχολόγου, νοσοκόμου, γιατρού, κοινωνικού λειτουργού και διαιτητή σε καυγάδες, που, κυρίως εξ  αιτίας των συνθηκών, ξεσπούν μεταξύ των φυλακισμένων. Εικόνα φυλακής στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα το σωτήριο έτος 2014.

Το να μιλήσεις για σωφρονισμό, σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αξιοπρέπεια σ΄ αυτές τις συνθήκες μοιάζει με μαύρο χιούμορ. Διαπιστώνεις απλά ότι τα δικαιώματα πολιτικά, ατομικά και κοινωνικά βρίσκονται σε πλήρη διωγμό και οι πλέον αδύναμες ομάδες, όπως είναι οι κρατούμενοι, συντρίβονται κυριολεκτικά. Στον πέμπτο χρόνο της μνημονιακής πολιτικής η νεοφιλελεύθερη επίθεση και μάλιστα στη φάση της κρίσης και της εσωτερικής  υποτίμησης, η διεκδίκηση των αυτονόητων παρίσταται αναγκαία. Αναδεικνύεται αναγκαίος ο αγώνας για την προάσπιση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και χρειάζεται πλέον, σαν να έχουμε κάνει βουτιά σε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος, να διεκδικήσουμε το μίνιμουμ αυτών των δικαιωμάτων και το σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Ας αναρωτηθούμε όλοι αν αυτοί οι άνθρωποι τιμωρήθηκαν για την παραβατική τους συμπεριφορά με τη στέρηση της ελευθερίας, που είναι το υπέρτατο αγαθό ή καταδικάστηκαν επί πλέον να βασανίζονται καθημερινά σε μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης.
Φεύγοντας πήρα μαζί μου την κραυγή ενός νεαρού κρατουμένου με δακρυσμένα μάτια «Μη μας ξεχνάτε είμαστε άνθρωποι».

Ματίνα Κατσιβέλη
υπεύθυνη του τμήματος δικαιωμάτων
της Νομαρχιακής Επιτροπής Βόρειας Δωδεκανήσου ΣΥΡΙΖΑ

Τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί από το βορειοκορεατικό καθεστώς είναι συγκρίσιμα με τα εγκλήματα των ναζί, του καθεστώτος του απαρτχάιντ και των Ερυθρών Χμερ και πρέπει να λάβουν απάντηση, δήλωσε στη Γενεύη ο πρόεδρος της επιτροπής έρευνας του ΟΗΕ Μάικλ Κίρμπι ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιαμάτων του ΟΗΕ.

"Για την αντιμετώπιση της μάστιγας του ναζισμού, του απαρτχάιντ και των Ερυθρών Χμερ απαιτήθηκε θάρρος από τις μεγάλες δυνάμεις", δήλωσε ο Μάικλ Κίρμπι. "Είναι χρέος μας να αντιμετωπίσουμε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας".

"Βρισκόμαστε πλέον στον 21ο αιώνα και ωστόσο αντιμετωπίζουμε μία ακόμη επονείδιστη μάστιγα που πλήττει τον κόσμο σήμερα. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να κλείσουμε τα μάτια", είπε.

Για πρώτη φορά, η επιτροπή έρευνας του ΟΗΕ αποτελούμενη από νομικούς συνέταξε ένα συντριπτικό και στοιχειοθετημένο κατηγορητήριο κατά του βορειοκορεατικού καθεστώτος, το οποίο κατηγορείται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε μεγάλη κλίμακα, στην έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 17 Φεβρουαρίου.

"Η Επιτροπή στοιχειοθέτησε ότι συστηματικές, εκτεταμένες και κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν διαπραχθεί και διαπράττονται από την Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας και σε πολλές περιπτώσεις οι παραβιάσεις αυτές συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας", αναφέρεται στην έκθεση.

"Τα εγκλήματα αυτά απορρέουν από πολιτικές που εφαρμόζονται στο υψηλότερο επίπεδο του Κράτους", δήλωσε σήμερα ο Μάικλ Κίρμπι, απεθύνοντας για μία ακόμη φορά έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει δράση και να προσφύγει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.

Στις 17 Φεβρουαρίου ο πρόεδρος της Επιτροπής είχε επισημάνει ότι ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ-ουν "φέρει μεγάλη ευθύνη" για τα εγκλήματα αυτά.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Από τα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων του Αιγαίου στα στρατόπεδα και την απόγνωση.

Τα ελληνικά σύνορα είναι ανοιχτά «σαν μια πόρτα αχυρώνα», αποφάνθηκε πριν από περίπου δύο χρόνια, τον Μάρτιο του 2012, η υπουργός Εσωτερικών της Αυστρίας Τζοάνα Μικλ – Λίτνερ, για να έρθει αμέσως μετά ο Γερμανός ομόλογός της Χανς - Πέτερ Φρίντριχ να το κάνει... πιο λιανά.

Απείλησε ορθά - κοφτά πως θα επανέλθουν αυστηρότεροι οι συνοριακοί έλεγχοι για τους Έλληνες στο εσωτερικό της Ε.Ε. (!), εάν πρόσφυγες και μετανάστες συνεχίζουν να καταφθάνουν στην Ευρώπη μέσω των ελληνοτουρκικών συνόρων.
Όταν μιλά ο αρχηγός, οι τοπάρχες τρέχουν και δεν φτάνουν, πόσω μάλλον που ακόμη βρισκόμασταν στην πρώτη φάση της μνημονιακής επιβολής κι έτσι οι γερμανικές απειλές είχαν άμεσο αντίκτυπο. Τη διευθέτηση του θέματος ανέλαβε πάραυτα ο τότε υπουργός ΠΡΟΠΟ Χρήστος Παπουτσής σπεύδοντας να υψώσει το Τείχος του Έβρου προκειμένου να ανακόψει το διογκούμενο κύμα των κολασμένων προς την ευημερούσα Εσπερία. Έστησε σε χρόνο - ρεκόρ τον συρμάτινο φράχτη και κατάφερε να... συντηρεί σταθερά τη σύνδεση του πολιτικού του βίου με θαλάσσιες τραγωδίες.


Εκατόμβες πνιγμένων

Μόλις η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να αποκλείσει τα χερσαία σύνορά της με την Τουρκία, όλο το μεταναστευτικό και προσφυγικό (εξαιρετικά διογκωμένο, εξαιτίας κυρίως του αιματηρού εμφυλίου στη Συρία) ρεύμα άρχισε να διοχετεύεται στα επικίνδυνα θαλάσσια περάσματα από τα τούρκικα παράλια προς τα ελληνικά νησιά. Και να διογκώνονται οι εκατόμβες των πνιγμένων στα νερά του Αιγαίου. Οι τραγωδίες διαδέχονται η μία την άλλη και οι παραλίες στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και στις απέναντι ακτές κάθε τόσο γεμίζουν με πτώματα που ξεβράζει η θάλασσα.
Προφανώς, οι γερμανικές - ευρωπαϊκές εντολές δεν αφορούσαν μόνο τον Έβρο, αλλά το σύνολο των ελληνοτουρκικών συνόρων. Γι’ αυτό, επειδή στη θάλασσα δεν μπαίνει σύρμα, τα δίχτυα δεν πιάνουν ανθρώπους και οι νάρκες (ακόμη) θεωρούνται απάνθρωπες, οι εντολές μετακυλίστηκαν προς το Λιμενικό υπό τη γενική καθοδήγηση, σύμπραξη και εποπτεία της θρυλικής Frontex.
Οι θαλάσσιες περιπολίες, πλέον, ανέλαβαν τον ρόλο τής πάση θυσία αποτροπής άφιξης πλωτών μέσων στα ελληνικά νησιά ή (ακόμη πιο ακραία) της επαναπροώθησης των σκαφών αυτών στα τούρκικα παράλια, όταν αυτά εντοπίζονταν τελικά μόνο όταν ήδη είχαν φτάσει στα ύδατά μας ή ακόμη και στο έδαφος. Η μέθοδος αυτή, όπως όλα δείχνουν, ακολουθήθηκε στο Φαρμακονήσι, με την τραγωδία που ακολούθησε, με 9 παιδιά και 3 γυναίκες να έχουν χαθεί στα νερά του Αιγαίου.
«Ήμασταν 10 Σύροι σε μια βάρκα με κατεύθυνση τη Σάμο. Είχαμε σχεδόν φτάσει όταν ξαφνικά ένα πολύ γρήγορο σκάφος με άντρες ντυμένους στα μαύρα έφτασε. Μας πλησίασαν και άρχισαν σιγά - σιγά να μας σπρώχνουν τρακάροντας τη βάρκα μας, μέχρι που φτάσαμε πίσω στην ακτή της Τουρκίας. Ήμασταν φοβισμένοι γιατί επιπλέον σε εκείνο το σημείο υπήρχαν βράχοι μέσα στη θάλασσα. Μας άφησαν κυριολεκτικά στην ακτή, στην τουρκική πλευρά. Πηδήξαμε από τη βάρκα και περπατήσαμε...».
Η μαρτυρία ανήκει στον Σύρο πρόσφυγα Κ.Α. και περιγράφει όσα ο ίδιος κι άλλοι 9 ομοεθνείς του έζησαν στις 27 του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Δεκάδες ανάλογες, και πιο δραματικές, μαρτυρίες έχει καταγράψει η διεθνής οργάνωση Pro Asyl συντάσσοντας μια έκθεση - καταπέλτη, σύμφωνα με την οποία είναι σχεδόν καθημερινότητα στα ελληνοτουρκικά θαλάσσια σύνορα τέτοιου τύπου «ναυμαχίες».
Στην έκθεση της οργάνωσης, την οποία παρουσίασαν τον περασμένο Νοέμβριο ο Γερμανός διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Pro Asyl Καρλ Κοπ και ο γ.γ. του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και τους Εξόριστους (ECRE) Μίκαελ Ντίντρινγκ, έχει συμπεριληφθεί μόνο ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από τον μεγάλο αριθμό συνεντεύξεων που ελήφθησαν από πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίοι είτε παρέμεναν ακόμη σε τούρκικο έδαφος είτε δι’ άλλης οδού είχαν καταφέρει με νέα προσπάθεια να βρεθούν σε δυτικοευρωπαϊκή χώρα.
Από τη Σάμο, στις 22 Αυγούστου, άρχισε άλλη μια «άτυπη επαναπροώθηση», όπως την περιγράφει ο 35χρονος Α.Σ. από τη Συρία:
«Ήμασταν 50 άτομα από τη Συρία και την Ερυθραία, ανάμεσά μας 4 παιδιά και 7 γυναίκες. Γύρω στις 10 το πρωί ήμασταν κοντά στο νησί. Λίγα μέτρα μακριά από την ακτή μάς έφτασε η ελληνική Ακτοφυλακή και μας συνέλαβαν. Ήταν ένα μεγάλο σκάφος με περίπου 10 αστυνομικούς πάνω στο πλοίο. Μας είπαν να σταματήσουμε, να σηκώσουμε τα χέρια και να μην κουνηθούμε. Φώναξαν κι ένα δεύτερο σκάφος, ένα μικρότερο γύρω στα 15 μέτρα μήκος.
Όσοι ήταν στο δεύτερο σκάφος είχαν τα πρόσωπά τους καλυμμένα με φουλ φέις. Ο αριθμός του σκάφους ήταν 84030. Με προτεταμένα όπλα μάς είπαν να ανεβούμε στο πλοίο ένας - ένας. Μας ανάγκασαν να καθίσουμε κάτω στο μεγάλο πλοίο. Στους περισσότερους πήραν πράγματα και κινητά και τα πέταξαν στη θάλασσα. Πήραν τα πάντα, ακόμη και τη μηχανή του σκάφους. Μας μετέφεραν σε μια ακτή. Κάποιος από εμάς τηλεφώνησε στον τουρκικό αριθμό έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία. “Οι Έλληνες μας άφησαν εδώ” είπε και η τουρκική Ακτοφυλακή ήρθε και μας πήρε από την ακτή».
Στις 12 Σεπτεμβρίου μια ομάδα 12 προσφύγων από τη Συρία, ανάμεσά τους και τρεις ηλικιωμένες γυναίκες, έφτασαν στη Χίο. Τρεις απ’ αυτούς περιγράφουν το τι ακολούθησε.
◆ Αν.Κ.Ν., 28 ετών: «Ξέραμε ότι φτάσαμε στη Χίο από το κινητό μας με τον χάρτη της Google. Ήμασταν σε μια περιοχή με εγκαταλειμμένα κτήρια βιοτεχνιών. Οι λιμενικοί ήξεραν ότι είχαμε φτάσει και μας έψαχναν. Κρυφτήκαμε για κάποιες ώρες και μετά περπατήσαμε ώσπου φτάσαμε σε έναν μεγάλο δρόμο και μας συνέλαβαν. Μας φώναζαν, μας ρωτούσαν από πού είμαστε. Τους είπαμε από τη Συρία και ότι φύγαμε από τη χώρα μας για να μην πεθάνουμε και ήρθαμε σε σας ζητώντας προστασία».
◆ Φ.Κ.Ν., 65 ετών: «Οι λιμενικοί μάς είπαν ότι θα μας πήγαιναν σε ένα άλλο νησί κι από εκεί στην Αθήνα. Μίλησαν με κάποιον στο τηλέφωνο. Μας πήραν πίσω στην παραλία όπου βγήκαμε και έφεραν ένα μεγάλο σκάφος. Φόραγαν μάσκες και είχαν όπλα. Μας είπαν να μπούμε στο σκάφος τους, αλλά δεν θέλαμε».
◆ Αρ.Κ.Ν., 42 ετών: «Έβαλαν τα πιστόλια τους στα κεφάλια μας και διά της βίας μας έβαλαν μέσα στο πλοίο. Μας είπαν να κλείσουμε τα κινητά μας. Μας πήγαν μεσοπέλαγα. Είχαν μαζί τους μια λέμβο που όμως η μηχανή της δεν δούλεψε. Μας πέταξαν μέσα στη λέμβο και έφυγαν».

Το... Φαρμακονήσι του Αυγούστου
Συνθήκες που παραπέμπουν στην πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι περιγράφουν δύο Σύροι, καταθέτοντας στην οργάνωση Pro Asyl για την περιπέτεια που έζησαν στο ακριτικό νησί στις 17 του περασμένου Αυγούστου.
«Ήμασταν 5 άτομα, όλοι Σύροι. Φτάσαμε ξημερώματα, ήταν ένα μικρό στρατόπεδο, πρόβατα και στρατιώτες. Ακούσαμε τα πρόβατα και νομίζαμε ότι ήμασταν σε χωριό. Είδαμε την ελληνική σημαία και νομίζαμε ότι ήταν κάποια πόλη και θα μας σέβονταν. Ήταν ένας “στρατιώτης” που μας ερεύνησε. Μας κλότσησε, μας έριξε κάτω. Στην αρχή ήταν μόνος του, μετά ήρθε κάποιος άλλος στρατιώτης που δεν μας χτύπησε. Μας πήραν όλα μας τα πράγματα, μας διέταξαν να μείνουμε με τα χέρια ψηλά και μας έκαναν σωματικό έλεγχο, έψαξαν μέχρι και τα στριφώματα των ρούχων μας. Μας έκλεισαν σ’ ένα μικρό δωμάτιο.
Μείναμε στο νησί τρεις μέρες. Την τρίτη ημέρα γύρω στις 11 το βράδυ μας πήγαν με αυτοκίνητο πίσω στην παραλία. Μείναμε από τις 11 μέχρι τις 5 το πρωί με τα χέρια πίσω από την πλάτη. Πέντε στρατιώτες μάς φύλαγαν και πέντε άνδρες ήταν σε ένα σκάφος. Μας ανάγκασαν να μπούμε στο σκάφος δεμένοι. Δύο από τους λιμενικούς φόραγαν μαύρα ρούχα και οι άλλοι στρατιωτικές στολές.
Με το σκάφος του λιμενικού κάναμε έναν γύρο του νησιού. Μετά μας έβαλαν σε δύο μικρές λέμβους δεμένες η μία με την άλλη και ένας στρατιώτης τις κρατούσε αρχικά με ένα σκοινί. Ανέπτυξαν ταχύτητα και μετά έκοψαν πάλι. Δημιουργώντας έτσι συνεχώς κύματα μας έσπρωχναν πίσω στην Τουρκία. Η λέμβος, που είχε τα τρία άτομα, άρχισε να βουλιάζει. Είδαμε τα φώτα ενός μεγάλου πλοίου που ήταν της τουρκικής Ακτοφυλακής. Μας μετέφεραν σε ένα στρατόπεδο και μας φωτογράφισαν. Ήμασταν ξυπόλυτοι και τα ρούχα μας τα είχαν πάρει οι Έλληνες».
Ανάλογο περιστατικό, αφού οι πρόσφυγες είχαν φτάσει ήδη στη Χίο, περιγράφεται από τους παθόντες ότι συνέβη στις 27 Αυγούστου.
«11 το βράδυ φύγαμε από την Τουρκία 4 Σύροι και 2 Σουδανοί. Φτάσαμε στη Χίο έπειτα από 3-4 ώρες, αφού το τσεκάραμε στον χάρτη της Google. Εγώ άρχισα να τρέχω προς τα βουνά. Τρεις στρατιώτες αρχικά συνέλαβαν 3 από μας, μαζί και τον αδελφό μου, στο τέλος μας έπιασαν όλους και μας είπαν να μας στείλουν σε ένα άλλο νησί. Μας γύρισαν πίσω στη βάρκα με την οποία είχαμε φτάσει, μας υποχρέωσαν να μπούμε μέσα. Ένας από εμάς την τρύπησε για να μην μπορέσουν έτσι να μας στείλουν πίσω.
Η λέμβος άρχισε να βουλιάζει, έπεσα στο νερό, δεν ήξερα να κολυμπώ και δεν είχα σωσίβιο. Κουνούσα χέρια πόδια, με άρπαξε ένας στρατιώτης από το κεφάλι και με βούλιαζε. Με έσπρωξε στους υπόλοιπους που φορούσαν σωσίβια και κρατιούνταν από τη βάρκα. Κρατήθηκα από κάποιου άλλου το σωσίβιο. Τελικά πήραν εμένα κι άλλον έναν μέσα στο σκάφος του Λιμενικού, οι άλλοι 4 συνέχισαν να κρατιούνται από τη βάρκα, καθώς την τραβούσαν από το μεγάλο σκάφος.
Οι Έλληνες λιμενικοί επισκεύασαν τη λέμβο μας που είχε ένα μικρό κόψιμο. Είδαμε τρία μικρά ακατοίκητα νησιά. Όταν το πλοίο του Λιμενικού πλησίασε εκεί, μας έβαλαν στο φουσκωτό μας που είχαν επισκευάσει και μας άφησαν με ένα κουπί και βγήκαμε στην ακτή. Το Λιμενικό έφυγε. Ήταν 6-7 το πρωί. Ένα τουρκικό ελικόπτερο πέταξε από πάνω μας και μετά ήρθε η τουρκική Ακτοφυλακή. Μας πήγαν στο νοσοκομείο».

Ένας τραγικός απολογισμός
ΠΝΙΓΜΟΙ στο Αιγαίο (Ιούνιος 2012 - Σεπτέμβριος 2013) σε περιστατικά που καταγράφηκαν στα ΜΜΕ (ελληνικά και τούρκικα).
◆ 9.6.12, Σμύρνη: 61 νεκροί (ανάμεσά τους 31 παιδιά)
◆ 14.12.12, Λέσβος: 21 νεκροί και 6 αγνοούμενοι
◆ 13.1.13, Χίος: 3 νεκροί
◆ 17.3.13, Λέσβος: 8 νεκροί (ανάμεσά τους 3 παιδιά και μία έγκυος)
◆ 15.5.13, Λέρος: 1 νεκρό κορίτσι 6 ετών
◆ 6.6.13, Χαλκίς (Τουρκία): 1 νεκρός, 5 αγνοούμενοι
◆ 21.7.13, Σάμος: Μια μητέρα και δύο παιδιά από τη Συρία πεθαίνουν κατά την άφιξη
◆ 25.7.13, Κως - Αλικαρνασσός (Τουρκία): 13 αγνοούμενοι (ανάμεσά τους 5 παιδιά και 1 έγκυος)
◆ 26.7.13, Οινούσσες: 1 νεκρός
◆ 31.7.13, Τσανάκαλε (Τουρκία):24 νεκροί
◆ 2.9.13, Αλτίνοβα (Τουρκία): 8 αγνοούμενοι έπειτα από έκρηξη στη λέμβο
◆ 15.11.13, ανοιχτά της Παλαίρου: 12 Σύροι νεκροί (ανάμεσά τους 4 μικρά παιδιά)
◆ 2.12.13, Μπαλίκεσιρ - Λέσβος: 6 Σύριοι κι ένα μωρό νεκροί
 
Η τραγωδία στο Φαρμακονήσι και οι ταρζανιές του Βαρβιτσιώτη
Διεθνή σάλο συνεχίζει να προκαλεί η τραγωδία στο Φαρμακονήσι, αλλά και οι τουλάχιστον ατυχείς κυβερνητικοί χειρισμοί στην υπόθεση, προεξάρχοντος του υπ. Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη, ο οποίος αντί οποιασδήποτε άλλης κίνησης, επέλεξε να επιτεθεί στον επίτροπο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς (αναφέρθηκε ευθέως σε αποτυχημένη προσπάθεια μαζικής απέλασης), κατηγορώντας τον ως... υποχείριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας πήρε την πρωτοβουλία να ζητήσει με επιστολή του προς τους Ρομπάι, Μπαρόζο και Σουλτς τη σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. το συντομότερο, προκειμένου να αναθεωρηθεί ο κανονισμός της Ε.Ε. («Δουβλίνο 2») για το μεταναστευτικό. «Καμία δύναμη Frontex και κανένας φράχτης δεν μπορεί να σταματήσει ένα φαινόμενο το οποίο έχει ως βάση την κρίση που επικρατεί στις χώρες απ’ όπου φεύγουν αυτοί οι άνθρωποι. Ούτε θα το καταφέρουμε αυτό υιοθετώντας στον Νότο, κάτω από την πίεση των χωρών του Βορρά της Ε.Ε., όλο και πιο καταπιεστικές πολιτικές απέναντι στους μετανάστες» τονίζει στην επιστολή του ο Α. Τσίπρας.
Με πρωτοβουλία εν τω μεταξύ των τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Δ. Παπαδημούλη, Γ. Δραγασάκη, Ρένας Δούρου) που μετέχουν στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (UEL) καθώς και βουλευτές από ένα ευρύ πολιτικό και εθνικό φάσμα ζητούν να διεξαχθεί άμεσα έρευνα με πρωτοβουλία και ευθύνη του Συμβουλίου της Ευρώπης για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι και την πρόσφατη στη Λαμπεντούζα. Από την πλευρά τους οι Οικολόγοι Πράσινοι ετοιμάζονται να κινηθούν δικαστικά καταθέτοντας τις επόμενες ημέρες μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών και ηθικών αυτουργών της τραγωδίας στο Φαρμακονήσι. Με τη λογική ότι οι ένστολοι δεν λειτουργούν ούτε δρουν εξαιτίας προσωπικής στάσης, οι Οικολόγοι Πράσινοι, επικεντρώνονται στις ευθύνες των πολιτικών προϊσταμένων και της ιεραρχίας, που με τις δηλώσεις και τις εντολές τους ενθαρρύνουν τους ένστολους να αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες με τον πιο απάνθρωπο τρόπο και να οργανώνουν παράνομες επαναπροωθήσεις.

Πηγή: topontiki.gr

«Σαν αρχηγός του Λιμενικού Σώματος θα αναλάβω την ευθύνη μου. Θα ξεκαθαρίσω ένα πράγμα. Ζητάμε συγγνώμη. Εγώ σαν αρχηγός του Λιμενικού. Και από τις οικογένειες των θυμάτων και από όλους εσάς, τον κύριο υπουργό, την κυβέρνηση, όλους τους Έλληνες, που σας φέραμε σε αυτή τη θέση. Προσπαθήσαμε, αλλά κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε. Από εκεί και πέρα ο καθένας να σκεφθεί οτιδήποτε άλλο» είναι η καταληκτική δήλωση του αντιναύαρχου αρχηγού του Λιμενικού Σώματος, Δημήτρη Μπαντιά, ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής, στην οποία συζητήθηκε σήμερα το τραγικό ναυάγιο στο Φαρμακονήσι.

Λίγο πριν την ολοκλήρωση της μαραθώνιας ενημέρωσης των μελών της επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, ο κ. Μπαντιάς είχε ακούσει βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης να επισημαίνουν ότι τα γεγονότα εμφανίζονται με τέτοιο τρόπο σαν να έχει ήδη εκδοθεί πόρισμα για την επιχείρηση και μάλιστα τη στιγμή που υπάρχει απαίτηση για διεθνή έρευνα. «Αμέσως μετά από εκείνη την ημέρα, το Λιμενικό μπήκε στα τουρκικά χωρικά ύδατα και έσωσε 47 ανθρώπους. Δεν μπορεί να σταματήσει αυτή τη στιγμή, αυτό που συμβαίνει καθημερινά με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να προσπαθούν να διασχίσουν τη θάλασσα. Είναι αδύνατο για εμάς να τα αντιμετωπίσουμε όλα» ανέφερε ο αρχηγός του Λιμενικού, σημειώνοντας πως όταν οι γονείς ενημέρωσαν τους λιμενικούς για τα παιδιά τους, το σκάφος είχε ήδη ανατραπεί.

Νωρίτερα ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ενημέρωσε τα μέλη της επιτροπής ότι σήμερα έστειλε επιστολή στον Ευρωπαίο επίτροπο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Niels Muiznieks. Στην επιστολή γίνεται -μεταξύ άλλων- λόγος για το δόγμα «καμία ζωή χαμένη στη θάλασσα» και για τις επιχειρήσεις διάσωσης μεταναστών.

Σχολιάζοντας την ενημέρωση από τον υπουργό και την ηγεσία του Λιμενικού, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρής Δρίτσας, είπε ότι το κόμμα του τιμά τους Λιμενικούς, αλλά δεν αποτελεί έντιμη πολιτική στάση από την πλευρά της κυβέρνησης να ισχυρίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρεί επαρκείς τους άνδρες του Λιμενικού. Ταυτόχρονα, αναρωτήθηκε αν υπάρχει άτυπη κατεύθυνση κυβερνητικής πολιτικής και πολιτική άτυπων επαναπροωθήσεων.

Το Λιμενικό Σώμα βοηθά τα νησιά και σώζει καθημερινά ζωές, ανέφερε η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Τσαμπίκα Ιατρίδου.

Στη «σκληρή κατασταλτική πολιτική της ΕΕ ενάντια στους μετανάστες, που καθημερινά κοστίζει ανθρώπινες ζωές», αναφέρθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ, Σπύρος Χαλβατζής, και χαρακτήρισε την πολιτική επαναπροωθήσεων «εγκληματική».

Πηγή: ysterografa.gr

Η τραγωδία με τους 12 νεκρούς και αγνοούμενους - Από τις μαρτυρίες των Αφγανών προκύπτει ότι το Λιμενικό ρυμουλκούσε το ακυβέρνητο σκάφος.

Η ασφαλής ρυμούλκηση του σκάφους στο οποίο επέβαιναν οι παράνομοι μετανάστες και η διάσωσή τους όταν εκείνο βυθίστηκε ήταν η προτεραιότητα και ο σχεδιασμός των Λιμενικών που έσπευσαν στην θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου. Προκύπτει ξεκάθαρα από τις μαρτυρίες των διασωθέντων αλλά και από την ηλεκτρονική καταγραφή της πορείας των σκαφών, που δείχνει ότι το πλωτό του Λιμενικού δεν έκανε επαναπροώθηση των μεταναστών στην Τουρκία αλλά ρυμουλκούσε το μικρό ξύλινο σκαρί προς την κοντινότερη ξηρά, δηλαδή προς το Φαρμακονήσι. Γεγονός που δημιουργεί απορίες για την προσπάθεια στοχοποίησης του Λιμενικού Σώματος.  Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των μεταναστών η μηχανή χάλασε και το ξύλινο σκάφος έμεινε ακυβέρνητο. Οι γυναίκες και τα παιδιά ήταν μέσα στη καμπίνα.

Όταν έφθασε το πλωτό του Λιμενικού, το πλήρωμα προσπάθησε να ηρεμήσει τους μετανάστες, όπως οι ίδιοι κατέθεσαν. Η ρυμούλκηση της βάρκας από το σκάφος του λιμενικού ξεκίνησε εν μέσω ταραχής και κυμάτων. Οπως αναφέρουν οι μετανάστες «μας ρυμουλκούσαν πίσω τους, έσπασε το σκοινί και μας ξαναπέταξαν άλλο, έμπαιναν νερά στη βάρκα γιατί είχε κύμα».

Προκλήθηκε αναταραχή πάνω στο ξύλινο σκάφος. Οι Λιμενικοί έριξαν και άλλο σχοινί και ξεκίνησε και πάλι η ρυμούλκηση.
Όμως το σκάφος άρχισε να βάζει νερά και να βυθίζεται.

Οι Λιμενικοί διαβλέποντας τον κίνδυνο από τον πανικό των μεταναστών, τους είπαν να παραμείνουν στη θέση τους για να τους ανεβάσουν στο πλωτό. Όμως ξαφνικά δύο από τους μετανάστες βούτηξαν στη θάλασσα. Οι υπόλοιποι πήγαν από τη μία μεριά της βάρκας για να δουν τι συμβαίνουν και το σκάφος αναποδογύρισε.

Κανείς δεν ήξερε κολύμπι, ενώ στο σκάφος υπήρχαν μόνο δύο σωσίβια: «Μας φώναζαν να κάτσουμε κάτω αλλά δεν ακούσαμε και η βάρκα αναποδογύρισε - μάζεψαν όσους πρόλαβαν από την επιφάνεια».

Δύο λεπτά χρειάστηκαν για να βρεθεί το σκάφος στο βυθό, παίρνοντας προφανώς μαζί όσους βρίσκονταν κλεισμένοι στην καμπίνα - 12 συνολικά γυναίκες και παιδιά.

Διευκρινήσεις για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι έδωσε το λιμενικό, παραθέτοντας σειρά επιχειρημάτων με τα οποία καταρρίπτει τις βαριές καταγγελίες ότι οι λιμενικοί έσπρωξαν στο βυθό τους πρόσφυγες.

Σε μια μακροσκελή ανακοίνωση «για την πλήρη αποκατάσταση της αλήθειας και της πραγματικότητας» και απαντώντας στις κατεγγελίες «περί δήθεν βιαιοπραγίας και άρνησης παροχής βοήθειας σε κινδυνεύοντες παράνομους αλλοδαπούς μετανάστες» το λιμενικό τονίζει πως τέτοιες τραγωδίες «συγκλονίζουν και τα στελέχη του».

«Κάθε ανθρώπινη απώλεια στη θάλασσα ως είναι αυτονόητο συγκλονίζει», συνεχίζει η ανακοίνωση και τονίζει το έργο του λιμενικού: «Τα στελέχη του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ, στο πλαίσιο των ανατεθέντων καθηκόντων τους, περιπολούν σε καθημερινή βάση, καθόλη τη διάρκεια του 24ωρου, με τα διατιθέμενα επιχειρησιακά μέσα (σκάφη – αεροσκάφη – οχήματα), για την αποτελεσματική επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων μας, τη διάσωση των ανθρώπων σε κίνδυνο στη θάλασσα και τον εντοπισμό και την εξάρθρωση των οργανωμένων δικτύων παράνομης διακίνησης μεταναστών τα οποία εκμεταλλεύονται τα άτομα αυτά και τη δυσχερή κατάστασή τους».

Η ανακοίνωση επισημαίνει πως «ο απόλυτος σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις ατομικές ελευθερίες αποτελεί τον αποκλειστικό γνώμονα σχεδιασμού και ανάληψης κάθε δράσης του προσωπικού» που καταβάλει «τιτάνια προσπάθεια, υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες και ιδιαιτερότητες του θαλασσίου πεδίου και των λαθρεμπορικών σκαφών, τα οποία τις περισσότερες φορές είναι αναξιόπλοα, με σκοπό τη διάσωση όλων των κινδυνευόντων ατόμων στη θάλασσα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΑΥΑΓΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟΥ ΛΕΡΟΥ

Πηγή: protothema.gr

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot