Συμπληρώνεται σιγά σιγά το παζλ της Αμφίπολης, αφού οι ανασκαφείς κατά τη διάρκεια των εργασιών τους το προηγούμενο διάστημα και ενώ έκαναν αποχωματώσεις στον τρίτο θάλαμο του τάφου βρήκαν τμήματα από τα φτερά των Σφιγγών τα οποία αποκαθίστανται πλήρως, τμήμα του λαιμού της μιας Σφίγγας αλλά και τμήματα του ψηφιδωτού που έλειπαν.

Παράλληλα, το υπουργείο Πολιτισμού δίνει για πρώτη φορά στη δημοσιότητα βίντεο από την ανασκαφή και συγκεκριμένα από τη στιγμή της αποκάλυψης του ψηφιδωτού, αλλά και σχεδιαστηκή αναπαράσταση των Σφιγγών της εισόδου ολόκληρες.

Τέλος, στα σημεία ενημέρωσης από την ανασκαφή που έχουν δοθεί ήδη στη δημοσιότητα σημειώνεται ότι, όπως διαπιστώθηκε από την ανασκαφή, δεν υπάρχει θύρωμα στον τέταρτο διαφρραγματικό τοίχο.

Το βίντεο με το ψηφιδωτό

Πρόκειται, ουσιαστικά, υλικό αμοντάριστο, σε συνοχή τα πλάνα, με φυσικούς ήχους, αφαιρώντας τις πολλές ώρες της ενδιάμεσης ανασκαφικής διαδικασίας. Η εργοταξιακή μορφή της ανασκαφής δεν επιτρέπει την επεξεργασία του υλικού, σε συνθήκες studio και έτσι το υλικό παρουσιάζεται , όπως καταγράφεται κατά την ψηφιακή τεκμηρίωση της ανασκαφής.

Τα φτερά των Σφιγγών

Επίσης, το ΥΠΠΟ έδωσε στη δημοσιότητα  φωτογραφίες από τα τμήματα των φτερών των Σφιγγών. Τα ευρεθέντα τμήματα επιτρέπουν την πλήρη αποκατάστασή τους. Σχετικό σχέδιο έχει εκπονηθεί από τον αρχιτέκτονα τoυ ΥΠΠΟΑ κ. Μ. Λεφαντζή και παρουσιάζεται, για πρώτη φορά, σήμερα.


Δεν υπάρχει πορτάκι στον τέταρτο τοίχο

Η υπόθεση εργασίας που είχε λεχθεί, βάσει γεωλογικής και σπηλαιολογικής έρευνας, ότι υπάρχει πιθανόν θύρωμα εντός του τρίτου θαλάμου-τέταρτου χώρου- 0,96 πλάτους, δεν επιβεβαιώνεται από την ανασκαφική εργασία. Η λαθεμένη εντύπωση δόθηκε καθώς στο σημείο αυτό έχει αφαιρεθεί μαρμάρινος ορθοστάτης. Επομένως, δεν υπάρχει θύρωμα στον τρίτο θάλαμο-τέταρτο χώρο.

Πιο βαθύς ο ο τρίτος θάλαμος

Σύμφωνα με την γεωλογική τομή, που είχε αποδείξει ότι το βάθος του τρίτου θαλάμου-τέταρτου χώρου είναι 7,53,-τουλάχιστον κατά 1,50 μ. βαθύτερα από τους προηγούμενους-η ανασκαφική εργασία συνεχίστηκε ως χτες κατά μισό μέτρο κάτω από την επιφάνεια του δαπέδου.

Κάτω από τους πωρόλιθους του δαπέδου, μέσα στην αφαιρούμενη επίχωση βρέθηκαν τμήματα των φτερών των Σφιγγών, ένα μέρος από τον λαιμό της δεύτερης Σφίγγας- ίδιας ποιότητας μαρμάρου και εφάμιλλης γλυπτικής αξίας-καθώς και τμήματα από το ελλείπον τμήμα του μοναδικού ψηφιδωτού, με την εικόνα της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, που καλύπτει το δάπεδο του δεύτερου θαλάμου-τρίτου χώρου, πίσω από τις Καρυάτιδες.
 Η πρώτη άποψη της διεπιστημονικής ανασκαφικής ομάδας, που προκύπτει από τα μέχρι τούδε στοιχεία, που συγκροτεί η ως τώρα εικόνα της ανασκαφής, όπως η εύρεση της κεφαλής της ανατολικής Σφίγγας στον τρίτο θάλαμο, τέταρτο χώρο, πιθανότατα δίνει απάντηση στο ερώτημα : Αν η κατάχωση των χώρων, με άμμο, καθώς και οι τοίχοι σφράγισης έγιναν στον ίδιο χρόνο με την κατασκευή του ταφικού συγκροτήματος. Πιθανότατα η κατάχωση, αλλά και η κατασκευή του τοίχων σφράγισης, έγιναν σε υστερότερο χρόνο. Και αυτή η υπόθεση εργασίας απαιτεί συστηματική μελέτη.
Στον τρίτο θάλαμο-τέταρτο χώρο θα συνεχιστεί τις επόμενες μέρες η συστηματική αφαίρεση του αμμώδους χώματος.
Τεχνικές παρατηρήσεις
1. Υλοποιείται το σχέδιο για τη σύνταξη του μεσοπρόθεσμου προγράμματος των απαραίτητων εργασιών και μελετών ,ώστε το ταφικό συγκρότημα να μπορεί να παραμείνει ως έχει για διάστημα ενός έως και τριών ετών, λαμβάνοντας όλες τις επιπλέον φορτίσεις που μπορεί να δεχθεί (σεισμούς, χιονοπτώσεις, κλπ).
2. Θα πραγματοποιηθούν αλλαγές στις διατάξεις των μεταλλικών στερεωτικών υποστυλωμάτων, ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη και αποτελεσματικότερη πρόσβαση των συνεργείων συντήρησης.
Σημείωση 1.
Αναλυτικά, θα δοθεί το πρόγραμμα των εργασιών στην επόμενη ενημέρωση, καθώς και ο χρόνος εντός του οποίου θα υλοποιηθούν οι δράσεις, που μπορεί να επιτρέψουν την ελεγχόμενη και ασφαλή επισκεψιμότητα στον χώρο.
Σημείωση 2.
Μετά την ενημέρωση από την κ. Α. Παναγιωταρέα για την πορεία των ανασκαφικών εργασιών, η Γ.Γ. του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λ. Μενδώνη θα απαντήσει σε τυχόν ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Θα αποσταλεί και το υλικό των απαντήσεων.

Αναμένονται ανακοινώσεις για την πορεία των ανασκαφών

Σημαντικές ανακοινώσεις για την πορεία των ανασκαφών στην Αμφίπολη αναμένονται σήμερα το απόγευμα από την επικεφαλής της ανασκαφικής ομάδας Κατερίνα Περιστέρη και την εκπρόσωπο Τύπου Άννα Παναγιωταρέα.

Συγκεκριμένα στις 16:00 θα γίνουν γνωστές πληροφορίες για την εξέλιξη των ερευνών καθώς οι αρχαιολόγοι βρίσκονται στον τρίτο θάλαμο και απομακρύνουν με προσοχή τα χώματα ώστε να διαπιστώσουν αν υπάρχει συνέχεια, πιθανότατα υπόγεια, ή αν το μνημείο σταματά εκεί.

Στόχος τους να φθάσουν στον τέταρτο διαφραγματικό τοίχο και συγκεκριμένα στην άκρη του, όπου βρίσκεται το μικρό πορτάκι των 0,96 μέτρων για να δουν το πού οδηγεί, το αν το μνημείο συνεχίζεται από εκεί και έπειτα υπογείως ή αν σταματά στον τρίτο θάλαμο.

Υπενθυμίζεται πως στο νέο βιβλίο της με τίτλο «Εικασίες, Βεργίνα-Αμφίπολη», η βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ δείχνει τον Κάσσανδρο ως την απάντηση στο μυστικό του αρχαίου τάφου της Αμφίπολης.

«Πιστεύω ότι με το μνημείο της Αμφίπολης πρέπει να σχετίζονται επιφανείς, που είχαν δεσμούς λόγω καταγωγής ή λόγω δράσης με αυτή την πόλη. Πιθανότατα (να πω ασφαλώς;) ο ίδιος ο Κάσσανδρος και η γυναίκα του Θεσσαλονίκη» εκτιμά η βυζαντινολόγος, που εντόνως υποστηρίζει ότι «η μεγαλοπρέπεια του μνημείου συνάδει με τον χαρακτήρα του Κασσάνδρου.

newsbeast.gr

Το σώμα του είχε το μέγεθος σπιτιού, ζύγιζε όσο ένα κοπάδι ελέφαντες και πιθανώς υπήρξε το μεγαλύτερο ζώο που περπάτησε ποτέ στη Γη, του οποίου το βάρος είναι δυνατό να υπολογιστεί από τα απολιθώματά του.

Πρόκειται για τον "Dreadnoughtus" («Ατρόμητος»), που είχε μήκος 26 μέτρων, βάρος περίπου 65 τόννων και τον οποίο ανακάλυψαν επιστήμονες στη νότια Αργεντινή, συγκεκριμένα στην Παταγωνία, εκεί όπου και άλλα απολιθωμένα απομεινάρια γιγάντων του παρελθόντος έχουν βρεθεί. Στη δική του όμως περίπτωση, είναι εντυπωσιακό, ότι ο σκελετός του είναι ασυνήθιστα καλά διατηρημένος, σε ποσοστό περίπου 70%, χωρίς το κεφάλι.


Η ανακάλυψη έγινε από ερευνητές με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Κένεθ Λακοβάρα του Πανεπιστημίου Ντρέξελ των ΗΠΑ και η σχετική δημοσίευση έγινε στο επιστημονικό περιοδικό «Scientific Reports».

Ο νέος δεινόσαυρος ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «Τιτανόσαυρων», που όλοι ήταν τεράστια φυτοφάγα πλάσματα. Στην ίδια κατηγορία ανήκει ο «Αργεντινόσαυρος», ο οποίος μπορεί να είχε ακόμη μεγαλύτερο βάρος, όμως οι σχετικοί υπολογισμοί γι' αυτόν δεν μπορούν να γίνουν με ακρίβεια, επειδή έχουν βρεθεί ελάχιστα οστά του.


Ο «Ατρόμητος», κατά τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, μάλλον δεν θα φοβόταν τίποτε όταν ήταν πια ενήλικος, αφού θα ζύγιζε όσο τουλάχιστον επτά τρομεροί σαρκοβόροι «Τυρανόσαυροι». Μόνο η μήκους δέκα μέτρων ουρά του θα αποτελούσε ένα επίφοβο όπλο.

Ζούσε περίπου πριν από 77 εκατ. χρόνια, όταν στην «μύτη» της Νότιας Αμερικής δεν υπήρχαν πάγοι, αλλά ένα εύκρατο δάσος. Οι ποσότητες φυτών που θα έτρωγε καθημερινά, πρέπει να ήταν τεράστιες. «Φανταστείτε ένα ζώο με πάθος ζωής για το φαγητό», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Λακοβάρα.

 
newsit.gr
Τι αναφέρει σε συνέντευξή του ο βρετανός αρχαιολόγος Νίκολας Σόντερς για το "μυστικό" της Αμφίπολης
 
Ίσως ο τάφος της Αμφίπολης να ανήκει στον Νέαρχο, δηλώνει σε συνέντευξή του στο "Έθνος", ο βρετανός αρχαιολόγος Νίκολας Σόντερς
 
 
Ο τόπος ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αρχαιολογίας. Γι' αυτό και η ανακάλυψη του ταφικού περίβολου στην Αμφίπολη αναζωπύρωσε τις συζητήσεις για το αν είναι πιθανό ο τάφος να ανήκει στον μεγάλο στρατηλάτη. Πόσο βάσιμη είναι, κατά τη γνώμη σας, αυτή η πιθανότητα;
 
Για πολλούς αρχαιολογικούς, ιστορικούς και φιλολογικούς λόγους είναι σχεδόν αδύνατο να φανταστεί κανείς ότι η νέα αυτή ανακάλυψη είναι ο τάφος του Αλέξανδρου. Υπάρχει πράγματι μια δελεαστική πιθανότητα να σχεδιάστηκε και να χτίστηκε για τον ίδιο (η σορός του κατευθυνόταν στη Μακεδονία όταν οι Πτολεμαίοι την απέσπασαν μεταφέροντάς την στην Αίγυπτο), το πρόβλημα όμως με αυτήν την υπόθεση είναι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος θα θαβόταν στον προγονικό βασιλικό τάφο στην Βεργίνα. Θα ήταν αδύνατο να τον έθαβαν οπουδήποτε αλλού στην Μακεδονία και η Αμφίπολη ήταν πολύ δευτερεύουσα σε σχέση με τις Αιγές/ Βεργίνα. Για τον ίδιο λόγο, ο τάφος αυτός είναι απίθανο να ανήκε σε κάποιο μέλος της βασιλικής οικογένειας. Κατά τη γνώμη μου, το εύρημα ανήκει πιθανώς σε έναν από τους διαδόχους του Αλέξανδρου, σε ένα μέλος της ευρύτερης βασιλικής οικογένειας ή σε έναν από τους στρατηγούς του. Θεωρώ πιο πιθανό να ανήκε σε κάποιον υψηλόβαθμο σύντροφο. Ίσως στον επικεφαλής του στόλου του, Νέαρχο; Ωστόσο είμαι σίγουρος ότι οι Έλληνες αρχαιολόγοι μπορούν να έχουν μια πιο εμπεριστατωμένη γνώμη. Εξάλλου συχνά αυτό που φαίνεται λογικό σε εμάς τους σύγχρονους ανθρώπους, δύο χιλιάδες χρόνια πριν να είχε μια αρκετά διαφορετική εξήγηση. Επομένως είναι πιθανό μέσα στον τάφο να βρίσκεται κάτι εντελώς αναπάντεχο!
 
Το βιβλίο σας για τον Μεγάλο Αλέξανδρο κάνει λόγο για «εμμονή» δύο χιλιάδων χρόνων ως προς την εύρεση της σορού του μεγάλου κατακτητή. Ποια είναι, πιστεύετε, οι λόγοι που έχουν μετατρέψει αυτήν την αναζήτηση σε εμμονή γεννώντας παράλληλα πολλές θεωρίες και θρύλους;
 
Νομίζω ότι αποτελεί αδιαμφισβήτητη αλήθεια πως οι άνθρωποι γοητεύονται και ελκύονται από τα αινίγματα και τα μυστήρια, ειδικά εκείνα που αφορούν σε προσωπικότητες παγκόσμιας φήμης. Ο Αλέξανδρος συναρπάζει εν μέρει επειδή δεν γνωρίζουμε πού κατέληξε. Με τον τρόπο αυτό, εξακολουθεί να ζει στη φαντασία μας προκαλώντας κάθε είδους θεωρία και πολιτική ατζέντα, ακόμη και περίεργες πεποιθήσεις, οι οποίες δεν θα γεννούνταν αν το οστεοφυλάκιό του βρισκόταν στην προθήκη κάποιου μουσείου. Όπως λέω και στο βιβλίο μου, υπάρχουν πολλές ομοιότητες με θρησκευτικές φιγούρες (π.χ. του Χριστού). Τα μυστήρια δημιουργούν φαντασιώσεις, ενώ η επίπονη επιστημονική εργασία τους διαλύει!
 
Ποιο από τα σενάρια που περιγράφετε στο βιβλίο σας σχετικά με τη μοίρα της σορού του Μεγάλου Αλεξάνδρου θεωρείτε ως το πλέον πιθανό;
 
Στην πραγματικότητα η ερώτηση αυτή εμπεριέχει δύο απαντήσεις: όσον αφορά στον τάφο και όσον αφορά στα οστά του. Ως προς τον τάφο του, θεωρώ ότι τα θεμέλιά του
 
βρίσκονται ακόμη πολλά μέτρα κάτω από το έδαφος της σύγχρονης πόλης της Αλεξάνδρειας, στην τοποθεσία που υποδεικνύω στο βιβλίο μου. Ωστόσο είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι θα έχουν απομείνει πολλά από αυτόν. Ως προς τα οστά του, εδώ τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Θα μπορούσαν να έχουν καταστραφεί (καεί), θα
 
μπορούσαν να είναι κρυμμένα κάπου αλλού στην Αίγυπτο -ίσως στο τεράστιο κοιμητήριο της πτολεμαϊκής περιόδου της Μπαχαρίγια (στην Κοιλάδα με τις Χρυσές Μούμιες). Η δική μου αγαπημένη εξήγηση, όμως, είναι ότι το μουμιοποιημένο πτώμα έσπασε σε κομμάτια και πωλήθηκε ως παντοδύναμο φυλαχτό στους Αλεξανδρινούς (οι οποίοι, αν και πολλοί από αυτούς εκχριστιανίστηκαν, εξακολουθούσαν να τον αγαπούν). Πρόκειται για ένα πολύ δημοφιλές φαινόμενο και κατά τη γνώμη μου σηματοδότησε την αρχή της γνωστής χριστιανικής πρακτικής να θεωρούνται τα μέλη των αγίων ως ιερά λατρευτικά αντικείμενα. Έτσι, υπό μία έννοια, το πτώμα του Αλέξανδρου θα μπορούσε να έχει επιστραφεί σε μικρά κομμάτια στους κατοίκους της ίδιας του της πόλης.
 
Θεωρείτε ότι η ανακάλυψη στην Αμφίπολη θα αναθερμάνει το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την ελληνική αρχαιολογία, δεδομένης και της σφοδρής οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια;
 
Το πρόβλημα εδώ είναι η διαφορά ανάμεσα στην αρχαιολογική επιστημονική/ιστορική «αλήθεια» και τη δημόσια αντίληψη. Όσο σημαντική κι αν είναι αυτή η ανακάλυψη -και σίγουρα είναι πολύ σημαντική για την ελληνική αρχαιολογία- το ευρύ κοινό έχει εμμονή με τον Μεγάλο Αλέξανδρο, και επομένως μόνο αν αποδειχθεί επιστημονικά ότι ο τάφος ανήκει σε αυτόν ή αν η… μηχανή δημιουργίας δημοφιλών μύθων πείσει τους ανθρώπους ότι θα μπορούσε να είναι ο τάφος του, τότε ένας μεγαλύτερος αριθμός τουριστών θα θελήσουν πράγματι να επισκεφτούν την περιοχή. Από την άλλη μεριά, εκείνοι που ήδη λατρεύουν την ελληνική αρχαιολογία και ιστορία και/ή είναι θαυμαστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πιθανότατα θα προσθέσουν αυτόν τον προορισμό στο δρομολόγιό τους. Έτσι, αν οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό και την πολιτιστική κληρονομιά χειριστούν το θέμα αυτό με τη δέουσα προσοχή, η νέα αυτή ανακάλυψη θα μπορούσε να δώσει ώθηση στον τουρισμό χωρίς να θυσιαστούν οι αρχαιολογικές αξίες.
 
Δεδομένου ότι το αντικείμενο της επαγγελματικής σας ενασχόλησης είναι άλλο, πώς αποφασίσατε να γράψετε ένα βιβλίο για τον Μεγάλο Αλέξανδρο;
 
Πάντα με συνάρπαζε ο Μέγας Αλέξανδρος, από την εποχή κιόλας της εφηβείας μου. Όχι τόσο ως κατακτητική και στρατιωτική διάνοια (όσο εξαιρετικής φύσης κι αν ήταν αυτή), ούτε λόγω της φημολογούμενης ομοφυλοφιλίας / αμφιφυλοφιλίας του, ούτε λόγω του θανάτου του, αλλά κυρίως για το τι απέγινε μετά το θάνατό του και για το πού βρίσκεται ο τύμβος του: και στα δύο αυτά ζητήματα είχε δοθεί πολύ λίγη προσοχή σε όλα τα βιβλία που διάβαζα γι' αυτόν εκείνη την εποχή. Έτσι ξεκίνησα να συγκεντρώνω κάθε πληροφορία (καλή ή κακή) που μπορούσα. Στη συνέχεια, έχοντας κυνηγήσει μια εντελώς διαφορετική ακαδημαϊκή καριέρα (γύρω από την αρχαιολογία της νοτίου Αμερικής), ενώ έπινα καφέ με τον λογοτεχνικό ατζέντη μου στο Λονδίνο και συζητούσαμε διάφορες ιδέες για το θέμα του επόμενου βιβλίο μου, με ρώτησε αν υπήρχε κάποιο βιβλίο που πάντα ήθελα να διαβάσω αλλά δεν έχει εκδοθεί ακόμη. Έτσι του είπα για τον χαμένο τάφο του Αλέξανδρου. Εκείνος λάτρεψε την ιδέα, το έγραψα και ένας αμερικανικός εκδοτικός οίκος το άρπαξε αμέσως!
 
Τι αντίκτυπο θα μπορούσε να έχει η ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου για την επιστήμη της αρχαιολογίας;
 
Η ανακάλυψη του τάφου του Αλέξανδρου, όποτε κι αν γίνει αυτή, θα αποτελέσει ασφαλώς μια τεράστια ώθηση για την τοπική τουριστική οικονομία. Δεν είμαι σίγουρος, ωστόσο, αν κάτι τέτοιο θα προσέφερε πολλά στην ίδια την αρχαιολογική επιστήμη. Αυτό που θα έκανε πάντως θα ήταν να δώσει ένα τέλος στις φαντασιώσεις και στην πολιτικοποίηση του θέματος. Όσον αφορά στα οστά του (αν κάτι τέτοιο μπορούσε να εξακριβωθεί) και αυτά θα αποτελούσαν μια τουριστική ατραξιόν για την πόλη/ το μουσείο όπου θα εκτίθονταν, αλλά και πάλι αυτό δεν θα είχε μεγάλο αντίκτυπο στην επιστήμη της αρχαιολογίας κατά τη γνώμη μου. Όπως προείπα, ο Αλέξανδρος ζει στη φαντασία, στον μύθο, στην τέχνη και στους θρύλους της Μέσης Ανατολής και του Ιράν, του Ιράκ, του Αφγανιστάν και αλλού. Από αυτήν την άποψη είναι αθάνατος. Αν βρεθεί ο τάφος του, ο μύθος θα εξακολουθεί να υπάρχει αναφορικά με τα οστά του. Η ανακάλυψη των οστών του θα υπονόμευε τις φαντασιώσεις. Νομίζω ότι, μερικές φορές, όσον αφορά στον Αλέξανδρο, θα έπρεπε να προσέχουμε τι ευχόμαστε.
 
Θα θέλατε να παίρνατε μέρος στις ανασκαφές της Αμφίπολης;
 
Αν είχα μια ακόμη ζωή θα μου άρεσε να πάρω μέρος στις ανασκαφές αλλά η έρευνά μου στην νότιο Αμερική και στην αρχαιολογία των μοντέρνων συγκρούσεωνμε κρατούν ιδιαίτερα απασχολημένο. Και αν και θέλω να πιστεύω ότι το βιβλίο μου για τον Αλέξανδρο αποτελεί μια σωστή καταγραφή των θεωριών γύρω από τον τάφο του (και για το λόγο αυτό έχει κάποια αξία), δεν είμαι ειδικός στην ελληνική/ ελληνιστική αρχαιολογία. Η Ελλάδα έχει πολλούς εξαιρετικούς αρχαιολόγους -οι οποίοι κάνουν τη συγκεκριμένη δουλειά. Σε σύγκριση με αυτούς θεωρώ τον εαυτό μου ερασιτέχνη. Ωστόσο θα ήθελα πολύ να επισκεφτώ τον τάφο μόλις ολοκληρωθούν οι ανασκαφές.
 
Οι 3 πιθανότεροι «ένοικοι» του τύμβου της Αμφίπολης σύμφωνα με τον Νίκολας Σόντερς
 
Ο Νέαρχος: Ένας από τους ναυάρχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του οποίου η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αμφίπολη όταν εκείνος ήταν ακόμη παιδί. Επομένως θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια από τις μεγάλες προσωπικότητες της πόλης, γεγονός που, σύμφωνα με τον καθηγητή, θα μπορούσε να τον ανταμείψει με έναν μεγαλοπρεπή τύμβο. Επιπλέον ο Νέαρχος δεν ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας και γι' αυτό δεν θα μπορούσε να ταφεί στις Αιγές / Βεργίνα.
 
Η γυναίκα και/ή ο γιος του: Η σύζυγος του Αλέξανδρου, Ρωξάνη και ο γιος της (Αλέξανδρος ο Δ'), ο μόνος νόμιμος κληρονόμος του, πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τον Κάσσανδρο και δολοφονήθηκαν εκεί στο 309 π.Χ. Καθώς η Ρωξάνη δεν είχε βασιλικό μακεδονικό αίμα, δεν είναι απαραίτητο ότι θα θαβόταν στις Αιγές/ Βεργίνα και επομένως ίσως να έχει θαφτεί κοντά στην Αμφίπολη. Όσο για τον γιο της, ποιος ξέρει; Ίσως να θάφτηκε με τη μητέρα του, ίσως στις Αιγές/ Βεργίνα.
 
Η αδελφή του: Ενδιαφέρον παρουσιάζει, σύμφωνα με τον καθηγητή, το γεγονός ότι ο Κάσσανδρος δολοφόνησε επίσης την αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Κλεοπάτρα, επίσης το 309 π.Χ. - πιθανόν στην Αμφίπολη. Θα μπορούσε να έχει ταφεί στον συγκεκριμένο τύμβο αλλά ως πλήρες μέλος της βασιλικής οικογένειας πιθανώς να θαβόταν στις Αιγές / Βεργίνα.
 
Σημειώνεται ότι η ζωή και κυρίως ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου γοήτευαν από την εφηβεία του τον βρετανό αρχαιολόγο, ο οποίος με σπουδές αρχαιολογίας και ανθρωπολογίας στα πανεπιστήμια Σέφιλντ, Κέιμπριτζ και Σαουθάμπτον, είναι καθηγητής σήμερα στο τμήμα Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ και συγγραφέας πολλών επιστημονικών βιβλίων και μελετών.
 
Το 2006 έγραψε το βιβλίο «Alexander's Tomb: The Two-Thousand Year Obsession to Find the Lost Conquerer»
 
newsit.gr
 

Με αφορμή την “μανία” για τον τάφο του Αλεξάνδρου πάμε 27 χρόνια πίσω τότε που ήταν επιτακτική μία σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη.

Ευτυχώς για το σήμερα υπάρχουν σημαντικές διαφορές με την περίπτωση της Αμφίπολης

Ιούνιος του 1987, η Ελλάδα δεν έχει προλάβει να “συνέλθει” από την εθνική υπερηφάνεια που της προσέφεραν ο Γιαννάκης, ο Γκάλης και τα άλλα παιδιά – την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Eurobasket – και μαθαίνει ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την ανεύρεση του Κολοσσού της Ρόδου. Σε αντίθεση με την περίπτωση της Αμφίπολης που τον πρώτο λόγο έχουν οι αρχαιολόγοι στην περίπτωση της Ρόδου τις έρευνες κινούσε μια Ολλανδή οραματίστρια η οποία είχε καταφέρει να παρασύρει τις τοπικές αρχές της Ρόδου αλλά και τον τότε υπουργό Ναυτιλίας Στάθη Αλεξανδρή στην μεγαλύτερη αρχαιολογική “γκάφα”.

Ανοίγουμε μία παρένθεση για να μεταφέρουμε το γενικότερο περιβάλλον που επικρατούσε εκείνη την περίοδο και εκείνες τις συγκεκριμένες ημέρες στην χώρα πέρα από την εθνική ανάταση που είχε φέρει η κατάκτηση του eurobasket, και η διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1996. Η τουριστική βιομηχανία της χώρας βρίσκονταν σε απόγνωση καθώς ήταν η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε εκδόσει τουριστική οδηγία που παρότρυνε τους Αμερικάνους τουρίστες να μην ταξιδεύουν στην Ελλάδα θεωρώντας ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έχει επαφές με την τρομοκρατία. Σαν να μην έφθανε αυτό τέλη Ιούνη κάνει την εμφάνιση της η οργάνωση 1η Μάη πυροβολώντας και τραυματίζοντας σοβαρά τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Ραυτόπουλο. Με λίγα λόγια οτιδήποτε μπορούσε να ανεβάσει εθνικό αίσθημα ή τον τουρισμό ήταν ευπρόσδεκτο, αν αυτό το “οτιδήποτε” μπορούσε να συνδυάσει και τα δύο θα ήταν ιδανικό.

Κλείνουμε την παρένθεση και επιστρέφουμε στην οραματίστρια Ανν Ντακμααρ η οποία βρέθηκε από την Αυστραλία στην Ρόδο για διακοπές όπου και είδε σε όραμα που ακριβώς βρίσκονται τα ερείπια του Κολοσσού. Η αρχική επιφυλακτικότητα και δυσπιστία που είχαν οι τοπικές αρχές απέναντι στο πρόσωπο της σύντομα ξεπεράστηκε καθώς η μυστηριώδης 56χρόνη που δήλωνε ότι κατείχε πτυχίο παραψυχολογίας από το πανεπιστήμιο της Αδελαϊδας, κατάφερνε και “υπνώτιζε” τον ένα μετά τον άλλο τους τοπικούς άρχοντες. Σε συνάντηση που είχε με τον τότε δήμαρχο Ρόδου Σάββα Καραγιάννη, του επισήμανε για το πρόβλημα που είχε στο στομάχι του, κάτι που παραδέχτηκε και ο ίδιος, ενώ ο αντιδήμαρχος της εποχής εκείνης, Γιώργος Μιχαηλίδης ο οποίος δήλωνε κατάπληκτος στους δημοσιογράφους ότι σε μια συνάντηση που είχε και διάβαζε την σελίδα 56 ενός νόμου όταν βγήκε από το γραφείο, η οραματίστρια τον χαιρέτησε και του είπε “Η σελίδα 56 του νόμου που διαβάζατε προηγουμένως δεν έχει κανένα ενδιαφέρον”. Τα “οράματα της Ντάκμααρ” ή η πίεση για μια ανακάλυψη που θα έφερνε κόσμο και χρήμα στο νησί; Ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε τι ήταν αυτό που οδήγησε τις τοπικές αρχές να γνωρίσουν την μεσόκοπη Ολλανδέζα στον Υπουργό Ναυτιλίας ο οποίος κάλεσε εσπευσμένα στις 26 Ιουνίου του συντάκτες που καλύπτουν το ρεπορτάζ του υπουργείου να τους ανακοινώσει “ότι πιθανόν κάτι σημαντικό έχει βρεθεί στο λιμάνι της Ρόδου”. Μάλιστα σε μία αποστροφή του λόγου του ο υπουργός ανέφερε ότι αν όντως είναι ο Κολοσσός “πρόκειται για τεράστιας όχι μόνο αρχαιολογικής σημασίας γεγονός, αλλά εθνικής αφού προσδιορίζει την ελληνικότητα του Αιγαίου που αμφισβητούν οι γείτονες μας”. Ο Στάθης Αλεξανδρής ο οποίος είχε προσφέρει στην Ντάκμααρ την αφρόκρεμα του λιμενικού και των βατραχανθρώπων που διέθετε ανέφερε ότι η οραματίστρια δεν επιθυμούσε να είναι στην συνέντευξη Τύπου “γιατί είναι πολύ μετριόφρων”.

Παρά τις αντιρρήσεις των αρχαιολόγων και της τότε υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη που ήταν και καθ ύλην αρμόδιοι το Υπουργείο Ναυτιλίας προχώρησε στις αρχές Ιουλίου στην ανάσυρση της “γροθιάς” του Κολοσσού από το σημείο που είχε υποδείξει η Ολλανδή οραματίστρια. Συγκεκριμένα βατραχάνθρωποι του Λιμενικού με επικεφαλής τον πλοίαρχο Α. Πετρίδη χρησιμοποίησαν το σκάφος “Ποσειδών” για την ανάσυρση του ευρήματος το οποίο τοποθετήθηκε στο λιμάνι του νησιού. Σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε πάνω στο “Ποσειδών” και αφού τονίσθηκε ότι τώρα είναι δουλειά των αρχαιολόγων – οι οποίοι μέχρι τότε είχαν αποκλειστεί από την ανέλκυση - να εκτιμήσουν το εύρημα ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ανέφερε ότι θα εντατικοποιηθούν έρευνες στον βυθό καθώς έχει εντοπισθεί ένα ακόμη εύρημα που μοιάζει με κεφαλή που της λείπει η μύτη. Οι ανακοινώσεις του Αλεξανδρή ήταν η αφορμή να κάνει την επανεμφάνιση της πανηγυρικά η Ντάκμααρ η οποία δήλωνε πλέον στους δημοσιογράφους: “Μέχρι το Σεπτέμβριο θα έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες. Στο βυθό υπάρχει ακόμη το χέρι του Κολοσσού, το ένα πόδι και σε μεγαλύτερο βάθος και άλλα κομμάτια από το σώμα του. Η γροθιά που βρέθηκε τώρα ήταν ακριβώς στο σημείο που ακριβώς υπέδειξα. Η υπόθεση του Κολοσσού θα δώσει μεγάλη ευημερία στο νησί εγώ όμως θα χάσω την ησυχία μου”.

Χωρίς να γνωρίζουν τι “θα ξημέρωνε” πλέον υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ αυτών που ανέφεραν ότι υπήρξαν πρωτεργάτες για την έλευση της οραματίστριας στο νησί η οποία σε μία τυχαία συνάντηση που είχε με τον Γιώργο Γεννηματά, ο οποίος διέμενε στο ίδιο ξενοδοχείο, τον “συμβούλεψε” να υπάρχει συνεργασία και ομόνοια μεταξύ των υπουργείων στο θέμα του Κολοσσού.

Η πληροφορία φυσικά είχε κάνει τον γύρο του κόσμου, ξένα συνεργεία είχαν καταφθάσει στο νησί, καθώς, κακά τα ψέματα ο εντοπισμός ενός από τα 7 “θαύματα” του αρχαίου κόσμου δεν είναι μικρό πράγμα. Αντίστοιχα έχει κινητοποιηθεί και η διεθνής αρχαιολογική κοινότητα. Πως είναι δυνατόν να τους έχει ξεφύγει ένα τόσο σημαντικό εύρημα;

Οι Έλληνες αρχαιολόγοι δεν χρειάστηκαν παρά ελάχιστα λεπτά να καταλάβουν για τι ακριβώς πρόκειται και είναι πλέον η σειρά την Μελίνας Μερκούρη να ανακοινώσει τα μαύρα μαντάτα. Καλεί τους Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους που είχαν καταφθάσει στο νησί σε συνέντευξη Τύπου στις 7 Ιουλίου στο δημαρχείο της πόλης: “Δυστυχώς δεν πρόκειται για τον Κολοσσό της Ρόδου! Όλοι οι αρχαιολόγοι συμφωνούν σε αυτό”. Φυσικά, και καθώς είχαν δημιουργηθεί ΟΙ προσδοκίες, οι δημοσιογράφοι αναρωτιούνται για το σύντομο της γνωμάτευσης των αρχαιολόγων. “Το θέμα είχε πάρει παγκόσμια έκταση. Μας τηλεφωνούσαν από όλο τον κόσμο και ήθελαν να βοηθήσουν. Ακόμη και ο κ. Αντρεότι (σ.σ. τότε υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας και μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας) μου τηλεφώνησε. Εάν υπήρχαν αρχαιολόγοι στις έρευνες δεν θα εκτιθέμεθα. Θα πρέπει να σκίσει το δίπλωμα του ένας αρχαιολόγος αν δεν καταλάβει ότι αυτό δεν είναι αρχαίο αντικείμενο” για να πάρει τον λόγο από την Μερκούρη η αρχαιολόγος Ηώ Ζερβουδάκη και δώσει την απάντηση που έδειχνε το μέγεθος της επιπολαιότητας της έρευνας: “Πρόκειται για αντικείμενο που βρισκόταν στην ξηρά και είχε εμφανή τα ίχνη της δαγκάνας από μπουλντόζα”.

Την βουβαμάρα που είχε πέσει στην αίθουσα έσπασε η φωνή της Ολλανδής οραματίστριας, η οποία ήταν παρούσα στην συνέντευξη Τύπου και παρατήρησε ότι δεν είναι δυνατόν ένας αρχαιολόγος να αποφαίνεται μόνος του για ένα αντικείμενο.

Η απάντηση της Μελίνας έγινε σε έντονο ύφος και ήταν κατηγορηματική: “Το αντικείμενο το είδαν αρκετοί αρχαιολόγοι και όλοι συμφώνησαν”. Νωρίτερα είχε φροντίσει να ρίξει το “δηλητήριο” της τόσο προς την Ντάκμααρ όσο και σε αυτούς που είχαν ακολουθήσει τις υποδείξεις της: “την ευθύνη της πολιτιστικής κληρονομιάς έχει αποκλειστικά το Υπουργείου Πολιτισμού και όχι οι καφετζούδες”. Παράλληλα έβγαλε “λάδι” τον υπουργό Ναυτιλίας Στάθη Αλεξανδρή ρίχνοντας της ευθύνη στον πλοίαρχο του Λιμενικού Σώματος, Πετρίδη για άρνηση συνεργασίας με τους αρχαιολόγους. Όπως και να έχουν τα πράγματα ο Αλεξανδρής στον επόμενο ανασχηματισμό τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου έχασε την υπουργική του καρέκλα.

Την επόμενη ημέρα ο διεθνής Τύπος κινούνταν μεταξύ συμπάθειας και καυστικού χιούμορ ενώ οι ελληνικές αντιπολιτευόμενες εφημερίδες κυκλοφορούσαν με τίτλους από “Κολοσσιαία γκάφα” μέχρι ...“Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα”.

Πηγή: news247.gr

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot