Ευρώπη vs facebook ή αλλιώς… Δαβίδ εναντίον Γολιάθ.
Μία εκ πρώτης όψεως απίθανη ακροαματική διαδικασία θα λάβει χώρα τον ερχόμενο Απρίλιο στη Βιέννη, όπου 25.000 πολίτες θα βρεθούν δια των νομικών εκπροσώπων τους αντιμέτωποι με τη Facebook, με την κατηγορία ότι ο κολοσσός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης παραβίασε τα προσωπικά τους δεδομένα. Η υπόθεση είναι γνωστή ως «Europe vs Facebook», αλλά εύστοχα έχει χαρακτηριστεί από τα ξένα μέσα ενημέρωσης «υπόθεση Δαβίδ κατά Γολιάθ».
Πρωτεργάτης αυτής της κίνησης, όπως αναφέρει σχετικό ρεπορτάζ στο «Βήμα της Κυριακής», είναι ο Αυστριακός φοιτητής Μαξ Σρεμς, ο οποίος αξιώνει από την εταιρεία του Μαρκ Ζάκερμπεργκ αποζημίωση 500 ευρώ για καθέναν από τους 25.000 υποστηρικτές του. Το ποσό είναι συμβολικό (αν και για την ίδια τη Facebook, σε περίπτωση που υποχρεωνόταν να το καταβάλει στο σύνολό του, θα ήταν αξιόλογο), όμως ενδεχόμενη νίκη των εναγόντων θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου για τις εταιρείες του Διαδικτύου και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών τους.
Ο Σρεμς υποστηρίζει ότι η Facebook παραβιάζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία, παρακολουθώντας τις κινήσεις των χρηστών της σε εξωτερικές σελίδες, με τη χρήση Συστημάτων Μεγάλων Δεδομένων (Big Data Systems). Επίσης, υποστηρίζει ότι η εταιρεία παραχώρησε αυτά τα δεδομένα στην Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ, στο πλαίσιο του κατασκοπευτικού της προγράμματος Prism. Στις 9 Απριλίου το περιφερειακό δικαστήριο της Βιέννης σε μια πρώτη ακροαματική διαδικασία θα εξετάσει την υπόθεση και θα κρίνει αν θα γίνει δεκτή.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σρεμς τα βάζει με το Facebook. Το 2013 κατέθεσε μήνυση κατά της εταιρείας για την ανάμειξή της στο κατασκοπευτικό πρόγραμμα Prism, ενώ το 2011 έγινε παγκοσμίως γνωστός όταν έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος που ζήτησε από τη Facebook να αποκαλύψει όλα τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή της για τον ίδιο – αίτημα για τον οποίο έλαβε έναν όγκο 1.222 σελίδων!
Τέσσερις επιλογές πριν το Grexit. Οι δύο πρώτες εβδομάδες μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές είχαν την εξέλιξη που φοβόμουν. Η δυσπιστία από το λαό της βορείου Ευρώπης μετατράπηκε σε εχθρότητα.
Είδαμε το Γιάννη Βαρουφάκη να απορρίπτει μονομερώς την τρόικα, τους τεχνοκράτες που εποπτεύουν την ελληνική οικονομική πολιτική. Παρακολουθήσαμε με έκπληξη πως ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών, διοργάνωσε μια μεγάλη ευρωπαϊκή τουρνέ σαν ροκ σταρ. Τον είδαμε να περπατάει σε μία συνάντηση με hedge fund manager στο Λονδίνο και να ποζάρει έξω από την Downing Street.
Η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι πιστωτές έχουν μόνο λίγες ημέρες για να αποφασίσουν πως θα τα καταφέρει η χώρα τους επόμενους τέσσερις μήνες
Μέχρι να φτάσει στο Βερολίνο την Πέμπτη, οι Γερμανοί πολιτικοί και τα ΜΜΕ είχαν γίνει πιο εχθρικά από ποτέ. Μέχρι την Παρασκευή, η Αθήνα είχε βρεθεί απομονωμένη στη συνάντηση των οικονομικών αξιωματούχων στις Βρυξέλλες.
Πολιτικά, η κατάσταση τώρα είναι εξίσου κακή όσο ήταν το 2010, όταν ξεκίνησε η ελληνική κρίση χρέους. Ήταν μία εντελώς καταστροφική εβδομάδα για την οικονομική διπλωματία. Το μόνο που μας χωρίζει από το Grexit είναι μερικές ακόμη εβδομάδες σαν κι αυτή.
Η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι πιστωτές έχουν μόνο λίγες ημέρες για να αποφασίσουν πως θα τα καταφέρει η χώρα τους επόμενους τέσσερις μήνες. Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών πρέπει να συμφωνήσουν κατά τη συνεδρίασή τους την Τετάρτη εάν θα βάλουν μέχρι το Μάρτιο τα κεφάλαια που απαιτούνται για να καλυφθούν οι δεσμεύσεις δαπανών της κυβέρνησης. Μόνο εάν συμβεί αυτό θα μπορούν Αθήνα και πιστωτές να ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις για τα πραγματικά σοβαρά πράγματα – όπως το μέλλον της ελληνικής οικονομίας.
Χάρη στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας την προηγούμενη εβδομάδα να αυξήσει το ανώτατο όριο του μηχανισμού έκτακτης χρηματοδότησης (ELA), το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα είναι προστατευμένο μέχρι τότε, αλλά όχι περισσότερο. Έτσι η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση είναι η κύρια προτεραιότητα.
Ο κ. Βαρουφάκης έχει ουσιαστικά τέσσερις επιλογές, ή έναν συνδυασμό από αυτές. Σε αυτό το δράμα, κάθε μία από αυτές τις επιλογές έχει τουλάχιστον μία αρνητική πλευρά.
Η πρώτη επιλογή είναι η παράταση του υφιστάμενου προγράμματος. Διαδικαστικά, αυτή θα ήταν η πιο εύκολη επιλογή: αποδεκτή από όλε στις πλευρές, εκτός όμως, από την ελληνική κυβέρνηση. Ο κ. Βαρουφάκης έχει ήδη αποκλείσει αυτή την επιλογή επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις νίκησε τις εκλογές με την υπόσχεση να κάνει ακριβώς αυτό.
Ορισμένοι λένε ότι μπλοφάρει. Μπορεί και πάλι να συμφωνήσει στις μεταρρυθμίσεις και να υποστεί την ταπείνωση της μισητής τρόικας που θα έρθει και πάλι στην Αθήνα. Η μόνη υποχώρηση θα είναι μία σειρά από νέα, πιο συμπαθητικά ονόματα. Αναζητήστε ευφημισμούς κατά τους οποίους τα προγράμματα μετατρέπονται σε συμβόλαια, η τρόικα μετατρέπεται σε συμβούλους και η λιτότητα γίνεται φιλική προς την ανάπτυξη προσαρμογή. Υποπτεύομαι ότι ο κ. Βαρουφάκης δεν θα δειλιάσει. Ακόμη κι αν εκείνος το δεχθεί άλλωστε, μπορεί να μην το δεχθεί η Βουλή.
Η δεύτερη επιλογή είναι πιο ελκυστική για εκείνον. Θα μπορούσε να ζητήσει –και όχι αδίκως– να αποδεσμεύσει η ΕΚΤ τις πληρωμές τόκων και τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που απέκτησε κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αυτά τα κεφάλαια προς το παρόν παρακρατούνται. Ακόμη κι αν αποδεσμευτούν όμως, δεν θα φτάνουν. Ο κ. Βαρουφάκης θα χρειαστεί να ζητήσει από τους Ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών να συμφωνήσουν στην άρση του ανώτατου ορίου των εντόκων γραμματίων που μπορεί να εκδώσει η Ελλάδα. Εάν η χώρα δεν συμφωνήσει σε νέο πρόγραμμα, δεν μπορεί να της δοθεί αυτό που ζητάει.
Η τρίτη επιλογή είναι απλώς να βρει τα λεφτά από κάπου αλλού. Δεν υπάρχουν πολλές διαθέσιμες πηγές. Η Μόσχα έχει ήδη σηματοδοτήσει την προθυμία της να βοηθήσει επί της αρχής, σαφώς όχι από ανθρωπιστική συμπόνια. Τα ρωσικά χρήματα θα έρθουν με βαρύ πολιτικό κόστος για την Ελλάδα. Ακόμη και για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αυτή δεν είναι η προτιμητέα επιλογή, τουλάχιστον όχι προς το παρόν.
Η τέταρτη επιλογή είναι να εκδοθεί ένα παράλληλο νόμισμα, μόνο για την εγχώρια αγορά, για να χρηματοδοτηθούν οι δημόσιες δαπάνες – ουσιαστικά ένα ΙΟU. Θα ήταν η πιο ακραία επιλογή, αλλά θα έλυνε το πρόβλημα χρηματοδότησης. Θα μπορούσε εύκολα όμως, να ερμηνευθεί ως το πρώτο βήμα του Grexit ή ακόμη και ως το ίδιο το Grexit. Ποιο είναι το νόημα της νομισματικής ένωσης εάν μία χώρα έχει δύο νομίσματα;
Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται να λυθεί το πρόβλημα της βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης, δεν είναι τίποτα συγκριτικά με τις διαπραγματεύσεις για το χρέος που θα ακολουθήσουν. Δεν βλέπω μείωση του χρέους και μόνο ελάχιστα περιθώρια οιασδήποτε δημοσιονομικής χαλάρωσης.
Οι μεγαλύτερες αντιδράσεις δεν θα έρθουν από τη χώρα, αλλά από τις υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας όπως η Πορτογαλία, οι οποίες δεν επαναστάτησαν ενάντια στην τρόικα.
Η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει για την κρίση της ευρωζώνης, αλλά δεν θα είναι αυτή την εβδομάδα...
Πηγή Euro2day
Σύμφωνα με δημοσίευμα των «Financial Times» το οποίο επικαλείται Ευρωπαίους και Αμερικανούς αξιωματούχους, οι ΗΠΑ ασκούν πιέσεις στους ηγέτες της Ευρωζώνης ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη διάθεση συμβιβασμού με τη νέα ελληνική κυβέρνηση.
Το δημοσίευμα, μία ημέρα πριν από την κρίσιμη συνάντηση Ομπάμα – Μέρκελ, τη Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου, στον Λευκό Οίκο και το «ελληνικό ζήτημα» να είναι «ψηλά» στην ατζέντα των συνομιλιών, αναφέρει:
«Αυτή είναι μια συζήτηση που έχουμε με ορισμένους ανθρώπους. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη πρωτοβουλία, δεν νομίζω πως η στάση μας έχει αλλάξει, όμως αυτό που έχει αλλάξει είναι πως ξαφνικά η κατάσταση στην Ελλάδα φαντάζει πολύ πιο προβληματική», δήλωσε στους Financial Times ανώτερος αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης.
Ο ίδιος, τη στιγμή που η Ευρώπη – και ιδιαίτερα η Γερμανία – μοιάζουν αποφασισμένες να τηρήσουν σκληρή διαπραγματευτική γραμμή έναντι της Αθήνας, συμπλήρωσε: «Δεν προσπαθούμε να μεσολαβήσουμε έχουμε συμβουλεύσει όλες τις πλευρές πως πρέπει να υπάρξει κάποιος συμβιβασμός από όλους. Υπάρχουν όρια στο πόση λιτότητα μπορεί να αντέξει μια κοινωνία»
dimokratiki.gr