Συγκεκριμένα, η Εκκλησία δεν θα τελεί νεκρώσιμη ακολουθία και μνημόσυνο σε όσους αποδεδειγμένως και οικειοθελώς έχουν δηλώσει την επιθυμία για καύση του σώματός τους.

 

Πάντως, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος σπροσθέτει στην εγκύκλιο ότι μπορεί ο κάθε Μητροπολίτης με δική του ευθύνη να τελεί ένα... τρισάγιο.

Αναφέρεται επίσης μεταξύ άλλων: Ἡ Ἐκκλησία δέν δέχεται γιά τά μέλη Της τήν ἀποτέφρωση τοῦ σώματος, διότι τοῦτο εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Α΄ Κορ. 6, 19), στοιχεῖο τῆς ὑποστάσεως τοῦ κατ' εἰκόνα καί καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασθέντος ἀνθρώπου (Γεν. 1, 24), καί περιβάλλει αὐτό μέ σεβασμό καί τιμή ὡς ἔκφραση ἀγάπης πρός τό κεκοιμημένο μέλος Της καί ὡς ἐκδήλωση πίστεως στήν κοινή πάντων ἀνάσταση.

 

Επίσης: Ἡ ἀποτέφρωση τοῦ σώματος δέν εἶναι σύμφωνη πρός τήν πράξη καί παράδοση τῆς Ἐκκλησίας γιά θεολογικούς, κανονικούς καί ἀνθρωπολογικούς λόγους.

 

Όλη η εγκύκλιος

Πρωτ. 5055
Ἀριθμ. Διεκπ. 2415 Ἀθήνῃσι 29ῃ Ὀκτωβρίου 2014

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2 9 5 9

 

Πρός
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Εἰς τάς Ἕδρας των

 

Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, μέ ἀφορμή τό νέο νομοθετικό καθεστώς γιά τήν ἀποτέφρωση νεκρῶν, σύμφωνα μέ τά ἄρθρα 48 καί 49 τοῦ Νόμου 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. 156/1-8-2014, τ. Α΄), κατά τήν Συνεδρία Αὐτῆς τῆς 14ης μηνός Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ., ἐπελήφθη καί τοῦ ζητήματος τούτου καί ἀπεφάσισε νά σᾶς ἐνημερώσει περί τῶν κανονικῶν συνεπειῶν ἀπό τήν ἀποτέφρωση τοῦ σώματος.

 

Μέ τά ἄρθρα 48 καί 49 τοῦ Νόμου 4277/2014 ὁ νομοθέτης δέν λαμβάνει ὑπ' ὄψιν τίς θρησκευτικές πεποιθήσεις τοῦ νεκροῦ. Ἐάν ὁ θανών δέν εἶχε ἐκφρασθεῖ ἐν ζωῇ περί τῆς μετά θάνατον ἐπιθυμίας ταφῆς ἤ ἀποτεφρώσεως τοῦ σώματός του, ἡ ἀποτέφρωση δύναται νά λάβει χώρα μέ μόνη τή δήλωση τοῦ/τῆς συζύγου ἤ «συντρόφου», μετά τοῦ/τῆς ὁποίου/ας ἔχει συνάψει «σύμφωνο συμβίωσης», ἤ τή δήλωση τῶν συγγενῶν πρώτου ἤ δευτέρου βαθμοῦ.

 

Τοῦτο, κύημα τοῦ συγχρόνου μηδενιστικοῦ τρόπου ζωῆς καί τῆς τάσεως πρός ἀποθρησκευτικοποίηση κάθε πτυχῆς καί ἐκφάνσεως τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἀποτελεῖ ἐκ προοιμίου καταστρατήγηση τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων τοῦ κεκοιμημένου μέλους τῆς Ἐκκλησίας, ἔλλειψη σεβασμοῦ καί φροντίδος πρός τό ἀνθρώπινο σῶμα.

Ἡ Ἐκκλησία δέν δέχεται γιά τά μέλη Της τήν ἀποτέφρωση τοῦ σώματος, διότι τοῦτο εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Α΄ Κορ. 6, 19), στοιχεῖο τῆς ὑποστάσεως τοῦ κατ' εἰκόνα καί καθ' ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασθέντος ἀνθρώπου (Γεν. 1, 24), καί περιβάλλει αὐτό μέ σεβασμό καί τιμή ὡς ἔκφραση ἀγάπης πρός τό κεκοιμημένο μέλος Της καί ὡς ἐκδήλωση πίστεως στήν κοινή πάντων ἀνάσταση.

 

Κατόπιν τούτου, ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπεφάσισε νά ἐνημερώσει, στό πλαίσιο τῆς ἀγρύπνου ποιμαντικῆς φροντίδος Της, τό εὐσεβές Αὐτῆς πλήρωμα, κληρικούς καί λαϊκούς, γιά τίς ἀκόλουθες κανονικές συνέπειες τῆς ἀποτεφρώσεως τοῦ σώματος:

-Ἡ ἀποτέφρωση τοῦ σώματος δέν εἶναι σύμφωνη πρός τήν πράξη καί παράδοση τῆς Ἐκκλησίας γιά θεολογικούς, κανονικούς καί ἀνθρωπολογικούς λόγους.

-Πρός ἀποφυγήν οἱασδήποτε θεολογικῆς, κανονικῆς καί ἀνθρωπολογικῆς ἐκτροπῆς, ἀπαραίτητος εἶναι ὁ σεβασμός τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καί ἡ διακρίβωση τῆς οἰκείας βουλήσεως τοῦ κεκοιμημένου καί ὄχι ἡ βούληση ἤ ἡ δήλωση τῶν οἰκείων του.

 

-Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀποδεδειγμένως οἰκειοθελῶς ἐδήλωσε τήν ἐπιθυμία περί καύσεως τοῦ σώματός του, δηλώνει τήν αὐτονόμησή του καί ὡς ἐκ τούτου δέν τελεῖται Νεκρώσιμος Ἀκολουθία καί Ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ αὐτοῦ.

 

Παρά ταῦτα, ἐπαφίεται στήν ποιμαντική σύνεση καί τήν διακριτική εὐχέρεια τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου ἡ τέλεση ἁπλῶς Τρισαγίου.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ' ἀγάπης.

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Σταγῶν καί Μετεώρων Σεραφείμ
† Ὁ Περιστερίου Χρυσόστομος
† Ὁ Κεφαλληνίας Σπυρίδων
† Ὁ Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος
† Ὁ Τρίκκης καί Σταγῶν Ἀλέξιος
† Ὁ Καρπενησίου Νικόλαος
† Ὁ Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου Ἱερόθεος
† Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων
† Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας
† Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Μεθώνης Κλήμης

 

Και λέμε κάποιοι, γιατί των περισσότερων τα οστά είναι σκορπισμένα, βορά των άγριων ζώων στα βορειοηπειρωτικά βουνά.

 

Δεν έχουν, ακόμη, περισυλλεγεί και ενταφιαστεί. Και κάθε φορά, νιώθουμε ανατριχίλα. Δεν ξέρουμε, αν μεταφέρεται το συναίσθημα μέσα από τις φωτογραφίες, ωστόσο σύγκορμα συγκλονιζόμαστε. Μπροστά στο θέαμα των παλληκαριών που υπερασπίστηκαν με το αίμα τους το «ΟΧΙ» ένάντια στον εχθρό, το «ΟΧΙ, δε θα την πάρετε τη γη την ελληνική».
Πηγή
Tromaktiko

Γεννήθηκε στον Άγιο Αρτέμιο (Γούβα) του Παγκρατίου στις 23 Ιουνίου 1928. Σε ηλικία 15 ετών έχασε σε ατύχημα το ένα του χέρι, όταν έσκασε μια χειροβομβίδα την ώρα που έπαιζε με συμμαθητές του στην Αγία Παρασκευή της Αττικής.

Ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στα Νέα το 2001: «Η μοίρα έκανε λάθος, που μου πήρε το χέρι. Γιατί αν είχα το χέρι μου, θα ήμουνα ένας πολύ δυνατός μουσικός»...

Στην ίδια συνέντευξη μοιράστηκε και δύο συμβουλές για τη ζωή: «Να είσαι ευθύς και εντάξει... Και ν' αγαπάς αυτούς που σε θέλουνε»...

Ακόμα και χωρίς χέρι, μπήκε δυναμικά στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού και ξεχώρισε με τη φωνή του.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1952 από την Αθήνα και μετά τη Θεσσαλονίκη. Συνεργάστηκε με τα σπουδαιότερα ονόματα της εποχής, ενώ τα τραγούδια του έγιναν μεγάλες επιτυχίες που τις τραγουδά ο κόσμος μέχρι και σήμερα. Ανάμεσά τους το «Ε ντε λα μαγκέν», «'Αναψε το τσιγάρο», «Προσευχή», «Μες της πόλης το χαμάμ», «Στης Λαρίσης το ποτάμι», «Τρελοκόριτσο» και πολλά άλλα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον συνοδεύει στο τραγούδι η σύζυγος του Ζωή, δημιουργώντας ένα από τα πιο λαοφιλή ντουέτα του λαϊκού τραγουδιού. Πραγματοποίησε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού που ζουν Έλληνες.

Έως και τα τελευταία σχεδόν χρόνια της ζωής του εξακολουθούσε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα στο Αιγάλεω Αττικής όπου διέμενε και είχε δημιουργήσει το περίφημο λαϊκό κέντρο «Εντελαμαγκέν».

e-go.gr

 

Όλα έγιναν πριν από λίγες μέρες, σε χωριό που βρίσκεται στα όρια της Αχαϊας με την Ηλεία με πρωταγωνιστές τους τεθλιμμένους συγγενείς και φίλους εκλιπόντος. Όλα συνέβησαν όταν δόθηκε εντολή από γνωστή οικογένεια της περιοχής να ανοιχθεί ο οικογενειακός τάφος, προκειμένου να γίνει η ταφή μέλους της.

 

Το συγκεκριμένο μνήμα είχε χρησιμοποιηθεί πριν μια πενταετία , προκειμένου να φιλοξενήσει τον παππού της οικογένειας, ο οποίος είχε αποδημήσει εις Κύριον. Η εικόνα που αντίκρισαν όσοι εργάστηκαν για να ανοιχθεί ο τάφος παραπέμπει σε κινηματογραφική ταινία, καθώς μαζί με τα λίγα εναπομείναντα οστά του γέροντα της οικογένειας, βρέθηκαν και δέκα χρυσές λίρες.

 

Η εξέταση όλων των εκδοχών έφερε στο προσκήνιο ένα απίστευτο αλλά περά για πέρα υπαρκτό σενάριο, που ήθελε ο παππούς πριν αποδημήσει να είχε καταπιεί τις λίρες προκειμένου να τις …πάρει μαζί του.

 

Σύμφωνα με το dete.gr, εν μέσω πένθους στενά συγγενικά πρόσωπα τόσο του παππού που είχε αφήσει τα εγκόσμια πριν από χρόνια, όσο και του πρόσφατα εκλιπόντος, άρχισαν να τσακώνονται για το ποιος είναι ο νόμιμος δικαιούχος των λιρών που βρέθηκαν μέσα στον τάφο

 

 

Δεν παραλείπει να σχολιάσει το θέμα που προέκυψε με την αναγραφή των οφειλών στα μνήματα του νεκροταφείου, το οποίο προκάλεσε αντιδράσεις, λέγοντας ότι ήταν μια άκομψη ενέργεια, για την οποία όμως είχε ενημερώσει το εκκλησίασμα.

 

dhras.gr