Η υπερβολική έκθεση στα social media αυξάνει τις πιθανότητες της κατάθλιψης παγκοσμίως. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που υποστηρίζουν πως δεν θα αργήσει η στιγμή που οι περισσότεροι άνθρωποι θα τα απαρνηθούν.

Οπως αναφέρει Λίνσεϊ Μπάρμπερ, αρχισυντάκτρια του τομέα της τεχνολογίας στο περιοδικό City, σχεδόν το 56% των καταθλίψεων οφείλεται στα social media και εξηγεί.

«Ολοι γνωρίζουμε ότι στο Instagram υπάρχουν αυτές οι απίστευτα όμορφες φωτογραφίες, τα υπέροχα κοκτέιλ, τα ειδυλλιακά ηλιοβασιλέματα, οι τάσεις της μόδας και όλα εκείνα που δημιουργούν ψευδαισθήσεις αλλά δεν αποτρέπουν τους ανθρώπους να σκέφτονται διαρκώς πως θα τα πετύχουν.

Ωστόσο για πολλούς ανθρώπους, αυτή είναι η αιτία της κατάθλιψης. Νέες έρευνες έδειξαν πως επτά εκατομμύρια συνάνθρωποί μας, πάσχουν από κατάθλθιψη εξαιτίας της ζωής των φίλων τους όπως αυτή παρουσιάζεται στα social media αφού διαρκώς συγκρίνουν τη δική τους με αυτές.

Ο ίδιος αριθμός ανθρώπων ανέφερε πως αισθάνεται δυστυχισμένος που βλέπει τους φίλους του να ποστάρουν στο Facebook και να τουιτάρουν για την καλή καριέρα που έχουν, την υπέροχη οικογένεια και το ωραίο κορμί. Εξ'αυτών, ένα μεγάλο ποσοστό δεν δίστασε να παραδεχθεί πως συχνά ψάχνει να βρει πρωην συναδέλφους και πρώην ερωτικούς συντρόφους προκειμένου να συγκρίνει τις ζωές τους με τη δική του.

Καταλήγοντας, η Λίντσεϊ Μπάρμπερ αναφέρει πως πλέον οι ανθρώπινες σχέσεις μετρούνται ανάλογα με το πόσο δημοφιλής είναι κάποιος, χωρίς να χρειάζεται να ξοδέχουν χρόνο μαζί του. Δεν κρύβει πάντως την ανησυχία πως δεν θα αργήσει να έρθει το τέλος της έκθεσης στα Social Media σε τόσο μεγάλο βαθμό.

iefimerida.gr

Τα αντικαταθλιπτικά συνταγογραφούνται ευρέως σε όλο τον κόσμο και βοηθούν όντως αρκετούς ανθρώπους.

Όμως, από την άλλη, σημαντικά στοιχεία για την ασφάλειά τους και για τις πιθανές παρενέργειές τους, ιδίως σε παιδιά και εφήβους, έχουν υποβαθμιστεί από τις φαρμακευτικές εταιρείες, με συνέπεια η ιατρική κοινότητα και το ευρύ κοινό να μην έχουν πλήρη εικόνα πάντα.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια νέα επιστημονική μελέτη (μετα-ανάλυση), ίσως η πιο ολοκληρωμένη του είδους της μέχρι σήμερα, η οποία αξιολόγησε σε βάθος τις διάφορες αναφορές για τις κλινικές δοκιμές των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.

Παρόλο που σε αυτές τις δοκιμές έχουν καταγραφεί ακόμη και απόπειρες αυτοκτονίας, επιθετικές συμπεριφορές και άλλες αρνητικές παρενέργειες, τα περιστατικά αυτά έχουν υποβαθμισθεί ή αποσιωπηθεί. Γι' αυτό, οι ερευνητές συστήνουν την ελάχιστη δυνατή χρήση αντικαταθλιπτικών από παιδιά, εφήβους και νέους ενηλίκους.

Οι ερευνητές του Σκανδιναβικού Κέντρου Cochrane στην Κοπεγχάγη, με επικεφαλής τον καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης Πέτερ Γκέτζε και την Τάρανγκ Σάρμα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "British Medical Journal".

Σύμφωνα με το "Scientific American", ανέλυσαν 70 διπλά τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες μέσω ψευδοφαρμάκου (πλασέμπο), κλινικές δοκιμές των δύο κυριότερων κατηγοριών αντικαταθλιπτικών: των επιλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI) και των αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης (SNRI).

Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι οι φαρμακοβιομηχανίες δεν παρουσιάζουν το πλήρες εύρος των παρενεργειών που προκύπτουν από τις κλινικές δοκιμές, στις αναφορές οι οποίες στέλνονται στις αρμόδιες εποπτικές Αρχές, όπως η Αρχή Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ), όταν υποβάλλουν αίτηση για την κυκλοφορία κάποιου νέου φαρμάκου.

Η νέα μελέτη έρχεται μετά από άλλες ανησυχητικές ανακοινώσεις. Πέρυσι το Σεπτέμβριο, μία μελέτη στο περιοδικό κλινικής επιδημιολογογίας "Journal of Clinical Epidemiology" αποκάλυψε ότι το ένα τρίτο των μελετών (μετα-αναλύσεων) σχετικά με τις δοκιμές των αντκαταθλιπτικών, γράφονται από ανθρώπους που έχουν οικονομικές διασυνδέσεις με τις φαρμακευτικές.

Έτσι, οι μετα-αναλύσεις ειδικά για τα αντικαταθλιπτικά είναι 22 φορές λιγότερο πιθανό να περιέχουν αρνητικές αξιολογήσεις σε σχέση με άλλες μετα-αναλύσεις.

Η νέα μελέτη «ξεψάχνισε» τις αναφορές των φαρμακοβιομηχανιών σχετικά με τις κλινικές δοκιμές για τα αντικαταθλιπτικά φάρμακά τους.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν -«θαμμένες» στις παραπομπές- αναφορές για απόπειρες αυτοκτονιών και περιστατικά επιδείνωσης της κατάθλιψης μετά την χορήγηση των φαρμάκων.

Μάλιστα σε παραπάνω από τις μισές αναφορές κλινικών δοκιμών, σύμφωνα με την Τάρανγκ, οι παραπομπές έλειπαν τελείως και ήσαν διαθέσιμες από τις εταιρείες μόνο αν τις ζητούσαν οι εποπτικές Αρχές - μόνο που οι τελευταίες ποτέ δεν τις είχαν ζητήσει.

«Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι δεν δίνεται στη δημοσιότητα ο πλήρης βαθμός της ζημιάς που κάνουν τα αντικαταθλιπτικά», δήλωσε η ψυχίατρος Τζοάνα Μονκρίεφ του University College του Λονδίνου (UCL).

«Οι πιθανές παρενέργειες δεν αναφέρονται πλήρως στις ιατρικές επιστημονικές δημοσιεύσεις - αυτό το ξέραμε ήδη. Φαίνεται όμως πως δεν αναφέρονται κανονικά ούτε στις αναφορές των κλινικών δοκιμών που δίνονται στις ρυθμιστικές Αρχές και αποτελούν τη βάση για την αδειοδότηση των φαρμάκων», πρόσθεσε.

Δεν είναι εξάλλου πάντα εύκολο να έχει κανείς πρόσβαση στο κείμενο της αναφοράς για μια κλινική δοκιμή. Όχι σπάνια, σύμφωνα με τους ερευνητές, καλύπτονται από ένα πέπλο μυστικότητας, «παρόλο που αυτή η μυστικότητα θα μπορούσε να κοστίσει ανθρώπινες ζωές», όπως είπε ο Γκέτζε. Στην Ευρώπη η κατάσταση έχει τελευταία βελτιωθεί, αλλά όχι στις ΗΠΑ.

Όπως ανέφερε ο Γκέτζε, «είναι βαθιά ανήθικο όταν οι ασθενείς εθελοντικά συμμετέχουν σε κλινικές δοκιμές για το καλό της επιστήμης, αλλά μετά αφήνουμε τις φαρμακευτικές να αποφασίζουν ότι δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στα πρωτογενή στοιχεία των δοκιμών αυτών. Η δοκιμή των φαρμάκων θα έπρεπε να είναι δημόσια υπόθεση».

Λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, τα αντικαταθλιπτικά είναι μόνο οριακά καλύτερα σε σχέση με τα πλασέμπο, η Μονκρίεφ δήλωσε ότι «καθώς αυξάνονται οι ενδείξεις πως τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να κάνουν ζημιά, θα έπρεπε ίσως να κάνουμε αναστροφή πορείας και να σταματήσουμε την αυξανόμενη τάση συνταγογράφησής τους»

skai.gr

Μια καινοτομική μέθοδος, που δοκιμάζουν Βρετανοί και Ισπανοί επιστήμονες, αξιοποιεί την τεχνολογία της εικονικής πραγματικότητας για θεραπευτικούς σκοπούς σε ανθρώπους με κατάθλιψη.

Τα έως τώρα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, καθώς τα συμπτώματα της νόσου μειώνονται και οι ασθενείς γίνονται λιγότερο επικριτικοί απέναντι στον εαυτό τους.

Η τεχνική είχε αρχικά δοκιμασθεί σε υγιείς εθελοντές και το επόμενο βήμα ήταν η δοκιμή της σε άτομα με κατάθλιψη. Οι ερευνητές του University College του Λονδίνου (UCL) και του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, με επικεφαλής τον καθηγητή κλινικής ψυχολογίας Κρις Μπρούιν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό ψυχιατρικής "British Journal of Psychiatry", πειραματίσθηκαν με 15 ασθενείς ηλικίας 23 έως 61 ετών.

Ένα μήνα μετά την έναρξη της θεραπείας, εννέα ασθενείς εμφάνισαν υποχώρηση των συμπτωμάτων και τέσσερις μία κλινικά σημαντική μείωση στη σοβαρότητα της κατάθλιψής τους.

Οι ασθενείς φοράνε στο κεφάλι τους μια ειδική «κάσκα» εικονικής πραγματικότητας, που τους επιτρέπει να κινούνται σε ένα ψηφιακό κόσμο, έχοντας εικονικό σώμα και εικονική προσωπικότητα («αβατάρ»). Σταδιακά, αποκτούν την ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για το ίδιο το σώμα τους και ότι οι ίδιοι βρίσκονται μέσα σε αυτό.

Όσο βρίσκονται μέσα στο ψηφιακό «αβατάρ», οι ασθενείς εκπαιδεύονται να εκφράζουν συμπόνια σε ένα δυστυχισμένο -επίσης ψηφιακό- παιδί. Μιλώντας με το παιδί -πάντα μέσα στο εικονικό περιβάλλον- αυτό σταδιακά σταματά να κλαίει και αρχίζει να αντιδρά θετικά στη συμπόνια του ασθενούς. Μετά από λίγο, η κατάσταση αντιστρέφεται και οι ασθενείς «μπαίνουν» στο εικονικό σώμα του παιδιού, ακούγοντας τα συμπονετικά λόγια του ενήλικου «αβατάρ». Αυτό το οκτάλεπτο 'σενάριο' επαναλαμβάνεται τρεις φορές την εβδομάδα.

«Οι άνθρωποι που έχουν άγχος και κατάθλιψη, μπορεί να γίνουν υπερβολικά επικριτικοί με τον εαυτό τους, όταν τα πράγματα πάνε άσχημα στη ζωή τους. Η μελέτη μας δείχνει ότι, ανακουφίζοντας το ψηφιακό παιδί και μετά ακούγοντας τα ίδια τα ανακουφιστικά λόγια τους, οι ασθενείς έμμεσα εκφράζουν συμπόνια στον εαυτό τους. Αρκετοί δήλωσαν μετά ότι η εμπειρία άλλαξε τον τρόπο που αντιδρούσαν στην πραγματική ζωή τους», δήλωσε ο Μπρούιν.

Αν και ενθαρρυντική, η μελέτη έγινε σε μικρό δείγμα ασθενών, χωρίς να υπάρχει δεύτερη ομάδα ελέγχου για λόγους σύγκρισης. Έτσι, σχεδιάζεται μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή, για να διαπιστωθεί κατά πόσο όντως η τεχνική μπορεί να αξιοποιηθεί ευρέως στο μέλλον.

Η κατάθλιψη, η αϋπνία και η εξάντληση μπορεί να είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για τους συχνούς εφιάλτες, υποδεικνύει νέα έρευνα που διενεργήθηκε από το πανεπιστήμιο Turku στην Φινλανδία και η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Sleep.

Αν και η μελέτη δεν αποδεικνύει άμεση σχέση αιτίας-αποτελέσματος, εντούτοις επιβεβαιώνει ότι οι εφιάλτες συνδέονται με την κατάθλιψη, την αϋπνία και την κόπωση. Ο επικεφαλής της έρευνας, Nils Sandman, επιστήμονας στο Κέντρο Γνωστικής Νευροεπιστήμης του πανεπιστημίου, υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη μελέτη δείχνει ότι υπάρχει σαφής σχέση ανάμεσα στην καλή ψυχική διάθεση και τους εφιάλτες.

Για τις ανάγκες της έρευνας, οι επιστήμονες εξέτασαν τις περιπτώσεις περίπου 14.000 ατόμων, ηλικίας 25 έως 74 ετών την περίοδο από το 2007 έως και το 2012. Το 53% των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες.

Κατάθλιψη και εφιάλτες: Τι έδειξαν τα αποτελέσματα

Περίπου 45% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι είχαν περιστασιακούς εφιάλτες τις τελευταίες 30 ημέρες, ενώ μόλις πάνω από το 50% είπαν ότι δεν είχαν καθόλου εφιάλτες. Σχεδόν το 4% είπε ότι είχε συχνούς εφιάλτες τις τελευταίες 30 ημέρες.

Συχνούς εφιάλτες ανέφερε περίπου το 28% των ανθρώπων με σοβαρή κατάθλιψη και περίπου το 17% των ατόμων με συχνές αϋπνίες, αναφέρουν οι ερευνητές.

Μετά από περαιτέρω ανάλυση, οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αϋπνία, η εξάντληση και ορισμένα συμπτώματα κατάθλιψης ήταν οι ισχυρότεροι ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου για τις διαταραχές του ύπνου με εφιάλτες.

“Πιθανώς οι εφιάλτες λειτουργούν και ως πρώιμοι δείκτες της εμφάνισης της κατάθλιψης και μέχρι τώρα είχαν μείνει ανεκμετάλλευτοι ως προς τη διαγνωστική τους αξία στην κατάθλιψη”. Υποστηρίζει ο δρ Sandman.

http://www.journalsleep.org/

Μια νέα μελέτη εγείρει αμφιβολίες σχετικά με την ύπαρξη της εποχικής κατάθλιψης, μιας διαταραχής της διάθεσης που συνδέεται με την μειωμένη ηλιακή ακτινοβολία κατά τους χειμερινούς μήνες.

Η εποχική κατάθλιψη, γνωστή και ως εποχική συναισθηματική διαταραχή (ΕΔΕ) και αναγνωρισμένη ως υπαρκτή ψυχική διαταραχή από την παγκόσμια κοινότητα της ψυχικής υγείας εδώ και 30 χρόνια, “δεν υποστηρίζεται από αντικειμενικά στοιχεία”, σύμφωνα με τα ευρήματα της νέας αυτής έρευνας!

Η κατάθλιψη “έρχεται και φεύγει”, ανέφερε ο επικεφαλής ερευνητής της μελέτης, Steven LoBello, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Auburn σε Μοντγκόμερι, Αλαμπάμα. Αν κάποιος βιώνει κατάθλιψη το φθινόπωρο και το χειμώνα, “αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι εποχιακές μεταβολές προκάλεσαν την κατάθλιψη”, διευκρίνισε ο ίδιος.

Για την μελέτη, ο LoBello και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν δεδομένα από μια τηλεφωνική έρευνα της πάνω σε 34.000 Αμερικανούς ενήλικες που ρωτήθηκαν βάσει ειδικού επιστημονικού ερωτηματολογίου σχετικά με την κατάθλιψη. Στη συνέχεια οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες σχετικά με την εποχή του χρόνου και την γεωγραφική τοποθεσία διαμονής του κάθε συμμετέχοντα κατά την μέτρηση της κατάθλιψης.

Ο LoBello επισημαίνει ότι η μελέτη δεν κατέληξε σε κανένα αποδεικτικό στοιχείο, ότι τα συμπτώματα της κατάθλιψης σχετίζονται με κάποια εποχή του χρόνου και είπε: “Αν αυτή η εποχικότητα στην κατάθλιψη εμφανίζεται σε κάποιον, τότε αυτό είναι αρκετά σπάνιο”.

Ο δρ Matthew Lorber, αναπληρωτής διευθυντής της παιδικής και εφηβικής ψυχιατρικής κλινικής στο νοσοκομείο Lenox Hill στη Νέα Υόρκη, είπε επίσης ότι η εποχική συναισθηματική διαταραχή δεν μπορεί να αποτελεί μια “κανονική διάγνωση”.

Μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, λέει ο Lorber, άσκησαν μεγάλες πιέσεις ώστε η εποχική συναισθηματική διαταραχή να αναγνωριστεί ως κανονική διάγνωση. “Στη συνέχεια, αυτό τους επέτρεψε να βρουν στην αγορά σε ένα νέο αγοραστικό κοινό που θα χρησιμοποιούσε τα φάρμακά τους. Αυτό ήταν ένα κίνητρο παράγοντα για τη 'δημιουργία' αυτής της διαταραχής”, δήλωσε ο Lorber, ο οποίος δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη.

Ο LoBello πιστεύει ότι οι εποχές δεν έχουν καμία θέση στη διάγνωση της κατάθλιψης, και επισημαίνει ότι αυτά τα “κριτήρια” για την κατάθλιψη πρέπει να παύσουν.

Η συλλογιστική του; Εάν δεχτούμε μια αιτία, που δεν είναι ακριβής, μπορεί να οδηγήσουμε τους ασθενείς να ακολουθήσουν θεραπείες που δεν θα τους παρέχουν ανακούφιση, ανέφερε ο LoBello.

Σύμφωνα με τη νέα έκθεση, που δημοσιεύθηκε στις 20 Ιανουαρίου στην επιστημονική επιθεώρηση Clinical Psychological Science, η εποχική συναισθηματική διαταραχή προστέθηκε στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (την “Βίβλο” της ψυχολογικής διάγνωσης) το 1987. Ο LoBello δεν είναι ο πρώτος που διερευά την εγκυρότητα αυτής της διάγνωσης.

Η Kelly Rohan, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Βερμόντ, έχει κάνει τη δική της έρευνα για την εποχική κατάθλιψη και δεν βρήκε“καμία διαφορά στις εκθέσεις των καταθλιπτικών συμπτωμάτων βάσει της διαφοράς στις εποχές”.

“Εγώ σίγουρα δεν υποστηρίζω ότι αυτό σημαίνει απαραίτητα ότι η εποχική κατάθλιψη δεν υπάρχει. Ωστόσο, υπάρχουν πολύ λίγες περιπτώσεις που εμπίπτουν πραγματικά στο πλαίσιο της εποχικής συναισθηματικής διαταραχής”, διευκρίνισε η Rohan.

Πώς γίνεται, λοιπόν, άλλες έρευνες να έχουν βρει ότι ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού πάσχει από αυτή την κατάσταση; Η Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών υποστηρίζει ότι έως και το 6% των ενηλίκων στις ΗΠΑ έχει κατάθλιψη το χειμώνα, και πως έως και το 20% έχει ήπια συμπτώματα εποχικής συναισθηματικής διαταραχής.

Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο που διεξάγεται κάθε έρευνα και το πώς καταρτίζονται οι ερωτήσεις βάσει των οποίων εξάγονται συμπεράσματα, δήλωσε η Rohan. “Επίσης, τα συμπτώματα στην εποχική κατάθλιψη τείνουν να είναι λιγότερο σοβαρά από ό,τι στην μη-εποχική κατηγορία της ψυχικής νόσου και η ψυχολογική διάθεση τείνει να επανέρχεται σε κανονική λειτουργία την άνοιξη και το καλοκαίρι (...) Έτσι, όταν μια έρευνα συμπεριλάβει όλα τα καταθλιπτικά άτομα σε αυτό το δείγμα, συμπεριλαμβανομένης της μειοψηφίας που ισχυρίζεται ότι έχει εποχική κατάθλιψη, και αναλύσουμε τις εποχιακές διαφορές στα επίπεδα κατάθλιψής των συμμετεχόντων, δεν θα μου προκαλέσει έκπληξη να καταλήξουμε σε απρόσμενα αποτελέσματα”.

Για τις ανάγκες της έρευνας από τον LoBello, εκείνος και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν τα στοιχεί από άλλη έρευνα του 2006 (Behavioral Risk Factor Surveillance System). Οι 34.000 και πλέον συμμετέχοντες είχαν ερωτηθεί για τον αριθμό των ημερών που ένιωθαν κατάθλιψη κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Οι ερευνητές αντιστοίχισαν τις απαντήσεις με την τοποθεσία του κάθε ατόμου και την ημέρα, το μήνα, το γεωγραφικό πλάτος και το ποσοστό έκθεσης στον ήλιο, όταν ερωτήθηκε.

Διαπίστωσαν ότι τα άτομα που ανταποκρίθηκαν στην έρευνα κατά τους χειμερινούς μήνες, όταν η έκθεση στο φως του ήλιου ήταν χαμηλή, ΔΕΝ παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα καταθλιπτικών συμπτωμάτων σε σύγκριση με εκείνους που ανταποκρίθηκαν στην έρευνα σε άλλες χρονικές στιγμές.

Επιπλέον, οι ερευνητές δεν βρήκαν καμία απόδειξη για εποχιακές διαφορές στην ψυχική διάθεση, όταν εστίασαν την έρευνά τους σε περισσότερους από 1.700 συμμετέχοντες, οι οποίοι είχαν ήδη διαγνωστεί με κλινική κατάθλιψη.

http://news.health.com

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot