Η εικόνα που σώζει πρόσφυγες, από ένα σκάφος που ναυάγησε στο Αιγαίο, ήταν από τις πιο χαρακτηριστικές της χρονιάς.

Ο Guardian συμπεριέλαβε την ηρωική πράξη του Ελληνα λοχία στις ειδήσεις που ξεχώρισαν το 2015. Οταν ο ίδιος σκέφτεται εκείνη την ημέρα, τα συναισθήματά του είναι μπερδεμένα. Ακόμη και σήμερα, παραδέχεται, έχει περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις. «Γιατί συμβαίνει αυτό;», ρωτά, αναφερόμενος στην προσφυγική κρίση. «Γιατί δεν μπορούμε να το σταματήσουμε και πότε θα τελειώσει; Αυτό αναρωτιέμαι ακόμη γιατί αυτό βλέπουμε κάθε βράδυ στην τηλεόραση. Ενα διαρκές κύμα ανθρώπων, απελπισμένων ανθρώπων, μωρών, παιδιών, να φτάνει», λέει μιλώντας στην βρετανική εφημερίδα.

Ο 34χρονος δεν αποδέχεται τον χαρακτηρισμό «ήρωας». Υπάρχουν τόσοι πολλοί ήρωες λέει, οι αφανείς, που στο δράμα που εκτυλίσσεται σώζουν ζωές κάθε ημέρα. Κι όμως, η φωτογραφία τη στιγμή που βοηθά την Γουεγκάσι Νεμπιάτ, μία πρόσφυγα από την Ερυθραία, από τα κύματα στη Ρόδο, έχει ξεχωρίσει ως μία ιδιαίτερα εντυπωσιακή εικονογράφηση της ανδρείας, σχολιάζει ο Guardian.

Το πρωί της 20ης Απριλίου, όταν το σκάφος στο οποίο βρισκόταν η Νεμπιάτ ανατράπηκε και διαλύθηκε μέσα σε λίγα λεπτά χτυπημένο από ξαφνική καταιγίδα, η ανιδιοτέλεια του Δεληγιώργη προκάλεσε συζητήσεις στην Ευρώπη.

Μόνος του έσωσε 20 από τους 93 ανθρώπους που βρίσκονταν στο σκάφος. Η Νεμπιάτ, που με δυσκολία κρατιόταν σε έναν βράχο και δυσκολεύτηκε να την βγάλει από το νερό, ήταν από τους τελευταίους. Μία έγκυος γυναίκα και αρκετά παιδιά, από τη Συρία και την Ερυθραία, είχαν προηγηθεί. «Εκανα αυτό που έπρεπε να κάνω», λέει ο πατέρας δύο παιδιών, σε τηλεφωνική συνέντευξη στον Guardian από την Κύπρο όπου εργάζεται τώρα. «Τι να πω; Την έσωσα γιατί έπρεπε να σωθεί», πρόσθεσε.

Παλεύοντας στη θάλασσα που είχε γεμίσει με πετρέλαιο και με τα πόδια του ματωμένα από τα βράχια, ενστικτωδώς έβαλε την 24χρονη Νεμπιάτ πάνω από τον ώμο του. «Η ζωή είναι δύσκολη για εκείνους και είναι δύσκολη για εμάς, αλλά είμαστε όλοι άνθρωποι και πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον», λέει ο Δεληγιώργης.

«Αν έπρεπε να το κάνω ξανά, θα το έκανα», προσθέτει ο λοχίας. «Αν ήμασταν πρόσφυγες, κάποιοι άλλοι θα έκαναν το ίδιο για εμάς», δηλώνει. Οχτώ μήνες από εκείνη τη στιγμή, δεν θυμάται μόνο το πόσο κρύα και ταραγμένη ήταν η θάλασσα. Περισσότερο θυμάται τις κραυγές για βοήθεια, τις εκκλήσεις και τα τεντωμένα χέρια και τα πρόσωπα. Τα πρόσωπα του άνδρα και του παιδιού που δεν μπόρεσε να σώσει. «Τους σκέφτομαι πολύ. Το χειρότερο ήταν ότι δεν βγάλαμε μόνο ζωντανούς από τη θάλασσα αλλά και σορούς ανθρώπων».

Ο ίδιος βρισκόταν σε ένα τοπικό καφέ με τη σύζυγό του, Θεοδώρα, όταν συνέβη η τραγωδία. Χωρίς δεύτερη σκέψη, έβγαλε την μπλούζα και τα παπούτσια του και αξιοποιώντας τα όσα είχε μάθει στο στρατό, άρχισε να βγάζει ανθρώπους από τη θάλασσα.

Αισθάνεται ιδιαίτερα δεμένος με μία γυναίκα και το- αγέννητο τότε- παιδί της. «Πού και πού μιλάω με την Ελίζαμπεθ που ήταν εκεί έξω και κρατιόταν από ένα κομμάτι ξύλου όταν την βρήκα. Θυμάμαι ακόμη να λέω ”παιδιά, αυτή είναι έγκυος”».

Λίγες ημέρες αργότερα, στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου, η Ελίζαμπεθ, μία γυναίκα από την Ερυθραία που πλέον έχει πάρει άσυλο στη Σουηδία, γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι στο νοσοκομείο της Ρόδου. Ονόμασε τον γιο της Αντώνη Γιώργο, δίνοντας του το όνομα του σωτήρα της και του Αγίου.

«Ο πατέρας του παιδιού σκοτώθηκε στην Ερυθραία. Συγκινήθηκα πολύ. Μερικές φορές με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει ”με έσωσες, έσωσες τον γιο μου, δεν μπορώ να σε ξεχάσω”. Ομως, η αλήθεια είναι πως εγώ είμαι αυτός που σκέφτομαι τον μικρό Αντώνη και εκείνη. Δεν θα τους ξεχάσω. Τέτοια πράγματα δεν τα ξεχνάς ποτέ», καταλήγει ο Δεληγιώργης.

Πηγή: iefimerida.gr

Η λέξη κερδοφορία επέστρεψε ύστερα από πολλά χρόνια στα χείλη στελεχών της ακτοπλοΐας και σε αυτό σημαντική ήταν η συνεισφορά των προσφύγων από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα τα πλοία που έκαναν δρομολόγια από νησιά του ανατολικού Αιγαίου προς τον Πειραιά να έχουν πληρότητα που άγγιζε το 100%.

Όπως έλεγαν χαρακτηριστικά σε άλλες χρονιές, τα πλοία αυτά ουσιαστικά θα είχαν δέσει καθώς μειώνεται η κίνηση αυτούς τους μήνες, ωστόσο συνεχίζουν τα δρομολόγια για να μεταφέρουν πρόσφυγες. Καθημερινά εξάλλου καταφτάνουν στον Πειραιά πλοία γεμάτα με πρόσφυγες και με βάση την παρούσα κατάσταση αυτά τα «ειδικά» δρομολόγια θα συνεχιστούν και τους επόμενους μήνες.

Καταγγελίες για υπερκοστολόγηση

Αίσθηση ωστόσο είχε κάνει αναφορά στελέχους ακτοπλοϊκής ότι εταιρείες που έχουν δεχθεί να μεταφέρουν πρόσφυγες έπειτα από σχετική πρόσκληση της κυβέρνησης κοστολογούν το εισιτήριο έως και σε διπλάσια σε σχέση με την κανονική τιμή. Ως προς αυτό το σκέλος, στελέχη άλλης εταιρείας έλεγαν ότι οι τιμές αυτές ισχύουν για τα δρομολογημένα πλοία, όχι όμως και για ναυλωμένα που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για μεταφορά προσφύγων, καθώς το πλοίο φεύγει άδειο από τον Πειραιά και επομένως θα πρέπει να καλυφθεί αυτή η ζημιά.

Η «ακτινογραφία» των μεταναστών και των προσφύγων

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με στοιχεία του Λιμενικού Σώματος, οι πρόσφυγες που έχουν περάσει στην Ελλάδα ή έχουν μετακινηθεί κάποιοι από αυτούς σε χώρες της Ευρώπης από τις αρχές του 2015 ως τις 21 Δεκεμβρίου ανέρχονταν σε 804.465, εκ των οποίων οι μισοί 457.149 ήταν πρόσφυγες από τη Συρία. Οι πρόσφυγες αποτελούνται από συνολικά 77 εθνικότητες.

Από τις αρχές του έτους ως τις 21 Δεκεμβρίου έχουν καταγραφεί από τα διάφορα κέντρα των τοπικών λιμενικών αρχών στα νησιά 347.316 άτομα που δεν αποτελούν πρόσφυγες από τη Συρία, αλλά είναι οικονομικοί μετανάστες από αραβικές και αφρικανικές χώρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις κινείται διαδικασία απέλασης και σε άλλες όχι.

Συγκεκριμένα σε 48 τοπικές λιμενικές αρχές έχουν καταγραφεί από τις αρχές του έτους έως τις 21 Δεκεμβρίου:
194.827 άτομα από το Αφγανιστάν, 4.332 από τη Σομαλία, 277 από την Γκάνα, 7.229 από το Μαρόκο, 184 από την Γκάμπια, 371 από το Σουδάν, 676 από τη Νιγηρία, 351 από τη Δομινικανή Δημοκρατία, 817 από το Καμερούν, 2 από την Κούβα, 47 από τις νήσους Κομόρες, 848 από την Ερυθραία, 208 από την Ακτή Ελεφαντοστού, 5 από το Μπενίν, 1.306 από την Αλγερία, 21.780 από το Πακιστάν, 350 από το Μάλι, 69 από την Αιθιοπία, 331 από την Υεμένη, 36 από τη Γουινέα, 53 από τη Σιέρα Λεόνε, 179 από την Ουγκάντα, 1.177 από το Κονγκό, 5.495 από την Παλαιστίνη, 77.475 από το Ιράκ, 27 από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, 2 από την Ονδούρα, 1 από το Νταρφούρ, 49 από το Τόγκο, 16 από τη Ρουάντα, 21.133 από το Ιράν, 108 από την Μπουργκίνα Φάσο, 5 από την Γκαμπόν, 454 από τη Σενεγάλη, 144 από την Ινδία, 173 από τη Μιανμάρ, 12 από τη Λιβερία, 162 από τη Σρι Λάνκα, 37 από τη Μαυριτανία, 9 από τη Δημοκρατία του Νίγηρα, 205 από τη Λιβύη, 228 από το Νεπάλ, 28 από την Αϊτή, 115 από την Τυνησία, 467 από την Αίγυπτο, 3.375 από το Μπανγκλαντές, 2 από τη Δημοκρατία του Τσαντ, 15 από τη Νότια Αφρική, 2 από την Κένυα, 2 από την Κολομβία, 1 από την Τζαμάικα, 9 από την Αρμενία, 9 από το Μπουρούντι, 1.829 από τον Λίβανο, 15 από το Ουζμπεκιστάν, 33 από τη Βιρμανία, 50 από το Κουβέιτ, 1 από την Αλβανία, 2 από τη Γαλλία, 6 από την Ανγκόλα, 41 από την Ιορδανία, 39 από την Τουρκία, 3 από την Ουκρανία, 6 από τη Ζάμπια, 7 από το Τατζικιστάν, 15 από τη Σαουδική Αραβία, 4 Φιλιππίνες, 3 από το Καζακστάν, 2 από τη Ρωσία, 3 από τη Γεωργία, 4 από τη Μολδαβία, 6 από το Θιβέτ, 26 από την Κίνα, 3 από το Τουρκμενιστάν και 3 από τη Δυτική Σαχάρα.

Οι διακινητές

Σχετικά με τους διακινητές των προσφύγων η πλειοψηφία είναι υπήκοοι Τουρκίας ενώ 12 άτομα εξ αυτών που συνελήφθησαν μέσα στο 2015 ήταν Έλληνες.

Επίσης από τις αρχές 2015 έως τις 21 Δεκεμβρίου οι διακινητές που είχαν συλληφθεί από στελέχη του Λιμενικού Σώματος ήταν 157 υπήκοοι Τουρκίας, 140 από τη Συρία, 17 από το Ιράκ, 24 από το Αφγανιστάν, 64 από την Ουκρανία, 1 από τη Σομαλία, 2 από το Μαρόκο, 9 από το Πακιστάν, 8 από την Αίγυπτο, 1 από την Αλγερία, 11 από τη Γεωργία, 2 από τη Ρωσία, 4 από τη Δομινικανή Δημοκρατία, 12 από την Ελλάδα, 3 από το Αζερμπαϊτζάν, 2 από το Τουρκμενιστάν, 6 από το Ιράν, 1 από τον Λίβανο, 3 από την Παλαιστίνη και 1 από τη Δανία. Συνολικά συνελήφθησαν 468 άτομα.

Tέλος, ξεκινά στις 28 Δεκεμβρίου τις επιχειρήσεις της στο Αιγαίο η δύναμη ταχείας επέμβασης της Frontex.

Πηγή: Το ΒΗΜΑ

Για καιροσκοπισμό κατηγορεί τη Δύση που κλείνει τα μάτια απέναντι στις τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά του PΚΚ στη NA Τουρκία, ο γερμανός ερευνητής ζητημάτων ειρήνης Γόχεν Χίπλερ.

Τρία δισεκατομμύρια ευρώ και «στραβά μάτια» απέναντι στις εκτεταμένες επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού κατά του PKK στην νοτιοανατολική Τουρκία είναι το τίμημα που προτίθεται να καταβάλει η Ευρώπη στην Άγκυρα προκειμένου να περιορίσει τις ροές προσφύγων. Όμως στο Βερολίνο γίνονται όλο και δυνατότερες οι φωνές εκείνων που ζητούν, για μια ακόμα φορά, να σταματήσει η πώληση όπλων στην Τουρκία.
Σε συνέντευξή του στον ραδιοσταθμό Deutschlandfunk (DLF) ο γερμανός ερευνητής ζητημάτων ειρήνης Γόχεν Χίπλερ μιλά για τα κίνητρα της τουρκικής τακτικής: «Η εντύπωσή μου είναι ότι όλα ξεκίνησαν όταν το φιλοκουρδικό κόμμα έλαβε εντυπωσιακό ποσοστό στις εκλογές, ανατρέποντας τα σχέδια του Ταγίπ Ερντογάν να μετατρέψει το πολίτευμα σε προεδρική δημοκρατία υπό την ηγεσία του. Έτσι ο τούρκος πρόεδρος σκέφτηκε, ότι θα τον συνέφερε μια κλιμάκωση με τους Κούρδους για να εμφανιστεί εκ των υστέρων ως πόλος σταθερότητας στις νέες εκλογές. Δεύτερον, η Άγκυρα ανησυχεί για μια κουρδική αυτόνομη ζώνη στη Συρία με στενές σχέσεις με τους αντάρτες του PKK. Με άλλα λόγια πιστεύω ότι πρόκειται για εσωπολιτικό καιροσκοπισμό, όπου θυσιάζεται η εσωτερική σταθερότητα για να βελτιωθούν οι προοπτικές για ένα καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα και την ίδια στιγμή υπάρχει αντίκτυπος και στην εξωτερική πολιτική».

Προτεραιότητα ο περιορισμός των προσφυγικών ροών

Όλα αυτά συμβαίνουν στην Τουρκία χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις της ΕΕ. Μέχρι στιγμής μόνο η εντεταλμένη για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ Φεντερίκα Μογκερίνι εξέφρασε μέσω εκπροσώπου της ανησυχία για τη συνεχιζόμενη ένοπλη διένεξη και ζήτησε άμεση κατάπαυση πυρός.
«Προφανώς γατί στην παρούσα φάση πιστεύουμε ως Ευρωπαίοι ότι μας ωφελεί η κατάσταση αυτή στην προσφυγική μας πολιτική, εκτιμά ο γερμανός ειδικός. Για ένα διάστημα στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κρατούσαμε την Τουρκία σε απόσταση ακόμα κι όταν δεν εφάρμοζε κατασταλτική πολιτική, αλλά προσπαθούσε να βελτιώσει τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Για εσωπολιτικούς λόγους οι Ευρωπαίοι δεν επιθυμούσαν τότε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Στο μεταξύ όμως συνεργαζόμαστε με την Τουρκία δίνοντάς της χρήματα για να σταματήσει τους πρόσφυγες. Την ίδια στιγμή σιωπούμε ως προς την πολιτική της στη Συρία, σιωπούμε ως προς την πολιτική απέναντι στους κούρδους. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με έναν ευρωπαϊκό καιροσκοπισμό, ο οποίος είναι εμφανέστερος όσο ποτέ άλλοτε».

Πηγη: www.dw.com/