Στην τελική τους ευθεία έχει μπει η επέκταση του μετρό προς τον Πειραιά, καθώς το καλοκαίρι του 2020 θα έχουν ολοκληρωθεί οι σταθμοί Αγία Βαρβάρα, Κορυδαλλός, Νίκαια και το αντίστοιχο διάστημα του 2021 θα είναι έτοιμοι οι σταθμοί Μανιάτικα, Πειραιάς, Δημοτικό Θέατρο.

Την είδηση έκανε γνωστή ο διευθύνων σύμβουλος της Αττικό Μετρό ΑΕ Νίκος Κουρέτας στο συνέδριο Athens Investment Forum, αναλύοντας τα έργα και τις επενδύσεις που πραγματοποιεί η εταιρία. Όπως είπε την τελευταία 20ετία η Αττικό Μετρό έχει θέσει σε λειτουργία και κατασκευάζει 60 χλμ. γραμμών μετρό σε 64 σταθμούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη συνολικού κόστους περίπου 7,2 δισ. ευρώ.

Επισήμανε μάλιστα ότι το συγκεκριμένο έργο θα μειώσει την κυκλοφορία των Ι.Χ. κατά 23.000 ημερησίως με 115.000 πολίτες να εξυπηρετούνται στη ζώνη επιρροής των σταθμών και τη διαδρομή λιμάνι – αεροδρόμιο να φθάνει τα 55 λεπτά. Παράλληλα ο προϋπολογισμός για την επέκταση του τραμ στον Πειραιά θα φτάσει τα 50 εκατ. ευρώ και η κίνηση των επιβατών εκτιμάται σε 35.000 νέους επιβάτες.

Το πρώτο έργο της Γραμμής 4 είναι στο στάδιο της δημοπράτησης. Το πρώτο της τμήμα είναι μήκους 13 χλμ. με 15 σταθμούς, με τρένα χωρίς οδηγό και συστήματα στην αιχμή της τεχνολογίας με προϋπολογισμό 1,5 δισ. ευρώ. Στο στάδιο σχεδιασμού/ μελετών βρίσκονται συνολικά 37 χλμ. γραμμών με 26 σταθμούς, ενώ 32 χλμ. γραμμών δικτύου τραμ βρίσκονται σε λειτουργία ή σε στάδιο κατασκευής. Στο στάδιο του σχεδιασμού / μελετών βρίσκονται ακόμη 9 χλμ. γραμμής, ενώ το συνολικό κόστος αντιστοιχεί στα 600 εκατ. ευρώ περίπου.

Η πίεση για βελτίωση της κερδοφορίας από τη μια και η προσπάθεια να στρέψουν την πελατεία τους στη χρήση ηλεκτρονικών μέσων συναλλαγών, που έχουν χαμηλότερα λειτουργικά κόστη από τα παραδοσιακά, έχουν ωθήσει τις τράπεζες να επιβάλλουν πλήθος χρεώσεων.

Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, τα έσοδα από προμήθειες ως ποσοστό της συνολικής οργανικής κερδοφορίας αυξάνονται. Αυξάνονται όμως και οι αντιδράσεις των πελατών τους, ειδικά εκείνων που είναι λιγότερο εξοικειωμένοι με τα νέα μέσα που προσφέρουν τα πιστωτικά ιδρύματα.

Οπως προκύπτει από τα σχετικά έντυπα που περιλαμβάνουν τις χρεώσεις που επιβάλλουν οι τράπεζες και τα οποία είναι αναρτημένα στις ιστοσελίδες τους, προμήθειες εισπράττονται πλέον όχι μόνο για τις συνήθεις τραπεζικές συναλλαγές, όπως τα εμβάσματα, αλλά και για μια σειρά υπηρεσιών που μέχρι σήμερα παρέχονταν δωρεάν, όπως η επανέκδοση ή η ανανέωση χρεωστικής κάρτας, η έκδοση PIN σε περίπτωση που ο κάτοχος της κάρτας ξέχασε το αρχικό ή ακόμη και η ενημέρωση για την κίνηση του λογαριασμού όταν ο πελάτης ζητάει εκτύπωση μέσω του ATM.

Πρόσφατα, η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι επιβαρύνει από τις αρχές του μήνα με 0,20 ευρώ την ερώτηση υπολοίπου λογαριασμού όταν γίνεται σε ΑΤΜ άλλης τράπεζας εντός Ευρωζώνης, ενώ με 0,15 ευρώ χρεώνει πλέον την εκτύπωση των τελευταίων κινήσεων, ακόμη και αν ο πελάτης χρησιμοποιεί το ΑΤΜ της τράπεζας. Να σημειωθεί ότι όλες οι τράπεζες είχαν προχωρήσει το καλοκαίρι στην επιβολή προμήθειας 2 έως 3 ευρώ στους κατόχους χρεωστικών καρτών όταν κάνουν ανάληψη μετρητών από ΑΤΜ άλλης τράπεζας, διευρύνοντας τη συγκεκριμένη χρέωση όχι μόνο για τους κατόχους καρτών ξένων τραπεζών, αλλά και για τους Ελληνες. Η επιβάρυνση για την επανέκδοση του PIN επιβαρύνεται με 3 ευρώ από τη Eurobank, ενώ με προμήθεια 5 ή 6 ευρώ επιβαρύνεται η ανανέωση της χρεωστικής κάρτας (συνήθως συμβαίνει έπειτα από 5 χρόνια), αλλά και η ανανέωσή της ύστερα από απώλεια ή κλοπή. Η επιβάρυνση αυτή έχει υιοθετηθεί από όλες τις τράπεζες, ενώ ορισμένες, όπως η Τράπεζα Πειραιώς, επιβάλλουν συνδρομή και σε έκδοση συγκεκριμένων καρτών με ειδικά προνόμια.

Η συνδρομή στις πιστωτικές κάρτες, μια υπηρεσία που ήταν χωρίς χρέωση στο παρελθόν, έχει υιοθετηθεί από όλες τις τράπεζες και το κόστος διαμορφώνεται πλέον στα 25 έως 30 ευρώ για τις απλές κάρτες MasterCard ή Visa, με μικρές διαφοροποιήσεις, όπως η δωρεάν συνδρομή για έξι μήνες ή ένα χρόνο. Η ετήσια συνδρομή στις πιστωτικές κάρτες περιορίζεται στα 15-20 ευρώ για κάθε πρόσθετη κάρτα, πρακτική που έχει υιοθετηθεί σχεδόν από όλες τις τράπεζες, ενώ για τις αναβαθμισμένες κάρτες Platinum ή Gold η συνδρομή είναι πολλαπλάσια, αφού συνοδεύεται με πρόσθετα προνόμια.

Πολλές από τις χρεώσεις που επιβάλλουν οι τράπεζες στοχεύουν στο να περιορίσουν τις συναλλαγές μέσω καταστημάτων και να στρέψουν τους καταναλωτές στα εναλλακτικά δίκτυα. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Alpha Bank, που χρεώνει την πληρωμή πιστωτικών καρτών μέσω του καταστήματος με 3 ευρώ τη συναλλαγή εάν η πληρωμή γίνει με χρέωση λογαριασμού και με 5 ευρώ εάν η πληρωμή γίνει με καταβολή μετρητών.

Το βάρος που δίνεται στις προμήθειες αποδίδεται στις επενδύσεις που έχουν πραγματοποιήσει οι τράπεζες τα τελευταία χρόνια στα εναλλακτικά δίκτυα, η χρήση των οποίων, αν και όχι ανέξοδη, είναι κατά πολύ φθηνότερη. Βασική αιτία είναι επίσης ότι οι τράπεζες επιχειρούν να αντισταθμίσουν τις απώλειες που έχουν από τα έσοδα τόκων, που βαίνουν σταθερά μειούμενα τα τελευταία χρόνια λόγω της μειωμένης χρηματοδότησης.

πηγή kathimerini.gr

ΕΥΓΕΝΙΑ ΤΖΩΡΤΖΗ

Ανησυχητικά είναι προκαλούν τα στοιχεία που αφορούν την ψυχοκοινωνική υγεία των εφήβων στη χώρα μας, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας, Νευροεπιστημών και Ιατρικής Ακριβείας (ΕΠΙΨΥ) με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 2019 την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019.

Όσον αφορά την ικανοποίησή τους από τη ζωή, προκύπτει πως περισσότεροι από δύο στους πέντε εφήβους (43,2%) δεν είναι ικανοποιημένοι από τη ζωή τους - τα κορίτσια σε υψηλότερο ποσοστό από τα αγόρια (48,0% και 38,4%, αντίστοιχα). Η χαμηλή ικανοποίηση από τη ζωή αυξάνεται στη διάρκεια της εφηβείας, από 23,6% στην ηλικία των 11 ετών, σε 49,9% στην ηλικία των 13 και 55,0% στην ηλικία των 15 ετών. Διαχρονικές συγκρίσεις με τα αντίστοιχα ευρήματα προηγούμενων ερευνών δείχνουν αύξηση του ποσοστού χαμηλής ικανοποίησης από τη ζωή από το 2002 στο 2018 (από 30,3% σε 43,2%).
Όσον αφορά την αυτοαξιολόγηση που κάνουν για την υγεία τους, 1 στους 12 εφήβους (8,1%) αξιολογεί την υγεία του ως «μέτρια» ή «κακή», με τα κορίτσια και πάλι να είναι σε δυσμενέστερη θέση (9,5% έναντι 6,7% των αγοριών). Όπως και για την ικανοποίηση από τη ζωή έτσι και για την αξιολόγηση της υγείας, οι αναφορές για μέτρια/κακή υγεία αυξάνονται με την ηλικία από τα 11 (5,1%) και 13 (7,5%) στα 15 έτη (11,5%).
Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας των εφήβων σχετίζεται με την ικανοποίησή τους

Η ικανοποίηση από τη ζωή και την υγεία φαίνεται να συνδέονται με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας των εφήβων. Έτσι, περισσότεροι από τους μισούς εφήβους (51,7%) των οποίων η οικογένειά ανήκει στο κατώτερο οικονομικό στρώμα, αναφέρουν χαμηλή ικανοποίηση από τη ζωή, έναντι των δύο στους πέντε (43,3%) των οποίων η οικογένεια ανήκει στο μεσαίο οικονομικό στρώμα και ενός στους τρεις (37,5%) των οποίων η οικογένεια ανήκει στο ανώτερο. Αντίστοιχα, ένας στους εννέα εφήβους (10,6%) των οποίων η οικογένειά ανήκει στο κατώτερο οικονομικό στρώμα, αξιολογεί την υγεία του ως «κακή» ή «μέτρια», έναντι ενός στους δεκατρείς (7,9%) όσων η οικογένειά ανήκει στο μεσαίο οικονομικό στρώμα και ενός στους δεκαπέντε (6,8%) των οποίων η οικογένεια ανήκει στο ανώτερο στρώμα.

Ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα
Η παρουσία συμπτωμάτων στην εφηβεία αποτελεί δείκτη κακής υγείας και ύπαρξης ψυχολογικών συγκρούσεων και στρεσογόνων καταστάσεων. Σύμφωνα με πολλές μελέτες, φαίνεται να συνδέεται με το χαμηλό επίπεδο ικανοποίησης από το σχολείο και τις σχέσεις με φίλους και γονείς και, ειδικά στα κορίτσια, με την αρνητική εικόνα για την εξωτερική εμφάνιση. Περισσότεροι από δύο στους πέντε εφήβους (44,0%) αναφέρουν παρουσία τουλάχιστον δύο συμπτωμάτων, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Η νευρικότητα (36,6%), η δυσθυμία (36,5%) και η ακεφιά (22,8%) αναφέρονται συχνότερα. Οι αναφορές σε πρόσφατα συμπτώματα αυξάνονται από την ηλικία των έντεκα (33,0%), σε αυτήν των δεκατριών (47,6%) και δεκαπέντε ετών (50,6%). Τα κορίτσια αναφέρουν παρουσία συμπτωμάτων σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό (52,5%) συγκριτικά με τα αγόρια (35,4%).

Καταθλιπτικό συναίσθημα
Το καταθλιπτικό συναίσθημα αποτελεί ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της εφηβείας, το οποίο αποχωρεί προοδευτικά με την έξοδο από αυτήν. Ωστόσο, τα καταθλιπτικά συμπτώματα σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να δηλώνουν την παρουσία κατάθλιψης η οποία χρήζει θεραπευτικής αντιμετώπισης. Η έγκαιρη αναγνώριση της κλινικής κατάθλιψης και της έγκαιρης αντιμετώπισής της, είναι εξαιρετικά σημαντική. Στην έρευνα, υπολογίστηκε με τη βοήθεια ειδικής κλίμακας το ποσοστό των εφήβων με καταθλιπτικό συναίσθημα που ενδέχεται να συνδέεται με κλινική κατάθλιψη. Διαπιστώθηκε πως το 28,2% των εφήβων 11-15 ετών εμφανίζουν καταθλιπτικό συναίσθημα, το οποίο αυξάνεται από την ηλικία των έντεκα (15,0%), στην ηλικία των δεκατριών (31,8%) και των δεκαπέντε ετών (37,1%). Τα κορίτσια και πάλι φαίνεται ότι βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση, με το αντίστοιχο ποσοστό για εκείνα να ανέρχεται στο 36,1% έναντι του 20,2% για τα αγόρια.

Το χρόνιο άγχος

Το χρόνιο άγχος φαίνεται ότι έχει ένα ευρύ φάσμα επιπτώσεων, τόσο στη σωματική όσο και την ψυχολογική υγεία των εφήβων και συνδέεται με πλήθος χρόνιων νοσημάτων στην ενήλικη ζωή. Υπολογίστηκε η μέση τιμή άγχους στους εφήβους με τη χρήση ειδικής κλίμακας ανίχνευσης (οι έφηβοι ρωτήθηκαν για τη συχνότητα με την οποία τις 30 τελευταίες ημέρες ένιωσαν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν/διαχειριστούν σημαντικά πράγματα στη ζωή τους και προσωπικά τους προβλήματα). Τα ευρήματα για το 2018, δείχνουν πως η μέση τιμή άγχους στην κλίμακα (εύρος τιμών κλίμακας: 0-16, υψηλότερη τιμή υποδεικνύει περισσότερο άγχος) αυξάνεται με την ηλικία: από 4,8 στην ηλικία των έντεκα ετών σε 6,1 και 6,3 αντίστοιχα στις ηλικίες των δεκατριών και δεκαπέντε ετών. Υψηλότερες τιμές άγχους εμφανίζουν και πάλι τα κορίτσια σε σύγκριση με τα αγόρια (6,2 και 5,2 αντίστοιχα), καθώς και οι μαθητές από οικογένειες χαμηλού οικονομικού επιπέδου (6,1) σε σύγκριση με τους εφήβους από οικογένειες μέσου (5,8) και ανώτερου (5,4) οικονομικού επιπέδου.

Αυτοτραυματισμοί, αυτοκαταστροφικός ιδεασμός και απόπειρες αυτοκτονίας
Το 2015, ένας στους τέσσερις εφήβους (25,6%) ηλικίας 16 ετών, απαντά ότι έστω και μια φορά στη ζωή του έχει σκεφτεί να βλάψει ηθελημένα τον εαυτό του, τα κορίτσια σε υπερδιπλάσιο ποσοστό από τα αγόρια (36,3% και 14,6%, αντίστοιχα). Χαμηλότερο αλλά άξιο προσοχής ποσοστό εφήβων (8,7%) απαντούν ότι έχουν σκεφτεί τουλάχιστον τρεις φορές στη ζωή τους να βλάψουν ηθελημένα τον εαυτό τους, τα κορίτσια σε υπερτριπλάσιο ποσοστό από τα αγόρια (13,1% και 4,2%, αντίστοιχα). Διαχρονικά, από το 1999 στο 2015, το ποσοστό των εφήβων που απαντούν ότι έχουν σκεφτεί να βλάψουν ηθελημένα τον εαυτό τους, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους, μειώνεται σημαντικά από 39,4% σε 25,6%.

Ένας στους έντεκα εφήβους ηλικίας 16 ετών (9,0%), αναφέρει ότι έστω και μια φορά στη ζωή του έχει κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, τα κορίτσια σε υπερδιπλάσιο ποσοστό από τα αγόρια (12,4% και 5,5%, αντίστοιχα). Μάλιστα, ποσοστό 3,9% των εφήβων, απαντούν ότι έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας τουλάχιστον δύο φορές στη ζωή τους, τα κορίτσια και πάλι σε υπερδιπλάσιο ποσοστό από τα αγόρια (5,6% και 2,1%, αντίστοιχα). Αξίζει να σημειωθεί ότι ποσοστό 1,6% απάντησαν ότι για την απόπειρα αυτοκτονίας που έκαναν χρειάστηκε να τους δει γιατρός και ποσοστό 0,6% να νοσηλευτούν. Διαχρονικά, από το 1984 έως το 2015, το ποσοστό των εφήβων που απαντούν ότι έχουν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας τουλάχιστον μια φορά στη ζωή, παρουσιάζει διακυμάνσεις: από 6,5% το 1984, αυξάνεται σε 15,1% το 1999, οπόταν και μειώνεται σταδιακά φτάνοντας το 11,0% το 2011 και το 9,0% το 2015.

Τι λένε οι ειδικοί για την εφηβεία
Η εφηβεία αποτελεί μια ευαίσθητη μεταβατική περίοδο στη ζωή που χαρακτηρίζεται από υψηλό κίνδυνο εμφάνισης ψυχολογικών προβλημάτων, τα οποία δεν θα πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής γονιών και εκπαιδευτικών, προκειμένου να προληφθεί έγκαιρα η εξέλιξή τους σε ψυχικές διαταραχές, τονίζουν οι ειδικοί. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι η καλή ψυχοκοινωνική υγεία των εφήβων, δεν προκύπτει μόνον από την απουσία ασθενειών και συμπτωμάτων, αλλά κυρίως από την παρουσία παραγόντων που ενισχύουν το «καλώς έχειν» και την ευεξία των εφήβων.

Σύμφωνα με την Άννα Κοκκέβη, ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, και επιστημονική υπεύθυνη του τομέα Επιδημιολογικών και Ψυχοκοινωνικών Ερευνών του ΕΠΙΨΥ, «η εφηβεία είναι μια περίοδος που κατά κανόνα χαρακτηρίζεται από καλή υγεία, ψυχική και σωματική, και χαμηλά επίπεδα νοσηρότητας και θνησιμότητας. Είναι ωστόσο και μία περίοδος, κατά τη διάρκεια της οποίας οι έφηβοι εκτίθενται σε πολλαπλές εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις, οι οποίες, μολονότι σπάνια παίρνουν τη μορφή κάποιας ψυχικής ασθένειας, εκδηλώνονται συχνά με ποικίλα συμπτώματα, ψυχολογικής ή σωματικής φύσεως». Επιπλέον υπογραμμίζει ότι «γίνεται σαφές πως η ενίσχυση της ευαίσθητης αυτής ομάδας πληθυσμού στο οικογενειακό, σχολικό και κοινωνικό πλαίσιο, πρέπει να αποτελεί σταθερά προτεραιότητα στην χάραξη πολιτικών δημόσιας υγείας και ιδιαίτερα στο σχεδιασμό έγκαιρων παρεμβάσεων πρόληψης και αντιμετώπισης συμπεριφορών κινδύνου».

Τα στοιχεία της έρευνας
Τα ευρήματα της έρευνας προκύπτουν από τις απαντήσεις των ίδιων των εφήβων (αυτοαξιολόγηση) σε ανώνυμο ερωτηματολόγιο και βοηθούν τους ειδικούς να κατανοήσουν καλύτερα τα ζητήματα που σχετίζονται με την ψυχοκοινωνική τους υγεία.

Τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν από τις πανελλήνιες επιδημιολογικές έρευνες του ΕΠΙΨΥ «Πανελλήνια έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των έφηβων-μαθητών» (Έρευνα HBSC/WHO) και «Πανελλήνια έρευνα στο σχολικό πληθυσμό για τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές» (Έρευνα ESPAD) που πραγματοποιούνται σε διαδοχικά έτη και επαναλαμβάνονται ανά τετραετία. Οι έρευνες αυτές υλοποιούνται από το 1984 (αρχικά από την ψυχιατρική κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια από το ΕΠΙΨΥ) με την επιστημονική ευθύνη της ομοτ. καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ά. Κοκκέβη και παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο ζωής των εφήβων και τους κινδύνους που απειλούν την υγεία τους.
Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/ygeia/1-stoys-4-efiboys-ehei-skeftei-na-blapsei-eayto-toy

Μήνυμα προς τους ομολόγους τους στην ΕΕ να δώσουν τη δέουσα προσοχή στην Aνατολική Μεσόγειο, σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό/προσφυγικό, απέστειλαν στο σημερινό συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων στο Λουξεμβούργο οι αρμόδιοι υπουργοί της Ελλάδας, της Κύπρου και της Βουλγαρίας, οι οποίοι κατέθεσαν ένα κοινό έγγραφο με συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής.

«Πρόκειται για μια κοινή πρωτοβουλία, που στοχεύει στο να τραβήξει την προσοχή της ΕΕ στην πολύ ευάλωτη σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ο σκοπός μας είναι να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους εταίρους μας και σε ολόκληρη την ΕΕ, ότι αυτή είναι η πιο σημαντική και ευάλωτη περιοχή σε ό,τι αφορά την πρόκληση του μεταναστευτικού για την Ευρώπη», επισήμανε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τη μεταναστευτική πολιτική, Γιώργος Κουμουτσάκος σε κοινές δηλώσεις του με τον Βούλγαρο και τον Κύπριο ομόλογό του, μετά το πέρας της σημερινής συνεδρίασης.

Συνεχίζοντας, ο Γ. Κουμουτσάκος εξέφρασε την κοινή πεποίθηση ότι η ΕΕ πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου η κατάσταση της μεταναστευτικής κρίσης του 2015-2016 να μην επαναληφθεί. «Η Ευρώπη δεν αντέχει να βρεθεί απροετοίμαστη για δεύτερη φορά. Τα χαρακτηριστικά μιας νέας κρίσης είναι εκεί. Δεν μπορούμε να τα αγνοούμε», υπογράμμισε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, ενώ κατέληξε λέγοντας πως η εν λόγω πρωτοβουλία ανήκει στις τρεις χώρες που βρίσκονται στα σύνορα της ΕΕ και εξέφρασε την ελπίδα ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι τους θα ανταποκριθούν «θετικά».

Παίρνοντας το λόγο, ο υπουργός Εσωτερικών της Κύπρου, Κωνσταντίνος Πετρίδης, τόνισε ότι ενώ στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν αυξηθεί οι προσελεύσεις σημαντικά, «δεν έχουν γίνει αρκετά» για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Ως εκ τούτου, σημείωσε ότι οι τρεις χώρες προτείνουν τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, όπως είναι ένα σύστημα μετεγκατάστασης προσφύγων που βρίσκονται στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και ένα αξιόπιστο μηχανισμό επιστροφών από την ΕΕ. Ερωτηθείς σχετικά με το αίτημα της Κύπρου να υπάρξει μια ρύθμιση μετεγκατάστασης για τους πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα, που όπως είπε ο ίδιος, φτάνουν στο 1% του πληθυσμού, απάντησε ότι δεν υπήρξε κάποια απόφαση, αν και συζητήθηκε το θέμα.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Εσωτερικών της Βουλγαρίας, Μλάντεν Μαρίνοφ, τόνισε τη σημασία της εφαρμογής της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, καθώς όπως είπε, η κατάσταση στα βουλγαρικά σύνορα με την Τουρκία μπορεί να είναι σταθερή αυτή τη στιγμή, ωστόσο στα ελληνοτουρκικά σύνορα έχουν αυξηθεί σημαντικά οι ροές.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις εξελίξεις στη Συρία, οι τρεις υπουργοί εξέφρασαν την ανησυχία τους για τα τεκταινόμενα, σημειώνοντας ότι γι' αυτό αποφάσισαν να λάβουν την εν λόγω πρωτοβουλία. «Για την Ελλάδα, η αύξηση των αφίξεων από το Μάιο, είναι της τάξης του 240%. Αυτή είναι η κλίμακα των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε», τόνισε ο Γ. Κουμουτσάκος, προσθέτοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί για να εφαρμοστεί πλήρως η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και να αυξηθούν οι επιστροφές. Ωστόσο, συνέχισε, πρέπει και η Τουρκία να εφαρμόσει το μερίδιό της, για την εξάλειψη των δικτύων λαθρεμπόρων και την αποτροπή της δημιουργίας νέων μεταναστευτικών οδών.

Τέλος, ο Γ. Κουμουτσάκος δήλωσε υπέρ της συμφωνίας της Μάλτας, μιας πρωτοβουλίας των χωρών της Κεντρικής Μεσογείου για την κατανομή των μεταναστών που διασώζονται στη θάλασσα, λέγοντας πως αποτελεί «προήγουμενο» και για τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, αφού πρεσβεύει μια «πιο δίκαιη κατανομή του βάρους».

ΦΩΤΟ ΑΠΕ

Αποκαλυπτική η έρευνα της ΑΔΙΠ - Κατασκευές, διοίκηση επιχειρήσεων και νομικές σπουδές, τέχνες και ανθρωπιστικές επιστήμες οι πρώτες τρεις επιλογές
Το 2017, πάνω από το ένα πέμπτο του συνόλου των εγγεγραμμένων φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της ΕΕ28 επέλεξε τις επιστήμες διοίκησης επιχειρήσεων και νομικών σπουδών (22,18%). Η δεύτερη συνηθέστερη επιλογή για τους φοιτητές ήταν οι επιστήμες μηχανικής, των κατασκευών και της δόμησης (15,33%). Ακολουθούν: οι επιστήμες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (13,63%), οι τέχνες και οι ανθρωπιστικές επιστήμες (12,12%), οι κοινωνικές επιστήμες, η δημοσιογραφία και η πληροφόρηση (9,71%), οι φυσικές επιστήμες, τα μαθηματικά και η στατιστική (8,15%), η εκπαίδευση (7,41%), οι επιστήμες πληροφορικής και επικοινωνιακών συστημάτων (4,49%), οι υπηρεσίες (3,38%) και,τέλος, η γεωπονική επιστήμη, η δασοπονία, η ιχθυοκαλλιέργεια και η κτηνιατρική (1,86%).

Στην Ελλάδα οι περισσότεροι φοιτητές επιλέγουν τις επιστήμες της μηχανικής, των κατασκευών και της δόμησης (21,84%) ενώ στη δεύτερη θέση, σε αντίθεση με τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ, έρχονται οι επιστήμες της διοίκησης επιχειρήσεων και των νομικών σπουδών (20,44%).

Οι τέχνες και οι ανθρωπιστικές επιστήμες (13,08%) αποτελούν την τρίτη επιλογή των Ελλήνων φοιτητών (τέταρτη επιλογή στην Ευρώπη) και ακολουθούν: οι κοινωνικές επιστήμες, η δημοσιογραφία και η πληροφόρηση (12,67%), οι φυσικές επιστήμες, τα μαθηματικά και η στατιστική (9,69%), οι επιστήμες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (7,84%), η εκπαίδευση (4,54%), οι γεωπονικές επιστήμες, η ιχθυοκαλλιέργεια και η κτηνιατρική (3,83%), οι επιστήμες πληροφορικής και επικοινωνιακών συστημάτων (3,29%) και οι υπηρεσίες (2,78%).

Η μεγαλύτερη απόκλιση από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στις προτιμήσεις των Ελλήνων αποφοίτων εντοπίζεται στις επιστήμες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, οι οποίες βρίσκονται στην 6η θέση στη σειρά προτίμησης των Ελλήνων σε αντίθεση με την 3η θέση στον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Αναφορικά με το φύλο, στο σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα (735.027), οι γυναίκες υπερτερούν αριθμητικά των ανδρών σε πέντε από τις δέκα κατηγορίες με βάση το αντικείμενο σπουδών ως εξής: στις επιστήμες της διοίκησης επιχειρήσεων και των νομικών σπουδών (10,31% γυναίκες, 10,13% άνδρες), στις τέχνες και τις ανθρωπιστικές επιστήμες (8,75% γυναίκες, 4,33% άνδρες), στις κοινωνικές επιστήμες, τη δημοσιογραφία και την πληροφόρηση (7,14% γυναίκες, 5,53% άνδρες), στις επιστήμες υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (5,08% γυναίκες, 2,76% άνδρες) και στην εκπαίδευση (3,53% γυναίκες, 1,01% άνδρες).

Οι άνδρες υπερτερούν αριθμητικά των γυναικών στις επιστήμες της μηχανικής, των κατασκευών και της δόμησης (16,05% άνδρες, 5,79% γυναίκες), στις φυσικές επιστήμες, τα μαθηματικά και τη στατιστική (5,57% άνδρες, 4,12% γυναίκες), στη γεωπονική επιστήμη, τη δασοπονία, την ιχθυοκαλλιέργεια και την κτηνιατρική (2,22% άνδρες, 1,60% γυναίκες), στις επιστήμες της πληροφορικής και των επικοινωνιακών συστημάτων (2,19% άνδρες, 1,10% γυναίκες) και στις υπηρεσίες (1,64% άνδρες, 1,14% γυναίκες).

Αυτό αναφέρει η ετήσια έκθεση της ΑΔΙΠ την οποία ο πρόεδρός της Π. Κυπριανός παρέδωσε στην υπουργό Παιδείας Ν. Κεραμέως, στον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων και τον πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων . Τονίζεται ότι η ΑΔΙΠ είχε διατυπώσει επιφυλάξεις για τις συγχωνεύσεις των Πανεπιστημίων με τα ΤΕΙ.

Tην ίδια ώρα η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των χωρών του ΟΟΣΑ τόσο στην απασχόληση των πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ηλικίας 25-64 (72%) όσο και των νέων αποφοίτων ηλικίας 25-34 (68%) (επίπεδα 5-8) απέχοντας 16 ποσοστιαίες μονάδες από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ.

Δεδομένης της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη απώλεια στην απασχόληση των νέων αποφοίτων από 80% το 2007 σε 68% το 2017. Εκτός από την Ελλάδα, σημαντική μείωση στην απασχόληση των νέων πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εμφανίζουν η Ισπανία (-8%) από 85% σε 77%, η Σλοβενία (-6%) από 90% σε 84%, η Σλοβακία (-6%) από 83% σε 77%, η Ιταλία (-5%) από 71% σε 66% και η Τουρκία (-4%) από 79% σε 75%. Αύξηση παρουσιάζει η Ιαπωνία (+6%) από 80% το 2007 σε 86% το 2017, το Ισραήλ (+3%) από 84% σε 87% και οριακά κατά +1% η Πορτογαλία, η Ισλανδία, η Λετονία, ο Καναδάς και η Κορέα.

Η Ελλάδα εμφανίζει τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης στους πτυχιούχους ανώτατης εκπαίδευσης, τόσο συνολικά όσο και ανά επίπεδο εκπαίδευσης (πτυχίο 71%, μεταπτυχιακό 83%, διδακτορικό 85%). Σε σύγκριση με τους κατόχους πρώτου πτυχίου ανώτατης εκπαίδευσης, οι κάτοχοι μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου σπουδών στην Ελλάδα έχουν κατά 17% ή 20% αντίστοιχα περισσότερες πιθανότητες απασχόλησης.

Ανάλογη είναι η κατάσταση στην Ιταλία και τη Σλοβακία, με τη διαφορά υπέρ των κατόχων μεταπτυχιακού τίτλου να ανέρχεται σε 10% και στις δύο χώρες, ενώ για τους κατόχους διδακτορικού τίτλου σπουδών στο 13% για τη Σλοβακία και στο 20% για την Ιταλία. Συγκριτικά με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα είχε, το 2018, μακράν το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας (19,9%) στους πτυχιούχους ΑΕΙ ηλικίας 25-39, πολύ πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (ΕΕ 28), ο οποίος υπολογιζόταν στο 4,8%.

Η υψηλή ανεργία συνδέεται άμεσα με το φαινόμενο της διαρροής επιστημονικού δυναμικού στο εξωτερικό (brain drain), το οποίο οφείλεται, εν μέρει, στη διαχρονικά περιορισμένη ζήτηση για υψηλής εκπαίδευσης προσωπικό στην Ελλάδα. Μετά την Ελλάδα, τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας εμφάνισε η Ισπανία (10,5%) και ακολουθούν η Ιταλία (9,9%) η Κροατία (8,7%) και η Κύπρος (8,6%). Από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες υψηλή ανεργία παρατηρείται στη Βόρεια Μακεδονία 22%, το Μαυροβούνιο 16,4% και την Τουρκία 11,7%.

Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας στους πτυχιούχους ΑΕΙ 25-39 εμφανίζουν: η Τσεχία μόλις 1,4%, η Ουγγαρία 1,6%, η Μάλτα 1,7%, το Ηνωμένο Βασίλειο 2,1%, η Ολλανδία 2,1%, και η Ρουμανία 2,3%. Πάντως, επισημαίνει η ΑΔΙΠ, το 2018 οι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αναλογούσαν στο 39% του συνόλου των ανέργων της χώρας, ποσοστό ελαφρώς αυξημένο σε σχέση με το 38%, το οποίο καταγράφηκε την προηγούμενη χρονιά Την περίοδο 2014-2018, το ποσοστό των ανέργων πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επί του συνόλου των εγγεγραμμένων ανέργων της χώρας παρουσίασε αύξηση κατά 4%, από 35% το 2014 σε 39% το 2018.

Σύμφωνα με την έκθεση της ΑΔΙΠ:

Η κατοχή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών αυξάνει τις πιθανότητες απασχόλησης κατά 12%, σε σύγκριση με τους αποφοίτους προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, ενώ η κατοχή διδακτορικού τίτλου κατά 14%.

Όσον αφορά στις αποδοχές των πτυχιούχων, η Ελλάδα βρίσκεται σε σχετικά χαμηλή θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ απέχοντας 14 ποσοστιαίες μονάδες από τον μέσο όρο.Η ανεργία των πτυχιούχων στην Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο των χωρών της ΕΕ28,παρόλο που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη μείωση μεταξύ των ετών 2014-2018.

Η ανεργία πτυχιούχων γυναικών στην Ελλάδα τείνει σε διπλάσιο ποσοστό απ’ αυτό των ανδρών.Στην ΕΕ των 28, οι εγγεγραμμένοι φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσηςτο 2017 ανέρχονταν σε 19.773.238.

Από αυτούς,οι 1.457.288,δηλαδή το 7,37% του συνόλου,παρακολουθούσε σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης βραχείας ή διετούς διάρκειας, οι 12.071.562, δηλαδή το 61,05%, ήταν φοιτητές πρώτου κύκλου, οι 5.485.096, δηλαδή το 27,74%, ήταν μεταπτυχιακοί και οι 759.292, δηλαδή το 3,84%, ήταν διδακτορικοί φοιτητές.
Οι σπουδές που οδηγούν στην απόκτηση πτυχίου, μεταπτυχιακού διπλώματος και διδακτορικού τίτλου συναντώνται σε όλα τα κράτη μέλη.

Αντίθετα, η τριτοβάθμια εκπαίδευση βραχείας διάρκειας συναντάται μόνο σε ορισμένα κράτη μέλη, ενώ, συνήθως, συνδέεται με την πρακτική άσκηση, η οποία στοχεύει στην προετοιμασία των σπουδαστών για την είσοδό τους στην αγορά εργασίας.Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζεται η κατανομή των φοιτητών ανά επίπεδο σπουδών και φύλο στην Ευρώπη.

Η Ελλάδα παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη αναλογία φοιτητών ανά διδάσκοντα απέχοντας από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο κατά 23 μονάδες. Επισημαίνεται ότι το πλήθος των διδασκόντων σε σύγκριση με άλλες πληθυσμιακά παρόμοιες χώρες της Ευρώπης βρίσκεται στο ίδιο σχεδόν επίπεδο. Ωστόσο η αναλογία αποβαίνει δυσμενής λόγω του υπεράριθμου σχετικά φοιτητικού πληθυσμού,ο οποίος περιλαμβάνει τους μη ενεργούς φοιτητές.

Επιπλέον,η Ελλάδα παρουσιάζεικαιτη δυσμενέστερη αναλογία διδακτικού προσωπικού ανδρών/γυναικών στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών.Η δημόσια χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα συνεχίζει να καταγράφει τα χαμηλότερα ποσοστά στην ΕΕ,σύμφωνα με στοιχεία της EUA,με ταυτόχρονη αύξηση του φοιτητικού πληθυσμού. Η ανάκαμψη από τη γενικότερη τάση μείωσης της χρηματοδότησης αρχίζει να εμφανίζεται από το 2017 σε αρκετά συστήματα ανώτατης εκπαίδευσης της Ευρώπης. Αναμένεται η τάση αυτή να καταγραφεί και για την Ελλάδα στο επόμενο χρονικό διάστημα

Συγχωνεύσεις ΤΕΙ με Πανεπιστήμια

Η απόφαση για την πραγματοποίηση μιας συγχώνευσης προϋποθέτει επαρκή τεκμηρίωση η οποία να περιλαμβάνει στοιχεία ποιότητας των συγχωνευόμενων μονάδων, ξεκάθαρο όραμα, ισχυρή δέσμευση και επάρκεια από την πλευρά της διοίκησης, ενδιαφέρον για το προσωπικό και τη συμμετοχή των φοιτητών στη διαδικασία, λεπτομερή σχεδιασμό της βημάτων της διαδικασίας και των πόρων που θα απαιτηθούν και συστηματική παρακολούθηση της προόδου.

Η περίπτωση της Ελλάδας

Για τις συγχωνεύσεις στην Ελλάδα , στην έκθεση αναφέρονται τα εξής:

Στην Ελλάδα η πολυετής οικονομική κρίση έγινε αφορμή για μεταρρυθμίσεις σε αρκετούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου και αυτού της ανώτατης εκπαίδευσης.

Το 2011 το Υπουργείο Παιδείας, στο πλαίσιο εξορθολογισμού του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας, ανέπτυξε το σχέδιο Αθηνά το οποίο προωθούσε ενοποιήσεις γνωστικών αντικειμένων και συγχωνεύσεις ιδρυμάτων και τμημάτων.Το Σχέδιο Αθηνά98αποσκοπούσε στη θεραπεία μακροχρόνιων στρεβλώσεων οι οποίες σχετίζονταν με τον κατακερματισμό γνωστικών αντικειμένων, την αναντιστοιχία προγραμμάτων σπουδών με το διδακτικό προσωπικό, τη γεωγραφική διασπορά ακαδημαϊκών μονάδων, την ανορθολογική ανάπτυξη των υποδομών και την ανακολουθία γνωστικών αντικειμένων τμημάτων με περιφερειακά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Η ΑΔΙΠ είχε εκφραστεί κατ’αρχήν θετικά ως προς τους στόχους του Σχεδίου Αθηνά (π.χ. ανάπτυξη θεματικών θυλάκων αριστείας, επίτευξη οικονομιών κλίμακας, προώθηση έρευνας και καινοτομίας, ανταγωνιστικότητα ανθρώπινου δυναμικού) αλλά σημείωνε και πολλές αδυναμίες, όπως η απουσία εθνικής αναπτυξιακής στοχοθεσίας ή/και εθνικής στρατηγικής έρευνας και καινοτομίας και η μη συνεπής και ομοιόμορφη εφαρμογή κριτηρίων, η οποία θεωρούνταναπαραίτητη προϋπόθεση για την εξασφάλιση της συναίνεσης και ενεργού συμμετοχής των Ιδρυμάτων.

Στο πλαίσιο του σχεδίου Αθηνά, το 2013, συγχωνεύτηκαν το ΤΕΙ Πατρών και το ΤΕΙ Μεσολογγίου σε ένα νέο ίδρυμα (ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας) και το Πανεπιστήμιο Πατρών απορρόφησε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας.Πέντε χρόνια αργότερα,το 2018,νομοθετήθηκε (α) η ίδρυση (ν.4521/2018) του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής,το οποίο προήλθε από τη συγχώνευση του ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά, (β) η απορρόφηση (ν.4559/2018) του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και τουΤΕΙ Ηπείρου από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Η διαδικασία αυτή συνεχίστηκε και το 2019 με την απορρόφηση (α) του ΤΕΙ Θεσσαλίας από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, (β) του ΤΕΙΣτερεάς Ελλάδας από το Εθνικό και ΚαποδιστριακόΠανεπιστήμιο Αθηνών, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, (γ) των ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας, ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και ΤΕΙ Θεσσαλονίκης από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος, (δ)τουΤΕΙ ΔυτικήςΜακεδονίας από τοΠανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, (ε) τουΤΕΙ Πελοποννήσου από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσουκαι (στ) τουΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το Πανεπιστήμιο Πατρών.Η ΑΔΙΠ είχε διατυπώσει επιφυλάξεις για τις συγχωνεύσεις των Πανεπιστημίων με τα ΤΕΙ.

Συγκεκριμένα, σε ειδική συνεδρίαση, το Συμβούλιο της Αρχής είχε προσδιορίσει εκείνες τις προϋποθέσεις στις οποίες έπρεπε να βασίζονται οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης.Ειδικότερα,είχε επισημάνει την ανάγκη εκπόνησης επιστημονικής μελέτης για τις ακαδημαϊκές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους που συνδέονται με τις αλλαγές αυτές.

Η μελέτη αυτή έπρεπε να έχει ως αντικείμενο:τη διερεύνηση διατήρησης ή αναβάθμιση της τεχνολογικής εκπαίδευσης, την ενδεχόμενη διεύρυνση του πανεπιστημιακού τομέα, τη συσχέτιση των αναπτυξιακών προοπτικών της χώρας σε σχέση με την παραγόμενη γνώση από τα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης, την αξιολόγηση του βαθμού στον οποίο τα υφιστάμενα προγράμματα σπουδών καλύπτουν το βάθος και το εύρος των επιστημονικών περιοχών, τη βιωσιμότητα των προγραμμάτων σπουδών, την εξέταση υπερπροσφοράς σε ορισμένα γνωστικά αντικείμενα και τη σχέση αναγκών της αγοράς εργασίας με τα προσόντα των αποφοίτων. Επιπλέον, τα συμπεράσματα από τις προηγούμενες αξιολογήσεις θα έπρεπε να αποτελέσουν χρήσιμη εισροή στη μελέτη.Επίσης, για την οποιαδήποτε ένταξη προγραμμάτων σπουδών ΤΕΙ σε Πανεπιστήμιο έπρεπε να έχει προηγηθεί η αξιολόγηση όλων των δομικών στοιχείων των προγραμμάτων σπουδών (π.χ. φυσιογνωμία, σκοπός, διάρθρωση σε μαθήματα, διαθέσιμο διδακτικό προσωπικό, δομές και υπηρεσίες).Αυτή η αξιολόγηση έπρεπε να πραγματοποιηθεί από εξωτερικούς εμπειρογνώμονες για την κάθε επιστημονική περιοχή, υπό την εποπτεία και οργάνωση της ΑΔΙΠ

https://www.protothema.gr/