Επειτα από επιπλοκές, μεταξύ των οποίων και εγκεφαλίτιδα, που προκάλεσε τσίμπημα κουνουπιού κατέληξε το πρώτο θύμα του ιού του Δυτικού Νείλου για το έτος 2017 στην Ελλάδα.

Πρόκειται για μία γυναίκα 90 ετών, η οποία αν και είχε επιβαρυμένη υγεία, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, επιβεβαιώθηκε ότι κατέληξε από μόλυνσης που προκάλεσε η εγκεφαλίτιδα, όπως αναφέρει το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).

Τα στοιχεία της εβδομαδιαίας επιδημιολογικής έκθεσης του Κέντρου, που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του, αναφέρουν πως άλλοι δύο ασθενείς νοσηλεύονται σε νοσοκομείο, από τους οποίους ο ένας με εγκεφαλίτιδα σε μονάδα εντατικής θεραπείας.

Συνολικά φέτος, 12 άτομα έχουν μολυνθεί από τον ιό του Δυτικού Νείλου και έχουν νοσήσει. Από αυτούς, 8 εκδήλωσαν βαριά συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα (μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα και οξεία χαλαρή παράλυση) και 4 εμφάνισαν ηπιότερα συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της γρίπης.

Το ΚΕΕΛΠΝΟ εκτιμά πως οι περιοχές κυκλοφορίας του ιού κατά την τρέχουσα περίοδο, δεν μπορούν να προβλεφθούν με ασφάλεια, καθώς η επιδημιολογία του ιού καθορίζεται από πολλούς παράγοντες. «Ως εκ τούτου, συνιστούμε να λαμβάνονται συστηματικά μέτρα ατομικής προστασίας από κουνούπια σε όλη την επικράτεια», αναφέρει σε ανακοίνωση του το Κέντρο.

Πώς μεταδίδεται ο ιός

Ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται κυρίως μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων «κοινών» κουνουπιών. Η βασική δεξαμενή του ιού στη φύση είναι τα άγρια πτηνά απ’ όπου μολύνονται τα κουνούπια, ενώ οι άνθρωποι δεν μεταδίδουν περαιτέρω τον ιό.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ασθενείς παραμένουν ασυμπτωματικοί ή έχουν ήπια συμπτωματολογία, ενώ οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις της νόσου, όπως π.χ. εγκεφαλίτιδα, αφορούν συνήθως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα.

Μέτρα πρόληψης

Τα μέτρα ατομικής προστασίας από τα κουνούπια, περιλαμβάνουν τη χρήση εγκεκριμένων δραστικών εντομοαπωθητικών ουσιών σώματος και περιβάλλοντος, σητών, κουνουπιέρων, κλιματιστικών κ.λπ., καθώς και την αποφυγή δημιουργίας λιμναζόντων νερών σε αυλές και μπαλκόνια.

iefimerida.gr

Όλο και εντείνεται το πρόβλημα της εμφάνισης των μεδουσών και των συγγενικών ειδών τους στις θάλασσες του πλανήτη, κοντά στις κατοικημένες παράκτιες περιοχές.

Με κανένα τρόπο ο Κορινθιακός και ο Πατραϊκός κόλπος δεν αποτελούν κάποια εξαίρεση, απλώς έτυχε φέτος αυτοί να έχουν μέχρι στιγμής υποστεί το κύριο βάρος της επιδρομής στη χώρα μας.

Μια νέα σλοβενική επιστημονική έρευνα, που εστιάσθηκε στην Αδριατική, όπου το πρόβλημα είναι συχνό, δίνει μια άλλη διάσταση, υποστηρίζοντας ότι οι τσούχτρες (η λαϊκή ονομασία για ένα κοινό είδος μέδουσας) και τα άλλα συγγενικά ζελατινώδη θαλάσσια πλάσματα μπορεί να έχουν γίνει μεγάλος μπελάς εξαιτίας των ίδιων των ανθρώπων και των δραστηριοτήτων τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Μάρτιν Βοντόπιβετς του σλοβενικού Εθνικού Ινστιτούτου Βιολογίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό περιβαλλοντικών ερευνών "Environment Research Letters", σύμφωνα με το "New Scientist", εκτιμούν ότι οι διάφορες εγκαταστάσεις μέσα στη θάλασσα, όπως οι πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι πλωτές ανεμογεννήτριες κ.α, μπορεί να βοηθούν στις μεδουσο-επιδρομές.

Οι μέδουσες αποτελούν σημαντικό στοιχείο του θαλάσσιου οικοσυστήματος, αλλά μετατρέπονται σε πρόβλημα, όταν συναθροίζονται σε μεγάλους αριθμούς, καθιστώντας απαγορευτικό το κολύμπι, μπλοκάροντας τα δίχτυα των ψαράδων, ακόμη και τους αγωγούς των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, βιολογικού καθαρισμού ή αφαλάτωσης που καταλήγουν στη θάλασσα. Επιπλέον, καταβροχθίζοντας μαζικά τα νεογέννητα ψαράκια και το πλαγκτόν, αλλοιώνουν τη θαλάσσια τροφική αλυσίδα.

Κήρυξαν τον πόλεμο... στις τσούχτρες! Τροπολογία προς ψήφιση στη Βουλή

Πολλές μέδουσες ξεκινούν τη ζωή τους ως «πολύποδες» που πρέπει να προσκολληθούν σε κάποια επιφάνεια, ιδίως σε κάποια που προεξέχει. Στη φύση σπάνια υπάρχουν τέτοιες επιφάνειες, αλλά οι άνθρωποι κατασκευάζουν ουκ ολίγες μέσα στη θάλασσα, διευκολύνοντας έτσι τις μέδουσες να πολλαπλασιασθούν.

Είναι ενδεικτικό ότι στην Αδριατική οι πρώτες μέδουσες παρατηρήθηκαν το 1834, αλλά έως τα μέσα του προηγούμενου αιώνα ήσαν σπάνιο φαινόμενο. Στις δεκαετίες του 1950, 1960 και 1970 εμφανίζονταν μόνο μία ή δύο φορές ανά δεκαετία, στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 έκαναν πια αισθητή την παρουσία τους περίπου στα οκτώ χρόνια κάθε δεκαετίας, ενώ από το 2000 έως σήμερα είναι πανταχού παρούσες κάθε χρόνο (ας το έχουν υπόψη αυτό όσοι επισκέπτονται τις δαλματικές ακτές...).

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η απότομη αύξηση στη συχνότητα των μεδουσών συνέπεσε με τον πολλαπλασιασμό στις υπεράκτιες πλατφόρμες άντλησης φυσικού αερίου στην Αδριατική, από μόνο μία το 1968 σε περίπου 140 σήμερα. Χρησιμοποιώντας υπολογιστικές προσομοιώσεις, οι ερευνητές συμπέραναν ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στις μέδουσες και στις ανθρωπογενείς κατασκευές, καθώς οι τελευταίες βοηθάνε τις πρώτες να επιβιώνουν ακόμη και όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο περιβάλλον τους, όπως η θαλάσσια ρύπανση.

Όσο πιο κοντά στα θαλάσσια ρεύματα βρίσκεται μια ανθρώπινη υπεράκτια κατασκευή, τόσο περισσότερο διευκολύνει τις μέδουσες να αναπτυχθούν. Σημειωτέον ότι, εκμεταλλευόμενες ένα ισχυρό ρεύμα, οι μέδουσες μπορούν να ταξιδέψουν έως 1.000 χιλιόμετρα.

Άλλοι παράγοντες, σύμφωνα με τους επιστήμονες, που ευνοούν την εξάπλωση των μεδουσών, είναι η υπεραλίευση των θαλάσσιων ειδών που τρώνε τις μέδουσες, η αυξημένη απορροή στις θάλασσες θρεπτικών χημικών ουσιών κ.α.

Πάντως, για να μετριασθεί κάπως ο εκνευρισμός των καταστηματαρχών, ξενοδόχων και λουομένων στον Κορινθιακό και στον Πατραϊκό κόλπο, ας λάβουν υπόψη τους ότι οι μέδουσες που αντιμετωπίζουν, δεν είναι τίποτε μπροστά στις μέδουσες-τέρατα (Nemopilema nomurai), πλάτους δύο μέτρων και βάρους 200 κιλών, που έχουν κατακλύσει τις θάλασσες της νότιας και ανατολικής Κίνας και τη θάλασσα της Ιαπωνίας. Στην τελευταία, κυκλοφορούν κάθε μέρα τουλάχιστον μισό δισεκατομμύριο από αυτές τις θηριώδεις μέδουσες...

πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ