«Η ανακύκλωση επιστρέφει στην Κω. Η δέσμευσή μας γίνεται πράξη». Με αυτά τα λόγια ξεκινάει η επιστολή, σε μη ανακυκλωμένο χαρτί, που μας έστειλε ο δήμαρχος Κω,
κος Κυρίτσης μαζί με μια σακούλα ανακύκλωσης! Εμείς όπως και εσείς αγαπητοί μου συνδημότες δεν την πετάξαμε, δεν την ανακυκλώσαμε αλλά ως οφείλαμε τη διαβάσαμε!
Επειδή οι δημότες της Κω δεν μασάνε ανακυκλωμένο κουτόχορτο παραθέτουμε τα παρακάτω στοιχεία:
Στις 2/9/2013 με την απόφαση 262 «Δημιουργία προϋποθέσεων για την έναρξη λειτουργίας συστήματος ανακύκλωσης στερεών αποβλήτων» η δημοτική αρχή του Οράματος πρότεινε και ψήφισε, για πρώτη φορά, τα σταδιακά βήματα που έπρεπε να γίνουν με ορίζοντα έως το 2015 προκειμένου ο δήμος μας να εναρμονιστεί πλήρως με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης 9/2008 που προβλέπει ένα πλήρες οργανωμένο και ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης των στερεών αποβλήτων.
Είχαν προηγηθεί συναντήσεις της δημοτικής αρχής με την Ε.Ε.Α.Α. (Ελληνική εταιρεία αξιοποίησης και ανακύκλωσης) στις οποίες συμφωνήθηκαν όλα όσα αποτυπώνονται στην απόφαση.
Στη συνέχεια το Όραμα προχώρησε σε σύμφωνο συνεργασίας με την Ε.Ε.Α.Α. και προμηθευθήκαμε (εκτός από τις σακούλες που μας έστειλε ο δήμαρχος) για τη δημιουργία δεύτερης γραμμής,
2 «ειδικά» απορριμματοφόρα
150 μεταλλικούς κάδους για γυαλί και
650 μπλε κάδους
Ταυτόχρονα καταθέσαμε πρόσκληση ενδιαφέροντος για την κατασκευή ΚΔΑΥ από ιδιώτη, καθώς δεν μπορούσε να ενταχθεί σε χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα.
Με νόμιμες διαδικασίες προέκυψε σύμβαση που έθετε τις υποχρεώσεις του δήμου και της αναδόχου εταιρείας (μεταξύ άλλων προβλεπόταν το προσωπικό που θα προσληφθεί να είναι δημότες Κω).
Αγαπητοί συνδημότες ο κος Κυρίτσης και η ομάδα του το μόνο που ξέρει να ανακυκλώνει είναι το ψέμα και την υποκρισία! Καμία από τις παραπάνω αποφάσεις δεν ψήφισε από τη θέση της μείζονος μειοψηφίας γιατί η πάγια τακτική τους ήταν το όχι σε όλα! Αφού δεν ήταν εκείνος και η ομάδα του δημοτική αρχή «χορτάρι να μην νεμήσει» στον τόπο.
Σήμερα χωρίς καμία αναστολή οικειοποιούνται το έργο του Οράματος ενώ το ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑΝ.
Δεν είναι δε τυχαίο ότι ενώ η παραλαβή (κάδων, υπόγειων κάδων, απορριμματοφόρων) έγινε τις τελευταίες μέρες της δημοτικής περιόδου του Οράματος δεν ετέθησαν άμεσα σε λειτουργία καθώς χρειαζόταν χρόνος για να είναι πιο πειστική η οικειοποίηση και πιο αληθοφανής η ……..εκπλήρωση της δέσμευσης .....της επιστροφής της ανακύκλωσης...μπλα,μπλα,μπλα..
Αφού λοιπόν διαβάσετε την επιστολή του κου δημάρχου με τα ανακυκλωμένα μπλα-μπλα, μπείτε στον κόπο να διαβάσετε επίσης στο διαύγεια τις αποφάσεις (ΑΔΑ ΒΛ9ΛΩΛΕ -ΑΔΓ) που ο κος Κυρίτσης δεν ψήφισε για να μην ..............έρθει η ανακύκλωση!!!
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΟΡΑΜΑ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΩ
6ωρη επεξεργασία μέχρι το αψεγάδιαστο αποτέλεσμα!!!
Ξεχάστε ότι ξέρατε για την ομορφιά. Όλα είναι ψεύτικα. Ό,τι βλέπετε στα περιοδικά, στις διαφημίσεις, στα βίντεο κλιπ είναι όλα ψεύτικα. Το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν λάθος πρότυπα και μεγάλες, σχεδόν άπιαστες προσδοκίες.
Δείτε τα παρακάτω βίντεο όπου η Ελίζαμπεθ Μος, η οποία είναι η δημιουργός της εταιρείας ρετούς με την ονομασία «Rare Digital Art», να δείχνει πόσες ώρες Photoshop χρειάζονται για να βγει το τελικό αποτέλεσμα. Μέχρι και 6 ολόκληρες ώρες απαιτούνται για να δημιουργηθεί το – κατά τα άλλα – φυσικό αποτέλεσμα που βλέπουμε στις οθόνες μας.
Οι ώρες αυτές έχουν συμπυκνωθεί σε 90 δευτερόλεπτα. Τα βιντεο είναι… διαφωτιστικά.
Παλαιότερη συντάκτρια της ομάδας του Biba και διευθύντρια φωτογραφίας στον Jean Paul Gaultier, η Νάταλι Κρόκετ μας άφησε άφωνους με το τελευταίο της σπαρταριστό project και την καυστική της προσέγγιση σε σχέση με τα πρότυπα ομορφιάς και τις καμπάνιες μόδας.
Η Κρόκετ καταφέρνει με έναν έξυπνο τρόπο να κάνει το λογαριασμό της στο Instagram έναν από τους πιο δημοφιλείς, με μια σειρά φωτογραφιών που αριστερά βλέπουμε το μοντέλο της εκάστοτε καμπάνιας και δεξιά την ίδια την να «αρπάζει» το ρόλο και να λανσάρει και πάλι σε νέα βάση το brand.
Γιατί η μέση γυναίκα δε θα γίνει ποτέ… Ζιζέλ; Πόσο εύκολο είναι ένα προϊόν να κάνει τις γυναίκες να μοιάζουν με το μοντέλο που το προωθεί; Η απάντηση στις φωτογραφίες που ακολουθούν.
koolnews.gr
Κατά την 1η Απριλίου, συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου.
Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που «γεννήθηκε» το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες, λαό της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι οποίοι ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο «κώδικας δεοντολογίας» των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα.
Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η «1η Απριλίου». Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας.
Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.
Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο, το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο «ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή», όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα "αντίμετρα" (αλεξίκανα μέτρα).
Επίσης, και ο Έλληνας λαογράφος Γιώργος Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη «ψευδολογία» παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.
Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ού αιώνα), στο οποίο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον είχε εφεύρει μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί. Οι μετοχές των εταιριών παρασκευής και διακίνησης οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.
Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε από το δίκτυο αυτό ένα ρεπορτάζ, στο οποίο Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν.
Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ, που τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.
enikos.gr