Όταν το ΔΣ του Ταμείου συναντηθεί τη Δευτέρα, θα πρέπει να συμφωνήσει να διαγράψει τα χρέη της χώρας και να αποχωρήσει από εκεί, τονίζει σε άρθρο του στο πρακτορείο Μπλούμπεργκ, ο Ασόκα Μόντι (Ashoka Mody), επισκέπτης καθηγητής διεθνούς οικονομικής πολιτικής στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον, ο οποίος έχει διατελέσει αναπληρωτής διευθυντής των τμημάτων έρευνας και Ευρώπης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Το ΔΝΤ εξαρχής δεν έπρεπε καν να ασχοληθεί με την Ελλάδα, τονίζει ο Ασ. Μόντι και συνεχίζει: Τον Μάρτη του 2010, με την ανησυχία πως η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της οι αγορές είχαν ταραχθεί, ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήθελαν το ΔΝΤ να μείνει μακριά. Οι Ευρωπαίοι πίστευαν πως η οικονομική βοήθεια του Ταμείου σε ένα από τα δικά τους μέλη, θα σηματοδοτούσε αδυναμία για τη νομισματική ένωση. Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ - με μια φράση που έμεινε στην ιστορία – το έθεσε ως εξής: «Αν η Καλιφόρνια είχε πρόβλημα χρηματοδότησης, οι ΗΠΑ δεν θα απευθύνονταν στο ΔΝΤ».
Παρόλα αυτά, σημειώνει, η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ αποφάσισε πως η παρουσία του ΔΝΤ ήταν το σήμα που χρειαζόταν ώστε να πειστούν οι Γερμανοί πολίτες πως η Ελλάδα έχει επείγουσα ανάγκη οικονομικής στήριξης και ότι θα επιβληθεί αυστηρή πειθαρχία στο πώς θα χρησιμοποιηθεί η εν λόγω χρηματοδότηση. Οι πολιτικές προτεραιότητες της Μέρκελ συνέπιπταν εκείνη την εποχή με τα συμφέροντα του τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, ο οποίος ήθελε απελπισμένα να βγάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από την αφάνεια. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, το ΔΝΤ μετατράπηκε σε όργανο της Ευρώπης –κυρίως της Γερμανίας- στην Ελλάδα.
Τότε, τονίζει ο Μόντι, ήρθε το κομβικό λάθος: Στη διοίκηση του ΔΝΤ, παρά την αντίδραση αρκετών εκτελεστικών διευθυντών, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί πίεσαν για ένα πρόγραμμα διάσωσης, ενάντια στους κανόνες του Ταμείου, που δεν επέβαλε ζημιές στους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας. Η απόφαση στηρίχθηκε στον ψευδή ισχυρισμό πως «η αναδιάρθρωση» του ιδιωτικού χρέους θα πυροδοτούσε μια παγκόσμια οικονομική κατάρρευση.
Έτσι, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ δάνεισαν στην Ελλάδα ένα τεράστιο ποσό για να αποπληρώσει τους υφιστάμενους πιστωτές της. Το ελληνικό χρέος παρέμεινε έτσι απαράλλαχτο και βαρύ, ενώ οι πιο ευάλωτοι Έλληνες αναγκάστηκαν να δεχθούν εξοντωτική λιτότητα ώστε να αποπληρωθούν οι νέοι δανειστές. Η οικονομία γρήγορα και προβλέψιμα περιήλθε σε δίνη.
Ακόμη και όταν το ΔΝΤ αναγνώρισε το λάθος του, δεν άλλαξε κατεύθυνση. Μια εσωτερική «αυστηρά εμπιστευτική» έκθεση, που δημοσιοποιήθηκε αργότερα, αναγνώριζε πως το πρόγραμμα ήταν γεμάτο «σημαντικές αποτυχίες», μεταξύ των οποίων και η απουσία αναδιάρθρωσης ιδιωτικού χρέους, αλλά και η παρατεταμένη λιτότητα.
Όμως, επισημαίνει ο Ασόκα Μόντι, το ΔΝΤ ουδέποτε ανέλαβε την ευθύνη. Αντίθετα, απαιτούσε ακόμα περισσότερη λιτότητα το 2014. Τον Δεκέμβρη, ο λαός εξεγέρθηκε και έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, κάτι που έκανε τις απαιτήσεις του ΔΝΤ πιο επίμονες. Σε αυτό το σημείο, οι αποδείξεις πως η στρατηγική αυτή έσπρωχνε την Ελλάδα σε οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάρρευση ήταν υπερβολικά πολλές. Ήταν σαν να απαιτούσαμε από έναν τραυματία να τρέξει γύρω από το τετράγωνο πριν του προσφέρουμε φροντίδα.

Ως συνήθως όμως, η αναπόδραστη ταλαιπωρία χρεώθηκε στην απροθυμία της Ελλάδας να συνεργαστεί.
Ο Ασ. Μόντι κάνει λόγο για παραλογισμό, ο οποίος, όπως αναφέρει, έφτασε στο απόγειό του, στα μέσα του 2015 όταν το ΔΝΤ εξέδωσε μια έκθεση που ανέφερε ότι με τις τελευταίες προτάσεις λιτότητας της Ευρώπης, η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να αποπληρώσει τα χρέη της. Εκείνη την εποχή, η έρευνα του ΔΝΤ έδειχνε πως η καλύτερη επιλογή θα ήταν η διαγραφή του χρέους και η εγκατάλειψη κάθε δημοσιονομικού μέτρου λιτότητας. Αυτό θα επέτρεπε στη χώρα κάποια ελευθερία να επιστρέψει στην ανάπτυξη και ίσως να προσελκύσει και κάποιες επενδύσεις. Από τη στιγμή που θα ξεκινούσε αυτή η διαδικασία, η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ελεύθερη από τους πιστωτές της και να βασίζεται και πάλι σε ιδιώτες επενδυτές, με την σημείωση πως ήταν απόλυτα υπεύθυνοι για τα ρίσκα που έπαιρναν.

Από τότε το ΔΝΤ βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, καθώς επανειλημμένα καλεί τους Ευρωπαίους να διαγράψουν σημαντικό μέρος του χρέους. Οι Γερμανοί, παρόλα αυτά, αρνούνται οποιαδήποτε σοβαρή διαγραφή. Αντίθετα ακολουθούν μια στρατηγική ελάφρυνσης σε δόσεις, καθώς πιστεύουν πως οι Γερμανοί πολίτες δεν θα μπορέσουν να υπολογίσουν το μέγεθος της πραγματικής ελάφρυνσης. Και έτσι η λιτότητα συνεχίζεται, καταπιέζοντας την ανάπτυξη και προκαλώντας επιβάρυνση του ελληνικού χρέους – υπολογισμένο ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η τελευταία ανάλυση του ΔΝΤ, που εντάσσεται στις προετοιμασίες για τη συνάντηση της Δευτέρας, λέει πως τα επίπεδα του ελληνικού δημοσίου χρέους θα μπορούσαν και πάλι να γνωρίσουν «εκρηκτική άνοδο».

Αυτή η στρατηγική είναι εντελώς ανόητη. Οι Έλληνες έχουν βιώσει αχρείαστο πόνο. Όσοι μπορούν να φύγουν, φεύγουν, δίνοντας την εικόνα μιας χώρας γερασμένης και έρημης. Κάθε μέρα που περνά, κάνει τις πιθανότητες των δανειστών να πάρουν πίσω τα χρήματά τους και λιγότερες. Οι επενδυτές ανεβάζουν και πάλι τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, καθώς φοβούνται –και σωστά- ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμα αδιέξοδο.
Η αγωνία δεν θα τελειώσει εκτός αν το ΔΝΤ βάλει το θέμα στο τραπέζι. Το ΔΝΤ και οι βασικοί του μέτοχοι – Ευρωπαίοι και Αμερικανοί – έκαναν το αρχικό λάθος και το διαιωνίζουν. Ένα σκέτο «mea culpa» δεν είναι αρκετό: Αν θέλουν να αποδειχθούν πραγματικά υπεύθυνοι, οι μέτοχοι του ΔΝΤ απαιτείται να αποδεχθούν πραγματικές απώλειες. Αυτό σημαίνει να διαγράψουν το χρέος της χώρας στο Ταμείο και να αφήσουν Έλληνες και Ευρωπαίους να βρουν τη δική τους λύση σε αυτό το χάλι. Αν το ΔΝΤ παραμείνει εμπλεκόμενο, θα καταφέρει μόνο καταστρέψει ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία του».

ethnos.gr

ΜΟΝΟ ΤΟ 50% ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟ - ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΚΕΦΑΛΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ - ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ

Με δραστικές παρεμβάσεις καλούνται οι τράπεζες να λύσουν το γόρδιο δεσμό των κόκκινων δανείων στο επόμενο τρίμηνο για να γλιτώσουν τον κίνδυνο μιας ακόμη ανακεφαλαιοποίησης με κούρεμα καταθέσεων (bail in).
Είναι η τελευταία ευκαιρία να αποδείξουν οι τράπεζες ότι μπορούν να παράξουν αποτέλεσμα και να μειώσουν το βάρος των κόκκινων δανείων που τις καθιστά... μη βιώσιμες και απειλεί να τις εκτροχιάσει... Πλέον τα συσσωρευμένα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των μεγάλων επιχειρήσεων έρχονται σε πρώτο πλάνο, και το επόμενο τρίμηνο θα δούμε ένα «ξεκαθάρισμα» της επιχειρηματικής αγοράς.
Βιώσιμο θεωρείται μόνο το 50% των επιχειρήσεων που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους και για αυτές οι τράπεζες θα αναζητήσουν νέους επενδυτές, προσφέροντας «κούρεμα» των χρεών, το οποίο, όμως, «δεν θα γίνει δώρο στους επιχειρηματίες – ιδιοκτήτες των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων», καθώς όπως τονίζουν οι τραπεζίτες, αυτό θα συνιστούσε αδικία και στρέβλωση για τους ανταγωνιστές τους που εξυπηρετούν τα δάνειά τους. Για το υπόλοιπο 50% των επιχειρήσεων το μόνο που μένει είναι... να βγουν από την πρίζα...

Η εκτεταμένη ύφεση δεν βοηθά το έργο των τραπεζών αφού τα κόκκινα δάνεια ανέρχονται στο 45,2% του συνόλου των τραπεζικών χορηγήσεων.
Ετσι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τέσσερα στα δέκα δάνεια που έχουν ήδη ρυθμίσει οι τράπεζες απαιτούν νέο διακανονισμό, δεδομένου ότι δεν εξυπηρετούνται ξανά. Η αποτυχία των ρυθμίσεων- εκτός από την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης- οφείλεται και στις ατελέσφορες λύσεις που δόθηκαν από τις τράπεζες.

Εξάλλου, τα δάνεια που έχουν ρυθμιστεί με λύσεις οριστικής διευθέτησης, δηλαδή μέτρα όπως ο διακανονισμός της απαίτησης εξωδικαστικά ή η διαγραφή μέρους της οφειλής, περιορίζονται μόλις στο 2% των ρυθμισμένων δανείων. Μία από τις βασικές αιτίες είναι η δυσκολία που έχουν οι τράπεζες να προχωρήσουν σε διαγραφές, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να φέρει τα τραπεζικά στελέχη αντιμέτωπα με ποινικές ευθύνες.
Σήμερα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανέρχονται σε 107 δις. ευρώ και οι στόχοι των τραπεζών μιλούν για μείωση κατά 38% ως το τέλος του 2019 ώστε να φτάσουν τα 66,7 δις. ευρώ, ενώ για το τέλος του 2017 ο στόχος είναι να φτάσουν τα 98,2 δις. ευρώ. Όμως οι νομοθετικές ρυθμίσεις καθυστερούν.

Οι τρεις μεγάλες εκκρεμότητες που πρέπει να διευθετηθούν... εδώ και ένα χρόνο, είναι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, η ασυλία σε τραπεζικά στελέχη και εφοριακούς που θα εμπλακούν σε αναδιαρθρώσεις εταιρικών χρεών και η λογιστική - φορολογική αντιμετώπιση των ζημιών που θα προκύψουν για τις τράπεζες από πωλήσεις ή διαγραφές «κόκκινων» δανείων. Όσο καθυστερούν, το πρόβλημα των επιχειρήσεων συνεχίζει να αποτελεί πρόβλημα των τραπεζών, ενώ η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης, δυσχεραίνει το οικονομικό περιβάλλον δημιουργώντας επιπλέον πρόβλημα σε επιχειρήσεις και τράπεζες.

Οι διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς δεν έχουν ολοκληρωθεί για καίρια ζητήματα, όπως για το ποιες εταιρείες και ποιες οφειλές θα μπορούν να ενταχθούν στον εξωδικαστικό συμβιβασμό, με αποτέλεσμα η εφαμρογή του νέου νόμου να υπολογίζεται ότι θα καθυστερήσει και θα ξεκινήσει μετά το καλοκαίρι. Η ψήφιση του νόμου προϋποθέτει τη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας στην οποία θα μπορεί να αιτηθεί τηνυπαγωγή της η ενδιαφερόμενη επιχείρηση και η πλατφόρμα για να ξεκινήσει... χρειάζεται χρόνο... που μπορεί να κοστίσει πολύ ακριβά στις επιχειρήσεις, αυξάνοντας κι άλλο τον αριθμό των κόκκινων δανείων.

Γραφεία υποστήριξης Δανειοληπτών

«Έρχονται» 120 Γραφεία Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών (ΓΕΥΔ) σε 50 πόλεις, 25 νησιά και 45 μεγάλους δήμους της χώρας. Τα ΓΕΥΔ θα εξυπηρετούν άμεσα τον πολίτη με την παροχή ενημέρωσης για ρυθμίσεις δανείων που προβλέπονται από τον Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών, για τις διαδικασίες υπαγωγής στον νόμο Κατσέλη, για θέματα που αφορούν τους πλειστηριασμούς κατοικιών αλλά και για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης επιχειρηματικών οφειλών.

Σύμφωνα με το πλάνο, γύρω στον Μάρτιο θα ιδρυθούν άλλα δύο Γραφεία Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών στην Αττική και συγκεκριμένα στο κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά.
Τα ΓΕΥΔ θα συστεγάζονται με δημόσιες υπηρεσίες αιχμής που εξυπηρετούν πολίτες ώστε να αξιοποιηθούν πιθανές συνέργειες. Τον Απρίλιο πρόκειται να ανοίξουν 12 ΓΕΥΔ στις υπόλοιπες πρωτεύουσες των Περιφερειών, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Πάτρα, Ηράκλειο, Κομοτηνή, Τρίπολη, Λαμία, Ιωάννινα, Σύρο, Κοζάνη, Κέρκυρα και Μυτιλήνη.
Τον Μάιο ο προγραμματισμός προβλέπει τη σύσταση 26 γραφείων σε μεγάλες πόλεις της περιφέρειας, στους μεγαλύτερους δήμους Αττικής και Θεσσαλονίκης. Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο θα ανοίξουν άλλα 79 ΓΕΥΔ σε πρωτεύουσες νομών όπου δεν θα δημιουργηθούν ΚΕΥΔ, καθώς και σε μεγάλους πληθυσμιακά δήμους κυρίως της Αττικής.
Τα 30 από τα 120 ΓΕΥΔ θα αποτελέσουν τη βάση της δημιουργίας των ΚΕΥΔ κι έτσι θα προκύψει ένα δίκτυο που θα καλύπτει όλη τη χώρα με κεντρικούς κόμβους τα Κέντρα Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών και απολήξεις τα ΓΕΥΔ.

Ανάμεσα στα αντικείμενα των Γραφείων είναι και η συνδρομή στους δανειολήπτες ώστε να καταρτίζουν οικογενειακούς προϋπολογισμούς με βάση τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης και έτσι να μπορούν να υπολογίζουν τις δόσεις των δανείων που τους συμφέρει προκειμένου να προχωρήσουν σε διακανονισμούς με τις τράπεζες.

Ειδικοί θα γνωστοποιούν επίσης στους πολίτες τα δικαιώματά τους όπως απορρέουν από τους νόμους περί προστασίας καταναλωτή και άλλων θεσμικών πλαισίων αναφορικά με τις δανειακές συμβάσεις, τις πιστωτικές κάρτες κ.λπ. Επιπλέον θα συμβουλεύουν τους πολίτες για τις έννοιες του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», τα δικαιώματά τους και τον χρονικό ορίζοντα προστασίας τους από τραπεζικές συμβάσεις πίστωσης ή διευθέτησης οφειλών.
Θα διαθέτουν τυποποιημένα υποδείγματα του νόμου Κατσέλη και του Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών συνδράμοντας τους δανειολήπτες στην ορθή συμπλήρωση των στοιχείων τους. Αλλη μία δραστηριότητά τους είναι να παρέχουν συνδρομή στα νοικοκυριά και στους επιχειρηματίες για την κατανόηση των όρων δανείων ή ρυθμίσεων που τους έχουν προτείνει οι τράπεζες.

newsbomb.gr

Ρύθμιση χρεών με βάση τις οικονομικές δυνατότητες του οφειλέτη

- Πως θα υπολογίζεται το ύψος και το πλήθος των δόσεων
- Η κυβέρνηση περιμένει το πράσινο φως από τους δανειστές
Ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε οφειλέτη θα γίνεται η ρύθμιση των χρεών του στα ασφαλιστικά ταμεία σύμφωνα με τον υφυπουργό Εργασίας Τάσο Πετρόπουλο. Αυτό, σύμφωνα με ΤΑ ΝΕΑ γιατί οι πολίτες αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους και έτσι σε ένα χρόνοα αυξήθηκαν οι οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία (ΚΕΑΟ) κατά 2,2 δισ. ευρώ και έφθασαν στα 17,5 δισ.

Σύμφωνα πάντα με ΤΑ ΝΕΑ, το σχέδιο που βρίσκεται υπό επεξεργασία και πρέπει να εγκριθεί και από τους δανειστές πριν θεσμοθετηθεί προβλέπει ρύθμιση με βάση τις οικονομικές δυνατότητες του οφειλέτη. Στόχος είναι να προσαρμόζεται στην ικανότητα του εκάστοτε οφειλέτη ύστερα από έλεγχο των περιουσιακών του στοιχείων και της εισοδηματικής του κατάστασης. Το ύψος και το πλήθος των δόσεων όπως και πιθανές ίσως εκπτώσεις σε πρόστιμα και προσαυξήσεις θα προσδιορίζονται με βάση συγκεκριμένα ποσοτικά, αντικειμενικά κριτήρια, ώστε η κάθε ρύθμιση να έχει εξατομικευμένο χαρακτήρα και να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των οφειλετών.

Ο Πετρόπουλος έκανε λόγο για «κυβερνητική εμμονή για την ρύθμιση των οφειλών που να προσιδιάζει στις δυνατότητες του κάθε οφειλέτη». «Μόλις ανέλαβα τα καθήκοντά μου, είπα στους δανειστές, στην κυρία Βελκουλέσκου και τον κύριο Κοστέλο, ότι δεν υπάρχει τρόπος επιβίωσης του επιχειρηματικού κόσμου αν δεν του δώσεις την δυνατότητα να διαχειριστεί τις οφειλές του που συγκεντρώθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δεν μπορεί να ισχύει η λογική, «αν δεν αντέχεις να πεθάνεις» - γιατί οι δανειστές έτσι σκέφτονται», τόνισε ο υφυπουργός Εργασίας. «Εμείς δεν μπορούμε να αποδεχθούμε αυτού του είδους τη νοοτροπία και επιμένουμε - και είναι ένα πολιτικό θέμα πολύ σοβαρό - να προχωρήσουμε σε μία λογική διαχείριση των οφειλών των ασφαλισμένων, και είναι βέβαιο ότι θα το κάνουμε και θα αποδεχθούν ένα σύστημα που αντιμετωπίζει λογικά το θέμα. Εκεί, πραγματικά, δεν μπόρεσαν να μου αντιτείνουν κάποιο πειστικό λόγο.

Ποιοί και πόσα χρωστάνε:

* Υπάρχει συγκέντρωση πλήθους οφειλετών στις χαμηλότερες κλίμακες, με 127.806 οφειλέτες (41% των οφειλετών) να έχουν χρέη έως 15.000 ευρώ ο καθένας.

* Το 65% των οφειλετών (203.504) έχουν οφειλή έως 30.000 ευρώ ο καθένας.

* Το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών αφορά 60.889 οφειλέτες με ποσά από 50.000 έως 100.000 ευρώ (περίπου 24% του τρέχοντος υπολοίπου).

* Μεγάλο μέρος του υπολοίπου οφειλών αφορά λίγους μεγαλοοφειλέτες με οφειλές άνω του 1 εκατ. ευρώ (1.159 οφειλέτες συγκεντρώνουν το 23% του υπόλοιπου οφειλών).

πηγη: tanea.gr

Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ στέκονται στον «εκρηκτικό» χαρακτήρα του ελληνικού χρέους στην έκθεσή τους για τη βιωσιμότητα του(Debt Sustainability Analysis). Μάλιστα η συγκεκριμένη έκθεση θα παρουσιαστεί επισήμως προς εξέταση στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου στις 6 Φεβρουαρίου.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα των «Financial Times», σε μία ακόμη διαρροή που βλέπει το φως της δημοσιότητας και φυσικά ούτε επιβεβαιώνεται αλλά ούτε και διαψεύδεται από το ίδιο το Ταμείο, θα πρέπει να υπάρξει «σαφής ανακούφιση του ελληνικού χρέους», το οποίο χαρακτηρίζεται ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο» και μάλιστα η εικόνα του δεν αναμένεται να βελτιωθεί ακόμη και εάν εφαρμοστούν οι επιπλέον μεταρρυθμίσεις που προτείνει το ίδιο το Ταμείο!!

Πέραν όλων των άλλων το βασικό πρόβλημα που δημιουργεί η παραπάνω εκτίμηση είναι ότι, με δεδομένο τον κανονισμό του, το ΔΝΤ ακόμη και εάν το επιθυμεί δεν μπορεί να έχει ουσιαστική (σ.σ.: παροχή κεφαλαίων) συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα, κάτι το οποίο θα επιφέρει το λιγότερο αναστάτωση σε αρκετές χώρες της Ευρωζώνης και κυρίως στο Βερολίνο.

«Ακόμη και με τις φιλόδοξες πολιτικές που έχουν συμφωνηθεί προς εφαρμογή, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από το πρόβλημα του χρέους», υπογραμμίζεται στην έκθεση και προστίθεται ότι «οι Ευρωπαίοι εταίροι θα πρέπει να προχωρήσουν σε μία γενναιόδωρη αναδιάρθρωση του χρέους προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο».

Βάσει των εκτιμήσεων του ΔΝΤ το ελληνικό χρέος θα φθάσει στο 170% του ΑΕΠ έως το 2020, θα «υποχωρήσει» στο 164% έως το 2022 αλλά κατόπιν «θα καταστεί κε νέου εκρηκτικό φθάνοντας στο 275% του ΑΕΠ έως το 2060»!

Παράλληλα, όμως, οι οικονομολόγοι του Ταμείου σπεύδουν να αποδεχθούν «τις σκληρές θυσίες που έχουν κάνει οι Έλληνες» και ζητούν εκ νέου χαλάρωση των σκληρών δημοσιονομικών στόχων που έχουν τεθεί από τους Ευρωπαίους στο τρίτο Μνημόνιο. Παραμένουν σταθεροί στις αντιλήψεις τους για την άμεση ανάγκη μεταρρυθμίσεων στο συνταξιοδοτικό σύστημα και βελτιώσεων στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό της χώρας αλλά και στο ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα «δίχτυ ασφαλείας» για τους λιγότερο προνομιούχους.

Όμως, όπως άλλωστε υπογραμμίζεται και στο δημοσίευμα των «FT», το χρέος παραμένει ένα «λεπτό πολιτικό ζήτημα» κυρίως για τη Γερμανία και μάλιστα σε μία περίοδο όπου η Άγκελα Μέρκελ βρίσκεται αντιμέτωπη με μία δύσκολη εκλογική διαδικασία.

Την ίδια ώρα, βέβαια, οι Ευρωπαίοι θεωρούν απαραίτητη τη συμμετοχή του ΔΝΤ, όπως τονίστηκε και από τον Γερούν Ντάισελμπλουμ μετά το πρόσφατο Eurogroup. «Ορισμένα κράτη-μέλη θεωρούν απόλυτα απαραίτητη τη συμμετοχή του ΔΝΤ», ξεκαθάρισε ο επικεφαλής του Eurogroup.

Το μεγάλο πρόβλημα για την Ευρώπη έγκειται και στο γεγονός ότι το 2017 αποτελεί έτος εκλογών, αρχής γενομένης από την Ολλανδία (στις 15 Μαρτίου) και ακολούθως σε Γαλλία (ο δεύτερος και καθοριστικός γύρος στις αρχές Μαΐου) και φυσικά στη Γερμανία (στις 24 Σεπτεμβρίου).

Δεν είναι λίγοι αυτοί που φοβούνται ότι το θέμα του χρέους και η διαμάχη μεταξύ Ευρώπης και ΔΝΤ για το όλο ζήτημα μπορεί να οδηγήσει σε εκτροχιασμό το ελληνικό πρόγραμμα και φυσικά σε αποσταθεροποίηση της Ελλάδας.

eleftherostypos.com