Mια νέα κατάσταση πραγμάτων στην δικαστική έρευνα γύρω από τις συνθήκες της δολοφονίας του 64χρονου Ηλία Φανούρη, γνωστού στην ροδιακή κοινωνία αλλά και στο πανελλήνιο και ως «Μπρούνο», από την δημοφιλή ταινία – ντοκιμαντέρ «Ο Κολοσσός του Έρωτα», δημιούργησε χθες η απόφαση της M. A. του H. 37 ετών, υπηκόου Βουλγαρίας, να ομολογήσει ενώπιον της Αντεισαγγελέως Πλημμελειοδικών Ρόδου κ. Μαρίας Σοφίας Βαΐτση τον φόνο από τον ομοεθνή προαγωγό της B. M. του A., 35 ετών!!

Η 37χρονη, μητέρα ενός ανήλικου παιδιού στη Βουλγαρία, από την αρχή της σύλληψής της έδειχνε να θέλει να συνεργαστεί με τις αρχές, αντιλαμβανόμενη μάλιστα ότι υπήρχαν στοιχεία σε βάρος τους, που ήταν εξαιρετικά δύσκολο να διαψευστούν.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «δημοκρατικής», παρά την παντελή άρνηση του 35χρονου να συνεργαστεί με τις αρχές και τον ισχυρισμό του ότι είχε αναχωρήσει μαζί με την 37χρονη από το σπίτι της οδού Πεισάνδρου στον Αγιο Φανούριο της Μεσαιωνικής Πόλης, η ιερόδουλη ομολόγησε ότι ήταν εκείνος που σκότωσε τον «Μπρούνο» για οικονομικές διαφορές, ότι τον χτύπησε αρχικώς με μπουνιές (είναι πυγμάχος) και ότι εν συνεχεία τον έπνιξε.

Υποστήριξε ακόμη ότι ήταν εκείνος που έκαψε το σπίτι για να εξαφανίσει τα ίχνη του.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η πληροφορία που θέλει τους δύο κατηγορούμενους να αφαίρεσαν μετρητά και κοσμήματα μεγάλης αξίας από το ίδιο σπίτι, ενώ εξετάζεται ισχυρισμός ότι ορισμένα τα έχουν κρύψει κάτω από ένα βράχο και άλλα τα έχουν πετάξει σε συγκεκριμένο σημείο στη θάλασσα.
Οι δύο κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν ενώπιον της τακτικής Ανακρίτριας Ρόδου κ. Μαρίνας Κρανίτη και έλαβαν προθεσμία για να απολογηθούν την προσεχή Τρίτη.

Πώς όμως έφτασαν στους δράστες οι αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ρόδου;
Την 01.30 ώρα περίπου της 13ης Ιουνίου 2014 η Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ρόδου ενημερώθηκε τηλεφωνικά για εκδήλωση πυρκαγιάς σε ισόγεια οικία επί της οδού Πεισάνδρου στην Μεσαιωνική Πόλη. Αστυνομικοί μετέβησαν στο σημείο, όπου άντρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ρόδου επιχειρούσαν την κατάσβεση της πυρκαγιάς την οποία τελικά κατάσβεσαν την 02.00 ώρα περίπου, ενώ η οικία είχε καταστραφεί ολοσχερώς.
Ελέγχοντας τον χώρο της οικίας βρέθηκε σ’ ένα από τα δωμάτια ένα απανθρακωμένο πτώμα ανδρός, που πιθανολογήθηκε ευθύς εξ’ αρχής ότι επρόκειτο για τον «Μπρούνο».

Μιλώντας με περίοικους οι αστυνομικοί ενημερώθηκαν ότι λίγο πριν την έναρξη της πυρκαγιάς άκουσαν έντονες φωνές και διαπληκτισμό από την οικία του θανόντος και ότι κάποιος φωώναζε “Μιχάλη – Μιχάλη”. Επιπλέον, πληροφορίες από διαφορετικές πηγές, ανέφεραν ότι τον τελευταίο καιρό ο «Μπρούνο» είχε ερωτικές συνευρέσεις με νεαρή γυναίκα, υπήκοο Βουλγαρίας, την οποία εξέδιδε ο σύντροφός της, επίσης υπήκοος Βουλγαρίας, τον οποίο φωνάζουν “Μιχάλη”.

Προέκυψε επίσης ότι το βράδυ του συμβάντος το θύμα είχε ραντεβού με την Βουλγάρα προκειμένου να συνευρεθούν ερωτικά, ενώ κατά την διάρκεια της συνεύρεσης έξω από την οικία, ανέμενε ο προαγωγός.
Αξιωματικοί, μιλώντας με τον Ιατροδικαστή, λίγο πριν ολοκληρώσει την έρευνά του ενημερώθηκαν ότι στο πτώμα του «Μπρούνο» υπήρχαν ενδείξεις που οδηγούν σε εγκληματική ενέργεια.

Συλλέγοντας πληροφορίες οι αστυνομικοί εντόπισαν τον τόπο διαμονής του ζευγαριού, στην οδό Στοκχόλμης, στο Ροδίνι, ενώ βρήκαν και το κινητό τηλέφωνο του 35χρονου.

Ο ιδιοκτήτης της οικίας ενημέρωσε ότι την 13η Ιουνίου 2014 και περί ώρα 14.30 τον πλησίασαν οι δύο Βούλγαροι, του είπαν ότι φεύγουν από την Ρόδο γιατί δεν έχουν δουλειά και του έδωσαν ένα μικρό χρηματικό ποσό. Επίσης προέκυψε ότι ο “Μιχάλης” οδηγούσε ένα αυτοκίνητο Opel Kadett, χρώματος καφέ – γκρι, με βουλγαρικές πινακίδες κυκλοφορίας.
Στην πορεία διαπιστώθηκε ότι οι δύο αλλοδαποί ταξίδεψαν με το πλοίο «Blue Star 1» με προορισμό τον Πειραιά.

Tα εισιτήρια είχαν εκδοθεί από πρακτορείο της Ακτής Σαχτούρη, την 08.41 ώρα της 13ης Ιουνίου 2014, μόλις λίγες ώρες μετά το συμβάν, γεγονός που δείχνει την βιασύνη τους, να αναχωρήσουν από το νησί της Ρόδου.
Εντοπίστηκαν μέσω του στίγματος των κινητών τους τηλεφώνων στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, προσήχθησαν, έδωσαν ανωμοτί καταθέσεις και εν συνεχεία συνελήφθησαν σε εκτέλεση ενταλμάτων σύλληψης.
Στα πλαίσια της προανάκρισης, ο 35χρονος ερωτηθείς, αρχικά αρνήθηκε κάθε σχέση με τις τελεσθείσες πράξεις, όμως στη συνέχεια έπεσε σε αντιφάσεις και τελικά παραδέχθηκε ότι περί ώρα 21.00 της 12ης Ιουνίου 2014 ο ίδιος και η 37χρονη επισκέφθηκαν το θύμα στην οικία του.

Ισχυρίστηκε ότι περί ώρα 22.00 το θύμα δέχθηκε τηλεφώνημα από άγνωστη γυναίκα και εκείνος αποχώρησε από την οικία του για περίπου 15 λεπτά. Οταν επέστρεψε ήταν ιδιαίτερα εκνευρισμένος και ανήσυχος. Δήλωσε πως το θύμα είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ. Μετά από λίγα λεπτά, ο 35χρονος ισχυρίστηκε ότι πήγε στην τουαλέτα και καθώς το θύμα δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με την 37χρονη, γιατί εκείνη μιλάει μόνο την Βουλγαρική γλώσσα, τον φώναξε αρκετές φορές και δυνατά με το όνομά του «Μιχάλη, Μιχάλη, έλα εδώ δεν μπορώ να συνεννοηθώ με αυτήν».

Στη συνέχεια κι ενώ καθόταν στο σαλονάκι του θύματος, στην αυλή της οικίας, το θύμα, όπως ισχυρίστηκε προφορικώς, σηκώθηκε από τη θέση του, τράβηξε την 37χρονη από το χέρι με σκοπό να την πάει στην κρεβατοκάμαρα για να έρθουν σε ερωτική επαφή. Εκείνη παραπάτησε και ο 35χρονος ισχυρίστηκε ότι επενέβη ώστε εκείνη να μην πέσει στο πάτωμα και στη συνέχεια είπε στο θύμα να ηρεμήσει και πως έπρεπε να φύγουν από το σπίτι. Κατά την κίνησή τους για να φύγουν, ο 35χρονος ισχυρίστηκε ότι αντιλήφθηκε το θύμα να κινείται προς το μέρος του κρατώντας ένα μαχαίρι στο χέρι, με σκοπό να τον χτυπήσει. Τότε, όπως ισχυρίστηκε, εκείνος του κατάφερε ένα χτύπημα στο κεφάλι με το χέρι του και το θύμα έπεσε αναίσθητο στο κρεβάτι με την γλώσσα του να γυρίζει ανάποδα.

Οι αστυνομικοί εξέτασαν προφορικά την 37χρονη, η οποία δήλωσε ότι μαζί με τον 35χρονο πήγαν στην οικία του θύματος περί ώρα 21.00 της 12ης Ιουνίου 2014. Παρέμειναν στην οικία του θύματος, όπου η ίδια και ο 35χρονος ήπιαν μπίρα. Περί ώρα 22.00 το θύμα δέχθηκε τηλεφώνημα από άγνωστη γυναίκα και εκείνος αποχώρησε από την οικία του και επέστρεψε μετά από περίπου 15 λεπτά.
Το θύμα στη συνέχεια, όπως ισχυρίστηκε αρχικώς, της δώρισε ένα φόρεμα και ζήτησε από αυτήν να το φορέσει. Η 37χρονη, είπε ότι το φόρεσε και μετά ο 35χρονος πρότεινε στο θύμα και στη 37χρονη να ξαπλώσουν στο κρεβάτι και να τους βγάλει φωτογραφία.
Στη συνέχεια το θύμα ζήτησε να βγουν και δεύτερη φωτογραφία. Η 37χρονη ισχυρίστηκε ότι έβγαλε το φόρεμα και έμεινε με τα εσώρουχα. Τότε ο 35χρονος, για λόγους που η 37χρονη δήλωσε ότι δεν γνωρίζει, επιτέθηκε στο θύμα, ενώ εκείνος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι.

Ακολούθησε πάλη μεταξύ των δύο ανδρών και ο 35χρονος κατάφερε αρκετά χτυπήματα στο θύμα με αποτέλεσμα να πέσει αναίσθητο.
Η 35χρονη ισχυρίστηκε ότι η ίδια ήταν σε πανικό και ρώτησε τον 37χρονο αν το θύμα είχε πεθάνει.
Εκείνος της είπε ότι μάλλον πέθανε και της είπε να βγει έξω στην αυλή της οικίας καθώς χαρακτηριστικά της είπε «Θα βάλω φωτιά στο σπίτι».
Αυτή βγήκε στην αυλή και δήλωσε ότι δεν είδε τον 35χρονο να βάζει φωτιά αλλά η ίδια μύρισε από την αυλή που βρισκόταν εύφλεκτο υγρό, ρακί ή οινόπνευμα.

Η 37χρονη παραδέχθηκε ότι και οι δύο αφαίρεσαν από ένα τσαντάκι μέσης του θύματος το χρηματικό ποσό των 450-500 ευρώ, ένα κινητό τηλέφωνο και μια κάμερα. Στη συνέχεια αποχώρησαν από την οικία μετά τα μεσάνυχτα της 12ης προς την 13η Ιουνίου 2014 και περί την 01.00 ώρα της 13ης Ιουνίου 2014.
Με το αυτοκίνητο του 35χρονου πήγαν σε ερημική παραλία με βράχια, για να κρυφτούν. Εκεί ο 35χρονος φέρεται να απέκρυψε σε κάποιο σημείο στα βράχια το κινητό τηλέφωνο και την κάμερα, που είχαν νωρίτερα αφαιρέσει. Στη συνέχεια πήγαν στην οικία, όπου διέμεναν, και νωρίς το πρωί αγόρασαν εισιτήρια για την φυγή τους από το νησί.

Για την υπόθεση εκδόθηκε χθες από την ΕΛΑΣ η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Εντοπίστηκαν στο πλαίσιο των αναζητήσεων και συνελήφθησαν στη Χαλκιδική, με ένταλμα της κας Ανακρίτριας Ρόδου ένας 35χρονος και μια 37χρονη, υπήκοοι Βουλγαρίας, οι οποίοι κατηγορούνται για ανθρωποκτονία από πρόθεση και πρόκληση πυρκαγιάς στη Ρόδο.
Ως προς το χρονικό της υπόθεσης, τις πρώτες πρωινές ώρες της 13-06-2014, κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε μονοκατοικία στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, εντοπίστηκε από τους πυροσβέστες, απανθρακωμένος 64χρονος ημεδαπός – ιδιοκτήτης του σπιτιού.
Με εντολή του κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ρόδου, η διενεργούμενη δικογραφία για την υπόθεση διαβιβάστηκε την επόμενη (14-06-2014), από την Πυροσβεστική Υπηρεσία στην Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ρόδου, καθώς προέκυψαν στοιχεία εγκληματικής ενέργειας.
Στο πλαίσιο της συνδυαστικής αστυνομικής έρευνας και συλλογής – αξιοποίησης στοιχείων και προανακριτικών δεδομένων διαπιστώθηκε ότι το ζευγάρι των Βουλγάρων αναχώρησε «βεβιασμένα» από το νησί της Ρόδου τις απογευματινές ώρες της 13-06-2014, προς άγνωστη κατεύθυνση.
Το προανακριτικό υλικό υποβλήθηκε στην Εισαγγελία Ρόδου, η οποία εξέδωσε σχετικά εντάλματα σύλληψης. Στο πλαίσιο των ευρύτερων αναζητήσεων εντοπίστηκαν οι δυο Βούλγαροι στην περιοχή Χανιώτη Χαλκιδικής και συνελήφθησαν από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Πολυγύρου, το βράδυ της 18.06.2014».

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Mε την υπ΄αριθμ. 143/2014 απόφαση “βόμβα” του Εφετείου Δωδεκανήσου έγινε δεκτή η αίτηση χρησικτησίας που άσκησε κατά του Ελληνικού Δημοσίου η Ιερά Μονή Ταξιάρχου Μιχαήλ του Πανορμίτου, διεκδικώντας την κυριότητα των νησίδων «Τεύτλουσα ή Σεσκλί», «Κουλουνδρός – Τρούμπεττο», «Ανώνυμη Νήσος ή Κουτσουμπός» και «Αρτικονήσι».

Το δικαστήριο με την πολυσέλιδη απόφαση του δίνει λύση και στο θέμα της κυριότητας ακινήτων στη νήσο Σύμη αοφού κρίνει ότι οι γαιές φύσεως αρζί – μίρι ή εραζι – εμιρέ, δηλαδή οι δημόσιες γαιές από την εποχή του Σουλτάνου Σουλεϊμάν, Τούρκου κατακτητή (1522 μ.Χ.) μέχτη τη δημοσιεύση του Ν. 2100/1952 δεν υπήρξαν στα Δωδεκάνησα εκτός της Ρόδου και της Κω, όπου ο Τούρκος κατακτητής είχε κυριεύσει με την σπάθη και με το δόρυ. Στα άλλα νησιά της Δωδεκανήσου, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα μικρότερα νησιά της περιφέρειας του νέου Κτηματολογικού Γραφείου Σύμης, που δεν είχαν κατακτηθεί με τα όπλα, ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, όχι μόνο δεν δήμευσε τη γη, αλλά παραχώρησε προνόμοια και δικαιώματα, με αποτέλεσμα όλα ανεξαρτήτως τα κτήματα που κατείχαν, νέμονταν, και εξουσίαζαν από τότε οι κάτοικοι την νησιών αυτών να ανήκαν στους ιδιοκτήτες τους, ήταν δηλαδή ιδιόκτητες γαιές.

Όπως απεκάλυψε η “δημοκρατική” στο νότιο άκρο της νήσου Σύμης, σε απόσταση περίπου μισό ναυτικό μίλι, υπάρχει η νησίδα «Τεύτλουσα». Το σημερινό όνομα είναι παραφθορά της αττικής ονομασίας του τεύτλου σε «σεύτλον», το οποίο κατέληξε «σέσκλον – σέσκλα = Σεσκλί – Σεσκλιά», λαμβάνοντας δε υπόψη ότι επειδή είναι η μεγαλύτερη νησίδα παρακειμένων μικρότερων νησίδων, το όλο νησιώτικο σύμπλεγμα προσφωνούμενο με την ονομασία «Σεσκλί» ή Σεσκλιά» ορίζει το όλο ανωτέρω νησιωτικό σύμπλεγμα.
Δηλαδή η προαναφερόμενη μεγαλύτερη νήσος Τεύτλουσα ή Σεσκλί και οι παρακείμενες αυτής μικρότερες νησίδες «Κουλουνδρός», «Τρούμπεττο», «Κουτσουμπός» και «Αρτικονήσι» φέρουν από κοινού την ονομασία «Σεσκλί» ή Σεσκλιά» και αντίστοιχα ως νήσος «Σεσκλί» ή Σεσκλιά» προσδιορίζεται το όλο ανωτέρω σύμπλεγμα.

Όπως ανέφερε στην αίτησή του ο Ιερός Ναός Πανορμίτη, σύμφωνα με αγοραπωλητήριο συμβόλαιο της 8ης Μαρτίου 1791, που θεωρηθέν φέρει την μεγάλη επίσημη σφραγίδα της τότε Κοινότητας Σύμης, καταχωρηθέντος στο κτηματολογικό αρχείο του Ιερού Κώδικα και τα Κατάστιχα της Μονής, η Δημογεροντία Σύμης με επικεφαλής τον τότε Πρωτόγερο Μιχαήλ Μίγκλη, πώλησε, μετεβίβασε και παρέδωσε κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή προς την Ιερά Μονή Ταξιάρχου Μιχαήλ του Πανορμίτου, υπαγόμενη τότε στην Ιερά Μητρόπολη Ρόδου, εκπροσωπουμένου του Μητροπολίτου Ρόδου υπό του Επιτρόπου Παπά Νικήτα Χατζηβασιλείου και Ηγουμενεύοντος Καλλίστου της Ιεράς Μονής, την ως ανωτέρω απαρτιζομένη ως σύμπλεγμα νήσο «Σεσκλί» ή «Σεσκλιά», αντί καταβληθέντος τιμήματος δύο χιλιάδων εξακοσίων 2.600 γροσίων, από τότε δε μέχρι σήμερα η Ιερά Μονή Ταξιάρχη Μιχαήλ του Πανορμίτου έχει στην αδιαφιλονίκητη κυριότητα, νομή και κατοχή το όλον ως ανωτέρω νησιωτικό σύμπλεγμα.

Η ανωτέρω αγοραπωλησία, όπως τονίστηκε, επιβεβαιώθηκε αμέσως μετά δια επισήμου πράξεως του ιδίου του τότε Μητροπολίτου Ρόδου. Συγκεκριμένα ο τότε Μητροπολίτης Ρόδου Καλλίνικος, στο από 2 Απριλίου 1791 «Επιτήμιον του νησίου Σεσκλίου» έγγραφό του, επικυρών την ανωτέρω πώληση και την επ’ αυτής ανωτέρω έγγραφο πράξη και περαιτέρω λαμβάνων υπόψη τον περιγραφόμενο στην ανωτέρω πράξη αγοραπωλησίας ιερό οικονομικό σκοπό που εξυπηρετούσε η αγορά ειδικότερα δε την ανάγκη οικονομικής ενισχύσεως της Ιεράς Μονής Ταξιάρχη Μιχαήλ του Πανορμίτου στο υπέρ των αναξιοπαθούντων αγαθοεργό έργο της από την εν γένει καρποφορία της νήσου «Σεσκλί» ή «Σεσκλιά», εξαπολύει αυστηρότατο αφορισμό σ’ οποιονδήποτε «οψέποτε ήθελεν αποτολμήσει κακία και δυστροπία κινούμενος να διεγείρει ταραχάς, να ενοχλήσει το μοναστήρι ένεκεν τούτου του νησίου».
Επί πλέον σε μιαν ακόμη πράξη της τότε Κοινότητας της Σύμης της 12ης Ιουλίου του έτους 1842, που θεωρηθείσα φέρει επίσης την μεγάλη επίσημη σφραγίδα της τότε Κοινότητας Σύμης, εκδοθείσα και υπογραφείσα υπό του ιδίου του τότε Δημάρχου Σύμης Πέτρου Τζαταλιού, προσυπογράφοντος ως «νοταρίου» (ήτοι συμβολαιογραφούντος) του Ιερέα Παπά Μιχαήλ Μανουήλ, καταχωρηθείσας στο κτηματολογικό αρχείο του Ιερού Κώδικα και τα Κατάστιχα της Μονής, επιβεβαιούται διαπιστωτικώς η ως από το 1791 γενομένη ως ανωτέρω αγοραπωλησία και η ως ανωτέρω μεταβίβαση της κυριότητας στην Ιερά Μονή.

Επιβεβαιωτική και σε κάθε περίπτωση αναβιούσα την ως ανωτέρω κτήση των ανωτέρω νησίδων υπό της υπαγόμενης τότε στην Ιερά Μητρόπολη Ρόδου Ιεράς Μονής Ταξιάρχου Μιχαήλ του Πανορμίτου, φέρεται να είναι και η από 24 Αυγούστου 1869 Πράξη Δωρεάς εν ζωή του επιφανούς τότε Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Νικάνδρου του Φιλαδέλφου, που θεωρηθείσα φέρει την επίσημη σφραγίδα αυτού και υπογράφεται υπό τεσσάρων μαρτύρων, καταχωρηθησομένη ως και επ’ αυτής βεβαιούται στον Ιερό Κώδικα της Μονής και στον Ιερό Κώδικα της Μητροπόλεως Ρόδου.

H Ιερά Μονή Ταξιάρχη Μιχαήλ του Πανορμίτου επεσήμανε στην αγωγή της ότι από το έτος κτήσεως των Σεσκλιών (1791), επάνδρωσε το κυρίως νησί κατά βάση, με ικανό αριθμό εργατών της, περίπου σαράντα έως πενήντα, οι οποίοι κατείχαν τόσον την κτηνοτροφία, όσο και την γεωργία. Για την στέγαση αυτών μάλιστα, με δαπάνες της Ιεράς Μονής οικοδομήθηκαν σε περίοπτη θέση στο κέντρο του νησιού κτίσματα και βοηθητικοί χώροι, που συντηρούνται μέχρι σήμερα ανελλιπώς από την Ιερά Μονή και δια τούτο διατηρούνται μέχρι των ημερών μας αλώβητα. Τα ανωτέρω κτίσματα τα οποία ηλεκτροδοτούνται από ετών με σύστημα φωτοβολταϊκών τόξων συγκροτούν εφ΄ όλης της νήσου την έννοια οικισμού και δη προϋφισταμένου του έτους 1923.

Για την εξυπηρέτηση μάλιστα του οικισμού επί της κεντρικής μεγαλύτερης νησίδας κατασκευάσθηκε από την Ιερά Μονή από το έτος κτήσεως λιμενίσκος, από τότε πάντοτε από την Ιερά Μονή συνεχώς αναπτυσσόμενος, συντηρούμενος και ηλεκτροδοτούμενος στον οποίο ελλιμενίζονται συστηματικά τα σκάφη μεταφοράς εργαζομένων, προϊόντων, μηχανημάτων, αιγοπροβάτων, αλλά και αλιευτικά και τουριστικά σκάφη.

Κάθε χρόνο την 29η Ιουνίου, ημέρα της μνήμης του Αποστόλου Παύλου, το νησί επισκέπτεται ο Μητροπολίτης Σύμης, ο οποίος λειτουργεί στο Ναΐσκο του Αποστόλου Παύλου, συμπαραστατούμενος από τον Ηγούμενο και άλλους Κληρικούς, καθώς καί πλήθος προσκυνητών. Εξ αυτού του ιερού γεγονότος τα «Σεσκλιά» έχουν εξέχοντα θρησκευτικό χαρακτήρα αληθώς Ιεράς Νήσου για την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και τελούν υπό την υψηλή προστασία και υπό την ιερά καθοδήγηση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και της Ιεράς Μητροπόλεως Σύμης.

Τον Ιερό Ναό εκπροσώπησε ο δικηγόρος κ. Θ. Παπαγεωργίου.

Πηγή:www.dimokratiki.gr