Οδικό χάρτη για την καλύτερη απορρόφηση των μεταναστών που ήδη βρίσκονται στην Ευρώπη, αλλά και για την προσέγγιση για την Ελλάδα, ώστε να γίνει και πάλι ένα πλήρες μέρος του συστήματος του Δουβλίνου, παρουσίασε σήμερα για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Έλληνας Επίτροπος, Δ. Αβραμόπουλος. 

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, ο οδικός χάρτης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προβλέπει τη βελτίωση των ανοικτών εγκαταστάσεων υποδοχής προσφύγων και παρατύπων μεταναστών, την πρόσβασή τους στη διαδικασία ασύλου και στην δωρεάν νομική βοήθεια, την ίδρυση Αρχής Προσφυγών και δομών για τους ευάλωτους αιτούντες, συμπεριλαμβανομένων των ασυνόδευτων ανηλίκων. Τον Σεπτέμβριο, η Κομισιόν θα προβεί σε απολογισμό της προόδου που σημειώθηκε από τις ελληνικές αρχές και θα ανανεώσει τις συστάσεις που είχε απευθύνει προς την Ελλάδα τον Φεβρουάριο, αλλά από την άλλη, όπως δήλωσε ο Δ. Αβραμόπουλος, η Επιτροπή και τα κράτη-μέλη θα στηρίξουν την Ελλάδα στην εφαρμογή όλων αυτών των συστάσεων.Εξάλλου, σε σχέση με την εφαρμογή της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας, ο Επίτροπος ανακοίνωσε πως στην Ελλάδα, οι Επιτροπές Προσφυγών θα συσταθούν μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες, έτσι ώστε να επιταχυνθούν και οι διαδικασίες για την έναρξη λειτουργίας του Εθελοντικού Ανθρωπιστικού Προγράμματος Εισδοχής.

«Η πρότασή μας για μια σταδιακή, βήμα προς βήμα, προσέγγιση για την Ελλάδα, ώστε να γίνει και πάλι ένα πλήρες μέρος του συστήματος του Δουβλίνου, είναι κομμάτι αυτού του πακέτου, και του γενικού μας στόχου να βοηθήσουμε την Ελλάδα να αποκαταστήσει τη σωστή λειτουργία του συστήματος ασύλου» διευκρίνισε ο κ. Αβραμόπουλος. Η Ελλάδα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο μετά την πρώτη σύσταση της ΕΕ τον Φεβρουάριο, αλλά «δεν έχουμε φθάσει ακόμα στο επιθυμητό σημείο» συμπλήρωσε.Γενικότερα, σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της, ο Επίτροπος διαπίστωσε πως «υπάρχει κοινή βούληση και κατανόηση από όλους τους εταίρους ότι η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας πρέπει να λειτουργήσει. Σε ορισμένους τομείς, ωστόσο, χρειάζεται ακόμη να γίνει δουλειά. Και οι δύο πλευρές πρέπει να εκπληρώσουν και να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους». Ειδικά δε, για την απελευθέρωση των ταξιδιωτικών θεωρήσεων για τους Τούρκους πολίτες, ο κ. Αβραμόπουλος είπε πως «η Τουρκία πρέπει να εκπληρώσει τα κριτήρια αξιολόγησης του χάρτη πορείας που απομένουν, ώστε η άρση της υποχρέωσης για τις ταξιδιωτικές θεωρήσεις των Τούρκων πολιτών να καταστεί εφικτή σύντομα».

Τέλος, ο κ. Αβραμόπουλος, εξέφρασε τη δυσφορία του για την καθυστέρηση που σημειώνεται στην εφαρμογή των αποφάσεων για επανεγκατάσταση υπηκόων τρίτων χωρών στην Ε.Ε.: Παρότι τον τελευταίο μήνα, 780 επιπλέον άτομα έχουν μετεγκατασταθεί και ο αριθμός έχει διπλασιασθεί σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα, σαφώς δεν προσεγγίζει τον προτεινόμενο από την Επιτροπή στόχο για μετεγκατάσταση 6.000 ατόμων μηνιαίως. Άλλο τόσο, από τους 22.504 πρόσφυγες που είχε συμφωνηθεί να επανεγκατασταθούν στην Ευρώπη στο πλαίσιο του σχεδίου του Ιουλίου (κυρίως από την Τουρκία, την Ιορδανία και τον Λίβανο), μόνον 7.272 άνθρωποι έχουν εξασφαλίσει την επανεγκατάσταση αυτή. 

«Τα κράτη μέλη πρέπει να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους. Δεν έχουμε πια χρόνο για ευχολόγια, δεν αρκούν. Αντιμετωπίζουμε μια ανθρωπιστική κρίση και πρέπει να ενεργούμε με υπεύθυνο και αποτελεσματικό τρόπο» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αβραμόπουλος, τονίζοντας πως «αν θέλουμε να διατηρήσουμε τον αριθμό των ανθρώπων που καταφθάνουν στην Ελλάδα σε χαμηλά επίπεδα, θα πρέπει να τηρήσουμε την υπόσχεσή μας και να ανοίξουμε νόμιμες οδούς πρόσβασης στην Ευρώπη, κλείνοντας παράλληλα όποια παράτυπη».

imerisia.gr

Mε μία μόνον ελληνική συμμετοχή, η οποία μάλιστα δεν αφορά στην ενέργεια, έκλεισε ο πρώτος χρόνος «ζωής» του χρηματοδοτικού πακέτου Γιούνκερ, με 24 ενεργειακά πρότζκετ από διάφορες χώρες της Ευρώπης να έχουν ήδη ενταχθεί, απορροφώντας το 29% της διαθέσιμης χρηματοδότησης για τον ενεργειακό τομέα, όπως ανακοίνωσε χθες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η ελληνική συμμετοχή αφορά στην επένδυση της Creta Farm.

Στα ενεργειακά έργα, που έχουν εγκριθεί, συγκαταλέγονται πρότζεκτ, όπως καινοτόμα κτίρια υψηλής ενεργειακής αποτελεσματικότητας στη Γαλλία μέχρι ένα νέο αιολικό πάρκο στη Σουηδία. Συνολικά, επενδυτικά σχέδια από 11 χώρες της Ε.Ε. έχουν δεχθεί χρηματοδοτική ενίσχυση για βιώσιμα, χαμηλής εκπομπής άνθρακα έργα, τα οποία ικανοποιούν τους στόχους των Βρυξελλών για την Ενέργεια και το Κλίμα. Πρόσθετες επενδύσεις, συνολικού ύψους 16,9 δισ. ευρώ αναμένεται να υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια για βιώσιμα και χαμηλών ρύπων ενεργειακά έργα.

Εξάλλου, πάνω από το 1/3 των έργων που έχουν υποβληθεί στο Ευρωπαϊκό Επενδυτικό Πόρταλ για νέα Πρότζεκτ (ΕΙΡΡ), σχετίζονται με την ενέργεια και κυρίως με τις ΑΠΕ. Η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Λιθουανία είναι οι χώρες απ' όπου προέρχονται τα περισσότερα επενδυτικά σχέδια της κατηγορίας αυτής. Επιπρόσθετα της χρηματοδότησης, το ΕΙΡΡ είναι η πλατφόρμα που προσφέρει η Ε.Ε. για να διευκολύνει, να κάνει πιο προβλέψιμες και ελκυστικές τις επενδύσεις.

Οι ενδιαφερόμενοι τόσο από τον δημόσιο όσο και από τον ιδιωτικό τομέα μπορούν να επωφεληθούν από την τεχνική βοήθεια και να προσελκύσουν τρίτους εν δυνάμει επενδυτές, εγγράφοντας ένα επενδυτικό σχέδιο στο ΕΙΡΡ και χρησιμοποιώντας τις συμβουλευτικές υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Επενδυτικού Συμβουλευτικού Hub (EIAH).

imerisia.gr

Σε τιμές οικοπέδου στο Βραχάτι συμφώνησε τελικώς η κυβέρνηση να πουληθεί το «φιλέτο της Ευρώπης» στη Lamda Development για 99 χρόνια. 

Με την υπογραφή του μνημονίου συνεννόησης μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και Lamda που έγινε στις αρχές της εβδομάδας, δεν επήλθε τελικά καμία αλλαγή στο τίμημα που συμφωνήθηκε από τη συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ το φθινόπωρο του 2014 και είχε χαρακτηριστεί ως «σκανδαλώδες ξεπούλημα» από την παρούσα κυβέρνηση. 

Τελικά το Ελληνικό, που προ κρίσης κοστολογείτο έως και 20 δισ. ευρώ, πωλείται μόλις 915 εκατ. ευρώ. 

Δηλαδή 92 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο δόμησης, «όσο περίπου κι ένα οικόπεδο στο Βραχάτι», όπως χαρακτηριστικά έλεγε το 2014 ο σημερινός υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστος Σπίρτζης όταν παρουσίαζε την έκθεση του ΤΕΕ, η οποία αποτιμούσε την αξία του ακινήτου σε τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ. 

Πατήστε πάνω στη φωτογραφία και διαβάστε αναλυτικά το δημοσίευμα της Realnews.

               

Η μακροχρόνια ανεργία εξελίσσεται από την έναρξη της οικονομικής κρίσης σε βασικό πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το 2015 επί συνόλου 22 εκατομμυρίων ανέργων στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδόν τα 11 εκατομμύρια, δηλαδή οι μισοί, είναι επισήμως μακροχρόνια άνεργοι και έχουν μάλιστα διπλασιαστεί από το 2008 οπότε ξέσπασε η κρίση.

Σχεδόν το ένα τρίτο ήταν μάλιστα άνεργοι περισσότερο από δύο χρόνια. Η έκταση της κρίσης απασχόλησης είναι όμως σαφώς μεγαλύτερη από αυτήν που δείχνουν οι επίσημοι αριθμοί, διότι δεν συμπεριλαμβάνονται στις στατιστικές οι παραιτημένοι και όσοι επιμορφώνονται. Ιδίως στις χώρες του νότου, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Κροατία, η μακροχρόνια ανεργία είναι ανησυχητικά υψηλή, αφού κυμαίνεται στο 18% , στο 11% και στο 10,4% αντίστοιχα, δηλαδή σαφώς πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ο οποίος είναι 4,3%, σύμφωνα με την έρευνα του γερμανικού ιδρύματος Μπέρτελσμαν (Bertelsman Stiftung) στις 28 χώρες της ΕΕ.

Η κατάσταση αυτή αποτελεί πραγματικό κίνδυνο, αφού έχει ως συνέπεια τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια, με αποτέλεσμα να αμφισβητείται συνολικά η πολιτική και η οικονομία της αγοράς εξαιτίας της έλλειψης προοπτικής για του πολίτες αυτούς.
Η μακροχρόνια ανεργία, δηλαδή η αναζήτηση εργασίας πάνω από 12 μήνες, δημιουργεί υψηλό κόστος για τα άτομα και την κοινωνία, και έχει ως συνέπεια την ακύρωση του ανθρώπινου κεφαλαίου και των μορφωτικών επενδύσεων, ενώ τα συρρικνούμενα ποσοστά απασχόλησης μειώνουν την αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας και την αναπτυξιακή δυναμική μιας οικονομίας. Η έκταση της κρίσης απασχόλησης είναι μάλιστα σαφώς μεγαλύτερη απ’ αυτήν που δείχνουν οι επίσημοι αριθμοί, διαπιστώνει η έρευνα του ιδρύματος Μπέρτελσμαν.

Αναλυτικά τα συμπεράσματα της πολυσέλιδης έρευνας
H μακροχρόνια ανεργία αποδεικνύει ότι υπάρχει μια σαφής απόκλιση μεταξύ νότου και βορρά στην Ευρωπαϊκή Ένωση: στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Κροατία η μακροχρόνια ανεργία κυμαίνεται περίπου στο 18%, 11% και 10,4% αντίστοιχα και επομένως σαφώς πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ο οποίος είναι 4,3%.

Στο νότο της Ευρώπης η μακροχρόνια ανεργία προσλαμβάνει ιστορικές διαστάσεις. Στον αντίποδα βρίσκονται η Μ. Βρετανία, η Σουηδία και το Λουξεμβούργο, με 1,5% έως 1,6%, τα μικρότερα δηλαδή ποσοστά στην ΕΕ. Πανευρωπαϊκά το ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας είναι διπλάσιο από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008 και μετά οπότε ήταν 2,5%. Μόνο στη Γερμανία μειώθηκε από 3,7% σε 1,9% από τότε.

Η μακροχρόνια ανεργία στη Γερμανία και μερικές άλλες χώρες της ΕΕ αποτελεί όμως πρόβλημα ορισμένων ομάδων του πληθυσμού, ενώ αντίθετα σε ορισμένες χώρες της νότιας Ευρώπης είναι ένα ανησυχητικό μαζικό φαινόμενο, το οποίο κατά τον επικεφαλής του ιδρύματος Μπέρτελσμαν Ααρτ Ντε Γκόις «απειλεί την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης. Η μακροχρόνια ανεργία δεν επιβαρύνει μόνο τα δημόσια οικονομικά, αλλά και τους πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν μακροπρόθεσμη προοπτική και χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην οικονομία της αγοράς». Για τους ανέργους αυτό σημαίνει φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό, ενώ πολλοί υποφέρουν από ψυχικά προβλήματα και προβλήματα υγείας, επισημαίνει η έρευνα.

Βέβαια, το πρόβλημα αφορά κυρίως στους λιγότερο καταρτισμένους, στη νότια Ευρώπη όμως αφορά και ιδιαίτερα καταρτισμένους πολίτες. Στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Κροατία πάνω από το 10% των ανέργων πολιτών με μεσαία επαγγελματική κατάρτιση και το 5% με υψηλή επαγγελματική κατάρτιση είναι μακροχρόνια άνεργοι. Αντίθετα, στη Γερμανία τρομάζει το γεγονός ότι η μακροχρόνια ανεργία πλήττει περισσότερο πολλούς ηλικιωμένους πολίτες. Σχεδόν το 26% των μακροχρόνια ανέργων είναι πάνω από 55 ετών, πολύ πιο πάνω δηλαδή από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι 14%.
Για να γίνει σαφής η έκταση της κρίσης απασχόλησης στην Ευρώπη η έρευνα συνυπολόγισε και τους αριθμούς της λεγόμενης «κρυμμένης» μακροχρόνιας ανεργίας. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται λ.χ. οι άνεργοι οι οποίοι αναζητούν εργασία και λόγω της συμμετοχής τους σε προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας/επιμόρφωσης δεν θεωρούνται ως τέτοιοι, οι απογοητευμένοι οι οποίοι δεν αναζητούν πια εργασία και όσοι αναζητούν μεν εργασία αλλά δεν είναι διαθέσιμοι βραχυπρόθεσμα στην αγορά εργασίας. Ιδιαίτερα υψηλοί είναι οι αριθμοί αυτοί στην Ιταλία, όπου το 9% των ανέργων αναζητά μεν εργασία αλλά δεν εμφανίζονται στις στατιστικές για τους ανέργους. Πανευρωπαϊκά όλοι μαζί αυτοί οι μακροχρόνια άνεργοι πολίτες οι οποίοι δεν συμπεριλαμβάνονται στις στατιστικές ανέρχονται σε 11 εκατομμύρια.

Συνολικά, δηλαδή, οι άνεργοι στην ΕΕ επίσημοι και μη είναι 22 εκατομμύρια, όπως τους υπολογίζει η έρευνα.
«Περισσότερα από 22 εκατομμύρια άνεργοι πολίτες στην ΕΕ θα εργάζονταν ευχαρίστως, αλλά δεν βρίσκουν τρόπο να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Η πολιτική πρέπει επιτέλους να κάνει περισσότερα ώστε να αξιοποιήσει αυτό το δυναμικό», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Ααρτ Ντε Γκόις, επικεφαλής του ιδρύματος Μπέρτελσμαν.
Η μακροχρόνια ανεργία, ιδιαίτερα στο νότο της ΕΕ, είναι κληρονομιά της δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης. Αυτή αποκάλυψε σοβαρές διαρθρωτικές αδυναμίες στα οικονομικά μοντέλα των νότιων Ευρωπαίων. Μειώθηκαν βέβαια δραστικά οι πραγματικοί μισθοί και έγιναν εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, αλλά η μακροχρόνια ανεργία δεν μπόρεσε να μειωθεί έως τώρα με αυτά, διότι η προσφορά και η ζήτηση στην αγορά εργασίας δεν εναρμονίζονται συχνά μεταξύ τους. Κλάδοι της οικονομίας, όπως ο βιομηχανικός και οι κατασκευαστικός, επλήγησαν ιδιαίτερα από την κρίση. Οι απολυμένοι σε αυτούς τους κλάδους δεν διαθέτουν τις δεξιότητες εκείνες που θα τους βοηθούσαν να βρουν δουλειά σε άλλους κλάδους. Είδος εν ανεπαρκεία είναι και τα κατάλληλα μέτρα για τον επαναπροσανατολισμό και την επιμόρφωσή τους, όπως τονίζεται στην έρευνα.

Η μονόπλευρη λιτότητα απειλεί να παγιώσει της μακροχρόνια ανεργία στην Ε.Ε. Βασική προϋπόθεση για τη μείωσή της είναι να αυξηθεί η προσφορά εργασίας από την οικονομία. Οι συντάκτες της έρευνας συνιστούν ένα μείγμα από αναπτυξιακά προσανατολισμένες επενδύσεις και ανάλογες ενεργές πολιτικές δράσεις για την αγορά. Οι δαπάνες για ενεργή πολιτική αγοράς, όπως για υπηρεσίες διαμεσολάβησης, για εκπαιδευτικές και επιμορφωτικές προσφορές ή μισθολογικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις, ιδίως στις χώρες με υψηλή μακροχρόνια ανεργία, είναι ελάχιστες και μειώθηκαν ακόμα περισσότερο λόγω της πολιτικής λιτότητας των τελευταίων ετών. Χωρίς υποστήριξη όμως οι μακροχρόνια άνεργοι δεν πρόκειται να βρουν δουλειά. Είναι αναγκαία λοιπόν η δημιουργία διοικητικών δομών οι οποίες να βοηθούν όσους αναζητούν εργασία, καταλήγει η έρευνα του ιδρύματος Μπέρτελσμαν.

imerisia.gr