Κατά αποκλειστικότητα το News 24/7 παρουσιάζει την έρευνα-μελέτη του ΕΛΙΑΜΕΠ για την στρατιωτική θητεία. Η κατάσταση της άμυνας και οι ρεαλιστικές μεταρρυθμιστικές προτάσεις. Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η τουρκική προκλητικότητα.
Κωνσταντίνος Σαρρηκώστας

Την επιτακτική ανάγκη εκσυγχρονισμού του θεσμού της στρατιωτικής θητείας στην Ελλάδα, μέσα από την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που από τη μία θα είναι “συμβατές” με την οικονομική κατάσταση της χώρας και από την άλλη δεν θα παραβλέπουν την αστάθεια και τη ρευστότητα που επικρατεί στη “γειτονιά” της, εξετάζει νέα μελέτη του ΕΛΙΑΜΕΠ την οποία εξασφάλισε το News 24/7.

Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο κείμενο εργασίας 50 σελίδων που “υπογράφουν” ένας εκ των πλέον καταξιωμένων αμυντικών αναλυτών, ο κ. Μάνος Ηλιάδης και ο Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, Δρ Θάνος Ντόκος, προκαλούν προβληματισμό, αφού καταδεικνύουν με τον πλέον αξιόπιστο τρόπο πως “ο ελληνικός αμυντικός μηχανισμός βρίσκεται στη συγκριτικά χειρότερη κατάσταση που έχει βρεθεί μετά την μεταπολίτευση” αλλά και πως είναι επιτακτικότερο όσο ποτέ άλλοτε να υπάρξουν “αλλαγές σε έναν εκ των σημαντικότερων συντελεστών ισχύος στο πλαίσιο της ελληνικής αμυντικής πολιτικής: την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού μέσω της στρατιωτικής θητείας”.

Η κατάσταση της άμυνας
Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στη μελέτη που διενήργησε το ΕΛΙΑΜΕΠ, για μια χώρα όπως η Ελλάδα που βρίσκεται σε μια «δύσκολη γειτονιά», οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν ένα από τα βασικότερα «εργαλεία» αντιμετώπισης απειλών και διαχείρισης κρίσεων. Στόχος θα πρέπει να αποτελεί η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των διατιθέμενων πόρων και η διατήρηση της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας, στοιχείο που θα βελτιώσει επιπροσθέτως και τη διαπραγματευτική μας ισχύ και περιφερειακό ρόλο.

Υπάρχουν τρεις τρόποι για να καταστραφεί ένα στράτευμα, και δυστυχώς στην Ελλάδα τους βλέπουμε και τους τρεις σε πλήρη εφαρμογή “καθ’ υπαγόρευση των θεσμών, από όλες τις κυβερνήσεις μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου”. Οι τρόποι αυτοί είναι α) η μη ανανέωση του εξοπλισμού, με αποτέλεσμα να καθίσταται σύντομα απηρχαιωμένο και να καθορίζει την μορφή των επιχειρήσεων που είναι δυνατόν να αναλάβει, β) ο δραστικός περιορισμός των λειτουργικών δαπανών που πλήττει άμεσα τη συντήρηση του υπάρχοντος υλικού και που σε συνδυασμό με την μεγάλη υποβάθμιση της εκπαίδευσης (μείωση ασκήσεων, βολών κ.λπ.) και την έλλειψη καυσίμων οδηγεί στην κάθετη μείωση του αξιόμαχου και το όλο σύστημα σε ακινησία και γ) η μείωση του προσωπικού και η καταδίκη στην εξαθλίωση αυτών που παραμένουν μέσω της σημαντικής και μη-αναστρέψιμης μείωσης των μισθών και συντάξεων.

Έχει ενδιαφέρον, άλλωστε ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία που της έκθεσης το News 24/7 από την μελέτη, φαίνεται ότι παρά το γεγονός ότι ο τομέας της Άμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί διαχρονικά εκείνον που σε όλες τις δημοσκοπήσεις συγκεντρώνει την μεγαλύτερη εκτίμηση και εμπιστοσύνη των πολιτών, τα τελευταία χρόνια είναι και εκείνος που βρίσκεται σε συγκριτικά χειρότερη κατάσταση.

Η θέση στην οποία έχει, δε, περιέλθει βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με την πορεία των δαπανών. Αναλυτικότερα: ο πρώτος μνημονιακός αμυντικός προϋπολογισμός, από 6,317 δισ. το 2009, μειώθηκε σε 4,531 δισ. το 2010 (2,03% του ΑΕΠ), ενώ για την πενταετία 2006-2010 η αξία των εξοπλιστικών προγραμμάτων και για τους τρεις Κλάδους των Ε.Δ. “έπεσε” στα 962 εκατ. Ευρώ το οποίο αποτελεί ιστορικό ρεκόρ (προς τα κάτω) από την Μεταπολίτευση. Οι αμυντικές δαπάνες του 2011 μειώνονται, ωστόσο, περαιτέρω στο επίπεδο των 3,603 δισ. ευρώ (1,73% του ΑΕΠ), εν συνεχεία στα 3,436 δισ. το 2012 και ακολούθως στα 3,692 δισ. το 2013, με τα ποσά αυτά να σταθεροποιούνται στο ίδιο περίπου ύψος και τα επόμενα έτη, μέχρι και τώρα.

“Με τον αμυντικό προϋπολογισμό του 2017 και 2018 να είναι σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα, 3,08 δισ. το 2017 και 3,18 δισ. το 2018 και την κατάσταση στη χρηματοδότηση της άμυνας να εκτιμάται σχεδόν μετά βεβαιότητας ότι θα παραμείνει η ίδια τουλάχιστον μέχρι το 2022, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως τις ξέραμε μέχρι πρόσφατα, θα είναι πλέον μία μακρινή ανάμνηση. Να σημειωθεί ότι στις ένοπλες δυνάμεις, ό,τι χτίζεται με κόπο, εμπειρία ετών και αίμα, δεν ξαναφτιάχνεται παρά σε βάθος χρόνου και ικανή χρηματοδότηση και ότι αυτή η υποβάθμιση του αμυντικού μηχανισμού της χώρας σημειώθηκε ακριβώς την περίοδο της κάθετης ανόδου της στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας” υπογραμμίζεται στο κείμενο της ανάλυσης των δύο έμπειρων στα αμυντικά θέματα συντακτών.

Ρεαλιστικές προτάσεις πολιτικής
Υπάρχει, ωστόσο, κάποια μεταρρυθμιστική πρόταση που θα μπορούσε να συνεισφέρει προς την κατεύθυνση του εξορθολογισμού και εκσυγχρονισμού του θεσμού της στρατιωτικής θητείας, ώστε τελικά αυτός να καταφέρει να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις δύο μεγαλύτερες υφιστάμενες προκλήσεις: δηλαδή την εξασφάλιση επαρκούς αριθμού στρατευσίμων και την αλλαγή αντίληψης των στρατευσίμων περί “χαμένου χρόνου” όσο διαρκεί η στράτευση;

Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρώτον υπό την προϋπόθεση της μη ουσιαστικής αλλαγής στην εκτίμηση απειλής και τις βασικές συνιστώσες στην εξίσωση εθνικής ασφαλείας και δεύτερον με βάση την παραδοχή ότι η μετεξέλιξη των ελληνικών ΕΔ σε (ημι)-επαγγελματική στρατιωτική δύναμη δεν είναι εφικτή λόγω οικονομικών και άλλων περιορισμών, υπάρχουν οι ακόλουθες επιλογές:

Πρόταση 1:

διεύρυνση της στρατολογικής βάσης μέσω της υποχρεωτικής στράτευσης στα 18-19 (με κατοχύρωση θέσης στα ΑΕΙ)

ουσιαστική αύξηση μηνιαίας αποζημίωσης για στρατευσίμους

διερεύνηση της δυνατότητας παροχής πρόσθετων δεξιοτήτων κατά τη διάρκεια της θητείας

Πρόταση 2 (συμπληρωματική της Πρότασης 1):

Αύξηση διάρκειας θητείας κατά 3 μήνες και

Πρόταση 3 (συμπληρωματική των Προτάσεων 1 & 2):

Στράτευση γυναικών, μικρότερης διάρκειας και αξιοποίηση αυτών κυρίως –αλλά όχι αποκλειστικά- σε διοικητικά καθήκοντα.

“Εφόσον η αίσθηση απειλής έχει ίσως μεταβληθεί ποιοτικά (όσον αφορά στο κέντρο βάρους της ενέργειας του αντιπάλου), χωρίς να έχει μειωθεί ποσοτικά και η ανάγκη για ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις παραμένει, κάτι πρέπει να αλλάξει στην κεντρική εξίσωση ασφαλείας (αποτρεπτική ισχύς= έμψυχο δυναμικό + οικονομικοί πόροι + οπλικά συστήματα + στρατηγικό/επιχειρησιακό δόγμα + συμμαχίες) για να μπορεί η χώρα να διατηρήσει την αποτρεπτική της ικανότητα. Όταν μια μεταβλητή μειώνεται σημαντικά, υποχρεωτικά κάτι πρέπει να αλλάξει για να διατηρηθεί το άθροισμα στα ίδια περίπου επίπεδα” αναφέρουν οι δύο συγγραφείς της μελέτης, επιλέγοντας να κλείσουν τα συμπεράσματά τους με μία φράση γεμάτη νόημα: “Για όλα αυτά τα ζητήματα, είναι απολύτως αναγκαία μια σοβαρή συζήτηση, τόσο εντός της σφαίρας του δημοσίου διαλόγου, όσο και, κυρίως, εντός του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου”.

Μέσο-μακροπρόθεσμη στρατηγική απέναντι στην Τουρκία
Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις η έρευνα του ΕΛΙΑΜΕΠ σημειώνει ότι “μπορούν να ομαλοποιηθούν πλήρως μόνο μέσω της διπλωματικής οδού. Μια πολεμική σύγκρουση θα μας εμπλέξει σε φαύλους κύκλους εντάσεων για τα επόμενα 30 χρόνια και ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί ως ενδεχόμενο, δεν θα πρέπει να θεωρείται και ως αναπόφευκτη. Επειδή όμως ατυχήματα συμβαίνουν, οι κακές εκτιμήσεις δεν είναι σπάνιες και εσωτερικές πολιτικές κρίσεις μπορεί να οδηγήσουν σε εξωτερικές περιπέτειες για λόγους αντιπερισπασμού, ο στόχος θα πρέπει να είναι να κρατήσουμε τους όποιους γείτονες μακριά από επικίνδυνες σκέψεις και ενέργειες. Η επιδίωξη μας πρέπει να είναι η διατήρηση αρνητικής σχέσης κόστους οφέλους σε οποιοδήποτε σενάριο κλιμάκωσης και σύγκρουσης. Η απαραίτητη τεχνογνωσία και οι ιδέες υπάρχουν στις τάξεις των ΕΕΔ (αν και θα χρειαστούν και αντι-συμβατικές προσεγγίσεις/out of the box thinking), χρειάζονται όμως πολιτικές αποφάσεις από διαδοχικές κυβερνήσεις, με αίσθημα ευθύνης, διάθεση να αγνοήσουν το πολιτικό κόστος και να συγκρουστούν με κατεστημένα συμφέροντα όπου αυτό απαιτηθεί”.

Και προτείνεται:

-αρραγές εσωτερικό μέτωπο σε εθνικά θέματα

ι-σχυρές προσπάθειες για τη διατήρηση της ισορροπίας στρατιωτικών δυνάμεων (μέσω ρηξικέλευθων επιλογών)

-κάλυψη θεσμικού κενού στους τομείς του στρατηγικού σχεδιασμού και χειρισμού κρίσεων

-οικοδόμηση και εμβάθυνση συμμαχιών

-ενίσχυση του περιορισμένης δυναμικότητας μηχανισμού για την παρακολούθηση και ανάλυση εσωτερικών και εξωτερικών εξελίξεων στη γειτονική χώρα

-κλείσιμο άλλων εξωτερικών μετώπων με λύσεις ανεκτού κόστους

-συνδιαμόρφωση σχέσεων ΕΕ και Τουρκίας και συμβολή στην ενίσχυση ευρωπαϊκών ικανοτήτων σε θέματα άμυνας με στόχο την έμμεση κατοχύρωση της ελληνικής ασφάλειας.

Εν αναμονή των ανακοινώσεων από τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα -και αφού έχει προηγηθεί η σχετική προεργασία από το Υπουργείο Εργασίας- η Έφη Αχτσιόγλου επισημαίνει ότι «η αύξηση του κατώτατου μισθού συνιστά οπωσδήποτε την κορυφαία και πλέον εμβληματική πράξη με την οποία υπηρετούμε το βασικό μας στόχο για την ενίσχυση της θέσης και του εισοδήματος των εργαζομένων», ωστόσο δεν είναι η μόνη, αναφέρει η αρμόδια υπουργός και παραπέμπει στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, επίσης σειρά μέτρων προστασίας των εργατικών δικαιωμάτων που «εισηγηθήκαμε και ψήφισε η Βουλή».
«Αναμφίβολα βέβαια -υπογραμμίζει η κ. Αχτσιόγλου- η επικείμενη αύξηση του κατώτατου μισθού θα σηματοδοτήσει μια αλλαγή σελίδας για την ελληνική οικονομία και τους εργαζομένους αυτού του τόπου».

Αξίζει να σημειωθεί ότι -και είναι η πρώτη φορά που διατυπώνεται δημοσίως με κάθε λεπτομέρεια- ότι «η αύξηση του κατώτατου μισθού θα οδηγήσει σε αύξηση συνολικά 24 επιδόματα που συνδέονται με αυτόν και τα οποία στηρίζουν περισσότερους από 280.000 συμπολίτες μας», αποκαλύπτει στη συνέντευξή της στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Αναφορικά, πάντα, με τα εργασιακά θέματα, η κ. Αχτσιόγλου κατηγορεί την Νέα Δημοκρατία για «βαθιά προσβλητική για τους ανθρώπους του μόχθου» και «αλλοπρόσαλλη», στάση πίσω από την οποία κρύβεται -προσθέτει- ο εγκλωβισμός της αξιωματικής «σε ένα καταστροφολογικό αφήγημα το οποίο δεν λέει να αναθεωρήσει».

Ερωτηθείσα από το ΑΠΕ για την επόμενη μέρα μετά την ψήφο εμπιστοσύνης, λέει με έμφαση ότι «η σαφής εντολή που λάβαμε όχι μόνο είναι επαρκής αλλά συμπίπτει με τη λαϊκή βούληση».

Κλείνοντας, η Ε. Αχτσιόγλου δηλώνει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δίνει τη δυνατότητα να εκκινήσει ο διάλογος για ένα ευρύτερο προοδευτικό μέτωπο -«κι αυτό είναι σίγουρα θετικό. Ο διάλογος όμως είναι μόλις στην αρχή του και θα είναι μακρύς και δύσκολος».

Ολόκληρη η συνέντευξη της κ. Αχτσιόγλου

Μια νέα, οριακή πάντως, πλειοψηφία αποτυπώθηκε στην ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Μπορεί να αποδειχθεί επαρκής για την εξάντληση της τετραετίας, κ. υπουργέ;

Γνωρίζετε ότι η αναζήτηση ψήφου εμπιστοσύνης, μετά την αποχώρηση του κ. Καμμένου από την κυβέρνηση, δεν ήταν συνταγματικά αναγκαία για να συνεχίσουμε το έργο μας. Ήταν όμως για εμάς πολιτικά απαραίτητη για να μην υπάρχει καμία αμφισβήτηση και κανένας κλονισμός στην πορεία μας. Η Βουλή ανανέωσε κατά απόλυτη πλειοψηφία την εμπιστοσύνη της προς την κυβέρνηση, ώστε να ολοκληρώσει ανεμπόδιστα την συνταγματική της θητεία, με ένα σχεδιασμό που είναι ξεκάθαρος και για τους πολίτες αυτής της χώρας αλλά και για τους βουλευτές που επέλεξαν να δώσουν την ψήφο τους. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι η σαφής εντολή που λάβαμε όχι μόνο είναι επαρκής αλλά συμπίπτει με τη λαϊκή βούληση.

Ένα μεγάλο κομμάτι των μέτρων με θετικό πρόσημο που θα έλθουν το επόμενο διάστημα, αφορά το Υπουργείο σας. Και πρώτα, η αύξηση του κατώτατου μισθού με την ταυτόχρονη κατάργηση του υποκατώτατου. Πότε θα ληφθεί η σχετική υπουργική απόφαση; Πόσα ευρώ θα είναι η αύξηση στον κατώτατο μισθό;

Η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του ντροπιαστικού υποκατώτατου μισθού για τους νέους έως 25 ετών θα πραγματοποιηθεί με υπουργική απόφαση που θα υπογράψω εντός του Ιανουαρίου, μετά από έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου. Όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες έχουν πια ολοκληρωθεί, ενώ πριν λίγο καιρό μου παραδόθηκε το πόρισμα της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων, το οποίο προτείνει πλήρως τεκμηριωμένα αύξηση με εύρος από 5% έως 10% και το οποίο λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη. Το ακριβές επίπεδο της αύξησης θα ανακοινωθεί από τον πρωθυπουργό. Η αύξηση του κατώτατου μισθού συνιστά οπωσδήποτε την κορυφαία και πλέον εμβληματική πράξη με την οποία υπηρετούμε το βασικό μας στόχο για την ενίσχυση της θέσης και του εισοδήματος των εργαζομένων, δεν είναι όμως η μόνη. Σε αυτό συμβάλει ήδη η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα, που κάναμε πράξη πριν λίγους μήνες, αλλά και σειρά μέτρων προστασίας των εργατικών δικαιωμάτων που εισηγηθήκαμε και ψήφισε η Βουλή. Αναμφίβολα βέβαια η επικείμενη αύξηση του κατώτατου μισθού θα σηματοδοτήσει μια αλλαγή σελίδας για την ελληνική οικονομία και τους εργαζόμενους αυτού του τόπου.

Η αύξηση στον κατώτατο μισθό θα συμπαρασύρει προς τα πάνω μια σειρά επιδομάτων. Ποια είναι τα κυριότερα από αυτά;

Πράγματι η αύξηση του κατώτατου μισθού θα οδηγήσει σε αύξηση συνολικά 24 επιδόματα που συνδέονται με αυτόν και τα οποία στηρίζουν περισσότερους από 280.000 συμπολίτες μας. Τα κυριότερα από αυτά είναι το επίδομα ανεργίας, η παροχή μητρότητας, το εποχικό επίδομα, η αποζημίωση ασκουμένων σπουδαστών, το επίδομα επίσχεσης εργασίας ή διακοπής εργασιών της επιχείρησης και το επίδομα διαθεσιμότητας.

Η αντιπολίτευση σας κατηγορεί για παροχές και προεκλογική παροχολογία, χωρίς, επιπλέον, όπως υποστηρίζει, να έχετε «ζυγίσει» τι αντέχει η οικονομία. Η επιστροφή στην προ μνημονίων εποχή μήπως σημαίνει και επιστροφή σε παλιές… αμαρτίες;

Η κριτική που ασκείται από την αξιωματική αντιπολίτευση είναι βαθιά προσβλητική για τους ανθρώπους του μόχθου είναι όμως και αλλοπρόσαλλη. Είναι προσβλητική γιατί υποβαθμίζει τις ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας σε υποτιθέμενους προεκλογικούς τακτικισμούς που η ίδια φαντασιώνεται. Είναι παροχολογία η αύξηση του κατώτατου μισθού, η ρύθμιση οφειλών για τους επαγγελματίες που λόγω οικονομικών δυσχερειών σώρευσαν χρέη την περίοδο της κρίσης; Είναι παροχολογία η αύξηση συντάξεων για 620.000 χαμηλοσυνταξιούχους που είδαν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται την περίοδο 2010- 2014; Είναι παροχολογία η θέσπιση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου προστασίας της πρώτης κατοικίας και ενίσχυσης των χαμηλών και μεσαίων εισοδηματιών για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του στεγαστικού τους δανείου ή ενοικίου;

Είναι λοιπόν προσβλητική για τους ανθρώπους του μόχθου αυτή η κριτική. Είναι όμως και αλλοπρόσαλλη. Σχεδόν για κάθε θέμα η ΝΔ καταστροφολογεί ασύστολα επενδύοντας συνήθως σε ψευδείς ειδήσεις και όταν φτάσει στο απώτατο σημείο της διάψευσης, τότε μιλά για παροχολογία. Η πλέον χαρακτηριστική ήταν η στάση της για το θέμα του ασφαλιστικού: την ώρα που ανατάσσαμε το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, μετατρέπαμε το έλλειμμα του σε πλεόνασμα, και ελαφραίναμε τη συντριπτική πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών από τις εισφορές τους, η ΝΔ καταστροφολογούσε ακατάπαυστα μιλώντας για κατάρρευση του ΕΦΚΑ, αφαίμαξη των επαγγελματιών και συρρίκνωση των συντάξεων. Τώρα που καταφέραμε όχι απλώς να ακυρώσουμε το μέτρο της περικοπής των συντάξεων αλλά να προχωρήσουμε και σε αυξήσεις στις συντάξεις, μιλά για παροχολογία.

Και δείτε, την ίδια γραμμή της καταστροφολογίας και υποτιθέμενης κατάρρευσης υποστήριζε επί μακρόν και για τη δημόσια υγεία και τη δημόσια εκπαίδευση. Τώρα που η κυβέρνηση προκειμένου να καλύψει τα κενά σε προσωπικό, επαναφέρει το καθεστώς της μίας πρόσληψης για κάθε αποχώρηση και υλοποιεί ένα καλά σχεδιασμένο πλάνο προσλήψεων, πάντοτε μέσω της αδιάβλητης διαδικασίας του ΑΣΕΠ, η αντιπολίτευση μιλά για προεκλογική άγρα ψήφων.

Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί στη στάση αυτή της ΝΔ είναι ότι έχει πλήρως εγκλωβιστεί σε ένα καταστροφολογικό αφήγημα το οποίο δεν λέει να αναθεωρήσει, όσες φορές και αν διαψεύδεται, και τελικά καταλήγει σε ένα λόγο ανερμάτιστο και αλλοπρόσαλλο που υποβαθμίζει την πολιτική συζήτηση και το Κοινοβούλιο.

Δώσατε το «παρών», μαζί με τον πρωθυπουργό και άλλους υπουργούς, αλλά και προσωπικότητες της Kεντροαριστεράς, στην εκδήλωση, μία εβδομάδα πριν, για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Από πολιτικούς σας αντιπάλους ακούσαμε, ωστόσο, χαρακτηρισμούς, όπως «φελλοί» ή «ρετάλια». Τι απαντάτε; Θεωρείτε επιβεβλημένη τη στενότερη επικοινωνία του κόμματός σας με τμήματα της Κεντροαριστεράς;

Η Συμφωνία των Πρεσπών κινητοποιεί ένα φιλελεύθερο και προοδευτικό δυναμικό που δεν συμμερίζεται ούτε τις τοποθετήσεις ούτε τους χειρισμούς του κ. Μητσοτάκη και της κ. Γεννηματά. Και είναι θετικό το γεγονός ότι ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης υπάρχει ένα ισχυρό δυναμικό που στηρίζει αυτή τη Συμφωνία, καθώς αντιλαμβάνεται τη σημασία της για τη σχέση μας με τη γειτονική χώρα αλλά και τη θέση μας στα Βαλκάνια.

Από κει και πέρα ένα ευρύτερο προοδευτικό μέτωπο είναι απαραίτητο για να αντιμετωπιστεί η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και την Ευρώπη και από την πλευρά μας πάντοτε επιδιώκαμε το διάλογο με τις προοδευτικές δυνάμεις. Ο διάλογος όμως αυτός θα πρέπει να αφορά ένα σύνολο ζητημάτων όπως η οικονομική πολιτική, τα εργασιακά, η κοινωνική πολιτική και μόνο μέσα από αυτόν θα μπορέσουν να αποκρυσταλλωθούν οι συγκλίσεις.

Η Συμφωνία των Πρεσπών μας δίνει τη δυνατότητα να εκκινήσει αυτός ο διάλογος κι αυτό είναι σίγουρα θετικό. Ο διάλογος όμως είναι μόλις στην αρχή του και θα είναι μακρύς και δύσκολος.

Κρίνετε πολιτικά απαραίτητο να υπερψηφιστεί και η Συμφωνία των Πρεσπών με 151 ψήφους, κ. υπουργέ;

Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί οπωσδήποτε μια πράξη ιδιαίτερης σημασίας για αυτήν την κυβέρνηση καθώς επιλύει μία ιστορική εκκρεμότητα που ταλάνιζε για δεκαετίες τις δύο χώρες και ανοίγει μια νέα σελίδα στις σχέσεις των δύο λαών, με άξονα τη φιλία και την αμοιβαία επωφελή συνεργασία. Επομένως από την πλευρά μας επιδιώκουμε την ευρύτερη δυνατή υποστήριξη εντός της Βουλής.

Από κει και πέρα, αυτή τη στιγμή, με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις κομμάτων και βουλευτών, προκύπτει ότι η Συμφωνία θα υπερψηφιστεί από τουλάχιστον 151 βουλευτές.

πηγη: ΑΠΕ

Ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών κατέθεσε ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας, σχετικά με την αύξηση του ΦΠΑ στο 24% για τις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων.

Ο Μάνος Κόνσολας χαρακτηρίζει πράξη ακραίας αναλγησίας τη συγκεκριμένη κίνηση και επισημαίνει ότι το δημοσιονομικό όφελος που προκύπτει είναι μόλις 5 εκατομμύρια ευρώ, σε ετήσια βάση, που θα μπορούσε να καλυφθεί μέσα από μείωση δημοσίων δαπανών.
Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου ζητά από τον Υπουργό Οικονομικών να επανεξετάσει την απόφασή του και επισημαίνει ότι το κοινωνικό κόστος θα είναι τεράστιο.
Επισυνάπτεται το πλήρες κείμενο της Ερώτησης του κ. Κόνσολα.

ΘΕΜΑ: «Η αύξηση του ΦΠΑ στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων αποτελεί πράξη ακραίας αναλγησίας»

Κύριε Υπουργέ,

Η κυβέρνηση, αφού προχώρησε στην αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 23% για τα γηροκομεία, είχε δεσμευθεί για την επανεξέταση του ζητήματος και την εκ νέου μετάταξη του ΦΠΑ στο 13%.
Παρά τις δεσμεύσεις αυτές, με το πρόσφατο νομοσχέδιο που περιελάμβανε την αύξηση των έμμεσων φόρων, ο ΦΠΑ στα γηροκομεία αυξήθηκε εκ νέου στο 24%.
Πρόκειται για πράξη αναλγησίας, αφού όλοι γνωρίζουν ότι οι ηλικιωμένοι που φιλοξενούνται στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων, χρηματοδοτούν την παραμονή και τη φιλοξενία τους σε αυτές, μέσα από τη σύνταξή τους και όταν αυτή δεν επαρκεί για να καλύψει όλες τις ανάγκες τους, στηρίζονται οικονομικά και από άλλα μέλη της οικογένειάς τους.
Είναι, επίσης, σαφές ότι η έλλειψη κρατικών δομών και μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων, επιβάλλει την επανεξέταση του συγκεκριμένου μέτρου.
Άλλωστε, η δημοσιονομική του απόδοση είναι εξαιρετικά πενιχρή για τα δημόσια έσοδα αφού, σύμφωνα με υπολογισμούς, είναι ζήτημα αν θα προκύψει αύξηση εσόδων της τάξης των 5 εκ. Ευρώ σε ετήσια βάση.
Το κοινωνικό κόστος, όμως, θα είναι τεράστιο, ενώ το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει το συγκεκριμένο μέτρο είναι η ενίσχυση των γηροκομείων που λειτουργούν παράνομα και η αύξηση της φοροδιαφυγής.

Κατόπιν των ανωτέρω
Ερωτάται ο Κύριος Υπουργός

1. Ποιο είναι το δημοσιονομικό όφελος από την αύξηση του ΦΠΑ στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων;

2. Εάν προτίθεται να αναζητήσει ισοδύναμα μέτρα, μέσα από τη μείωση των δημοσίων δαπανών, και να μειώσει το ΦΠΑ στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων;

Ο Ερωτών Βουλευτής

Μάνος Κόνσολας
Βουλευτής Δωδεκανήσου