Ένας νέος ιός άρχισε να κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στο Facebook και αφορά έναν χρήστη που στέλνει μηνύματα και αιτήματα φιλίας.

Πιο συγκεκριμένα αναφέρει πως είναι η ασφάλεια του facebook «policy security» σε μήνυμα όμως είναι ιός.

Το Facebook θα στείλει email αν υπάρξει κάποιο θέμα με το λογαριασμό μας.

Το κόλλημα με την πρώην( συνήθως) ή και τον πρώην θα μας καταστρέψει. Συμφωνείς;

Οι περισσότερες με καταλαβαίνουν γιατί την έχουν ''πατήσει '' όπως κι εγώ. Έχουν κάνει το κατάλάθος like ή και το κατάλάθος αίτημα φιλίας στην πρώην του φίλου τους ή ακόμα και την πρώην του προ- προ-προ πρώην αγοριού σου σύμφωνα με το ladylike. Εσύ, που ανήκεις σε αυτήν την κακότυχη μάζα, όπως κι γω, με καταλαβαίνεις απόλυτα.
Καταρχάς ας εξηγήσουμε το κόλλημα που έχουμε με τις πρώην. Δεν είναι θέμα ζήλιας της αμορφίας της ή του ντυσίματος της πάντα αλλά είναι το κόκκινο κουμπάκι που έχουμε εμείς οι γυναίκες, με την ονομασία ''πρώην'' και ανάβοσβήνει όταν αντικρίσουμε προβλήματα από τις συγκεκριμένες γυναίκες.

Είναι συνήθως αυτή( η πρώην) που σε έκανε να πονέσεις, να αμφισβητήσεις και να πληγωθείς εξαιτίας της συμπεριφοράς της.

Την σιχαίνεσαι, θα την σιχαίνεσαι και δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να γίνεις ποτέ φίλη μαζί της. Καλύτερα να γίνεις φίλη με την Σωσώ από τα εγκλήματα παρά με την γυναίκα που σου κατάστρεψε την ζωή και συνεχίζει να σου την καταστρέφει.

Το ξέρω ότι μόνο που μιλάμε γι αυτή, ξύνω πληγές. Τι κι αν έχουν περάσει 5 χρόνια εσύ νιώθεις κατά 90% το ίδιο που ένιωθες τότε, την πρώτη φορά που μπλέχτηκε στα πόδια σου.

Ας περάσουμε στο τωρινό θέμα λοιπόν και ο λόγος που έφτασα στο σημείο να γράφω για το αυτό το ιδιαίτερο θέμα.

Εκτός από τα απανωτά- λανθασμένα like που έχω κάνει κατά καιρούς και θα ήθελα κάποτε να τα ξεπεράσω, θα ήθελα πρώτα απ' όλα να παρακαλέσω τον δημιουργό κυρίως του instagram αλλά κι αυτόν του Facebook, δεν με χαλάει, εάν γίνεται να εξαφανίσει την επιλογή του like. Αν δεν του αρέσει η ιδέα δέχομαι και το να δικαιούμαι να κάνεις like μόνο σε φίλους μου και να γίνει αυστηρή η ρύθμιση αυτού, παρακαλώ.

Η παράκληση μου:
''Σας παρακαλώ κύριε Κέβιν Σίστρομ, όπως δημιουργήσατε το instagram και βάλατε την ρύθμιση του like, αν δεν σας είναι δύσκολο και δεν σας παίρνει χρόνο, μπορείτε να με βοηθήσετε, διαγράφοντας αυτή την ρύθμιση. Ευχαριστώ.''

Σου έχει τύχει ποτέ, εσένα που ανήκεις στην ίδια κατηγορία μαζί μου (κατηγορία: κακότυχες γυναίκες) να σου έρθει ειδοποίηση στο Facebook ότι η πρώην του σε δέχτηκε ως φίλη αυτή( η πρώην); Κι να απορείς για ώρες πότε της είχες κάνει αίτημα φιλίας και πόσο ρεζίλι μπορεί να έγινες στα μάτια της. Μετά άντε να ρωτήσεις τις μισές φίλες σου, αν θα πρέπει να διαγράψεις το αίτημα ή να το αφήσεις εκεί κι ότι είναι να γίνει, ας γίνει. Μέχρι να πάρει 10 γνώμες από φίλες σου(για να είσαι σίγουρη για το τι θα κάνεις) τότε σίγουρα θα το έχει δει και θα έχεις γίνει το καυτό νέο της ημέρας- του μήνα αλλά και ολόκληρου του χρόνου, στην παρέα της.

Ας αναφερθώ όμως στο instagram, που για μένα αυτή η εφαρμογή κάνει όλο το μεγάλο κακό στη ζωή των γυναικών τις κατηγορίας αυτής. Εκεί φίλη μου κάθε μήνα, μπορεί και εβδομάδα, τώρα που το λες μπορεί και καθημερινά, περιπλανιόσουν ήσυχα και ωραία στους λογαριασμούς όλων των πρώην ( πρώην του νυν- πρώην του πρώην- πρώην του προ- προ πρώην και πάει λέγοντας).

Και κάποια από αυτές τις μέρες, θα είναι η άτυχη σου μέρα. Αυτή η καταραμένη μέρα, που κάνεις το κατάλάθος like. Το φεύγεις αμέσως αλλά τα στοιχεία του εγκλήματος μένουν εκεί, το like: savviash likes your photo, δεν μπορεί να φύγει από τις ειδοποιήσεις του τηλεφώνου. Εκτός αν είσαι από τις λίγες τυχερές που, η πρώην του δεν έχει ενεργοποιημένη την ρύθμιση για να της φαίνονται οι ειδοποιήσεις του instagram ή δεν έχει το wifi ανοιχτό. Μην αγχώνεσαι έχεις 1 % πιθανότητες να γλίτωσες το ρεζιλίκι. Κανένα άγχος.

Φυσικά μου έχει τύχει το αντίθετο, να είμαι εγώ η πρώην και να γίνει αυτό το καταλάθος. Το καταχάρηκα να σου πω την αλήθεια, όχι επειδή η νυν με χάζευε στο Facebook και την έπαθε, καμία σχέση. Απλά επειδή, πήρα το αίμα μου πίσω για όλες τις φορές που μου είχε συμβεί εμένα. Το ξέρω είναι κακία αλλά δεν ήταν προσωπικό.

Και κάπου εδώ, μετά από αυτή την διήγηση πόνου, θα ήθελα να αφήσω τον Kelvin να αποφασίσει τι θα γίνει με αυτό το θέμα. Λοιπόν, Kelvin τι λες;