Όταν είδαμε την είδηση στον Independent με τίτλο «Αυτή η διαφήμιση τσίχλας κάνει τον κόσμο να κλαίει» το θεωρήσαμε λίγο υπερβολικό.
Πως μπορεί μια διαφήμιση τσίχλας να συγκινήσει; Και μετά είδαμε το βίντεο. Μέχρι τη μέση είπαμε «σιγά, κοινότυπο». Αλλά στο τέλος γίνεται η ανατροπή. Δεν θα γράψουμε περισσότερα. Δείτε το βίντεο μέχρι το τέλος και αποφασίστε. Εμείς πιστεύουμε ότι κι εσείς θα συγκινηθείτε (τι, όχι;)
Το βίντεο πάντως έχει γίνει viral και μέχρι στιγμής το έχουν δει πάνω από 2,5 εκατ. φορές από το alldaynews.gr
1. Δεν είναι εύκολο να χαιρετάς τον άλλο καμία από τις 467 φορές που φεύγει.
Μπορεί να έχεις γίνει και το πρώτο μαντήλι σε σταθμούς τρένων, λεωφορείων και τα σχετικά. Κάθε φορά όμως που χαιρετάς τον αγαπημένο σου, πονάει ακριβώς όσο η προηγούμενη και η επόμενη. Δεν συνηθίζεται ο αποχωρισμός, πώς να το κάνουμε τώρα! Μπορεί να κλαις, μπορεί να κολλάς το πρόσωπο σου στο τζάμι του τρένου μέχρι να φύγει, μπορεί απλά να ξεκινάς το countdown μέχρι την επόμενη συνάντηση.
2. Περιορισμένος διαθέσιμος χρόνος και άγχος να προλάβετε τα πάντα.
Να περάσετε χρόνο μόνοι σας, να κάνετε πράγματα με φίλους, να είστε συνεπείς σε υποχρεώσεις και φυσικά ... οι μέρες περνούν πριν καν το καταλάβετε.
3.Οι καθημερινές σου βέβαια είναι πιο χαλαρές.
Και να θες να τον δεις δεν μπορείς. Μετά την κουραστική μέρα στη δουλειά ή τη σχολή, δεν έχεις να στολιστείς και να βαφτείς για τον αγαπημένο σου - του αρκεί ν' ακούσει τη φωνή σου στο τηλέφωνο, ακόμη και αν είσαι πιο κουρασμένη και απεριποίητη από ποτέ.
4. Μηνύματα, μηνύματα, πολλά μηνύματα, κι άλλα μηνύματα.
Κάπως πρέπει να μοιραστείτε την καθημερινότητα σας εφόσον δεν την βιώνετε μαζί. Ναι θα είσαι η σπαστική στις παρέες που κάθεσαι με το κινητό στο χέρι, γράφεις όλη την ώρα και χαζογελάς.
5. Μαθαίνεις να εμπιστεύεσαι τον άλλο.
Ακόμη και αν η εμπιστοσύνη κλονίζεται κάπου στη διαδρομή, υπάρχει μέσα σου.
6. Το πιο ευχάριστο mail που λαμβάνεις είναι αυτό που ξεκινάει ‘’ Μόλις πραγματοποιήσατε την online κράτηση του εισιτηρίου σας για … ‘’.
Κάπως έτσι, περνάς το μήνα σου κρατώντας χρήματα για εισιτήρια, ετοιμάζοντας πράγματα, ταξιδεύοντας και όλο αυτό ξανά και ξανά.
7. Η καρδιά σου χοροπηδάει σαν τρελή κάθε φορά που βρίσκεστε, είτε έχετε κάνει 5 μέρες να βρεθείτε είτε 5 εβδομάδες.
Το ιδανικό είναι να συμβαίνει όπως στις ταινίες, που παρατάει ο τύπος την βαλίτσα του αδιάφορα και αγκαλιάζει την κοπέλα του που τρέχει καταπάνω του.
8. Ζηλεύεις όλα τα υπόλοιπα ζευγάρια του σύμπαντος. Ειδικά αυτά που αγκαλιάζονται στις κυλιόμενες του supermarket, που φιλιούνται στις καφετέριες, που είναι χέρι- χέρι στο cinema.
Αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο κάθε άνθρωπος αντιδρά και αγαπά με διαφορετικό τρόπο, ίσως, δεν θα πρέπει να έχουμε μια αυστηρά συγκεκριμένη ιδέα για το πως πρέπει να είναι οι σχέσεις στην έναρξη και την πορεία τους.
Σύμφωνα με το huffingtonpost.gr ο κάθε άνθρωπος έχει μοναδικές περιστάσεις, ανάγκες και προσδοκίες.
Οι σχέσεις θέλουν δουλειά, συνεργασία και αυτογνωσία. Αυτό συμβαίνει γιατί πρώτα περνούν από τις Συμπληγάδες της Λογικής και επιπλέον κάνουν συνεχείς στάσεις στο «παρελθοντικό αποθηκευτικό» του κάθε ανθρώπου. Εκεί που βρίσκονται όλες οι προηγούμενες εμπειρίες, οι φόβοι, τα απωθημένα, οι απορρίψεις.
Παρόλα αυτά κάποια σημάδια σου δείχνουν ξεκάθαρα για το αν αξίζει να συνεχίζεις να χτυπάς σε μια πόρτα που δεν θα ανοίξει ποτέ για σένα. Είναι η βάση και τα απολύτως αυτονόητα για να πας παρακάτω.
Κάποιος που ενδιαφέρεται να σε γνωρίσει και θέλει να είσαι στην ζωή του, θα βρει πάντα χρόνο, τρόπο και διάθεση να το κάνει. Οι μικρές θυσίες αξίζουν τον κόπο. Δεν είσαι ποτέ αγγαρεία για τον άλλον αλλά ευχαρίστηση. Δεν υπάρχει μυστικοπάθεια και ασυνέπεια. Αν αντιθέτως αποφεύγει και ακυρώνει συνεχώς τις συναντήσεις σας, αγνοεί τις κλήσεις σου, εξαφανίζεται για μέρες και αδιαφορεί για ό,τι συμβαίνει και στην δική σου ζωή- μάλλον είναι κάπου άλλου ή απλά δεν θέλει να είναι εκεί που είσαι εσύ. Ακόμη και αν δεν έχει πάντα την ευγενή καλοσύνη να το παραδεχτεί ανοιχτα.
Η έλλειψη ενδιαφέροντος, οι περίεργες και άσχημες συμπεριφορές δεν έχουν να κάνουν πάντα με την αξία και τη συμπεριφορά σου. Με το αν σε θέλει ή του/ της αρέσεις διότι κάτι τέτοιο μπορεί και να ισχύει. Οι σχέσεις όμως δεν κτίζονται σε «τουριστικό ενδιαφέρον». Διαφοροποιούνται από το φλερτ, τις γνωριμίες μιας νύχτας και τις κοινωνικές επαφές.
Ας μη ξεχνάμε ότι θα υπάρχει πάντα μια κατηγορία ανθρώπων που ανεξάρτητα από ποιον θα γνωρίσουν, δεν ξέρουν, δεν θέλουν ή δεν μπορούν να είναι με κάποιον άλλον σε μια υγιή αμφίδρομη σχέση.
Όταν γνωρίσουν κάποιον που εκφράζει με ειλικρίνεια τα συναισθήματα του και κινείται λίγο πιο βαθιά από την επιφάνεια, οπισθοχωρούν πανικόβλητοι. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν συνηθίσει να κυνηγούν άπιαστες καταστάσεις, να τους φέρονται άσχημα ή να είναι σε σχέσεις χωρίς καμία συναισθηματική εμπλοκή, με άτομα απόμακρα και εγωκεντρικά. Στην ουσία έχουν συνηθίσει να είναι μόνοι με τους φόβους τους.
Αξίζει να διεκδικούμε και να προσπαθούμε όταν θέλουμε κάποιον τόσο πολύ; Αξίζει να συνεχίζουμε να δεχόμαστε τους κραδασμούς και τα χτυπήματα για μια σχέση που θεωρούμε σημαντική; Ο καθένας μπορεί να επιλέξει ό,τι πιστεύει ότι του αξίζει, αρκεί να μην τρέφει ψευδαισθήσεις.
Αρκεί να μην μπερδεύει τον εγωισμό με την αυτοεκτίμηση. Το αληθινό πάθος και την αγάπη με την εμμονή και την φαντασίωση. Τις προκλήσεις και τρικυμίες μιας ισότιμης σχέσης με το τοξικό μοτίβο ενός αταίριαστου έρωτα, ενός έρωτα χωρίς ανταπόκριση.
Να θυμάστε ότι ένας μεγάλος έρωτας μπορεί να περάσει από 40 κύματα. Μπορεί να είναι αντισυμβατικός. Μπορεί να μην κρατήσει για πάντα. Είναι όμως, πάντα αμοιβαίος. Και αυτή είναι η ανεξίτηλη ομορφιά του.
Μερικές φορές δεν χρειάζεται να είναι κάτι τρανταχτό όπως μια απιστία, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που φανερώνουν πως το ταίρι σου δεν είναι και τόσο ιδανικό.
Κι επειδή το «ιδανικό» είναι έτσι κι αλλιώς μεγάλη παγίδα, η σωστή διατύπωση είναι πως δεν πλησιάζει καν στο ιδανικό αλλά είναι περισσότερο μια διαίσθηση που έχεις παρά γεγονότα που μιλούν.
Κι όμως έχεις γεγονότα που μιλούν έχεις όμως είσαι πολύ απασχολημένη με τις λίστες προτερήματα/μειονεκτήματα και τα διλήμματα που δεν τους έχεις δώσει τη δέουσα προσοχή με τα παραδείγματα από το agapimono.gr.
Γι’αυτό το λόγο κάναμε εμείς ένα μικρό ξεκαθάρισμα για εσένα που ελπίζουμε να σου ανοίξει λίγο τα μάτια:
Είναι «μανούλα» στην απολογία
Ο λαός το λέει «από τότε που βγήκε το “συγγνώμη” χάθηκε το φιλότιμο» και οι Αμερικανοί «αντί να ζητάς συνεχώς συγγνώμη βρες τον τρόπο να συμπεριφέρεσαι έτσι ώστε να μη χρειάζεται να απολογείσαι». Αν σου έκανε εντύπωση το πόσο εύκολο το είχε το «συγγνώμη» από την αρχή της σχέσης είναι επειδή ήθελε να τεστάρει την ανοχή σου και το πόσο εύκολα συγχωρείς. Είχα κάποτε δεσμό με έναν τύπο που είχε φοβία δέσμευσης και μου ακύρωνε συχνά τα σχέδια που είχαμε κάνει, απολογούμενος με τον πιο κινηματογραφικό τρόπο μετά. Κάποια στιγμή ευτυχώς συνειδητοποίησα πως προτιμώ ένα «αντίο» παρά τις συνεχείς «συγγνώμες».
Δεν κάνεις σχέδια με άλλους γιατί περιμένεις το δικό του τηλεφώνημα
Σε σύνδεση με το προαναφερόμενο παράδειγμα μια συνέπεια της ζωής μου με τον άντρα με φοβία δέσμευσης ήταν πως οι συναντήσεις μας προέκυπταν τελευταία στιγμή αφού οποιοδήποτε μελλοντικό σχέδιο (ακόμα και το «πάμε αύριο σινεμά») ήταν μια μορφή δέσμευσης. Έτσι, για να μπορώ να τον βλέπω φρόντιζα να έχω ελεύθερο το πρόγραμμα μου. Αυτό πρακτικά σήμαινε πως ούτε εγώ πήγαινα σινεμά με τους φίλους μου αφού δεν ήθελα να αφήσω κάποιον μόνο στη σκοτεινή αίθουσα μόλις λάμβανα τηλεφώνημα του άλλου ή έδινα την απάντηση «αν είναι θα έρθω να σας βρω εγώ στο μπαρ», όταν δηλαδή θα είχα περάσει 3 ώρες πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας ειδοποίησή του. Μαζί με τις άχρηστες συγγνώμες συνειδητοποίησα πως δεν γινόταν να μην έχω προσωπική ζωή για λίγες στιγμές στη δική του ζωή.
Η σχέση μαζί του θυμίζει το απαιτητικό project στη δουλειά
Οι ωραιότερες σχέσεις της ζωής μου ήταν αυτές που ήρθαν πολύ φυσικά. Ήταν σχεδόν σαν να μην κούνησα το δαχτυλάκι μου, να μην αναρωτήθηκα αν αυτό που έκανα ήταν σωστό ή λάθος, όλα να προχώρησαν ομαλά, ήταν πολύ απλά η περίπτωση του «δύο άνθρωποι βρέθηκαν στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή και ήθελαν τα ίδια πράγματα». Αν νιώθεις πως πρέπει να προσπαθήσεις πολύ σκληρά για αυτή τη σχέση κι έχεις ξεχάσει πως ο λόγος που σχετιζόμαστε με τους άλλους είναι για να είμαστε ευτυχισμένοι τότε έχεις μπερδέψει τη σχέση με το καταναγκαστικό έργο.
Και τέλος, το κλασικό μα πέρα για πέρα αληθινό:
Οι πράξεις του δεν ανταποκρίνονται στα λόγια του
Αν είχα πάει σε κάθε εκδρομή που μου έχει τάξει γκόμενος τώρα θα έπρεπε να ονομάζομαι Φιλέας Φογκ (Ο ήρωας του «Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες»). ΟΚ. κι άντε να δεχτώ πως στην αρχή λέγονται πολλά πράγματα πάνω στον ενθουσιασμό και πως η καθημερινότητα σε παρασύρει και πολλά από αυτά που σχεδίαζε δεν μπορεί να τα πραγματοποιήσει, αλλά κάποια στιγμή κάτι θα πρέπει να κάνει πράξη. Είναι πολύ πιο τίμιο να μη σου «τάζει» ο άλλος τίποτα και να αποφασίζεις εσύ αν σου κάνει ή όχι. Ακόμα πιο ντόμπρο αν κάνει πράξεις χωρίς ανακοινώσεις. Αλλά αν στην αναλογία λόγια-έργα η ζυγαριά γέρνει προς την πρώτη πλευρά, ξέρεις πως δεν κάνει για εσένα.
Οσο και να το αποφεύγεις, θα έρθει η στιγμή που οι γονείς σου θα γνωρίσουν το αγόρι σου! Μπορεί να μην ήθελες να κανονίσεις εσύ αυτή τη συνάντηση γιατί φοβήθηκες ότι ο τύπος θα φρικάρει και θα νομίζει πως το βλέπεις πιο σοβαρά απ' ότι θα πρεπε (γάμοι και τα σχετικά).
Τα γενέθλια σου, η γιορτή σου και το πτυχίο σου όμως είναι μερικές καλές αφορμές ώστε να γνωριστούν η οικογένεια σου με τη σχέση σου. Ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζονται τα αγαπημένα σου πρόσωπα και να τα πηγαίνουν καλά. Αν όμως η συνάντηση δεν πάει τελικά τόσο καλά όσο υπολογίζαμε και τον αντιπαθήσουν, τότε τι κάνεις;
Οι γονείς σου πάντα ξέρουν κάτι παραπάνω από σένα - βλέπεις έχουν και περισσότερες εμπειρίες. Δε σου λέω ότι πέφτουν πάντα μα πάντα μέσα, αλλά συνήθως το ένστικτο του γονέα είναι ισχυρό κι αυτό πρέπει να τους το αναγνωρίσεις. Όσο και να σέβεσαι τη γνώμη τους πάντως, δεν υπάρχει λόγος να χωρίσεις ή να δεις με άλλο μάτι τον τύπο επειδή οι γονείς σου έτυχε να μην τρελαθούν μαζί του. Εξάλλου, υπάρχει και ο παράγοντας ''κανείς δε θα είναι αρκετά καλός για να βγει με το παιδί μου'' που μαστίζει αρκετούς γονείς σύμφωνα με το yolo.gr. Φυσικά, αν αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι οι γονείς σου έχουν όντως μερικούς καλούς λόγους για να μην εγκρίνουν τον τύπο, μπορείς να τους ευχαριστήσεις κιόλας που σου άνοιξαν τα μάτια. Μέχρι τότε, κάνε κάτι από τα παρακάτω ώστε να την παλέψεις ανάμεσα στα δυο αντίπαλα στρατόπεδα:
1. Κατανόησε τη στάση τους. Μην τα βάζεις μαζί τους, δε φταίνε σε κάτι, ίσα ίσα είναι ειλικρινείς και σου λένε τη γνώμη τους. Δεν έχουν κάτι να κερδίσουν, γι' αυτό και η άποψη τους είναι από τις πιο αντικειμενικές που θα ακούσεις στη ζωή σου. Συζήτα μαζί τους (χωρίς να γκρεμίσεις το σπίτι από τα νεύρα σου κάθε φορά που θα ακούς κάτι που δε θα σου αρέσει) ώστε να κατανοήσεις για ποιο λόγο το αγόρι σου στα μάτια τους δεν κάνει για σένα. Μπορεί να έχουν λανθασμένη άποψη και με την κουβέντα σας να τη διορθώσεις ή να σε πείσουν ότι όντως δεν κάνει για σένα. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η κουβέντα αξίζει να γίνει.
2. Μην απαντάς στην κριτική τους με κριτική. Εφόσον ρώτησες την άποψη τους, θα την ακούσεις κιόλας, είτε συμφωνείς μ' αυτή, είτε όχι. Να μην αντιδράς άσχημα, ώστε να εκφράσουν ακριβώς αυτό που σκέφτονται. Ναι είναι μεγαλύτεροι, ναι έχουν ζήσει άλλα πράγματα, ναι μπορούν να δουν περισσότερα απ' όσα βλέπεις εσύ, ναι κάτι παραπάνω ξέρουν.
3. Μην αρχίζεις να κρύβεις πράγματα. Το να σταματάς να τον αναφέρεις μέσα στο σπίτι δεν είναι λύση. Μπορείς να μιλάς κανονικότατα γι΄αυτόν, να λες ότι θα τον δεις ή ότι θα πάτε εκδρομή, ότι σου πήρε ένα δώρο ή ότι θα βγείτε για καφέ, οτιδήποτε τέλος πάντων θα ήθελες να μοιραστείς ιδανικά με τους γονείς σου υπό κανονικές συνθήκες.
4. Μίλα στο αγόρι σου ... με προσοχή όμως. Να φιλτράρεις βέβαια το τι λες γιατί δε θέλεις να τους αντιπαθήσει κι αυτός. Δε χρειάζεται να του πεις πολλά, είτε απλά ότι θέλεις να τον φέρεις πιο κοντά με τους γονείς σου είτε ότι δε νιώθουν καλά να σε βλέπουν με το αγόρι σου οπότε δε θα βρεθείτε σύντομα όλοι μαζί πάλι. Πες ότι νιώθουν άβολα, μια χαρά πειστικό είναι. Κάπως έτσι του δείχνεις ότι υπάρχει ένα μικρό θεματάκι χωρίς να δώσεις στεγνά τους γονείς σου. Ούτε τον αφήνεις στο μαύρο σκοτάδι αλλά δεν τον πληγώνεις κιόλας. Είναι μεγάλη απογοήτευση να ξέρεις ότι οι γονείς του άλλου δε θέλουν ούτε να σε βλέπουν - από πρώτο χέρι στο λέω κι αυτό.
5. Να αναφέρεις τις καλές πλευρές του αγοριού σου. Πόσο σε προσέχει, πόσο ωραία περνάτε και τα σχετικά. Δε σου λέω να βγάζεις πράγματα από το μυαλό σου, δε θα λες ψέματα εξάλλου. Ό,τι καλό έχει φρόντισε να το ξέρουν, είτε κι αν πρόκειται για το εξοχικό του στη Μάνη (σόρρυ που γίνομαι πεζή, όλα τα κοιτούν οι γονείς σήμερα).
6. Κανόνισε συνάντηση μετά από καιρό. Κυρίως για να δεις πως πάει το πράγματα. Άλλαξαν γνώμη άραγε; Έπιασαν τόπο οι προσπάθειες σου; Μήπως έχει μαλακώσει κάπως η στάση τους απέναντι του; Θα δεις ότι μετά τη συνάντηση - που δε χρειάζεται να πάρει και ώρες - θα μπορείς να κρίνεις αν διορθώνεται η κατάσταση ή αν είναι χαμένη υπόθεση.