Στην εκπομπή «ΕΡΤ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» με τη Μαριλένα Κατσίμη, με κύριο θέμα συζήτησης το σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, συμμετείχε σήμερα ο βουλευτής Ηλίας Καματερός, σχολιάζοντας την πολιτική επικαιρότητα με τον βουλευτή της Ν.Δ. Βασίλη Οικονόμου και το στέλεχος του Κ.Κ.Ε. Αλεξάνδρα Μπαλού.

Ο Ηλίας Καματερός υπερασπίστηκε την προσπάθεια της κυβέρνησης να απαλλάξει τη χώρα από τα μνημόνια, να οργανώσει την ανάπτυξη της οικονομίας και να προστατεύσει τους αδύναμους. «Δίνουμε καθημερινά μάχες, αγώνα ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό που έχει επικρατήσει στην Ευρώπη και θέλει να διαλύσει το κοινωνικό κράτος» τόνισε χαρακτηριστικά. 

Σε αυτό το συνολικό σχεδιασμό εντάσσεται και το συνταξιοδοτικό, το οποίο βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Η πρόταση στηρίζεται σε ρήτρα ανάπτυξης, σημείωσε, τονίζοντας ότι οι συντάξεις θα αυξάνονται όσο αυξάνεται το ΑΕΠ και ο πλούτος της χώρας.

Κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία για μεγάλες ευθύνες στην κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος αλλά και «φοβερή υποκρισία» όταν έλεγε ΝΑΙ σε ΟΛΑ και καλούσε την κυβέρνηση να δεχτεί ότι πρότειναν οι δανειστές.

Όσον αφορά στην πρόταση για το συνταξιοδοτικό, ο Δωδεκανήσιος βουλευτής τόνισε ότι η κυβέρνηση στηρίζει τον κοινωνικό και αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος. Διασφαλίζει να μην περικοπούν οι συντάξεις των χαμολοσυνταξιούχων και εγγυάται τις συντάξεις για τους νέους συνταξιούχους, που κινδυνεύουν από την κατάρρευση του συστήματος για την οποία ευθύνονται οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Παράλληλα συμπλήρωσε ότι το σχέδιο της κυβέρνησης καλύπτει με Εθνική Σύνταξη ακόμα και τους ανασφάλιστους.

Τέλος αναγνώρισε ότι απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και ανάπτυξη της οικονομίας για να αυξηθεί συνολικά το επίπεδο κοινωνικών παροχών στη χώρα μας που έχει υποχωρήσει μετά τις πολιτικές των τελευταίων χρόνων και δεν περιορίζεται αποκλειστικά στις συντάξεις.

Ολόκληρη τη συζήτηση με τη συμμετοχή του Ηλία Καματερού, από το 7΄ 20΄΄, μπορείτε να παρακολουθήσετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

http://webtv.ert.gr/katigories/enimerosi/05ian2016-ert-enimerosi-0800-1000/

Αποχαιρετίσαμε το 2015 με πολλά γεγονότα. Η Ελλάδα βίωσε όχι μόνον την παράταση της κρίσης και της αγωνίας, αλλά και την τραυματική εμπειρία της οικονομικής κατάρρευσης, με κλειστές τράπεζες, capital controls, νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, αύξηση της ανεργίας, έλλειψη ρευστότητας, ασφυξία στην επιχειρηματικότητα και επιβολή αμέτρητων φόρων.

Ειδικά το προσφυγικό πρόβλημα, έλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις από την ανάληψη των καθηκόντων της συγκυβέρνησης Σύριζα - ΑΝΕΛ και έγινε αιτία να μετατραπεί το Αιγαίο σε έναν απέραντο υγρό τάφο για αθώα θύματα, να δημιουργηθούν τεράστια κοινωνικά προβλήματα στα νησιά μας και να καταστραφεί ο τουρισμός από τις συνεχείς ροές.
Η χώρα μας έζησε τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις (συμπεριλαμβανομένου και του δημοψηφίσματος) ενώ η κυβέρνηση που εκλέχτηκε στις αρχές του 2015 φέρνοντας δήθεν την ελπίδα, κατάφερε να φέρει τον ελληνικό λαό στους πρώτους δείκτες απαισιοδοξίας με συντριπτικά ποσοστά.
Τα ψέματα και οι υποσχέσεις του κ. Τσίπρα ότι θα 'έδιωχνε την τρόικα' και θα 'χόρευαν οι αγορές τσιφτετέλι μαζί με την Μέρκελ', έγιναν στάχτη μέσα σε λίγους μήνες ενώ η τρόικα έγινε... θεσμός και κουαρτέτο.
Η συγκυβέρνηση έβαζε παντού υπογραφές χωρίς δεύτερη σκέψη και περνούσε νόμους με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου -μέχρι και τις τελευταίες ημέρες του έτους- αγνοώντας τον λαό που ψήφισε 'ΟΧΙ' στο δημοψήφισμα αλλά προέκυψε ΝΑΙ και νέο μνημόνιο!
Το 2015 διαπιστώσαμε ότι το Grexit δεν είναι ένα αλλά περισσότερα. Η χώρα δεν κινδυνεύει να βγει μόνο από το ευρώ αλλά και από τη Σένγκεν -και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμη μας επιφυλάσσουν...
Και από ό,τι φαίνεται η Ελλάδα επέστρεψε στα ίδια. Επανήλθε στην αβεβαιότητα και στο σημείο μηδέν, ίσως και χαμηλότερα.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, η Νέα Δημοκρατία κλήθηκε να κάνει την αυτοκριτική της. Μετά από μια παρατεταμένη εσωκομματική εσωστρέφεια που επέφερε τριγμούς στην παράταξη ένθεν και ένθεν, οι εσωκομματικές κάλπες ανέδειξαν την αποφασιστικότητα των εκλογέων να βγουν μπροστά στην πρώτη γραμμή και να δώσουν την μάχη για το αύριο της χώρας.
Σε μια εποχή όπου σημειώνεται συνεχής απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών, υπάρχει κόσμος που αντιστέκεται και έχει αποφασίσει την αλλαγή δίνοντας την δύναμη στη Ν.Δ. με εκλογή νέου προέδρου.
Το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας θα καταγραφεί ξεκάθαρα δημοσκοπικά στο επόμενο χρονικό διάστημα και η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη θα καταστεί η εναλλακτική κυβερνητική λύση για την Ελλάδα.

Και βέβαια, η Ν.Δ. δεν πρέπει να παρέχει συναίνεση 'αλά καρτ' στην κυβέρνηση όπως αφήνουν κάποιοι να εννοηθεί.
Η υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η μοναδική εχέγγυα λύση για την παράταξη και για να ξαναβρεί η χώρα την θέση που της αρμόζει στην Ευρώπη.
Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα απαιτεί σκληρή αντιπολίτευση, με σοβαρές προτάσεις, στήριξη στις μεταρρυθμίσεις, διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους με γνώμονα την ανάπτυξη.
Στόχος είναι τώρα το άνοιγμα στο 'Κέντρο', ο διάλογος με την κοινωνία και η ανασυγκρότηση και ανασχεδιασμός του κόμματος ώστε να γίνει η κόμμα η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη που θα βγάλει την Ελλάδα από το τέλμα όπου έχει βαλτώσει. Το κλειστό κόμμα πρέπει να τελειώσει. Η Ν.Δ. πρέπει να γίνει ξανά το στήριγμα της μεσαίας τάξης.
Λίγες μέρες πριν από τη διεξαγωγή του δεύτερου γύρου των εσωκομματικών εκλογών, απευθύνω κάλεσμα στους πολίτες να προσέλθουν και πάλι στις κάλπες για τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ και να δώσουν ψήφο στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Γιατί η υποψηφιότητά του έχει ευρωπαϊκό προφίλ, αποτελεί την μοναδική σοβαρή και φερέγγυα υποψηφιότητα για την αρχηγία της Ν.Δ. και την αυριανή ηγεσία της χώρας.
Πέρα και πάνω από προσωπικές εμπάθειες και προεκλογικά... γραμμάτια που κάποιοι θέλουν να εξαργυρώσουν σε διορισμένες θέσεις και σε 'θώκους', είναι η ώρα να ακουστεί η φωνή της βάσης και να αποκτήσουν τα τοπικά όργανα ρόλο και ουσιαστική συμμετοχή.

Ιωάννης Παππάς
τ.βουλευτής, Μέλος Π.Ε. της Ν.Δ.
Οικονομολόγος

Είτε λόγω σύγχυσης, επιπολαιότητας και ανεπάρκειας, είτε επειδή απλώς ο άκρατος προεκλογικός λαϊκισμός συγκρούστηκε μετωπικά με την πραγματικότητα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. αναγκάστηκε να δείξει την ευλυγισία της: τα πισωγυρίσματα και οι παλινωδίες του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του χάραξαν μια εθνική πολιτική που πολύ συχνά έμοιαζε να χαράσσεται με αλλεπάλληλες κωλοτούμπες.

Από τη Μόσχα στον Ολαντρέου, στις Σκουριές και τις περικοπές μισθών...για να μη μειωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες.

Από τις προσδοκίες για τη χρηματοδότηση-διάσωση που θα ερχόταν από τη Μόσχα και το «ξανθό γένος» έως την πάλαι ποτέ χλεύη για τον «Ολαντρέου», που μετατράπηκε σε υποκλίσεις και εναγκαλισμούς Τσίπρα - Ολάντ, η κυβέρνηση έχει στο ενεργητικό της πολυπληθείς και πολυποίκιλες κωλοτούμπες και ετοιμάζεται για ακόμη περισσότερες. Σε αυτό το πλαίσιο εξηγούνται φαινόμενα όπως η φορολόγηση των αγροτών και οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και η επάνοδος στην κυριολεξία (τρόικα, μνημόνιο), αντί των ευφημισμών τους (θεσμοί, πρόγραμμα). 

Οι προεκλογικοί λεονταρισμοί με το σαματατζίδικο κλείσιμο των Σκουριών ακυρώνονται σιωπηρά και τεχνηέντως, ο ΑΔΜΗΕ προχωρά προς την ιδιωτικοποίηση-ταμπού της ΔΕΗ, ο κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης παραιτήθηκε για λόγους ηθικής τάξης αφού όμως ψήφισε το μνημόνιο, ενώ ο κ. Καμμένος μπορεί να γράψει στη διαθήκη του ότι, όταν χρειάστηκε, έβαλε τον φίλο και εταίρο του στην κυβέρνηση κ. Τσίπρα να καταπιεί τα ίδια του τα λόγια όταν εξήγγειλε περικοπές στις στρατιωτικές δαπάνες. Ο δε κ. Καμμένος, ο οποίος πάλεψε και κέρδισε την απρόσκοπτη χρηματοδότηση για τα αεροπλάνα-σαπάκια του, παρά τον φυσικό του όγκο, εξετέλεσε άψογα την άσκηση της κυβίστησης παραμένοντας αμετακίνητος στη θέση του ακόμη και αφού επιβλήθηκε η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, κάτι που ο ίδιος χαρακτήριζε αιτία αυτόματης αποχώρησής του από την κυβέρνηση.

Παράλληλο πρόγραμμα

Άρον άρον απόσυρση

Κάθε συζήτηση περί «παράλληλου προγράμματος» δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια δικαίωσης της προαιώνιας ελληνικής κουτοπονηριάς. Κατά την επική φράση του κ. Νίκου Φίλη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. υπέγραψε ένα μνημόνιο 86 δισ. εν είδει ελιγμού. Πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ακόμη και ο υποτιθέμενος ορθολογιστής Ευκλείδης Τσακαλώτος απηύθυνε έκκληση στον ελληνικό λαό να ψηφίσει ξανά ΣΥΡΙΖΑ ώστε να «υλοποιήσουμε το παράλληλο πρόγραμμα».

Ο λαός, ως έναν βαθμό, ανταποκρίθηκε, περιμένοντας την εφαρμογή των αντισταθμιστικών μέτρων που θα έπαιρνε η κυβέρνηση για να απαλύνει το άχθος του μνημονίου. Ομως, όπως ήταν εξαρχής δεδομένο, στο παράλληλο πρόγραμμα που προσπάθησε να θεσμοθετήσει η κυβέρνηση, οι δανειστές απάντησαν απλώς: «Αν το εφαρμόσετε, ξεχάστε τη δόση του 1,1 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο». Οπότε ο αντιπρόεδρος Γιάννης Δραγασάκης, με τη μορφή του οποίου ταυτίστηκε η προώθηση του παράλληλου προγράμματος, υποχρεώθηκε σε άτακτη υποχώρηση και, παρά το σεβάσμιον της ηλικίας του, σε μια άψογα εκτελεσμένη πλην ατιμωτική κυβίστηση. Το «παράλληλο» αποσύρθηκε ελάχιστες μόνο ώρες μετά την υποβολή του και, πιθανότατα, θα παραμείνει για πάντα ένα από τα θνησιγενή σπέρματα της παρούσας κυβέρνησης. 

Εκλογές

Αλλο ένα ΟΧΙ  που έγινε ΝΑΙ
Στις 10 Αυγούστου η κυβερνητική εκπρόσωπος Ολγα Γεροβασίλη διαβεβαίωνε ότι δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών. Στις 20 Σεπτεμβρίου οι Ελληνες προσέρχονταν στις κάλπες επί της ουσίας για να συντρέξουν τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έπρεπε να απαλλαγεί από τα ατίθασα, συνεπή αριστερόφρονα στελέχη του. Ο κ. Τσίπρας ξεφορτώθηκε τις περιττές περισπάσεις, για το περιττό, όμως, των εκλογών άφησε να προβληματίζονται ηγέτες παρατάξεων όπως η Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι, κόμματα τα οποία απογυμνώθηκαν και εξετέθησαν, εξ ου και εισήλθαν σε φάση εσωτερικής κρίσης. 

Πρόσφυγες

Κατάργηση Σένγκεν όποτε βολεύει

Επί Τασίας Χριστοδουλοπούλου οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που έφταναν στην Ελλάδα λίγο-πολύ ήταν προικισμένοι με ικανότητες φακίρη, εφόσον «εξαφανίζονταν», αφού προηγουμένως «λιάζονταν». Ομως, η χίπικη και απολύτως ελευθεριακή προσέγγιση στην αντιμετώπιση ενός τεράστιου προβλήματος από την αρμόδια αναπληρώτρια υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής της αρχικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ προσφερόταν επίσης για μια ακόμη πιο επικίνδυνη ερμηνεία: χρησιμοποιώντας το άνοιγμα των συνόρων ως απειλή αντιποίνων, ο κ. Πάνος Καμμένος τον περασμένο Απρίλιο διεμήνυε στους Ευρωπαίους ότι αν δεν σταματήσουν το οικονομικό bullying στην Ελλάδα, κύματα μεταναστών από τη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων και τζιχαντιστών, θα πλημμύριζαν τη Δύση με τις ευλογίες του ελληνικού κράτους που θα τους χορηγούσε, πάντα κατά τον ηγέτη των ΑΝ.ΕΛ., ταξιδιωτικά έγγραφα. 

Μετά το μακελειό στο Παρίσι, την υπερδιόγκωση της μεταναστευτικής ροής και την πίεση που δέχτηκε η Ελλάδα για να φυλάξει τα σύνορα της Ευρώπης, η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε να εγκαταλείψει άρον άρον τα όποια εναλλακτικά δόγματα για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης. Υπουργοί (Γιάννης Μουζάλας, Νίκος Τόσκας) έφτασαν να ικετεύουν μέσω επιστολών τους προς την Κομισιόν να μην αποβληθεί η χώρα από τη Συνθήκη Σένγκεν. 

ΕΝΦΙΑ

Ο «φόρος-έκτρωμα» καλά κρατεί...
Πριν από την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ΕΝΦΙΑ ήταν ένας «φόρος παράλογος», ένας «φόρος-αίσχος», ένα «παράνομο και άδικο έκτρωμα» κ.ο.κ., το οποίο θα αποκαθιστούσε αμέσως η κυβέρνηση υπό τον κ. Τσίπρα.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μάλιστα, δίνοντας πρώτος το παράδειγμα της αντίστασης και της ανυπακοής, άλλοτε δήλωνε δημοσίως ότι δεν θα πλήρωνε τον ΕΝΦΙΑ που του αναλογούσε, άλλοτε ότι θα κατέθετε ισόποση δωρεά στο ΚΕΘΕΑ, άλλοτε ότι δεν είναι καν υπόχρεος εφόσον διαμένει σε ενοικιαζόμενο διαμέρισμα κ.λπ. 

Πέρα από την «παχυσαρκία» των λέξεων, ο ΕΝΦΙΑ, σχεδόν μετά από έναν χρόνο διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο παραμένει και δαγκώνει εκατομμύρια Ελληνες αδιακρίτως, αλλά ανθίσταται σε οποιαδήποτε προσπάθεια εξορθολογισμού του (όπως ο συντονισμός του με τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων). Και, εντελώς αμείλικτος, ο ΕΝΦΙΑ δείχνει τα δόντια του ακόμη και στο Χαμόγελο του Παιδιού.

Κόκκινα Δάνεια 

Σε ιδιώτες, πριν αλέκτορα...

Περήφανο μπαϊράκι και κάρφος στο μάτι των δανειστών ήταν για την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η ευνοϊκή για τους οφειλέτες του Δημοσίου ρύθμιση των 100 δόσεων. Ομως, μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, το μέτρο αποδυναμώνεται σημαντικά και πιθανώς οδεύει προς ακύρωση στην πρακτική του εφαρμογή. Διότι πλέον οποιαδήποτε καθυστέρηση, έστω και λίγων ημερών, συνεπάγεται τον αυτόματο αποκλεισμό του οφειλέτη από τη ρύθμιση των 100 δόσεων.

Συμβολικό Βατερλό για την κυβέρνηση και την όποια αριστεροσύνη της είναι και η υποχρεωτική εκποίηση των κόκκινων δανείων σε τρίτους - εν προκειμένω στα αδυσώπητα distress funds. Εάν δε στα funds περάσουν και τα στεγαστικά δάνεια, τότε θα ολοκληρωθεί -και όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ και τα δομικά του ιδεολογήματα, αλλά και για μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού- μια άνευ προηγουμένου πανωλεθρία.

Συναίνεση 

Τότε αποχωρούσε, τώρα εκλιπαρεί

Μεταξύ οργής και απογοήτευσης κινήθηκε συναισθηματικά ο πρωθυπουργός αποχωρώντας από το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, το οποίο συγκάλεσε στις 28 Νοεμβρίου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πάντως, ο κ. Τσίπρας κακώς εξεπλάγη, εφόσον μόλις πριν από δύο μήνες ήταν ο ίδιος που εξαπέλυε το εμπρηστικό προεκλογικό δίλημμα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Το εκκρεμές των δικών του διαθέσεων μπορεί να εκτελεί τις αιωρήσεις του ανάμεσα στην πόλωση και την έκκληση για υπερκομματική συσπείρωση.

Μνημόνιο

Δεν το ’σκισε, το φούσκωσε στα 86 δισ. 

Με ένα πρόγραμμα που διασωληνώνει την ελληνική οικονομία μεταγγίζοντας 86 δισ. ευρώ, αλλά με παράλληλη αφαίμαξη του λαού με βαριά φορολογικά και άρα υφεσιακά μέτρα, χωρίς καμία ρητή αναφορά στη μείωση του χρέους, θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα συγκυβερνώντα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. πρέπει να κοιταχτούν καλύτερα στον πολιτικό καθρέφτη. Διότι, εκ των πραγμάτων, δεν δικαιούνται επ’ ουδενί να αυτοαποκαλούνται «αντιμνημονιακά» και να μεταχειρίζονται τη μαχητική ρητορική περί «σκισίματος των μνημονίων», χάρη στην οποία έπεισαν τους ψηφοφόρους τους. 

Το τρίτο κατά σειρά και πρώτο «αριστερό» μνημόνιο υπογράφτηκε σχεδόν στα τυφλά και αφού ο κ. Τσίπρας συνειδητοποίησε με τρόμο ότι ένα παιχνίδι που του είχε παρουσιαστεί ως αδύνατον να χαθεί, ως «win-win», κατά τον προσφιλή όρο του Γιάνη Βαρουφάκη, είχε οδηγήσει την Ελλάδα στον όλεθρο. Ομως, ακόμη δονούσε την ατμόσφαιρα ο απόηχος από τη διάπυρη προεκλογική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ περί κατάργησης -και δη με ένα και μόνο νομοθέτημα, εν είδει ροπάλου- των ολέθριων μνημονιακών μέτρων. 


Επιπλέον, μεσολάβησε ένα δημοψήφισμα που έδειξε ότι σε επιβλητικό ποσοστό σχεδόν 62% οι Ελληνες, αγέρωχοι και ανυπότακτοι σαν υπερασπιστές του μυθικού γαλατικού χωριού, δεν το είχαν σε τίποτα να συγκρουστούν με την Ευρώπη της λιτότητας, χωρίς να υπολογίζουν ακόμη και την έξωση από την Ευρωζώνη. Κι έτσι πάνοπλος ο κ. Τσίπρας απλώς πήγε στις Βρυξέλλες, ψέλλισε στις μεγάλες δυνάμεις κάτι σαν «ο λαός μου είπε “Οχι”, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης», ώστε τελικά ο ίδιος να πει «Ναι» στο τρίτο Μνημόνιο. Το οποίο εξέπληξε ακόμη και τους δανειστές, εφόσον ήταν πολύ χειρότερο από τη δική τους πρόταση, αυτήν που οι Ελληνες έστειλαν με την ψήφο τους πανηγυρικά στον αγύριστο την κοσμοϊστορική εκείνη Κυριακή 5 Ιουλίου.

ΦΠΑ

Από τα σουβλάκια στο κρασί, 23% δρόμος...

Δεν ήταν μία, ήταν πολλαπλές οι κωλοτούμπες στο σίριαλ «αύξηση ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση». Και μάλλον έγιναν ομαδικώς, εφόσον σε αυτή την επίδειξη πανικού και προχειρότητας συμμετείχαν πρόθυμα τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις, οι δύο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. αλλά και η υπηρεσιακή που μεσολάβησε. Ο ΦΠΑ 23% στην εκπαίδευση πέρασε από το βόειο κρέας και τα σουβλάκια με πιπεριά ή χωρίς καθώς, μετά τη γενική κατακραυγή, η κυβέρνηση άρχισε να αναζητά οπουδήποτε εναλλακτικούς στόχους για την εφαρμογή του. 

Υστερα από μήνες αβεβαιότητας, πρόστιμα που επιβλήθηκαν και διαγράφηκαν κ.λπ., ο φόρος κατέληξε στο κρασί και τον ΟΠΑΠ. Προηγουμένως, όμως, είχε κάνει εκατομμύρια Ελληνες οικογενειάρχες να τρελαθούν από ανησυχία καθώς δεν μπορούσαν να υπολογίσουν ούτε καν τα σχολεία και τα φροντιστήρια των παιδιών τους... Εκείνος που δεν είχε τον παραμικρό ενδοιασμό ήταν, βέβαια, ο πρωθυπουργός, ο οποίος δεν εμπιστεύεται την πνευματική καλλιέργεια των γιων του σε δημόσια, αλλά σε δύο από τα πλέον φημισμένα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. 

Περιφερειακά αεροδρόμια

Στο σφυρί με... πόνο ψυχής!

«Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων θα διακοπεί», διακήρυττε τον περασμένο Ιανουάριο ο τότε νέος υπουργός Οικονομίας (κ.λπ.) Γιώργος Σταθάκης. Λίγο πριν εκπνεύσει το 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έβαλε τη σφραγίδα και την υπογραφή της στην εκποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας, βεβαίως με τον αναπόφευκτο «πόνο ψυχής» τον οποίο θέλησε να μοιραστεί με το Πανελλήνιο ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστος Σπίρτζης. Αν και συντετριμμένη, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να συμμορφωθεί με τη μνημονιακή υποχρέωση που η ίδια ανέλαβε επισήμως το καλοκαίρι, σύμφωνα με την οποία προβλέπονται εκτεταμένες -και ξορκισμένες κατά τον ΣΥΡΙΖΑ- ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων του Δημοσίου. 

ΔΝΤ

Από το «γκόου μπακ» στο «γουέλκαμ»

Στην ελληνική εκδοχή της έννοιας «αποδέχομαι, υπογράφω και τιμώ την υπογραφή μου» μυούνται οι διεθνείς δανειστές της Ελλάδας εξαιτίας της όψιμης εξέγερσης της κυβέρνησης ενάντια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ασχέτως προς την ουσία, ανεξαρτήτως δηλαδή αν η δυσανεξία του κ. Τσίπρα και του επιτελείου του στο ΔΝΤ είναι δικαιολογημένη, παραμένει γεγονός αναπόδραστο και ανεπίδεκτο τροποποιήσεων το ότι ο ίδιος ως πρωθυπουργός αποδέχτηκε την εμπλοκή του Ταμείου. Με τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου ο κ. Τσίπρας συμφώνησε «στην παρακολούθηση και χρηματοδότηση» και μάλιστα υπό τον όρο ότι «η Ελλάδα θα ζητήσει τη συνέχιση της στήριξης από το ΔΝΤ» στο τρίτο μνημόνιο.

protothema.gr