ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ΧΑΡΗΣ ΡΩΜΑΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ!!!

"Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ"

Η παιδική σκηνή του ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ που επισκέπτεται φέτος την Πόλη σας για 10η συνεχή χρονιά, με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζει φέτος τον καταξιωμένο μας ηθοποιό ΧΑΡΗ ΡΩΜΑ!

στο γνωστό έργο του ΚΑΡΟΛΟΥ ΝΤΙΚΕΝΣ

"Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ"

Μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα πραγματικά μαγικό θέαμα στην ΚΩ "ΚΙΝ/ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΦΕΑΣ " ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Ώρες παραστάσεων: 12:00 μ.μ & 5:30 μ.μ.

Προπώληση 8 ευρώ !!! Ταμείο 10 ευρώ.

Προπωλούνται εισιτήρια στο ταμείο του Κιν/θεάτρου "Ορφέας".

Ισχύουν εισιτήρια Ο.Γ.Α

πληροφορίες: 697 3056635
Ο αγαπημένος μας δημοφιλής ηθοποιός ενσαρκώνει τον γνωστό Ήρωα του Άγγλου Θεατρικού Συγγραφέα Καρολου Ντικενς, ο οποίος θεωρείται ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς όλων των εποχών. Έτσι λοιπόν το έργο αυτό εγκαινιάζει μία ιδιαίτερη πρωτιά για το ΧΑΡΗ ΡΩΜΑ, εφ΄ όσον για πρώτη φορά θα παίξει ο ίδιος σε παιδική θεατρική παράσταση!
Ύστερα από δέκα χρόνια ενασχόλησής του με το θέατρο για τα παιδιά (πότε ως σκηνοθέτης και πότε ως συγγραφέας), τώρα αναλαμβάνει να υποδυθεί τον "ΣΚΡΟΥΤΖ" απαιτητικό ρόλο που έχουν παίξει στο παρελθόν μυθικοί πρωταγωνιστές όπως ο ΑΛΜΠΕΡΤ ΦΙΝΕΥ, ο ΤΖΩΡΤΖ ΣΚΟΤ, και ο ΜΑΙΚΛ ΚΑΙΗΝ!

Η "Χριστουγεννιάτικη ιστορία" έχει ξεχωριστή θέση στη βιβλιογραφία της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Είναι πολύ σημαντικό το μήνυμα που προσλαμβάνουν τα παιδιά από την ιστορία του άπληστου 'ΣΚΡΟΥΤΖ' ο οποίος, μετά την παρέμβαση των τριών πνευμάτων που του φανερώνουν την ασχήμια της ζωής του, μεταμορφώνεται σε άνθρωπο καλοσυνάτο που θέλει να μοιράζεται την περιουσία του με τους συνανθρώπους του. Ειδικά σ' αυτός τους δύσκολους καιρούς που ζούμε και πρέπει να αλληλοστηριζόμαστε για να επιβιώσουμε, το μήνυμα του σπουδαίου Ντίκενς μοιάζει πιο επιτακτικό και απαραίτητο.

Μαζί του θα παίξουν οι ταλαντούχοι ηθοποιοί:

Κατερίνα Αναστασίου, Στραβοράβδης Διονύσης , Βαγγέλης Δουκουτσέλης, Μαρία Κοκολάκη

ενώ το δυναμικό στελεχώνουν δημοφιλής συνεργάτες όπως
ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ που έγραψε την μουσική και ο ΦΩΤΗΣ ΜΕΤΑΞΟΠΟΥΛΟΣ που καθοδήγησε το θίασο χορευτικά.
Το Θίασο έπιμελύθηκε ενδυματολογικά η ΣΗΛΙΑ ΔΕΜΙΡΗ, ενώ του κοστούμι του κ. ΧΑΡΗ ΡΩΜΑ έφτιαξε ο Ιταλικός Οίκος I Sarti di Milano.
Στα τραγούδια ακούγονται οι φωνές του βαρύτονου Τίμου Σιρλατζη, και της σοπράνο Πένυς Δεληγιάννη της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ο Μηνάς έζησε όλη του τη ζωή όπως ήθελε, μέσα στο θέατρο. Όμως δε θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό γιαυτό, αλλά για το ότι μπόρεσε και ερωτεύτηκε.

Το λέει πολύ ωραία σε μια συνέντευξή του στην Ελένη Σκάρπου: «Το πιο όμορφο πράγμα που μου χάρισαν ποτέ και το καλύτερο που μπορεί να μας τύχει είναι που μπόρεσα και ερωτεύτηκα».

Νομίζω τον Μηνά τον ερωτεύτηκαν χιλιάδες άνθρωποι με τη σειρά τους όταν τον πρωτόδαν στη σκηνή. Από εκείνες τις δεκαετίες του 70 και του 80, από το Ανοιχτό Θέατρο, την Ελεύθερη σκηνή, το Εθνικό, το Αμόρε, την τηλεόραση, τις ταινίες. Τον κοίταζες τον Μηνά. Τον ακολουθούσες με το βλέμμα. Ήταν κάτι μαγνητικό, χαμηλόφωνο, βαθύ. Ήρεμο και ανήσυχο. Ήταν ο χαρακτήρας αυτός, ο ανοιχτός, ο ελεύθερος, ο φλεγόμενος που σφράγισε δεκάδες ερμηνείες. Ο Μηνάς είχε ελεύθερη σκέψη πάνω απ΄όλα. 

Το θέατρο ήταν ένα φυσικό του σπίτι. Με αυτό μεγάλωσε, ακούγοντάς το στο ραδιόφωνο Τετάρτες και Κυριακές. Και ερχόμενος από αυτή την παράδοση των ανθρώπων, που είχαν βαθιές ρίζες και σεβασμό σε αυτή την μοναδική τέχνη, έβλεπε πάντα το καινούργιο με ενδιαφέρον, το επιζητούσε και το τόλμησε. Ο Μηνάς έζησε την αλήθεια του στο θέατρο μέσα από αυτά που ονειρεύτηκε, μέσα από αυτά που μας χάρισε και μέσα από έναν Οιδίποδα και ένα Ληρ που δεν πρόλαβε να κάνει.

«Είμαστε μεγάλοι άνθρωποι και όλα τρέχουν ξέφρενα» μου είπε πριν λίγες εβδομάδες στην είσοδο της πολυκατοικίας. « Υπάρχουν φορές που λέω εδώ ο κόσμος χάνεται κι εγώ κάνω πρόβες». Όμως ο μεγαλύτερος θάνατος για τον Μηνά θα ήταν η αδράνεια. Την έβλεπε σαν υποταγή στη χυδαιότητα και τη μιζέρια.

Σκέφτεστε τον θάνατο κύριε Χατζησάββα; τον είχε ρωτήσει η Ιλιάνα Δημάδη σε μια συνέντευξη το καλοκαίρι, με αφορμή την παράσταση στο φεστιβάλ Αθηνών «Οι Τυφλοί ή ο ήχος των μικρών πραγμάτων σε μεγάλο σκοτεινό τοπίο».

«Είμαστε σε μόνιμη διαπραγμάτευση μαζί του, έτσι δεν είναι; Εγώ, πάντως, πιστεύει πως δεν υπάρχει τίποτα μετά τη ζωή. Τίποτα απολύτως! Η ζωή μας είναι ό,τι είμαστε, τελεία και παύλα. Γι’ αυτό θέλω να δουλεύω, να δουλεύω, να δουλεύω. Αν δεν είχα τη δουλειά μου να με κρατάει, δεν ξέρω τι θα έκανα… Όσο έχω ακόμη δυνάμεις, ας παιδεύομαι. Περνάει καλύτερα έτσι η ζωή, δεν συμφωνείτε»;

Πενήντα χρόνια ήταν στο θέατρο ο Μηνάς. Από το 1965. Έκανε ένα χρόνο στη Γαλλία, στη σχολή του Ρενέ Σιμόν και όταν επέστρεψε μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σε μια σπουδαία τάξη με τον Σκυλοδήμο, τον Αρζόγλου, την Βαγενά, την Σμυρναίου. Αλλά το σύστημα μαθητή-  δάσκαλου, την σοβαροφάνεια δεν την αποδέχτηκε ποτέ. Οι νεώτεροι συνάδελφοι τον λάτρευαν. Για τη γενναιοδωρία του, για το καθαρό βλέμμα, για την ειλικρίνεια. «Ο Μηνάς έριχνε «φάπες» όταν κάτι του άρεσε» λένε οι μικρότεροι. Οι «μικρότεροι» τον αγαπούσαν και για έναν άλλο λόγο. Για την τρυφερή και γεμάτη ενδιαφέρον ματιά, που δεν είχε τίποτα διδακτικό. Ανάμεσά τους έμοιαζε ο πιο νέος και ο πιο τολμηρός γιατί μπόρεσε να είναι ανοιχτός και πλατύς στις επιλογές του. Γιατί μπόρεσε να εκφράσει πράγματα που με καμία άλλη δουλειά δε θα μπορούσε να εκφράσει, με καμία γλώσσα δε θα μπορούσε να διατυπώσει.

Στο θέατρο έλεγε συχνά ότι τον ακολουθούσε μια μεγάλη ανατριχίλα. Σε κάθε πρεμιέρα. Όταν έπαιξε στις Βάκχες του Ματίας Λάνχοφ  με το Κρατικό Θέατρο στην Επίδαυρο έλεγε ότι αισθανόταν πως συνέβη κάτι συγκλονιστικό. Το ίδιο συνέβη και σε εμάς που τον βλέπαμε. Ο Μηνάς δεν βολευόταν. Οι συνεργασίες με τους ξένους σκηνοθέτες ήταν από τις καλύτερες της καριέρας του. Κι σκεφτόταν πάντα την επόμενη, την μελλοντική, την πιο τολμηρή συνεργασία. Ονειρευόταν μέσα στην μοναδική εμμονή της ζωής του, στο θέατρο.

«Μου έρχονται κάποιες φορές καρέ – καρέ εικόνες από τη ζωή μου. Δεν ξέρω αν θάθελα να τα ξαναζήσω. Συνήθως δεν κοιτάζω φωτογραφίες, ίσως δεν θέλω να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα. Περισσότερο θα’ θελα να είχα σαν φιλμ είναι το μέλλον. Να δω τι θα συμβεί παρακάτω. Το παρελθόν με θλίβει πολλές φορές. Σκέπτομαι τις αγωνίες να γίνουν κάποια πράγματα. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που ανατρέχω πολύ στο παρελθόν», λέει σε μια συνέντευξη στον Γιάννη Αλεξίου.

Αυτές τις αγωνίες τις έβγαζε στα γραπτά του. Στις τρεις συλλογές διηγημάτων στο «Σπέρμα», «Η Χαμένη», «Δύο Σταγόνες Βροχή»  που εξέδωσε με το ψευδώνυμο Πρόδρομος Σαββίδης.

Ο Μηνάς σε αυτή τη δουλειά ήταν σαν πρίγκιπας. Ένας μεγάλο αγόρι γεμάτο ευγένεια. Ένα καζάνι που έβραζε από πάθος για την τέχνη του. Τα βράδια όταν γυρνούσα άκουγα τη φωνή του από τον φωταγωγό -έφτανε σαν κύμα χωρίς να ξεχωρίζω τις λέξεις και τα γέλια των φίλων του, το φιλόξενο σπίτι του, τον ήχο από τα πιάτα. Χθες το βράδυ γύρισα στο σπίτι και κοίταξα το μπαλκόνι του. Τα φωτάκια ήταν σβηστά και με ζώσαν τα φίδια. Καθόμουν και περίμενα να το δω γραμμένο και να το πιστέψω.

Ο Ολιβιέ Πι, διευθυντής του φεστιβάλ της Αβινιόν και σκηνοθέτης του στο Εθνικό Θέατρο, στο Βιτριόλι του Γιάννη Μαυριτσάκη έγραψε χθες τη νύχτα: 

"Ο Μηνάς είναι νεκρός. Ήταν ένα ξεχωριστό πλάσμα, βγαλμένο από το όνειρο ενός σειληνού, μαγικός, αστείος, γενναιόδωρος, έξυπνος. Ήταν για μένα όλο το θέατρο, το θέατρο που αποκαλύπτεται αενάως. Ήταν ο πιο νέος απ' όλους μας. Η χαρά του για ζωή και η αγάπη του για την τέχνη ήταν ένα μάθημα. Οι σύντροφοι από το vitrioli κλαίμε. There will never be an other you."

Όποιος βρέθηκε δίπλα στον Μηνά αισθάνθηκε και έγινε πλουσιότερος. Και σε  αυτούς  τους ανθρώπους που θα λείψει πολύ, αφήστε την σκέψη σας σαν χάδι. Έφυγε πολύ νωρίς και τους αφήνει πολύ μόνους.

Κατάλληλο άνω των 15 - Διάρκεια: 1:40΄ - Είσοδος: 3 ΕΥΡΩ

Σημεία προπώλησης: ΗΧΟΠΟΛΙΣ-KAZA CAFE BAR

Ο μικρός Γιώργος που παρακολουθούσε φανατικά τον «Πόλεμο των άστρων» στην τηλεόραση και ένιωθε ότι θα μπορούσε να διαδραματίσει κάποιο σημαντικό ρόλο σε αυτή τη μικρή γωνιά του Γαλαξία, ως προστάτης των κατατρεγμένων και αδύναμων, αντιμετωπίζει με φρίκη την πραγματικότητα έξω από το κατώφλι του σπιτιού του.

Μνήμες από τα 80s και 90s, «Ο πόλεμος των άστρων» και τα διαλυμένα lego μιας ξεχασμένης παιδικότητας, η κιτς διακόσμηση στο σπίτι όπου μεγάλωσε, οι πρώτες, δεύτερες και τρίτες χυλόπιτες, οι αφραγκίες, η κατάθλιψη όλα μπερδεύονται γλυκόπικρα και καταλήγουν σε μία τεράστια έκρηξη που θα κάνει τον λούζερ του έργου να βγει τελικά νικητής βρίσκοντας τον εαυτό του.

Ένα έργο επίκαιρο στις μέρες μας όπου οι νέοι αργούν να απογαλακτιστούν.Παρατεταμένες σπουδές και οικονομική κρίση οδηγούν τους νέους του σήμερα σε μια καθυστερημένη συνάντηση με την ανεξαρτητοποίηση.Κι όσο πιο αργά λαμβάνει χώρα η είσοδος στην αληθινή ζωή, τόσο πιο επώδυνη είναι η έκρηξη στην ψυχή,τόσο πιο ισοπεδωτικό είναι το συναίσθημα ότι τελικά είσαι ένα μηδενικό και καλύτερα να μην είχες γεννηθεί ποτέ.

Ένα κείμενο που διακωμωδεί τα ήθη, καυτηριάζει, προβληματίζει, αναπαριστά εύστοχα το βαθύ σοκ του περάσματος από την παιδική ηλικία στην κόσμο των ενηλίκων.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Διονυσία Κασίου
Σκηνικά: Γιάννης Καματερός
Κοστούμια-κατασκευές: Αρχοντία Χατζηλάου
Χορογραφίες: Ανδρέας Γιαουρδήμος
Μουσική: Γιάννης Γουρλάς-Διονυσία Κασίου
Φωτισμοί: Σπύρος Σαρούκος
Αφίσα-πρόγραμμα: Γιάννης Καματερός
Video: Βασίλης Βογιατζής-Αφροδίτη Χατζηγιακουμή-Κυριακή Τάσιου
Φροντιστής σκηνής: Αρχοντία Χατζηλάου
Πινακίδα: Χριστίνα Χατζηγιακουμή-Γιώτα Παπαδημητρίου
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Δημήτρης Παπαθανασίου, Ρενέτα Νικολαϊδου, Γιάννης Καματερός,
Χαρίκλεια Βαμβακίδου, Πάρης Νικηφορίδης, Μάνος Κραμπουσανός, Γιώργος Ανθούλης,
Χρήστος Χατζηλάου, Ιωάννα Χατζηχριστοφή, Βασίλης Παπαντωνίου, Άντζελα Άνθη,
Διονυσία Πετεινερή, Μπαχαντέρ Τακτά, Γιώργος Πόγιας, Βασίλης Βογιατζής,
Κάριν Σολίν, Αφροδίτη Χατζηγιακουμή, Κυριακή Τάσιου

Διαβάστε λεπτομέρειες...

Η Τζόυς Ευείδη και ο Χάρης Γρηγορόπουλος γνωρίζονται πολλά χρόνια και έχουν συνεργαστεί τόσο στην τηλεόραση όσο και στο θέατρο. Μάλιστα ο δεύτερος έκανε γκεστ εμφάνιση στην καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 «Μπρούσκο», υποδυόμενος τον ιδιοκτήτη ενός γραφείου τελετών που εμπλεκόταν άμεσα με την Κωνσταντίνα που υποδύεται εκείνη. Η «χημεία» και οι κοινοί κώδικες επικοινωνίας που έχουν, έκαναν τη σεναριογράφο Βάνα Δημητρίου να διαμορφώσει κατάλληλα τα σενάρια του τρίτου κύκλου και να συνεχιστεί η κωμική ιστορίας τους.

Ωστόσο, οι δυο αγαπητοί ηθοποιοί ετοιμάζονται να ενώσουν τις δυνάμεις τους και στην παρουσίαση μιας διαφορετικής εκπομπής σύμφωνα με το περιοδικό “TV ζάπινγκ”. Πρόκειται για μια δική τους ιδέα που αφορά τα αδέσποτα ζώα και όσα πρέπει να γνωρίζουμε. Μάλιστα, σε κάθε επεισόδιο θα αναζητούνται οι κατάλληλοι ιδιοκτήτες γι' αυτά , ώστε να βρίσκονται πλέον σε καλά χέρια. Για τη συγκεκριμένη πρόταση έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον δύο μεγάλα κανάλια.

zappit.gr