Με ανοσία αγέλης, η οποία θα επιτευχθεί με εμβολιασμό, έκθεση στον κορωνοϊό ή συνδυασμό και των δύο, θα κλείσει ο κύκλος της πανδημίας.

Τα παραπάνω επισημαίνουν σε άρθρο τους στο επιστημονικό περιοδικό “Scandinavian Journal of Public Health” ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας και ο επιδημιολόγος του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας Θεόδωρος Λύτρας.

Στο άρθρο, που παρατίθεται πιο κάτω, οι συντάκτες τονίζουν πως η ανοσία αγέλης, έχει γίνει παγκοσμίως γνωστή ως η “αποτυχημένη στρατηγική” που εφαρμόστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, πριν η χώρα κάνει στροφή στο lockdown.

Όπως αναφέρουν, η διαμάχη που ακολούθησε, έχει “δηλητηριάσει” τον επιστημονικό αυτόν όρο: πρόκειται για μία κατάσταση, κατά την οποία ο αριθμός των ατόμων που έχουν ανοσία σε ένα παθογόνο είναι τόσο μεγάλος, που αυτό δεν βρίσκει έδαφος να διασπαρεί και σταδιακά εξαφανίζεται.

“Στην πραγματικότητα, η ανοσία αγέλης αποτελεί τον μοναδικό τρόπο να οδηγηθούμε στο τελικό στάδιο της CoViD-19”, τονίζουν οι επιστήμονες, για να διευκρινίσουν:

Λόγω της μεγάλης διασποράς του κορωνοϊού σε παγκόσμια κλίμακα, της μεγάλης έκτασης ασυμπτωματικής ή ήπια συμπτωματικής μετάδοσης, ο έλεγχος του ιού με τον ίδιο τρόπο που συνέβη στον Έμπολα ή στον SARS – CoV 1 δεν είναι πιθανός.

Επομένως, η πανδημία θα τελειώσει οριστικά μόνο όταν επιτευχθεί η ανοσία αγέλης, είτε μέσω εμβολιασμού, είτε μέσω λοίμωξης από τον ιό ή μέσω συνδυασμού και των δύο.

Ακόμη και στην περίπτωση που επιτευχθεί ανοσία σε ποσοστά πληθυσμού κάτω από εκείνα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως “ανοσία αγέλης”, θα ακολουθήσει αναλογική μείωση της μεταδοτικότητας του παθογόνου.

Σε αυτή την κατεύθυνση, βοηθάει η υποχώρηση του δείκτη μετάδοσης “R” του ιού κάτω από το 1, ώστε – σε συνδυασμό με τα κατάλληλα μέτρα – να “παγώσει” η επιδημία. Είναι ενδεχόμενο οι χώρες που είχαν περισσότερες λοιμώξεις στο πρώτο κύμα, να αντιμετωπίσουν μικρότερα προβλήματα στο δεύτερο κύμα και το αντίστροφο.

Μια σημαντική παράμετρος που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, είναι ότι η διάρκεια της προστατευτικής ανοσίας έπειτα από φυσική λοίμωξη από κορωνοϊό δεν είναι, επί του παρόντος, γνωστή. Το δεδομένο αυτό είναι το ζητούμενο στην επιστημονική έρευνα. Τα αντισώματα φαίνεται ότι παραμένουν στον οργανισμό για μερικούς μήνες και η απόκριση των τ – λεμφοκυττάρων ενδέχεται να υπάρχει για αρκετά χρόνια.

Στην περίπτωση που οι άνθρωποι μολυνθούν ξανά από κορωνοϊό μέσα σε λίγα χρόνια, ο ιός θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ενδημικό, όπως συμβαίνει με άλλους εποχικούς ιούς του αναπνευστικού (γρίπη, συγκυτιακός ιός). Σε αυτή την περίπτωση, η ανοσία αγέλης μπορεί να επιτυγχάνεται μόνο μέσω του εμβολιασμού, ο οποίος ενδέχεται να απαιτεί επανάληψη σε ετήσια βάση, προκειμένου να διατηρηθούν τα επίπεδα ανοσίας.

Lockdown
Για το θέμα του “απαγορευτικού” ή lockdown, οι συντάκτες του άρθρου υππγραμμίζουν πως πρόκειται για ένα δίλημμα, στο οποίο συγκρούονται η Δημόσια Υγεία και η Οικονομία.

Όταν, όμως, δεν είναι διαθέσιμα τα θεραπευτικά μέσα και τα εμβόλια, το lockdown μπορεί να αποτρέψει μαζικές απώλειες ανθρώπινων ζωών από τη γρήγορη διασπορά του ιού σε έναν πληθυσμό χωρίς ανοσολογική απάντηση. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο σε χώρες με ανεπαρκή συστήματα Υγείας και κοινωνικές ανισότητες.

Το lockdown έχει επιπτώσεις και στην υγεία των ανθρώπων, οι οποίες πρέπει να αξιολογούνται σε σχέση με τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει. Μεταξύ άλλων, προκαλεί περιορισμούς στην πρόσβαση στο σύστημα Υγείας σε χρονίως πάσχοντες και ψυχολογικά προβλήματα σε ενηλίκους και παιδιά που δεν πηγαίνουν στο σχολείο.

Η οικονομική επίπτωση του lockdown μπορεί να γίνει ορατή και σε πλευρές της Δημόσιας Υγείας, κυρίως μέσω της αυξημένης ανεργίας και των ανισοτήτων. Για τον σκοπό αυτό, τα περιοριστικά μέτρα πρέπει να λαμβάνονται κατόπιν αξιολόγησης, ώστε να ισορροπεί το όφελος στις εμπεκόμενες παραμέτρους.

Η διατήρηση ενός “σκληρού” lockdown θα μπορούσε να έχει βάση όταν αναμένεται ένα ασφαλές, αποτελεσματικό και σε επαρκείς ποσότητες εμβόλιο στο τέλος των περιορισμών. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι σαφές, καθώς υπάρχουν προβληματισμοί σε σχέση με τα αντισώματα, ενώ ενδέχεται το εμβόλιο να έρθει αργά, για να αλλάξει ουσιαστικά την πορεία της επιδημίας.

Πηγή: iatronet.gr

Γράφει ο
Βασίλης Χατζηβασιλείου
Ιστορικός Συγγραφέας- Δικηγόρος

Η εξάπλωση των μολυσματικών ασθενειών, όπως της πανώλης, της ελονοσίας, κ.ά., που ως επιδημίες, από τον 14ο αιώνα και έπειτα, έπληξαν όχι μόνο τη Μεσαιωνική Δύση, αλλά και την Ανατολή και εμφανίστηκαν ακόμη και στα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, δεν ήταν δυνατόν να μην προσβάλουν και το νησί της Κω. Πρώτος ο λόγιος κληρικός και ταξιδιώτης από τη Φλωρεντία Cristophoro Buondelmonti στις αρχές του 15ου αιώνα περιγράφοντας την Κω στο βιβλίο του Liber Insularum Archipelagi, αναφέρει ότι το νησί το βρήκε να έχει νοσηρό κλίμα για το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου «δια την του αέρος δυσκρασίαν» και ότι στη μέση της πόλης του υπήρχε «λίμνη νοσώδης εν έαρι μάλιστα».

Ο Ιάκωβος Ζαρράφτης έγραψε ότι επί της εποχής των Ιωαννιτών Ιπποτών, το 1347, «ενέσκηψε βαρύ λοιμώδες νόσημα, επενεγκών φθοράν ου μικράν εις την Κων». Και μνημονεύει τον Γρηγορά, δηλ. τον βυζαντινό ιστορικό Νικηφόρο Γρηγορά (1295-1360), που αναφέρει ότι «εκενούντο οικίαι πλείσται καθάπαξ των οικητόρων απόντων μιάς ή και δυοίν ενίοτε». Γνωρίζουμε ακόμη ότι οι Ιωαννίτες Ιππότες, γύρω στα 1386, αφού διαπίστωσαν ότι το κλειστό λιμάνι της πόλης είχε μετατραπεί σε λίμνη και αποτελούσε εστία ελονοσίας για τους κατοίκους, άνοιγαν κάθε χρόνο, τον Απρίλιο, τον φράχτη της τάφρου (τη «Χαντάκα», δηλ. τη σημερινή οδό Ιπποκράτους) του περιμετρικού τείχους της Κω, για να διοχετεύεται το θαλασσινό νερό στο λιμάνι και να αποτρέπεται έτσι η επιδημία.

Επίσης τον Μάρτιο του 1500 βρίσκουμε έγγραφο του Μεγάλου Μαγίστρου των Ιπποτών της Ρόδου Pierre d’ Aubusson προς τον Τοποτηρητή του Τάγματος στην Κω Costanzo Operti, όπου ο Μεγ. Μάγιστρος δίνει εντολή στον Operti και τους άνδρες του να μεταφέρουν πέτρες, για να φτιάξουν τοίχο που θα συγκρατεί το ανάχωμα της τάφρου μπροστά από τη γέφυρα και την είσοδο του Κάστρου της Νεραντζιάς, για να μην κατρακυλήσει το ανάχωμα αυτό και εμποδίσει τη διέλευση του θαλασσινού νερού από την τάφρο προς τη λίμνη, δηλ. το σημερινό λιμάνι της Κω, που εξακολουθούσε να αποτελεί εστία ελονοσίας.

Για τη μεγάλη πληγή της πανώλης, που θα επηρεάσει καθοριστικά τη δημογραφική πορεία του πληθυσμού της Κω, έχουμε πυκνότερες χρονολογικές επισημάνσεις από τη γαλλική προξενική αλληλογραφία της Ρόδου του 18ου αιώνα. Η Κως θα πληγεί από την πανώλη το 1733 (το θανατικό αυτό θα διαρκέσει 4 μήνες) και θα επαναληφθεί το 1747, το 1750, το 1752, το 1769, το 1778 μαζί με την επιδημία της ευλογιάς, το 1791 και 1792. Ο 19ος αιώνας θα αρχίσει για την Κω ακόμη πιο οδυνηρός εξαιτίας της πανώλης, που από το 1811 έως το 1814 θα ενσκήψει φοβερότερη στην πρωτεύουσα του νησιού, της οποίας τόσο το κλειστό λιμάνι όσο και η ελώδης περιοχή της Λάμπης παρέμεναν αθεράπευτες εστίες της επιδημίας αυτής. Είναι η εποχή που, όπως αναφέρει ο Ζαρράφτης, εμφανίζεται το λεγόμενο «πρώτο θανατικό» για τους χριστιανούς κατοίκους της πόλης, οι οποίοι από φόβο για τη ζωή τους κατέφυγαν στις εξοχές, απ’ όπου οι Τούρκοι, φοβούμενοι τα επαναστατικά κινήματα, τους εξανάγκασαν να επανέλθουν και πάλι στα σπίτια τους.

Ο Άγγλος περιηγητής William Turner, που επισκέφθηκε την Κω την περίοδο αυτή, έγραψε πως η πανώλης θέρισε 3.000 ψυχές, από τις οποίες οι 2.000 ήταν Τούρκοι. Το 1833 θα συμβεί το «δεύτερο θανατικό», που προξένησε μεγάλη φθορά στους κατοίκους και ιδιαίτερα στους Τούρκους, «αδυνατούντας να φυλάξωσι δίαιταν όχι μόνον δια την πανώλην, αλλά και δια πάσαν άλλην αρρώστιαν».

Είναι ευτύχημα πως οι Τούρκοι αντιλήφθηκαν εκείνα τα χρόνια ως προληπτικό κατά της πανδημίας μέτρο την καραντίνα όλων όσοι επισκέπτονταν με τα πλοία τους το νησί. Έτσι όταν τον Αύγουστο του 1841 πραγματοποίησε το πρώτο του ταξίδι στην Κω ο Βαυαρός αρχαιολόγος Ludwig Ross και το σκάφος με τη συνοδεία του έπλεε έξω από το λιμάνι, οι Τούρκοι αρνήθηκαν να του δώσουν άδεια αποβίβασης, υποχρεώνοντας τον Ross και τους άνδρες του να υποβληθούν σε 15μερη καραντίνα από φόβο μήπως είναι φορείς του μικροβίου της πανώλης. Τη θλιβερή αυτή εμπειρία περιγράφει ο Ross ως εξής: «Βρισκόμασταν σε απόσταση ενός μιλίου από τη στεριά και καθώς έδυε ο ήλιος είδαμε το προξενείο, που ήταν δίπλα στο λιμάνι, να μας υποδέχεται με υψωμένες δυο μεγάλες Ελληνικές σημαίες.

Την ίδια στιγμή φάνηκε επίσης μια κατακόκκινη Τουρκική σημαία στο κτίριο της καραντίνας, ενώ σε κάποιο άλλο σπίτι ξεπρόβαλαν δειλά τρεις σημαιούλες της Αυστρίας, Αγγλίας και Ρωσίας». Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι τα πλοία των εποχών εκείνων αγκυροβολούσαν εκεί όπου βρίσκεται σήμερα η λεγόμενη πολεμική σκάλα, ανατολικά του Κάστρου της Νεραντζιάς. Απέναντι δε από το σημερινό ξενοδοχείο το Gelsomino, στην ακτή Μιαούλη, υπήρχαν τα προξενεία διαφόρων χωρών, γι αυτό και η περιοχή ήταν παλαιότερα γνωστή με την ονομασία «Κονσολάτα» (Consolata). Ο Ross αναφέρει ότι από τα 20 περίπου εμπορικά πλοία, που ήταν αγκυροβολημένα εκεί, τα 2/3 είχαν Ελληνική σημαία (του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους), ένα είχε Ρωσική και μερικά άλλα Ιωνική και Σαμιώτικη σημαία. Μόνο σε δυο τουρκικά φορτηγά πλοία, που είχαν έρθει από την Κρήτη, δεν είχαν υψωθεί σημαίες.

Και συνεχίζει ο Ross: «Δεν προλάβαμε να ρίξουμε την άγκυρα, όταν φάνηκε μια βάρκα με τον Ιταλό γιατρό της καραντίνας [οι Τούρκοι δεν είχαν φαίνεται δικό τους γιατρό] και δυο κωπηλάτες, ένα Τούρκο κι ένα Έλληνα. Όλες οι προσπάθειές μας να τους πείσουμε ότι το πλοίο μας δεν ήταν φορτηγό, ούτε μετέφερε εμπορεύματα και ότι εμείς απλώς είμαστε αργόσχολοι ταξιδιώτες χωρίς κανένα εμπορικό ενδιαφέρον, έπεσαν στο κενό. Ο πρόξενός μας, που θα μπορούσε ίσως να μας διευκολύνει, απουσίαζε στη Σμύρνη και ο γραμματέας του δεν ήθελε να μας βοηθήσει. Έτσι διαταχτήκαμε να αγκυροβολήσουμε και να κινηθούμε μέσα στο χώρο της καραντίνας κι εκεί περάσαμε όλο το πρωινό μας».

Λίγο παρακάτω ο Ross θα περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο γινόταν η καραντίνα από τους Τούρκους, χαρακτηρίζοντάς την φάρσα, που στάθηκε εμπόδιο να περιηγηθεί στο πρώτο του ταξίδι το νησί. Ενώ, δηλαδή, τα αντικείμενα που κρατούσαν επάνω τους (χρήματα, έγγραφα κ.ά.) απολυμαίνονταν, ένας νεαρός φύλακας της καραντίνας, ο Αλής, άναψε την πίπα του, την πρόσφερε στον Ross να καπνίσει και στη συνέχεια κάπνισε κι ο ίδιος.

Η πράξη αυτή, έκαμε τον Ιταλό γιατρό να εκνευριστεί, γιατί αποτελούσε ασφαλώς ένα τρόπο μετάδοσης της νόσου, για την οποία οι Τούρκοι έπαιρναν τα προληπτικά εκείνα μέτρα. Ο Αλής, βέβαια, ισχυρίστηκε πως το κάπνισμα από την ίδια πίπα δεν απαγορεύεται από τον κανονισμό (!). Ο 20ός αιώνας τελικά θα φέρει την ανακάλυψη των ισχυρών εκείνων φαρμάκων, που θα εξαλείψουν σταδιακά τις θανατηφόρες επιδημίες απ’ όλο τον Αιγαιοπελαγίτικο κόσμο και φυσικά και από το νησί της Κω.

Η λίστα με όλες τις χώρες που πλήττει ο κοροναϊός. Πάνω από 60.000 άνθρωποι έχουν μολυνθεί στην Κίνα. Ποιες χώρες έχουν κρούσματα στην Ευρώπη. Έξαρση των θανάτων την Παρασκευή.

Ο κοροναϊός COVID-19 συνεχίζει την φονική του έξαρση στην Κίνα προκαλώντας τον θάνατο σε άλλους 143 ανθρώπους χθες Παρασκευή, αυξάνοντας το σύνολο τον θανάτων στην ηπειρωτική Κίνα σε 1.523.

Όπως ανακοίνωσε σήμερα η Εθνική Επιτροπή Υγείας η συντριπτική πλειονότητα των νέων θανάτων (139) που έφερε ο κοροναϊός καταγράφηκε στην επαρχία Χουμπέι, εστία της επιδημίας στο κεντρικό τμήμα της χώρας. Σε όλη την κινεζική επικράτεια, εντοπίστηκαν 2.641 νέα επιβεβαιωμένα κρούσματα του κοροναϊού, τα 2.42ο επίσης στη Χουμπέι. Το σύνολο των ανθρώπων που μολύνθηκαν έφθασε τους 66.492 ως τα μεσάνυχτα της Παρασκευής.

Κοροναϊός: Τα κρούσματα σε όλο τον κόσμο
Ακολουθεί κατάλογος των χωρών και των περιοχών που έχουν ανακοινώσει τον εντοπισμό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων του νέου κοροναϊού που άρχισε να εξαπλώνεται από την κινεζική πόλη Ουχάν, όπου εμφανίστηκε τον Δεκέμβριο.

Πέραν της ηπειρωτικής Κίνας, του Μακάο και του Χονγκ Κονγκ, έχουν επιβεβαιωθεί πάνω από 600 κρούσματα μόλυνσης από τον COVID-19 σε τριάντα χώρες και περιοχές, συμπεριλαμβανομένης, για πρώτη φορά, της αφρικανικής ηπείρου.

Κίνα
Πάνω από 66.000 άνθρωποι έχουν προσβληθεί από τον κοροναϊό στην ηπειρωτική Κίνα. Ο αριθμός αυξήθηκε αλματωδώς μετά την αλλαγή της μεθόδου εντοπισμού των κρουσμάτων, που οδήγησε σε «διπλές καταχωρίσεις».

Ως τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, ο απολογισμός των νεκρών της επιδημίας στην ηπειρωτική Κίνα (πλην Χονγκ Κονγκ και Μακάο) ανερχόταν σε 1.523. Στην πλειονότητά τους οι θάνατοι καταγράφονται στην επαρχία Χουμπέι, εστία της επιδημίας, πρωτεύουσα της οποίας είναι η Ουχάν.

Ο αριθμός αυτός έχει πλέον ξεπεράσει κατά πολύ εκείνον των θυμάτων του κοροναϊού που προκαλούσε το Σύνδρομο Οξέος Αναπνευστικού Συνδρόμου (ΣΟΑΣ), που είχε ανέλθει σε 774 παγκοσμίως την περίοδο 2002-2003, ανάμεσά τους 349 στην ηπειρωτική Κίνα και 299 στο Χονγκ Κονγκ.

Ένας άνθρωπος πέθανε στην αυτόνομη περιοχή του Χονγκ Κονγκ, όπου έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 56 κρούσματα. Δέκα κρούσματα έχουν αναφερθεί στην αυτόνομη περιοχή του Μακάο.

Ασία-Ειρηνικός
Ανατολική Ασία
Νότια Κορέα

28 κρούσματα.

Ιαπωνία

32 κρούσματα, ανάμεσά τους ένα θανατηφόρο. Συν τουλάχιστον 218 πάνω στο κρουαζιερόπλοιο Diamond Princess, που παραμένει αγκυροβολημένο και σε καραντίνα στα ανοικτά του λιμένα της Γιοκοχάμας. Ένας αξιωματικός καραντίνας έχει επίσης μολυνθεί.

Ταϊβάν

33 κρούσματα.

Νοτιοανατολική Ασία

Καμπότζη

Ένα κρούσμα.

Μαλαισία

19 κρούσματα.

Φιλιππίνες

Τρία κρούσματα, ανάμεσά τους ένα θανατηφόρο στη Μανίλα. Επρόκειτο για Κινέζο που καταγόταν από την Ουχάν. Επρόκειτο για τον πρώτο θάνατο εξαιτίας του COVID-19 εκτός Κίνας.

Σιγκαπούρη

67 κρούσματα.

Ταϊλάνδη

Η Ταϊλάνδη κατέγραψε ένα νέο κρούσμα του κοροναϊού, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των κρουσμάτων στη χώρα σε 34 από τον Ιανουάριο, δήλωσε σήμερα αξιωματούχος του υπουργείου Υγείας.

Πρόκειται για μια 35χρονη, μέλος του υγειονομικού προσωπικού, που μολύνθηκε αφού ήρθε σε επαφή σε ασθενή, δήλωσε υψηλόβαθμος αξιωματούχος του υπουργείου Ελέγχου Λοιμώξεων σε συνέντευξη Τύπου. Δεκατέσσερις άνθρωποι έχουν αναρρώσει και έχουν επιστρέψει στο σπίτι τους.

Βιετνάμ

15 κρούσματα. Η Σον Λόι, πόλη 10.000 κατοίκων κοντά στο Ανόι, τέθηκε σε καραντίνα την Πέμπτη, εξέλιξη χωρίς προηγούμενο στη χώρα.

Νότια Ασία
Ινδία

Τρία κρούσματα.

Νεπάλ

Ένα κρούσμα.

Σρι Λάνκα

Ένα κρούσμα.

Αυστραλία

15 κρούσματα.

Αμερική
Καναδάς

Επτά κρούσματα.

ΗΠΑ

Δεκαπέντε κρούσματα. Ένας Αμερικανός πολίτης υπέκυψε στην Γουχάν.

Ευρώπη
Ευρωπαϊκή Ένωση
Γερμανία

16 κρούσματα, συμπεριλαμβανομένων δύο ανθρώπων που επαναπατρίστηκαν από την Γουχάν.

Γαλλία

11 κρούσματα.

Ιταλία

Τρία κρούσματα.

Ισπανία

Δύο κρούσματα. Ο ένας ασθενής έλαβε εξιτήριο.

Βέλγιο

Ένα κρούσμα.

Φινλανδία

Ένα κρούσμα.

Σουηδία

Ένα κρούσμα.

Κράτη εκτός ΕΕ
Ηνωμένο Βασίλειο

9 κρούσματα.

Ρωσία

2 κρούσματα. Οι ασθενείς έχουν βγει από το νοσοκομείο.

Μέση Ανατολή
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα

Οκτώ κρούσματα.

Αφρική
Αίγυπτος

Το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε τη 14η Φεβρουαρίου ότι κατέγραψε το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα του COVID-19 στην αφρικανική ήπειρο.

https://www.newsit.gr/