Μην ψάχνεις πολλά. Ο άντρας πρέπει να έχει χιούμορ, πάνω από όλα.

Θέλω να μιλήσω με κάποιον υπεύθυνο. Να έχει σωστή απόψη, εμπεριστατωμένη και να μου πει την αλήθεια για αυτό το αναθεματισμένο πακέτο που ψάχνουμε εκατομμύριο γυναίκες ανά τον κόσμο.
Να 'χει κι αυτό, να ΄χει και το άλλο, αλλά να είναι κι έτσι, να είναι κι αλλιώς. Για τόσο συγκεκριμένα στοιχεία μίλαμε. Πήγαινε εσύ να βρεις βελόνα σε χνουδωτό χαλί χρώματος γκρι ποντικί και μετά έλα να συζητήσουμε.

Χρόνια αμέτρητα απαντούσα ''ψηλό με μπλε μάτια'' στην ερώτηση πώς θέλεις τον άντρα. Λες και γεννήθηκα Σουηδία και είχα πρότυπο τη βρετανική ομορφιά του Daniel Craig. Συνονθύλευμα εξωτερικών χαρακτηριστικών (και μόνο) που θα έφερναν το χαμόγελο στη φάτσα μου.

Τα χρόνια πέρασαν και οι βραδιές ποίησης με φίλες κολλητές συνεχίστηκαν. Τα πρότυπα είχαν αλλάξει κι όλες έψαχναν ένα καλό παιδί. Το μανάρι έγινε απλά παιδί και το θεληματικό πιγούνι καλή ψυχούλα.

Φάγαμε τα μούτρα μας. Κάθε πτώση κι ένα βηματάκι προς την αυτογνωσία. Τι να τον κάνεις τον κοιλιακό κούκλα μου όταν ο άλλος είναι στόκος για ισιώσεις το πλακάκι του μπάνιου; Φτάνει ένα χαζό χαμόγελο; Κάποτε έφτανε και περίσσευε. Έχουν χτυπήσει κεφάλια με παλιές φωτογραφίες. Ευτυχώς κόλλησε ιό το λαπτοπ και τα έχασα όλα. Ούτε να θυμάμαι δε θέλω.

157 κατασκευαστές ευτυχισμένων σχέσεων προτείνουν χιούμορ. Μήπως να κάνεις μία δοκιμή και να ξεχάσεις τα υψηλά εξωτερικά σου στάνταρ; Μήπως να ξεκολλήσεις από τον Αλέκο με το ερωτικό χαμόγελο και να δώσεις μία ευκαιρία στον Θοδωρή που σε κάνει να γελάς ακατάπαυστα;

Το νταλαβέρι με κάποιον άδωνη είναι μάταιο. Ο ωραίος δεν καταβάλει καμία προσπάθεια να σε κατακτήσει, να σε γοητεύσει. Κρίνει σκόπιμο να μην κάνει τίποτα απολύτως γιατί πολύ απλά σου κάνει και χάρη που σου απευθύνει το λόγο. Ο ωραίος δεν είναι εργάτης, φτάνουν οι γωνίες προσώπου.

Μην αναγκάσεις άνθρωπο να σε αποκαλέσει φίλαυτη επιφανειακή γαϊδάρα. Τα έχω ακούσει με τα αφτιά μου εγώ αυτά και ξέρω τι σου λέω.

Το κουκλάκι το ζωγραφιστό είναι κατά 99% ρηχό (αφήνω και 1% για να μη με λέτε απόλυτη). Θέλεις ζωή βαρετή και ρηχή; Για την ομορφιά βάλε πάνω από τον μπουφέ ένα μεταμοντέρνο πίνακα να φωτίσει κι ο χώρος.

Μην κάνεις βλακείες και μην χάνεις χρόνο ψάχνοντας το ιδεατό που τυχαίνει να διαθέτει πλάτες χιλιομέτρων και σφιχτό κώλο. Με τα χρόνια οι πλάτες θα μπουν και τα οπίσθια θα γίνουν ζελέ νοσοκομείου. Μετά τι θα κάνεις;

Για να είσαι ευτυχισμένη χρειάζεσαι έναν άντρα με χιούμορ συμβατό με το δικό σου αναφέρει το ladylike.gr. Ο Λουΐτζι Πιραντέλο στο έργο του "Αισθητική του Χιούμορ" επισημαίνει ότι: Το χιούμορ έχει αμέτρητες εκφάνσεις και ακόμα περισσότερα διακριτικά χαρακτηριστικά. Η προσπάθεια διατύπωσης ενός ορισμού ενέχει τον κίνδυνο, από τη μία, της εκ του σύνεγγυς μελέτης ενός ή δύο ενοτήτων και, από την άλλη, της αποκήρυξης πολλαπλάσιων δυσνόητων πλευρών του.

Ακόμα κι αν σου πει πως πάχυνες θα έχει άλλη γλύκα
Το χιούμορ, επειδή ανήκει στην δημιουργικότητα, έχει άμεση σχέση με την αυτοπεποίθηση, δημιουργεί τις δυνατότητες να εκφρασθούν πράγματα, που κάτω από άλλες συνθήκες, θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτά ως εχθρικά και επιθετικά. Δίνει πολλές έξυπνες και ευρηματικές δυνατότητες να πούμε πολλά πράγματα, χωρίς σκληρότητα, γιατί δεν τραυματίζει και βοηθά τις σχέσεις μας να προχωρήσουν. Άρα; Πάχυνες, το μόνο σίγουρο αλλά κοίτα τί όμορφα που στο έφερε; Πάνε οι παρεξηγήσεις.

Σου φτιάχνει το κέφι
Το χιούμορ, αλλάζοντας την εγκεφαλική δραστηριότητα γεννά θετικά συναισθήματα. Δεν είναι ανάγκη να παίρνεις τη ζωή και τόσο σοβαρά. Κάνε λίγη πλακίτσα ακόμα στις πολύ δύσκολες στιγμές. Το καλύτερο αγχολυτικό σου λέει. Γυρνάς από το γραφείο κουρέλι σου λέει μία βλακεία κι αμέσως παίρνεις πάνω σου.

Είναι ένδειξη ευφυίας
Οι σημερινοί μελετητές του χιούμορ θεωρούν ότι αποτελεί έναν όρος ''ομπρέλα'' καθώς περιλαμβάνει γνωστικές, συναισθηματικές, συμπεριφορικές, ψυχοφυσιολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Το ταίρι σου διαθέτει συναισθηματική νοημοσύνη, άρα νοημοσύνη. Μείνε σε αυτό.

Σε χαλαρώνει
Το γέλιο αυξάνει την έκκριση ενδορφινών, των ορμονών δηλαδή που παράγει ο εγκέφαλος. Οι ενδορφίνες είναι οι μορφίνες, τα παυσίπονα που παράγει ο οργανισμός. Προκαλούνται συνήθως μετά από συχνή και συστηματική άσκηση και το σεξ. Με το παρατεταμένο γέλιο μειώνεται ο πόνος, ασκείται η καρδιά, βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος. Σύμφωνα με μια έρευνα, ένα λεπτό γέλιου ισοδυναμεί με σαράντα πέντε λεπτά χαλάρωσης. Είσαι καλά; Χάνονται αυτά; Δε χάνονται αγαπημένη μου.

Ωρίμασε φιλεναδίτσα μου. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή και πολύ μεγάλη για να μην την κάνεις καρναβάλι.

(Ναι, ξέρω, άλλη μία φορά να σου πουν αυτή τη φράση, θα κόψεις τα μαλλιά σου με νυχοκόπτη).

«Θα ’ρθει εκεί που δεν το περιμένεις»: Η φράση που αρχίζει να ακούγεται από την πρώτη ώρα της single ζωής σου και που δεν σταματάει μέχρι οι πρώτοι χίλιοι πιο στενοί σου άνθρωποι να ενημερωθούν ότι, ουφ, εντάξει, το Μαράκι βρήκε κάποιον, σταματήστε να κρατάτε την αναπνοή σας και γυρίστε στις δουλειές σας. Το αν αυτό θα πάρει δύο μέρες ή δέκα χρόνια, το αν το κοινώς συμφωνημένο μάντρα θα ειπωθεί τρεις ή χίλιες δεκατρείς φορές, καθώς και το αν θα τσαταλιαστούν τα νεύρα σου ή θα γίνουν απλώς κορδελάκια ακούγοντάς την, είναι βαθύτατα αδιάφορο σε όλους εκείνους που εκφέρουν την ατάκα με την ηδονή του ανθρώπου που μόλις ανακάλυψε μια καινούρια λέξη.

Το cosmopolitan.gr αναφέρει πως η ατάκα αυτή λοιπόν μπορεί να μην είναι καθόλου χρήσιμη, να είναι ενοχλητική, αλλά παράλληλα είναι και μακροπρόθεσμα αληθινή. Γιατί, ναι, θα ’ρθει εκεί που ΔΕΝ το περιμένεις. Εκεί, δηλαδή, που θα ’χεις πια σταματήσει να το περιμένεις. Εκεί που η απογοήτευση θα ’χει πιάσει ταβάνι, λίγο πιο πάνω από το καρφί στο οποίο μόλις κρέμασες τα παπούτσια σου, λίγο αργότερα αφότου ούρλιαξες αγανακτισμένη ότι δεν υπάρχει ένας άντρας τριγύρω να βάλει το βρωμοκαρφί σωστά. Και σε άκουσε ο γείτονας του επόμενου τετραγώνου.

Next best thing
«Θα ’ρθει εκεί που δεν το περιμένεις». Λες κι άλλη δουλειά δεν είχαμε από το να περιμένουμε τον επόμενο, σκέφτεσαι στην αρχή και τινάζεις ανέμελα τα μαλλιά σου περπατώντας την πόλη (ο χωρισμός χαρίζει πάντα όγκο στα μαλλιά –δεν ξέρω γιατί– και, χωρισμένες ούσες, περπατάμε εξαντλητικά την πόλη – αυτό το ξέρω γιατί το σπίτι μας μάς είναι αφόρητο). 

Τα πρώτα ραντεβού δεν πάνε σπουδαία, αλλά το διασκεδάζεις – συμβαίνουν τόσο αστεία πράγματα εκεί έξω, huh; «Θα ’ρθει εκεί που δεν το περιμένεις». Βγαίνεις κι άλλα. Ντύνεσαι, φτιάχνεσαι, βγαίνεις. Δεν έρχεται. Εντάξει. Τα αστεία πράγματα εκεί έξω δεν είναι και τόσο αστεία. Αρχίζεις να νιώθεις μόνη. Αρχίζεις να το περιμένεις. «Θα ’ρθει εκεί που δεν το περιμένεις». ΠΟΥ ’Ν’ ΤΟ, ΓΑΜΩΤΟ;

Το περιμένεις πια δυο τρεις φορές τη μέρα. Κρατάς την ανάσα σου κάθε που μπαίνεις στο μετρό, βγαίνεις ψυχαναγκαστικά από το σπίτι για ασήμαντες αφορμές, στρίβεις αργά τις γωνίες μη σε ποδοπατήσει το άλογο του επόμενου φρίκηπα. Κάθε ήλιος που δύει, είναι μια υπόσχεση για ένα καλύτερο «απόψε» και άλλα τέτοια ποιητικά, που μέχρι τα μεσάνυχτα τα ’χει πάρει ο διάολος μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου. «Θα ’ρθει εκεί που δεν το περιμένεις». Δεν ξέρεις πια πού είναι αυτό το «εκεί», γιατί το περιμένεις παντού. ΠΑΝΤΟΥ. Κι αυτό βγαίνει στο κοινό.

Waiting list
Περιμένεις το οτιδήποτε. Οτιδήποτε και οποιονδήποτε, αρκεί να μη χρειαστεί να γυρίσεις στο σπίτι μόνη. Φυσικό επόμενο: Η απογοήτευση σκαρφαλώνει σε δυσθεώρητα ύψη, η ανάγκη σου για έναν άνθρωπο δίπλα σου σε κάνει να μην αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Κάποιο πρωί ξυπνάς με ένα συγκλονιστικό χανγκόβερ– τόσο συγκλονιστικό, που μαζί με το ποτό θέλεις να πας στο νιπτήρα και να βγάλεις από μέσα σου όλο τον αναγκεμένο σου εαυτό, να τον στείλεις στον υπόνομο και να το πάρεις αλλιώς. Και το παίρνεις.

«Θα ’ρθει εκεί που δεν το περιμένεις» λέει ξανά κάποιος, αλλά –πραγματικά– δεν σε ενδιαφέρει να ’ρθει κανείς. Δεν θέλεις να ’ρθει κανείς. Έχεις μάθει πια να κάνεις καλή παρέα στον εαυτό σου και να καρφώνεις τα καρφιά στον τοίχο με την πρώτη. Πατάς σαδιστικά τα καπάκια των υπονόμων (όπου ξεφορτώθηκες τον παλιό σου εαυτό) και παθαίνεις αναγούλα στη σκέψη του ποια ήσουν πριν αποφασίσεις να αλλάξεις. Είσαι η ζωντανή απεικόνιση της αυτοπεποίθησης, της αυτοπραγμάτωσης και όλων των ιδιοτήτων που έχουν πρώτο συνθετικό το «αυτο-». Έχεις πια αυτό που τραβάει τους ανθρώπους σαν τις μύγες στο μέλι: Δεν έχεις κανέναν τους ανάγκη. Ε, κάπου εκεί, τότε που πραγματικά δεν θα το περιμένεις, γιατί δεν θα σε νοιάζει πια, θα έρθει.

Αίθουσα αναμονής
Γιατί οι άνθρωποι σε κατάσταση αναμονής φαινόμαστε, και οι γυναίκες σε κατάσταση αναμονής είμαστε λίγο τρομακτικές, παραδέξου το. Προς ενημέρωσή σου πάντως, κανείς μας δεν ξέφυγε από την ανάγκη για έναν άνθρωπο δίπλα του. Αν δεν το έχεις εντοπίσει να συμβαίνει σ’ εσένα, το έχεις σίγουρα δει να συμβαίνει στις φίλες σου και μάλλον τους έχεις πει: «Θα ’ρθει εκεί που δεν το περιμένεις».

Και μάλιστα, όταν είσαι απέξω, μπορείς να εντοπίσεις και τα λάθη τους. Όταν είσαι απέξω, σου είναι ξεκάθαρο ότι η λύση είναι η αλλαγή ρότας και, βασικά, ψυχολογίας. Να σταματήσουμε να κάνουμε πράγματα για να πείσουμε τους άλλους ότι αξίζουμε την προσοχή και την αγάπη τους και να αντιληφθούμε ότι πρώτα απ’ όλους εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να μας αγαπήσουμε. Κι αν αυτό ακούγεται σαν μπούρδα σαχλού βιβλίου αυτοβοήθειας, παρατήρησε τους ανθρώπους που σου φαίνονται γοητευτικοί εκεί έξω. Θα διαπιστώσεις πως το κοινό στοιχείο μεταξύ τους δεν είναι η ωραία, προσεγμένη ή σέξι εμφάνιση, αλλά η σιγουριά που εκπέμπουν. Αυτή η αίσθηση ότι μπορούν να ζήσουν και χωρίς εμάς. Αυτό που μας κάνει να θέλουμε κολασμένα να ζήσουν μ’ εμάς.

Cool party
Μόνο όταν ηρεμήσουμε και σταματήσουμε να περιμένουμε, θα ξαναβγεί στην επιφάνεια ο υπέροχος εκείνος παλιός (ή και καινούριος) εαυτός μας, που μπορεί να επιβιώσει υπέροχα μόνος του. Αυτό τον εαυτό θα θαυμάσουν οι άλλοι, γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο ακαταμάχητο από το αίσθημα της πληρότητας και τίποτα πιο σέξι από τον αέρα της ανεξαρτησίας. Και πριν αποφασίσεις να το προσποιηθείς, προτίμησε απλώς να φτάσεις εκεί πιο γρήγορα. Πώς; Κάνοντας οτιδήποτε πιστεύεις θα σε βοηθήσει να νιώσεις πλήρης. Go for the real thing, όσος χρόνος κι αν χρειάζεται.

Και, ναι, το ξαναλέμε, θα ’ρθει εκεί που δεν το περιμένεις. Γιατί θα είσαι απασχολημένη με κάτι άλλο, κάτι που θα σου δίνει νόημα και χαρά. Πάντως, θα ’ρθει. Το λέει και η φίλη μου η Ν., που σταμάτησε να περιμένει στα δέκα χρόνια και αποφάσισε να ασχοληθεί με το κτήμα. Και έπρεπε να αποκαταστήσει τα καλώδια της ΔΕΗ. Και ήρθε το κλιμάκιο της ΔΕΗ στη μέση του πουθενά. Και καταλαβαίνεις. Ήρθε.

5 σημάδια που θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις τη διαφορά

1. Δεν σε καλύπτει απόλυτα
Η (μαγική) στιγμή που συνειδητοποιείς πως εκείνος ΔΕΝ έχει όλα όσα θέλεις από έναν άνδρα- εντάξει, μπορεί όχι και όλα, αλλά ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ και συμβιβάζεσαι με τη σχέση που έχετε.

2. Βρίσκεσαι στη θέση να αλλάξεις πράγματα που πιστεύεις
Όλες οι σχέσεις απαιτούν κάποιους συμβιβασμούς αλλά όταν πρόκειται να αλλάξεις τα πιστεύω και τις αντιλήψεις σου για κάποιον πρέπει να προσέξεις πολύ σοβαρά. Κάποιος που σε αγαπάει σε αποδέχεται για αυτό ακριβώς που είσαι.

3. Μιλάς συνεχώς για εκείνον
Είναι λογικό να θέλεις να μιλάς για τον άνθρωπο που αγαπάς, ωστόσο όταν το παρακάνεις είναι σαν να αποζητάς την επιβεβαίωση των άλλων για την επιλογή σου.

4. Γίνεσαι ίδιαιτερα αμυντική όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με κάποιον που τον γνώριζε πριν από εσένα.
Γνωρίζουμε δεκάδες ανθρώπους κατά τη διάρκεια της ζωής μας και είναι λογικό να μην μπορούμε να γνωρίζουμε όλους όσους έχουν περάσει από την ζωή του φίλου μας. Αν είσαι σε μια υγιή και ισορροπημένη σχέση μπορεί να ζηλέψεις αν δεις π.χ ότι ο φίλος σου έχει μια οικειότητα με μια παλιά του συμφοιτήτρια αλλά δεν θα νιώσεις ότι απειλείσαι όπως θα ένιωθες σε μια σχέση που δεν είναι και πολύ βαθιά.

5. Οι άνθρωποι γύρω σου, επιμένουν ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτή τη σχέση
Εντάξει, δεν είπαμε να σηκώσεις τα χέρια ψηλά και να φύγεις από μια σχέση αν έχουν αντιρρήσεις οι δικοί σου, ωστόσο αν παραπάνω από ένας άνθρωπος στον κύκλο σου, σου επισημάνει ότι μάλλον κάτι δεν πάει καλά αξίζει να ξανασκεφτείς κάποια πράγματα.

cosmopolitan.gr