«Βουτιά» στα όχι και τόσο ήρεμα νερά των διεθνών αγορών, κάνει η Ελλάδα, αναζητώντας τουλάχιστον 2 δις ευρώ μέσω του νέου 7ετούς ομολόγου. Ωστόσο, ήδη έχει ξεκινήσει η προετοιμασία για την επόμενη έκδοση, η οποία τοποθετείται- εκτός δραματικών εξελίξεων- στα μέσα του Ιουλίου.

Αν και η εικόνα των αγορών είναι σαφώς πιο ήρεμη, σε σύγκριση με τον τυφώνα των προηγούμενων εβδομάδων, στο οικονομικό επιτελείο δεν τρέφουν ψευδαισθήσεις για την απόδοση του νέου 7ετούς, δεδομένων των συνθηκών. Τα μηνύματα που έρχονται από τους ξένους «πελάτες» των ελληνικών τίτλων είναι θετικά και δείχνουν ότι η απόδοση του νέου 7ετούς θα είναι περίπου στα ίδια επίπεδα με την προηγούμενη έκδοση της 16ης Ιουλίου του περασμένου έτους, δηλαδή γύρω στο 2% (1,9% η προηγούμενη). Ωστόσο, αυτό είναι το λιγότερο που δείχνει να απασχολεί τους Έλληνες τεχνοκράτες. Το ζητούμενο είναι η ισχυρή παρουσία σοβαρών «παικτών», όπως στις προηγούμενες εκδόσεις και γι’ αυτό δεν θα διστάσουν να βάλουν στο τραπέζι ένα «γλυκαντικό» 25- 30 bps.

Η Ελλάδα σίγουρα δεν έχει το άγχος άλλων χωρών, που «καίγονται» να βρουν «ζεστό» χρήμα στις αγορές, καθώς το «μαξιλάρι» των 15,7 δις ευρώ δεν δίνει απλώς άνεση χρόνου αλλά λειτουργεί και ως… πυροσβεστήρας απέναντι στις όποιες άγριες διαθέσεις κερδοσκοπικών- και όχι μόνο- funds. Από την άλλη, πρέπει να διατηρεί ανοικτή γραμμή με τις αγορές, σε μια περίοδο τόσο ρευστή, γι’ αυτό και αποφασίστηκε ή μάλλον επισπεύσθηκε η έκδοση του 7ετούς.

Γιατί επισπεύσθηκε η έκδοση
Βασική αιτία της γρήγορης κίνησης ήταν το διαφαινόμενο «ναυάγιο» στη Σύνοδο Κορυφής την επόμενη εβδομάδα, όπου οι Αρχηγοί καλούνται να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, που άναψε το Eurogroup. Το πρώτο είναι να διευκρινίσουν πού ακριβώς θα μπορούν να διατεθούν άνευ όρων τα 240 δις του ESM, δηλαδή αν μπορούν να πέσουν και στην οικονομία, όπως διατείνονται οι Ιταλοί και το δεύτερο πώς ακριβώς θα στηθεί το Ταμείο Ανάκαμψης κι αν θα μπορεί να εκδώσει ειδικά ευρωομόλογα. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο και η αρνητική αντίδραση των αγορών αναμενόμενη, εξ ου και η απόφαση της Αθήνας να κινηθεί τώρα.

Την επόμενη εβδομάδα- την Παρασκευή συγκεκριμένα- αναμένεται όμως και η αξιολόγηση της Fitch, ενώ έπεται και η αντίστοιχη της Moody’s. Φυσικά, δεδομένων των συνθηκών, το ενδεχόμενο αναβάθμισης θα πρέπει να ξεχαστεί για το επόμενο 12μηνο, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Με τις τελευταίες αξιολογήσεις, το outlook της Ελλάδας είχε χαρακτηριστεί «θετικό» κι αυτό ήταν ένα ισχυρό σήμα ότι έπεται η αναβάθμιση. Πλέον, στην καλύτερη περίπτωση το outlook θα χαρακτηριστεί «σταθερό» κι αυτός ήταν ισχυρός αποτρεπτικός παράγοντας για να μη βγει η Ελλάδα άμεσα στις αγορές.

Υπάρχει και τρίτος αποτρεπτικός παράγοντας. Μέσα στις επόμενες ημέρες αναμένονται οι «μεγάλοι» στις αγορές και σίγουρα η Ελλάδα δεν θα ήθελε να αναζητήσει χρήμα μετά το «σκούπισμα» από Ιταλία και Ισπανία. Ενδεικτικά, οι Ιταλοί, που έχουν αντλήσει από τις αγορές γύρω στα 50 δις ευρώ ως τώρα, θα πρέπει να βρουν άλλα 150- 180 δις ως το τέλος του χρόνου, ενώ οι Ισπανοί ψάχνουν περίπου τα μισά από αυτά!

Στην πραγματικότητα, οι τεχνοκράτες στην Αθήνα «ψάχνονταν» για έκδοση νωρίτερα, ωστόσο έπρεπε να αποσαφηνιστεί το πλαίσιο υπαγωγής στο έκτακτο QE και ειδικά το αν τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες θα γίνονται αποδεκτά και ως ενέχυρο, όπως τελικά έγινε. Φυσικά, η Ελλάδα δεν πρόκειται να μπει στη λογική της… αρπαχτής, δηλαδή των μεγάλων εκδόσεων, προκειμένου να εξαντλήσει άρον- άρον τα 12 δις της κάλυψης που παρέχει η ΕΚΤ, αφού κάτι τέτοιο θα έστελνε το λάθος μήνυμα στους επενδυτές. Ο σχεδιασμός προβλέπει ότι πέρα από την έκδοση του Ιουλίου, θα γίνει άλλη μία το Σεπτέμβριο κι από εκεί και πέρα θα κριθεί εάν υπάρχει χρόνος και λόγος για ακόμα μία ως το τέλος του έτους.

Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι θα «πετάξουμε» την ευκαιρία των 12 δις ευρώ. Κάθε άλλο. Υπάρχει η δυνατότητα reopening παλαιότερων ομολόγων, όπως επίσης έκδοσης εντόκων γραμματίων…

https://www.economistas.gr/

Ο πανικός για το κάθε τι και η υστερία λόγω της εμφάνισης κρουσμάτων κορωνοιού στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα και ίσως και αλλού ωφελεί μονάχα όλους εκείνους που κατευθύνουν την οικονομία της χώρας αλλά πάνω απ’ όλα τη μεγάλη κερδοσκοπία που λαμβάνει χώρα σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Το γεγονός του αδειάσματος ραφιών στα σούπερ μάρκετ και η μεγάλη αύξηση του τζίρου καταλαβαίνουμε όλοι ποιους ωφελεί και γιατί. Το δυστύχημα όμως είναι ότι θύματα αυτής της κορωνοιοφοβίας είναι και μορφωμένοι άνθρωποι, δείγμα ότι ο πανικός δεν κάνει διακρίσεις.

Όσο τα ύποπτα κρούσματα του εν λόγω ιού θα κάνουν την εμφάνισή τους, τόσο η υστερία θα μεγαλώνει, με αποτέλεσμα τις ανεξέλεγκτες πράξεις από μεγάλη μερίδα πολιτών. Ο στιγματισμός των ατόμων που νοσούν, από την άλλη, το κυνήγι της αποκλειστικής είδησης για το περιβάλλον και τους οικείους του νοσούντα, η ανεξέλεγκτη φημολογία αλλά και η ατιμώρητη διασπορά ψευδών ειδήσεων από κάποιους συναδέλφους δημοσιογράφους – τρανταχτά ονόματα της συμφοράς, το μόνο που κάνουν είναι να πυροδοτούν επικίνδυνα σενάρια και συνομωσιολογίες, με καθολικό αντίκτυπο στη λογική σκέψη του καθενός.

Δεν μιλάμε δηλαδή πια μόνο για την ασύδοτη έκφραση εκφοβιστικών λογιδρίων που παραπλανούν το λαό αλλά σαρωτικών και παραπλανητικών θεωριών που μπορεί να κάνει ακόμη και ένας μη ενασχολούμενος με τα ιατρικά. Οι θεωρίες είναι πολλές, από το πώς εμφανίστηκε αυτός ο ιός, μέχρι το πώς μεταδόθηκε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα σε όλο τον κόσμο. Και βέβαια είναι φυσικό να σερβίρονται κάθε είδους απίθανες ιστορίες και να αποπροσανατολίζεται ο κόσμος από τα πραγματικά του προβλήματα, χωρίς βέβαια να θέλω να πω ότι δεν είναι όντως παράξενο πως μας προέκυψε τόσο σύντομα ένας τέτοιος επικίνδυνος ιός.

Θα επιμείνω και πάλι όμως στο ότι όλα ξεκινούν από την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, κάτι που παράγει ευθέως νέες ασθένειες και καταστρέφει την καθημερινότητα του καθενός.

Η ασύδοτη και ανεξέλεγκτη πορεία της επιστήμης, τα χωρίς όρια πειράματα σε ζώα και ανθρώπους, η φυλάκιση της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης υπό την προστατευτική ομπρέλα του «ξερολισμού» που δεν αμφισβητεί σε καμία περίπτωση την επίσημη εξουσία αλλά παίζει το παιχνίδι της, με δεδομένο το γεγονός ότι οι μάζες στο τέλος επαφίενται στις κυβερνήσεις να τους λύσουν τα προβλήματα, όλα αυτά οδηγούν στην περαιτέρω άλωση των ιδεών και επιθυμιών για κάτι καλύτερο σε τούτη τη σύντομη ζωή.

Στην περίπτωση του κορωνοιού όλοι και όλες περιμένουν από το κράτος να πάρει μέτρα στα μέσα μεταφοράς, να επιβάλλει με νομοθετήματα την κυκλοφορία με μάσκες, να βάλει σε καραντίνα ολόκληρες περιοχές και φυσικά τους νοσούντες, χωρίς κανείς να εξετάζει όμως από ποιους γίνονται όλα αυτά και ποιοι τα προκαλούν. Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τις άλλες χώρες, όπου έχουν υπάρξει κρούσματα του κορωνοιού.

Η σκέψη λοιπόν θα έπρεπε να είναι στο να καταγγελθεί η διεθνής συνομωσία για την πρόκληση παρομοίων συμβάντων που όσο αφήνονται, τόσο μεταβάλλουν άρδην τις παγκόσμιες οικονομίες.

Το στίγμα λοιπόν θα πρέπει να κατευθυνθεί προς όλες τις κυβερνήσεις αλλά ιδίως την επιστημονική κοινότητα που ενώ γνωρίζουν την πραγματική κατάσταση, κάνουν πως δεν ευθύνονται για τα σοβαρά προβλήματα υγείας που προκύπτουν κάθε φορά.

Είτε λοιπόν ο ιός κατασκευάστηκε στα εργαστήρια και τους ξέφυγε, είτε είναι αποτέλεσμα του καταστροφικού σημερινού τρόπου ζωής, είτε οι κυβερνήσεις πιάστηκαν στον ύπνο και τώρα δεν μπορούν ελέγξουν την κατάσταση, το στίγμα δεν πρέπει να αφορά τον διπλανό μας αλλά αυτούς που κατευθύνουν και ορίζουν τη ζωή μας.

Ας μην περιμένουμε λοιπόν τίποτε από το επίσημο κράτος, αφού στο τέλος αυτό είναι που πρέπει να απολογηθεί για τις καταστάσεις που ζούμε. Ίσως τελικά αυτές οι καταστάσεις να μας κάνουν να αναλογιστούμε ποιους δοξάζουμε όταν μας δίνουν μερικά ευρώ παραπάνω και ποιους δοξολογούμε κάθε τέσσερα χρόνια.

Πανικός και υστερία για τον διπλανό μας θα πρέπει να επιστρέφεται σε αυτούς που τον προκαλούν και που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά λόγω του ότι η κερδοσκοπία συντελείται κρυφίως και βάσει σχεδίου.

https://www.rodiaki.gr/

Κινδυνεύουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι - Στο μάτι των κερδοσκόπων η ακτοπλοΐα, τα ξενοδοχεία, τα τρόφιμα, τα νοσοκομεία - Οι δανειστές αφού καθάρισαν τους Ελληνες του ΤΧΣ καρατομούν και τους τραπεζίτες

Με σταθερά και καλά σχεδιασμένα βήματα κλιμακώνεται ο πόλεμος για τον έλεγχο του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και των 16.473 κόκκινων δανείων μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει χάσει την κυριαρχία στις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις και όλα δείχνουν ότι φτάνει η ώρα να χάσει και τον έλεγχο στις επιχειρήσεις της. Οι σαρωτικές αλλαγές στη διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και η ξαφνική εμπλοκή στην επιλογή του νέου διευθύνοντος συμβούλου της Τράπεζας Πειραιώς είναι δύο μόνον επεισόδια της προσπάθειας που βρίσκεται σε εξέλιξη για να ελεγχθούν μέχρι το τέλος του χρόνου οι ελληνικές τράπεζες από ξένους παράγοντες και κερδοσκοπικά funds.

Η ύφεση που ξεκίνησε το 2009 και συνεχίζεται έχοντας καταστρέψει το 25% της οικονομίας μας, εκτός από τις ανθρώπινες τραγωδίες και τις υπόλοιπες επιπτώσεις δημιούργησε και 16.473 κόκκινα δάνεια μεγάλων εταιρειών, 71.000 μικρομεσαίων και 293.500 μικρών και ατομικών επιχειρήσεων. Ο πλούτος των Ελλήνων αφανίζεται και αυτή η ζημία μπορεί να μετρηθεί με τα 413.000 κόκκινα στεγαστικά και τα περί 1,9 εκατομμύρια κόκκινα καταναλωτικά δάνεια.
Ο απολογισμός της οικονομικής και κοινωνικής φρίκης είναι ο θησαυρός που μεθοδεύουν να εκμεταλλευτούν τα λεγόμενα ιδιωτικά κεφάλαια υψηλής μόχλευσης, περισσότερο γνωστά σαν hedge funds ή «γύπες των αγορών».

Ο έλεγχος των ελληνικών τραπεζών από τα κερδοσκοπικά κεφάλαια είναι το μέσο για να εκμεταλλευτούν τις υπεραξίες που κρύβει ο κατεστραμμένος παραγωγικός ιστός. Και είναι εύκολο τεχνικά, καθώς με την απαξίωση τιμών και αξιών αρκούν π.χ. 200 εκατ. για να αποκτήσει ένα hedge fund το 15% της Τράπεζας Πειραιώς, έχοντας έτσι άμεση πρόσβαση σε ένα ενεργητικό, δηλαδή περιουσιακά στοιχεία αξίας 85 δισ. ευρώ. Η συγκεκριμένη τράπεζα διαθέτει στα χαρτοφυλάκιά της το 35% των χρηματοδοτήσεων στις μεγάλες επιχειρήσεις και το 40% των μικρομεσαίων. Και αν αυτό δεν είναι ικανοποιητικό πεδίο για τις επιχειρηματικές επιδιώξεις των hedge funds, ταυτόχρονα επηρεάζει και τα 320 δισ. του συνολικού ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών, αφού τα περισσότερα μεγάλα δάνεια είναι κοινοπρακτικά.
Η παράδοση των τραπεζών στους ξένους οδηγεί σε αφελληνισμό των αποφάσεων. Η χώρα ουσιαστικά παραχωρεί την ελληνική επιχειρηματικότητα. Ολα αυτά ακούγονται θεωρητικά, ωστόσο επηρεάζουν άμεσα τον απλό πολίτη και την οικονομία. Αυτές τις ημέρες παρακολουθούν όλοι τις εξελίξεις στον Μαρινόπουλο. Μετά από 100 χρόνια επιχειρηματικής δράσης, η βασική εταιρεία της οικογένειας Μαρινόπουλου κατέρρευσε.
Μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι η προσπάθεια διάσωσης παίζεται στα δικαστήρια ή σε κλειστά επιχειρηματικά συμβούλια, ο πυρήνας, όμως, αυτής της προσπάθειας για να διασωθεί ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας στις λιανικές πωλήσεις είναι σε ένα τραπέζι στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης με τους εκπροσώπους των τραπεζών Alpha, Εθνική, Πειραιώς και Eurobank αναζητούν τη λύση για να σωθούν θέσεις εργασίας και να αποφευχθεί ένα ντόμινο χρεοκοπιών στην αγορά. Μπορεί τελικά η προσπάθεια να μην τελεσφορήσει και οι αλλεπάλληλες συσκέψεις να πάνε χαμένες, όμως τι ελπίδες θα είχε ο κ. Φλαμπουράρης ή ο αυριανός διάδοχός του στο ίδιο τραπέζι, αν απέναντί του έχει εκπροσώπους hedge funds;

Το ίδιο έργο παίχτηκε και στην περίπτωση του Βερόπουλου. Οταν η ομώνυμη αλυσίδα σούπερ μάρκετ πιεζόταν, αρχικά συμφωνήθηκε με τις τράπεζες και δόθηκε στον Σκλαβενίτη η θυγατρική Χαλκιαδάκης στην Κρήτη ώστε να μειωθούν οι δανειακές υποχρεώσεις. Οταν ο Βερόπουλος γονάτισε από τα προβλήματα, ο από μηχανής Θεός ήταν και πάλι οι τράπεζες, οι οποίες προώθησαν το deal της απορρόφησης από τη Μy Market της οικογένειας Παντελιάδη.
Ο θησαυρός των κόκκινων δανείων δεν είναι ένας ανώνυμος σωρός από σκουπίδια. Επηρεάζει χιλιάδες θέσεις εργασίας και πολλές γνωστές επιχειρήσεις, όπως τη Euromedica, τη ΜΕΒΓΑΛ, τη Shelman, τη Χαλυβουργική, τη Χαραγκιώνης, την εταιρεία Ι.Χ. Θεοχαράκης, τη Hotel Club Λουτράκι, τη ΒΙΚΗ, τα ξενοδοχεία «Καψής» στα Δωδεκάνησα και πολλές άλλες που έχουν κάνει συμφωνίες για τα δάνειά τους με τις τράπεζες και μπορούν να ανακάμψουν αν η οικονομία σταθεροποιηθεί. Συνολικά το 10% των κόκκινων επιχειρηματικών χαρτοφυλακίων είναι από ξενοδοχειακές μονάδες.

Οι αξίες που κρύβονται πίσω από τα κόκκινα δάνεια είναι εντυπωσιακές. Χαρακτηριστική περίπτωση, η ακτοπλοϊκή Hellenic SeaWays. Οι μετοχές της ήταν απαξιωμένες και τις αποτιμούσαν μόλις σε λίγες δεκάδες σεντ. Η άνοδος του τουρισμού και η πτώση του πετρελαίου αναζωογόνησαν τον κλάδο και το αφεντικό των Μινωικών Γραμμών, Εμανουέλε Γκριμάλντι, αποφάσισε να αποκτήσει τον έλεγχό της. Οι δημόσιες προσφορές των Μινωικών Γραμμών σήμερα είναι στα 4 ευρώ ανά μετοχή για μικρά πακέτα και κατόπιν συμφωνίας για τα μεγάλα. Το 40% της εταιρείας ελέγχεται από την Πειραιώς που μετοχοποίησε τα δάνειά της. Αν το πακέτο είχε πουληθεί, οι υπεραξίες που δημιουργήθηκαν σήμερα θα είχαν περάσει σε άλλα χέρια και οπωσδήποτε όχι στην τράπεζα, στην οποία, σημειωτέον, συμμετέχει και το ΤΧΣ με 27%.

Τα hedge funds πουθενά στην Ευρώπη αλλά και στον κόσμο δεν μπορούν να ελέγχουν τράπεζα. Και αυτό λόγω του κερδοσκοπικού χαρακτήρα τους. Ο στόχος τους είναι το απόλυτο κέρδος. Ο επενδυτής ουσιαστικά αγοράζει το μυαλό του διαχειριστή, ο οποίος πρέπει να εντοπίσει ευκαιρίες και, αν δεν υπάρχουν, να τις δημιουργήσει. Υπάρχει μόνον ένα περιστατικό όπου το Lone Star (το οποίο διαχειρίζεται και hedge fund) αγόρασε μια τράπεζα στη Νότιο Κορέα. Οταν ήθελε να πουλήσει για να πάρει τα κέρδη του, ξέσπασε σοβαρή διαμάχη με την κυβέρνηση. Στην Ελλάδα ειδικά μετά τη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση τα hedge funds έκαναν έντονη την παρουσία τους στα μετοχολόγια των τραπεζών. Στην περίπτωση της Τράπεζας Πειραιώς, συμμετέχει στο Δ.Σ. το hedge fund του Τζον Πόλσον. Είναι οξύμωρο ΕΚΤ και ευρωπαϊκοί θεσμοί να επιβάλλουν στις ελληνικές τράπεζες επιτρόπους στα Δ.Σ., ελεγκτικές εταιρείες, ξένους προέδρους επιτροπών, εξαντλητικές αναφορές για τα πάντα και την ίδια στιγμή να επιτρέπουν σε εκπροσώπους hedge funds να συμμετέχουν στα συμβούλια χωρίς κανέναν κανονιστικό έλεγχο.

Η συμμετοχή εκπροσώπων επενδυτικών κεφαλαίων σε κεντρικά όργανα αποφάσεων στις τράπεζες σημαίνει ότι έχουν άμεση πληροφόρηση για τις εταιρικές εξελίξεις σε όλη τη χώρα. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν ανοίγει μια κερκόπορτα για τη λεηλασία των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων και της επιχειρηματικότητας;

Μέσα από την αναδιάρθρωση των κόκκινων δανείων θα αλλάξει μορφή ή ιδιοκτησιακό καθεστώς πάνω από το ήμισυ της παραγωγικής δομής της χώρας, με κίνδυνο η διαδικασία αυτή να είναι υπό τον έλεγχο ξένων συμφερόντων, χωρίς ουδείς, ούτε η ελληνική κυβέρνηση, να έχει δυνατότητα παρέμβασης.

Οι κυβερνητικές ευθύνες είναι τεράστιες καθώς είτε από άγνοια, είτε από πίεση αποδέχθηκαν συμφωνίες που επιτρέπουν τη βίαιη αναδιάταξη του παραγωγικού ιστού της χώρας. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι αμέσως μετά την εμπλοκή στην επιλογή του διευθύνοντος συμβούλου της Πειραιώς, που υποκινήθηκε από το hedge fund του Τζον Πόλσον με τη σφραγίδα του SSM, οι δανειστές προχωρούν και στο ξήλωμα των Ελλήνων από το ΤΧΣ που ελέγχει τις τράπεζες.
Τα στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας υπόκεινται επίσης σε διαδικασία αξιολόγησης από ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων (που ελέγχουν επίσης οι θεσμοί) και η οποία απέρριψε τα περισσότερα στελέχη της διοίκησης και της εκτελεστικής επιτροπής, παρότι αυτά είχαν διοριστεί μόλις πριν από έναν χρόνο και έφεραν εις πέρας το δύσκολο έργο της ανακεφαλαιοποίησης με επιτυχία, όπως αναγνώρισαν άλλωστε πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Είναι προφανές ότι το σχέδιο αφελληνισμού των τραπεζών τέθηκε σε εφαρμογή και είναι ζήτημα χρόνου να επιβληθούν αλλαγές προσώπων και στις άλλες τράπεζες, εξέλιξη που η αγορά προεξοφλεί ότι θα συμβεί το αργότερο μέχρι το τέλος του χρόνου.

Δίνουν στα hedge funds τα κλειδιά για τα «πυρηνικά»

Η κυβέρνηση προφανώς δεν έχει καταλάβει τη σημασία του αφελληνισμού των τραπεζών. Εάν τα funds ελέγξουν τις τράπεζες, μπορούν να ελέγξουν και τις δανεισμένες εταιρείες.

Συγκεκριμένα οι μεγάλοι κίνδυνοι είναι:
■ Ο πλήρης έλεγχος της επιχειρηματικής πίστης, που σημαίνει ότι έχουν τη δυνατότητα να κοκκινίσουν και καλά δάνεια. Οι τράπεζες χρηματοδοτούν εταιρείες που έχουν πρόσκαιρα προβλήματα ρευστότητας επειδή είναι υγιείς. Αν δεν στηριχτούν με κεφάλαιο κίνησης τέτοιες επιχειρήσεις σε δύσκολες συγκυρίες, είναι θέμα χρόνου να γίνουν προβληματικές και η ελεγχόμενη τράπεζα να κάνει απαιτητό το δάνειο. Μάλιστα η ελεγχόμενη τράπεζα θα μπορεί να εγκρίνει και δάνεια σε επενδυτές επιλογής της για να αγοράσουν την «προβληματική» εταιρεία.
■ Η ανακατανομή των προβλέψεων μεταξύ κλάδων και εταιρειών.
Ενα φιλικό fund που ενδιαφέρεται να αγοράσει ένα πακέτο δανείων, μπορεί να κάνει μια χαμηλή προσφορά στην τράπεζα. Ο όγκος των προβλέψεων κατανέμεται κατάλληλα ώστε η τράπεζα να φαίνεται ότι έχει σβήσει μεγάλο μέρος της ζημίας, οπότε το εξωφρενικά χαμηλό τίμημα του fund δείχνει εύλογο και αποδεκτό.
■ Ο έλεγχος διάθεσης προβληματικών δανείων. Η τράπεζα φτιάχνει σκόπιμα μεγάλα πακέτα προβληματικών δανείων προκειμένου να αποκλειστούν οι ανεπιθύμητοι και να κινητοποιηθούν οι «ομόσταυλοι» των ξένων φορέων που ελέγχουν τις τράπεζες.
■ Η επίδραση στα άλλα πιστωτικά ιδρύματα. Στα κοινοπρακτικά δάνεια η ελεγχόμενη τράπεζα μπορεί με διάφορες αφορμές (trigger events) να κάνει απαιτητό ακόμη και το τμήμα του κοινοπρακτικού δανείου που της ανήκει, δημιουργώντας ανεπιθύμητες εξελίξεις στο σύνολο του τραπεζικού συστήματος.

Κυνηγώντας τις μπίζνες της απελπισίας

Τον έλεγχο της Τράπεζας Πειραιώς επιδιώκει να αποκτήσει ο Αμερικανός επενδυτής Τζον Πόλσον, ο οποίος μέσα από το hedge fund John Paulson and Co διαθέτει σήμερα περίπου το 10% του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας και φέρεται να εκφράζει και τα συμφέροντα άλλων ξένων funds, τα οποία αθροιστικά φτάνουν σε ποσοστό το 20%. Ο κ. Πόλσον είναι διεθνώς γνωστός για τις επενδυτικές του κινήσεις, με πιο διάσημο το σορτάρισμα της αμερικανικής αγοράς ακινήτων την περίοδο της φούσκας το 2007, αλλά και την αγορά ελληνικών ομολόγων όταν αυτά βρίσκονταν στο ναδίρ τους, λίγο πριν ανακάμψουν οι τιμές τους το 2012. Η επιχειρηματική στόχευσή είναι καταφανώς προσανατολισμένη όχι στα μερίσματα μέσα από την κερδοφορία της Τράπεζας Πειραιώς, αλλά στην αξιοποίηση των κόκκινων δανείων, αφού ειδικεύεται στην εκμετάλλευση πτωχευμένων εταιρειών.

Το ίδιο το προφίλ της εταιρείας του παραπέμπει σε εταιρείες οι οποίες διεθνώς αποκαλούνται «κοράκια» (vulture funds), καθώς ειδικεύεται στις λεγόμενες distress business, που θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε ως «μπίζνες της απελπισίας ή της δυστυχίας», καθώς έχουν να κάνουν με την αξιοποίηση ευκαιριών από πτωχεύσεις. Οπως αναφέρεται στο site της εταιρείας, «η Paulson & Cο ιδρύθηκε το 1994, είναι εταιρεία διαχείρισης επενδύσεων ειδικευόμενη σε στρατηγικές εκμετάλλευσης ευκαιριών (σ.σ.: το λεγόμενο αρμπιτράζ) από ειδικά γεγονότα, όπου περιλαμβάνεται αρμπιτράζ συγχωνεύσεων, αναδιοργανώσεις πτωχεύσεων και πιστώσεις «απελπισίας» (distress credit), δομημένες πιστώσεις, ανακεφαλαιοποιήσεις, επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις και άλλες εταιρικές διαδικασίες».

Με απλά λόγια το «αρμπιτράζ» σημαίνει ότι όταν υπάρχει π.χ. μια εταιρεία που αντιμετωπίζει προβλήματα, η αξία της είναι πολύ χαμηλότερη από εκείνη που αξίζει υπό κανονικές συνθήκες και εταιρείες όπως εκείνη του κ. Πόλσον εκμεταλλεύονται τη διαφορά, αγοράζοντας φθηνά για να πουλήσουν ακριβά. Σε άλλο σημείο της ταυτότητας της Paulson & Co αναφέρεται ότι η εταιρεία, εκτός από τα hedge funds «διαχειρίζεται μη εισηγμένες κεφαλαιουχικές εταιρείες (private equity funds) ακινήτων, οι οποίες εστιάζουν σε διάφορους τύπους ευκαιριών ακίνητης περιουσίας από πτώχευση».

Με λίγα λόγια είναι σαφές από το προφίλ της εταιρείας ότι στόχος του κ. Πόλσον δεν είναι το μακροπρόθεσμο όφελος από την ανάπτυξη των τραπεζικών εργασιών της Τράπεζας Πειραιώς ταυτόχρονα με την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας -όπως υποτίθεται ότι είναι το σχέδιο για την ελληνική οικονομία-, αλλά επιδιώκει να αποκτήσει τον έλεγχο της διοίκησης για να βρεθεί σε θέση ισχύος και να επωφεληθεί το μέγιστο από τη διαδικασία των μαζικών πτωχεύσεων εταιρειών με κόκκινα δάνεια και από την εκμετάλλευση των περιουσιακών τους στοιχείων.
Είναι σαφές ότι στη διαδικασία της αναδιάρθρωσης των επιχειρηματικών δανείων, καθοριστικό ρόλο για την τύχη των επιχειρήσεων θα παίξουν οι τράπεζες, οι οποίες θα κληθούν να αξιολογήσουν τις προσφορές που θα έχουν από τα διάφορα hedge funds.

Οι τράπεζες θα πρέπει να αποφασίσουν σε ποια τιμή θα πουλήσουν τα κόκκινα δάνεια, εάν θα αναχρηματοδοτήσουν την εταιρεία ή όχι, εν ολίγοις θα κρίνουν ποιες εταιρείες θα διατηρηθούν στη ζωή, ποιες θα κλείσουν, ποιες θα πουληθούν σε κομμάτια, πόσοι εργαζόμενοι θα παραμείνουν και εντέλει ποιοι θα κερδίσουν από αυτό.

Είναι προφανές ότι εάν κάποιος έχει θέση και στις δύο μεριές της αγοράς, δηλαδή και από τη μεριά της εταιρείας που κάνει την προσφορά για να αγοράσει το δάνειο μιας επιχείρησης αλλά βρίσκεται ταυτόχρονα και από τη μεριά της τράπεζας που κρίνει την πρόταση, θα έχει μεγάλο πλεονέκτημα και αυτό φαίνεται ότι επιδιώκει ο κ. Πόλσον.

Δηλαδή να αποκτήσει τον έλεγχο της διοίκησης της τράπεζας και μέσα από αυτήν, πρόσβαση στον «κρυμμένο θησαυρό» των κόκκινων δανείων, τα οποία ουσιαστικά είναι οι τίτλοι ιδιοκτησίας για περιουσιακά στοιχεία αξίας περί των 85 δισ. ευρώ που ανήκουν στις δανειοδοτημένες επιχειρήσεις.

Πώς γίνεται το ρεσάλτο στις τράπεζες

Η κυβέρνηση μπορεί να ειπωθεί τουλάχιστον ότι πιάστηκε στον ύπνο, καθώς το ρεσάλτο στις ελληνικές τράπεζες γίνεται μέσα από ένα σύνθετο νομικό πλέγμα και διαδικασίες που ελέγχουν απολύτως οι δανειστές. Στην περίπτωση της Τράπεζας Πειραιώς, είχε επιλεγεί μετά από διεθνή διαδικασία που διεξήγαγε εξειδικευμένη εταιρεία και η οποία διήρκεσε έξι μήνες, ένα στέλεχος που δεν είχε καμία σχέση με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και διαθέτει διεθνή εμπειρία, ο κ. Χρήστος Παπαδόπουλος. Μάλιστα προτάθηκε και από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου.

Ομως, ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός (SSM), ο οποίος υπό την αιγίδα της ΕΚΤ εποπτεύει τη λειτουργία των 750 συστημικών ευρωπαϊκών τραπεζών (μεταξύ των οποίων και οι 4 μεγάλες ελληνικές τράπεζες), ενώ είχε εγκρίνει την τοποθέτηση του κ. Παπαδόπουλου, εκ των υστέρων και συγκεκριμένα λίγες ώρες πριν από τη συνεδρίαση του Δ.Σ., απέσυρε την έγκρισή του. Είναι προφανές ότι το «πραξικόπημα» υποκινήθηκε από την πλευρά της Paulson & Co που επιθυμεί να προωθήσει πρόσωπο της δικής της επιλογής.

Σύμφωνα με πληροφορίες, υπήρξαν καταγγελίες προς τον SSM σχετικά με υπόθεση ξεπλύματος μαύρου χρήματος στη Standard Charter στο Ντουμπάι όπου εργαζόταν ο κ. Παπαδόπουλος. Οι καταγγελίες έγιναν για να μπλοκαριστεί η τοποθέτησή του, παρόλο που ο ίδιος μετατέθηκε στο Ντουμπάι περίπου έναν χρόνο μετά την αποκάλυψη της παραπάνω υπόθεσης.

Η ελληνική κυβέρνηση βλέπει σήμερα να χάνει τον έλεγχο του ΤΧΣ, παρόλο που πρόκειται για έναν ελληνικό δημόσιο φορέα ο οποίος διαχειρίζεται τα συμφέροντα του κράτους στις τράπεζες, ενώ την ίδια στιγμή προβάδισμα στις διοικήσεις των τραπεζών μεθοδεύεται να πάρουν ξένα στελέχη. Μέχρι πρότινος η πραγματικότητα αυτή δεν είχε γίνει αντιληπτή από το σύνολο της κυβέρνησης, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν στο παρελθόν ορισμένα στελέχη είχαν καλλιεργήσει αρνητικό κλίμα κατά των ελληνικών τραπεζών, με τις καταγγελίες περί διαπλοκής. Για τη διαπλοκή δανειστών και κερδοσκοπικών funds δεν είχαν ακούσει τίποτε.

Η Ιταλίδα από την εκτ

Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, καθώς διαφαίνεται ορατός ο κίνδυνος αφελληνισμού του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και της ελληνικής επιχειρηματικής και παραγωγικής βάσης, κυβερνητικά στελέχη, έστω και αργά, διαπιστώνουν το πρόβλημα. Προ ολίγων ημερών μάλιστα διαπίστωσαν ότι το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί για την αξιολόγηση είναι ασφυκτικό, κατ’ ουσία παράλογο και σαφώς εξευτελιστικό.

Για παράδειγμα απαιτείται οι υποψήφιοι να έχουν τουλάχιστον 10ετή εμπειρία στη διεθνή τραπεζική αγορά, αλλά στην εμπειρία αυτή δεν περιλαμβάνεται η προϋπηρεσία σε άλλες θέσεις του χρηματοπιστωτικού κλάδου, όπως π.χ. σε επενδυτικές εταιρείες, ασφαλιστικές κ.λπ. Ταυτόχρονα υπάρχει ο εξευτελιστικός όρος να μην έχουν καμία σχέση με το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Η Γερμανία θα δεχόταν ποτέ στις τράπεζές της να τοποθετηθούν στελέχη που δεν έχουν σχέση με το γερμανικό τραπεζικό σύστημα; Με αυτό το δρακόντειο πλαίσιο κλείνει ο δρόμος σε στελέχη από την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό, όπως έλεγαν πηγές με γνώση του θέματος, ότι το τελευταίο διάστημα αναζητούν Ελληνες για την πλήρωση θέσεων και δεν μπορούν να βρουν πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις.

Το παράλογο της υπόθεσης έγινε ευρύτερα αντιληπτό όταν απερρίφθη Ιταλίδα τραπεζικός η οποία είχε επιλεγεί για τοποθέτηση σε θέση στο Δ.Σ. ελληνικής τράπεζας, παρότι είχε δεκαετή εμπειρία σε υψηλή θέση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με το σκεπτικό ότι η ΕΚΤ δεν είναι τράπεζα κατά την έννοια των προδιαγραφών που έχουν τεθεί!

Η υπόθεση μάλιστα έφτασε και στον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο οποίος γνώριζε προσωπικά το συγκεκριμένο στέλεχος και είχε μάλιστα πολύ θετική γνώμη για εκείνη, οπότε η ελληνική πλευρά έθεσε το θέμα της αλλαγής των προδιαγραφών και των προϋποθέσεων προς το ελαστικότερο και… το λογικότερο. Παρόλο, όμως, που αρχικά υπήρξε θετική υποδοχή από ορισμένους κύκλους των δανειστών, τελικά απερρίφθησαν οι όποιες αλλαγές, με αποτέλεσμα το μπλόκο στα ελληνικά στελέχη να παραμένει.

Ποια hedge funds μετέχουν στις ελληνικές τράπεζες

Δεύτερη φύση αποτελούν τα hedge funds για τις ελληνικές τράπεζες, κυρίως μετά τη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση. Ποια, όμως, είναι τοποθετημένα αυτή την περίοδο στις ελληνικές τράπεζες: Μετά την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, λοιπόν, στην Τράπεζα Πειραιώς συμμετέχει με 6,64% το fund John Paulson & Co του κ. Τζον Πόλσον. Στην ίδια τράπεζα πρόσφατα τοποθετήθηκε το Alden Group Capital με 6,64%, με διαχειριστή τον κ. Τζον Γουόλεν. To εν λόγω fund είναι φιλικό προς τις επιδιώξεις του κ. Πόλσον - η τοποθέτηση μάλιστα πραγματοποιήθηκε σε υψηλή τιμή σε σύγκριση με σήμερα. Στην Alpha Bank, το fund του κ. Πόλσον συμμετέχει με ποσοστό 7,32%. Στην ίδια τράπεζα ποσοστό χαμηλότερο του 5% κατέχει το Baupost του κ. Σεθ Κλάρμαν (σημ.: το συγκεκριμένο fund έκανε την πρώτη αγορά κόκκινων δανείων στην Ελλάδα εξαγοράζοντας τα δάνεια της Citigroup που αποχώρησε από τη χώρα).
Στην Alpha Bank πρόσφατα έγινε επαφή και με δυο σημαντικά funds, τα Discovery Capital Management και D.Ε. Shaw. Αλλα funds συμμετέχουν με μικρότερα ποσοστά σε Εθνική και Eurobank.

protothema.gr

Hedge funds επιχειρούν να αποκτήσουν τον έλεγχο συστημικής τράπεζας της Ευρωζώνης - O κ. Γιώργος Πουλόπουλος ανέλαβε καθήκοντα CEO - Πηγές της αγοράς αποδίδουν την αιφνίδια εμπλοκή σε προσπάθεια να ελεγχθούν οι τράπεζες και ταυτόχρονα τα «κόκκινα δάνεια» από ξένα funds -Πληροφορίες ότι θα αντικατασταθούν και τα στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας

Αιφνίδια εμπλοκή προέκυψε με την επιλογή του νέου Διευθύνοντος Συμβούλου της Τράπεζας Πειραιώς. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο SSM απέσυρε την τελευταία στιγμή -λίγες ώρες πριν τη σύγκληση του Διοικητικού Συμβουλίου- την έγκριση που ήδη είχε δώσει για την τοποθέτηση στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, του κ. Χρήστου Παπαδόπουλου. Η ξαφνική ανατροπή προκάλεσε έκπληξη στην αγορά καθώς η επιλογή του κ. Παπαδόπουλου είχε γίνει μετά από πολύμηνη διεθνή διαδικασία που διεξήγαγε εξειδικευμένη εταιρία, ενώ ο κ. Παπαδόπουλος είχε περάσει με επιτυχία τη διαδικασία έγκρισης από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αλλά και από τον SSM.

Πηγές της αγοράς βλέπουν πίσω από τη συγκεκριμένη εξέλιξη την προσπάθεια να ελέγξει την τράπεζα Πειραιώς και ταυτόχρονα τα «κόκκινα δάνεια» το hedge fund που διευθύνει ο Τζον Πόλσον. Συμφωνα με τις ίδιες πηγές, το κερδοσκοπικό fund που ελέγχει το 10% της τράπεζας είχε εναντιωθεί στη διαδικασία επιλογής και την υπονόμευσε επειδή επιθυμεί να τοποθετήσει πρόσωπο της αποκλειστικής επιλογής του, προφανώς για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του.

Στην τραπεζική αγορά μιλούν για ανοιχτό πόλεμο με στόχο τον απόλυτο έλεγχο των «κόκκινων δανείων» και μέσω αυτών μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων. Η Πειραιώς έχει σχεδόν το 50% των δανείων προς επιχειρήσεις (δηλαδή τον μισό παραγωγικό ιστό της οικονομίας) και μέσω αυτών, τα κερδοσκοπικά fund μπορούν να ελέγξουν δεκάδες μεγάλα ξενοδοχεία, βιομηχανίες τροφίμων, γνωστές εμπορικές εταιρίες, την ακτοπλοϊα, μικρομεσαίες αγροτικές εταιρίες κλπ. Το κερδοσκοπικό fund έχοντας επενδύσει 400 εκατ. στην Τράπεζα στοχεύει σε μεγάλες υπεραξίες οι οποίες κατά την αγορά μπορεί να φτάσουν ακόμη και τα 10 δισ. ευρώ. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Hellenic SeaWays μιας ακτοπλοϊκής εταιρίας που ήταν απαξιωμένη στο Χρηματιστήριο με την τιμή της μετοχής να κοστίζει μόλις λίγα σεντς και μετά το ενδιαφέρον να αποκτήσουν τον έλεγχό της οι Μινωικές Γραμμές η μετοχή της τώρα έχει ανέβει πάνω από τα τέσσερα ευρώ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, με την αξιολόγηση που είναι σε εξέλιξη των μελών του ΤΧΣ, επίκεινται ριζικές αλλαγές στη σύνθεση της διοίκησης του Ταμείου. Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για απομάκρυνση των Ελλήνων και αντικατάστασή τους από ξένα στελέχη.

Η ανατροπή στην Πειραιώς αιφνιδίασε τόσο την Κυβέρνηση όσο και την διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς, καθώς αν επικρατήσουν οι μεθοδεύσεις του Πόλσον θα είναι η πρώτη φορά που ένα hedge fund αποκτά τον έλεγχο συστημικής τράπεζας στην Ευρωζώνη. Το καταστροφικό όμως για την ελληνική οικονομία είναι ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο χιλιάδες επιχειρήσεις θα αναδιαταχθούν βίαια με συνοπτικές διαδικασίες που θα έχουν δραματικές επιπτώσεις για τους εργαζόμενους και μεγάλα κέρδη που θα καρπωθούν funds.

protothema.gr