Αυξανόμενο επενδυτικό κύμα από την Κίνα έχει αρχίσει να δέχεται η Ευρώπη, με τους Κινέζους να επενδύουν σε ξενοδοχειακά και τουριστικά πρότζεκτ εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία ανήκουν, κατά βάση αλλά όχι αποκλειστικά, στην κατηγορία «πολυτέλεια».
 
Η ασφάλεια στους όρους της νομικής και επενδυτικής δομής της, οι προοπτικές προσέλκυσης αυξανόμενου μεριδίου κινέζων τουριστών, η οικονομική βιωσιμότητα που παρουσιάζει εξαιτίας των υποχρηματοδοτημένων περιουσιακών στοιχείων και η ανάκαμψη των ηπειρωτικών ταξιδίων εκτιμάται ότι είναι οι παράγοντες που ώθησαν τις κινεζικές επενδύσεις στην Ευρώπη σε επίπεδα ρεκόρ με προοπτικές για περαιτέρω ανάπτυξη στο μέλλον.
 
Στην Ελλάδα, τον Ιούνιο του 2014, η εταιρία Fosun της Σαγκάης πήρε την άδεια για να ολοκληρώσει τα σχέδια κατασκευής ενός resort στην έκταση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, έναντι 6,8 εκατ. ευρώ, με συμβόλαιο μίσθωσης 99 ετών. Η έκταση του Ελληνικού θα περιλαμβάνει δύο ξενοδοχεία, ένα καζίνο και ένα εκθεσιακό κέντρο.
Ενδεικτικά, οι κινεζικές επενδύσεις σε Ευρωπαϊκά ακίνητα το 2013 αυξήθηκαν περισσότερο από 200% σε σχέση με τις αντίστοιχες του 2012, φτάνοντας τα 3,1 δισ. ευρώ έναντι 978 εκατ. ευρώ το 2012. Η Βρετανία και η Γερμανία ήταν οι χώρες που δέχθηκαν το μεγαλύτερο αριθμό αυτών των επενδύσεων.
 
To κινεζικό επενδυτικό μοντέλο
 
Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το ehotelier.com, οι επενδύσεις αυτές τείνουν να πηγάζουν από οικογενειακές επιχειρήσεις ή την κυβέρνηση της Κίνας.
Πολλές από τις ασιατικές εταιρίες που διαθέτουν ακίνητα που δημιουργούν έσοδα (REIT) παραμένουν συνδεδεμένα με μια οικογενειακή εταιρία ή σπόνσορα, και συχνά η ποιότητα του σπόνσορα καθορίζει το επίπεδο επιτυχίας.
 
Άλλη πηγή εσόδων αποτελούν οι Χρυσές Βίζα, οι οποίες χορηγούνται από χώρες της ΕΕ σε όσους αποκτούν ακίνητα που η αξία τους κυμαίνεται από 150.000 ευρώ έως 1 εκατ. ευρώ. Σε αυτή την κατηγορία χωρών ανήκουν η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Κύπρος, η Ελλάδα, η Λετονία και το Ην. Βασίλειο.
 
Άλλωστε, όπως ισχυρίζεται ο αντιπρόεδρος επενδύσεων της JLL Nihat Ercan, η κινεζική ιδιοκτησία στο εξωτερικό ενθαρρύνεται από την κινεζική κυβέρνηση, με τις Ευρωπαϊκές πόλεις να αποτελούν μακράν τους πιο ελκυστικούς προορισμούς (ειδικά το Λονδίνο και το Παρίσι) για αυτήν.
 
Το μοντέλο επενδύσεων, που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι Κινέζοι επενδυτές στις εξαγορές είναι ίδια κεφάλαια στο 30% έως 40% της επένδυσης και δανειακή χρηματοδότηση στο υπόλοιπο 60% έως 70%. Το ισχυρό γουάν είναι ο βασικός λόγος, που χρησιμοποιούν αυτήν την τακτική.
 
Τα ελκυστικά ακίνητα γι αυτούς είναι όσα αποφέρουν ετησια απόδοση της τάξης του 6-8% των επενδυμένων κεφαλαίων.
 
Τελευταίες επενδυτικές κινήσεις Κινέζων στην Ευρώπη είναι η απόκτηση του 92 χρονών Port of London από τον όμιλο του Πεκίνου Reignwood, όπου θα αναπτύξει ένα ξενοδοχείο Four Seasons Hotel με 98 δωμάτια, 41 κατοικίες και ένα ιδιωτικό κλαμπ, ενώ ο όμιλος επενδύσεων Zhongkun σχεδιάζει να χτίσει ένα πολυτελές θέρετρο στην Lyngen της Νορβηγίας, μια ορεινή περιοχή μέσα στον Αρκτικό Κύκλο.
 
H εταιρία  JLL, εξάλλου, που ασχολείται με το ξενοδοχειακό real estate, ανέφερε προχθές ότι Κινέζος επενδυτής έχει κλείσει την εξαγορά του  Paris Marriott Hotel Champs-Elysées για 344.5 εκατ. ευρώ. Το 192 δωματίων Marriott Champs-Elysées είναι ένα από τα καλύτερα ακίνητα του Παρισιού και είναι το μόνο το ξενοδοχείο που βρίσκεται στην αριστοκρατική λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων.
 
Η JLL εκτιμά ότι οι επενδύσεις Κινέζων στην Ευρώπη φέτος θα είναι αυξημένες κατά 20% σε σχέση με πέρυσι.
 
Υπενθυμίζεται ότι κινεζικά κεφάλαια αγόρασαν την προηγούμενη εβδομάδα το εμβληματικό ξενοδοχεία της Ν.Υόρκης Waldorf Astoria έναντι περίπου 2 δισ.δολαρίων.
tornosnews.gr
Το ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ψάχνει τον επόμενο ιδιοκτήτη της είναι εκπεφρασμένο εδώ και καιρό.
 
Το ότι οι Ρώσοι, επίσης, έχουν εκδηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν το ενδιαφέρον τους για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους, είναι κάτι που δεν αμφισβητείται. Στο μεταξύ, όμως, προέκυψε το δυσμενές περιβάλλον γύρω από τη Ρωσία του Πούτιν και όλα έδειχναν πως το ενδιαφέρον (και ο επικείμενος γάμος;) θα παγώσει.
 
Φαίνεται, όμως, πως δεν είναι έτσι τα πράγματα, καθώς σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Βήματος, η ρωσική εταιρεία RZD (Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι), όχι μόνο δεν έχει αποσύρει το ενδιαφέρον της για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά το εντείνει και το επεκτείνει από τη στιγμή που θα μετέχει και στο διαγωνισμό για την αποκρατικοποίηση της Ελληνικής Εταιρείας Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ).
 
Επικεφαλής της RZD είναι ο επιστήθιος φίλος του Πούτιν, Βλαντιμίρ Γιακούνιν, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για κανένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη, ούτε φυσικά για το έντονο ενδιαφέρον γύρω από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και την πώληση της ΕΕΣΣΤΥ.
 
Σε ότι έχει να κάνει με τον τελευταίο διαγωνισμό, οι Ρώσοι θα βρουν απέναντί τους την κοινοπραξία Alstom-Demco και τη γερμανική Siemens. Αξίζει να σημειωθεί ότι η RZD κατέρχεται στον δίδυμο διαγωνισμό σε κοινοπρακτικό σχήμα με τη ΓΕΚ-Τέρνα. Ο εν εξελίξει διαγωνισμός για την πώληση των δύο εταιρειών θα κορυφωθεί στα τέλη του 2014, όταν και αναμένεται να γίνεται η υποβολή δεσμευτικών προσφορών.
 
Από τη μεριά του το υπουργείο Οικονομικών, μέσω τοποθετήσεων στελεχών του, ξεκαθαρίζει πως δεν υπάρχει περίπτωση να αναβληθεί, ακυρωθεί ή να κηρυχθεί άγονος ο διαγωνισμός για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, πριν από την ημερομηνία της υποβολής των δεσμευτικών προσφορών, ενώ υπογραμμίζουν ότι μόνο εάν δεν κατέβει καμία εταιρία στον διαγωνισμό, αυτός μπορεί να καταστεί άγονος και να κηρυχθεί εκ νέου.

Το σβήσιμο των κρατικών ενισχύσεων
Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ συνδέεται άμεσα με την εις βάθος έρευνα της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία διαμηνύει ότι μονάχα εάν η εταιρεία πουληθεί, η Κομισιόν θα δεχτεί το σβήσιμο των κρατικών ενισχύσεων ύψους 800 εκατ. ευρώ.
Είναι χαρακτηριστική η επιστολή του απερχόμενου επιτρόπου Ανταγωνισμού Χοακίν Αλμούνια, στην οποία σημείωνε σε όλους τους τόνους ότι η αποκρατικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ συνιστά προϋπόθεση για τη διαγραφή του χρέους της προς τον ΟΣΕ, την ακύρωση του ενδεχομένου ανάκτησης των κρατικών ενισχύσεων και το κλείσιμο της εις βάθος έρευνας.

Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός
Σύμφωνα με στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ, στόχος των δύο ιδιωτικοποιήσεων είναι η αναδιάρθρωση και ο εκσυγχρονισμός των ελληνικών σιδηροδρόμων, με στόχο την εκμετάλλευση της γεωγραφικής θέσης της χώρας για την ανάπτυξη των συνδυασμένων μεταφορών. Έτσι, όπως λένε, οι σιδηροδρομικοί φορείς «ξεκαθαρίζουν» τις σχέσεις τους μέσα από σαφή συμβόλαια, που θα ρυθμίσουν την εικόνα της αυριανής αγοράς.
Συγκεκριμένα, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πωλείται έχοντας εξασφαλίσει μία πενταετή σύμβαση με το Δημόσιο για την εξυπηρέτηση των «άγονων γραμμών», άλλη δεκαετή σύμβαση με την ΕΕΣΣΤΥ συντήρησης του τροχαίου υλικού που χρησιμοποιεί, μία νέα σύμβαση μίσθωσης τροχαίου υλικού με το Δημόσιο και άλλη σύμβαση μίσθωσης ακινήτων με τη ΓΑΙΑΟΣΕ.

Βιωσιμότητα
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η αποκρατικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της Rosco στοχεύει στη διασφάλιση της βιωσιμότητας της πρώτης στην ανοιχτή αγορά της ΕΕ, αλλά και στην αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών της ΕΕΣΣΤΥ.
 
Από πλευράς ΤΑΙΠΕΔ έχει γίνει η καταγραφή και αξιολόγηση του τροχαίου υλικού, ο φορολογικός έλεγχος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ως και το 2013, έχει υπογραφεί η Σύμβαση Πρόσβασης Δικτύου για το 2014 μεταξύ ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και η συμφωνία-πλαίσιο για την πρόσβαση στο δίκτυο μεταξύ ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ για την περίοδο 2015-2017.
πηγή: ΑΠΕ
Την ιδιαίτερη προτίμησή τους σε μια σειρά ελληνικών προϊόντων του αγροτοδιατροφικού τομέα δίνουν οι ΗΠΑ.

Ενδεικτικό είναι πως το 2013 οι ελληνικές εξαγωγές ελιών στις ΗΠΑ ξεπέρασαν σε αξία τα 100 εκατ. δολάρια. Το μερίδιο αγοράς φτάνει για ορισμένες κατηγορίες του προϊόντος στο 73,2%. Βασικοί ανταγωνιστές της Ελλάδας στην εν λόγω αγορά είναι η Τουρκία, Ιταλία και η Ισπανία.

 Τα ηνία της αμερικανικής αγοράς κρατά η Ελλάδα, σύμφωνα με την «Καθημερινή» και σε ό,τι αφορά τον εφοδιασμό με προϊόντα όπως τσιπούρα και λαβράκι, έχοντας μερίδια 58% και 54,2% αντιστοίχως το 2013.

Η Ελλάδα το 2013 ήταν ο κυριότερος προμηθευτής των ΗΠΑ σε φασόλια παρασκευασμένα ή διατηρημένα, καταλαμβάνοντας το 68,8% της αμερικανικής αγοράς και αφήνοντας πίσω χώρες όπως το Μεξικό και η Ιταλία.

Στην κατηγορία των τυριών από πρόβειο ή αγελαδινό γάλα, στα οποία περιλαμβάνεται και η φέτα, η Ελλάδα ήταν το 2013 ο τρίτος μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ μετά την Ισπανία και τη Γαλλία.


Αναλυτικά η λίστα με τα προϊόντα:

Ελιές 73%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ιταλία, Τουρκία, Καναδάς
Φασόλια 68,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Μεξικό, Ονδούρα, Κίνα
Τσιπούρα, 58%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κύπρος, Τουρκία
Λαβράκι 54,2%, κυριότεροι ανταγωνιστές Τουρκία
Ελαφρόπετρα 53,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ισλανδία, Μεξικό, Κίνα
Σύκα 37,1% (νωπά ή αποξηραμένα), κυριότεροι ανταγωνιστές Τουρκία
Τυριά από πρόβειο γάλα 29,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ισπανία, Ισραήλ
Αγωγοί από σίδηρο ή χάλυβα 26,4%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κορέα, Γερμανία, Ιαπωνία
Ξυραφάκια 25,5%, κυριότεροι ανταγωνιστές Μεξικό, Κίνα
Ροδάκινα 20,1%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κίνα, Χιλή, Αυστραλία

protothema.gr

ferriesingreece2

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot