Μετά την επιτυχία του «Αν», ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης γράφει,σκηνοθετεί και παίζει σε μια ταινία με θέμα τον έρωτα. Τρεις φαινομενικά διαφορετικές ιστορίες που στο τέλος όμως αποκτούν κοινό φινάλε. Ηθοποιοί από Συρία, Ευρώπη και Αμερική συμπρωταγωνιστούν με Έλληνες προκειμένου να αφηγηθούν τις ερωτικές ιστορίες που γεννιούνται ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους πολίτες στην Ελλάδα του σήμερα. Κάθε ιστορία κι ένας διαφορετικός τίτλος. Κάθε ιστορία και μια διαφορετική οπτική πάνω στο αιώνιο θέμα του έρωτα.
Τα γυρίσματα του πρώτου μέρους έχουν ήδη ξεκινήσει, το δεύτερο και τρίτο μέρος της θα γυριστούν τέλη Σεπτεμβρίου, ενώ το όνομα δεν έχει ακόμη αποφασιστεί.
Πρωταγωνιστές της πρώτης ιστορίας είναι οι Μηνάς Χατζησάββας, Νίκη Βακάλη και Tawfeek Barhom.
Πηγή: athensvoice.gr
Εφιαλτικά σενάρια δημιουργεί η υπουργική απόφαση η οποία κυκλοφόρησε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 22 Μαΐου στο άρθρο 3 παράγραφος 3, όπου αναφέρεται ότι «χρήση της άδειας αλίευσης στα διεθνή, με το αλιευτικό εργαλείο «τράτα βυθού» απαγορεύεται στη γεωγραφική υποπεριοχή (GSA) 20, 22, 23 της ΓΕΑΜ (Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο)». .
Τι σημαίνει αυτό; Με απλά λόγια ότι απαγορεύεται η αλιεία νοτιοδυτικά της Κρήτης και νότια της Πελοποννήσου και των Ιονίων Νήσων, τουλάχιστον μέχρι τις 22 Ιουλίου.
Τι χαρακτηριστικό έχει όλη η περίοδος καταμεσής του καλοκαιριού;
Είναι η περίοδος που το αμερικανικό σκάφος Cape Ray πρόκειται να προχωρήσει στην καταστροφή των 560 τόνων από τα επικίνδυνα χημικά του οπλοστασίου της Συρίας σε μη καθορισμένη περιοχή δυτικά της Κρήτης.
Υποτίθεται η απαγόρευση της αλιείας έχει να κάνει με την προστασία των ιχθυαποθεμάτων στα διεθνή ύδατα αλλά είναι η πρώτη φορά που τέτοια απαγόρευση εκδίδεται από υπουργικό απόφαση καθώς ήταν έργο των περιφερειών.
Μάλιστα η περίοδος αυτή της απαγόρευσης και υπό όρους μπορεί να επεκταθεί και μετά τις 22 Ιουλίου: «Οι περιοχές και οι χρονικές περίοδοι απαγόρευσης θα επανεξεταστούν, εφόσον συντρέχουν λόγοι, μετά το 2015». Όπως αναφέρεται στη σχετική υπουργική απόφαση.
Και για να γίνει η υπόθεση ακόμη χειρότερη ήρθε και η απάντηση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στα σχετικά δημοσιεύματα η οποία λεέι:
«Η χώρα μας σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας και σε καμία περίπτωση δεν θα έθετε σε κίνδυνο την αειφορία και τη βιώσιμη διαχείριση, τόσο του περιβάλλοντος και των ιχθυαποθεμάτων, όσο και του επαγγέλματος των Ελλήνων αλιέων και του Τουρισμού. Τέτοιου είδους δημοσιεύματα εκθέτουν τη χώρα μας και είναι τελείως αβάσιμα» καταλήγει η ανακοίνωση.
Δηλαδή η υπουργική απόφαση γίνεται γιατί η χώρα μας σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας την αειφορία και τη βιώσιμη διαχείριση των αποθεμάτων αλιείας…
Σε καμία περίπτωση κανείς δεν γνωρίζει τι πρόκειται να γίνει στο Cape Ray και πόσο κοντά αυτό θα βρίσκεται στα Εθνικά Χωρικά Ύδατα την ώρα που θα πραγματοποιεί μια επιχείρηση η οποία αν και γνωστή στη διαδικασία (υδρόλυση) δεν έχει ποτέ γίνει στο παρελθόν επάνω σε σκάφος την ώρα που πλέει στην ανοικτή θάλασσα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
«Ο ρυθμός της συρρίκνωσης της οικονομίας έχει επιταχυνθεί», είπε ο Ζάκι Μέχτσι, ένας από τους ερευνητές του Κέντρου το οποίο εκπόνησε την έρευνα.
Η ζημία από τον πόλεμο υπολογίζονται σε 143,8 δισεκ. δολάρια, αλλά το ποσό αυτό αφορά κατά κύριο λόγο κτιριακές υποδομές, δηλ. κατοικίες και δημόσια κτίρια.
Ειδικοί επισήμαναν, αναφέρεται στην έρευνα, πως θα ήταν πολύ πρόωρο να επιχειρηθεί μια πιο ακριβής αποτίμηση, δεδομένου πως οι περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο συνεχίζουν ακόμη να είναι εμπόλεμες ζώνες.
Ένα από τα πιο σοβαρά πλήγματα για τα έσοδα της κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ είναι η απώλεια του μεγαλύτερου μέρους της πετρελαϊκής παραγωγής της Συρίας – 400.000 βαρέλια την ημέρα –, καθώς οι περιοχές όπου βρίσκονται τα κοιτάσματα είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό υπό τον έλεγχο των ανταρτών.
Η κυβέρνηση πλέον εξασφαλίζει μόλις 16.500 βαρέλια αργού την ημέρα, ωστόσο η μείωση του αερίου το οποίο αντλείται δεν ήταν τόσο μεγάλη.
Μια από τις πιο σοβαρές συνέπειες της οικονομικής καταστροφής που υφίσταται η Συρία είναι το ότι σχηματίστηκαν καρτέλ με ισχυρή επιρροή, τα οποία λυμαίνονται κρατικούς πόρους και έχουν συμφέρον να συνεχιστεί ο πόλεμος, επισήμανε ο Μέχτσι.
Σύμφωνα με την έκθεση η Συρία, η οποία άλλοτε κατατασσόταν στα κράτη με μεσαίας τάξεως κατά κεφαλήν εισοδήματα και το ΑΕΠ της οποίας έφθανε 67 δισεκ. δολαρίων πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, ενώ προσέλκυε ξένες επενδύσεις και επιτύγχανε ταχείς ρυθμούς ανάπτυξης, έχει πλέον μεταμορφωθεί σε μια χώρα «φτωχών ανθρώπων».
Οι τρεις στους τέσσερις Σύρους ζούσαν υπό συνθήκες ένδειας στα τέλη του 2013.
Σχεδόν οι μισοί από τους 20 εκατ. Σύρους, πολλοί εκ των οποίων εκτοπίστηκαν εντός της χώρας ή έγιναν πρόσφυγες, επιβιώνουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, ένα φαινόμενο που έχει προσλάβει «καταστροφικές» διαστάσεις, κατά τους ερευνητές.
Το Κέντρο, μια ανεξάρτητη μη κυβερνητική οργάνωση, συγκέντρωσε πληροφορίες από επίσημες αλλά και μη κυβερνητικές πηγές.
Ανέφερε ότι χειρότερες συνθήκες αντιμετωπίζουν οι Σύροι οι οποίοι ζουν στις εμπόλεμες ζώνες ή σε πολιορκημένες περιοχές. Πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν του φάσμα του λιμού και του υποσιτισμού.
Τα Ηνωμένα Έθνη υπολογίζουν τους νεκρούς του πολέμου σε πάνω από 150.000.
Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια ΜΚΟ που πρόσκειται στην αντιπολίτευση, κάνει λόγο για πάνω από 160.000 νεκρούς.
Το δημόσιο χρέος της Συρίας στο μεταξύ αυξήθηκε στο 126% του ΑΕΠ της το 2013, αφού η χώρα συνέχισε να εισάγει πρώτες ύλες – κυρίως πετρέλαιο – και είδη πρώτης ανάγκης για να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις που προκαλεί ο πόλεμος.
Η Δαμασκός έχει πλέον ένα διογκούμενο χρέος στο Ιράν, έναν από τους βασικούς συμμάχους της χώρας στην περιοχή που έχει καταστήσει διαθέσιμη μια γραμμή πιστώσεων ύψους 3 δισεκ. δολαρίων στη Δαμασκό.
Μεγάλο μέρος των δημόσιων εσόδων διατίθεται στις επιχειρήσεις του στρατού που προσπαθεί να ανακτήσει τον έλεγχο των περιοχών της χώρας που έχουν καταλάβει οι αντάρτες.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ