Ένα σπάνιο εύρημα, ένα ανθρωποειδές όπως το χαρακτήρισαν οι επιστήμονες, εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην έρημο του Παράκας, στο Περού.
Ένα μουμιοποιημένο σώμα, κουλουριασμένο, με μακρόστενο κρανίο και τρία δάχτυλα μακριά στο κάθε χέρι και πόδι πυροδότησε νέες φήμες και έγινε αφορμή για πιο ενδελεχή έρευνα για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.
Οι επιστήμονες έπρεπε να εξετάσουν ακόμα και το ενδεχόμενο της ψευδούς ανακάλυψης. Ένα εύρημα δηλαδή που κατασκευάστηκε επί τούτου για να δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις. Ο Μεξικανός ερευνητής – δημοσιογράφος Jaime Maussan, οδήγησε την επιστημονική ομάδα στο σημείο όπου βρέθηκε η μοναδική αυτή μούμια....
Η ομάδα με επικεφαλής τον Konstantin Korotkov, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης, τον José de Jesús Zalce Benítez, ιατροδικαστή της Εθνικής Ιατρικής Σχολής του Μεξικού και την καθηγήτρια Natalia Zaloznaja, διευθύντρια του Ιατρικού Ινστιτούτου MIBS, εξέτασε πρώτη το σώμα και έδωσε τα πρώτα έγκυρα δεδομένα....
Το σώμα έχει ύψος 1.68 και είναι πολύ κοντά στις ανθρώπινες αναλογίες. Αυτό που διαφοροποιεί την κατάσταση είναι τα τρία μακριά δάχτυλα, το επιμηκυμένο κρανίο και η έλλειψη μύτης και αυτιών. Η λεπτομέρεια του κρανίου εξηγείται επιστημονικά, αλλά και ιστορικά μέσα από παλαιότερα ευρήματα γνωστά ως τα «κρανία Paracas»....
Βρέθηκαν πάνω από 300 σε ένα νεκροταφείο του Παράκας, ηλικίας άνω των 3 χιλιάδων ετών. Τι μεσολάβησε και τα κρανία απέκτησαν αυτό το σχήμα; Οι επιστήμονες εξηγούν ότι κάποιες φυλές της νότιας Αμερικής συνήθιζαν να δένουν τα κεφάλια τους από βρεφική ηλικία μόνο και μόνο για να πάρουν αυτό το μακρόστενο σχήμα. Αυτή η «συνήθεια» όμως δεν έκανε το κρανίο πιο βαρύ, σε αντίθεση με αυτά του Παράκας που είναι βαρύτερα και πιο ογκώδη.
Το σώμα καλύπτεται από μια λευκή στρώση σκόνης που χρησιμοποιείται για να στεγνώσει το δέρμα και να διατηρήσει τα υπολείμματα. Τα εσωτερικά όργανα είναι πιθανότατα άθικτα. Η χρονολόγηση του σώματος υπολογίζεται μεταξύ 245 – 410 μ.Χ.
Στην περιοχή όπου εντοπίστηκε η σπάνια μούμια, βρέθηκαν πετρογλυφικά που απεικονίζουν ανθρωποειδή με τρία δάχτυλα και μακρόστενο κρανίο. Η επιστήμη δεν έχει δώσει ακόμα επίσημες απαντήσεις, ωστόσο δεν αφήνει περιθώριο για την παραμικρή υποψία μεταφυσικών πλασμάτων....
Δείτε το βίντεο:
Πηγή: mixanitouxronou.gr
Άναυδος έμεινε την Τρίτη κάτοικος της Σχοινούσας στη θέα ενός ανθρώπινου κρανίου που είχε ξεβραστεί στην ακροθαλασσιά παραλίας του νησιού, όπου είχε πάει για περίπατο.
Το μακάβριο εύρημα είναι πολύ πιθανό, λόγω της μικρής χρονικής απόστασης που χωρίζει τα δυο γεγονότα, να συνδεθεί από κάποιους με το ακέφαλο πτώμα που ξεβράστηκε πριν λίγες ημέρες στο Μπατσί της Άνδρου, οι αρμόδιοι όμως είναι εκείνοι που θα αποφανθούν σχετικά μετά την εξέταση των στοιχείων...
Βάσει ίδιων πληροφοριών, το Λιμεναρχείο Νάξου προχώρησε στις απαραίτητες διαδικασίες, ενώ το ανθρώπινο κρανίο επρόκειτο να μεταφερθεί στην Αθήνα για περαιτέρω εξέταση και έρευνα.
ΠΗΓΗ: Cyclades Voice
Απολιθωμένα οστά κυνηγών-τροφοσυλλεκτών που δολοφονήθηκαν πριν από 10.000 χρόνια φέρνουν στο φως την πρώτη ανθρώπινη σφαγή.
Ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια ανασκαφής στο Nataruk κοντά στη λίμνη Τουρκάνα στην Κένυα. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν άνε από τα θύματα να βρίσκεται μπρούμυτα με αποκαλυπτικά τα σημάδια της βίας στο κρανίο του. Ο ανατριχιαστικός προϊστορικός τάφος καταδεικνύει την τρομακτική επίθεση που υπέστησαν.
Τέσσερα θύματα, μεταξύ των οποίων μία ετοιμόγεννη γυναίκα δέθηκαν χειροπόδαρα πριν σφαγιαστούν. Οι υπόλοιποι είχαν σημάδια ακραίας βίας, κάποιοι είχαν λεπίδες και βέλη ακόμα και σήμερα στα κρανία τους.
Ο καθηγητής Ρόμπερτ Foley, του Πανεπιστήμιο του Cambridge, δήλωσε ότι οι απαρχές της ανθρώπινης επιθετικότητας είναι αμφιλεγόμενες, με πολλούς αρχαιολόγους πιστεύουν ότι οι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες ήταν σε μεγάλο βαθμό ειρηνικοί, και δεν κατέφευγαν σε πολέμους. Όμως όταν οι κοινότητες μεγάλωναν άρχισαν να εμφανίζονται σημάδια επιθετικότητας ως προς την ιδιοκτησία της γης. Ζητούσαν να πάρουν δια της βίας τις περιουσίες των αντιπάλων τους. Πριν από αυτή την ανακάλυψη, ο αρχαιότερος πολεμικός τάφος ήταν στο Darmstadt της Γερμανίας, και χρονολογείται γύρω στο 5.000 π.Χ.
Στους 27 σκελετούς περιλαμβάνονται τουλάχιστον οκτώ γυναίκες και έξι παιδιά. Δώδεκα από τους σκελετούς ήταν σχετικά πλήρεις, με σαφή σημάδια βίαιου θανάτου. Σπασμένα κρανία και ζυγωματικά, σπασμένα χέρια, πλευρά και γόνατα και σημάδια από πληγές βέλους στο λαιμό τους. Η βία λένε οι ερευνητές είναι σημάδι του ανθρώπινου χαρακτήρα. Οι θάνατοι στο Nataruk είναι μια μαρτυρία για την ενδο-ομαδική βία στην αρχαιότητα και τον πόλεμο.
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι τα θύματα αυτά αντιπροσωπεύουν μια εκτεταμένη οικογένεια που δέχθηκαν επίθεση και σκοτώθηκε από μια αντίπαλη ομάδα προϊστορικών κυνηγών. Εκείνη την εποχή η περιοχή γύρω από το Nataruk ήταν μια εύφορη λίμνη που συνόρευε με δάση και ελώδεις περιοχές, δίνοντας την πολυπόθητη πρόσβαση σε πόσιμο νερό και ψάρια. Η σφαγή μπορεί να έχει προκύψει από μια προσπάθεια να καταληφθεί αυτή η εύφορη περιοχή.
thetoc.gr