Το παιδί εμφάνιζε διπλό καρδιολογικό πρόβλημα, δηλαδή ανεύρυσμα (διάταση) της αορτής πάνω από 5 εκατοστά και δυσλειτουργία της βαλβίδας.

Η χειρουργική ομάδα υπό τον Φώτιο Μητρόπουλο, υποδιευθυντή του τμήματος Παίδων και Συγγενών Καρδιοπαθειών, προχώρησε σε ταυτόχρονη αποκατάσταση και των δύο παθήσεων, εφαρμόζοντας διευρυμένη μέθοδο «Ντέιβιντ».

«Πρόκειται για την πρώτη επέμβαση αυτού του είδους στην Ελλάδα», σημειώνει ο κ. Μητρόπουλος στο «Eθνος», για να εξηγήσει: «Με τις κλασικές τεχνικές, θα έπρεπε να γίνει μία επέμβαση για την αντιμετώπιση του ανευρύσματος και ταυτόχρονα να αντικατασταθεί η αορτική βαλβίδα με μία προσθετική μεταλλική».

Η επιλογή αυτή -σημειώνει- έχει μία σειρά από μειονεκτήματα. Η προσθετική βαλβίδα αποτελεί ξένο σώμα και αυξάνει τον κίνδυνο λοιμώξεων, ενώ ο ασθενής πρέπει να λαμβάνει για όλη του τη ζωή αντιπηκτική αγωγή και έλεγχο ανά μήνα. Αυτό αποτελεί μία σημαντική δέσμευση και ανασταλτικό παράγοντα για έναν νέο άνθρωπο.

Σύμφωνα με τον κ. Μητρόπουλο, οι θεράποντες γιατροί και η χειρουργική ομάδα αποφάσισαν ότι θα ήταν καλύτερο στην περίπτωση αυτή να επεκταθούν οι δυνατότητες της λεγόμενης επέμβασης κατά «Ντέιβιντ», η οποία αφορά κυρίως την αντιμετώπιση του ανευρύσματος.

Με βάση αυτήν τη μέθοδο, ο χειρουργός μπορεί να αφαιρέσει το ανεύρυσμα, χρησιμοποιώντας ένα μόσχευμα, στο οποίο επανεμφυτεύεται η ίδια η βαλβίδα του ασθενούς, υπό την προϋπόθεση ότι είναι υγιής. Στην περίπτωση του 18χρονου, ωστόσο, η βαλβίδα εμφάνιζε μία συγκεκριμένη ανωμαλία, καθώς είχε δύο πτυχές αντί για τρεις (δίπτυχη αορτική βαλβίδα).

Οι χειρουργοί του «Ωνασείου» επέλεξαν να εφαρμόσουν την επεκταθείσα μέθοδο «Ντέιβιντ». Πρόκειται για μια αρκετά περίπλοκη επέμβαση, στη διάρκεια της οποίας επιδιορθώνεται χειρουργικά η ανεπάρκεια της γηγενούς βαλβίδας και εμφυτεύεται ξανά.

Στο χειρουργείο
Οπως σημειώνει ο κ. Μητρόπουλος, ο νεαρός ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο, όπου του αφαιρέθηκε το ανεύρυσμα, έγινε πλαστική επιδιόρθωση και στη συνέχεια επανεμφύτευση της βαλβίδας του μέσα στο μόσχευμα. Επανεμφυτεύτηκαν, επίσης, και οι στεφανιαίες αρτηρίες.

Η μετεγχειρητική πορεία του 18χρονου είναι ομαλή. Πήρε κανονικά εξιτήριο και μπορεί πλέον να συνεχίσει τη ζωή του χωρίς καμία φαρμακευτική αγωγή ή περιορισμό. Το μόνο μειονέκτημα της συγκεκριμένης μεθόδου είναι ότι η επανεμφυτευμένη βαλβίδα θα ακολουθήσει τη φυσική της πορεία και θα φθαρεί σε βάθος χρόνου.

Αρκετά χρόνια αργότερα, ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε νέα επέμβαση για την αντικατάστασή της. Αυτό, ωστόσο, μπορεί να συμβεί σε 10 έως 20 ή και περισσότερα χρόνια και στο διάστημα αυτό ο ασθενής θα έχει μία απολύτως φυσιολογική ζωή.

ethnos.gr