Αλλά και οι άνδρες έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημα αυτό το οποίο αποτελεί το νούμερο ένα τραυματισμό στα περισσότερα σπορ.Το διάστρεμμα παρουσιάζεται όταν σπάνε οι συνδέσμοι που "δένουν" τα κόκκαλα μεταξύ τους.   

Το πρώτο σύμπτωμα του διαστρέμματος στον αστράγαλο είναι ο πόνος ο οποίος δεν εμφανίζεται την ώρα εκείνη αλλά μετά από κάποιες ώρες ή μπορεί σταδιακά να εξελιχθεί μετά από πολλές επαναλήψεις μιας κίνησης.

Στη συνέχεια ακολουθεί το πρήξιμο το οποίο συμβαίνει με τον τραυματισμό. Σε σπάνιες περιπτώσεις εμφανίζεται και μελανιά στον αστράγαλο.Εξαιτίας του πόνου και του πηξίματος που ακολουθεί το σώμα προσπαθεί να αντεπεξέλθει για αυτό κάλο είναι να παραμείνετε κλινήρεις μέχρι να περάσει.Επίσκεψη στον γιατρόΗ διάγνωση του διαστρέμματος γίνεται από τη φυσική εξέταση και την ακτινογραφία ενω σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ζητηθεί και αξονική. Ωστόσο, αν ο ασθενής ενεπλάκη σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα ο θεράπων ιατρός θα εξετάσει και το ενδεχόμενο πιθανής εσωτερικής αιμορραγία ή τραυματισμού στο κεφάλι. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε αν υπάρχουν ή όχι σπασμένα κόκαλα.

Τι να κάνετε   

Ξεχάστε τις μετακινήσεις και το περπάτημα για λίγες ημέρες.
Μην κάνετε δραστηριότης που ενδεχομένως σας προκαλούν πόνο.
Βάλτε πάγο ώστε να ελαττώσετε όχι μόνο τον πόνο αλλά και το πρήξιμο και την φλεγμονή.

www.medicinet.com

Το άρωμα σου αποτελεί κομμάτι του εαυτού σου - χωρίς να ψεκαστείς δεν μπορείς να φύγεις από το σπίτι! Μπορείς να αλλάζεις αρώματα ανα διαστήματα, αλλά πιστεύω ότι καλό είναι να βρεις το ένα και μοναδικό άρωμα που θα σε χαρακτηρίζει.

Αυτό που αν το μυρίσει κάποιος, αμέσως να του έρθεις εσύ - και μόνο εσύ - στο μυαλό. Αν έχεις καταφέρει να ταυτιστείς με ένα ωραίο άρωμα, μπράβο σου, σου βγάζω το καπέλο. Αν όχι, ποτέ δεν είναι αργά σύμφωνα με το yolo.gr. Ας αρχίσουμε όμως από τα βασικά, δηλαδή σε ποια σημεία πρέπει να βάζεις άρωμα για να διαρκεί για όσο περισσότερο γίνεται..

1. Μέσα από τους αγκώνες. Δεν είναι σαν να κλειδώνει αυτή η περιοχή; Αν βάλεις ένα φσουτ εκεί, είσαι εξασφαλισμένη - ειδικά όταν φοράς κοντομάνικο, για το χειμώνα δεν ξέρω κατά πόσο θα σε βολέψει αυτό. Ένα πράγμα να θυμάσαι: όσο περισσότερο ενυδατωμένο είναι το δέρμα σου, τόσο πιο πολύ θα κρατάει και το άρωμα σου.

2. Στα μαλλιά σου. Προσεκτικά όμως και με μέτρο πάντα. Δε στο συνιστώ αν τα βάφεις, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι παίζει με τη βαφές. Επίσης, αν έχεις σκοπό να ψεκάσεις στα μαλλιά σου είτε θα βάλεις ένα φσουτ (μόνο!) από το άρωμα σου, είτε αναγκαστικά ένα σπρέυ μαλλιών με ωραίο και απαλό άρωμα. Δε θέλουμε έντονο άρωμα στα μαλλιά αν πρόκειται να είναι διαφορετικό από το κανονικό σου - με δυο έντονες μυρωδιές πάνω σου (όσο ωραίες και να είναι) δε θα σε πλησιάζει ούτε γάτα. Ειδικά άμα έχεις μακριά μαλλιά πάντως, προτείνω να "κρύψεις" μια όμορφη μυρωδιά εκεί μέσα.

3. Στη μέση σου. Δε θα σκεφτόσουν ποτέ να ψεκάσεις τη μέση σου, έτσι; Καθόλου δε σε αδικώ. Είτε το πιστεύεις, είτε όχι, αυτό το σημείο είναι από τα λίγα που κρατούν ζωντανή τη μυρωδιά όσες ώρες κι αν περάσουν. Ένα φσουτ ανάμεσα στη μέση σου και το μπλουζάκι σου αρκεί! Όσο κινείσαι μέσα στη μέρα, το άρωμα θα διαχέεται παντού.

4. Πίσω από τ' αυτιά σου. Αυτό φαντάζομαι πως το ήξερες ήδη! Όταν θα έρθει κάποιος να σε φιλήσει, θα πάρει αρκετή δόση από το άρωμα σου - κι αυτό είναι το ζητούμενο εξάλλου.

5. Στον αφαλό σου. Τ' ακούσαμε κι αυτό! Μερικές σταγόνες σ' εκείνο το σημείο - κλειδί και θα μυρίζεις τέλεια για ώρες! Μπορεί να σου ακούγεται περίεργο, αλλά όταν θα σε αρχίσει τα κοπλιμέντα το αγόρι σου πιστεύω ότι θα με θυμηθείς. Έτσι,δε χρειάζεται πια να κουβαλάς το άρωμα σου όλη τη μέρα, όπου βρεθείς κι όπου σταθείς.

6. Πίσω από τα γόνατα σου. Και πάλι, ίσως το καλοκαίρι να έχει περισσότερο νόημα, απ' ότι το φθινόπωρο/χειμώνα. Δοκίμασε το πάντως, τι έχεις να χάσεις; Εξάλλου, πρέπει να ξέρεις ότι τα σημεία που έχουν υψηλότερη θερμοκρασία όσο κινείσαι, είναι κι αυτά που θα διατηρήσουν το άρωμα ζωντανό για μεγαλύτερο διάστημα.

7. Στον αστράγαλο. Γιατί; Επειδή εκείνο το σημείο βρίσκεται σε διαρκή κίνηση και κάπως έτσι αντίστοιχα εξαπλώνει το άρωμα σου όσο περπατάς, σε κάθε βήμα που κάνεις. Θα μυρίζεις τέλεια από την κορυφή μέχρι τα νύχια, λοιπόν!

Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους κάποια στιγμή της ζωής τους είχαν την εμπειρία ενός διαστρέμματος της ποδοκνημικής άρθρωσης, όπως συμβαίνει σε 25.000 ανθρώπους καθημερινά στον κόσμο.

Τι είναι το διάστρεμμα;
Ως διάστρεμμα χαρακτηρίζεται η διάταση ή ρήξη των συνδέσμων. Οι σύνδεσμοι είναι ανθεκτικές ταινίες από ινώδη ιστό, που συγκρατούν τα οστά μεταξύ τους. Χρησιμεύουν στην σταθεροποίηση των αρθρώσεων, ενώ τις προστατεύουν από τις υπερβολικές κινήσεις.
Το διάστρεμμα ως επί το πλείστον προκαλείται από μια αδέξια κίνηση, απότομη αλλαγή κατεύθυνσης ή από σύγκρουση. Οι περισσότερο ευάλωτες περιοχές είναι οι αστράγαλοι και τα γόνατα.
Το διάστρεμμα διαφέρει από την μυϊκή θλάση, καθώς αναφέρεται σε τραυματισμό των συνδέσμων της άρθρωσης, σε αντίθεση με την θλάση, που αφορά όπως το αναφέρει και η ορολογία, τους μυς.

Πρόκειται για την περισσότερο συνηθισμένη αθλητική κάκωση. Αφορά κυρίως τραυματισμό του δελτοειδή συνδέσμου, που βρίσκεται στην έσω επιφάνεια του αστραγάλου και του αστραγαλοπερονικού συνδέσμου, που βρίσκεται στην έξω επιφάνεια του αστραγάλου, σαν αποτέλεσμα υπερβολικού πρηνισμού ή υπτιασμού στην ποδοκνημική άρθρωση.
Η συχνότητα εμφάνισης αυτού του τραυματισμού διαφέρει σε κάθε άθλημα: 45% στο μπάσκετ, 31% στο ποδόσφαιρο, 25% στο βόλεϊ.

Ταξινόμηση σοβαρότητας τραυματισμού

Κάκωση 1ου βαθμού ή Ελαφριά κάκωση
Ο σύνδεσμος διατάθηκε υπερβολικά ή προκλήθηκε ελαφριά ρήξη. Η περιοχή είναι επώδυνη, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της κίνησης. Υπάρχει ελαφρό οίδημα. Η άρθρωση μπορεί να δεχτεί φόρτιση.
Κάκωση 2ου βαθμού ή Μέτρια κάκωση
Υπάρχει μερική ρήξη του συνδέσμου. Η άρθρωση είναι ευαίσθητη, επώδυνη, ενώ κινείται με δυσκολία. Συνυπάρχει μεγάλο οίδημα. Προκαλείται αίσθημα αστάθειας στην προσπάθεια βάδισης.
Κάκωση 3ου βαθμού ή Σοβαρή κάκωση
Υπάρχει ολική ρήξη του συνδέσμου. Η περιοχή είναι επώδυνη. Δεν μπορεί να κινηθεί φυσιολογικά η άρθρωση ή να δεχτεί φόρτιση, ενώ στην προσπάθεια βάδισης υπάρχει η αίσθηση της απώλεια στήριξης. Υπάρχει μεγάλο οίδημα που μπορεί να συνοδεύεται από εξάρθρωση της άρθρωσης. Υπάρχει δυσκολία στην εκτίμηση, αν πρόκειται για ολική ρήξη συνδέσμου ή κάταγμα, ενώ απαιτεί άμεση ακινητοποίηση της άρθρωσης και χειρουργική αποκατάσταση.

Επιβαρυντικοί παράγοντες

Οι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι:
1. Κακός συναρμονισμός ή ιδιοδεκτικότητα στη περιοχή. Συνήθως είναι αποτέλεσμα κακής λειτουργικότητας μυϊκού συστήματος ή κακής αντιμετώπισης προηγούμενου τραυματισμού στην ίδια περιοχή.
2. Κακουχία: Οι κουρασμένοι μύες δε δίνουν καλή στήριξη στη περιοχή, ενώ προκαλούνται και «αφύσικες» κινήσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμό τους μυς ή τους συνδέσμους της άρθρωσης.
3. Έλλειψη προθέρμανσης πριν από έντονες σωματικές δραστηριότητες. Η προθέρμανση προετοιμάζει το μυϊκό σύστημα να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις ενώ αυξάνει το εύρος κίνησης των αρθρώσεων.

Πρώτες βοήθειες

Το διάστρεμμα απαιτεί εκτίμηση της έκτασης του τραυματισμού στον τόπο του ατυχήματος. Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να γίνονται τα εξής:
Ακινητοποίηση της περιοχή ώστε να προστατευθεί από μεγαλύτερο τραυματισμό.
Ξεκούραση, αποφεύγοντας δραστηριότητες που προκαλούν πόνο, αυξάνουν το οίδημα ή την κακουχία στη περιοχή.
Εφαρμογή πάγου, για ελάττωση του πόνου, του οιδήματος, της φλεγμονής αλλά και της μικρό-αιμορραγίας στην τραυματισμένη περιοχή. Πάγος μπορεί να εφαρμοστεί τις πρώτες 48 έως 72 ώρες μετά τον τραυματισμό, για 10 λεπτά περίπου, κάθε τρεις ώρες, όσο ο ασθενής είναι ξύπνιος φυσικά.
Σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις η εφαρμογή του πάγου προκαλεί αύξηση του πόνου, οπότε επανεκτιμούμε τις οδηγίες μας. Αντίθετα με τα προηγούμενα, η εφαρμογή ζεστού στην περιοχή λόγω αγγειοδιαστολής προκαλεί μεγαλύτερο αιμάτωμα στην περιοχή με αύξηση του οιδήματος, άρα επιπλέον προβλήματα.
Επίδεση του μέλους για την ελάττωση του οιδήματος
Ανύψωση του μέλους επίσης για την ελάττωση του οιδήματος.

Πότε πρέπει να ζητηθεί ιατρική βοήθεια;

Επείγουσα ιατρική βοήθεια απαιτείται στις περιπτώσεις όπου:
1. Ακουστεί ένας χαρακτηριστικός ήχος την ώρα του τραυματισμού, υπάρχει μεγάλο οίδημα και αστάθεια στην άρθρωση.
2. Αδυναμία στήριξης στο πάσχον μέλος.
3. Φλεγμονή με πυρετό, ενώ η περιοχή είναι κόκκινη και ζεστή. Μπορεί να συνυπάρχει λοίμωξη.
Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας, ότι η μη έγκαιρη ή λανθασμένη αντιμετώπιση μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο πόνο ή σοβαρή επιβάρυνση στην άρθρωση.

Διάγνωση

Η διάγνωση περιλαμβάνει λεπτομερές ιστορικό σε σχέση με τις συνθήκες του τραυματισμού, ειδικά tests, που αφορούν την δυνατότητα κίνησης της άρθρωσης προς όλες τις κατευθύνσεις, ψηλάφηση των συνδέσμων, τενόντων και οστών, με σκοπό να αναπαράγουμε τον πόνο, να εντοπίσουμε αστάθεια στη περιοχή και να εκτιμήσουμε το μέγεθος του οιδήματος. Τελευταίο αφήνουμε τον έλεγχο της μυϊκής δύναμης και τον έλεγχο της ιδιοδεκτικότητας ή του συναρμονισμού της άρθρωσης.

Σε σοβαρό τραυματισμό απαιτείται η ακτινογραφία, ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάταγμα οστού ή εξάρθρωση της πάσχουσας περιοχής. Ακόμα, σε περίπτωση που δεν μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε αν πρόκειται για ολική ή μερική ρήξη συνδέσμου χρήσιμες πληροφορίες μπορούμε να έχουμε από την μαγνητική τομογραφία.

Θεραπεία

Οι στόχοι της θεραπείας είναι:
1. Να ανακουφίσει τον ασθενή από τα συμπτώματα.
2. Να επιταχύνει την διαδικασία της επούλωσης.
3. Να αποκαταστήσει την λειτουργικότητα της άρθρωσης.
4. Πρόληψη

Για να πετύχουμε τους παραπάνω στόχους χρησιμοποιούμε θεραπευτικά μέσα, όπως είναι τα Παλμικά Μαγνητικά Πεδία (μείωση του οιδήματος και του πόνου), Laser χαμηλής ισχύος (μείωση του οιδήματος και του πόνου, επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης), κυκλοφορητής άκρου για τη μείωση του οιδήματος, αποιδηματική μάλαξη με τη μέθοδο του Dr. Vooder, ειδική επίδεση του μέλους, ώστε να ελεγχθεί το οίδημα, να προσφέρεται σταθερότητα στην άρθρωση και να προστατεύεται από νέα υποτροπή.
Τέλος, στο τελικό στάδιο σχεδιάζεται ειδικό θεραπευτικό πρόγραμμα ασκήσεων, με σκοπό την ισχυροποίηση των μυών της περιοχής (χρήση ελαστικών ιμάντων) και βελτίωσης της ιδιοδεκτικότητας.

Η ιδιοδεκτικότητα είναι η αίσθηση της θέσης και της κίνησης του μέλους στον χώρο. Αυτή η αίσθηση διαταράσσεται με τον τραυματισμό. Αν δεν ληφθεί υπόψιν αυτός ο παράγοντας στην αποκατάσταση, τότε είναι δυνατόν ο ασθενής να είναι επιρρεπής σε νέους τραυματισμούς στην ίδια άρθρωση.
Παροτρύνουμε τους ασθενείς να μεταφέρουν το βάρος του σώματος από το ένα πόδι στο άλλο, να κάνουν zigzags, βάδιση με οκτάρια, μικρά άλματα, να προσπαθούν να σταθεροποιηθούν σε ασταθή επιφάνεια, jogging, κ.α.

Στο ερώτημα, αν τα αντιφλεγμονώδη και τα παυσίπονα φάρμακα όπως η ασπιρίνη, βοηθούν τον ασθενή αμέσως μετά τον τραυματισμό, η απάντηση είναι ότι όχι δεν τον βοηθούν, γιατί η χρήση τους μπορεί να αυξήσει τη μικρό-αιμορραγία, αυξάνοντας το αιμάτωμα και το οίδημα της περιοχής.

Πρόληψη

1. Βελτίωση της τεχνικής για τους αθλητές ή τους ερασιτέχνες αθλητές.
2. Ζέσταμα των μυών και των αρθρώσεων, πριν από έντονη δραστηριότητα με διατάσεις, ελαφρό τρέξιμο, άλματα κ.λ.π..
3. Ισχυροποίηση του μυϊκού συστήματος
4. Αν κάποια άρθρωση την νοιώθουμε ασταθή, πρέπει να ακολουθήσουμε ειδικό πρόγραμμα βελτίωσης της σταθερότητας της.

Από τον Χαράλαμπο Τιγγινάγκα, Προϊστάμενο του τμήματος Φυσικοθεραπείας του Νοσοκομείου «Ο Άγιος Σάββας» και επιστημονικό συνεργάτη του http://www.iator.gr .