Με εκπληκτικές ψηφιακές αναπαραστάσεις, η ασφαλιστική εταιρεία Budget Direct αποφάσισε να δείξει πως θα ήταν τα επτά θαύματα του κόσμου κατά την περίοδο της ακμής τους. Βέβαια, μόνο ένα από τα 7 θαύματα της αρχαιότητας στέκεται μέχρι και σήμερα, και είναι η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας στην Αίγυπτο. Τα υπόλοιπα έξι θαύματα καταστράφηκαν από πολέμους και φυσικές καταστροφές και την παρακμή των πολιτισμών που τα κατασκεύασαν. Τα επτά θαύματα του κόσμου είναι: Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας (2584-2561 π.Χ.), οι Κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας (8ος-6ος αιώνας π.Χ.), το Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Ολυμπίου Διός (430 π.Χ.), ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο (356 π.Χ), το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού (353-351 π.Χ.), ο Κολοσσός της Ρόδου (292-280 π.Χ.) και ο Φάρος της Αλεξάνδρειας (280 π.Χ.).
Ο Κολοσσός της Ρόδου, μάλιστα, ήταν ένα τεράστιο σε διαστάσεις άγαλμα το οποίο απεικόνιζε τον θεό Απόλλωνα. Ανεγέρθηκε από τον Χάρη τον Λίνδιο μαθητή του Λύσιππου τον 3ο αιώνα π.Χ. Το Άγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη είχε το ίδιο περίπου μέγεθος με τον Κολοσσό της Ρόδου, αν και στηριζόταν σε υψηλότερη βάση. Η όψη του αγάλματος λέγεται ότι διακρινόταν από την είσοδο του λιμένα της Ρόδου.
Ο Κολοσσός, ενσάρκωση του παντεπόπτη και ζωοδότη Απόλλωνα, με την μπρούντζινη επιδερμίδα του να αντανακλά το φως του ήλιου, πρέπει να εντυπωσίαζε τους επισκέπτες ως πειστική εικόνα του θεού. Όπως παρατηρεί ο Φίλων ο Βυζάντιος, ο γλύπτης Χάρης από τη Λίνδο είχε πετύχει το απίστευτο, κάνοντας τον θεό του «πραγματικό θεό». Ο Χάρης είχε δημιουργήσει έναν «δεύτερο Απόλλωνα, που αντίκριζε τον πρώτο».
Το βάθρο του αγάλματος ήταν από λευκό μάρμαρο. Το ότι τα πόδια του Κολοσσού ήταν ενωμένα, σήμαινε ότι ο Χάρης έπρεπε να δώσει λύσεις σε αρκετά τεχνικά προβλήματα. Μετά την αγκύρωση των πελμάτων του αγάλματος στο βάθρο ύψους 12 μέτρων, ο Χάρης κατασκεύασε έναν τεράστιο σκελετό από πέτρινα υποστυλώματα και σιδερένιες ράβδους, πάνω στον οποίο προσαρμόστηκαν χυτά μπρούντζινα φύλλα. Η γιγαντιαία μορφή, που ολοκληρώθηκε σε 12 χρόνια, καλύφθηκε με μπρούντζινη επένδυση. Όταν απομακρύνθηκε ο βοηθητικός τεχνητός γήλοφος που περιέβαλλε το άγαλμα, και ο Ήλιος αποκαλύφθηκε στους κατοίκους της Ρόδου, ο Χάρης πρέπει να άφησε ένα στεναγμό ανακούφισης. Είχε επίσης πάρει αποτελεσματικά μέτρα κατά του κινδύνου των ισχυρών ανέμων, που θα μαστίγωναν την εύθραυστη κατασκευή.
Δείτε ΕΔΩ όλες τις φωτογραφίες και σύντομα βίντεο με αναπαράσταση των 7 θαυμάτων.
Aκόμη μια πρωτοβουλία για την ανακατασκευή του Κολοσσού της Ρόδου αλλά και για τη λειτουργία σχετικού μουσείου, ξεκίνησε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με τη συμμετοχή νεαρών επιστημόνων.
Η ομάδα, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα που έχει δημιουργήσει στη διεύθυνση colossusrhodes.com, «παρακολουθώντας την αυξημένη ανεργία να γκρεμίζει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μιας ολόκληρης γενιάς, έθεσε ως στόχο τη δημιουργία μιας ομάδας, αποτελούμενης από νέους συναδέλφους από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίοι μοιράζονται κοινές ιδέες και οράματα».
Ο κύριος στόχος, της πρωτοβουλίας, είναι η πορεία προς μια νέα κατεύθυνση, με σκοπό την παρουσίαση λύσεων στα αδιέξοδα που οδήγησε η οικονομική κρίση και τα οποία στάθηκαν εμπόδιο για χιλιάδες νέους, αναγκάζοντάς τους να φεύγουν στο εξωτερικό.
Σε συνεργασία με τα αρχαιολογικά – πολιτιστικά ιδρύματα και τα ταξιδιωτικά πρακτορεία, η ομάδα διαπίστωσε ότι ήταν δυνατό να επιτευχθούν δύο διαφορετικοί στόχοι με μια μόνο κίνηση.
Πρωταρχικός σκοπός της είναι να ξαναβάλει το νησί της Ρόδου στο χάρτη με την ανάδειξη και αποκατάσταση της ιστορικής σημασίας του ως πολιτισμική γέφυρα μεταξύ τριών ηπείρων, προσελκύοντας εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο και προσφέροντας νέες ευκαιρίες απασχόλησης.
Δεύτερος στόχος είναι να φέρει στο φως και να αναδείξει τα εκατοντάδες αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία βρίσκονται στις αποθήκες και περιμένουν τον κατάλληλο χώρο για να εκτεθούν, αξιοποιώντας στο μέγιστο την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού, που αποκομίστηκε και διασώθηκε με κόπο στο πέρασμα των αιώνων.
Όπως επισημαίνεται στην ιστοσελίδα:
«Η κατασκευή του νέου μουσείου, του Κολοσσού, θα δώσει μια σημαντική συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη ολόκληρης της χώρας: δεν θα δημιουργήσει μόνο χιλιάδες θέσεις εργασίας, αλλά και μία επίδραση “Domino” στην οικονομία, η οποία θα ενισχύεται όλο και με περισσότερες νέες υποδομές.
Η μελέτη του πολύ σημαντικού εγχειρήματος υποστηρίχθηκε από τις συμβουλές αρμόδιων οικονομολόγων, σύμφωνα με τους οποίους μια επένδυση αυτής της κλίμακας, θα εκτινάξει την οικονομία του νησιού, με την αύξηση των επισκεπτών κατά 150%, που θα έχει ως συνέπεια την αύξηση των εσόδων πάνω από 2 δις ευρώ, το ίδιο ποσό που ολόκληρος ο πληθυσμός της Ελλάδας καλείται να πληρώσει π.χ. ως φόρο πρώτης κατοικίας, το γνωστό σε όλους “χαράτσι”.
Η κατασκευή του Κολοσσού αποτελεί όνειρο και διακαή πόθο όλων των ευαισθητοποιημένων Ροδίων και μη, από την ημέρα καταστροφής του μέχρι σήμερα. Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση θα έβλεπαν ένα από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου να παίρνει “σάρκα και οστά”, αποκαθιστώντας ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του νησιού και της Ελλάδας, για το οποίο όλοι είναι υπερήφανοι. Η υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος θα δώσει ένα τέλος σε αυτά τα απανωτά «χτυπήματα» και θα ενισχύσει όχι μόνο την οικονομία του νησιού, αλλά και της ίδιας της Ελλάδας, για να γίνει τελικά ένα παράδειγμα ελπίδας για όλες τις χώρες της Ευρώπης που πλήττονται από την κρίση».
Η μελέτη γεννήθηκε από τις ιδέες, τις προσδοκίες και τις ελπίδες των νέων επαγγελματιών από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της ομάδας:
«Ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι φιλόδοξος: να ξαναχτιστεί ο Κολοσσός της Ρόδου, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, αν και σύμφωνα με τα πρότυπα του 21ου αιώνα. Αυτό δεν θα είναι μόνο το υψηλότερο γλυπτό που κατασκευάστηκε ποτέ, αλλά και ένα τεράστιο μουσείο 150 μέτρων το οποίο θα φιλοξενήσει χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα εγκαταλειμμένα κάτω από στρώματα σκόνης σε διάφορες αποθήκες του νησιού.
Ο στόχος της μελέτης δεν είναι να προτείνει ένα αντίγραφο της αρχαίας κατασκευής, ύψους 40 μέτρα, χάλκινο, αλλά να επαναλάβει ακριβώς την ίδια συγκίνηση και ρίγος που κατακτούσε τους επισκέπτες όταν τον αντίκριζαν για πρώτη φορά, παραπάνω από 2.200 χρόνια πριν, επισκέπτες συνηθισμένοι σε κατασκευές 5 έως και 10 μέτρα ύψους.
Είναι σαφές ότι, σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται σε κτήρια 400, 500 έως 800 μέτρων ύψους, για να αναδημιουργηθούν αυτά τα συναισθήματα το έργο θα πρέπει να είναι μοναδικό στο είδος του.
Μία κατασκευή 150 μέτρων προορισμένη να λειτουργεί ως μουσείο, πολιτιστικό κέντρο, βιβλιοθήκη, αλλά πάνω απ’ όλα να επανακτήσει το ρόλο του Κολοσσού ως φάρος. ‘Ενα σημείο αναφοράς για τα πλοία το βράδυ, με φως που θα εκπέμπεται πάνω από 56 χιλιόμετρα μακριά στην ανοικτή θάλασσα έως τα παράλια της Τουρκίας.
Στη μελέτη προτείνεται μια κατασκευή που εκμεταλλεύεται τις τελευταίες τεχνολογίες, κάνοντας χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και έξυπνων συστημάτων κατά των σεισμικών δονήσεων και ανέμων, χαρίζοντας ταυτόχρονα σταθερότητα και ευελιξία. Η εξωτερική επιφάνεια του “δέρματος” θα καλύπτεται με ειδικά φύλλα φωτοβολταϊκών πάνελ τα οποία θα προσφέρουν έως και 100% αυτονομία, ο Θεός του ήλιου που “ζει” αποκλειστικά από την ηλιακή ενέργεια.
Η δημιουργία των ανοιχτών εσωτερικών χώρων με την εξάλειψη των «συνηθισμένων» ορόφων προσφέρει μια οπτική ελευθερία, όπου οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τον τεράστιο χώρο και τον κεντρικό μηχανισμό της κατασκευής. Αυτές οι αρχιτεκτονικές επιλογές βοηθούν την κυκλοφορία του αέρα μειώνοντας δραματικά την κατανάλωση ενέργειας.
Το σχήμα της βάσης του κτηρίου, από τα πόδια μέχρι την μέση του κορμού, είναι ένας τρίποδας, η πιο σταθερή μορφή, πάνω από το οποίο υψώνεται η κεντρική στήλη των άνω ορόφων. Η μελέτη προτείνει μία κατασκευή μοναδική στο είδος της όσον αφορά την ανταπόκριση στις σεισμικές δονήσεις και τους ισχυρούς ανέμους με την ανώτερη κατασκευή να αρθρώνεται στην κορυφή του τριπόδου, έχοντας ταυτόχρονα το κέντρο βάρους χαμηλότερα, επιτρέποντας το δυναμικό έλεγχο στις ισχυρές δονήσεις που μπορεί να παρουσιαστούν σε αυτή η περιοχή».
Στην ομάδα μετέχουν οι κ.κ. Άρης Α. Πάλλας, αρχιτέκτονας με ειδικότητα στην αρχαιολογία, Ρόδο, Ελλάδα, Enrique Fernanzes, πολιτικός μηχανικός, από την Ισπανία, Ombretta Iannone, αρχιτέκτονας με ειδικότητα στην αρχαιολογία, από την Ιταλία, Matilda Palla, Οικονομολόγος από την Ισπανία, Erald Dupi
πολιτικός μηχανικός από το Ηνωμένο Βασίλειο και Χρήστος Γιαννάς, αρχαιολόγος από τη Ρόδο.
Πηγή:www.dimokratiki.gr
Μέχρι στιγμής έχει ολοκληρώσει το μεγάλο δάχτυλο του ενός ποδιού και συνεχίζει… Πρόκειται για ένα φιλόδοξο εγχείρημα (μόνο αυτό το ένα δάχτυλο έχει μήκος 1,5 μέτρα) αλλά ο γερμανός γλύπτης φιλοδοξεί να αναπαραστήσει όσο πιο κοντά στο πρωτότυπο τον Κολοσσό με σκοπό να εκτεθεί το γλυπτό του που θα φτάνει τα 16 μέτρα σε ύψος στη Ρόδο!
Οταν η Ελλάδα "έβρισκε" τον Κολοσσό της Ρόδου
Αύγουστος 24, 2014Με αφορμή την “μανία” για τον τάφο του Αλεξάνδρου πάμε 27 χρόνια πίσω τότε που ήταν επιτακτική μία σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη.
Ευτυχώς για το σήμερα υπάρχουν σημαντικές διαφορές με την περίπτωση της Αμφίπολης
Ιούνιος του 1987, η Ελλάδα δεν έχει προλάβει να “συνέλθει” από την εθνική υπερηφάνεια που της προσέφεραν ο Γιαννάκης, ο Γκάλης και τα άλλα παιδιά – την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Eurobasket – και μαθαίνει ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την ανεύρεση του Κολοσσού της Ρόδου. Σε αντίθεση με την περίπτωση της Αμφίπολης που τον πρώτο λόγο έχουν οι αρχαιολόγοι στην περίπτωση της Ρόδου τις έρευνες κινούσε μια Ολλανδή οραματίστρια η οποία είχε καταφέρει να παρασύρει τις τοπικές αρχές της Ρόδου αλλά και τον τότε υπουργό Ναυτιλίας Στάθη Αλεξανδρή στην μεγαλύτερη αρχαιολογική “γκάφα”.
Ανοίγουμε μία παρένθεση για να μεταφέρουμε το γενικότερο περιβάλλον που επικρατούσε εκείνη την περίοδο και εκείνες τις συγκεκριμένες ημέρες στην χώρα πέρα από την εθνική ανάταση που είχε φέρει η κατάκτηση του eurobasket, και η διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1996. Η τουριστική βιομηχανία της χώρας βρίσκονταν σε απόγνωση καθώς ήταν η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε εκδόσει τουριστική οδηγία που παρότρυνε τους Αμερικάνους τουρίστες να μην ταξιδεύουν στην Ελλάδα θεωρώντας ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έχει επαφές με την τρομοκρατία. Σαν να μην έφθανε αυτό τέλη Ιούνη κάνει την εμφάνιση της η οργάνωση 1η Μάη πυροβολώντας και τραυματίζοντας σοβαρά τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Ραυτόπουλο. Με λίγα λόγια οτιδήποτε μπορούσε να ανεβάσει εθνικό αίσθημα ή τον τουρισμό ήταν ευπρόσδεκτο, αν αυτό το “οτιδήποτε” μπορούσε να συνδυάσει και τα δύο θα ήταν ιδανικό.
Κλείνουμε την παρένθεση και επιστρέφουμε στην οραματίστρια Ανν Ντακμααρ η οποία βρέθηκε από την Αυστραλία στην Ρόδο για διακοπές όπου και είδε σε όραμα που ακριβώς βρίσκονται τα ερείπια του Κολοσσού. Η αρχική επιφυλακτικότητα και δυσπιστία που είχαν οι τοπικές αρχές απέναντι στο πρόσωπο της σύντομα ξεπεράστηκε καθώς η μυστηριώδης 56χρόνη που δήλωνε ότι κατείχε πτυχίο παραψυχολογίας από το πανεπιστήμιο της Αδελαϊδας, κατάφερνε και “υπνώτιζε” τον ένα μετά τον άλλο τους τοπικούς άρχοντες. Σε συνάντηση που είχε με τον τότε δήμαρχο Ρόδου Σάββα Καραγιάννη, του επισήμανε για το πρόβλημα που είχε στο στομάχι του, κάτι που παραδέχτηκε και ο ίδιος, ενώ ο αντιδήμαρχος της εποχής εκείνης, Γιώργος Μιχαηλίδης ο οποίος δήλωνε κατάπληκτος στους δημοσιογράφους ότι σε μια συνάντηση που είχε και διάβαζε την σελίδα 56 ενός νόμου όταν βγήκε από το γραφείο, η οραματίστρια τον χαιρέτησε και του είπε “Η σελίδα 56 του νόμου που διαβάζατε προηγουμένως δεν έχει κανένα ενδιαφέρον”. Τα “οράματα της Ντάκμααρ” ή η πίεση για μια ανακάλυψη που θα έφερνε κόσμο και χρήμα στο νησί; Ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε τι ήταν αυτό που οδήγησε τις τοπικές αρχές να γνωρίσουν την μεσόκοπη Ολλανδέζα στον Υπουργό Ναυτιλίας ο οποίος κάλεσε εσπευσμένα στις 26 Ιουνίου του συντάκτες που καλύπτουν το ρεπορτάζ του υπουργείου να τους ανακοινώσει “ότι πιθανόν κάτι σημαντικό έχει βρεθεί στο λιμάνι της Ρόδου”. Μάλιστα σε μία αποστροφή του λόγου του ο υπουργός ανέφερε ότι αν όντως είναι ο Κολοσσός “πρόκειται για τεράστιας όχι μόνο αρχαιολογικής σημασίας γεγονός, αλλά εθνικής αφού προσδιορίζει την ελληνικότητα του Αιγαίου που αμφισβητούν οι γείτονες μας”. Ο Στάθης Αλεξανδρής ο οποίος είχε προσφέρει στην Ντάκμααρ την αφρόκρεμα του λιμενικού και των βατραχανθρώπων που διέθετε ανέφερε ότι η οραματίστρια δεν επιθυμούσε να είναι στην συνέντευξη Τύπου “γιατί είναι πολύ μετριόφρων”.
Παρά τις αντιρρήσεις των αρχαιολόγων και της τότε υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη που ήταν και καθ ύλην αρμόδιοι το Υπουργείο Ναυτιλίας προχώρησε στις αρχές Ιουλίου στην ανάσυρση της “γροθιάς” του Κολοσσού από το σημείο που είχε υποδείξει η Ολλανδή οραματίστρια. Συγκεκριμένα βατραχάνθρωποι του Λιμενικού με επικεφαλής τον πλοίαρχο Α. Πετρίδη χρησιμοποίησαν το σκάφος “Ποσειδών” για την ανάσυρση του ευρήματος το οποίο τοποθετήθηκε στο λιμάνι του νησιού. Σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε πάνω στο “Ποσειδών” και αφού τονίσθηκε ότι τώρα είναι δουλειά των αρχαιολόγων – οι οποίοι μέχρι τότε είχαν αποκλειστεί από την ανέλκυση - να εκτιμήσουν το εύρημα ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ανέφερε ότι θα εντατικοποιηθούν έρευνες στον βυθό καθώς έχει εντοπισθεί ένα ακόμη εύρημα που μοιάζει με κεφαλή που της λείπει η μύτη. Οι ανακοινώσεις του Αλεξανδρή ήταν η αφορμή να κάνει την επανεμφάνιση της πανηγυρικά η Ντάκμααρ η οποία δήλωνε πλέον στους δημοσιογράφους: “Μέχρι το Σεπτέμβριο θα έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες. Στο βυθό υπάρχει ακόμη το χέρι του Κολοσσού, το ένα πόδι και σε μεγαλύτερο βάθος και άλλα κομμάτια από το σώμα του. Η γροθιά που βρέθηκε τώρα ήταν ακριβώς στο σημείο που ακριβώς υπέδειξα. Η υπόθεση του Κολοσσού θα δώσει μεγάλη ευημερία στο νησί εγώ όμως θα χάσω την ησυχία μου”.
Χωρίς να γνωρίζουν τι “θα ξημέρωνε” πλέον υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ αυτών που ανέφεραν ότι υπήρξαν πρωτεργάτες για την έλευση της οραματίστριας στο νησί η οποία σε μία τυχαία συνάντηση που είχε με τον Γιώργο Γεννηματά, ο οποίος διέμενε στο ίδιο ξενοδοχείο, τον “συμβούλεψε” να υπάρχει συνεργασία και ομόνοια μεταξύ των υπουργείων στο θέμα του Κολοσσού.
Η πληροφορία φυσικά είχε κάνει τον γύρο του κόσμου, ξένα συνεργεία είχαν καταφθάσει στο νησί, καθώς, κακά τα ψέματα ο εντοπισμός ενός από τα 7 “θαύματα” του αρχαίου κόσμου δεν είναι μικρό πράγμα. Αντίστοιχα έχει κινητοποιηθεί και η διεθνής αρχαιολογική κοινότητα. Πως είναι δυνατόν να τους έχει ξεφύγει ένα τόσο σημαντικό εύρημα;
Οι Έλληνες αρχαιολόγοι δεν χρειάστηκαν παρά ελάχιστα λεπτά να καταλάβουν για τι ακριβώς πρόκειται και είναι πλέον η σειρά την Μελίνας Μερκούρη να ανακοινώσει τα μαύρα μαντάτα. Καλεί τους Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους που είχαν καταφθάσει στο νησί σε συνέντευξη Τύπου στις 7 Ιουλίου στο δημαρχείο της πόλης: “Δυστυχώς δεν πρόκειται για τον Κολοσσό της Ρόδου! Όλοι οι αρχαιολόγοι συμφωνούν σε αυτό”. Φυσικά, και καθώς είχαν δημιουργηθεί ΟΙ προσδοκίες, οι δημοσιογράφοι αναρωτιούνται για το σύντομο της γνωμάτευσης των αρχαιολόγων. “Το θέμα είχε πάρει παγκόσμια έκταση. Μας τηλεφωνούσαν από όλο τον κόσμο και ήθελαν να βοηθήσουν. Ακόμη και ο κ. Αντρεότι (σ.σ. τότε υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας και μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας) μου τηλεφώνησε. Εάν υπήρχαν αρχαιολόγοι στις έρευνες δεν θα εκτιθέμεθα. Θα πρέπει να σκίσει το δίπλωμα του ένας αρχαιολόγος αν δεν καταλάβει ότι αυτό δεν είναι αρχαίο αντικείμενο” για να πάρει τον λόγο από την Μερκούρη η αρχαιολόγος Ηώ Ζερβουδάκη και δώσει την απάντηση που έδειχνε το μέγεθος της επιπολαιότητας της έρευνας: “Πρόκειται για αντικείμενο που βρισκόταν στην ξηρά και είχε εμφανή τα ίχνη της δαγκάνας από μπουλντόζα”.
Την βουβαμάρα που είχε πέσει στην αίθουσα έσπασε η φωνή της Ολλανδής οραματίστριας, η οποία ήταν παρούσα στην συνέντευξη Τύπου και παρατήρησε ότι δεν είναι δυνατόν ένας αρχαιολόγος να αποφαίνεται μόνος του για ένα αντικείμενο.
Η απάντηση της Μελίνας έγινε σε έντονο ύφος και ήταν κατηγορηματική: “Το αντικείμενο το είδαν αρκετοί αρχαιολόγοι και όλοι συμφώνησαν”. Νωρίτερα είχε φροντίσει να ρίξει το “δηλητήριο” της τόσο προς την Ντάκμααρ όσο και σε αυτούς που είχαν ακολουθήσει τις υποδείξεις της: “την ευθύνη της πολιτιστικής κληρονομιάς έχει αποκλειστικά το Υπουργείου Πολιτισμού και όχι οι καφετζούδες”. Παράλληλα έβγαλε “λάδι” τον υπουργό Ναυτιλίας Στάθη Αλεξανδρή ρίχνοντας της ευθύνη στον πλοίαρχο του Λιμενικού Σώματος, Πετρίδη για άρνηση συνεργασίας με τους αρχαιολόγους. Όπως και να έχουν τα πράγματα ο Αλεξανδρής στον επόμενο ανασχηματισμό τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου έχασε την υπουργική του καρέκλα.
Την επόμενη ημέρα ο διεθνής Τύπος κινούνταν μεταξύ συμπάθειας και καυστικού χιούμορ ενώ οι ελληνικές αντιπολιτευόμενες εφημερίδες κυκλοφορούσαν με τίτλους από “Κολοσσιαία γκάφα” μέχρι ...“Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα”.
Πηγή: news247.gr
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS