Για το «πολιτικό» σύστημα η μόνη ιδιότητα του πολίτη, που είναι σημαντική είναι αυτή του ψηφοφόρου.

Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στις εκλογές. Ακόμα και η ίδια η δημοκρατία.

Οι εκλογικές δεξαμενές – target groups μπαίνουν στο στόχαστρο των επαγγελματιών επικοινωνιολόγων με στρογγυλεμένο λόγο που εννοεί τα πάντα χωρίς να λέει τίποτα.

Με συνθήματα και ελλειπτικές προτάσεις επιτυγχάνουν τον αποπροσανατολισμό αφυδατώνουν την κριτική αντίληψη καθιστούν το πολίτη απόλυτα διαχειρίσιμο!

Αναγάγουν με απύθμενο θράσος σε επιτυχία, πάντα στο όνομα των πολιτών, την διεκδίκηση ζητημάτων την ώρα που στη κυριολεξία έχουν ξεπουλήσει τα πάντα! Κραυγαλέα η περίπτωση των 70 στρεμμάτων του Ναυτικού Ομίλου!(Ευτυχώς που η ανικανότητά τους δεν τους επέτρεψε να λάβουν τελεσίδικες αποφάσεις…)

Συλλογική, ολιστική παραμυθία!

Εκπαιδεύουν τον πολίτη να κάνει like ως πράξη αυτοπραγμάτωσης ή να μην κάνει από… φόβο.(Τελευταία ενεμφανίσθη και ο μεγάλος αδερφός τύπου drone! )

Τον εκπαιδεύουν να χειροκροτεί για το τίποτα, να εθίζεται στο εύπεπτο , (το παρόν κείμενο δεν είναι) το επιδερμικό , τον εκπαιδεύουν να αναμηρυκάζει κατεψυγμένες ειδήσεις, να ψηφίζει για το ελάχιστο ή το τίποτα.

Είναι τυχαίο που χρόνια τώρα μιλάμε για τα ίδια άλυτα θέματα; Είναι τυχαίο που η ενδεχόμενη επίλυση τους έχει ταυτιστεί με την μη ανάληψη της ευθύνης τόσο για τη γένεση των προβλημάτων όσο και για την διαιώνισή τους;

Δεν τα έλυσαν οι προηγούμενοι άρα φταίνε αυτοί και όχι οι επόμενοι που δεν ασχολήθηκαν καθόλου ή που ασχολήθηκαν όσο και οι προηγούμενοι για να μην… τα λύσουν ποτέ!

Με πομφόλυγες και φληναφήματα καλλιεργούν προσδοκίες και ψέματα.

Χρησιμοποιούν τα πάντα και κυρίως την ανάγκη… τους βολεύει οι πολίτες να είναι και να παραμείνουν ευάλωτοι άρα και ευμετάβλητοι…

Χειραγωγούν σωματεία και συλλόγους και τα μετατρέπουν σε φυτώρια υποψηφίων και ψηφοφόρων λες και οι συλλογικότητες ανήκουν σε παρατάξεις.

Ακόμα και την χρηματοδότησή τους την πλασάρουν με τέτοιο τρόπο λες και τα χρήματα βγαίνουν από την τσέπη τους και όχι από το ταμείο των δημοτών!

Ακόμα και η «τιμή» της ονοματοδοσίας ενός δρόμου κατάντησε να αποφασιστεί παρανόμως στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο για λίγα ακόμα ψηφουλάκια. Ευτελίζοντας… την τιμή σε εκείνους που περίμεναν 4 χρόνια, για να τους θυμηθούν ενόψει των εκλογών! Αλλά και σε εκείνους που δεν τους θυμήθηκαν γιατί η φιλοσοφία τους, τους απέκλεισε ως μη σημαντικούς…

Με λαϊκίστικες παραστάσεις διασκεδάζουν και διασκευάζουν τις εντυπώσεις.

Το δικαίωμα στην εργασία γίνεται ρουσφέτι με αντιπαροχή μιας ή και περισσοτέρων ψήφων ή ακόμα καλύτερα μιας υποψηφιότητας.

Αλήθεια -και επειδή το πράγμα έχει κυριολεκτικά ξεφύγει – πως ένας πολίτης( αν διατηρεί ακόμα την ιδιότητα του πολίτη) μπορεί να είναι χρήσιμος για το κοινωνικό σύνολο όταν «επιβίωσε» εις βάρος του;

Όταν αξιώνει από ημέτερος – αμειβόμενος για παράδειγμα στο δήμο ως ειδικός σύμβουλος ή στο ΔΗΡΑΣ ή στη Μαρίνα ή ως αποδέκτης απευθείας ανάθεσης ( μέσα από υπόγειες διαδικασίες και διαδρομές ) να βρεθεί στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου;

Του έχει μείνει κάτι όρθιο για να παλέψει για το κοινό καλό όταν έχει ήδη ξεπουλήσει- απολέσει εαυτόν με αντάλλαγμα;

Πόσα πληρωμένα ες αεί «ΝΑΙ» οφείλει να πει στο πλαίσιο της αυτοσυντήρησης του πελατειακού και άκρως δημαρχοκεντρικού συστήματος;

Με αυτή την πρακτική δεν καταντάει τσιφλίκι ο δήμος;

Ποιο αξιακό σύστημα υποθάλπει αυτές τις πρακτικές και ποια συνείδηση ενσπείρει στα νέα παιδιά που παλεύουν να επιβιώσουν; Σε τι να πιστέψουν όταν η αξιοκρατία αγνοείται από το ίδιο το λεξιλόγιο μας; Όταν αυτές οι πρακτικές εγκαθιδρύονται ως status;

«Αυτοί είναι που επιβραβεύονται!» Αν αυτή είναι μια απάντηση στην αιχμηρή αλλά αναγκαία συνειδησιακά αναφορά μου, μήπως και για το δικό σου παιδί προσδοκάς μια τέτοια αρπαχτή – ευκαιρία αγαπημένε μου και αλάνθαστε πολίτη- ψηφοφόρε στο πλαίσιο μια ιδιότυπης επετηρίδας;

Αν, επίσης, μια απάντηση είναι ένα σιωπηλό και με ψήγματα ενοχής «ναι» τότε, τώρα είναι η χρυσή εποχή των εκπτώσεων ακόμα και αν το εμπορικό παράρτημα των παρατάξεων δεν έβγαλε δελτίο τύπου.

Το αλισβερίσι έχει επίπεδα.. ένας μισθός ή και μερικά ψίχουλα εξάρτησης αλλά και πιο μεγάλα deals που εξυφαίνονται σε βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα πλάνα που η κοινωνία «οφείλει» να αγνοεί πλήρως.

Υπάρχουν βέβαια και οι συνήθεις διαχρονικού τύπου πρακτικές – πταίσματα… πασάλειμμα με πίσσα της αυλής ή του ιδιωτικού δρόμου ή εξαγγελίες έργων δίκην πλειοδοσίας ή έναρξη έργων 10 μέρες πριν τις εκλογές γιατί τότε το έργο είναι σημαντικό και απαραίτητο ακόμα και αν δεν τελειώσει ποτέ ή ακόμα και όταν η τσαπατσουλιά του το καθιστά δημόσιο κίνδυνο!

Δεν λείπουν βέβαια και εκείνες οι φορές που η έναρξη έργων 10 μέρες πριν τις εκλογές εξυπηρετεί από κάθε άποψη αν κανείς δει πως μοιράζονται οι δουλειές!(είμαστε μικρή κοινωνία φίλε μου)

Οι αλληλοσπαραγμοί είτε εντός παρατάξεων είτε μεταξύ των αντίπαλων παρατάξεων με άκρως προσωπικό χαρακτήρα που όλα τα σφάζει και όλα τα αλέθει φανερώνει το επίπεδο της παιδείας, την απουσία ήθους, την άλωση της πολιτικής.

Κι όμως! Αυτός ο πολίτης διαθέτει τελικά μιαν… αλτρουιστική διάθεση και μιαν θρησκευτική ευλάβεια απέναντι σε όσους καταφεύγουν σε διφορούμενο λόγο και αντιφατικές πράξεις. Φαίνεται ότι έτσι ικανοποιούνται όλοι σε μιαν άκρως «καθαρή» σχέση ένθεν και ένθεν!

Κυρίαρχοι παραμένουν εκείνοι που ποτέ δεν ακουμπούν και δεν λύνουν κανένα πρόβλημα! Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο επιβιώνουν, κερδίζουν χρόνο, καρέκλα, μισθό και ενίοτε χειροκρότημα! (για αυτούς δουλεύει το παραγέμισμα – ψηφοσυλλέκτης των συνδυασμών, μπες και εσύ για να εκλεγώ εγώ)

Είναι εκείνοι που ποτέ δεν παίρνουν καθαρή θέση για κανένα επίμαχο ζήτημα και συμπεριφέρονται σαν χαμαιλέοντες,

Επινοούν διάφορα τεχνάσματα για να… κρυφθούν στο βωμό του πολιτικού κόστους. (τώρα για το παραμάγαζο της ΚΩΑΝ δεν μιλάμε, δεν μας συμφέρει)

Αποσύρονται όταν δεν τους συμφέρει, με απόλυτα ιδιοτελή κριτήρια, αφού τα προβλήματα δεν είναι σημαντικά χωρίς αυτούς, και όταν δεν προβλέπεται μισθός.

Και όταν οι συνθήκες διαμορφωθούν κατάλληλα , επανέρχονται παρθενογεννημένοι , αμόλυντοι, άσπιλοι, αποποιούμενοι κάθε ευθύνης και σε ρόλο σωτήρα .

Οι επικείμενες εκλογές είναι ίσως οι πιο απολίτικες που έχει βιώσει ο τόπος.

Κανένας διάλογος… δεν ξέρουμε καν αν θα υλοποιηθεί έστω, για την τιμή των όπλων, ένα debate! Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη!

Τα ζήτημα είναι η υφαρπαγή της ψήφου με συνοπτικές διαδικασίες στο πλαίσιο μια ρεβανσιστικής τακτικής και ενός παιδαριώδους ετσιθελισμού που δεν θα παρείσφρεαν αν η καρέκλα του δημάρχου ήταν διθέσια!

Αν εξαιρέσουμε την Λαϊκή Συσπείρωση οι διαφορές των δύο μεγάλων παρατάξεων είναι δυσδιάκριτες. Από τη Σκύλα, στη Σκύλα… ή από την Σκύλα στη Χάρυβδη λένε αρκετοί αναζητώντας άλλοθι να ψηφίσουν την Σκύλα για να μην ψηφίσουν την Χάρυβδη ή για να δηλώσουν νοήμονες ψηφοφόροι.

Η δημοκρατία θα εξαντληθεί στις εκλογές. Κανένας έλεγχος που να εκπορεύεται από το κοινωνικό σώμα προς το πολιτικό δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει.

Εν τούτοις το υποκείμενο της εκλογικής διαδικασίας είναι και οφείλει να παραμείνει ο πολίτης. (οι ατάκες είναι της μόδας)

Καμιά εξαρτημένη κοινωνία δεν μπορεί να προοδεύσει ιδιαίτερα αν πρέπει να διαλέξει το λιγότερο «κακό» όπως αυτή το εννοεί…

Δεν απεμπολώ τις ευθύνες μου.

Ρούφα Ιωάννα

Hey! Teacher! Leave them kids alone!
Πάρτι Νεολαίας λοιπόν!
Όλοι διατείνονται πως είναι αδήριτη ανάγκη η συμμετοχή των νέων στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Συμμετοχή που κυοφορεί την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Η δυναμική και τα προσόντα που η νεολαία μας κατέχει, φύση και θέση, δεν πρέπει να εξαντλούνται στο «εκλέγειν και εκλέγεσθε».
Οφείλει να δείξει έναν άλλο δρόμο που θα λειτουργήσει ως μοχλός επαναστατικής πίεσης ευρύτερα για το κοινωνικό σύνολο.
Πόσο ελκυστικό είναι το περιβάλλον συμμετοχής όταν εκπαιδεύουμε την κοινωνία στην απόλυτα εξαρτημένη συνείδηση – ψήφο;
Πάρτι νεολαίας λοιπόν!
Την ώρα που ούτε ένα έργο ανάπτυξης δεν έγινε ή δεν ξεκίνησε που να ανοίγει μια θέση εργασίας….
Την ώρα που τα ναρκωτικά και οι διάφορες σύγχρονες εξαρτήσεις απειλούν την νεολαία μας και καμιά ουσιαστική πολιτική πέραν της «συγκάλυψης» δεν ασκείται..
Την ώρα που οι υποψήφιοι προσλαμβάνονται με αδιαφανείς διαδικασίες αλλά και όσοι πάλι με τέτοιες διαδικασίες προσλήφθηκαν ανακοινώνονται ως υποψήφιοι…
Όταν οι προσλήψεις λόγω covid αφορούσαν ημέτερους…
(σε 24 ώρες έκαναν προσλήψεις!)
Όταν υπάρχουν τιμολόγια από το παραμάγαζο της ΚΩΑΝ σε υποψηφίους αλλά και σε μέλη του δ/σ δίκην εξαργύρωσης…
Όταν η φάμπρικα παραγωγής οπαδών εδράζεται σε μιαν -αμιγώς - σχέση εξάρτησης καμιά κοινωνία δεν μπορεί να προοδεύσει.
Αυτή η παρακμή δεν είναι το πρότυπο που η νεολαία μας χρειάζεται.
Ούτε η φωτογραφία δίπλα στο εκτρωματικό I love Kos της αξίζει.

Αγαπητοί συνάδελφοι, Γιώργο και Κική,

Σας θυμίζω ότι στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο (17/7) σε μια προσπάθεια να συναιτίσω την κυρία πρόεδρο ζήτησα να τηρηθεί ο κανονισμός λειτουργίας σε ότι αφορά την συνέχεια της συνεδρίασης μετά την αρχική απαρτία.

Δυστυχώς με έναν κατεξοχήν αντιδημοκρατικό τρόπο επέβαλε τη συνέχιση του συμβουλίου στις 10 το πρωί της 18ης Ιουλίου.

Είχαν συζητηθεί μόνο τα πρώτα θέματα της ημερήσιας διάταξης ενώ έπονταν θέματα για τα οποία ,τεχνηέντως, ήθελαν να αποφύγουν την κατάθεση ερωτήσεων και κριτικής άποψης και που δυστυχώς μαρτυρούν την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο δήμος.

Δήλωσα ότι κανείς εξ ημών δεν μπορεί να αφήσει την εργασία του και επέμεινα στην συνέχεια του δημοτικού συμβουλίου σύμφωνα με τα οριζόμενα από τον κανονισμό λειτουργίας του δ/σ. (Δηλαδή στις 7μ.μ.)

Δήλωσα μετά την αλαζονική άρνηση της ότι στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο θα παραστούμε στην τρίτη πρόσκληση εκτιμώντας ότι πρέπει να αντιδράσουμε στην εργαλειοποίηση αφενός, στην αποψίλωση της αντιπολιτευτικής άποψης αφετέρου.

Το αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής ήταν την επόμενη μέρα... μόλις 11 δημοτικοί σύμβουλοι στους 33 να πουν "Ναι" για να περάσει ένας μεγάλος αριθμός θεμάτων με συνοπτικές και σκοταδιστικού τύπου λογικές.

Ενόψει της αυριανής συνεδρίασης σας ενημερώνω ότι η παράταξή μας δεν θα επιτρέψει ξανά αυτή την συμπεριφορά και θα τηρήσουμε όσα δηλώσαμε.

Η ήττα είναι δεδομένη. Κυρίως για τη δική μας παράταξη.

Από τη δωρεάν παραχώρηση ,περάσαμε στη μίσθωση.

Δεδομένα τα 100.000 ευρώ ετησίως ως ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, συν το 50% των εσόδων !

Η ΕΤΑΔ παραμένει ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ αλλά και ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΣ αφού πέραν των 100 χιλιάδων ευρώ θα λαμβάνει και τα μισά από τα υποτιθέμενα έσοδα .

Π.χ. βγάζει ο δήμος 200.000 ευρώ; Η ΕΤΑΔ θα λαμβάνει τα 150.000 ευρώ! Αν ο δήμος δεν βγάλει κανένα κέρδος η ΕΤΑΔ θα λαμβάνει, εγγυημένα, 100.000 ευρώ ετησίως!

Πρόκειται περί ληστρικής συμφωνίας! Πείτε μου ποιος σοβαρός επιχειρηματίας θα δεχόταν μια τέτοια συμφωνία;

Μιλάμε για τη γη των πατεράδων μας και των μανάδων μας. Και πρέπει να τους πούμε και ευχαριστώ! Ανήκει λέει το κομμάτι των 70 στρεμμάτων στο δημόσιο… Δηλαδή τι είναι το δημόσιο δεν είναι οι πολίτες της Κω;

Νοικιάζω ένα μαγαζί, δίνω κάθε μήνα το ενοίκιο και κάθε μήνα δίνω και το 50 % των κερδών δηλαδή τα μισά μου κέρδη! Αυτή είναι η πρόταση της ΕΤΑΔ γιατί την πρόταση του δήμου δεν την ακούσαμε ακόμα!

Δεσμεύετε το δήμο με 4 εκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα 30 χρόνια και η ΕΤΑΔ παραμένει και ιδιοκτήτης και συνέταιρος που μπορεί να ακυρώσει τη σύμβαση και να μας πετάξει έξω ότι ώρα θελήσει…..

Το έγγραφο- πρόταση της ΕΤΑΔ αναφέρεται σε έγγραφο του δήμου και όχι σε απόφαση! Γιατί ενώ λάβατε μια απόφαση το 2020 δεν την γράψατε ποτέ και δεν την αναρτήσατε ποτέ! Γιατί αλλά λέγατε και άλλο πλάνο είχατε.

Όταν 7,5 μήνες μετά την λήψη της απόφασης του 2020 σας ρώτησα που είναι η απόφαση… γράψατε μια απόφαση …ο θεός να την κάνει απόφαση, την οποία ουδέποτε αναρτήσατε. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο κύριος Νικηταράς έλεγε ότι δεν χρειαζόταν να αναρτηθεί γιατί δεν εμπεριείχε οικονομικό αντικείμενο! Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Τελικά τα πάντα είναι χρήμα… Γι αυτό ποτέ δεν μου απάντησε ο κύριος Νικηταράς τι πήγε και έκανε τον Σεπτέμβριο του 2019 στα γραφεία της ΕΤΑΔ…

Λέγατε στην παρουσίαση της μελέτης του ΤΕΕ που θυμίζω ότι ποτέ ΔΕΝ εγκρίθηκε από το δημοτικό συμβούλιο για δωρεάν και ελεύθερες παραλίες… Λέτε στη γραπτή εισήγησή σας για την «τελευταία ίσως διέξοδο των συμπατριωτών μας για ελεύθερη και ανεμπόδιστη πρόσβαση στη θάλασσα.»

Αλλά στην πρόσφατη συνέντευξή σας δηλώσατε ότι ο δήμος θα έχει έσοδα από τη μίσθωση της παραλίας… Που είναι ο δημόσιος και κοινωφελής χαρακτήρας λοιπόν;;

Στη συμφωνία με την ΕΤΑΔ ΔΕΝ συμπεριλαμβάνεται η παραλία. Αν συμπεριλαμβάνεται να το πείτε καθαρά και εγώ θα σας πιστέψω και θα ανακαλέσω. Για την παραλία πρέπει να γίνει άλλη μίσθωση.

Τι θα κάνει ο δήμος θα μισθώσει την παραλία και θα εκδίδει εισιτήριο για την πρόσβαση των πολιτών για να έχει έσοδα; Ή θα την υπενοικιάσει σε ιδιώτες που και εκεί πρέπει οι πολίτες να πληρώνουν;

Πόσες φορές να πληρώσουν οι πολίτες αυτήν την κατά τα άλλα ιστορική συμφωνία που κάνατε:; Τα δεδομένα 100.000ευρώ το χρόνο; Το μίσθωμα της παραλίας; Το μίσθωμα της ξαπλώστρας … Το 50% των εσόδων;

Λέτε στην εισήγηση σας ότι δημιουργείτε παράλληλα τις προϋποθέσεις, όταν αλλάξουν προς το καλύτερο τα οικονομικά δεδομένα της χώρας μας, να διεκδικήσουμε την πλήρη παραχώρηση της περιοχής εκεί που πραγματικά ανήκει, στο λαό της Κω.

Έμμεσα παραδέχεστε ότι ανήκει στον λαό της Κω. Όχι όμως για τα επόμενα 30 χρόνια!

Αυτή είναι η ιστορική συμφωνία που κάνατε και παραμυθιάζετε τον κόσμο.

Αν αυτή η κοινωνία είχε ηγέτη και συνείδηση θα είχε κυκλώσει – αγκαλιάσει με το σώμα της τα 70 στρέμματα … που κατείχαμε από το 2002 και δεν τηρήσαμε τους όρους της του παραχωρητηρίου που το αφήσαμε επιδεικτικά μα λήξει… είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Έγραψε ο Δήμαρχος Κώστας ο Καϊσερλης με αφορμή την πρόταση της ΕΤΑΔ ότι ο δήμος και η κοινωνία κατέβηκε στη Συγγρού…

Μεταφράζω: Εκπόρνευση. Εκπόρνευση της πολιτικής ζωής.

Προσθέτω: για να κατέβει κάποιος ή μια κοινωνία στη Συγγρού πρέπει να έχει ακόμα το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης , πρέπει να της έχει μείνει κάτι για να πουλήσει… κάτι ακόμα να βγάλει στο κλαρί…

Το εκβιαστικό δίλλημα , πληρώστε αλλιώς θα το πάρει ο μεγαλο -ξενοδόχος. ο μεγαλο -επενδυτής είναι η άλωση της πολιτικής.

Δείτε ποιος κάνει την πρόταση. Δείτε με ποιον μιλά ο δήμαρχος… με μιαν ΑΕ που λειτουργεί με αρχές ιδιωτικής οικονομίας, τάχα προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.

Τι πειράζει που το νοσοκομείο μας παραπαίει,, τι πειράζει που δεν έχουμε παθολόγο, τι πειράζει που η καρότσα αντικατέστησε το ασθενοφόρο;; όσα πιο πολλά ανεχόμαστε τόσα περισσότερα θα υφίστανται ως απώλειες..

Αυτό το ηθικό- πολιτικό δίλημμα είναι ψευδεπίγραφο και απευθύνεται σε διαχειρίσιμους και ευμετάβλητους ισορροπιστές που παροικούν στις παρυφές του συστήματος και φροντίζουν για την αυτοσυντήρησή του.

Είναι η άλωση των αξιών και η κατάντια μια κοινωνίας εξαρτημένης και υποταγμένης … μιας κοινωνίας ευνουχισμένης, χωρίς όραμα… .

Οτιδήποτε φαντάζει ως μονόδρομος μου ασκεί μια μορφή βίας την οποία αρνούμαι να υποστώ. Όσο πιο ενδοτικοί είμαστε τόσο περισσότερα θα μας παίρνουν.

Αν αυτή τη συμφωνία την έφερνε ο Κυρίτσης , που την αναφέρει ως διαζευκτική λύση στη δική του απόφαση και αναφέρομαι στο τίμημα ,σήμερα θα μας καταγγέλλατε ως μειοδότες και θα την καταψηφίζατε. Δεν έχει διαφορές η προσέγγιση σας.

Θυμίζω τέλος ότι η δική μας πρόταση είναι ταυτόσημη με αυτήν του ΤΕΕ, δωρεάν παραχώρηση κατά κυριότητα. Αυτό ψηφίσαμε το 2018 αυτό ψηφίσαμε το 2020 και το ρίξατε στο καλάθι των αχρήστων.

50% έδωσε η Κως στον Μητσοτάκη. Τις επόμενες μέρες επισκέπτεται το νησί μας. Πάμε όλοι μαζί, όλες οι παρατάξεις να αξιώσουμε την παρέμβαση του.

Τέλος, για τη συμφωνία που παρουσιάζεται ως νίκη και ως επιτυχία ενημερώνω:

-Κυριακή 14 Μαΐου 2023, στο Δημαρχείο Θάσου από τον Εντεταλμένο Σύμβουλο και Εκτελώντα Χρέη Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΤΑΔ, Παναγιώτη Μπαλωμένο, τον Δήμαρχο Θάσου, Ελευθέριο Κυριακίδη και την Ειρηνοδίκη του Ειρηνοδικείου Θάσου, Χριστίνα Καρακώστα, η σύμβαση παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του πρώην κτηρίου της Δ.Ο.Y Θάσου…

-09/05/2023 Υπεγράφη στα γραφεία της ΕΤΑΔ η Σύμβαση της απευθείας παραχώρησης με αντάλλαγμα του τουριστικού ακινήτου «Ιαματικές Πηγές Νιγρίτας» προς τον Δήμο Βισαλτίας ….

Τα παραπάνω αποτελούν παραδείγματα μόνο του τελευταίου μήνα μιας πεπατημένης πρακτικής της ΕΤΑΔ ΑΕ με παραχωρήσεις έναντι ανταλλάγματος.

Θα ήμουν περήφανη και θα άξιζε να δώσω τον αγώνα αν μπορούσα να πείσω την κοινωνία ότι η συμφωνία που μας προτείνεται έπεται πολλών αρνητικών εξελίξεων. Φαίνεται όμως ότι αυτή η πίστη, αυτή η στάση φαντάζει σαν την καλαμιά στον κάμπο.

Και το ερώτημα είναι που είναι η κοινωνία;;