Σαράντα μέρες συμπληρώνονται την Τετάρτη 17 Ιουλίου από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο Χρίστος Δεπασκουάλ βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του και σε βαθειά θλίψη όλη την Κω.

Το 40ήμερο μνημόσυνο θα τελεστεί την Τετάρτη το πρωί στον Ιερό Ναό Αναλήψεως στο Ζηπάρι.

Η Κυριακή μας υπενθυμίζει ένα γεγονός πολύ διδακτικό που δίνει θάρρος, κουράγιο, ελπίδα σε όσους δεν γνώρισαν τον Χριστό, σε όσους κουράζονται από τις πτώσεις, σε όσους αναζητούν την αλήθεια του προσώπου στη ζωή τους, σε όσους αναζητούν τον γλυκύτατο Νυμφίο. Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα (Λουκ. 19, 1 - 10) ο Χριστός καλεί τον Ζακχαίο. Είναι συνταρακτικός ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται στον Ζακχαίο: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, διότι πρέπει να μείνω στο σπίτι σου σήμερα» (Λουκ. 19, 5). Ο λόγος του Χριστού διεγείρει τα αισθητήρια του ανθρώπου, προκαλεί το ενδιαφέρον του, αναζωογονεί τις ελπίδες του. Είναι θαυμάσιος ο τρόπος που ενεργεί ο Χριστός. Ο τρόπος είναι εκείνος που ελκύει τον άλλον. Ο τρόπος του είναι, ο τρόπος του συνεῖναι, ο τρόπος της ύπαρξης στον άλλον.
Αλλά ας δούμε ποιος ήταν ο Ζακχαίος και γιατί έδωσε τόση μεγάλη σημασία ο Χριστός στον ίδιο. Ο Ζακχαίος ήταν ένας αρχιτελώνης, ένας άδικος, ένας άνθρωπος που είχε πλουτίσει εις βάρος των άλλων. Φορολογούσε ανελέητα, αδικούσε ανθρώπους και ήταν αντιπαθής στην κοινωνία. Αλήθεια, ποιος θα έκανε παρέα με έναν τέτοιο άνθρωπο; Οι άνθρωποι κρίνουμε από αυτό που βλέπουμε. Δεν βλέπουμε στο βάθος. Έχει βάθος ο άνθρωπος, αμέτρητο υπαρξιακό βάθος. Τα ασυνείδητα κίνητρα του έρχεται να τα ερευνήσει η ψυχολογία του βάθους και να μας πει πως ο άνθρωπος εκπλήσσει και εκπλήσσεται. Ο Ζακχαίος είχε βάθος. Η θέληση του να τρέξει να δει τον Χριστό, προφανώς, κάτι δηλώνει. Περιέργεια; Πόθο; Όπως και να έχει, κάτι είχε αυτός ο τσαλακωμένος και αντιπαθής στους ανθρώπους. Κάτι που ο καρδιογνώστης Χριστός είδε. Γνώριζε ο Χριστός το βάθος αυτό.
Ο Χριστός σαφώς και είχε επίγνωση του προσώπου αυτού. Παρόλα αυτά, όταν βάδιζε, βλέποντας τον ανεβασμένο πάνω στη μουριά, τον καλεί να συναντηθούν. Αν το έβλεπε αυτό ένας ηθικιστής, ένας χριστιανός που ζει με τύπους, ένας ακόμη δήθεν εκκλησιαστικός, τί θα έλεγε; Ε, πού πας; Τί δουλειά έχεις εσύ μ’ αυτόν τον κλέφτη, εκμεταλλευτή; Αυτό, πράγματι, θα ήταν βαρύ πλήγμα για την ηθικιστική σκέψη. Απεναντίας, για την σκέψη του ορθόδοξου ανθρωπισμού σημαίνει την πλήρη εξαθλίωση κάθε καθεστηκυίας αντίληψης, την αποδυνάμωση του δεδομένου και το ασυγχώρητο του ναρκισσισμού. Στην ηθική της δυτικής νοοτροπίας, όλα είναι καλά ζυγισμένα και μετρημένα. Σκεφτείτε πως για την προτεσταντική ηθική πρέπει να πάθεις αυτό που σου αξίζει και πως πληρώνεις χωρίς ίχνος οικονομίας, φιλανθρωπίας για ό,τι έπραξες. Στον αντίποδα, το τροπάριο της Κασσιανής: «Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας. Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων… Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος». Ένα τροπάρια γεμάτο από μετάνοια, συγχώρηση, έλεος.
Δεν υπάρχει για τον Χριστό κανένας άθλιος. Δεν εξορίζει ο Χριστός τον άνθρωπο. Συμβαίνει, όμως, το αντίθετο. Δεν σκέπτεται με εμπάθεια ο Χριστός. Αυτά είναι των ανθρώπων. Ο Χριστός σκέπτεται και ενεργεί με αγάπη, συμπόνοια, κατανόηση, φιλανθρωπία. Ελεεί τον άνθρωπο και δεν τον καταδικάζει. Δεν είναι άδικος. Πάντοτε εργάζεται με δικαιοσύνη. Δίνει αμέτρητες ευκαιρίες στον άνθρωπο να δει αλλιώς τα πράγματα. Δεν επεμβαίνει στην ελευθερία του. Δεν λέει, Ζακχαίε, έλα να σωθείς, αρκετά καθυστέρησες. Ενεργεί καταπληκτικά ο Χριστός. Είναι άπαιχτος! Δεν Τον πιάνει κανείς. Και χτυπάει. Ναι, χτυπάει την υποκρισία, τον ηθικισμό, τον ευσεβισμό που πλήττει μέρος εκκλησιαστικών ανθρώπων, οι οποίοι νομίζουν πως ο παράδεισος είναι ατομικό γεγονός, αγνοώντας πως η λειτουργία, ένας όρος που κατά κόρον χρησιμοποιείται στη ζωή της Εκκλησίας, είναι ένας όρος συναντίληψης, συνύπαρξης, μετοχής.
Ο τρόπος του Χριστού είναι ο τρόπος του ευσυνείδητου χριστιανού. Ο Χριστός, λοιπόν, ενώ γνωρίζει ποιος είναι ο Ζακχαίος, δεν φοβάται το πλήθος που παρευρίσκεται, αλλά τον φωνάζει, τον καλεί σε προσωπική συνάντηση. Βλέπει πως ο Ζακχαίος έχει όμορφα στοιχεία μέσα του και πως αυτά τα ψυχικά χαρίσματα που κοσμούν την εσωτερικότητα του προσώπου, αναζητούν την αφορμή τους. Να, η αφορμή∙ ο Χριστός. Το πρόσωπο του Χριστού είναι που τραβάει τον άνθρωπο σε άλλες διαθέσεις. Ο Χριστός, δίνει, λοιπόν, στον Ζακχαίο την αφορμή, δίνει τη δυνατότητα, την οποία δεν του έδωσαν άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι τον στηλίτευαν, τον κατέκριναν, χωρίς να υποψιαστούν πως αυτό το πρόσωπο μπορεί να κάνει την έκπληξη. Ο Ζακχαίος νιώθει πως κάποιος του δίνει σημασία και δεν τον κατηγορεί, αγνοεί. Έτσι, κατεβαίνει από το δέντρο και πηγαίνει με τον Χριστό στο σπίτι του. Εξέπληξε ο Χριστός με τη στάση Του. Αυτό προκάλεσε αντιδράσεις. Έπαθαν την πλάκα τους οι άλλοι. Παραπονέθηκαν και στοχοποίησαν το πρόσωπο του Χριστού.
Χάρηκε ο Ζακχαίος. Του δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσει τον Χριστό. Ένιωσε έλξη από το θείο πρόσωπο. Ένιωσε ερωτικότητα και γι’ αυτό τα παράτησε όλα και λέει, εδώ είμαστε! Μοίρασε το μισό της περιουσίας του, αποκατέστησε τις αδικίες και με το παραπάνω. Η γνωριμία με τον Χριστό οδήγησε στη μετάνοια του. Η γνωριμία με το πρόσωπο του Χριστού διευκόλυνε την αυτογνωσία του. Και κατάφερε να τσακίσει την εύκολη κρίση των ανθρώπων. Γνώρισε τον Χριστό και μετανόησε. Ελεύθερα, απρόοπτα. Η γνωριμία με το πρόσωπο του Χριστού είναι η αρχή μιας εσωτερικής διεργασίας με τον εαυτό, η οποία έχει τον καταπληκτικό τρόπο να τοποθετεί τον εαυτό σε θέση ευθύνης, κοινωνίας με τους άλλους και με τον Θεό. Αν δεν γνωρίσεις τον Χριστό, γιατί να έρθεις στην Εκκλησία; Αν δεν γνωρίσεις τον Χριστό γιατί να αγωνιστείς να μεταμορφώσεις τα πάθη; Αν δεν γνωρίσεις τον Χριστό γιατί να αγωνιστείς να διώχνεις τους λογισμούς; Αν δεν γνωρίσεις τον Χριστό γιατί να νηστέψεις; Αν δεν γνωρίσεις τον Χριστό γιατί να εκκλησιαστείς; Θεωρώ μέγιστη υποκρισία την οποιαδήποτε εκδήλωση θρησκευτικότητας, όταν αυτή υπακούσει σε «πρέπει», τύπους και κανόνες.
Δεν υπάρχουν καταδικασμένοι για τον Χριστό. Ο Χριστός εργάζεται πάντοτε για τη σωτηρία των ανθρώπων, δίνοντας τους όμορφες αφορμές με αγάπη και διάκριση. Πάντοτε, όμως. Μην πει κανείς πως δεν τον επισκέπτεται ο Θεός. Απλά, εκεί, αγνοεί τον τρόπο με τον οποίο τον επισκέπτεται. Όλους τους επισκέπτεται, όλους τους αγαπάει, όλους τους ελεεί. Δεν υπάρχουν δεδομένοι για τον Χριστό, καταδικασμένοι τελώνες, βρωμερές πόρνες, απόβλητοι ομοφυλόφιλοι. Ο τρόπος της παρουσίας του Χριστού στη ζωή των ανθρώπων, όπως και ο τρόπος που εργάζεται για τη σωτηρία τους, δεν είναι δικό μας θέμα. Ας αφήσουμε, επιτέλους, τον Χριστό να εργαστεί ήσυχα.
διάκονος Ι.Μ. Σταγών & Μετεώρων
π. Ηρακλής Αθ. Φίλιος (Βαλκανιολόγος, Θεολόγος)

Το Μοιρολόι της Παναγιάς

Τα μοιρολόγια αυτά που τραγουδιούνται κάθε Μεγάλη Εβδομάδα στις εκκλησίες από τις γυναίκες μετά τη Σταύρωση ή κατά το στόλισμα του Επιταφίου έχουν ηλικία μεγαλύτερη των έξι αιώνων. Υπάρχουν σε εκατοντάδες παραλλαγές σε όλη την Ελλάδα. Φαίνεται ότι σχεδόν όλα προέρχονται από ένα μεγάλο λόγιο ποίημα του 13ου-14ου αιώνα το οποίο έχει υποστεί μικρές προσαρμογές σε κάθε τόπο. Ιδιαίτερα στα Δωδεκάνησα τα μοιρολόγια αυτά διαφέρουν από χωριό σε χωριό. Το ένα συναγωνίζεται το άλλο σε ομορφιά και ευλάβεια. Το Αντιμαχείτικο πάντως έχει μια από τις ωραιότερες μελωδίες. Τραγουδάει η Κατίνα Παππούλη:
«Σήμερο μαύρος ουρανός, σήμερο μαύρη μέρα,
Σήμερον όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.
Σήμερον έβαλαν βουλήν οι άνομοι Εβραίοι,
Για να σταυρώσουν τον Χριστόν των πάντων Βασιλέα.
Ο Κύριος ηθέλησε να μπεί σε περιβόλι,
Να λάβει Δείπνο Μυστικό, για να τον λάβουν όλοι.
Κι η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της,
τας προσευχάς της έκανε για τον Μονογενή της.
Φωνή εξήλθε εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα:
‘’Σώνουν, Κυρά μου, οι προσευχές, σώνουν και οι μετάνοιες,
Και τον υγιό σου πιάσανε και στου χαλκιά τον πάνε,
Και στου Πιλάτου τας αυλάς εκεί τον τυραννάνε.
Σαν κλέφτη τον επιάσανε και σα φονιά τον πάνε.
‘’Χαλκιά, χαλκιά, φτιάξε καρφιά, φτιάξε τρία περόνια’’
Κι εκείνος ο παράνομος βαρεί και φτιάχνει πέντε.
΄΄Συ, Φαραώ, που τα φτιαξες πρέπει να μας διδάξεις.΄΄
Βάλτε τα δυο στα χέρια του και τ΄ άλλα δυο στα πόδια,
Το πέμπτο, το φαρμακερό, βάλτε το στην καρδιά του…..»
Μπροβάλετε μπροβάλετε ΄΄Δράσεις΄΄
Γιάννης Μαστόρος – Κυριάκος Παππούλης
Ο τάφος του Χριστού "αποκαλύπει" τα μυστικά του! - Έλληνες επιστήμονες υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας του ΕΜΠ, Αντωνίας Μοροπούλου, κατάφεραν να προσδιορίσουν την ηλικία του!
Το εύρημα που αποτέλεσε το "κλειδί" και η τεχνική που χρησιμοποίησαν - Ορυμαγδός δημοσιευμάτων από διεθνή μέσα ενημέρωσης για την συγκλονιστική ανακάλυψη! - Δείτε βίντεο και φωτογραφίες από τις εργασίες
Οι πιστοί θεωρούν ότι πρόκειται για το σημείο ταφής του Ιησού Χριστού. Το σημείο από το οποίο «ανελήφθη εις ουρανούς». Ο τάφος του Χριστού είναι χτισμένος στον Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου ή Ναό του Παναγίου Τάφου. Συγκεκριμένα στη χριστιανική συνοικία της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ. Και οι επιστήμονες ανακάλυψαν -πια- κάτι μοναδικό. Την χρονολογία ταφής του Ιησού!
Οι επιστήμονες θεωρούν πως το μάρμαρο χρονολογείται περίπου από το 345 μ.Χ.. Κάτι που μοιάζει να «δένει» με τις ιστορικές αναφορές που τονίζουν πως ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκτάτορας, διέταξε να φυλαχθεί ευλαβικά σε μια νέα εκκλησία.
Πώς έφτασαν όμως σε αυτό το συμπέρασμα; Οι πληροφορίες αναφέρουν πως εξέτασαν τα δείγματα από ασβεστοκονίαμα που βρέθηκε μεταξύ της επιφάνειας από ασβέστη που καλύπτει τον τάφο και της μαρμάρινης πλάκας που το καλύπτει. Μέσω μιας συγκεκριμένης μεθόδου, που ονομάζεται OSL, κατάφεραν να φτάσουν σε αυτή την ιστορική ανακάλυψη.
Όπως θα διαβάσετε παρακάτω, οι εργασίες αποκατάστασης στον ναό έχουν ελληνική «υπογραφή», ενώ υπενθυμίζεται πως και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, είχε επισκεφθεί τον Πανάγιο Τάφο στις 22 Μαρτίου του 2017.
Τάφος του Χριστού: Δέος από την… ελληνική ανακάλυψη!
Τις πληροφορίες μεταδίδει η βρετανική Daily Mail και τονίζει το… γαλανόλευκο «χρώμα» της υπόθεσης! «Η ανακάλυψη έγινε από ερευνητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου της Αθήνας, οι οποίοι εργάζονταν στην αποκατάσταση του ναού στον οποίο βρίσκεται ο τάφος«, τονίζει χαρακτηριστικά.
O τάφος του Χριστού και η συγκλονιστική του ιστορία με τις εργασίες στο σημείο έχει γίνει γνωστή από το 2016. Ωστόσο τα αποτελέσματα από τα δείγματα που πήραν οι επιστήμονες από το σημείο γίνονται γνωστά μόλις σήμερα!
Η Daily Mail μεταδίδει δηλώσεις που έκανε στο λίγους μήνες πριν στο National Geographic η Αντωνία Μοροπούλου. Η ελληνίδα επιστήμονας που ηγήθηκε των εργασιών αποκατάστασης του ναού δήλωνε συγκινημένη. «Το έργο βρίσκεται στην καρδιά της εξέλιξης του, στην πιο κρίσιμη φάση του. Η εμπειρία είναι συγκλονιστική» τόνιζε χαρακτηριστικά.
Για πρώτη φορά, λοιπόν, οι ειδικοί φαίνεται πως κατάφεραν να επιβεβαιώσουν ένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο. Το ότι όπως προαναφέραμε το μάρμαρο χρονολογείται περίπου από το 345 μ.Χ.. τάφος του Χριστού
Αυτός είναι ο τάφος του Χριστού
Ο τάφος του Χριστού ήταν καλυμμένος από μάρμαρο τουλάχιστον μέχρι το 1555 μ. Χ.. Υπάρχει, μάλιστα, σοβαρή πιθανότητα αυτό να ίσχυε και για αρκετούς αιώνες νωρίτερα.
«Το μάρμαρο που καλύπτει τον τάφο απομακρύνθηκε και μείναμε έκπληκτοι με τον όγκου του υλικού που βρισκόταν από κάτω«, δήλωσε ο Fredrik Hiebert, αρχαιολόγος του National Geographic Society ο οποίος μετέχει στο πρόγραμμα αποκατάστασης.
«Θα είναι μια μακρά επιστημονική ανάλυση, ωστόσο θα μπορέσουμε τελικά να δούμε την πρώτη πέτρινη επιφάνεια πάνω στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού» συνέχισε ο ίδιος.
Τα στοιχεία
Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, μετά την σταύρωσή του από τους Ρωμαίους το 30 ή το 33 μΧ, το σώμα του Ιησού Χριστού τοποθετήθηκε πάνω σε μια πλάκα. Ή «ταφικό κρεβάτι» λαξευμένο από ασβεστόλιθο, δίπλα σε μια σπηλιά. τάφος του Χριστούτάφος του Χριστού
Η θρησκεία αναφέρει πως ο Χριστός αναστήθηκε μετά τον θάνατο και οι γυναίκες που πήγαν για να μυρώσουν το σώμα του τρεις ημέρες μετά την ταφή, είπαν πως δεν βρήκαν τη σορό του. τάφος του Χριστούτάφος του Χριστού
Η ταφική πλάκα σήμερα περικλείεται από ένα οικοδόμημα γνωστό και ως Κουβούκλιο. Το οποίο έχει χτιστεί γύρω από τον τάφο και αναστηλώθηκε τελευταία φορά μεταξύ 1808-1810, αφού είχε καταστραφεί εξαιτίας πυρκαγιάς. τάφος του Χριστού
Σε αυτό το Κουβούκλιο αλλά και στον εσωτερικό τάφο γίνονται επί μήνες εργασίες αποκατάστασης από την ομάδα επιστημόνων του ΕΜΠ. ΌΠως προαναφέραμε, των εργασιών ηγείται η καθηγήτρια Αντωνία Μοροπούλου.
Πηγή: dailymail.co.uk

Σύμφωνα με την Mirror, οι ερευνητές ανακάλυψαν το νεκρικό κρεβάτι (μια πλάκα από ασβεστόλιθο) που τοποθετήθηκε το σώμα του Ιησού μετά τη Σταύρωση, αλλά και μια δεύτερη, γκρίζα μαρμάρινη πλάκα με Σταυρό, που πιστεύεται ότι σκαλίστηκε τον 12ο αιώνα από τους Σταυροφόρους

Μπροστά σε μια νέα ανακάλυψη ήρθαν οι επιστήμονες μετά το ιστορικής σημασίας άνοιγμα του Πανάγιου Τάφου στην Ιερουσαλήμ όπου πιστεύεται ότι εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού μετά τη μαρτυρική του σταύρωση.

Για δεκαετίες, αρχαιολόγοι και θεολόγοι συζητούν κατά πόσον ο Πανάγιος Τάφος είναι τελικά ο τόπος όπου ο Χριστός θάφτηκε και αναστήθηκε, αφού πρώτα σταυρώθηκε. Ο τάφος έχει σφραγιστεί με μάρμαρο από το 1500, προκειμένου να μην μπορούν οι επισκέπτες να πάρουν τα κειμήλια που υπάρχουν. Ωστόσο, όταν οι επιστήμονες σήκωσαν το μαρμάρινο αυτό κάλυμμα ήρθαν αντιμέτωποι με κάτι που μόνο δέος μπορεί να δημιουργήσει.

Σύμφωνα με την Mirror, οι ερευνητές ανακάλυψαν το νεκρικό κρεβάτι (μια πλάκα από ασβεστόλιθο), πάνω στην οποία τοποθετήθηκε το σώμα του Ιησού μετά τη Σταύρωση.

Επίσης ανακάλυψαν, μια δεύτερη γκρίζα μαρμάρινη πλάκα που ήταν προηγουμένως άγνωστη στους ερευνητές, που ήταν χαραγμένος πάνω ένας σταυρός που πιστεύεται ότι σκαλίστηκε τον 12ο αιώνα από τους Σταυροφόρους.

Ο αρχαιολόγος Fredrik Hiebert του National Geographic, δήλωσε:

«Το πιο εκπληκτικό πράγμα για μένα ήταν όταν αφαιρέθηκε το πρώτο στρώμα και βρήκαμε ένα δεύτερο κομμάτι από μάρμαρο. Ήταν γκρι, όχι κρεμ, όπως το εξωτερικό, και ακριβώς στη μέση ήταν χαραγμένος ομοιόμορφα ένας σταυρός. Δεν είχαμε ιδέα ότι ήταν εκεί».

«Αυτό αποτελεί ορατή απόδειξη ότι το σημείο που οι προσκυνητές λατρεύουν σήμερα είναι πραγματικά ο ίδιος τάφος που βρήκε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος τον 4ο αιώνα. Είναι καταπληκτικό» πρόσθεσε ο Fredrik Hiebert.

«Όταν συνειδητοποίησα τι είχαμε βρει τα γόνατά μου έτρεμαν».

«Μετά το άνοιγμα του ιερού τάφου, θρησκευτικοί ηγέτες από την ελληνική και την αρμενική ορθόδοξη εκκλησία καθώς και Φραγκισκανοί μοναχοί, οι οποίοι μοιράζονται την ευθύνη για την εκκλησία, ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στον τάφο.

Βγήκαν με μεγάλα χαμόγελα στα πρόσωπα τους. Στη συνέχεια, πέρασαν οι μοναχοί και βγήκαν και εκείνοι χαμογελώντας. Ήμασταν όλοι πραγματικά πολύ περίεργοι. Στη συνέχεια μπήκαμε εμείς, κοιτάξαμε μέσα. Αν και δεν υπήρχαν αντικείμενα ή οστά, ο τάφος δεν ήταν άδειος» υπογράμμισε ο αρχαιολόγος.

Οι ερευνητές είχαν εμπλακεί σε συζητήσεις σχετικά με το αν ή όχι ο τάφος μπορεί να ανοιχτεί για ζωτικής σημασίας επισκευές από το 1959, αλλά η επιτροπή δεν είχε καταφέρει να έρθει σε συμφωνία.

Τα ευρήματα θα χρειαστούν μήνες για να αναλυθούν, αλλά οι ερευνητές ελπίζουν να δημιουργήσουν μια εικονική ανακατασκευή για να την προβάλουν δημόσια.

protothema.gr

Σελίδα 1 από 4

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot