Mία μεγάλη Ελληνική σημαία διαστάσεων 6,5μΧ4,50μ (29,25 τ.μ.) δώρισε ο επιχειρηματίας Γιάννης Πετρίδης για να κυματίζει στο κτήριο της Δημοτικής Φιλαρμονικής Καλύμνου, στο λιμάνι του νησιού.

Η σημαία που υπήρχε μέχρι τώρα, είχε φθαρεί από την πολυκαιρία και τους ισχυρούς ανέμους που πνέουν στην περιοχή και ο Γιάννης Πετρίδης πήρε την πρωτοβουλία να παραγγείλει αυτή τη μεγάλη σημαία που φτιάχτηκε στην Κέρκυρα και να την δωρίσει.

Την Κυριακή 1 Αυγούστου 2021 ο Γιάννης Πετρίδης παρέδωσε στον Μαέστρο της Δημοτικής Φιλαρμονικής Νικόλαο Μαμάκα τη σημαία και μαζί έκαναν την έπαρσή της, για να κυματίζει σε κεντρικό σημείο του λιμένα Καλύμνου.

Απίστευτα είναι τα όσα προέκυψαν από την αστυνομική έρευνα για την δράση ενός 48χρονου ημεδαπού, που κατέβασε την Ελληνική σημαία από τον Βωμό της Πατρίδας στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, εντοπίστηκε, καταδιώχθηκε και μαχαίρωσε αστυνομικό στην κοιλιακή χώρα.

Κατηγορείται για απόπειρα ανθρωποκτονίας. βία κατά υπαλλήλων και δικαστικών προσώπων, απείθεια, προσβολή συμβόλων ή τόπων ιδιαίτερης εθνικής ή θρησκευτικής σημασίας και εξύβριση αλλά και για παράνομη οπλοχρησία και οπλοκατοχή.

Οπως απεκάλυψε η “δημοκρατική” ο δράστης εντοπίστηκε περί ώραν 0630 να κατεβάζει την σημαία από τον Βωμό της Πατρίδας και να φεύγει από το σημείο με ένα φορτηγό αυτοκίνητο. Μάρτυρας ενημέρωσε την αστυνομία που τον καταδίωξε και τον εντόπισε πέριξ της Μεσαιωνικής Πόλης.

Εκεί ο 48χρονος προσπάθησε να διαφύγει, πέταξε αρχικά έναν πυροσβεστήρα στους αστυνομικούς και ακολούθως όταν επιχείρησαν να τον δεσμεύσουν κατάφερε τραύμα με μαχαίρι στην κοιλιακή χώρα αστυνομικού. Ο αστυνομικός νοσηλεύεται στην χειρουργική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου.

Το ιστορικό της υπόθεσης σύμφωνα με τις πληροφορίες της “δημοκρατικής” έχει ως εξής:

Την 4η Μαϊου 2021 και περί ώραν 06:10 ειδοποιήθηκε το κέντρο άμεσης δράσης της Α’ Αστυνομικής Διεύθυνσης Δωδεκανήσου για άτομο που επέβαινε σε ένα φορτηγό αυτοκίνητο άσπρου χρώματος, χωρίς πινακίδες, με σπασμένο το φανάρι του συνοδηγού το οποίοα αφαίρεσε από το ιστό του Βωμού της Πατρίδας την Ελληνική Σημαία, αφού προηγουμένως έκοψε με μαχαίρι το σχοινί.

Κατευθύνθηκε σύμφωνα με την καταγγελία στην οδό Παπανικολάου.

Οι αστυνομικοί ξεκίνησαν έρευνα για τον εντοπισμό του και τον βρήκαν περί ώραν 07:00 έξω από το Εθνικό Θέατρο Ρόδου. Στην θέα των αστυνομικών ανέπτυξε μεγάλη ταχρήτητα και κατευθύνθηκε από την οδό 7ης Μαρτίου προς την Μεσαιωνική Πόλη ενώ παραβίασε δύο ερυθρούς σηματοδότες.

Αστυνομικοί που τον καταδίωξαν κατόρθωσαν να τον ακινητοποιήσουν στην ακτή Σαχτούρη. Ο δράστης προσπάθησε να διαφύγει κάνονχτας χρήση ενός πυροσβεστήρα, εξυβρίζοντας τος αστυνομικούς. Χτύπησε με την γροθιά του έναν αστυνομικό στο πρόσωπο και στο σώμα ενώ με ένα αυτοσχέδιο μαχαίρι με μήκος λάμας 40 εκατοστών του κατάφερε σοβαρό τραύμα στην κοιλιακή χώρα κάτω από τον ομφαλό. Ο δράστης προσπάθησε να επιτεθεί εκ νέου μανιωδώς κατά του αστυνομικού και εκείνος πυροβόλησε με το υπηρεσιακό του όπλο στον αέρα για τον εκφοβισμό του.

Ο κατηγορούμενος άφησε το μαχαίρι και οι αστυνομικοί κατόρθωσαν να τον δεσμεύσουν.

Ο αστυνομικός νοσηλεύεται εκτός κινδύνουν στην Α’ Χειρουργική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου.

Στο αυτοκίνητο του δράστη βρέθηκαν δύο πυροσβεστήρες, δύο τσεκούρια, ένα κατσαβίδι, 3 αυτοσχέδια κοντάρια κι ένα μεταλλικό δρεπάνι.

Διενεργήθηκε έρευνα στην οικία του στην Ψίνθο παρουσία δικαστικού λειτουργού και δεν προέκυψε κάτι.

Σημειώνεται ότι έχει νοσηλευτεί τον έτος 2019 στην Ψυχιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου.

Απολογούμενος ομολόγησε τις πράξεις του ενώ τόνισε ότι θα αναπτύξει περαιτέρω τους ισχυρισμούς του ενώπιον του Εισαγγελέα.

Ως συνήγορος υποστήριξης της κατηγορίας διορίστηκε από τον αστυνομικό που επλήγη ο δικηγόρος κ Ακης Δημητριάδης.

 

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Υπό την αιγίδα και με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, η Ελληνική Ομοσπονδία Συλλόγων Νοτίου Αφρικής γιόρτασε τη 200ή επέτειο από την Επανάσταση του 1821 με την κατασκευή μιας γιγάντιας υφασμάτινης ελληνικής σημαίας επιφάνειας 1600 τ.μ., με τη μεγέθυνση φωτογραφίας σε διαστάσεις ανάλογες προς το φυσικό μέγεθος του Mνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα, καθώς και με τη σύνθεση του «Τραγουδιού της Ελευθερίας» και τη συνοδευτική χορογραφία από νεαρούς ομογενείς.
Τα παραπάνω παρουσιάστηκαν σε μία ιδιαίτερα συγκινητική εκδήλωση, η οποία ξεκίνησε την Κυριακή, 21 Μαρτίου, Κυριακή της Ορθοδοξίας, με Θεία Λειτουργία και Δοξολογία, ιερουργούντος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Γιοχάνεσμπουργκ και Πρετόρια, Δαμασκηνού, στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Γιοχάνεσμπουργκ. Στη συνέχεια, ο εορτασμός μεταφέρθηκε στον υπαίθριο χώρο της Σχολής Σαχέτι, με τα μηνύματα της ΑΕ της Προέδρου της Δημοκρατίας, κυρίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, του Υφυπουργού Εξωτερικών, κ. Κώστα Βλάση, του Υφυπουργού Υγείας της Ν. Αφρικής, κου Joe Phaahla, και του Γενικού Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, κ. Γιάννη Χρυσουλάκη, ενώ ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοτίου Αφρικής, κ. Γιάννης Σπυρίδης, αποκάλυψε τη γιγάντια υφασμάτινη ελληνική σημαία. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μικρή παρέλαση των Ελληνικών Κοινοτήτων Νοτίου Αφρικής και παρουσιάστηκε το «Τραγούδι της Ελευθερίας» του 14χρονου Theo Pandazis με χορογραφία από τους μαθητές της Σχολής.
Η χειροποίητη σημαία ράφτηκε σε χώρο 100 χιλιόμετρα έξω από το Γιοχάνεσμπουργκ, από δεκάδες ομογενείς και παιδιά για περισσότερο από 2 μήνες.
Ο Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, Γ. Χρυσουλάκης, στήριξε από την πρώτη στιγμή την υλοποίηση αυτής της υπέροχης ιδέας.

Μια πελώρια σημαία, 4.000 τ.μ. τοποθέτησε ο δήμος Γλυφάδας στο πιο ψηλό σημείο του Υμηττού, ορατή από παντού.

Σε ανάρτησή του στο Facebook, ο Δήμος Γλυφάδας αναφέρει: Η μεγαλύτερη σημαία -οκτώ φορές πιο μεγάλη από αυτήν που είχε τοποθετηθεί την 28η Οκτωβρίου- κυματίζει από σήμερα στο πιο ψηλό σημείο του Υμηττού. Από κάτω έχει μπει ειδικό προστατευτικό γαιόπανο, ώστε να διατηρηθεί η σημαία σε καλή κατάσταση και να μπορέσει να παραμείνει εκεί για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Είναι ορατή από παντού και το βράδυ φωτίζεται.

 

Η σημαία είναι ορατή από όλους τους κατοίκους της περιοχής

«Η Σημαία μας. Όπως λέει ο ποιητής, ‘όπου σ' αντικρίζω, με λαχτάρα σταματώ, υπερήφανα δακρύζω, ταπεινά σε χαιρετώ’. Η ελληνική σημαία θα κυματίζει πάντοτε ψηλά. Για να θυμίζει ότι χάρη στον αγώνα και στις θυσίες των Ηρώων του '21 η πατρίδα μας είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη», τονίζει ο Δήμαρχος Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου. Και προσθέτει: «Στη Γλυφάδα μας, σήμερα, τιμώντας τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία, βάλαμε τη σημαία μας στο πιο ψηλό σημείο του Υμηττού. 4.000 τετραγωνικά, η πιο μεγάλη που έχουμε βάλει ποτέ. Για να είναι ορατή από παντού. Εκεί θα μείνει για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα, τιμώντας τους άνδρες και τις γυναίκες που έδωσαν και κέρδισαν τον αγώνα για τη λευτεριά. Χρόνια πολλά Ελλάδα».

 

Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/ellada/dimos-glyfadas-ebale-peloria-simaia-ston-ymitto

H Νήσος Ρω, εκεί που έγινε το σοβαρό επεισόδιο με το τουρκικό ελικόπτερο είναι νησίδα που βρίσκεται στα δυτικά του Καστελόριζου, ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης και βρίσκεται μια ανάσα από τις τουρκικές ακτές.
Οχυρό από την αρχαιότητα

Το νησί κατά τους αρχαίους χρόνους χρησίμευε ως κρίκος στην αλυσίδα στρατιωτικών παρατηρητηρίων του Ροδιακού κράτους. Μικρό οχυρό αποτελούμενο από κεντρικό ορθογώνιο πύργο, αρχικά διώροφο, βρίσκεται κτισμένο στην κορυφή μικρού λόφου.
Σώζεται σε ύψος 4μ. περίπου, κτισμένο με το ισόδομο σύστημα. Στην εσωτερική πλευρά των τειχών υπάρχει ενίσχυση από μικρότερους αποστρογγυλευμένους λίθους ενώ επισκευές και συντήρηση πρέπει να έγιναν κατά τη βυζαντινή και ιπποτική εποχή.
Ο διπλός εξωτερικός περίβολος μαζί με τους ισχυρούς τοίχους μαρτυρεί ότι το οχυρό δεν ήταν απλή φρυκτωρία αλλά σημαντική στρατηγική θέση. Στο εσωτερικό βρίσκουμε την δεξαμενή επενδυμένη με υδραυλικό κονίαμα (κουρασάνι). Χρονολογείται από τον 4ο αι. π.Χ. Στα νεώτερα χρόνια ο θρύλος αναφέρει ότι χρησιμοποιήθηκε από τον Λάμπρο Κατσώνη ως ορμητήριο. Εκεί βρίσκεται το μνημείο της Δέσποινας Αχλαδιώτη, της ξακουστής Κυράς της Ρω.
Η Κυρά της Ρω
Η Κυρά της Ρω που το πραγματικό της όνομα ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτη, υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής και επί 40 χρόνια ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη Δύση του ήλιου. Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της από το 1924. Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.
Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Η κηδεία της έγινε δημοσία δαπάνη στο Καστελλόριζο, παρουσία του τότε υφυπουργού Άμυνας Αντώνη Δροσογιάννη, και η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία.
Η ιστορία
Το 1927, εγκαταστάθηκαν στη Ρω μόνιμα ο Κώστας και η Δέσποινα Αχλαδιώτου για να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία, εντελώς μόνοι τους μέχρι το 1940. Τη χρονιά εκείνη όμως αρρώστησε βαριά ο Κώστας Αχλαδιώτης.
Η φωτιά που άναψε η γυναίκα του για να ειδοποιήσει με σινιάλα καπνού τους κατοίκους του Καστελλόριζου και τους παραπλέοντες ψαράδες δεν έγινε εγκαίρως αντιληπτή. Ο σύζυγός της άφησε την τελευταία του πνοή μέσα σε μια ψαρόβαρκα που τον είχε παραλάβει καθυστερημένα για να τον μεταφέρει στο γιατρό του Καστελόριζου.
Η κυρά της Ρω φρόντισε μόνη της για την ταφή του συντρόφου της. Έπειτα, γύρισε πάλι στη Ρω, αυτή τη φορά με τη γριά μητέρα της, όπου πέρασε τα χρόνια της κατοχής. Εκεί θα προσέφερε υπηρεσίες σε στρατιώτες του Ιερού Λόχου. Με «δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά», όπως την περιγράφει ο βιογράφος της Κυριάκος Χονδρός, δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Άγγλους στη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς.
Μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου, τα Δωδεκάνησα και μαζί μ’ αυτά και το Καστελόριζο και όλες οι παρακείμενες νησίδες και βραχονησίδες, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, περιήλθαν στην Ελλάδα. Η μοίρα της Ρω ήταν λοιπόν αναπόσπαστα συνδεδεμένη μ’ αυτήν του Καστελόριζου.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, για πρώτη φορά Ελληνικό αντιτορπιλικό, το «Παύλος Κουντουριώτης», κατέπλευσε στο Καστελόριζο, όπου βομβαρδίστηκε μέχρι τις 19 Νοεμβρίου 1943 από Γερμανικά στούκας. Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν πάλι να φύγουν με συμμαχικά πλοία είτε προς Κύπρο είτε προς τις μικρασιατικές ακτές. Ωστόσο, η Κυρά της Ρω παρέμεινε στο νησί να υψώνει κάθε πρωί την Ελληνική σημαία, προσφέροντας τη βοήθεια της σε Ιερολοχίτες που βρήκαν καταφύγιο εκεί. Με τη λήξη του πολέμου, ορισμένοι κάτοικοι επέστρεψαν στο Καστελόριζο κατά ομάδες.
Οι περιπέτειες για την Κυρά της Ρω δεν τελείωσαν με την απελευθέρωση. Τον Αύγουστο του 1975, ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και δύο ακόμα άτομα, παρακολουθώντας τη Ρω και εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της Δέσποινας Αχλαδιώτου για λόγους υγείας, αποβιβάστηκαν εκεί και τοποθέτησαν πάνω σ’ ένα κοντάρι 4 μέτρων τη σημαία τους. Η Κυρά της Ρω την κατέβασε αμέσως, όταν γύρισε. Στη 1 Σεπτεμβρίου 1975, κατάπλευσε στο Καστελόριζο το ανθυποβρυχιακό σκάφος «Γ. Πεζόπουλος» για συμπαράσταση στην κυρά της Ρω. Όμως δεύτερη τουρκική σημαία τοποθετήθηκε αυτή τη φορά στη νήσο Στρογγυλή απέναντι στα νότια του Καστελόριζου.
Πηγή: news247.gr
Σελίδα 1 από 3

kalimnos

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot