H υιοθέτηση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης αυξάνει με γοργούς ρυθμούς, καθώς οι εταιρείες έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν όλο και περισσότερα τα αναμφισβήτητα πλεονεκτήματά της, ενώ τα αποτελέσματα από την εφαρμογή της, γίνονται πλέον απτά και από τους Δημόσιους Φορείς.

Ο νέος Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών σε συνδυασμό με τις υπουργικές αποφάσεις ΠΟΛ. 1207/14.11.2012, ΠΟΛ. 1004/04.01.2013, ΠΟΛ. 1023/20.1.2014, το N. 4093/09.11.2012, καθώς και τη νέα ευρωπαϊκή οδηγία της 24ης Ιανουαρίου 2014, θέτουν τις βάσεις για τη μαζική εφαρμογή και αξιοποίηση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης, τόσο από τις φορολογικές αρχές όσο και από τους ίδιους του συναλλασσόμενους. Η εξάπλωση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης ευνοείται και από την κατάσταση της οικονομίας στις μέρες μας: αν και τα σημάδια της ανάκαμψης είναι αισθητά, οι μακροοικονομικές συνθήκες εξακολουθούν να πιέζουν για να δοθεί έμφαση στη διαχείριση του κόστους. Ως αποτέλεσμα, η επιδίωξη της επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας ως στρατηγική προτεραιότητα, υποστηριζόμενη από ένα βελτιωμένο cash flow και μια αυξημένη κερδοφορία, σχηματίζουν τους κύριους άξονες χάραξης μιας οικονομικής στρατηγικής, η οποία ενισχύει ακόμα περισσότερο την αυτοματοποίηση των συναλλαγών.

Εκμαιεύοντας το πλήρες δυναμικό του e-invoicing
Παρά τις θετικές συγκυρίες, υπάρχουν ακόμα αρκετοί μεγάλοι οργανισμοί που δεν έχουν συνειδητοποιήσει το πλήρες δυναμικό της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Μια πρόσφατη, σχετικά, έρευνα φανερώνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό των εταιρειών λαμβάνουν τα τιμολόγια τους ηλεκτρονικά ως αρχεία PDF, αποφεύγοντας μια καθαρά ηλεκτρονική διαδικασία, με την ψηφιοποίηση τυπωμένων τιμολογίων να κατέχει μεγάλα ποσοστά. Eτσι, ενώ η αποδοχή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης αυξάνει με εκθετικούς ρυθμούς, υπάρχουν ακόμα αρκετές εταιρείες που χρησιμοποιούν μη αποδοτικές μεθόδους ανταλλαγής ηλεκτρονικών τιμολογίων, με μια σειρά πρόσθετων και χρονοβόρων διαδικασιών να συνθέτουν το σκηνικό, όπως είναι το scanning, η ψηφιοποίηση και η εκτύπωση. Αυτό σημαίνει ότι η επιλογή της κατάλληλης λύσης έχει μεγάλη σημασία. Μια τέτοια λύση θα πρέπει να: 

1. Καταδεικνύει τα οφέλη της ηλεκτρονικής τιμολόγησης σε όλους (πελάτες, συνεργάτες) 
2. Περιγράφει τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν για ξεκινήσει να χρησιμοποιεί κανείς το e-invoicing. 
3. Παρέχει την τεχνολογία που απαιτείται. 
4. Συμβάλει στην επιβολή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης στους συνεργάτες της εταιρείας.

Ηλεκτρονική τιμολόγηση στην Ελλάδα

Η ηλεκτρονική τιμολόγηση στη χώρα μας ξεκίνησε από τις μεγάλες εταιρείες πριν από χρόνια. Σήμερα, χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι μικρομεσαίας έχουν μπει στην εποχή της αυτοματοποίησης των τιμολογίων τους. Οι ελληνικές επιχειρήσεις αποδέχονται όλο και περισσότερο το e-invoicing είτε γιατί τους το επιβάλει ένας μεγάλος εμπορικός εταίρος τους, είτε γιατί συνειδητοποιούν τα σημαντικά οφέλη που κερδίζουν από αυτό. Ανάμεσα στους κλάδους που αξιοποιούν αρκετά την ηλεκτρονική τιμολόγηση περιλαμβάνονται οι αλυσίδες λιανεμπορίου, οι φαρμακευτικές και εμπορικές εταιρείες και οι τηλεπικοινωνίες, ενώ παρατηρείται αύξηση χρήσης ηλεκτρονικών τιμολογίων στον τομέα των υπηρεσιών.

Ηλεκτρονική τιμολόγηση παντού
Η καθιέρωση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα προς την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Όπως εκτιμά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η υιοθέτηση του e-invoicing στις δημόσιες συμβάσεις σε ολόκληρη την ΕΕ θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξοικονόμηση έως και 2,3 δισ. ευρώ. Επιπλέον, μπορεί να αποφέρει σημαντική εξοικονόμηση πόρων και να διευκολύνει τη ζωή, τόσο στις κυβερνήσεις όσο και στις χιλιάδες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην εσωτερικά αγορά. Σύμφωνα με τον Μichel Barnier, τον Επίτροπο που είναι αρμόδιος για την εσωτερική αγορά και τις υπηρεσίες, η μετάβαση από τα έντυπα στα πλήρως αυτοματοποιημένα τιμολόγια μπορεί να περιορίσει το κόστος ενός τιμολογίου από τα 30-50 ευρώ, σε μόλις ένα ευρώ.

Στη σχετική οδηγία της ΕΕ προτείνεται η καθιέρωση ενός ευρωπαϊκού προτύπου για την ηλεκτρονική τιμολόγηση, το οποίο αναμένεται να βελτιώσει την επιθυμητή διαλειτουργικότητα ανάμεσα στα διαφορετικά, εθνικά, συστήματα e-invoicing. Μέσω αυτού του προτύπου μπορεί να αντιμετωπιστεί η νομική ανασφάλεια, η πολυπλοκότητα και το πρόσθετο λειτουργικό κόστος για τους οικονομικούς φορείς που χρησιμοποιούν διαφορετικά ηλεκτρονικά τιμολόγια σε κάθε κράτος μέλος. Επιπλέον, θα προωθηθεί η ευρύτερη χρήση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης σε όλη την Ευρώπη – η οποία εξακολουθεί να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, καθώς το e-invoicing αντιστοιχεί σε μόλις στο 4-15% του συνόλου των τιμολογήσεων.

Το υπουργείο Ανάπτυξης στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ έθεσε ως βασική του προτεραιότητα την υιοθέτηση της παραπάνω κοινοτικής οδηγίας, λόγω της μεγάλης σημασίας που έχει η εφαρμογή της στην Ελλάδα. Καθώς με την εφαρμογή της οδηγίας αναμένεται να μειωθεί δραστικά το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων και των κρατικών δαπανών για προμήθειες, αλλά και να απλοποιηθεί η διαδικασία συναλλαγών του κράτους με τις επιχειρήσεις. Τα οφέλη προκύπτουν από την αποφυγή του κόστους για την έκδοση, αποστολή και αποθήκευση των τιμολογίων, τη μείωση των λαθών μέσω της αυτοματοποίησης, τη διευκόλυνση του φορολογικού ελέγχου, αλλά και του ελέγχου των δημόσιων συμβάσεων γενικότερα.

Αναμφίβολα, η πολιτεία (Υπουργείο Ανάπτυξης, Οικονομικών, Ηλεκτρ. Διακυβέρνησης) καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια μέσα από ένα σύνολο δράσεων που ωθούν στη μεγαλύτερη υιοθέτηση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης από τις ελληνικές επιχειρήσεις. Εκτός από την πλήρη αποδοχή του ευρωπαϊκού προτύπου, το οποίο θα διευκολύνει σημαντικά τη διαδικασία έκδοσης-λήψης τιμολογίων ανάμεσα σε διαφορετικά πληροφοριακά συστήματα, η ψηφιοποίηση της φορολογικής σήμανσης και του Δελτίου Αποστολής, αλλά και η καθιέρωση των ηλεκτρονικών πληρωμών στις προμήθειες του Δημοσίου συμβάλλουν στην ευρύτερη εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης στη χώρα. Στόχος της ΕΕ είναι έως το 2020 η ηλεκτρονική τιμολόγηση να καταστεί ο κυρίαρχος τρόπος τιμολόγησης σε όλη την ΕΕ. Ένας στόχος που πιστεύουμε ότι μπορεί η χώρα μας να τον πετύχει, καθώς διαθέτει όλα τα εχέγγυα γι’ αυτό.

Η ηλεκτρονική τιμολόγηση αποτελεί μονόδρομο

Ο Παναγιώτης Σελλάς, Διευθυντής Λογιστηρίου του ομίλου PHARMATHEN, αποτυπώνει την εμπειρία του από την εφαρμογή της λύσης ηλεκτρονικής τιμολόγησης στην εταιρεία του, καταγράφει τα οφέλη που έφερε στην εταιρεία και δίνει χρήσιμες συμβουλές για μια επιτυχημένη μετάβαση στην εποχή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης.

netweek: Με βάση ποια κριτήρια επιλέξατε τη λύση ηλεκτρονικής τιμολόγησης που έχετε εγκαταστήσει στην εταιρεία σας;

Παναγιώτης Σελλάς: Για την επιλογή της λύσης ηλεκτρονικής τιμολόγησης που χρησιμοποιούμε στην εταιρεία μας λάβαμε υπόψη δεδομένα που χαρακτηρίζουν την εταιρεία μας, όπως είναι το γεγονός ότι τιμολογούμε από πέντε ξεχωριστά ΑΦΜ (του Ομίλου), ενώ συνολικά διαθέτουμε περισσότερα από δέκα διαφορετικά σημεία έκδοσης τιμολογίων. Eτσι, χρειαζόμασταν μια λύση, η οποία θα μας βοηθούσε να πετύχουμε τόσο τη βελτιστοποίηση όσο και τη σημαντική εξοικονόμηση του κόστους στη διαδικασία της έκδοσης/αποστολής/αρχειοθέτησης παραστατικών, μειώνοντας τόσο το διαχειριστικό κόστος της διαδικασίας, όσο και το χρόνο που δαπανούσε το προσωπικό (όχι μόνο για την αρχειοθέτηση ή αποστολή, αλλά και για την επιβεβαίωση παραλαβής των τιμολογίων τους).

netweek: Ποιες ήταν οι κυριότερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά την υλοποίηση αυτής της λύσης; Τι αποδοχή έχει βρει από τους εργαζόμενους στο λογιστήριο και ποια είναι τα κυριότερα οφέλη που έχει αποκομίσει η εταιρεία σας από την εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης;

Παναγιώτης Σελλάς: Οι κυριότερες προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε ήταν η αποκεντρωμένη έκδοση των παραστατικών από τους χρήστες, αλλά και η ορθή και έγκαιρη αποστολή τους προς τους πελάτες. Η εφαρμογή των λύσεων της Ηλεκτρονικής Αρχειοθέτησης και της Άυλης Ηλεκτρονικής Αποστολής Τιμολογίων διευκόλυνε ιδιαίτερα το Οικονομικό Τμήμα να διεκπεραιώσει τις καθημερινές του λειτουργίες, εξοικονομώντας σημαντικό χρόνο από την διαδικασία αναζήτησης, ανάκτησης και επιβεβαίωσης παραλαβής των τιμολογίων από τους πελάτες. Τα κυριότερα οφέλη είναι η βελτιστοποίηση της διαδικασίας αρχειοθέτησης και τιμολόγησης, η πλήρης αυτοματοποίηση των ελέγχων, η βέλτιστη αξιοποίηση των ανθρωπίνων πόρων και, από οικονομικής πλευράς, η σημαντική εξοικονόμηση κόστους που προκύπτει από τη μείωση εκτύπωσης των αντιγράφων, η κατάργηση του φυσικού χώρου αρχειοθέτησης, το κόστος αποστολής των τιμολογίων κ.α.

netweek: Τι συμβουλές θα δίνατε σε μια εταιρεία που θα αποφάσιζε να μεταβεί στην εποχή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης; Ποια είναι τα κυριότερα σημεία που θα έπρεπε να προσέξει;

Παναγιώτης Σελλάς: Δεν πρέπει να υπάρχει φόβος για τη μετάβαση στην εποχή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Αυτό που θα συμβούλευα μια εταιρεία είναι να αποφασίσει άμεσα τη μετάβασή της στην εποχή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Γιατί με αυτό τον τρόπο μόνο οφέλη μπορεί να αποκομίσει. Άλλωστε, από την πρώτη μέρα εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης θα ελαχιστοποιήσει σημαντικά τα κόστη εκτύπωσης, αποθήκευσης και αποστολής των εκδιδόμενων παραστατικών και, παράλληλα, θα αξιοποιήσει καλύτερα τον χρόνο τον οποίο δαπανά το προσωπικό της εταιρείας για την αναζήτηση και την διαχείριση των τιμολογίων γενικότερα. Τα σημεία που πρέπει να προσεχθούν, λοιπόν, είναι τα εξής:

α) Πρέπει να υπάρχει, ήδη, η στοιχειώδης υποδομή (για την ηλεκτρονική έκδοση των στοιχείων).
β) Χρήστες εκπαιδευμένοι στη χρήση υπολογιστών, οι οποίοι θα μπορούν να εφαρμόσουν σωστά το σύστημα ηλεκτρονικής τιμολόγησης.
γ) Επιλογή ενός έμπειρου συνεργάτη για την υλοποίηση της λύσης. 
δ) Επιβεβαίωση αποδοχής της ηλεκτρονικής τιμολόγησης από τους πελάτες τους.

Ηλεκτρονική τιμολόγηση, αλλά σωστά

Η Μαρία Καραμπαμπά, IT Business Manager της Τηλέτυπος ΑΕ (Mega TV), καταθέτει την εμπειρία από την υλοποίηση ενός συστήματος ηλεκτρονικής τιμολόγησης στην εταιρεία της και καταγραφεί τα οφέλη που προέκυψαν από τη μετάβαση σε αυτό το σύστημα.

netweek: Για ποιο λόγο επιλέξατε την ηλεκτρονική τιμολόγηση;

Μαρία Καραμπαμπά: Η εφαρμογή της τιμολόγησης είναι μέρος του ERP της εταιρείας. Η εταιρεία μας εκδίδει τιμολόγια για τα διαφημιστικά μηνύματα σε μηνιαία βάση και αποστέλλει τα τιμολόγια στις Διαφημιστικές εταιρίες αλλά και στους Διαφημιζομένους. Επίσης αποστέλλει ένα συνοδευτικό έγγραφο με το αναλογούν Αγγελιόσημο. Μέχρι πρότινος αυτή η διαδικασία απαιτούσε την εκτύπωση σε εκτυπωτές dot-matrix, σε τριπλότυπο προτυπωμένο έντυπο. Απαιτείτο, δε, αρκετός χρόνος σε χειρωνακτική εργασία, ώστε να διαχωριστούν τα στελέχη, να ομαδοποιηθούν τα μεν Πρωτότυπα κατά Διαφημιστική εταιρεία, τα δε Αντίγραφα κατά Διαφημιζόμενο, και να αποσταλούν τα αντίστοιχα στελέχη στους παραλήπτες.

Μια πρόσθετη επιβάρυνση ήταν, ότι συν τω χρόνω, είχε μαζευτεί ένας τεράστιος όγκος αρχειοθετημένων παραστατικών σε αποθηκευτικούς χώρους, με αποτέλεσμα η αναζήτηση παλαιών παραστατικών να είναι εξαιρετικά δυσχερής. Για να αντιμετωπίσουμε αυτή την ακριβή χρονοβόρα διαδικασία αποφασίσαμε να προβούμε στην υιοθέτηση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Με αυτόν τον τρόπο κάθε τιμολόγιο εκδίδεται σε τρία αντίγραφα, με την κατάλληλη σήμανση. Αυτά τα αντίγραφα αρχειοθετούνται αυτόματα και τα πρωτότυπα δύνανται είτε να εκτυπώνονται σε φύλλα Α4, είτε να αποστέλλονται με email στις διαφημιστικές εταιρείες. Στο τέλος του μήνα ο χρήστης της τιμολόγησης, μέσω της εφαρμογής της αρχειοθέτησης, επιλέγει τα Αντίγραφα Διαφημιζομένων ανά Διαφημιζόμενο, ώστε είτε να τα εκτυπώσει (σε Α4) είτε να τα αποστέλλει ηλεκτρονικά στους διαφημιζομένους.

netweek: Ποια είναι τα οφέλη που έχετε διαπιστώσει ήδη από την εφαρμογή της συγκεκριμένης λύσης στον οργανισμό σας;

Μαρία Καραμπαμπά: Είναι προφανές ότι η ηλεκτρονική τιμολόγηση μας εξοικονομεί το κόστος του προτυπωμένου εντύπου, καθώς και τα κόστη των αποστολών. Απαλλάσσει τους χρήστες της τιμολόγησης από το διαχωρισμό των εκτυπώσεων ανά παραλήπτη και την προετοιμασία των φακέλων. Μέσω της αρχειοθέτησης μάς δίνει τη δυνατότητα να αρχειοθετούμε και να αναζητούμε παραστατικά με πολλαπλά κριτήρια αναζήτησης. Επίσης, περιμένουμε ότι θα ωφεληθούμε σε αποθηκευτικό χώρο, καθώς τα ηλεκτρονικά παραστατικά αρχειοθετούνται ψηφιακά σε βάση δεδομένων.

netweek: Mε ποια κριτήρια επιλέξατε τη λύση σας;

Μαρία Καραμπαμπά: Για την προμήθεια του συστήματος της ηλεκτρονικής τιμολόγησης επιλέξαμε την ΕΛΜΗ και το smart@all, επειδή είναι μια εταιρεία με εμπειρία και γνώση στους φορολογικούς μηχανισμούς. Η προτεινόμενη λύση δεν επηρέασε τις διαδικασίες της εταιρείας στην έκδοση παραστατικών. Τέλος, κρίναμε θετικά την πλήρη αρχειοθέτηση των παραστατικών και συνοδευτικών εγγράφων σε βάση δεδομένων (SQL server).

netweek: Ποιες ήταν οι κυριότερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε;

Μαρία Καραμπαμπά: Οι προκλήσεις που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν η τροποποίηση των εκτυπωτικών προγραμμάτων του ERP, ώστε να συμπεριλαμβάνουν τις προδιαγραφές της ΠΟΛ/1221, η δημιουργία της φόρμας του τιμολογίου στο σύστημα ηλεκτρονικής τιμολόγησης, η δημιουργία της φόρμας του Αγγελιοσήμου κατά περίπτωση και η διαχείριση δύο παραληπτών ανά παραστατικό. Αφού λύσαμε επιτυχώς τα ανωτέρω, μπήκαμε στο πιλοτικό πρόγραμμα της καθημερινής αποστολής των φορολογικών στοιχείων εσόδων στη ΓΓΠΣ.

netweek: Τι μέτρα έχετε πάρει για την ασφάλεια;

Μαρία Καραμπαμπά: Για να διασφαλίσουμε την αδιάλειπτη λειτουργία του συστήματος, έχουμε εγκαταστήσει δύο φορολογικούς μηχανισμούς, ώστε αν δυσλειτουργήσει ο ένας, να χρησιμοποιήσουμε τον άλλον. Η εφαρμογή και η βάση δεδομένων έχουν στηθεί σε virtual μηχανές, σε διάταξη υψηλής διαθεσιμότητας. Επίσης, υλοποιήσαμε τη δυνατότητα αυτόματης δρομολόγησης των εκτυπώσεων σε δεύτερο εκτυπωτή, αν χαλάσει ο πρώτος. Τέλος, η πρόσβαση των χρηστών στα αρχειοθετημένα παραστατικά ορίζεται με πολλαπλά κριτήρια.

netweek: Τι συμβουλές θα δίνατε σε έναν CIO/CFO μιας εταιρείας που θα αποφάσισζε τη μετάβαση στην ηλεκτρονική τιμολόγηση;

Μαρία Καραμπαμπά: Η εταιρεία που θα αποφασίσει να μεταβεί σε ηλεκτρονική τιμολόγηση θα πρέπει να αξιολογήσει προσεκτικά τον προμηθευτή και την προτεινόμενη λύση, ώστε να συνδυάζει τις φοροτεχνικές απαιτήσεις με την κατάλληλη τεχνολογία για τις υποδομές της.

πηγή : netweek (άρθρο του Γιώργου Φετοκάκη)

Πλήρη ανατροπή στον τρόπο που οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες θεωρούν ή τηρούν βιβλία και στοιχεία φέρνει ο νέος Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών. 

Αθεώρητες αποδείξεις και τιμολόγια, προαιρετική χρήση των ταμειακών μηχανών, απαλλαγή από τήρηση βιβλίων και έκδοση αποδείξεων για συγκεκριμένες κατηγορίες επαγγελματιών είναι ορισμένες μόνο από τις αλλαγές που περιλαμβάνει εγκύκλιος του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων κ. Χάρη Θεοχάρη.

Με τη συγκεκριμένη εγκύκλιο μπαίνει τέλος στη θεώρηση όλων των βιβλίων και φορολογικών στοιχείων, ενώ καταργούνται τα πρόσθετα βιβλία η έκδοση δελτίων αποστολής κτλ.

Με τις νέες ρυθμίσεις παρέχεται η δυνατότητα έκδοσης αποδείξεων με φορολογικές ταμειακές μηχανές ακόμη και στους ελεύθερους επαγγελματίες. Ομως, η χρήση των ταμειακών μηχανών δεν είναι υποχρεωτική αλλά προαιρετική για τους συγκεκριμένους φορολογούμενους.

Την ίδια στιγμή εξακολουθούν να απαλλάσσονται από τη τήρηση βιβλίων και έκδοση αποδείξεων λιανικής τα φυσικά πρόσωπα με τζίρο έως 5.000 ευρώ, με εξαίρεση τους ελεύθερους επαγγελματίες (γιατρούς, δικηγόρους, λογιστές κλπ) που θα τηρούν βιβλία και θα κόβουν αποδείξεις ακόμη και αν τα ακαθάριστα έσοδα τους είναι μικρότερα των 5.000 ευρώ.   

Οι σημαντικότερες αλλαγές  

- Κατάργηση υποχρέωσης παροχής ασφαλών πληροφοριών (πρόσθετων βιβλίων).Οι φορολογούμενοι που εκμεταλλεύονται χώρους διαμονής ή φιλοξενίας (ξενοδοχεία κ.λπ.), εκπαιδευτήρια, κλινικές ή θεραπευτήρια, κέντρα αισθητικής, γυμναστήρια και χώρους στάθμευσης, καθώς και οι γιατροί και οδοντίατροι δεν υποχρεούνται στην τήρηση πρόσθετων βιβλίων.

- Κατάργηση θεώρησης φορολογικών βιβλίων και στοιχείων. Οι εφορίες δεν θεωρούν οποιοδήποτε φορολογικό βιβλίο και στοιχείο.  Τυχόν αποθέματα θεωρημένων και μη χρησιμοποιηθέντων φορολογικών βιβλίων και στοιχείων μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι της εξαντλήσεως αυτών.

- Κατάργηση έκδοσης εγγράφων μεταφοράς (φορτωτικών) - Έκδοση τιμολογίων και αποδείξεων λιανικών συναλλαγών για τις μεταφορές αγαθών.

-  Κατάργηση έκδοσης αποδείξεων δαπανών - Έκδοση τίτλου κτήσης για τη λήψη υπηρεσιών από πρόσωπα μη υπόχρεα έκδοσης τιμολογίου.

Αντί της έκδοσης απόδειξης δαπάνης, ο κάθε υπόχρεος απεικόνισης συναλλαγών και τα λοιπά πρόσωπα (Δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. κ.λπ.) οφείλουν να αποδεικνύουν τις λήψεις υπηρεσιών από πρόσωπα που δεν έχουν υποχρέωση για έκδοση τιμολογίου παροχής υπηρεσιών,  συντάσσοντας, εντός των προθεσμιών, τίτλο κτήσης στον οποίο περιλαμβάνονται, τα στοιχεία των συμβαλλομένων καθώς και τα στοιχεία της συναλλαγής.

- Χρόνος έκδοσης τιμολογίων (για την πώληση αγαθών). Το τιμολόγιο εξακολουθεί να μπορεί να εκδίδεται το αργότερο σε 1 μήνα από την παράδοση ή αποστολή των αγαθών στον αγοραστή και πάντως μέσα στην ίδια διαχειριστική περίοδο των συμβαλλομένων.

- Κατάργηση δελτίου αποστολής

- Τρόπος παρακολούθησης μη τιμολογηθέντων αποθεμάτων.

Ποιοι υποχρεούνται να τηρούν βιβλία και ποιοι εξαιρούνται  

Απαλλάσσονται από την υποχρέωση να τηρούν βιβλία και να εκδίδουν αποδείξεις λιανικής τα φυσικά πρόσωπα, τα οποία κατά τη προηγούμενη χρήση είχαν ακαθάριστα έσοδα έως 5.000 ευρώ. Ωστόσο, ο  κανόνας αυτός δεν ισχύει για όσους ασκούν ελευθέριο επάγγελμα (γιατροί, δικηγόροι, λογιστές κλπ) οι οποίοι θα πρέπει να τηρούν βιβλία και να κόβουν αποδείξεις έστω και αν τα ακαθάριστα έσοδα τους είναι μικρότερα των 5.000 ευρώ.

Ειδικότερα με την εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών διευκρινίζονται ποιοι υποχρεούνται να τηρούν βιβλία και ποιοι εξαιρούνται:

- Εξακολουθεί να απαλλάσσεται από την υποχρέωση τήρησης βιβλίων και έκδοσης αποδείξεων λιανικής κάθε φυσικό πρόσωπο, υπόχρεο εφαρμογής του Κ.Φ.Α.Σ., το οποίο κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο πραγματοποίησε συνολικά ακαθάριστα έσοδα από την πώληση αγαθών και την παροχή υπηρεσιών μέχρι 5.000 ευρώ. Ωστόσο τα φυσικά πρόσωπα, που ασκούν ελευθέριο επάγγελμα (γιατροί, δικηγόροι, λογιστές, μηχανικοί κ.λπ.) εξακολουθούν να μην απαλλάσσονται από την τήρηση βιβλίων και την έκδοση στοιχείων, έστω και αν, τα ακαθάριστα έσοδά τους κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο είναι κάτω των 5.000 ευρώ. Δηλαδή, δεν μπορεί να είναι απαλλασσόμενος από την τήρηση βιβλίων και την έκδοση στοιχείων λιανικής γιατρός με ακαθάριστα έσοδα μικρότερα των 5.000 ευρώ.

- Στη Β' κατηγορία τήρησης βιβλίων (απλογραφικά βιβλία) η υποχρεωτική απογραφή κατά την 31.12.2013 καταλαμβάνει μόνο τους υπόχρεους απεικόνισης συναλλαγών που κατά τη χρήση αυτή πραγματοποίησαν ακαθάριστα έσοδα από τη πώληση αγαθών πάνω από 150.000 ευρώ. Οι σχετικές αποφάσεις, με τις οποίες απαλλάσσονται ορισμένοι υπόχρεοι απεικόνισης συναλλαγών της Β' κατηγορίας από την τήρηση βιβλίου απογραφών και κατάρτισης απογραφής, ισχύουν και για την απογραφή της χρήσης αυτής. Σημειώνεται ότι στην περίπτωση που δεν διενεργείται απογραφή (ακαθάριστα έσοδα μέχρι και 150.000 ευρώ ή απαλλασσόμενες δραστηριότητες σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις), ως απογραφή λήξης της χρήσης 2013 λαμβάνεται το ποσοστό 10% επί των αγορών της χρήσης αυτής.

- Για την εφαρμογή των διατάξεων του Κ.Φ.Α.Σ. σύμφωνα με τις οποίες δεν είναι υπόχρεα απεικόνισης συναλλαγών τα φυσικά πρόσωπα, τα οποία, ευκαιριακά και ως παρεπόμενη απασχόληση, πωλούν προϊόντα ή παρέχουν υπηρεσίες για τις οποίες εκδίδονται στοιχεία από τον αντισυμβαλλόμενο, θα λαμβάνονται υπόψη τα οριζόμενα στο νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, σύμφωνα με τα οποία «Επιχειρηματική δραστηριότητα» για την οποία υπάρχει υποχρέωση απεικόνισης συναλλαγών είναι αυτή που περιλαμβάνει συστηματική διενέργεια πράξεων (συναλλαγών). Ως «συστηματική διενέργεια πράξεων» θεωρούνται τουλάχιστον τρεις ομοειδείς συναλλαγές που λαμβάνουν χώρα εντός ενός εξαμήνου ή εντός 2 ετών εφόσον πρόκειται για συναλλαγές που αφορούν ακίνητα. Εξαιρούνται από τον κανόνα αυτό οι συναλλαγές αγοράς και πώλησης τίτλων εισηγμένων στο Χρηματιστήριο ή κρατικών ομολόγων, εκτός από τις περιπτώσεις φορολογουμένων που ασχολούνται κατʼ επάγγελμα με τις συναλλαγές αυτές.

πηγή : το βήμα

Ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούλιο, εισάγοντας αλλαγές στη φορολογική διοίκηση των επιχειρήσεων. Το CFO agenda συνομιλεί με τρεις ειδικούς σε θέματα φορολογίας και αναλύει τα σημεία που χρήζουν προσοχής στις νέες διατάξεις.

Της Ειρήνης Γκίνη από το CFO Agenda Online

Σύμφωνα με τον Γιώργο Μαυραγάνη, Υφυπουργό Οικονομικών «βασικοί μας στόχοι είναι η απλοποίηση των διατάξεων του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και ο δραστικός περιορισμός του πλήθους των ρυθμίσεων προς διευκόλυνση των πολιτών και του επιχειρηματικού κόσμου. Το νομοσχέδιο, που αποτελεί μέρος της μεγάλης μεταρρυθμιστικής προσπάθειας αναμόρφωσης και εκσυγχρονισμού του φορολογικού συστήματος, περιλαμβάνει, επίσης, ορισμένες από τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των φαινομένων της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής όπως είναι οι εξωχώριες εταιρείες με την εισαγωγή του κριτηρίου της χώρας πραγματικής διοίκησης αλλά και άλλων διατάξεων» (δήλωση 2/7/2013). Σύμφωνα με τα σχόλια των ειδικών, ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, κυρίως αναφορικά με την πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής, χρειάζεται ωστόσο επιπλέον διορθώσεις και διευκρινήσεις προκειμένου να εφαρμοστεί σωστά.

Τι αλλάζει σε εκπιπτόμενες δαπάνες και αφορολόγητα αποθεματικά;
Μία από τις σημαντικότερες αλλαγές που εισηγείται ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος αφορά στις εκπιπτόμενες δαπάνες των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τις επισημάνσεις της Άντζελας Ηλιάδη, Γενικής Διευθύντριας του τμήματος Φορολογικών Υπηρεσιών της KPMG, με την εξαίρεση συγκεκριμένων δαπανών για τις οποίες ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος ορίζει ρητά ότι δεν εκπίπτουν για φορολογικούς σκοπούς (όπως οι τόκοι από μη τραπεζικά δάνεια κατά το μέτρο που υπερβαίνουν κάποια επίπεδα, οι μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές, οι δαπάνες άνω των 500 ευρώ που δεν έγιναν με τραπεζικό μέσο πληρωμής κ.α.) επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών εφόσον α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της, β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της πραγματικής, στη βάση έμμεσων τεχνικών ελέγχου και γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά. Οι διατάξεις αυτές ισχύουν για δαπάνες που αφορούν φορολογικά έτη που λήγουν μετά την 30 Ιουνίου 2014.

«Το νέο καθεστώς διαφοροποιείται από το προηγούμενο στο ότι θα επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών που πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις, εκτός ορισμένων που αναφέρονται ρητά στο νόμο, ενώ στο προηγούμενο καθεστώς εξέπιπταν μόνο οι δαπάνες που αναφέρονταν περιοριστικά στη νομοθεσία, με αποτέλεσμα όπως φαίνεται οι επιχειρήσεις να μπορούν να εκπέσουν μεγαλύτερο φάσμα δαπανών», εξηγεί η Α. Ηλιάδη, προσθέτοντας ότι «οι νέες διατάξεις αναμένεται να επηρεάσουν τις επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ήδη σχηματίσει αφορολόγητα αποθεματικά καθώς και εκείνες που έχουν το σχετικό δικαίωμα, δεδομένου ότι δεν επιτρέπεται η τήρηση ειδικών λογαριασμών αφορολόγητου αποθεματικού από την 1η Ιανουαρίου 2015 και έπειτα (εκτός από αυτά που σχηματίζονται με βάση τη νομοθεσία για τα φορολογικά κίνητρα).

Συγκεκριμένα, τα αφορολόγητα αποθεματικά που έχουν σχηματισθεί με τις διατάξεις του Ν. 2238/1994 όπως εμφανίζονται σε ισολογισμούς που κλείνουν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2013 θα φορολογηθούν αυτοτελώς με συντελεστή 15%, εφόσον διανεμηθούν ή κεφαλαιοποιηθούν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2013 και 19%, εφόσον διανεμηθούν ή κεφαλαιοποιηθούν από 1η Ιανουαρίου 2014 και μετά και εφόσον δεν συμψηφισθούν με μεταφερόμενες φορολογικές ζημίες από οποιαδήποτε αιτία».

Ασάφειες στην ερμηνεία των διατάξεων σχετικά με τις εκπιπτόμενες δαπάνες εντοπίζει ο Γιώργος Σαμοθράκης, partner της ASnetwork. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος «ο νόμος (άρθρο 22 παράγραφος (β) και (γ) ) ορίζει ότι εκπίπτουν, αν είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται ανώτερη ή κατώτερη της πραγματικής, στη βάση έμμεσων μεθόδων ελέγχου, χωρίς να προσδιορίζει τον όρο “προς το συμφέρον” ούτε και το πώς θα κρίνεται “η πραγματική αξία”. Οι νέες έμμεσες μέθοδοι ελέγχου αφήνουν τεράστια περιθώρια αυθαιρεσιών από τις φορολογικές αρχές, που σε συνδυασμό με τις νέες εξουσίες της φορολογικής διοίκησης υπάρχει ενδεχόμενο να δημιουργήσουν για τις επιχειρήσεις καταστάσεις χειρότερες από αυτές που αντιμετώπιζαν μέχρι τώρα με τη γνωστή απειλή της “απόρριψης των βιβλίων”. Είναι υποχώρηση του επιδιωκόμενου κράτους-δικαίου, η δυνατότητα που έχει η φορολογική διοίκηση να εφαρμόσει έμμεσες μεθόδους προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης χωρίς να έχει το βάρος της απόδειξης ότι δεν προκύπτει αυτή από τα βιβλία και χωρίς να ορίζονται στο νόμο σαφή κριτήρια.

Επίσης η διάταξη του άρθρου 38 του Ν. 4174/2013 περί φοροαποφυγής είναι τόσο γενική και αόριστη ώστε να θεωρείται δικαιολογημένη η ανησυχία για τον τρόπο εφαρμογής της». Ανάγκη για περαιτέρω διευκρινίσεις στις εκπιπτόμενες δαπάνες εντοπίζει και ο Στέφανος Μήτσιος, partner και επικεφαλής του φορολογικού τμήματος της EY Ελλάδας, τονίζοντας ότι «παρότι είναι σαφές ότι το νέο πλαίσιο κινείται προς την ορθή κατεύθυνση, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι η εξειδίκευση των κριτηρίων για την έκπτωση μιας δαπάνης καθώς και ο τρόπος εφαρμογής τους στην πράξη, δεν θα υπονομεύσουν το σκοπό του νομοθέτη που ήταν η έκπτωση όλων των επιχειρηματικών δαπανών».

Σχετικά με τα αφορολόγητα αποθεματικά, ο Σ. Μήτσιος εξηγεί ότι «σύμφωνα με τον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματιος, τα μη διανεμηθέντα ή κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά των νομικών προσώπων, όπως αυτά εμφανίστηκαν στον τελευταίο ισολογισμό που έκλεισαν πριν από την 1.1.2014,και τα οποία προέρχονται από κέρδη που δεν φορολογήθηκαν κατά το χρόνο που προέκυψαν λόγω απαλλαγής αυτών κατ’ εφαρμογή διατάξεων του υπάρχοντος Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος ή εγκυκλίων ή αποφάσεων που έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση αυτού, σε περίπτωση διανομής ή κεφαλαιοποίησής τους μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013 φορολογούνται αυτοτελώς με συντελεστή 15% και με την καταβολή του φόρου αυτού εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση του νομικού προσώπου και των μετόχων ή εταίρων αυτού.

Από 1η Ιανουαρίου 2014 και μετά, τα ως άνω μη διανεμηθέντα ή κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά συμψηφίζονται υποχρεωτικά στο τέλος κάθε φορολογικού έτους με ζημίες από οποιαδήποτε αιτία που προέκυψαν κατά τα τελευταία 5 έτη μέχρι εξαντλήσεως τους, εκτός αν διανεμηθούν ή κεφαλαιοποιηθούν οπότε υπόκεινται σε αυτοτελή φορολόγηση με συντελεστή 19% με την καταβολή του οποίου εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση του νομικού προσώπου και των μετόχων ή εταίρων αυτού.

Επιπλέον προβλέπεται ότι από την 1η Ιανουαρίου 2015 δεν επιτρέπεται η τήρηση ειδικού λογαριασμού αφορολόγητου αποθεματικού. Η ρύθμιση για τα αφορολόγητα αποθεματικά αποσκοπεί στη σταδιακή “εξαφάνισή” τους από τους ισολογισμούς των εταιρειών. Ωστόσο δεν είναι πλήρης δεδομένου ότι καταλαμβάνει μόνο αποθεματικά που προβλέπονται από τον υπάρχοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, ενώ όπως είναι γνωστό υπάρχει πληθώρα διατάξεων από τις οποίες προβλέπεται ο σχηματισμός αφορολόγητων αποθεματικών».

Ασάφειες που προβληματίζουν στα CFC RULES
Ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος εισήγαγε στην ελληνική έννομη τάξη την πολυσυζητημένη διάταξη για τις «Ελεγχόμενες Αλλοδαπές Εταιρείες» (Ε.Α.Ε.) ή «Controlled Foreign Companies» (CFC) στα αγγλικά, κατά τα πρότυπα της πλειοψηφίας των υτικοευρωπαϊκών κρατών.

Όπως εξηγεί η Ρωξάνη Παπανικολάου, Δικηγόρος - Φορολογικός Σύμβουλος, Στέλεχος της Grant Thornton, «με τους νέους κανόνες το ελληνικό κράτος αποκτά την δυνατότητα να φορολογήσει τα μη διανεμηθέντα κέρδη αλλοδαπού νομικού προσώπου στο όνομα του κυρίου μετόχου του, έλληνα φορολογουμένου, φυσικού προσώπου ή επιχείρησης, ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα με συντελεστή 26% (33% για τα φυσικά πρόσωπα όταν τα κέρδη υπερβαίνουν τις 50.000 ευρώ), εφόσον (α) ο έλληνας φορολογούμενος συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα με ποσοστό άνω του 50% στην Ε.Α.Ε., (β) η Ε.Α.Ε. βρίσκεται σε κράτος μη συνεργάσιμο ή με προνομιακό φορολογικό καθεστώς (φορολογικός συντελεστής13%), (γ) άνω του 30% του καθαρού εισοδήματος προ φόρων της Ε.Α.Ε. είτε αντιστοιχεί σε «παθητικό» εισόδημα (τόκοι, μερίσματα, δικαιώματα, εισόδημα από ακίνητη περιουσία) είτε πηγάζει από ασφαλιστικές, τραπεζικές ή άλλες χρηματοοικονομικές δραστηριότητες, και προέρχεται κατά το ήμισυ τουλάχιστον από συναλλαγές με συνδεδεμένες επιχειρήσεις, και (δ) η Ε.Α.Ε. δεν είναι εισηγμένη σε οργανωμένη αγορά.

Σχετικά με τη συμβολή των CFC Rules στην πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής, η Ρ. Παπανικολάου επισημαίνει ότι «συντασσόμενος ο έλληνας νομοθέτης με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (ΔΕΚ, C-196/04 Cadbury Schweppes), απαιτεί επιπλέον η εγκατάσταση Ε.Α.Ε. σε κράτος - μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., να αποτελεί “επίπλαστη κατάσταση που δημιουργήθηκε με σκοπό την αποφυγή του αναλογούντος φόρου”. Η διάταξη είναι ευπρόσδεκτη, στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας για την πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής. Τα ερωτήματα, όμως, που γεννώνται από την πρώτη μόλις ανάγνωση είναι αρκετά και θεμελιώδη, και γεννούν με την σειρά τους αμφιβολίες για το κατά πόσο η συγκεκριμένη διάταξη αποτέλεσε αντικείμενο πρότερης επιμελούς επεξεργασίας με στόχο την απρόσκοπτη εφαρμογή και αρμονική διάρθρωσή της με τους λοιπούς φορολογικούς κανόνες του ελληνικού και διεθνούς φορολογικού δικαίου».

Ποια είναι τα κύρια σημεία που χρήζουν περαιτέρω εξέτασης στα CFC Rules; Σύμφωνα με τη Ρ. Παπανικολάου «καταρχάς, δεν διευκρινίζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία θα κριθεί ότι η αλλοδαπή εταιρεία διαθέτει κέρδη τα οποία δεν έχει διανείμει, ούτε το πότε αυτά θεωρείται ότι αποκτώνται από τον έλληνα μέτοχο. Ακόμη χειρότερα, ο νόμος δεν αναφέρει καν το προφανές: τα αδιανέμητα κέρδη που θα φορολογηθούν στο όνομα του έλληνα μετόχου πρέπει να είναι αυτά που αναλογούν στο ποσοστό συμμετοχής του στην Ε.Α.Ε.. Αν, δε, τα αρχικώς αδιανέμητα κέρδη μοιρασθούν εν συνεχεία ως μέρισμα στους μετόχους, πώς θα αντιμετωπισθεί η αυτόματη συνέπεια της διπλής φορολόγησης; Και τι γίνεται στην περίπτωση όπου ανάμεσα στην Ε.Α.Ε. και τον έλληνα φορολογούμενο παρεμβάλλεται ενδιάμεση εταιρεία, εγκατεστημένη σε καθ’ όλα συνεργάσιμο κράτος το οποίο διαθέτει επίσης ανάλογους κανόνες; Τα αδιανέμητα κέρδη της Ε.Α.Ε. θα καταλήξουν, δηλαδή, να φορολογηθούν, μία φορά στο επίπεδο της ενδιάμεσης εταιρείας, ακόμα μία στο επίπεδο του έλληνα μετόχου, και μία τρίτη όταν αυτά διανεμηθούν πλέον ως μέρισμα;

Ή, απλώς, κατ’ εφαρμογή της εκάστοτε Σύμβασης για την Αποφυγή Διπλής Φορολογίας, τα κέρδη αυτά θα θεωρηθούν ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα της Ε.Α.Ε. - και όχι του μετόχου αυτής - αποκλειστικώς φορολογούμενο στο κράτος όπου αυτή είναι εγκατεστημένη;». Στα ερωτήματα που προκύπτουν, η Ρ. Παπανικολάου τονίζει ότι «κράτη όπως η Γαλλία έχουν λύσει το συγκεκριμένο ζήτημα μέσω της έννοιας των “οιονεί διανεμηθέντων μερισμάτων” και τα λοιπά ανακύπτοντα θέματα με σαφέστερες, περισσότερο επεξεργασμένες διατάξεις, διαφωτιστικές οδηγίες της Φορολογικής Διοίκησης. Αυτά ακριβώς που θα προσέμενε και ο έλληνας φορολογούμενος από μία πολλά υποσχόμενη φορολογική μεταρρύθμιση».

Η αναπτυξιακή διάσταση του κώδικα φορολογίας εισοδήματος
Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στη φορολογική νομοθεσία αποτελούν εφαλτήριο για την ομαλή λειτουργία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα και την έξοδο από την κρίση. Όπως αναφέρει σε ένα γενικότερο πλαίσιο ο Γ. Σαμοθράκης «ένα από τα σημαντικότερα θέματα σχετικά με την έξοδο της χώρας μας από την ύφεση είναι η βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, το οποίο πιστεύω ότι εξακολουθεί να είναι δύσκολο έως εχθρικό, τόσο για ελληνικές όσο και για ξένες επενδύσεις. Ουσιαστικός παράγοντας για την βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος είναι το φορολογικό πλαίσιο, για το οποίο έχουν ψηφισθεί και ισχύουν ή θα ισχύσουν, εκτός από τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, ο Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών, που είναι ο νέος ΚΒΣ απλοποιημένος σε κάποιο βαθμό, και ο Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας ( Ν. 4174/2013) που καλύπτει τα δικαιώματα των φορολογουμένων, τις εξουσίες της Διοίκησης, το ποινολόγιο κλπ

Σύντομα αναμένονται και τα νομοθετήματα για επενδυτικά κίνητρα και αδειοδοτήσεις των νέων επενδύσεων. Τα προαναφερόμενα ελπίζεται ότι, μαζί με τις διατάξεις για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την αναδιάρθρωση της φορολογικής διοίκησης θα αποτελέσουν την βάση της πολυθρύλητης φορολογικής μεταρρύθμισης, ωστόσο, η επιτυχία ή όχι του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί βέβαια από τον τρόπο εφαρμογής των νέων διατάξεων». «Θα περίμενα το νέο φορολογικό πλαίσιο να έχει περισσότερο αναπτυξιακό προσανατολισμό και να καλύψει θέματα όπως, φορολογία σε επίπεδο ομίλου (group taxation), μεταφορά ζημιών για πάνω από 5 χρόνια, καλύτερη αντιμετώπιση των τόκων, σαφέστερη διατύπωση για τη “μόνιμη εγκατάσταση” και πάνω απ όλα μείωση του φορολογικού συντελεστή» επισημαίνει ο Γ. Σαμοθράκης, τονίζοντας ότι «ανεξάρτητα με τα βήματα προόδου που σαφώς υπάρχουν, πρέπει να συγκρίνουμε το φορολογικό μας πλαίσιο με εκείνο των ανταγωνιστών μας. Δυστυχώς, από τη σύγκριση αυτή προκύπτει ότι υστερούμε έναντι χωρών όπως είναι η Πορτογαλία, που προχωράει σε μείωση του φορολογικού συντελεστή από 15% σε 10%, μεταφορά ζημιών από 5 σε 10 χρόνια, εφαρμογή του group taxation, άμεσα κίνητρα για επενδύσεις κλπ.».

Ως ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση χαρακτηρίζει ο Σ. Μήτσιος τον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, σχολιάζοντας ότι «αποτελεί μία προσπάθεια αναμόρφωσης και βελτιστοποίησης της υπάρχουσας φορολογικής νομοθεσίας. Εισάγει γενικούς κανόνες που αντικαθιστούν τις ως τώρα περιπτωσιολογικές διατάξεις, παραμένοντας παρά ταύτα δημοσιονομικά ουδέτερος εφόσον δεν επιβάλλει νέους φόρους, ούτε καταργεί τους προϋπάρχοντες. Σε κάθε περίπτωση, ο εν λόγω κώδικας αποτελεί μεν τη βάση για ένα σύγχρονο, απλούστερο και αποτελεσματικότερο φορολογικό σύστημα, κατά πόσο όμως θα μπορέσει να επιτελέσει το σκοπό για τον οποίο συντάχθηκε εξαρτάται από τη στάση που θα τηρήσουν οι φορολογικές αρχές κατά την εφαρμογή του».

«Ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος βρίσκεται στο σωστό δρόμο για τον επαναπροσδιορισμό και την ευθυγράμμιση της φορολόγησης των φυσικών προσώπων και των νομικών οντοτήτων με βάση παρόμοια καθεστώτα που εφαρμόζονται σε άλλα κράτη. Συγκεκριμένα θεωρούμε πως γίνεται μία πραγματική προσπάθεια αποκόλλησης από διαδικασίες γραφειοκρατίας και ερωτηματικά του παρελθόντος» τονίζει η Α. Ηλιαδή, προσθέτοντας ότι «αναπόφευκτα, θα υπάρξουν αλλαγές και θα χρειαστούν διευκρινήσεις καθώς αρκετά σημεία δεν είναι ξεκάθαρα. Ελπίζουμε πως τελικά θα καλυφθούν τα κενά του νόμου αυτού με σκοπό την ευθυγράμμιση της Ελλάδας ως προς τη φορολογική της νομοθεσία με τα καλύτερα φορολογικά συστήματα του κόσμου ώστε να μην θεωρείται εμπόδιο το φορολογικό σύστημα της Ελλάδας στην ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη της χώρας.

Θεωρούμε όμως ότι θα χρειαστούν και άλλα βήματα, όπως αυτά που προωθούνται με νομοσχέδιο, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει τη χορήγηση φορολογικών πριμοδοτήσεων για επενδύσεις καθώς και την επιτάχυνση των διενεργούμενων αποσβέσεων. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργηθεί ένα νέο, ενιαίο και διαφανές πλαίσιο για όλους τους επενδυτές».